donderdag 29 december 2011

Op hol

Nog geen bericht over de oliebollentocht 2011? Nee, nog niet. Reden is dat het nogal wat werk is voordat ik de boel klaar heb. De rit heb ik met 2 camera's opgenomen. Bij elkaar 8 fragmenten die eerst geconverteerd moeten worden en daarna moet ik nog knippen en plakken. Tijdrovend allemaal. Zeker als je PC een paar keer spontaan opnieuw opstart, waardoor je overnieuw kan beginnen. Maar goed, komt eraan dus als mijn PC tenminste niet blijft weigeren.

Maar even een stukje over vandaag.

Voor mijn 'nieuwe' Androidtelefoon heb ik een nieuwe geheugenkaart gehaald in Raalte. Dit is een afstand die gewoon goed met de fiets te doen is, dus ben ik vanmorgen in de Quest gestapt op weg naar Raalte.
Omdat het weer niet veel goeds beloofde en ik dus nog bezig ben met bewerken van de video's, heb ik vanmorgen geen camera's op m'n fiets geplaatst. Achteraf jammer want anders had ik wat behoorlijk spectaculaire beelden kunnen laten zien.

Bij de Wythmenerplas in de buurt zag ik in de verte een wagen naderen met 2 paarden ervoor. Ook al was ik nog op enorme afstand (meter of 75), de paarden leken mijn aanwezigheid niet te waarderen dus heb ik direct de fiets in de berm gezet. Dit werd direct door de man op de bok opgemerkt. Hij stak z'n hand op; hij had mijn actie begrepen en naderde. De paarden vonden het maar niets. Ze wilden liever de andere kant op maar de baas vond dat ze toch vooruit moesten. Steeds meer begonnen de dieren wat zijdelings te bewegen. Op een meter of 30 afstand voor me werd het ze echt te gortig. Bruut protesterend wilden ze omkeren. De voorbenen gingen zelfs de lucht in om toch maar proberen te keren. Eerst denderde het geheel de berm in, het zwikkie zou bijna de rijbaan (70 km/h toegestaan) opdenderen. Dat wist de man gelukkig te voorkomen. De baas moest zich toch gewonnen geven en keerde om. Hij gaf even later aan dat ik hem kon volgen.

De paarden bleven buitengewoon onrustig, ook al konden ze mij niet meer zien of horen (op het moment dat ik nog volledig stil stond). Zoals de man had aangegeven, ben ik ze van achteren genaderd. Eenmaal schuin achter ze, heb ik nog een keer gevraagd of hij het zeker wist dat ik kon passeren. Hij gaf aan dat ik toch maar beter even kon wachten. Hij stuurde vervolgens z'n dieren (met wagen erachter uiteraard) naar links de berm in op een plek waar hij wat meer ruimte had om wat verder van de weg te gaan en direct ook de paarden dus minder zicht op de weg voor hem te geven. Vervolgens ben ik als de sodemieter gepasseerd. Ik kreeg nog een bedankje van hem. Helaas heeft  het niet veel uitgehaald wat ik op voorhand deed maar dat weet je helaas nooit. Ik ben bang dat het heel anders was gelopen als ik níet eerst gestopt was maar direct was doorgereden.

Toen ik voorbij was, heeft de man zijn combinatie weer gekeerd om zijn oorspronkelijke route te vervolgen.

Het is gelukkig allemaal goed gegaan maar het had heel anders kunnen aflopen.

maandag 26 december 2011

Oliebollentocht 2011, GPS, Android en meer

Ik heb even niets van me laten horen op m'n weblog. Drukte op het werk..... geen puf om nog wat te schrijven. Verder heel wat water uit de lucht zien komen, wat niet gunstig is voor m'n camera's en nog meer smoezen.

Wel heb ik uiteraard nog wat dingen meegemaakt waaronder een glijpartij. Klinkt heftig maar het viel uiteindelijk mee. Die ene dag dat we werkelijk gladheid hebben gehad, ben ik ook daadwerkelijk aan het glijden gegaan.

Op mijn standaard route werd aan een bussluis gewerkt. Fietsers werden omgeleid via een stukje dijk. Dat stukje dijk is onverlicht. Verder maakt het ook absoluut geen deel uit van de routes voor strooien van zout. En dat laatste is in geval van gladheid niet zo handig, zeker niet als je dus je normale route niet kan/mag gebruiken.

Ik heb al eens ervaringen opgedaan met het afrijden van een dijk onder gladde omstandigheden. Dit was jááááren geleden op weg naar de Oliebollentocht in Almere. Dat was nog met de Alleweder. Maar goed, nu met de Quest moest ik dus ook de dijk afrijden. Voor mij zag ik al een fietser langzaam en voorzichtig van de dijk aflopen. Een gewaarschuwd mens telt voor twee dus ben ik zeer rustig richting de helling gereden om met een geplande maximale 5 km/h naar beneden te willen rijden. Alleen van dat voornemen kwam maar weinig terecht. En nee, ik was niet roekeloos en ook had ik mijn voornemen niet uit het oog verloren. Het was gewoonweg zodanig glad op die ouderwetse gladde klinkertjes dat er gewoon geen remmen aan was. Onderaan is een bochtje naar links. Ik heb getracht in die richting te sturen maar dat had totaal geen zin. Voor mij zat een stoeprand..... Tja, als remmen en sturen niet werkt, dan moet je er dus wel tegenop. Als de sodemieter mijn stuur rechtuit gezet om mijn wielen zo recht mogelijk de stoeprand op te laten stuiteren om niet ook de stuurinrichting om zeep te helpen en ook de wielen de kracht te laten opvangen in de richting waarin de wielen het sterkst zijn. Vrij kort na de stoeprand staat een bankje. Gelukkig kwam ik nog wel tot stilstand vóór dat bankje en is schade uitgebleven.

zondag 11 december 2011

Plasje

Gistermorgen ben ik naar het werk gereden. Voor het instappen besloot ik de camera's niet te monteren omdat ik nattigheid verwachtte. Helaas geen regen gehad en ook helaas geen camera gemonteerd juist doordat ik wèl te maken heb gehad met nattigheid.

's Middags heb ik voor de terugweg wel de camera's gemonteerd in de hoop dat ik de eerder genoemde nattigheid weer zou aantreffen en jawel:


woensdag 7 december 2011

DINGDONG

Naar aanleiding van mijn mindere ervaringen wat betreft de robuustheid van de aluminium/kunststof belletjes en de reacties op mijn vorige bericht, heb ik besloten om toch nog maar eens goed te kijken naar de ruimte die de bel heeft in mijn fiets.

Omdat ik bang was dat mijn hak (is al vaker gebeurd) tegen de bel zou komen, ben ik ingeklikt, heb mijn voet zo dicht mogelijk bij het kleine belletje gehouden en de hak zoveel mogelijk naar binnen gedraaid om te zien hoeveel afstand ik had tussen bel en hak. Daar zat nog heel wat ruimte tussen; genoeg waarschijnlijk om het verschil in dikte tussen standaard bel en 'dingdong'-bel te overtreffen. Ik heb daarom, als is het maar om het in ieder geval te proberen, een dingdongbel gekocht. Ik had keuze uit 2 groottes. Beide exemplaren zijn groter dan het 'normale formaat' dingdongbelletje op het fietsje van mijn dochter. De grootste wel heel groot maar heerlijk luid en een wat lager geluid dan de kleinere variant.

Ik heb wat gemeten en hoop dat de grootste moet kunnen en die dus meegenomen.

Het stoere 'bijtjesbelletje' heeft plaatsgemaakt voor de lompe dingdongbel. Bellen doet hij goed. Nu nog hopen dat ik niet teveel met m'n hakken er tegenaan kom en ook niet tijdens in/uitstappen.

zondag 4 december 2011

Bel en trappers

Om de één of andere reden heeft de fietsbel van m'n Quest het begeven. Niet echt een drama want ik gebruik hem zelden; de sirene van het motoralarm werkt als claxon heel wat beter. Maar soms is een bel toch een betere keuze dus heb ik een nieuwe bel gekocht.
Het was nog een aardige klus om een geschikte bel te vinden. De bel is wat lager dan de meeste fietsbellen, wat nodig is omdat er niet zo gek veel ruimte is in de Quest op de plek waar de bel gemonteerd moet worden.
Maar na een zaak of 4 te zijn afgestruind, kon ik dan toch een geschikte bel vinden. Het is een héél stoer belletje met gele en zwarte strepen. Het hendeltje waarmee je de bel moet bedienen bevat 2 gaatjes; het is dus gewoon een bijtje :o) Jammer dat je er niet zo gek veel van ziet in de Quest.

Verder heb ik de trapas wat naar voren geplaatst. Onlangs heb ik de zitting aangepast, waarbij de voorkant van de zitting behoorlijk naar voren is geschoven. Dit had ik nog niet gecompenseerd. Vandaag heb ik dat toch maar eens gedaan want de afstand tussen zitting was toch niet helemaal optimaal te noemen. Gelukkig heeft de ketting voldoende lengte om nog wat te schuiven met de trapas.
Eerst heb ik (op de gok) de trapas 1,5 centimeter naar voren geschoven. Maar dit bleek teveel te zijn. Wel vreemd want de zitting is volgens mij heel wat meer naar voren geschoven. Maar goed, de trapas weer een halve centimter terug geschoven waarmee hij dus netto 1 centimeter naar voren geschoven is. Dit lijkt goed te zijn. Eerst maar een weekje mee rijden om te zien of het zo lekker fietst.

donderdag 1 december 2011

Lek 32

Gisteren heb ik de banden maar weer eens op druk gebracht. Direct heb ik de Kojak van het achterwiel eraf gehaald en er een Furious Fred met RaceGuard om gelegd. Vorig jaar hadden we in deze tijd van het jaar sneeuw en dat wil ik graag voor zijn. En omdat het vandaag slecht weer zou worden heb ik het Versatiledakje gemonteerd.

