Tijd voor een héél kort berichtje. De poging om de 900 kilometer fietsen deze maand te halen, is gelukt. De eindstand voor deze maand komt uit op 921 kilometer.
Volgende streven (wanneer ik hem ga (proberen te) halen, weet ik niet) is 1000 kilometer in één maand.
Zwolse ligfietser met grote voorkeur voor velomobielen schrijft over dagelijkse dingen die hij met z'n velomobiel tegenkomt.
zondag 31 mei 2009
vrijdag 29 mei 2009
Zwolle-Wezep-Rijssen-Zwolle (2) en lek 1
Vandaag heb ik de tweede keer (dit jaar) het rondje Zwolle-Wezep-Rijssen-Zwolle gereden. Deze keer heb ik de route lichtelijk aangepast op aanraden van Wim.
De route Zwolle-Wezep is rustig begonnen. Met een gemiddelde van 30,78 km/h ben ik de 12,37 kilometer naar het werk gefietst. Ik was de tweede die er was. Al snel volgden er nog 4. 5 mensen uit Zwolle, één uit Oldebroek. Allemaal met de fiets! Helaas 'verknalde' de 6e het mooie moment want die was wel met de auto.
Maar goed, naar een kort ochtendje werken ben ik om 12.00h vertrokken richting Rijssen.
De route gaat eerst via de Zuiderzeestraatweg richting Zwolle. Het is het bekende ritje. Bij het Engelse werk ga ik van m'n normale route af en stuif de dijk op. Dat is lekker doorrijden. Hoewel het mooi weer was, was het toch aangenaam rustig.
Een eindje voor de IJsselcentrale maak ik een vergissing. Ik had gepland op een gegeven moment van de dijk af te blijven maar ik ben er per ongeluk toch opgereden. Dus ben ik gekeerd om de geplande (tevens door Wim voorgestelde) route te rijden.
Bij de IJsselcentraleweg aangekomen leek het me handiger om de rijbaan te nemen in plaats van het fietspad. Er zitten wat lastige bochten als je het fietspad op wil komen. Achteraf ben ik blij dat ik de rijbaan opgegaan ben want op het fietspad reden wat meer fietsers waaronder moeders met kinderen. Die rijden vaak toch (begrijpelijk) wat breder en langzamer. Daar heb ik geen last van gehad en zij niet van mij. Auto's hebben ook geen last van mij gehad want die reden er op dat moment niet. Daarbij kwam ook nog eens dat ik de snelheid er aardig in had.
Vervolgens ging de route via de Hollewandsweg richting Laag Zuthem.
Na Laag Zuthem kom je door een mooi bebosd stuk. Het wegdek is er niet echt daverend. Er ligt asfalt met slijtlaag waarvan een flink deel lijkt te ontbreken. Toch valt het mee met het comfort. De Quest lijkt de trillingen toch wat beter op te vangen dan de Versatile.
Vanaf de Zuthemerweg ga ik de Zwolseweg op en zie dat ik al vlak voor Heino zit. Het begin van Heino heeft waardeloos fietspad. Daar neem ik dus lekker weer de rijbaan.
De rit gaat verder naar en door Raalte. Daarna door Mariënheem. Deze keer ben ik toch maar rechts van de weg blijven rijden in plaats van over te steken zoals de vorige keer. Dat oversteken is niet handig en niet nodig.
Na Mariënheem moet ik de bult voor Nijverdal op. Bijna bovenaan moet ik terugschakelen naar het kleinste voorblad en schakel achter naar z'n 3. Ik moet dan goed opletten dat ik netjes rondtrap want ik voelde de ketting duidelijk 'sponzen'. Velomobiel.nl wil (geloof ik) liever niet nog lichtere verzetten monteren (bijvoorbeeld met behulp van een mountaindrive) in verband met het sponzen. Hier zit dan een vreemd verschil tussen Versatile en Quest. Op m'n Versatile had ik een nòg lichter verzet dan op de Quest en bij de Quest zat ik nog niet eens in het lichtste verzet. Bij de Versatile heb ik het sponzen nooit gevoeld maar bij de Quest dus wel. Misschien komt dat doordat de Quest één lange ketting heeft en de Versatile 2 wat krotere?
De rest van de route verloopt voorspoedig. M'n gemiddelde is wat omhoog gebracht naar 31,86 km/h als ik m'n Sigma mag geloven. Verder heb ik dan 62,09 kilometer gefietst in totaal en 1 uur, 58 minuten en 56 seconden gereden.
Na m'n werkzaamheden daar ben ik weer naar huis gereden. Deze route ging wat minder vlot.
In Nijverdal zie ik op een gegeven moment een dame met in de ene hand een fiets en in de andere hand een paar teugels met een paard eraan vast. Hoewel het nog op een forse afstand is, lijkt het paard mijn aanwezigheid niet zo prettig te vinden. Ik stop daarom aan de kant van de weg. De dame nadert, het paard volgt zenuwachtig. Aan een bewoonster van een woning die aan de weg ligt tussen paard en mij vraag de dame met paard of de bewoonster haar fiets even mee wil nemen zodat ze meer controle heeft over het paard.
Ze redt het om het dier langs me heen te krijgen zonder vervelende gevolgen. Ze bedankt me en geeft aan dat het paard mijn soort fietsen niet kent en er bang voor is. Ik geef aan dat ik daar al van op de hoogte was. Daarna kon ik mijn route vervolgen.
Een eindje verder moet ik weer afremmen. Nu voor een zandwagen die achteruit een bouwterrein oprijdt. Als daar de weg vrij is en ik m'n weg weer kan vervolgen, biedt zich niet veel later het volgende oponthoud aan. Ik moet vlak voor de bult wachten. Brandweer staat op de rijbaan geparkeerd en staat wat werkzaamheden met een hoogwerker te verrichten tussen de takken en bladeren van een boom. Afgebroken tak ofzo? Ik denk het haast. Maar na een tijdje wachten was ik het zat. Ik ben achteruit gestept en ben de rijbaan opgegaan. Daar stont een brandweerman het verkeer van beide richtingen te regelen omdat er maar één rijstrook beschikbaar was. Toen 'mijn' richting mocht rijden, ben ik vlotjes voor de auto's uitgereden.
Boven op de bult van Nijverdal ben ik de weg overgestoken. De gelegenheid was hier vrij goed, zeker door de werkzaamheden van de brandweer. Richting Nijverdal stond het muurvast en vanaf Nijverdal kwam bijna geen auto. Dus kon ik mooi naar de andere kant. Dat gaat daar een stuk gemakkelijker dan in Mariënheem, de laatste mogelijkheid.
Vervolgens loopt de route een fors eind lekker vlot. Veelal heb ik 38 km/h of meer op de teller staan.
Vlak na Raalte begint de ellende weer. Ik kom achter een graafmachine te rijden. Het ding is breed, de weg is smal. Hij komt achter wat fietsers te rijden en ik achter hem. Het tempo ligt daarom een stuk lager dan ik graag zou willen. Op een gegeven moment heeft de graafmachine gelegenheid om de fietsers in te halen. De snelheid loopt op maar stopt weer bij 35 km/h. Dat ging mij dus niet hard genoeg. Helaas kon ik hem nog niet inhalen omdat er tegenliggers aankwamen.
Toen er op een gegeven moment wel ruimte was, ben ik naar links gaan rijden 'in zijn spiegel'. Toen ik oog contact had, ben ik er voorbij gestoven. Veel ruimte heeft de man me niet gegund. Inmiddels zaten we ook vlak voor de Japiksweg. Aan het begin van de bocht was ik hem voorbij en ben ik weer rechts gaan rijden.
Daarna gaat het weer lekker door langs Wytmen en dan naar Zwolle. Bij de Wytmenerplas/Marslanden moet ik eerst links, dan rechts sturen. Links gaat goed, rechts gaf me het gevoel dat ik voor niet voldoende grip had. Dat kan doorgaans twee dingen betekenen bij een velomobiel: 1) glad wegdek of 2) lekke band. Gezien het mooik, droog weer is en er verder niet zichtbare bende op het wegdek lag, gokte ik op de lekke band.
Ik ben doorgereden. Bij Urbana voelde ik het dweilende gevoel weer dus ben ik gestopt om de linker voorband te inspecteren. Die was inderdaad betrekkelijk zacht. Op de gok heb ik de band opgepompt. Helaas was dat niet voldoende om thuis te komen want bij de kruising met de Meppelerstraatweg was ik bijna niet meer vooruit te branden. Terwijl ik eerst veelal meer dan 35 km/h zonder problemen op de teller kreeg, was het nu al een hele opgave om 25 km/h aan te houden. Ik ben daarom bij de Aldi gestopt om de band te verwisselen. Het mooie gemiddelde van 32,24 km/h wat ik onderweg gezien had, is inmiddels een stuk gedaald tot onder de 32 km/h. Maar goed, geen drama.
Tijdens het wisselen van de band kwam een dame op leeftijd langs me heen. Achter zich sleepte ze een boodschappentrolley. Toen ze bij me was opperde ze dat ik de spullen wel naar kon brengen. Dat was niet serieus bedoeld geloof ik maar meer een stukje bewondering en interesse. Ik moest haar toch teleurstellen omdat ik dus een lekke band had en dus toch even niet verder kon. 'Tja, dat komt ook altijd op slechte momenten!' Daar moest ik haar toch ongelijk geven. Ik wees naar boven en gaf aan dat het heerlijk weer is. Dat kan héél anders.