Vandaag ging de rit naar het werk verre van snel. Ik dacht dat de tegenwind in combinatie met dakje en mogelijk m'n conditie de oorzaak was. Ik heb genoeg uurtjes slaap gehad vannacht maar ben desondanks enorm brak wakker geworden.
Maar vanmiddag kreeg ik van een collega te horen dat ik een lekke band had. Dus ben ik maar eens gaan kijken en inderdaad: totaal plat. Ik vraag me nu af of ik vanmorgen misschien ook al met een lekke band gereden heb en dat dat ook een mogelijke oorzaak was van m'n beroerde snelheid.

Hoe dan ook, ik heb op het werk de fiets naar binnen gereden zodat ik droog en warm m'n fietsband onder handen kon nemen.
Het lek heeft zich snel laten vinden. Maar het betrof voor de zoveelste keer weer eens een lek aan de velgkant. Dat is natuurlijk lastig dichten voor de Racers Sealant.

Bandje geplakt en weer gelegd. Druk weer naar 5 bar gebracht en rijden maar.
Terug had ik wind mee maar ook een band die in orde was. De snelheid was nog niet daverend hoog maar ik meende wel verschil te voelen.

Kilometerstand: 18813
Lek 32
Achterband: Furious Fred; lek aan de velgkant, lek niet gedicht.

zaterdag 19 november 2011

Honden

Honden.... of je ze zelf hebt of niet, je ontkomt niet aan die beesten of de (in)directe gevolgen. Ik denk aan m'n kinderen die met een gruwelijke stank binnen komen. Nee, niet in de broek gescheten maar een onaangename verrassing onder de schoenzolen. Helemaal 'leuk' met een enorm fijn profiel....
Buiten dat heb je natuurlijk de blaffende honden. Ze schijnen niet te bijten volgens een oud gezegde maar veel geloof ik er niet van.

Maar goed, afgelopen week 5x te maken gehad met honden, direct en indirect.
  1. Een aangelijnde hond die al blaffend wilde weten of hij z'n baas zo gek kon krijgen om ook met mij mee te rennen
  2. Een aangelijnde puppie die links op het fietspad liep terwijl moeders de vrouw rechts liep. Pas na 3x toeteren bedacht mevrouw om maar eens achterom te kijken om tot de conclusie te komen dat dat rode strookje asfalt misschien toch geen hondenuitlaatplek was
  3. Midden op het fietspad tof ik een enorme bolus aan. Let wel: nog geen 3 meter verder staat zo'n fraaie dispenser, bekostigd uit de gemeentekas terwijl er géén hondenbelasting hoeft te worden betaald hier in   Zwolle, waar een hondenbezitter grátis een hondenstrontopruimzakje kan pakken....
  4. In het donker een loslopend wit hondje wat ik het fietspad aan de andere kant van de kruising zie overstuiven maar gelukkig, ik moet rechtsaf. Alleen tref ik hem ook daar aan op de linker kant van het fietspad. Geen probleem; gewoon er voorbij en hopen dat het beest blijft zitten.
  5. De topper: enkele seconden (of nog niet eens zoveel) daarna nóg een hondje aan de linker kant van het fietspad. Rechts loopt een persoon. Als het baasje verstandig is, roept hij z'n beest niet bij zich want anders zou hij het dier voor en mogelijk onder mijn fiets roepen. Maar nee, gelukkig roept hij niet. Nee, hij TREKT zijn hond voor mijn fiets want blijkaar zat er tussen hond en baasje ook nog eens een lijntje die in het donker nauwelijks of niet te zien is.......... Hoe zuinig kan je op je hond zijn.....
Situatie 1 t/m 3 zijn in de prullenbak verdwenen nog voordat ik bedacht dit item te maken maar 4 en 5 heb ik nog wel:


vrijdag 18 november 2011

Onbeschofte actie

Had ik wat beeldmateriaal van onhandige hondenbezitters (stront midden op het fietspad, 2x aangelijnde hond met baasje rechts en hond links en natuurlijk wel iets van een ligfietserwurgkoord ertussen, krijg ik vanmiddag een situatie voor ogen die die andere situaties doet verbleken. Gelukkig was ik zelf niet betrokken bij de situatie maar wel een andere fiets(t)er.

Ik reed vanmiddag naar huis. Kwam vanaf de rotonde bij de Leenbakker, ging richting de volgende rotonde bij de TCZ. Op de brug zag ik voor mij een fietster rijden. Ze wilde de rotonde op en ook erop blijven rijden. Op de rotonde een wit autootje die eraf wil richting hotel de Campanile. Niets aan het handje want de auto merkt de fietster op en wacht netjes. De fietster wil haar weg vervolgen. Komt er van links over de rotonde een Mini Cooper aanknallen. De bestuurder ramt z'n auto rechts langs de wachtende witte auto, knalt voor de fietster langs de rotonde af. Zo onbeschoft heb ik ze zelden gezien.

Heel goed valt het op film niet te zien maar ik doe toch een poging te laten zien wat er gebeurde:


donderdag 17 november 2011

Op een duister pad

Al eerder heb ik een verzoek gekregen om een bepaalde situatie op film te zetten. Deze week kreeg ik weer een verzoek. Het ging nu om het fietspad 'Parallelweg' tussen de Hanzeboog en de Koggelaan.
Een fietsster komt daar regelmatig overheen op haar fietsritje tussen Hattem en Zwolle. Ze doet dit ook in het donker maar vindt dat niet aangenaam. Het fietspad is op sommige plekken 'aardedonker' en de hekken staan dicht langs het fietspad. Er is daar geen verlichting aangebracht.
Haar zorgen (om zichzelf en anderen) heeft ze bij de gemeente neergelegd. Die meent echter dat langs dat fietspad geen verlichting nodig is. Het fietspad loopt immers vlak langs het rangeerterrein van de NS en op dat rangeerterrein staan voldoende lichten. Die lichten zouden volgens de gemeente voldoende strooilicht geven om ook het fietspad te verlichten.
De dame krijgt dus geen gehoor bij de gemeente en klopt nu bij de Fietsersbond aan.

Ik heb de proef op de som genomen en ben gisteren 2x van de Hanzeboog naar de Koggelaan gereden. Eerst overdag, daarna in het donker.

Ik sluit me graag bij de mening van de briefschrijfster. Het is daar inderdaad aardedonker. Het strooilicht wordt voor een groot deel tegengehouden door de (met groen bedekte) hekken die tussen fietspad en rangeerterrein staan. Verder viel me op dat het fietspad ook 2 slechte plekken heeft. Dat ze zich op dat duistere pad, tamelijk ver van de 'bewoonde wereld', niet veilig voelt. Ik was in ieder geval blij met m'n stel ogen die in het donker betrekkelijk goed functioneren. Ik ken mensen die met wat meer licht al problemen hebben met het zien.

Maar oordeel zelf. De 2 filmpjes heb ik getracht met dezelfde snelheid van 20 km/h te rijden voor een zo goed mogelijk vergelijk. Verder is startpunt en eindpunt gelijk genomen. Resultaat zijn 2 filmpjes die respectievelijk 5:05 en 5:09 duren; slechts 4 seconden verschil dus op 5 minuten tijd.

woensdag 16 november 2011

Spookrijden logisch?

Misschien wel....

Mij is gevraagd om het fietspad vanaf de Hanzeboog richting het centrum te filmen bij dag en nacht. Met name bij nacht is het geen prettige plek om te fietsen. Meer daarover in een ander bericht.
Toen ik klaar was met filmen, ben ik terug naar huis gereden en ben daarvoor door het Engelse Werk gegaan richting Katerveer. Ik kom dan op een plek waar ik ook vanaf het werk altijd langs kom. Met enige regelmaat kom ik dan spookfietsers tegen.

Zeer irritant, zeker als je een wat bredere fiets hebt. Laat die gasten toch gewoon rechts rijden..... toch? Of misschien ook niet helemaal. Als je het vanaf hun kant bekijkt, ziet het er ineens heel wat begrijpelijker uit. Het lijkt er dus meer op dat de spookfietsers niet zozeer het probleem zijn maar eerder de situatie die de problemen veroorzaakt.


Het hoort niet maar op die plek kan ik het in ieder geval wel heel beter begrijpen dat het gebeurt. Die splitsing slaat werkelijk nergens op.

maandag 14 november 2011

Andere Quest deel 2

Enkele dagen geleden heb ik een filmpje geplaatst waarin de zichtbaarheid van een velomobiel in het donker getoond wordt. Helaas heeft de camera op de staart van m'n Quest niet opgenomen. Vandaag trof ik de Quest weer. Nu had ik bij de camera aan de voorkant weer last van mist dus scherpe beelden zijn er niet bij maar de achterkant heeft nu wel fraaie beelden.


Ook aan de achterkant durf ik wel te zeggen dat een velomobiel (uitgaande van gangbare velomobielverlichting) gewoon goed te zien is.

vrijdag 11 november 2011

Mist

Gistermorgen was het nogal mistig. Als het een dag is dat mooi weer verwacht wordt, dan kan je 's morgens met zonsopkomst de wereld in een prachtige goudgele nevel zien. Het was gistermorgen alleen nog wat te donker om dat soort taferelen waar te kunnen nemen.