Wat dat betreft heb ik tot dusver bijna altijd mazzel gehad [fingers crossed].
Toen ik weer op pad was en bij het viaduct van de A28 aankwam, zag ik dat de weg was afgezet in verband met wegwerkzaamheden. Het autoverkeer wordt daar naar links gestuurd. Ik draai met de auto's mee maar moet wachten omdat er verkeer van de andere kant komt. Intussen zie ik in de verte een fietser rijden die langs de afzetting is gereden. Ik kijk nog een keer goed en zie dat het fietspad mogelijk toch niet afgezet is. Dus ik steek even achteruit, gooi het stuur om en rijd onder de linten van de afzetting heen om daarna probleemloos mijn weg te vervolgen.
Thuis aangekomen heb ik een heerlijk eind gefietst. De geplande 900+ kilometer fietsen deze maand heb ik gered. Ik zit momenteel aan 915 kilometer. Voor mij een record.
Ik heb 107,62 kilometer gefietst in een tijd van 3 uur, 23 minuten en 19 seconden. Dat is goed voor 31,76 km/h volgens m'n fietscomputer.
Nog even wat statistieken. Hierbij wel even een slag om de arm want als ik de gegevens van de Sigma BC1606 met de hand ga narekenen, kom ik toch op wat andere getallen uit.
Zwolle-Wezep:
12,37 kilometer
24 minuten en 8 seconden gereden
30,75 km/h gemiddeld (berekend)
Wezep-Rijssen:
49,72 kilometer
1 uur, 34 minuten en 48 seconden gereden
31,47 km/h gemiddeld (berekend)
Rijssen-Zwolle:
45,53 kilometer
1 uur, 24 minuten en 23 seconden gereden
32,37 km/h gemiddeld (berekend)
Daar zit wat vreemds want de laatste route zou de snelste zijn geweest terwijl het gemiddelde bij aankomst in Rijssen hoger lag. De getallen zijn dus benaderingen.
Verder met 59,63 km/h max van de bult bij Nijverdal omlaag gereden. Gemiddelde kadans is 88. Dat vind ik vrij netjes.
De kilometerstand van m'n Quest staat nu op 2363 kilometer.
Ohja, en m'n eerste lek:
2358 kilometer
De route Zwolle-Wezep is rustig begonnen. Met een gemiddelde van 30,78 km/h ben ik de 12,37 kilometer naar het werk gefietst. Ik was de tweede die er was. Al snel volgden er nog 4. 5 mensen uit Zwolle, één uit Oldebroek. Allemaal met de fiets! Helaas 'verknalde' de 6e het mooie moment want die was wel met de auto.
Maar goed, naar een kort ochtendje werken ben ik om 12.00h vertrokken richting Rijssen.
De route gaat eerst via de Zuiderzeestraatweg richting Zwolle. Het is het bekende ritje. Bij het Engelse werk ga ik van m'n normale route af en stuif de dijk op. Dat is lekker doorrijden. Hoewel het mooi weer was, was het toch aangenaam rustig.
Een eindje voor de IJsselcentrale maak ik een vergissing. Ik had gepland op een gegeven moment van de dijk af te blijven maar ik ben er per ongeluk toch opgereden. Dus ben ik gekeerd om de geplande (tevens door Wim voorgestelde) route te rijden.
Bij de IJsselcentraleweg aangekomen leek het me handiger om de rijbaan te nemen in plaats van het fietspad. Er zitten wat lastige bochten als je het fietspad op wil komen. Achteraf ben ik blij dat ik de rijbaan opgegaan ben want op het fietspad reden wat meer fietsers waaronder moeders met kinderen. Die rijden vaak toch (begrijpelijk) wat breder en langzamer. Daar heb ik geen last van gehad en zij niet van mij. Auto's hebben ook geen last van mij gehad want die reden er op dat moment niet. Daarbij kwam ook nog eens dat ik de snelheid er aardig in had.
Vervolgens ging de route via de Hollewandsweg richting Laag Zuthem.
Na Laag Zuthem kom je door een mooi bebosd stuk. Het wegdek is er niet echt daverend. Er ligt asfalt met slijtlaag waarvan een flink deel lijkt te ontbreken. Toch valt het mee met het comfort. De Quest lijkt de trillingen toch wat beter op te vangen dan de Versatile.
Vanaf de Zuthemerweg ga ik de Zwolseweg op en zie dat ik al vlak voor Heino zit. Het begin van Heino heeft waardeloos fietspad. Daar neem ik dus lekker weer de rijbaan.
De rit gaat verder naar en door Raalte. Daarna door Mariënheem. Deze keer ben ik toch maar rechts van de weg blijven rijden in plaats van over te steken zoals de vorige keer. Dat oversteken is niet handig en niet nodig.
Na Mariënheem moet ik de bult voor Nijverdal op. Bijna bovenaan moet ik terugschakelen naar het kleinste voorblad en schakel achter naar z'n 3. Ik moet dan goed opletten dat ik netjes rondtrap want ik voelde de ketting duidelijk 'sponzen'. Velomobiel.nl wil (geloof ik) liever niet nog lichtere verzetten monteren (bijvoorbeeld met behulp van een mountaindrive) in verband met het sponzen. Hier zit dan een vreemd verschil tussen Versatile en Quest. Op m'n Versatile had ik een nòg lichter verzet dan op de Quest en bij de Quest zat ik nog niet eens in het lichtste verzet. Bij de Versatile heb ik het sponzen nooit gevoeld maar bij de Quest dus wel. Misschien komt dat doordat de Quest één lange ketting heeft en de Versatile 2 wat krotere?
De rest van de route verloopt voorspoedig. M'n gemiddelde is wat omhoog gebracht naar 31,86 km/h als ik m'n Sigma mag geloven. Verder heb ik dan 62,09 kilometer gefietst in totaal en 1 uur, 58 minuten en 56 seconden gereden.
Na m'n werkzaamheden daar ben ik weer naar huis gereden. Deze route ging wat minder vlot.
In Nijverdal zie ik op een gegeven moment een dame met in de ene hand een fiets en in de andere hand een paar teugels met een paard eraan vast. Hoewel het nog op een forse afstand is, lijkt het paard mijn aanwezigheid niet zo prettig te vinden. Ik stop daarom aan de kant van de weg. De dame nadert, het paard volgt zenuwachtig. Aan een bewoonster van een woning die aan de weg ligt tussen paard en mij vraag de dame met paard of de bewoonster haar fiets even mee wil nemen zodat ze meer controle heeft over het paard.
Ze redt het om het dier langs me heen te krijgen zonder vervelende gevolgen. Ze bedankt me en geeft aan dat het paard mijn soort fietsen niet kent en er bang voor is. Ik geef aan dat ik daar al van op de hoogte was. Daarna kon ik mijn route vervolgen.
Een eindje verder moet ik weer afremmen. Nu voor een zandwagen die achteruit een bouwterrein oprijdt. Als daar de weg vrij is en ik m'n weg weer kan vervolgen, biedt zich niet veel later het volgende oponthoud aan. Ik moet vlak voor de bult wachten. Brandweer staat op de rijbaan geparkeerd en staat wat werkzaamheden met een hoogwerker te verrichten tussen de takken en bladeren van een boom. Afgebroken tak ofzo? Ik denk het haast. Maar na een tijdje wachten was ik het zat. Ik ben achteruit gestept en ben de rijbaan opgegaan. Daar stont een brandweerman het verkeer van beide richtingen te regelen omdat er maar één rijstrook beschikbaar was. Toen 'mijn' richting mocht rijden, ben ik vlotjes voor de auto's uitgereden.
Boven op de bult van Nijverdal ben ik de weg overgestoken. De gelegenheid was hier vrij goed, zeker door de werkzaamheden van de brandweer. Richting Nijverdal stond het muurvast en vanaf Nijverdal kwam bijna geen auto. Dus kon ik mooi naar de andere kant. Dat gaat daar een stuk gemakkelijker dan in Mariënheem, de laatste mogelijkheid.
Vervolgens loopt de route een fors eind lekker vlot. Veelal heb ik 38 km/h of meer op de teller staan.
Vlak na Raalte begint de ellende weer. Ik kom achter een graafmachine te rijden. Het ding is breed, de weg is smal. Hij komt achter wat fietsers te rijden en ik achter hem. Het tempo ligt daarom een stuk lager dan ik graag zou willen. Op een gegeven moment heeft de graafmachine gelegenheid om de fietsers in te halen. De snelheid loopt op maar stopt weer bij 35 km/h. Dat ging mij dus niet hard genoeg. Helaas kon ik hem nog niet inhalen omdat er tegenliggers aankwamen.
Toen er op een gegeven moment wel ruimte was, ben ik naar links gaan rijden 'in zijn spiegel'. Toen ik oog contact had, ben ik er voorbij gestoven. Veel ruimte heeft de man me niet gegund. Inmiddels zaten we ook vlak voor de Japiksweg. Aan het begin van de bocht was ik hem voorbij en ben ik weer rechts gaan rijden.
Daarna gaat het weer lekker door langs Wytmen en dan naar Zwolle. Bij de Wytmenerplas/Marslanden moet ik eerst links, dan rechts sturen. Links gaat goed, rechts gaf me het gevoel dat ik voor niet voldoende grip had. Dat kan doorgaans twee dingen betekenen bij een velomobiel: 1) glad wegdek of 2) lekke band. Gezien het mooik, droog weer is en er verder niet zichtbare bende op het wegdek lag, gokte ik op de lekke band.
Ik ben doorgereden. Bij Urbana voelde ik het dweilende gevoel weer dus ben ik gestopt om de linker voorband te inspecteren. Die was inderdaad betrekkelijk zacht. Op de gok heb ik de band opgepompt. Helaas was dat niet voldoende om thuis te komen want bij de kruising met de Meppelerstraatweg was ik bijna niet meer vooruit te branden. Terwijl ik eerst veelal meer dan 35 km/h zonder problemen op de teller kreeg, was het nu al een hele opgave om 25 km/h aan te houden. Ik ben daarom bij de Aldi gestopt om de band te verwisselen. Het mooie gemiddelde van 32,24 km/h wat ik onderweg gezien had, is inmiddels een stuk gedaald tot onder de 32 km/h. Maar goed, geen drama.
Tijdens het wisselen van de band kwam een dame op leeftijd langs me heen. Achter zich sleepte ze een boodschappentrolley. Toen ze bij me was opperde ze dat ik de spullen wel naar kon brengen. Dat was niet serieus bedoeld geloof ik maar meer een stukje bewondering en interesse. Ik moest haar toch teleurstellen omdat ik dus een lekke band had en dus toch even niet verder kon. 'Tja, dat komt ook altijd op slechte momenten!' Daar moest ik haar toch ongelijk geven. Ik wees naar boven en gaf aan dat het heerlijk weer is. Dat kan héél anders.
Wat dat betreft heb ik tot dusver bijna altijd mazzel gehad [fingers crossed].
Toen ik weer op pad was en bij het viaduct van de A28 aankwam, zag ik dat de weg was afgezet in verband met wegwerkzaamheden. Het autoverkeer wordt daar naar links gestuurd. Ik draai met de auto's mee maar moet wachten omdat er verkeer van de andere kant komt. Intussen zie ik in de verte een fietser rijden die langs de afzetting is gereden. Ik kijk nog een keer goed en zie dat het fietspad mogelijk toch niet afgezet is. Dus ik steek even achteruit, gooi het stuur om en rijd onder de linten van de afzetting heen om daarna probleemloos mijn weg te vervolgen.
Thuis aangekomen heb ik een heerlijk eind gefietst. De geplande 900+ kilometer fietsen deze maand heb ik gered. Ik zit momenteel aan 915 kilometer. Voor mij een record.
Ik heb 107,62 kilometer gefietst in een tijd van 3 uur, 23 minuten en 19 seconden. Dat is goed voor 31,76 km/h volgens m'n fietscomputer.
Nog even wat statistieken. Hierbij wel even een slag om de arm want als ik de gegevens van de Sigma BC1606 met de hand ga narekenen, kom ik toch op wat andere getallen uit.
Zwolle-Wezep:
12,37 kilometer
24 minuten en 8 seconden gereden
30,75 km/h gemiddeld (berekend)
Wezep-Rijssen:
49,72 kilometer
1 uur, 34 minuten en 48 seconden gereden
31,47 km/h gemiddeld (berekend)
Rijssen-Zwolle:
45,53 kilometer
1 uur, 24 minuten en 23 seconden gereden
32,37 km/h gemiddeld (berekend)
Daar zit wat vreemds want de laatste route zou de snelste zijn geweest terwijl het gemiddelde bij aankomst in Rijssen hoger lag. De getallen zijn dus benaderingen.
Verder met 59,63 km/h max van de bult bij Nijverdal omlaag gereden. Gemiddelde kadans is 88. Dat vind ik vrij netjes.
De kilometerstand van m'n Quest staat nu op 2363 kilometer.
Ohja, en m'n eerste lek:
2358 kilometer
donderdag 28 mei 2009
Politie op het ijzeren ros
Vandaag reed ik twee agenten te fiets achterop. Bij verkeerslichten stond ik achter ze stil. Eenmaal groen trok ik op en haalde ze in. Één van de agenten maakte een opmerking. Ik heb het niet kunnen verstaan want Dire Straits was ijverig aan het zingen over Elvis. Bij de volgende verkeerslichten kwam één agent naast me staan. Ik had inmiddels m'n oordopjes uit gedaan.
De man vroeg iets in de geest dat het wel lekker zou rijden. Tja, dat kan ik alleen maar beamen en deed dat dus ook. 'Zal wel snel gaan zeker? Weinig last van de wind?' En ja, weer twee bevestigingen.
Het licht ging op groen en ik ging er als de wind vandoor. De agenten leken in m'n achteruitkijkspiegel wat vlotter te rijden dan het gangetje van ongeveer 20 km/h wat ze daarvoor reden. Maarja.... als ze het al zouden willen proberen.... 38 km/h.... dat is toch echt wel een stevige snelheid. Ook voor de mannen in blauw op hun stalen ros.
De man vroeg iets in de geest dat het wel lekker zou rijden. Tja, dat kan ik alleen maar beamen en deed dat dus ook. 'Zal wel snel gaan zeker? Weinig last van de wind?' En ja, weer twee bevestigingen.
Het licht ging op groen en ik ging er als de wind vandoor. De agenten leken in m'n achteruitkijkspiegel wat vlotter te rijden dan het gangetje van ongeveer 20 km/h wat ze daarvoor reden. Maarja.... als ze het al zouden willen proberen.... 38 km/h.... dat is toch echt wel een stevige snelheid. Ook voor de mannen in blauw op hun stalen ros.
maandag 25 mei 2009
Gesmeerde bliksem.. ehm... ketting
Afgelopen weekend heb ik de ketting gesmeerd en dat is te merken. De aandrijving is nu weer een stuk stiller. Dat is aangenaam fietsen. Verder merk ik dat de ketting soepeler is omdat hij me nu al 3x over het grote voorblad geschoten is tijdens het schakelen terwijl me dat de laatste tijd dus niet meer gebeurd is vóór het smeren.
Verder heb ik vandaag de route inderdaad wat langer gemaakt dan gepland. Gepland stond iets van 40 km, wat uiteindelijk bijna 64 kilometer geworden is. De 12 kilometer die ik nog extra moest rijden bovenop m'n geplande ritjes in de komende dagen, heb ik daarmee overbrugd. Dus op naar de 900 kilometer in één maand.
Verder heb ik vandaag de route inderdaad wat langer gemaakt dan gepland. Gepland stond iets van 40 km, wat uiteindelijk bijna 64 kilometer geworden is. De 12 kilometer die ik nog extra moest rijden bovenop m'n geplande ritjes in de komende dagen, heb ik daarmee overbrugd. Dus op naar de 900 kilometer in één maand.
zondag 24 mei 2009
Nieuwe hoogste maandscore?
In mijn hoeveelheid fietsgebruik zit nogal wat verloop de afgelopen jaren.
In 2005 had ik 7859 kilometers gefietst. De maand met de meeste kilometers kan ik helaas niet achterhalen.
2006: 8111 kilometer met als hoogste 809 kilometer in één maand
2007: 7327 kilometer met als hoogste 771 kilometer in één maand
2008: 6279 kilometer met als hoogste 707 kilometer in één maand.
Nu, 2009, gaat dat toch weer de andere kant op. Tenminste, in ieder geval het afgelopen stuk van 2009.
Hoogste aantal kilometers in één maand was 837 kilometer in maart. Met het fietsgebruik in 2009 tot dat moment zou ik eind 2009 uitkomen op 8038 kilometer totaal.
Deze maand echter doe ik er vermoedelijk nog een schepje bovenop.
Met momenteel 12 kilometer met de Fujin, 50 kilometer met de DuoQuest (goed, niet m'n eigen fiets maar wel gefietste kilometers) en al 628 kilometers met Quemo zit ik al aan 690 kilometer deze maand.
Maar ik moet nog:
Maandag: 40 kilometer zeker
Dinsdag: 24 kilometer
Donderdag: 24 kilometer
Vrijdag: 110 kilometer
Dat maakt dus 198 kilometer te gaan deze week. Tel dat op bij de 690 kilometer die ik al gefietst heb deze maand en je komt op 888 kilometer uit. Dat wordt dus als het goed is een nieuw record. Ik denk dat ik ga proberen de 900 kilometer te halen deze week. Die 12 kilometer extra mag geen probleem zijn.
Uitgaande van 888 kilometer deze maand zou ik uitkomen op 3432 kilometer over de eerste 5 maanden van 2009. Met dat fietsgebruik zou ik eind dit jaar uitkomen op 8296 kilometer totaal op 31 december 2009. Ik hoop dus deze mate van fietsgebruik vol te kunnen houden. Dat zou best fraai zijn want dat zou ook een nieuw jaarrecord opleveren en dat terwijl ik dit kalenderjaar helemaal maar 4 dagen per week werk tegenover afgelopen jaar de helft 4 dagen, de andere helft 5 dagen en de jaren daar voor 5 dagen per week.
Dus ondanks minder dagen werken is het fietsgebruik toegenomen.
In 2005 had ik 7859 kilometers gefietst. De maand met de meeste kilometers kan ik helaas niet achterhalen.
2006: 8111 kilometer met als hoogste 809 kilometer in één maand
2007: 7327 kilometer met als hoogste 771 kilometer in één maand
2008: 6279 kilometer met als hoogste 707 kilometer in één maand.
Nu, 2009, gaat dat toch weer de andere kant op. Tenminste, in ieder geval het afgelopen stuk van 2009.