De camera heb ik onderweg wel laten draaien. Je weet nooit of het nog wat leuks, aparts, etc. oplevert. Maar op het werk aangekomen zag ik het al: dat wordt niets met al die druppels water op de lens. Zodanig veel dat het zeker geen scherp beeld kan opleveren. Maar thuis wachtte toch een fraaie verrassing. Nee, geen scherpe beelden. Verre van dat zelfs.

Hieronder heb ik een time-lapse geplaatst van een deel van de rit. Het is een video geworden met een kaleidoscooopachtig effect.


Andere Quest

Zo af en toe tref ik een andere velomobiel op mijn route van en naar het werk.
Vanmorgen kwam ik weer de rode Quest tegen.

Duidelijk is wel dat je een beetje velomobiel al op grote afstand aan ziet komen.


Zie ook Andere Quest deel 2 voor de achterkant.

Verder kam ik gisteren wel een heel komisch filmpje tegen op internet: een race van velomobielen:




Verbazingwekkend hoeveel er daar over de kop gaan. Wel grappig om te zien overigens.

woensdag 9 november 2011

Geïnteresseerde mannen

Vandaag heb ik een leuk gesprek gehad met 2 mannen.

Ze wilden allereerst weten of er ook een motortje in zat. Ze waren werkelijk verbaasd dat de 'piloot' het helemaal zelf moet doen. Ook wilden ze weten hoe zwaar de fiets is. Tja, de mijne is mede door alle standaard bagage nogal zwaar met zo'n 45 kg. En dan de snelheid, hoe hard ik ermee kan rijden. Daarop heb ik eerlijk geantwoord met 50 km/h op sommige momenten en dan wel op eigen kracht. Met wind of heuveltje af gaat het nog heel wat harder.

Ze hadden ook al eens 1 gezien die vanboven dicht was en dat de bestuurder alleen het hoofd boven de fiets uit had steken. Dus trok ik maar even het schuimdekje onder de neus vandaan en heb ik verteld over de mogelijkheid van volledige overkapping met een racekap. Vervolgens grapten ze over ruitenwissers.

Een vraag die niet uit kon blijven was natuurlijk de prijs. Ook bij het zeggen van 'prijs van een kleine auto' gingen de wenkbrauwen omhoog. En of er ook subsidie op zit. Nou nee, helaas niet. Maar dat vonden ze eigenlijk maar vreemd omdat dat wel het geval is bij die energiezuinige auto's van tegenwoordig. En zeg nou zelf: daar hebben ze een beregoed punt!

Vooroordelen heb ik niet gehoord. wel de vraag of ik soms niet over het hoofd gezien werd. Vragen staat vrij. En mijn antwoord dat ik niet minder zichtbaar ben dan met een normale fiets, was voldoende antwoord voor ze.

Luchtig gesprek, open houding van de 2 mannen. Heerlijk om zo een gesprek te voeren.

vrijdag 4 november 2011

RIS de brug op

Gisteren had ik eindelijk weer eens te maken met een racefietser. Het leek een oude kerel maar dat hoeft absoluut niets te zeggen. Wel was ik in het nadeel: we gaan de Oude IJsselbrug op en dan wil je het verschil tussen een 45kg zware velomobiel en een licht racefietsje wel voelen. Mijn voordeel van de stroomlijn is nu een nadeel want pas vanaf 30 km/h begint de stroomlijn echt z'n werk te doen. Dat betekent harder trappen.

Maar goed, het werd vrij snel duidelijk dat deze man toch best wel vlot de brug op kon komen. Een korte RVS werd omgezet in acute RIS. Maar even doortrappen en het werd toch weer RVS:


woensdag 2 november 2011

Cadeautje

Quemo is niet eens jarig maar toch......

Gisteren vond ik in mijn postvak iets leuks. Een collega had bij de Gamma het volgende meegenomen:



Leuk toch? :D

dinsdag 1 november 2011

De bekende vooroordelen

Als ligfietser krijg je er toch met enige regelmaat mee te maken: de vooroordelen. Zie bijvoorbeeld hier.

Met name als mensen niet goed uit de doppen kijken en dan 'ineens' een ligfiets op hun pad treffen, dan is het de schuld van de ligfietser die zo laag is.

Maar hoe wil je dan verklaren dat ook normale fietsers over het hoofd gezien worden? Die zijn toch echt hoger dan ligfietsers en zelfs hoger dan menig auto. Zijn auto's dan ook te laag om goed te zien?



Ach.... zolang zelfs complete stadsbussen 'over het hoofd' gezien worden, neem ik die vooroordelen maar met een korrel zout en houd ik er rekening mee dat ik op sommige plekken wèl daadwerkelijk schuil kan gaan achter objecten. En natuurlijk houd ik er maar rekening mee dat ze geen ogen in hun achterhoofd hebben want die zie ik meer dan eens terwijl ze toch hun best zouden moeten doen om hun ogen (die aan de voorkant van hun hoofd schijnen te zitten) te gebruiken door het hoofd bij te draaien. Ja, dat kan namelijk met een stel nekspieren!

maandag 31 oktober 2011

Vlotte snorfiets inhalen doe je zo

Vanmorgen was het weer eens zover. Ik reed tegen de Oude IJsselbrug omhoog en zag bij de verkeerslichten van links mijn collega op z'n snorfiets aankomen. Het ding van hem rijdt ergens tussen de 36 en 38 km/h, uitgaande van mijn (geijkte) teller.

Tegen de brug op ben ik doorgaans niet echt vlot. Maar hij had de verkeerslichten tegen dus duurde het wel even voordat hij me achterop kwam.
Het moment dat hij mij passeerde was weer net over het hoogste punt heen. Vanaf daar is het dus dalen; dikke pret dus.

Omlaag heb ik langzaam de snelheid opgevoerd. De afstand liet ik bewust redelijk groot omdat we verkeerslichten naderen. Bovendien zag ik een fietser staan bij de verkeerslichten dus inhalen is dan geen strak plan.

De fietser krijgt groen nog voordat wij bij hem zijn. Wij hebben mazzel want we kunnen bij de verkeerslichten direct doorrijden. Even later haalt mijn collega op z'n wat vlotte snorfiets de fietsers (tevens collega en inmiddels bekend met mijn fiets, het geluid en de snelheid) in. Ik volg hem nu van een stuk dichterbij.
Zodra mijn snorfietsende collega m'n fietsende collega voorbij is, heb ik ruim baan en zet flink wat kracht op de pedalen. Omdat we nog altijd lichtelijk dalen, gaat dat versnellen enorm vlot want in rap tempo gaat de snelheid van 36 km/h naar 52 km/h. En ja..... dat gaat best hard. Onderstaande video geeft een aardige impressie. (de snelheid loopt overigens wel omlaag; aan het einde van het filmpje zit ik ongeveer op 40 km/h)


zaterdag 29 oktober 2011

Klapband? Lek 31

Vandaag ben ik even naar Dronten gefietst om het Ventisitkussen voor de Hurricane van m'n vrouw te halen. Het was vandaag heerlijk weer dus ging het in rap tempo. Hoewel, in m'n woonwijk ging ik eigenlijk een andere route dan gepland en kreeg ik te maken met geklungel van automobilisten op een parkeerplaats. Desondanks heb ik nog voor de hoge brug bij Kampen een gemiddelde van 35 km/h op m'n teller weten te krijgen. Op de brug ging dat helaas weer fors onderuit maar niet getreurd want uiteindelijk ben ik (auto-start-stop van fietscomputer) toch nog uitgekomen op 33,41 km/h gemiddeld uitgekomen op 59,35 kilometer volgens mijn Sigma BC1606.

Racefietsers? Wel een paar gezien maar overwegend tegenliggers. De twee die ik wel achterop kwam.... tja..... welke racefietsers? Helaas geen gein aan.

Maar op de terugweg was het feest. Ik was net Dronten uit, kwam bij de Colijnweg, waar ik moest oversteken in verband met werk aan de weg. Tijdens het remmen ineens een harde knal..... Oorzaak was direct duidelijk: lekke rechter voorband.

Ik ben gestopt en uitgestapt. Achter me zag ik een plas witte Elite Racer Sealant en een klein spoortje van hetzelfde spul naar m'n fiets.
De reserveband en pomp heb ik uit m'n fiets gehaald en vervolgens de fiets op z'n kant gelegd.
Als ik een band van de velg haal, zoek ik eerst het ventiel op. Normaal doe ik dat om eerst de band helemaal goed leeg te laten maar dat was nu niet nodig. Maar ook gebruik ik het ventiel als oriëntatiepunt want lichten begin ik altijd op 1/4e vanaf het ventiel. Eenmaal het ventiel 'gevonden', trof ik hem scheef in het ventielgat aan. Bij het verwijderen, wat met Kojaks heerlijk simpel en soepel gaat, had ik ineens een stuk ventiel in m'n hand. Heel vreemd. Ik was in de veronderstelling dat dat de oorzaak was van m'n lek.


Oorzaak? Tja, dat is misschien tijdens het remmen gebeurd toen hij diagonaal in het ventielgat van de velg geschoten is maar zeker ben ik er niet van. Wie het weet, mag het zeggen.

Het leggen van de nieuwe Kojak is ook een eitje van een cent. Zonder kracht te hoeven zetten, laat de Kojak zich netjes om de velg leggen. Ook hobbels/bobbels zijn een zeldzaamheid; de hieldraad gaat netjes in de daarvoor bedoelde geul in de velg.

Thuis aangekomen heb ik de lekke band maar eens goed bekeken. Het was toch niet het ventiel wat de oorzaak was maar toch echt een klapband. Op heel wat plekken was ik ruimschoots door het rubber heen en zelfs van het canvas van de buitenband was weinig meer over op veel plekken.