Hoogste aantal kilometers in één maand was 837 kilometer in maart. Met het fietsgebruik in 2009 tot dat moment zou ik eind 2009 uitkomen op 8038 kilometer totaal.
Deze maand echter doe ik er vermoedelijk nog een schepje bovenop.
Met momenteel 12 kilometer met de Fujin, 50 kilometer met de DuoQuest (goed, niet m'n eigen fiets maar wel gefietste kilometers) en al 628 kilometers met Quemo zit ik al aan 690 kilometer deze maand.
Maar ik moet nog:
Maandag: 40 kilometer zeker
Dinsdag: 24 kilometer
Donderdag: 24 kilometer
Vrijdag: 110 kilometer
Dat maakt dus 198 kilometer te gaan deze week. Tel dat op bij de 690 kilometer die ik al gefietst heb deze maand en je komt op 888 kilometer uit. Dat wordt dus als het goed is een nieuw record. Ik denk dat ik ga proberen de 900 kilometer te halen deze week. Die 12 kilometer extra mag geen probleem zijn.
Uitgaande van 888 kilometer deze maand zou ik uitkomen op 3432 kilometer over de eerste 5 maanden van 2009. Met dat fietsgebruik zou ik eind dit jaar uitkomen op 8296 kilometer totaal op 31 december 2009. Ik hoop dus deze mate van fietsgebruik vol te kunnen houden. Dat zou best fraai zijn want dat zou ook een nieuw jaarrecord opleveren en dat terwijl ik dit kalenderjaar helemaal maar 4 dagen per week werk tegenover afgelopen jaar de helft 4 dagen, de andere helft 5 dagen en de jaren daar voor 5 dagen per week.
Dus ondanks minder dagen werken is het fietsgebruik toegenomen.
donderdag 21 mei 2009
Ketting, lege accu en nieuwe route Wezep-Rijssen
Ik heb al een paar keer geschreven over een accu-indicator die niet goed leek te werken. Inmiddels is het me duidelijk dat het niet de accu-indicator is maar de accu zelf.
De rechter accu liet de accu-indicator niet meer 'vol' zien. Na de accu te hebben ontladen en weer geladen met de daarvoor bestemde functie van de lader, gaf de rechter accu-indicator wel weer een 'volle' accu weer. De spanning van de accu als hij vol is, is dus weer omhoog gekrikt.
De linker accu heb ik ook zo'n 'onderhoudsbeurt' gegeven maar helaas duurt zo'n beurt nogal lang waardoor ik eergistermorgen de beurt moest staken omdat ik naar het werk moest. Weer thuis gekomen heb ik de accu weer aan de lading gehangen maar het gevolg was dat de accu minder vol wilde laden als ik de accu-indicator mocht geloven. Vandaar dat ik nu (nu ik toch een paar dagen vrij heb) die accu nog een keer de onderhoudsbeurt geef.
Maar ik heb de indruk dat de accu's bij de Quest toch minder goed zijn dan de accu's die ik destijds bij m'n Versatile gekregen heb.
Verder heb ik vandaag de ketting van de Quest maar eens onder handen genomen. Die had ik nog niet eerder gesmeerd. Als indicatie gaf Velomobiel.nl aan dat het ongeveer 1x per maand of 1x per 1000 kilometer moet. Ik zit al aan 2000 kilometer en ben al zeker 2 maanden verder. Kortom; echt tijd om het te doen volgens de indicatie.
De Quest heb ik met de kettingkoker op een stapeltje stenen gelegd (met een stuk schuimrubber tussen stenen en fiets). Vervolgens heb ik het afdekkapje van de derailleur verwijderd en de ketting op die plek van nieuw vet voorzien. De ketting lijkt weer stiller te lopen.
Tot slot heb ik een nieuwe route uitgestippeld op advies van Wim. De route gaat nu niet door Zwolle, langs het station, Wipstrikkerallee en Wytmen maar nu via Laag Zuthem. Deze route is een paar honderd meter korter maar vermoedelijk een aanzienlijk stuk sneller wegens het kleinere aantal verkeerslichten en meer buiten de bebouwde kom rijden. Ik ben razend benieuwd. Maar de route ligt klaar:
De groene route is degene die ik ga rijden komende vrijdag. Het stuk paars is de route die ik door Zwolle en Wytmen reed. De nieuwe route ligt dus een stuk zuidelijker.
De routewijziging begint bij het Engelse Werk in Zwolle en eindigt vlak voor Heino. Verder heb ik ook nog een kleine wijziging aangebracht in de route in Rijssen (niet te zien op de kaart).
De rechter accu liet de accu-indicator niet meer 'vol' zien. Na de accu te hebben ontladen en weer geladen met de daarvoor bestemde functie van de lader, gaf de rechter accu-indicator wel weer een 'volle' accu weer. De spanning van de accu als hij vol is, is dus weer omhoog gekrikt.
De linker accu heb ik ook zo'n 'onderhoudsbeurt' gegeven maar helaas duurt zo'n beurt nogal lang waardoor ik eergistermorgen de beurt moest staken omdat ik naar het werk moest. Weer thuis gekomen heb ik de accu weer aan de lading gehangen maar het gevolg was dat de accu minder vol wilde laden als ik de accu-indicator mocht geloven. Vandaar dat ik nu (nu ik toch een paar dagen vrij heb) die accu nog een keer de onderhoudsbeurt geef.
Maar ik heb de indruk dat de accu's bij de Quest toch minder goed zijn dan de accu's die ik destijds bij m'n Versatile gekregen heb.
Verder heb ik vandaag de ketting van de Quest maar eens onder handen genomen. Die had ik nog niet eerder gesmeerd. Als indicatie gaf Velomobiel.nl aan dat het ongeveer 1x per maand of 1x per 1000 kilometer moet. Ik zit al aan 2000 kilometer en ben al zeker 2 maanden verder. Kortom; echt tijd om het te doen volgens de indicatie.
De Quest heb ik met de kettingkoker op een stapeltje stenen gelegd (met een stuk schuimrubber tussen stenen en fiets). Vervolgens heb ik het afdekkapje van de derailleur verwijderd en de ketting op die plek van nieuw vet voorzien. De ketting lijkt weer stiller te lopen.
Tot slot heb ik een nieuwe route uitgestippeld op advies van Wim. De route gaat nu niet door Zwolle, langs het station, Wipstrikkerallee en Wytmen maar nu via Laag Zuthem. Deze route is een paar honderd meter korter maar vermoedelijk een aanzienlijk stuk sneller wegens het kleinere aantal verkeerslichten en meer buiten de bebouwde kom rijden. Ik ben razend benieuwd. Maar de route ligt klaar:
De groene route is degene die ik ga rijden komende vrijdag. Het stuk paars is de route die ik door Zwolle en Wytmen reed. De nieuwe route ligt dus een stuk zuidelijker.
De routewijziging begint bij het Engelse Werk in Zwolle en eindigt vlak voor Heino. Verder heb ik ook nog een kleine wijziging aangebracht in de route in Rijssen (niet te zien op de kaart).
dinsdag 19 mei 2009
Zwolle-Wezep-Rijssen-Zwolle
Vandaag ben ik voor een examenbespreking naar Rijssen geweest. Dit heb ik al heel wat vaker gedaan. Omdat de afstand goed te doen is (110 kilometer totaal), doe ik dat gewoon met de fiets.
De Alleweder, de Fujin, de Versatile en nu ook de Quest heeft het ritje gemaakt.
De rit van Zwolle naar Wezep heb ik rustig aan gedaan. Ik had na dat ritje immers nog bijna 100 kilometer te gaan. Om ongeveer 12:00h ben ik vanuit Wezep vertrokken. Het gemiddelde lag duidelijk onder de 30 km/h. Ik weet niet meer of het nou iets van 27,5 of 28,5 km/h is maar het was iets in die geest.
Het eerste stuk van de route is gewoon helemaal bekend. Gewoon Wezep-Zwolle en dan door Zwolle heen. Alleen kwam ik bij de kruising Deventerstraatweg/Hortensiastraat in de problemen. Je moet daar met de fiets de weg oversteken en dan naar links afslaan de Hortensiastraat op. De bocht heb ik daar (wegens drukte op het fietspad) niet goed aangesneden. Het gevolg was dat ik moest steken want m'n fiets kwam voor een stoeprand te staan. Helaas was het druk waardoor achteruit rijden even niet wilde. Maar toen het even rustig genoeg was, ben ik verder gegaan.
Vervolgens ben ik vanaf de Zuidbroeklaan de Wipstrikkerallee opgereden. Dat heb ik aan de rechter kant van de weg gedaan. Maar dat is niet handig want ter hoogte van Urbana moet je de weg oversteken. Dus is het handiger om dat bij de verkeerslichten te doen bij de Zuidbroeklaan. Helemaal is het daar handiger omdat er tegenover Urbana aan de weg gewerkt wordt. Er stond op de rijbaan een vrachtwagen te wachten die de stroom auto's blokkeerde maar ook het zicht weg nam. Vanaf het bouwterrein kwam ook nog eens een busje de rijbaan oversteken. Al met al niet echt een prettgige situatie en zeker geen vlotte.
Maar eenmaal voorzichtig/veilig overgestoken kon ik m'n route vervolgen.
Deze ging vervolgens door Wijthmen en dan door richting Heino. Dat stuk route ken ik inmiddels ook goed. Dus dat betekent lekker doorrijden.
In Heino is het altijd feest. Het is me nog altijd een raadsel waarom ze het fietspad van de Zwolseweg op de stoep hebben liggen. Het is een stoep die nou niet echt lekker vlak ligt en ook nog eens niet te breed en om het compleet te maken om de zoveel meter een boom half op de ene rijstrook heeft staan. Ik ben er inmiddels wel achter dat de rijbaan daar een stuk prettiger en veiliger rijdt. Dus ben ik daar de rijbaan opgestuiterd.
Bij de kerk ben ik toch fout gereden. Hoewel ik een track met OziExplorer aan had staan, heb ik het toch gepresteerd om de verkeerde afslag te nemen. Ik moest de Canadastraat hebben maar ben één weg later, de Marktstraat, ingeslagen. Dit komt in ieder geval deels doordat de GPS het tempo van draaien niet helemaal bij kan benen.
Maar het mooie van GPS met kaartmateriaal is dat ik direct kon zien dat ik niet hoefde te keren maar een eindje verder een weg kon nemen naar rechts die op de Canadastraat uit zou komen.
De weg ging vervolgens verder naar Raalte. Daar heb ik de Zwolsestraat genomen. Voor de verandering ben ik in Raalte goed gereden. Bij de splitsing tussen Kerkstraat-Kruisstraat heb ik meer dan eens de Kruisstraat genomen terwijl ik de Kerkstraat moest hebben.
Na Raalte stuur ik aan op de Nijverdalse weg. De naam geeft direct het volgende 'waypoint' aan: Nijverdal.
In Mariënheem ben ik meer dan eens op een parkeerplaats beland die op niets uit liep. Ik meende me te herinneren dat dat op de heenweg het geval was. Dus ben ik in Mariënheem de weg overgestoken naar de linker kant van de weg. Dat duurde enorm lang want het was stervensdruk.
Eenmaal overgestoken en m'n route verder vervolgd, vond ik de situatie toch wat vreemd. Het fietspad vond ik te smal voor twee richtingen. En aan de andere kant leek de weg gewoon door te lopen. Kortom: ik was onterrecht overgestoken. Bij de spoorwegovergang ben ik de weg weer overgestoken om gewoon rechts verder te rijden.
Even een reminder voor mezelf:
Dat je niet verder kan rijden, is dus op de terugweg. Volgende week vrijdag moet ik de route weer rijden. Ik wil dan op de terugweg direct al aan de 'verkeerde kant' van de weg rijden zodat ik de oversteek in Mariënheem niet hoef te maken maar gewoon lekker door kan rijden. Dat betekent dus dat ik in Nijverdal al direct links het fietspad moet nemen. Over de bult bij Nijverdal is het fietspad ook twee richtingen dus dat moet kunnen gok ik.
Toen ik tegen de bult op reed bij Nijverdal, kwam me een grijze auto met camera op het dak me tegemoet. In de voorbumper flitsten twee oranje LED-lampjes. Ik gok dat dit een wagen van Cyclomedia is hoewel ik meende dat het een donkergrijze wagen is terwijl Cyclomedia lichtgrijze auto's lijkt te gebruiken. Ik hoop dat het een wagen is die voor bijvoorbeeld Google Street View beeldmateriaal verzamelt. Maar ik ben er bang voor. De auto had niet een camera op een enorme stok staan maar meer in een 'puist' op het dak. Maar goed, mogelijk tref je ergens een foto waar een clownvis de bult bij Nijverdal omhoog spartelt.
In Nijverdal zijn er werkzaamheden geweest op sommige plekken want het kwam me niet allemaal geheel bekend voor. De route was verder geen probleem maar het oogde gewoon anders.
In Rijssen heb ik een iets andere route genomen dan ik voorheen gedaan heb. Bij binnenrijden van Rijssen heb ik de weg naar rechts genomen bij de rotonde vlak voor het bedrijventerrein. Echter mocht ik op een gegeven moment ineens niet verder omdat er een 'verboden voor fietsers'-bord stond. Die heb ik keihard genegeerd totdat ik een fatsoenlijke plek zag om het fietspad op te gaan. Echter bij het einde van het fietspad heb ik weer de draai niet kunnen halen en heb ik moeten steken.
Vervolgens kwam ik aan bij mijn bestemming: Het Jacobus Fruytier College. Daar ben ik het plein opgereden. Maar in tegenstelling tot andere jaren, stond het plein nu bomvol leerlingen. Ik ben doorgereden naar de plek waar ik voorgaande jaren m'n fiets gestald heb. Daar heb ik de broekspijpen aan m'n afritsbroek geritst gezien het een reformatorische school is, waar de kledingvoorschriften iets strenger zijn. Één daarvan is dat jongens een lange broek aan hebben.
Terwijl ik bezig was m'n broekspijpen aan te ritsen en m'n fiets stond uit te laden, stond er een enorme menigte om me heen. Allemaal wilden ze het 'ding' graag zien en er vanalles van weten. Minder prettig van zo'n enorm drukke menigte is dat de achtersten gaan duwen om dichterbij te komen waarbij de voorsten dichterbij en zelfs te dichtbij geduwd werden. Één knul heb ik even duidelijk gewaarschuwd dat hij echt niet de schade wil betalen die hij zou kunnen veroorzaken door de jongen voor hem praktisch over m'n fiets heen te duwen.
Gelukkig ging de bel waarna de menigte zich naar het gebouw begaf. M'n fiets heb ik vervolgens naar de parkeerplaats voor auto's gereden in de veronderstelling dat daar minder leerlingen zullen komen. Een paar leerlingen rond m'n fiets vind ik niet zo'n punt maar als op een gegeven moment een hele school om m'n fiets staat, vind ik het toch minder prettig. Ik houd de boel graag heel.
Toen ik m'n fiets geparkeerd had, ben ik ook naar binnen gegaan en heb de examenbespreking bijgewoond. Dit vind ik een uiterst nuttige, leerzame, prettige en leuke bijeenkomst met een tiental collega's van andere scholen die ik daar vrijwel jaarlijks tref.
Vlak voor of net aan het begin van de bijeenkomst ging het alarm van m'n fiets af. Ik had geen zicht op de fiets maar de handzender, tevens handmelder, van het alarm begon te piepen.
Aan het einde van de bijeenkomst vroeg één van de vakcollega's van die die 'Flevobike' op de parkeerplaats is. Ik gaf aan dat ik dat was. Ze keek me indringend aan en zei dat ze me zo even wilde spreken. Ik begon even héél zenuwachtig te worden. Parkeerplaats.... auto's... fiets... indringende blik en toon dat ze me wil spreken.... Ik was even huiverig dat m'n fiets in de kreukels gereden was. Maar na een paar zinnen over en weer bleek het dat ze nieuwsgierig was en dus vragen wilde stellen. Het alarm wat af ging bleek te komen door 2 leerlingen die nieuwsgierig waren, zo wist een andere vakcollega me te vertellen.
Maar goed, m'n ongerustheid was gelukkig ongegrond.
De dame, uit Borne, gaf aan veel te fietsen. Ze werkt in Hengelo. Dat is 20 kilometer wat ze in ieder geval één keer per week tracht te fietsen. Alleen gaat het niet snel genoeg of ze komt te bezweet aan. In ieder geval overweegt ze om een ligfiets/velomobiel. Vandaar dat ze informatie wilde. De snelheid, de ventilatie (in verband met zweten), de prijs en nog wat dingen wilde ze weten. Ik heb m'n e-mail-adres gegeven zodat ze eventueel contact kan opnemen mocht ze vragen hebben.
De terugweg ging ook niet helemaal vloeiend. Het eerste stuk heb ik een andere route genomen maar dat was niet de kortste. En in eerste instantie reed ik bij m'n heen-route vandaan. Op een gegeven moment begon m'n GPS wat vreemd te doen dus ben ik gestopt om hem te resetten. Daarna was het even goed op de GPS-kaart kijken hoe ik het handigst bij de route van de heenweg terecht kon komen.
Verder ben ik op de terugweg 2x verkeerd gereden. Ook dat kost tijd. Zie bijvoorbeeld de rode lijn:
Toch heb ik wel een lekker ritje gemaakt. Niet de snelste, ondanks dat de Quest toch wel sneller zou moeten zijn dan met de Versatile op zulke lange afstanden.
Wat trouwens wel lekker vlot ging, was de terugweg van de bult bij Nijverdal naar beneden. 63,8 km/h.
Even wat voor de statistieken:
Van m'n Sigma BC1606-L fietscomputer:
gemiddeld: 29,39 km/h (ik hoopte op zeker 32 km/h gemiddeld)
maximum: 63,80 km/h
tijd: 3:46:15
afstand: 110,78 km
totaal gereden met Quemo: 2129 km
De Alleweder, de Fujin, de Versatile en nu ook de Quest heeft het ritje gemaakt.
De rit van Zwolle naar Wezep heb ik rustig aan gedaan. Ik had na dat ritje immers nog bijna 100 kilometer te gaan. Om ongeveer 12:00h ben ik vanuit Wezep vertrokken. Het gemiddelde lag duidelijk onder de 30 km/h. Ik weet niet meer of het nou iets van 27,5 of 28,5 km/h is maar het was iets in die geest.
Het eerste stuk van de route is gewoon helemaal bekend. Gewoon Wezep-Zwolle en dan door Zwolle heen. Alleen kwam ik bij de kruising Deventerstraatweg/Hortensiastraat in de problemen. Je moet daar met de fiets de weg oversteken en dan naar links afslaan de Hortensiastraat op. De bocht heb ik daar (wegens drukte op het fietspad) niet goed aangesneden. Het gevolg was dat ik moest steken want m'n fiets kwam voor een stoeprand te staan. Helaas was het druk waardoor achteruit rijden even niet wilde. Maar toen het even rustig genoeg was, ben ik verder gegaan.