Wat wel jammer is, is dat ik door de klapband niet meer kan controleren of ik nog ergens lekken in de binnenband had om de werking van de sealant te bekijken.
Het moge duidelijk zijn dat dit lek gewoon m'n eigen schuld is. Mogelijk is die klapband trouwens wel een gevolg van het gebruik van de sealant. ALS ik wel meer lekken gerereden heb, dan was me dat eerder opgevallen als ik geen sealant gebruikt had. En als ik dan lek zou rijden, dan zou ik de band dus inspecteren en al eerder opmerken dat de band finaal versleten was, of eigenlijk, opmerken dat de band bezig was te slijten. Met een voorband niet zo'n drama maar met een achterband kan dat echt een ramp zijn. Scheelt wel dat ik de achterband in ieder geval 2x per jaar verwissel, dat de band een grotere omtrek heeft, waardoor hij minder slijt en dat dit niet de remmende en sturende band is. De kans acht ik daarom een stuk kleiner bij de achterband.






Tot slot de lekstatistieken:

Lek 1: 2358km;
  • Rechtsvoor; Kojak; gewoon lek
Lek 2: 3032km;
  • Rechtsvoor; Kojak; vrij 'groot' stukje metaal.
Lek 3: 4922km;
  • Rechtsvoor; Kojak; groot stuk glas
Lek 4: 6341km;
  • Achter; Kojak; groot stuk glas maar effectief gedicht door SuperSealant; pas opgemerkt bij verwisselen van de band.
Lek 5: 6947km;
  • Rechtsvoor; Kojak; niet duidelijk wat de veroorzaker was, wel veel steentjes/glas aangetroffen.
Lek 6, 7, 8, 9 en 10: 7859km;
  • Achter; Furious Fred; 1 groter lek, 4 kleinere lekken, alle 5 gedicht door SuperSealant en pas opgemerkt bij verwisselen van de band.
Lek 11: 9570km;
  • Rechtsvoor; Kojak; Vermoedelijk velglint
Lek 12: 11219km;
  • Rechtsvoor (meen ik); Lek effectief gedicht door de race sealant
Lek 13 en 14: 12830km (naar schatting)
  • Links- en rechtsvoor; Lek effectief gedicht door de race sealant
Lek 15 t/m 20: 13176km; Elite Race Sealant in de banden
  • 2 rechtsvoor waarvan 1 gedicht bij 5 bar.
  • 4 achter waarvan 1 pas gedicht bij 2 bar.
  • Andere 4 lekken (voor en achter) effectief gedicht.
Lek 21 t/m 25: 13190km; Elite Racer Sealant in de banden hoewel links te weinig
  • 2 rechtsvoor waarvan 1 bij een nippel en daarna bij het ventiel; niet te dichten dus
  • 3 linksvoor waarvan 2 kleintjes die gedicht leken en een nieuwe grote maar te weinig vloeistof in de band waardoor het lek niet gedicht is.
Lek 26 t/m 28: 14420km; Elite Racer Sealant in de band
  • 2 lekken in de Furious Fred met RaceGuard; effectief gedicht
  • 1 lek in de Furious Fred, pas gedicht bij 2 bar
Lek 29: 15024km; Elite Racer Sealant in de band; niet gedicht
  • 1 lek linksvoor. Lek aan de velgkant; stilstaand leeggelopen
Lek 29 vervolg: 15620km; Elite Racer Sealant in de band; niet gedicht
  • 1 lek linksvoor. Lek aan de velgkant onder de plakker van lek 29: scheur geworden.
Lek 30: 18066km; Elite Racer Sealant heeft me met zachte band op plaats van bestemming gekregen
  • 1 lek linksvoor. Er zat op moment van plakken niet veel sealant meer in de band maar het lek was wel voldoende gedicht om door te rijden.
Lek 31: 18203km; Lek niet gedicht wegens klapband

  • 1 lek rechtsvoor. Elite Racer Sealant had geen nut meer bij een klapband vanwege zwaar versleten buitenband'






woensdag 26 oktober 2011

Twijfels over de kleur

Enige tijd geleden heb ik een tour/racekap besteld. Het duurt nog wel een week of wat voordat ik hem in ontvangst kan nemen en tot die tijd heb ik nog heel wat tijd om na te denken over bijvoorbeeld de kleur.

In eerste instantie dacht ik aan 'carbon' zwart. Maar ik begin toch te twijfelen of ik niet liever een witte kap wil.
Hoewel ik nog niet in de planning heb om een nieuwe Quest te bestellen, heb ik al wel ideeën voor het uiterlijk van een nieuwe Quest. En die zal dan in het wit uitgevoerd gaan worden; dan zou een witte kap dus wel handig zijn.

Voordeel van gewoon 'Carbon' vind ik nog wel dat het beremooi is maar ook nog eens wat minder gevoelig is voor krassen en beschadigingen; een witte laklaag zal toch eerder slijtageplekken gaan vertonen.

Voor het idee ben ik even wat aan het paintshoppen geslagen om een impressie te maken van hoe een witte racekap op mijn huidige Quest zou staan:


En om te vergelijken nog even de zwarte racekap:


[edit naar aanleiding van de reactie van Gerrit]

Zoiets? Witte kap, zwarte retroreflectie erop en oranje 'bodywrap' (plakplastic dus)


[edit2]


dinsdag 25 oktober 2011

Duidelijker verschil tussen de twee fisheye lenzen

Afgelopen week heb ik al eens geschreven over mijn nieuwe fisheye lenzen voor mijn 808 #11 camera.

Vandaag heb ik een drietal foto's geschoten. 1 zonder extra voorzetlens, 1 met de 180 graden lens en 1 met de 185 graden lens.
De afbeeldingen hebben niet meer de originele resolutie van 1280x720 maar daar gaat het me nu even niet om; het doel is te laten zien wat de verschillende lenzen van de omgeving laten zien:




Tot slot nog een foto met de 3 beelden over elkaar heen geplakt waarbij ik de afbeeldingen heb geschaald zodat ze in elkaar passen:




zondag 23 oktober 2011

Nieuwe fish-eye lenzen binnen, wat ze zeggen

Ik heb mijn nieuwe fish-eye lenzen binnen.

De ene lens is dezelfde als ik eerst had. Het betreft een lens met de beschrijving:
15mm Detachable 180-Degree Wide Angle Fish Eye Lens for Cell Phones and Compact Digital Cameras
De andere lens gaat nog een stapje verder:
Detachable 185-Degree Wide Angle Fish Eye Lens for Cell Phones and Digital Cameras 
180 graden vind ik nogal sterk en 185 graden lijkt me onmogelijk met een lens die zo bar weinig bolling heeft aan de voorkant. Maar goed, die 2e is duidelijk nóg meer wide-angle en niet zo'n beetje ook.

Als ik met de '185' een foto schiet, dan kan ik uit het midden 50% eruit knippen, dan heb ik de foto die ik zou hebben als ik de '180' zou gebruiken. Neem ik uit die foto weer 65% uit het midden, dan heb ik de foto zoals die rechtstreeks uit de camera zou komen.

Met andere woorden: ga ik van '185' naar de camera zonder lens, dan blijft er slechts 32,5% van de foto over.

Het rode gebied is wat de camera ziet. Het blauwe komt erbij met de '180 degree' fisheye lens. Daar bovenop komt nog de groene rand voor de '185 degree' fisheye lens.

Hoe ziet beeld met de 185 eruit?


zaterdag 22 oktober 2011

Quemo gaat dieper

Ondanks mijn kleine postuur van slechts 1,78 meter lengte zat ik niet helemaal naar m'n zin in de Quest. En nee, het was niet zo dat de fiets me  te groot is terwijl er ook velomobielrijders van 2 meter plaats kunnen nemen in de Quest. Nee, de fiets was me niet te groot maar te klein!

Hoe kan dat? Vrij simpel: de verhoudingen van m'n bovenlichaam en onderlichaam en vast ook de lengte van m'n nek zijn niet echt de verhoudingen die je ziet bij mannelijke modellen. Nee, ik ben een klein mannetje maar dat zit vooral in de benen.

Mijn Quest hadden ze bij aflevering nog niet op z'n diepst gezet. Bij het korte proefrondje werd me direct duidelijk dat dat dieper moest. Dus hebben ze direct de zitting zo laag mogelijk gezet. De steunwaarop de zitting rust (bij de wielkast) stond maximaal omlaag. De voorkant van de stoel zou nog een gat lager kunnen, tenminste, dat gat zat er wel maar dan zou de onderkant van de zitting door de bodem van de fiets moeten en dat gaat dus niet.

Desondanks zit ik niet diep genoeg in de Quest. Met mooi weer had ik er weinig last van maar zodra het weer slechter werd en het schuimdekje plaats mocht nemen over het instapgat, dan werd duidelijk dat ik m'n nek in elkaar moest drukken om de klep van mijn pet aan te laten sluiten op de rand van de schuimkap om zoveel mogelijk regen buiten te houden. En nee, dat rijdt niet comfortabel. Mijn schouders? Die zaten bijna strak tegen de onderkant van de rand van het instapgat aan. Een vinger paste er bij lange na niet tussen.

Onlangs heb ik op de ligfietslijst een vraag gesteld over dat dieper zitten. Questrijder Hans W. kwam aan met een andere steun aan de achterwielkast waarbij de zitting verder naar achteren komt te zitten. Dus ben ik gisteren naar Velomobiel.nl gegaan om daar zo'n steun te halen. Maar wat blijkt: die is even hoog. Dieper ga ik daar niet mee zitten. Hoogstens meer onderuit maar zeker niet dieper.