Vervolgens ben ik vanaf de Zuidbroeklaan de Wipstrikkerallee opgereden. Dat heb ik aan de rechter kant van de weg gedaan. Maar dat is niet handig want ter hoogte van Urbana moet je de weg oversteken. Dus is het handiger om dat bij de verkeerslichten te doen bij de Zuidbroeklaan. Helemaal is het daar handiger omdat er tegenover Urbana aan de weg gewerkt wordt. Er stond op de rijbaan een vrachtwagen te wachten die de stroom auto's blokkeerde maar ook het zicht weg nam. Vanaf het bouwterrein kwam ook nog eens een busje de rijbaan oversteken. Al met al niet echt een prettgige situatie en zeker geen vlotte.
Maar eenmaal voorzichtig/veilig overgestoken kon ik m'n route vervolgen.
Deze ging vervolgens door Wijthmen en dan door richting Heino. Dat stuk route ken ik inmiddels ook goed. Dus dat betekent lekker doorrijden.
In Heino is het altijd feest. Het is me nog altijd een raadsel waarom ze het fietspad van de Zwolseweg op de stoep hebben liggen. Het is een stoep die nou niet echt lekker vlak ligt en ook nog eens niet te breed en om het compleet te maken om de zoveel meter een boom half op de ene rijstrook heeft staan. Ik ben er inmiddels wel achter dat de rijbaan daar een stuk prettiger en veiliger rijdt. Dus ben ik daar de rijbaan opgestuiterd.
Bij de kerk ben ik toch fout gereden. Hoewel ik een track met OziExplorer aan had staan, heb ik het toch gepresteerd om de verkeerde afslag te nemen. Ik moest de Canadastraat hebben maar ben één weg later, de Marktstraat, ingeslagen. Dit komt in ieder geval deels doordat de GPS het tempo van draaien niet helemaal bij kan benen.
Maar het mooie van GPS met kaartmateriaal is dat ik direct kon zien dat ik niet hoefde te keren maar een eindje verder een weg kon nemen naar rechts die op de Canadastraat uit zou komen.
De weg ging vervolgens verder naar Raalte. Daar heb ik de Zwolsestraat genomen. Voor de verandering ben ik in Raalte goed gereden. Bij de splitsing tussen Kerkstraat-Kruisstraat heb ik meer dan eens de Kruisstraat genomen terwijl ik de Kerkstraat moest hebben.
Na Raalte stuur ik aan op de Nijverdalse weg. De naam geeft direct het volgende 'waypoint' aan: Nijverdal.
In Mariënheem ben ik meer dan eens op een parkeerplaats beland die op niets uit liep. Ik meende me te herinneren dat dat op de heenweg het geval was. Dus ben ik in Mariënheem de weg overgestoken naar de linker kant van de weg. Dat duurde enorm lang want het was stervensdruk.
Eenmaal overgestoken en m'n route verder vervolgd, vond ik de situatie toch wat vreemd. Het fietspad vond ik te smal voor twee richtingen. En aan de andere kant leek de weg gewoon door te lopen. Kortom: ik was onterrecht overgestoken. Bij de spoorwegovergang ben ik de weg weer overgestoken om gewoon rechts verder te rijden.
Even een reminder voor mezelf:
Dat je niet verder kan rijden, is dus op de terugweg. Volgende week vrijdag moet ik de route weer rijden. Ik wil dan op de terugweg direct al aan de 'verkeerde kant' van de weg rijden zodat ik de oversteek in Mariënheem niet hoef te maken maar gewoon lekker door kan rijden. Dat betekent dus dat ik in Nijverdal al direct links het fietspad moet nemen. Over de bult bij Nijverdal is het fietspad ook twee richtingen dus dat moet kunnen gok ik.
Toen ik tegen de bult op reed bij Nijverdal, kwam me een grijze auto met camera op het dak me tegemoet. In de voorbumper flitsten twee oranje LED-lampjes. Ik gok dat dit een wagen van Cyclomedia is hoewel ik meende dat het een donkergrijze wagen is terwijl Cyclomedia lichtgrijze auto's lijkt te gebruiken. Ik hoop dat het een wagen is die voor bijvoorbeeld Google Street View beeldmateriaal verzamelt. Maar ik ben er bang voor. De auto had niet een camera op een enorme stok staan maar meer in een 'puist' op het dak. Maar goed, mogelijk tref je ergens een foto waar een clownvis de bult bij Nijverdal omhoog spartelt.
In Nijverdal zijn er werkzaamheden geweest op sommige plekken want het kwam me niet allemaal geheel bekend voor. De route was verder geen probleem maar het oogde gewoon anders.
In Rijssen heb ik een iets andere route genomen dan ik voorheen gedaan heb. Bij binnenrijden van Rijssen heb ik de weg naar rechts genomen bij de rotonde vlak voor het bedrijventerrein. Echter mocht ik op een gegeven moment ineens niet verder omdat er een 'verboden voor fietsers'-bord stond. Die heb ik keihard genegeerd totdat ik een fatsoenlijke plek zag om het fietspad op te gaan. Echter bij het einde van het fietspad heb ik weer de draai niet kunnen halen en heb ik moeten steken.
Vervolgens kwam ik aan bij mijn bestemming: Het Jacobus Fruytier College. Daar ben ik het plein opgereden. Maar in tegenstelling tot andere jaren, stond het plein nu bomvol leerlingen. Ik ben doorgereden naar de plek waar ik voorgaande jaren m'n fiets gestald heb. Daar heb ik de broekspijpen aan m'n afritsbroek geritst gezien het een reformatorische school is, waar de kledingvoorschriften iets strenger zijn. Één daarvan is dat jongens een lange broek aan hebben.
Terwijl ik bezig was m'n broekspijpen aan te ritsen en m'n fiets stond uit te laden, stond er een enorme menigte om me heen. Allemaal wilden ze het 'ding' graag zien en er vanalles van weten. Minder prettig van zo'n enorm drukke menigte is dat de achtersten gaan duwen om dichterbij te komen waarbij de voorsten dichterbij en zelfs te dichtbij geduwd werden. Één knul heb ik even duidelijk gewaarschuwd dat hij echt niet de schade wil betalen die hij zou kunnen veroorzaken door de jongen voor hem praktisch over m'n fiets heen te duwen.
Gelukkig ging de bel waarna de menigte zich naar het gebouw begaf. M'n fiets heb ik vervolgens naar de parkeerplaats voor auto's gereden in de veronderstelling dat daar minder leerlingen zullen komen. Een paar leerlingen rond m'n fiets vind ik niet zo'n punt maar als op een gegeven moment een hele school om m'n fiets staat, vind ik het toch minder prettig. Ik houd de boel graag heel.
Toen ik m'n fiets geparkeerd had, ben ik ook naar binnen gegaan en heb de examenbespreking bijgewoond. Dit vind ik een uiterst nuttige, leerzame, prettige en leuke bijeenkomst met een tiental collega's van andere scholen die ik daar vrijwel jaarlijks tref.
Vlak voor of net aan het begin van de bijeenkomst ging het alarm van m'n fiets af. Ik had geen zicht op de fiets maar de handzender, tevens handmelder, van het alarm begon te piepen.
Aan het einde van de bijeenkomst vroeg één van de vakcollega's van die die 'Flevobike' op de parkeerplaats is. Ik gaf aan dat ik dat was. Ze keek me indringend aan en zei dat ze me zo even wilde spreken. Ik begon even héél zenuwachtig te worden. Parkeerplaats.... auto's... fiets... indringende blik en toon dat ze me wil spreken.... Ik was even huiverig dat m'n fiets in de kreukels gereden was. Maar na een paar zinnen over en weer bleek het dat ze nieuwsgierig was en dus vragen wilde stellen. Het alarm wat af ging bleek te komen door 2 leerlingen die nieuwsgierig waren, zo wist een andere vakcollega me te vertellen.
Maar goed, m'n ongerustheid was gelukkig ongegrond.
De dame, uit Borne, gaf aan veel te fietsen. Ze werkt in Hengelo. Dat is 20 kilometer wat ze in ieder geval één keer per week tracht te fietsen. Alleen gaat het niet snel genoeg of ze komt te bezweet aan. In ieder geval overweegt ze om een ligfiets/velomobiel. Vandaar dat ze informatie wilde. De snelheid, de ventilatie (in verband met zweten), de prijs en nog wat dingen wilde ze weten. Ik heb m'n e-mail-adres gegeven zodat ze eventueel contact kan opnemen mocht ze vragen hebben.
De terugweg ging ook niet helemaal vloeiend. Het eerste stuk heb ik een andere route genomen maar dat was niet de kortste. En in eerste instantie reed ik bij m'n heen-route vandaan. Op een gegeven moment begon m'n GPS wat vreemd te doen dus ben ik gestopt om hem te resetten. Daarna was het even goed op de GPS-kaart kijken hoe ik het handigst bij de route van de heenweg terecht kon komen.
Verder ben ik op de terugweg 2x verkeerd gereden. Ook dat kost tijd. Zie bijvoorbeeld de rode lijn:
Toch heb ik wel een lekker ritje gemaakt. Niet de snelste, ondanks dat de Quest toch wel sneller zou moeten zijn dan met de Versatile op zulke lange afstanden.
Wat trouwens wel lekker vlot ging, was de terugweg van de bult bij Nijverdal naar beneden. 63,8 km/h.
Even wat voor de statistieken:
Van m'n Sigma BC1606-L fietscomputer:
gemiddeld: 29,39 km/h (ik hoopte op zeker 32 km/h gemiddeld)
maximum: 63,80 km/h
tijd: 3:46:15
afstand: 110,78 km
totaal gereden met Quemo: 2129 km
zaterdag 16 mei 2009
DuoQuest en iets over de accu-indicator
Vandaag ben ik om 8.00h van huis vertrokken richting Dronten. Ik heb daar afgesproken met Jack L. Wij zouden samen de DuoQuest gaan rijden.
Een uur later kom ik Dronten aan bij Velomobiel.nl. Jack had aangegeven een uur later te komen in verband met problemen met het vervoer. Maar intussen kon ik wel de DuoQuest laten afstellen op mijn beenlengte. De rechterkant van de Quest stond al kort afgesteld dus heb ik daar eerst plaatsgenomen. De afstand tussen trappers en zitting bleek nagenoeg goed te zijn voor mij dus verder afstellen leek onmogelijk.
Ik ben eerst een rondje gaan rijden om te voelen hoe het rijden met de DuoQuest is.
Wim S. had eerder al een ritje in de DuoQuest gemaakt. Hij geeft op zijn weblog aan dat de besturing vrij onlogisch is:
Op een foto is Wim te zien in de linker zitting van de DuoQuest; op de 'bestuurdersplek' zoals we die bij auto's zien in Nederland.
Omdat ik 25000 kilometer met de Versatile gereden heb, en dus stuurknuppels wel gewend ben, zag ik totaal niet op tegen het sturen totdat ik het bericht van Wim las. Ik koppelde de foto en zijn verhaal aan elkaar. Dat zou betekenen dat de DuoQuest op de linker zitplek net omgekeerd zou sturen als de Versatile. Deze laatste is vrij logisch ingericht met de besturing. Als je met een normale fiets naar rechts stuurt, komt je rechter hand naar je toe en gaat je linker hand van je af. Zo werkt dat bij de Versatile ook. Bij de DuoQuest zou dat dus net omgekeerd werken als ik het verhaal van Wim goed begrepen had. Maar omdat ik rechts plaatsnam, zou de stuurknuppel dan wel werken zoals de linker stuurknuppel van de Versatile.
Maar toen ik eenmaal in de fiets zat en achteruit reed, bleek het toch net anders te zijn. De fiets reageerde net omgekeerd dan ik gewend was van de Versatile.
Ik heb vervolgens een klein rondje gemaakt. Dat het stuur net omgekeerd werkte ten opzichte van de Versatile was wel vervelend. Het voelde niet logisch aan.
Gelukkig is Jack L. ongeveer even groot als ik. De linker trapas werd afgesteld op dezelfde lengte als de rechter, waardoor ik dus ook links plaats kon nemen. Daarmee kwam de stuurknuppel nu in m'n rechter hand en gaf het een zeer vertrouwd gevoel, het gevoel wat ik in de Versatile ook had.
Jack en ik hebben 50 kilometer gefietst. Het verslag hiervan laat ik nog even op zich wachten. Het is de bedoeling dat er een 'review' gaat verschijnen op Ligfiets.net. Ik zeg al wel dat het een erg leuke ervaring was om in deze volwassen 'trapauto' te rijden.
Verder nog even een kladje voor mezelf. Toen ik met m'n eigen Quest op weg was naar Dronten, leek de rechter accu-indicator niet meer te werken. Geen enkel LEDje lichtte op. Maar het bleek later dat niet de accu-indicator kapot is maar dat de accu leeg was. De rechter accu-indicator heb ik al vaker over geschreven. Die moest opnieuw afgesteld worden omdat ik die niet op 'vol' kon krijgen na de accu te hebben opgeladen. Ik begin inmiddels de indruk te krijgen dat de instelling van de accu-indicator niet verlopen is, maar dat er iets met de accu zelf aan de hand is.
Gelukkig heb ik 2 accu's waardoor ik gewoon kon overschakelen op de linker accu. Thuis heb ik de lader de opdracht gegeven om de bewuste accu te ontladen en vervolgens weer op te laden. Eens zien of dat wat uithaalt.
Een uur later kom ik Dronten aan bij Velomobiel.nl. Jack had aangegeven een uur later te komen in verband met problemen met het vervoer. Maar intussen kon ik wel de DuoQuest laten afstellen op mijn beenlengte. De rechterkant van de Quest stond al kort afgesteld dus heb ik daar eerst plaatsgenomen. De afstand tussen trappers en zitting bleek nagenoeg goed te zijn voor mij dus verder afstellen leek onmogelijk.
Ik ben eerst een rondje gaan rijden om te voelen hoe het rijden met de DuoQuest is.
Wim S. had eerder al een ritje in de DuoQuest gemaakt. Hij geeft op zijn weblog aan dat de besturing vrij onlogisch is:
Een verticaal staande stick moet je vooruit duwen om rechtsaf te gaan en naar je toe trekken om linksaf te gaan. Dat lijkt heel onlogisch, maar na een paar honderd meter heb ik het aardig door.
Op een foto is Wim te zien in de linker zitting van de DuoQuest; op de 'bestuurdersplek' zoals we die bij auto's zien in Nederland.
Omdat ik 25000 kilometer met de Versatile gereden heb, en dus stuurknuppels wel gewend ben, zag ik totaal niet op tegen het sturen totdat ik het bericht van Wim las. Ik koppelde de foto en zijn verhaal aan elkaar. Dat zou betekenen dat de DuoQuest op de linker zitplek net omgekeerd zou sturen als de Versatile. Deze laatste is vrij logisch ingericht met de besturing. Als je met een normale fiets naar rechts stuurt, komt je rechter hand naar je toe en gaat je linker hand van je af. Zo werkt dat bij de Versatile ook. Bij de DuoQuest zou dat dus net omgekeerd werken als ik het verhaal van Wim goed begrepen had. Maar omdat ik rechts plaatsnam, zou de stuurknuppel dan wel werken zoals de linker stuurknuppel van de Versatile.
Maar toen ik eenmaal in de fiets zat en achteruit reed, bleek het toch net anders te zijn. De fiets reageerde net omgekeerd dan ik gewend was van de Versatile.
Ik heb vervolgens een klein rondje gemaakt. Dat het stuur net omgekeerd werkte ten opzichte van de Versatile was wel vervelend. Het voelde niet logisch aan.
Gelukkig is Jack L. ongeveer even groot als ik. De linker trapas werd afgesteld op dezelfde lengte als de rechter, waardoor ik dus ook links plaats kon nemen. Daarmee kwam de stuurknuppel nu in m'n rechter hand en gaf het een zeer vertrouwd gevoel, het gevoel wat ik in de Versatile ook had.
Jack en ik hebben 50 kilometer gefietst. Het verslag hiervan laat ik nog even op zich wachten. Het is de bedoeling dat er een 'review' gaat verschijnen op Ligfiets.net. Ik zeg al wel dat het een erg leuke ervaring was om in deze volwassen 'trapauto' te rijden.
Verder nog even een kladje voor mezelf. Toen ik met m'n eigen Quest op weg was naar Dronten, leek de rechter accu-indicator niet meer te werken. Geen enkel LEDje lichtte op. Maar het bleek later dat niet de accu-indicator kapot is maar dat de accu leeg was. De rechter accu-indicator heb ik al vaker over geschreven. Die moest opnieuw afgesteld worden omdat ik die niet op 'vol' kon krijgen na de accu te hebben opgeladen. Ik begin inmiddels de indruk te krijgen dat de instelling van de accu-indicator niet verlopen is, maar dat er iets met de accu zelf aan de hand is.
Gelukkig heb ik 2 accu's waardoor ik gewoon kon overschakelen op de linker accu. Thuis heb ik de lader de opdracht gegeven om de bewuste accu te ontladen en vervolgens weer op te laden. Eens zien of dat wat uithaalt.
dinsdag 12 mei 2009
vrijdag 8 mei 2009
Verbeter de wereld...
Verbeter de wereld en begin bij die ligfietser in z'n oranje sigaar met witte en zwarte strepen.
Als ik naar het werk ga, kom ik over de Oude IJsselbrug en ga met enige regelmaat door het rode licht van de verkeerslichten die links naar Hattem, rechts naar Zalk en rechtdoor naar Wezep gaan. Het aantal auto's fietsers wat van/naar Zalk gaat, is enorm klein. Met de Hanzelijn is het aantal vrachtauto's wel toegenomen in verband met de zandtransporten maar zelfs op die momenten kan je spreken van weinig verkeer.
Momenteel wordt er niet ijverig met zand gezeuld dus zandwagens rijden er (bijna) niet. Gewoon verkeer evenmin. Zo heel af en toe tref ik een auto die vanaf richting Zalk komt en zo af en toe tref ik een auto die naar Zalk toe wil. Verder gaat het verkeerslicht 9 van de 10 keer vanzelf op groen nog voordat ik er ben.
Maar vanmorgen kwam er een wit busje met tandemassige aanhangwagen vanuit de, ik meen, richting Wezep maar het kan ook van Hattem zijn geweest. Die wagen ging richting Zalk. Hij zag mij aankomen, ik hem. Ik ga uiteraard niet voor een auto langs stuiven die voorrang heeft. Maar al had ik dat gewild, dat zou ik niet eens kunnen want de afstand was te groot. Met de snelheid die ik op dat moment had, zou ik net achter de aanhangwagen langs kunnen rijden, zonder te hoeven remmen.