Gelukkig kwam Theo met de vraag of ik extra gaten had geboord. Domdomdom..... dat had ik zelf kunnen bedenken. De steun die ik nu gebruik, heeft nog ruimte voor één setje gaten boven de bestaande gaten waarmee de steun nog een centimeter lager zou kunnen komen te zitten. Dus ben ik aan het boren geslagen.

Eerst heb ik met de steun een 'boormal' gemaakt van een plank eikenhout:


Vervolgens heb ik deze mal gebruikt om 3 extra gaten te boren. Hier een foto van de steun zoals hij nu is. Oorspronkelijk zaten de boutjes een gat lager. Nu zitten ze dus in de nieuwe gaten, waarmee de steun een centimeter lager zit. Vermoedelijk zou ik 2 centimeter kunnen gebruiken maar dat past niet meer in de steun. En elke centimeter winst is er één. En direct is de afstand tussen m'n schouders en de onderkant van de rand van het instapgat vergroot. Nu past er waarachtig een vinger tussen!


Toen kwam het volgende probleem: de zitting (die al maximaal naar voren geschoven was), paste niet meer tussen zijn scharnierpunt aan de voorkant en de steun aan de achterkant.

Gelukkig had Theo me gisteren ook de nieuwe fiets van Ymte laten zien. Daarin hebben ze aan de voorkant van de stoel 2 plaatjes weggelaten waarmee de zitting in hoogte versteld kan worden. Weglaten van die plaatjes maakt de verstelbaarheid minder maar de stoel kan wel verder naar voren. Dus heb ik die plaatjes verwijderd en de scharnierpunten rechtstreeks aan de zitting gemaakt. En wat blijkt: dat past precies! Weer een probleem opgelost dus.


Het geamputeerder stuk aluminium bewaar ik uiteraard wel. Mocht de fiets naar een volgende eigenaar moeten, dan kan het plaatje weer teruggeplaatst worden.

Het enige wat mij nog te wachten staat is het afstellen van de afstand tussen trappers en zitting omdat de zitting nu een fors eind naar voren is gekomen.

Verder is het nu ook de vraag welke race/tourkap ik nodig heb van Velomobielonderdelen.nl omdat ik nu toch weer een leuk stukje dieper zit. Ik denk dat het toch zaak is dat ik vantevoren ga passen en meten, eventueel met helm op m'n kop onder de kap voor het geval ik weer eens aan een wedstrijd mee wil doen.

donderdag 20 oktober 2011

Lek 30 en boze automobilist

Vandaag was het dan toch weer zover. Ik had weer een lekke band. Maar het is inmiddels wel zo'n 2500 kilometer na het vorige lek en dat is een enorme tijd voor mijn doen. het lek ontdekte ik toen ik in een bocht naar rechts maakte; de fiets ging als een dweil door de bocht. Bovendien liep m'n snelheid behoorlijk terug. In plaats van snelheden ruim boven de 30, zat ik daar nu duidelijk onder. Met 27 à 28 km/h op rechte stukken vond ik het wel best.

Een eindje verderop, op de volgende rotonde moet ik rechtdoor. Het fietspad is gescheiden van de rijbaan maar is wel in de voorrang gesteld. Van rechts komt een weg waar auto's nogal eens de neiging hebben om het fietspad over te stuiven zonder rekening te houden met fietsers.

Vandaag kwamen er 2 voertuigen aan. Een busje en grote pickup met paardentrailer. De eerste knalde over het fietspad; niet elegant maar ik was nog wel ver genoeg verwijderd om niet te kunnen spreken van gevaar. De pickup, die er vlak achter reed, had heel wat tijd om mij aan te zien komen. Uiteraard voerde ik licht (doe ik áltijd met fietsen in de Quest) en ik had mijn richtingaanwijzers aan naar links om aan te geven dat ik de rotonde zou blijven volgen.
Maar helaas, de bestuurder van de lompe pickup meende dat hij ook nog wel voor mocht gaan en mij niet hoefde te zien. Alleen ben ik wel dermate assertief dat hij toch maar het rempedaal heeft aangetikt en wel zodanig veel dat hij even licht slipte.
Toen ik voor hem langs reed, vond hij het nodig om even stevig met z'n grootlicht te knipperen en eenmaal voorbij moest hij nog even z'n claxon laten horen.

Misschien had hij een paard o.i.d. in z'n paardentrailer en vond hij het daarom niet aangenaam om flink te moeten remmen. Maarja.... mocht dat het geval zijn geweest, dan is het misschien een stuk verstandiger om rustiger een rotonde te naderen, beter de ogen te gebruiken en gewoon de regels te volgen.





Tot slot de lekstatistieken:

Lek 1: 2358km;
  • Rechtsvoor; Kojak; gewoon lek
Lek 2: 3032km;
  • Rechtsvoor; Kojak; vrij 'groot' stukje metaal.
Lek 3: 4922km;
  • Rechtsvoor; Kojak; groot stuk glas
Lek 4: 6341km;
  • Achter; Kojak; groot stuk glas maar effectief gedicht door SuperSealant; pas opgemerkt bij verwisselen van de band.
Lek 5: 6947km;
  • Rechtsvoor; Kojak; niet duidelijk wat de veroorzaker was, wel veel steentjes/glas aangetroffen.
Lek 6, 7, 8, 9 en 10: 7859km;
  • Achter; Furious Fred; 1 groter lek, 4 kleinere lekken, alle 5 gedicht door SuperSealant en pas opgemerkt bij verwisselen van de band.
Lek 11: 9570km;
  • Rechtsvoor; Kojak; Vermoedelijk velglint
Lek 12: 11219km;
  • Rechtsvoor (meen ik); Lek effectief gedicht door de race sealant
Lek 13 en 14: 12830km (naar schatting)
  • Links- en rechtsvoor; Lek effectief gedicht door de race sealant
Lek 15 t/m 20: 13176km; Elite Race Sealant in de banden
  • 2 rechtsvoor waarvan 1 gedicht bij 5 bar.
  • 4 achter waarvan 1 pas gedicht bij 2 bar.
  • Andere 4 lekken (voor en achter) effectief gedicht.
Lek 21 t/m 25: 13190km; Elite Racer Sealant in de banden hoewel links te weinig
  • 2 rechtsvoor waarvan 1 bij een nippel en daarna bij het ventiel; niet te dichten dus
  • 3 linksvoor waarvan 2 kleintjes die gedicht leken en een nieuwe grote maar te weinig vloeistof in de band waardoor het lek niet gedicht is.
Lek 26 t/m 28: 14420km; Elite Racer Sealant in de band
  • 2 lekken in de Furious Fred met RaceGuard; effectief gedicht
  • 1 lek in de Furious Fred, pas gedicht bij 2 bar
Lek 29: 15024km; Elite Racer Sealant in de band; niet gedicht
  • 1 lek linksvoor. Lek aan de velgkant; stilstaand leeggelopen
Lek 29 vervolg: 15620km; Elite Racer Sealant in de band; niet gedicht
  • 1 lek linksvoor. Lek aan de velgkant onder de plakker van lek 29: scheur geworden.
Lek 30: 18066km; Elite Racer Sealant heeft me met zachte band op plaats van bestemming gekregen
  • 1 lek linksvoor. Er zat op moment van plakken niet veel sealant meer in de band maar het lek was wel voldoende gedicht om door te rijden.

vrijdag 14 oktober 2011

Goed gesprek en meer

Vandaag ben ik eruit gereden door een snorfiets. Het ding was niet eens opgevoerd! Goed, hij reed harder dan 25 km/h maar toch, ik ben eruit gereden. Waarom? Ja, dat heeft een reden.

Verder een afslaande auto die duidelijk verder vooruit kijkt dan 2 meter.

Dan een brug die open staat. Ik ben dom genoeg om achter een (stinkende) snorfiets te gaan staan. Die ben ik maar voorbij gestoken en vooraan gaan staan, uit de weg van die vieze uitlaatdampen. Direct kreeg ik een aardig gesprekje met een fietser.


Toeterdetoeeeeeet

Niet iedereen is even goed op de hoogte van de verkeersregels. En toegegeven, ook ik ken ze echt niet allemaal. Soms levert dat gebrek aan kennis ergernis op bij die personen. Een mooi voorbeeld, wat trouwens al een flinke tijd niet meer is voorgekomen, is de regel dat fietsen op meer dan 2 wielen die breder zijn dan 75 cm ook de rijbaan mogen gebruiken.
Automobilisten denken 'wegenbelasting' te betalen. Dat hoeven fietsers niet dus 'OPZOUTEN!!! Niet op de rijbaan met die fiets van je'. Zitten ze toch met een paar dingen niet helemaal goed:
1) Het is geen wegenbelasting (meer) maar motorrijtuigenbelasting.
2) Ik ben fietser maar heb ook een auto en betaal net zo goed die vermeende 'wegenbelasting' (lees: motorvoertuigenbelasting) alleen maak ik er minder gebruik van omdat ik doorgaans de fiets pak.
3) Ik mág met mijn meer dan 75cm brede fiets op 3 wielen gewoon op de rijbaan rijden En bij snelheden boven de 30 km/h is de rijbaan vaak de meer verstandige plek, in ieder geval binnen de bebouwde kom.

Maar goed, vandaag toch weer zo'n figuur achter me. Ik had helaas de camera naar achteren niet aan staan. Maar een Toyota stationwagon (type weet ik niet, ik gok een Corolla of een Avensis) kwam kort op m'n staart rijden, ramde de claxon in (hij kon niet inhalen in verband met vluchtheuvels en tegenliggers). Na passeren van de tegenliggers en vluchtheuvels kwam hij luid toeterend voorbij.

donderdag 13 oktober 2011

Ruiterlaan is fietsstraat geworden

De werkzaamheden aan de Ruiterlaan lijken voltooid, zoals van tevoren in de planning werd aangegeven.
Aan weerszijden ligt 'zwart' asfalt met klinkermotief en in het midden rood asfalt.

Veel is er in wezen niet veranderd want de voorrang vanaf de Spoolderbergweg richting de Ruiterlaan was al in de voorrang. Ook daar waar de Spoolderbergweg op de Ruiterlaan aansluit, was de route vanaf Spoolderbergweg naar de Willemsvaart al in de voorrang.
Eenmaal op de Ruiterlaan heb je vrij vlot een kleine, onopvallende, doodlopende weg naar rechts. Ik zie nu (op Google Maps) pas dat daar een weg zit. Ik weet ook niet hoe daar de voorrang nu geregeld is. Ik vermoed (aan de filmbeelden te zien) dat de zijweg een uitritconstructie gekregen heeft en daarmee voorrang moet verlenen aan de Ruiterlaan. Maar goed, onopvallende weg waar ik nog nooit iemand uit heb zien komen of naartoe heb zien rijden. Daar verandert in wezen weinig aan de situatie of comfort van doorrijden.

Wat wel veranderd is, is het einde van de Ruiterlaan, bij de Willemsvaart.
De bocht naar rechts is nu in de voorrang (en heeft dus voorrang op fietsverkeer wat van de andere kant van de Willemsvaart komt). Maar nog mooier vind ik dat de asfaltstrook in de bocht beduidend breder is geworden en voorzien is van een middenmarkering. Fietsers die vanaf het centrum komen, hadden nogal eens de neiging om de bocht aan te snijden. Dat in combinatie met beperkte breedte EN slecht zicht door een schuurtje in de bocht was verre van gelukkig te noemen. Meer breedte en die middenmarkering zal er hopelijk voor zorgen dat (brom/snor)fietsers meer hun eigen weghelft aanhouden. Hier dus denk ik een grote verbetering!

dinsdag 11 oktober 2011

Cycle Video Day 2011

Afgelopen week kreeg ik via de weblog 'XL-Network' lucht van een poging om zoveel mogelijk fietsers, die met camera rondrijden, op 10 oktober 2011 hun rit online te zetten. Het verhaal staat op de weblog 'Cycle Video Day'.
Op internet staat een aardige lijst van rijders. De lijst met rijders in Groot Brittannië is echt enorm. Maar als je op internet kijkt naar de capriolen die ze daar moeten uithalen om maar niet in aanraking te komen met automobilisten etc., dan snap je het wel.
Het doel hiervan? Wat ik eruit gefist heb.... tja, om aan te geven waar fietsers mee te maken krijgen als ze hun vervoermiddel nemen om naar hun werk te rijden. Ook om aan te geven dat de weg óók van fietsers is en dat we dus de weg met elkaar moeten delen. Nu hoor ik al bijna mensen heel hard roepen dat fietsers asociale weggebruikers zijn. Helaas, toegegeven, die zitten er zeker bij. En ook ik houd me niet altijd aan de regels en ook ik rijd niet altijd even elegant. Het doel van de filmpjes moet niet zijn om (bijvoorbeeld) automobilisten negatief af te schilderen maar om een algemeen beeld te geven waar wij, fietsers, mee te maken krijgen en dan àlles dus zowel positief als negatief.

Ik heb een poging gewaagd van een ritje woon-werk-verkeer waarbij we 'Ninja's' op de fiets zien; fietsers zonder licht dus. We zien spookfietsers (met licht overigen!). Later zien we ook waarom we die spookfietsers  tegen kwamen want die zijn tegen een probleem aangereden, waar ik vanmiddag op de terugweg ook mee te maken kreeg: onduidelijk omleiding door de wegbeheerder bij werk aan de weg. Verder auto's die netjes voorsorteren achter een fietser om rechtsaf te slaan. Verder een ligfietser in een rijdende Nemo die rood licht negeert (ja, ik dus), een snorfietser die 25 mag, 40 op z'n teller heeft maar wat blijkbaar maar 32 km/h werkelijk is. Een auto die op gepaste afstand achter me blijft rijden terwijl ik op de rijbaan rijd (wegens werk aan de weg) en misschien nog wel meer dingen.

Maar goed, een filmpje van maximaal 10 minuten was het doel:


maandag 10 oktober 2011

Teller ijken

De fietscomputer van mijn fiets(en) tracht ik altijd netjes te ijken. Met een afwijking van 2 millimeter op 3 complete omwentelingen (is bij benadering 5 meter oftewel 5000 millimeter) van het voorwiel, zit ik met een overdreven nauwkeurige meting want een beetje hardere of zachtere banden zorgt al voor een veel groter verschil. Maar maakt niet uit, wel leuk om het even zo nauwkeurig te doen.

Hoe dan ook, een collega van me weet dat ik m'n teller netjes ijk.
Dat mijn teller netjes geijkt is, blijkt wel keer op keer als ik een rit rijd met m'n fiets. Zelfs op afstanden van 100 kilometer is de afwijking in afstand met de GPS misschien 500 meter, wat neerkomt op een afwijking van slechts 0,5%. Maar zelfs 1% zou netjes zijn.
Maar die collega heeft een snorscooter. Je weet wel, zo'n gemotoriseerd apparaat met blauw kentekenplaatje aan de achterkant. Die dingen mogen maximaal 25 km/h maar meestal knallen ze je met meer dan het dubbele voorbij.
De snorscooter van m'n collega geeft aan dat hij vol gas zo'n 40 km/h rijdt. Mijn collega had daar wat z'n twijfels bij en wilde dat wel eens meten. Vandaar dat hij mij gevraagd heeft of ik een keer met hem op kan rijden om zijn werkelijke snelheid te bepalen.

Vanmorgen toen ik richting het werk reed, kwam hij naast me rijden terwijl ik met zo'n 24 km/h tegen de IJsselbrug op trapte. Erg vlot bijkomen deed m'n collega niet. Maar eenmaal naast me, hebben we afgesproken dat dit wel een mooi moment was om eens zijn teller te controleren.
We kwamen meer bovenop de brug. Mijn teller gaf een stabiele 25 km/h aan. Zijn teller zat al aan de 28. Duidelijk dat die teller niet helemaal zuiver is.

Onder aan de brug moesten we wachten voor de verkeerslichten. Omdat ik 's morgens lang niet altijd op m'n best ben qua conditie, en m'n collega graag op volle snelheid wilde meten, heb ik gezegd dat hij maar voor me moest gaan rijden, dan zou ik proberen zijn snelheid te halen.

En toen..... het licht sprong op groen. Het motortje van het snorfietsje deed z'n best en spoot er vrij vlot vandoor vanuit stilstand. Ik wilde niet achterblijven en vreesde het ergste want zo vlot kon ik niet optrekken. Ik zette aan om bij hem te komen. Maar...... ehm..... wachtte hij op mij? Ik kwam achter hem te rijden en de snelheid liep op..... 20.....25...... 30....... 33...... 33...... 33...... we gingen nog wat omlaag en even later zaten we op het vlakke. 33....... 32........ 32........ 32.......... Dit kon niet goed zijn. Ik had me voorbereid dat ik (zeker na een slechte nachtrust) me het snot voor ogen moest trappen maar met 32 km/h was ik nog niet eens op gang. Dus trap een tikkie vlotter en ga naast m'n collega rijden. Hij gaf aan vol gas te rijden en 40 km/h op z'n teller te hebben. toen ik z'n snelheid vertelde, was dat wel een geruststelling. Hij hoeft niet hard en heeft geen trek om bij oom agent op de rollerbank een 40 km/h te zien verschijnen op het meetinstrument van de agenten. En dat gaat dus ook niet gebeuren. Die snelheid bereikt hij bij lange na niet. Het ding rijdt wel harder dan de toegestane 25 km/h maar een buitensporig racemonster is het zeker niet. Voor snorfietsbegrippen vind ik het zelfs een beschaafde snelheid.

Maar om een lang verhaal snel tot een einde te brengen, ik ben daarna maar op m'n eigen snelheid verder gereden...... met nu toch een echte 40 km/h op de teller, de mijne welteverstaan.

donderdag 6 oktober 2011

Eikels

Eikels, dat zijn het!

Eerst rijd ik rustig naar m'n werk. Helaas sputtert het wat. Ik besluit de camera toch nog niet op te bergen in m'n fiets. Een beetje sputters moet hij toch wel kunnen hebben? De eerste druppels zijn op het bijgevoegde filmpje te zien. Aan het einde van de rit is het aantal enorm hoger en zijn de druppels ook stevig groter. Daardoor heeft zich ook vocht in de lens weten te werken. Gevolg was 's middags een condenswaas aan de binnenkant van de lens. Ik heb de lens open gemaakt om hem te laten drogen. Dat ging goed tot het moment dat ik een druppel uit de lensbehuizing wilde schudden. Dat lukte heel mooi maar helaas was het niet alleen water wat naar buiten kwam. De lens is opgebouwd uit de behuizing en daarin 3 lenzen waarvan er 2 naar buiten kwamen vliegen. Gevolg was dat 1 van de lenzen brak. Ik heb inmiddels alweer een nieuwe fish eye lens besteld maar ook een (voor mij) nieuwe variant die nog net een tikkie meer fisheye is. Ik ben benieuwd.

Maar terug naar die eikels. In het filmpje rijd ik door een tunnel. Daarna nog een weg oversteken en verder via het fietspad. Lekker fietsen was er niet meer bij. Stevig wat herrie. Het wegdek totaal niet egaal. Eikels, eikels en nog eens eikels.
Nu kan ik allerhande scheldwoorden gaan verzinnen en hier plaatsen maar dat zou niet terecht zijn. Het zijn en blijven eikels.

Wat wil je..... herfst....


dinsdag 4 oktober 2011

NINJAAAAAAA!!!!

Als fietsfanaat bekijk ik graag filmpjes over fietsen op youtube. En of het nou gaat om Nederland of het buitenland, het maakt me niet zoveel uit.

Onlangs viel me een filmpje op van fietsers in andere landen die af en toe melding doen van Ninja's. Ninja's? Ja..... het gaat blijkbaar om fietsers zonder verlichting.

Nja, hoewel we hier in Nederland wonen en niet in het land waar Ninja's van oorsprong vandaan komen, we hebben er hier genoeg.
Buitenlandse fietsers: beat this!

Ruiterlaan wordt fietsstraat

Begin september 2011 werd een mededeling gedaan dat de Ruiterlaan in Zwolle omgebouwd zou worden tot fietsstraat. Vandaag lijkt het erop dat de werkzaamheden gestart zijn.


zondag 2 oktober 2011

Compilatie van soms creatieve medeweggebruikers

Iedereen maakt fouten, zelfs de beste chauffeurs. Soms maak je zelf fouten (ik wel in ieder geval), soms zie je acties van anderen. Soms zie je trouwens ook dingen die misschien in eerste instantie fout lijken maar die dat mogelijk toch niet zijn.

In een half jaartje tijd heb ik wat opmerkelijke situaties gezien waarvan hier een compilatie.
De boventoon wordt gevoerd door motorvoertuigen die zich op het fietspad of de fietsstrook bevinden en fietsers die heel creatief omgaan met het fietspad.


donderdag 29 september 2011

Enquête en snorfiets zonder last van SIS

Vanmorgen toen ik van de IJsselbrug omlaag reed richting Hattemerbroek, zag ik vlak voor de verkeerslichten wat volk met gele hesjes staan. De eerste passeerde ik. De mensen hadden niet aangegeven dat ze me zouden willen spreken maar een meter of 15 verderop stopte ik toch maar bij de 2e omdat ik mijn nieuwsgierigheid niet kon bedwingen. Ik vroeg waarom ze hier stonden. Het bleek om een enquête te gaan over de Hanzeboog en Oude IJsselbrug (er is ook een enquête afgenomen bij de Hanzeboog) . Daar wil ik best aan meewerken maar waarom staan ze dan bij de Oude IJsselbrug? Wel, de vragen gingen over of ik vaak over de Oude IJsselbrug kwam en waarom ik de Hanzeboog niet gebruikte. Voor mij simpelweg omdat het voor mij een onhandige omweg is. Daarbij komt dat ik de brug ook te smal vind voor grotere stromen fietsen. Veel schoolgaande jeugd uit Hattem komt over de Hanzeboog en persoonlijk rijd ik daar toch wat minder graag tegenin op die (daarvoor) betrekkelijk smalle brug. Verder werd me gevraagd of ik eventueel deel wilde nemen aan een platform. En jawel, dat wil ik wel.

Op de teruweg naar huis heb ik het vanmiddag rustig aan gedaan. Gewoon rustig pendelen, geen noemenswaardige kracht zetten want ik had een afspraak. Ik had voldoende tijd, ik wilde niet bezweet aankomen en het was mooi weer dus toch maar eens een keer relaxed gefietst. De teller stond op 30 maar liep toch nog door omhoog naar zo'n 35 km/h. In de verte reed een snorfiets die duidelijk wel harder dan 25 reed maar wat verder niet zo'n opgefokt 'jeng-jeng'-ding was. Vreemdgenoeg kreeg ik eens géén last van SIS.

Ik liep langzaam in en toen ik op zodanige afstand was dat ik op het punt stond om in te halen, heb ik even de claxon gebruikt. De man op snorfiets schrok er behoorlijk van. Dat had ik niet verwacht want ik heb een enorme tijd in z'n spiegels gereden. Maar goed, man schrok dus en ging opzij. Ik haalde in en grapte dat hij (m'n fiets) niet bijt. De man zei nog niets maar dat verstond ik niet; m'n oren waren gevuld met muziek
Ik had na het inhalen toch even de neiging om toch wat vlotter door te rijden en reed alsnog betrekkelijk ontspannen met 40 verder.

Bij de verkeerslichten onder aan de Oude IJsselbrug kwam de man weer naast me staan en knoopte een praatje aan. Hij begon met de opmerking dat dat best lekker doorrijdt (wijzend naar m'n fiets). Of dat puur door die stroomlijn kwam. Wel vaker knopen mensen een praatje aan maar dan komen de standaard vragen waarbij ik het idee krijg dat ze wel nieuwsgierig zijn maar niet helemaal weten wat ze ermee aan moeten. Deze man stelde direct al een veel gerichtere vraag. Na die vraag kwamen ook vragen of dat zwaar reed etc. Ik heb duidelijk gemaakt dat het inderdaad de stroomlijn is die voor de grotere snelheid zorgt en dat het rijden op zich licht gaat maar dat je daarvoor wel eerst op gang moet komen en dat dat dus wel meer energie vergt.

Al met al een leuk, ontspannen en positief gesprek.

dinsdag 27 september 2011

Ik ga naar huis en ik neem mee......

Afgelopen zaterdagavond zijn we met het gezin uit eten geweest. Normaal proberen we dat redelijk dicht bij huis te doen maar deze keer zijn we toch wat verder gegaan. Omdat de afstand van Zwolle naar Voorst niet te fietsen is voor onze kinderen, hebben we dat gewoon lekker lui met de auto gedaan.

Toen we na een heerlijke maaltijd en de terugreis weer thuis waren aangekomen en de auto leegtrokken kwam de vraag 'heb jij die paarse tas al uit de auto gehaald?' 'Nee, maar die ligt ook niet meer in de auto. Heb jij die wel meegenomen bij het restaurant vandaan?'.
Het gesprek liep ongeveer op die manier en het antwoord op de laatste vraag zal wel helder zijn: nee dus. De bewuste paarse tas was niet mee naar huis gekomen. Dus opgebeld naar het restaurant. Ja, tas gevonden. De volgende dag (zondag) zouden ze vanaf 12 uur open zijn dus vanaf dan konden we de tas ophalen.
De opmerking van de titel is dus eigenlijk eerder: 'ik ga naar huis maar vergeet mee te nemen.....'


Omdat het zondag hééééérlijk weer was, heb ik besloten om gewoon naar Voorst te fietsen om de tas op te halen. Er moest nog een boodschap gedaan worden want blijkbaar was de wasverzachter op en in Zwolle zijn op zondag geen supermarkten open, goed, een hééél kleintje op het station maar die zal vast niet het hele assortiment hebben. Dus ook een supermarkt in een andere plaats kon mooi even meegenomen worden op mijn route.

Ik ben op pad gegaan richting Voorst. Ik heb besloten het rustig aan te doen en met gemiddeldes die ongeveer tussen de 29,5 en 30,5 km/h lagen ben ik aan het trappen gegaan. De route die ik gepland had liep over de dijk naar Deventer, dan door naar Voorst. Maar dat is toch wat anders gelopen.
Na Zwolle Zuid moest ik weer ergens langs de dijk komen te rijden. En goed, ik zag de dijk op enige afstand en op sommige momenten reed ik er redelijk dicht langs alleen dan wel aan de verkeerde kant. Ik wilde graag aan de kant van het water rijden en dat deed ik dus niet. Buiten wat slootjes was er geen water te zien.

Na enige tijd kon ik de weg oversteken en ook bij de dijk omhoog rijden en ben ik dus wel aan de kant van de IJssel gaan rijden. Dat is een stuk  koeler en op dat moment aangenamer. Maar helaas, lang doorrijden langs de IJssel was er niet bij want bij Olst-Wijhe (of welke het ook maar is) moet je toch weer bij de IJssel vandaan en dan door het dorp/stadje heen omdaarna weer de IJssel op te zoeken om langsheen te rijden, tenminste, staat me bij.

Vlak voor het oversteken van de weg, kwam een enorme stoet motoren voor me langs rijden. Tja, wat wil je, mooi weer! Geef ze eens ongelijk.
Net overgestoken moet ik rechtsaf en direct weer links. Of niet? Recht voor me (op de T-splitsing) staan gele borden van werk-aan-de-weg. Fietsers voor het centrum worden linksaf gestuurd, fietsers voor Deventer rechtsaf. Leuk maar nog geen 3 meter verder staat een mooi rood-wit gestreept bord dwars op de weg. Daarboven staat zeer duidelijk een rond wit bord met rode rand...... ik moet daar volgens de wegwerkers naartoe maar mag dan van diezelfde wegwerkers dus niet? Goed bezig lui! Helder gebruik van borden....
Ik besluit het ronde witte bord met rode rand keihard te negeren en vervolge mijn weg.

En de IJssel weer opzoeken? Wéér mislukt. Ergens onderweg volgde ik de fietsborden richting Deventer. Op een gegeven moment zag ik wel een bord voor auto's met Deventer linksaf. Ik sloeg linksaf bij gebrek aan bordjes voor fietsen. Toen ik eenmaal afgeslagen was, zag ik dus WEL een bord voor fietsen met Deventer de andere kant op. Ik vond het wel best en ben doorgereden; ik was bovendien uitgerust met GPS dus zou wel op m'n bestemming aankomen alleen mogelijk via een andere weg dan gepland (de route heb ik deze keer niet uitgebreid voorbereid dus moet rijden op een combinatie van GPS, borden en gevoel).
Op de kaart van m'n GPS was te zien dat ik verder en verder bij de IJssel vandaan reed maar netto wel in de juiste richting.
De route die ik reed, kwam me trouwens wel verdraaid bekend voor. Het lijkt erop dat ik al eerder op vergelijkbare manier naar Deventer gereden ben.
Onderweg stond op een gegeven moment een man langs de kant van de weg en zwaaide vrolijk naar me. Niet dat ik dat niet gewend ben maar toch klopte er iets niet helemaal. Wat? Een paar honderd meter verderop zag ik een stel wandelaars breeduit op het fietspad lopen. Ik gebruikte de claxon even maar zag niet dat men mij gehoord had. Nog een pulsje geven maar nee, geen reactie. Maar ik had wel de indruk dat ik weet wat er niet klopte aan het eerder genoemde heerschap. Mijn vermoeden is dat het clubje wandelaars en het heerschap bij elkaar horen. Het groepje wandelaars had een begeleider. De overige wandelaars gedroegen zich niet 'normaal'. De lichaamstaal, de bewegingen, de houding: verstandelijk gehandicapte medemensen. Ik kwam op gelijke snelheid naast 1 van de mensen rijden. Die kreeg mij in de gaten en even later ook de begleider. Het groepje ging wat meer aan de kant en ik kon passeren.

In Deventer aangekomen ben ik eerst langs een supermarkt gegaan om een fles wasverzachter te halen. Toen ik vertrok, moest ik eerst een mountainbiker voorbij laten gaan voordat ik het fietspad op kon rijden. De man kwam me trouwens wel wat bekend voor; strak Univé fietskleding aan, rugtasje op, donkere mountainbike.... die had ik even voordat ik de dijk opzocht (eerder in dit verhaal) volgens mij voorbij gereden.

De route ging door naar Voorst. Om 12:00h wilde ik op mijn plaats van bestemming aankomen en dat is op de minuut nauwkeurig gelukt. Tjonge, 50 kilometer fietsen en precies op de geplande tijd aankomen. Best betrouwbaar.

De tas heb ik bij het restaurant opgehaald en ben weer in m'n fiets gestapt. Ik besloot om teruggaande via de Zuidweg bij 't Harde en Wezep te nemen en stelde daarom het beginpunt van de Zuidweg in als 'eindbestemming' (vanaf daar heb ik geen GPS meer nodig) en ben weer vertrokken.

Ik was nog maar net op weg of ik zag een enorme stoet bromfietsen in m'n achteruitkijkspiegel. Nadeel van de Quest is dat hij wat vlotter rijdt maar op dat moment was mijn conditie niet dermate dat ik ze voor kon blijven. Gevolg dus: inhalende stoet brommers, waarbij ik tijdens maar ook nog een flinke tijd ná het inhalen in hun dampen mocht rijden want veel wind was er ook niet en uitlaatgassen bleven mooi op hun plek boven het fietspad hangen.

Niet veel veder kwam ik een groep Solexen tegen. 1 van de mannen lag plat voorover op het stuur om wat harder te gaan. Ik heb hem even flink aangemoedigd, handenklappend boven m'n hoofd (meestal heb ik dat mensen iets soortgelijks bij mij doen). De grijns op z'n gezicht vertelde me dat hij de lol er wel van in kon zien.

De route ging vervolgens via Vaassen en Epe. Maar ook in Epe liet m'n GPS het weer even afweten omdat het kaartmateriaal wat ik gebruikte, niet echt voor fietsen bedoeld is. Maar goed, dan maar weer op gevoel en borden rijden en de GPS lekker flink laten herberekenen totdat ik het weer eens was met de voorgestelde route.

Bij de Zuidweg aangekomen was ik minder happy. Afgezet voor auto's maar voor fietsers vreemdgenoeg niet. hoewel.... er loopt een fietspad langs de Zuidweg maar die neem ik nooit, ik neem altijd de rijbaan. Men veronderstelt waarschijnlijk dat fietsers niet vanaf het fietspad de Zuidweg oprijden maar dat gebeurt toch veelvuldig, alleen al door racefietsers. Maar de grootste verrassing was nog wel de enorme vracht split die ze op de we gemikt hadden. Nog nooit ben ik met zo'n laag tempo over de Zuidweg gereden. Bij sommige bochten voelde ik het achterwiel wat schuiven. Tegemoetkomende motorrijders hadden vaak 2 voeten aan de grond voor de veiligheid. De hoeveelheid split op de weg is abnormaal. Op sommige plekken lagen gewoon hoopjes split. Zonde van een mooi berijdbare route, tenminste, ik kan me niet herinneren dat ik het wegdek dermate slecht vond dat het aangepakt moest worden.

Waar, weet ik niet meer maar op een gegeven moment was het werk-aan-de-weg voorbij en kon ik weer op schoon asfalt rijden. Dat ging heel wat vlotter. Verder heb ik maar weinig kunnen spelen met racefietsers want het was dun bezaaid. Slechts één heb ik gezien die in dezelfde richting reed als ik maar lang heb ik hem niet gezien want vrij vlot verdween hij in m'n achteruitkijkspiegels.

Na de Zuidweg en de Nieuwe Zuidweg ging het verder richting Wezep. Het was weer heerlijk rustig op de weg dus ben ik bij de afslag naar de kazerne (op de bult) de rijbaan opgegaan. Er geldt terplekke 60 km/h (als ik me niet vergis) dus missstaat een snelheid van 50 op mijn teller, vermoedelijk 55 op een autoteller, totaal niet. Zeker zodra het heuvelaf gaat en ik Wezep binnenrijd (max 50) dan misstaat het wel maar dan eerder omdat ik te hard rijd dan te langzaam. Met een vaartje van 65 km/h reed ik Wezep binnen. Wellicht dat ik nog een keer op de foto kom van een snelheidscontrole die, naar het schijnt, nogal eens bij het station gehouden wordt.

De rest van de route is voor mij bekend; gewoon m'n woon-werk-route en dat rijdt alleen al omdat ik het goed ken, redelijk vlot door.
Ik had thuis aangegeven dat ik ergens tussen 14:00h en 15:00h thuis zou zijn. Strak 14:00h stond ik met de fiets achter de garage. Wederom een mooie planning dus. En niet de geplande 100 maar 116 kilometer gereden (door de 2 omwegen). Gemiddelde? Ik heb het rustig aan gedaan maar had desondanks toch nog iets van 30,2 km/h gemiddeld op de teller.



donderdag 15 september 2011

Vlot ritje; persoonlijk record

Omdat ik afgelopen dinsdag maar iets van 9 kilometer gefietst heb door de gescheurde achterbrug 'miste' ik wat kilometers. Vandaag was het mooi weer dus heb ik er maar wat kilometers bij getrapt.
In plaats van rechtstreeks naar Zwolle te fietsen ben ik via Kampen gereden. Dat heft het gemiste stuk woon-werk-verkeer weer aardig op.

De rit naar Kampen verliep behoorlijk vlot. Mijn gemiddelde lag vanaf het werk ergens rond de 30 km/h. Maar die is in de loop van de rit gestegen. Op het stuk van Kampen naar Zwolle kreeg ik het idee om de fietssnelweg maar eens ècht te testen. Vandaar dat ik mijn fietscomputer gereset heb op het moment dat ik bij de verkeerslichten stil stond van de Zwolseweg/Meester JLM Niersallee. De teller begon te lopen op het moment dat ik op trok bij groen licht.
Het gemiddelde (na de reset dus!) zag ik rap omhoog lopen. Op een gegeven moment zag ik een met hooi volgeladen tractor rijden. Die reed langzamer dan mijn 45 km/h dus heb ik nog wat harder doorgetrapt. Met 50 km/h op de teller kwam ik hem enorm vlot voorbij.
Na enige tijd zag ik 42,3 km/h gemiddeld op de teller staan. Ik heb getracht er 42,5 van te maken.... en ach, 43 behoorde mogelijk ook wel tot de mogelijkheden.
Na 7,3 kilometer fietsen reed ik Westenholte binnen met een gemiddelde van.....
jawel, 43,28 km/h (hij schiet net naar 43,27). M'n normale snelheid lag met 41 km/h op dat moment wat lager maar dat had te maken met het feit dat ik ook een foto wilde schieten van m'n gemiddelde.

Vanaf daar loopt de route nog door tot thuis. Uiteindelijk heb ik vanaf de eerder genoemde verkeerslichten 9,5 kilometer gefietst en ben geëindigd met een gereden gemiddelde van:


39,32 km/h gemiddeld dus over 9,5 km afstand. Daarvoor heb ik ook al iets van 16 kilometer gefietst met een gemiddelde van zeker meer dan 30 km/h maar hoeveel precies weet ik helaas niet meer.

Maar goed, dat stuk 'fietssnelweg' mag met recht fietssnelweg genoemd worden. Alleen soms wel jammer dat  je obstakels als tractors op je pad tegenkomt. Een rasecht 'fietspad' is het dus absoluut niet. Meer een ventweg die in de voorrang is gezet. Maar hij rijdt er niet minder vlot om..... zolang je zo'n tractor maar voorbij kan steken (helaas geen filmpje; thuis aanagekomen bleek het geheugenkaartje al eerder deze rit vol te zitten).

Wat betreft de achterbrug: m'n fiets rijdt weer heerlijk. Ik vond hem de laatste tijd wat dweilerig in bochten maar dat is niet zo vreemd met een achterbrug die serieus defect begint te raken. Maar vandaag was het duidelijk voelbaar want Quemo stuurt weer heerlijk strak.