Dit liep echter anders. De man in de bus leek een wereldverbeteraar want hij remde af om z'n aanhangwagen echt pal voor het fietspad stil te laten staan. Nu is zo'n lengte vermoedelijk niet helemaal goed in te schatten voor de bestuurder en neemt zo'n busje met aanhangwagen ook niet de volledige breedte in beslag. Ik ben er dus (door rood) achterlangs gereden en heb hem de spreekwoordelijke vinger gegeven.
Goed, ik wilde door rood (en ben dat dus ook gegaan) maar zonder verder iemand te hinderen. Toch stoorde deze meneer zich daaraan. Tja..... dat kan natuurlijk.
Toch typisch dat juist een stereotype combinatie als busje-met-aanhangwagen maar al te vaak als overtreder te zien is terwijl hij op fietspaden geparkeerd staat. Maar deze meneer zal dat soort dingen vast nooit doen.
Als ik naar het werk ga, kom ik over de Oude IJsselbrug en ga met enige regelmaat door het rode licht van de verkeerslichten die links naar Hattem, rechts naar Zalk en rechtdoor naar Wezep gaan. Het aantal auto's fietsers wat van/naar Zalk gaat, is enorm klein. Met de Hanzelijn is het aantal vrachtauto's wel toegenomen in verband met de zandtransporten maar zelfs op die momenten kan je spreken van weinig verkeer.
Momenteel wordt er niet ijverig met zand gezeuld dus zandwagens rijden er (bijna) niet. Gewoon verkeer evenmin. Zo heel af en toe tref ik een auto die vanaf richting Zalk komt en zo af en toe tref ik een auto die naar Zalk toe wil. Verder gaat het verkeerslicht 9 van de 10 keer vanzelf op groen nog voordat ik er ben.
Maar vanmorgen kwam er een wit busje met tandemassige aanhangwagen vanuit de, ik meen, richting Wezep maar het kan ook van Hattem zijn geweest. Die wagen ging richting Zalk. Hij zag mij aankomen, ik hem. Ik ga uiteraard niet voor een auto langs stuiven die voorrang heeft. Maar al had ik dat gewild, dat zou ik niet eens kunnen want de afstand was te groot. Met de snelheid die ik op dat moment had, zou ik net achter de aanhangwagen langs kunnen rijden, zonder te hoeven remmen.
Dit liep echter anders. De man in de bus leek een wereldverbeteraar want hij remde af om z'n aanhangwagen echt pal voor het fietspad stil te laten staan. Nu is zo'n lengte vermoedelijk niet helemaal goed in te schatten voor de bestuurder en neemt zo'n busje met aanhangwagen ook niet de volledige breedte in beslag. Ik ben er dus (door rood) achterlangs gereden en heb hem de spreekwoordelijke vinger gegeven.
Goed, ik wilde door rood (en ben dat dus ook gegaan) maar zonder verder iemand te hinderen. Toch stoorde deze meneer zich daaraan. Tja..... dat kan natuurlijk.
Toch typisch dat juist een stereotype combinatie als busje-met-aanhangwagen maar al te vaak als overtreder te zien is terwijl hij op fietspaden geparkeerd staat. Maar deze meneer zal dat soort dingen vast nooit doen.
woensdag 6 mei 2009
Sportschool en transport
Gisteren werd er bij ons aangebeld. Ik doe open en zie een onbekende blonde dame staan van ongeveer mijn leeftijd. 'Bent u bekend met het Achmea Healt Center daar op de hoek?' Ze wijst met haar hand naar een gebouw zo'n 200 meter verderop. Zo'n gebouw met veel ruiten waarachter allerhande fitnesstoestellen staan waarop mensen zich in het zweet werken. Tja, wat zou dit voor praatje zijn? Ze zullen toch niet ijverig op zoek zijn naar nieuwe klanten (ik denk het wel en het verbaast me totaal niet gezien wat verhalen uit mijn directe omgeving)? Ik gok er wel op en geef aan dat ik ermee bekend ben en dat ik totaal niet geïnteresseerd ben omdat ik lichaamsbeweging genoeg heb met zo'n 5 uur fietsen per week. Dus ze kon weer verder naar de volgende deur.
Verder werd de jongste van ons wat te groot en te zwaar voor haar kinderledikantje. Ze kon zichzelf over het hekje wurmen als ze zou willen. Tijd dus om haar een echt bed te geven. Maar het oude ledikantje moest dus de deur uit. Het ding bestaat uit hoofdeinde, voeteneinde, bodem en 2 zijkanten in de vorm van hekjes. Ik heb het ding uit elkaar gedraaid en plat op de Radical Design Cyclone vastgebonden. Wel had ik een vouwkrat in de Cyclone staan zodat het plaatwerk van het bedje netjes boven de wielen uit kwam. Met deze lading ben ik naar de kringloop gereden, waar ik 5 jaar geleden het bedje ook voor weinig geld gekocht heb. Ze mogen hem nu weer verkopen aan de volgende die voor weinig geld een paar jaar gebruik kan maken van het ding.
Fietsen met die lading ging trouwens zwaar. Misschien dat de bandjes van de Cyclone wat te zacht waren, misschien was het de wind. Maar vast staat dat 23 km/h hard genoeg was.
Verder werd de jongste van ons wat te groot en te zwaar voor haar kinderledikantje. Ze kon zichzelf over het hekje wurmen als ze zou willen. Tijd dus om haar een echt bed te geven. Maar het oude ledikantje moest dus de deur uit. Het ding bestaat uit hoofdeinde, voeteneinde, bodem en 2 zijkanten in de vorm van hekjes. Ik heb het ding uit elkaar gedraaid en plat op de Radical Design Cyclone vastgebonden. Wel had ik een vouwkrat in de Cyclone staan zodat het plaatwerk van het bedje netjes boven de wielen uit kwam. Met deze lading ben ik naar de kringloop gereden, waar ik 5 jaar geleden het bedje ook voor weinig geld gekocht heb. Ze mogen hem nu weer verkopen aan de volgende die voor weinig geld een paar jaar gebruik kan maken van het ding.
Fietsen met die lading ging trouwens zwaar. Misschien dat de bandjes van de Cyclone wat te zacht waren, misschien was het de wind. Maar vast staat dat 23 km/h hard genoeg was.
zondag 3 mei 2009
FlevOnice en meer hartslag
Vandaag ben ik even op en neer gereden naar FlevOnice. Met hartslagmeter weer om ben ik op pad gegaan. Al snel bleek dat ik graag rijd met een hartslag van ongeveer 155, soms wat hoger, soms wat lager (grotendeels in het 70%-80% gebied, voorbij het 'vetverbrandingsgebied'). M'n snelheid bij die hartslag viel vandaag wat tegen. Ik heb grotendeels 30 tot 34 km/h gereden. M'n gemiddelde van vandaag ligt daarmee ook onder de 30 km/h: 29,17 km/h. Maar ook het feit dat ik gisteren 157 kilometer gereden heb, zou natuurlijk een oorzaak kunnen zijn dat ik vandaag niet helemaal voluit kon gaan zoals ik normaal doe. Ook zou je kunnen denken dat de wind hier een rol speelt. De wind kwam vandaag uit het zuidwesten. Dus heenweg wind tegen, terugweg wind mee. Maar heen en terug heb ik nagenoeg even hard gereden met de heenweg volgens mij juist een klein tikkie harder.
Met de Versatile ging ik altijd uit van een gemiddelde van 25 km/h en om een slag om de arm te nemen, rekende ik met 20 km/h gemiddeld. Met de Quest is dat toch even anders. De routeplanner gaf aan dat ik 40 km moest rijden. Dat betekent met 30 km/h gemiddeld een reistijd van 1 uur en 20 minuten. Dat was dus mijn gok om mijn aankomsttijd te bepalen. En die klopte op 15 seconden na. De rit heeft 15 seconden langer geduurd. Oftewel: een nette schatting dus. Maar dat is mooi om te weten voor de toekomst. Als ik ergens naartoe wil wat verder weg is, kan ik uitgaan van 30 km/h gemiddeld en dan daar nog een klein beetje extra tijd bij rekenen voor eventueel misrijden.
Op FlevOnice heb ik ook een rondje op het parcours gemaakt. Een compleet rondje is nagenoeg 5 kilometer. Jammer dat Google Earth en Maps.live.com nog niet luchtfoto's ervan hebben. Maar hier de track:
Tot slot nog even wat statistieken (inclusief rondje FlevOnice):
Gereden: 84,76 km
Vmax: 44,72 km/h
Vgem: 29,17 km/h
Gereden tijd: 2:54:19
Totaalstand Quemo: 1753 km
Gemiddelde kadans: 84
Maximum hartslag: 173
[update na een terechte vraag: 'Hoe was FlevOnice?']
Aangekomen op het terrein heb ik m'n fiets aan de kant gezet. Helaas heb ik vanaf Elburg alleen maar gesputter en regen gehad. Dat was op het terrein van FlevOnice niet anders.
Terwijl ik bezig was met m'n fiets af te dichten, kwam Arjan V. me groeten vroeg of ik niet beter weer mee had kunnen nemen. Tja, ik ben met goed (genoeg) weer van huis vertrokken maar eenmaal in Flevoland was het gewoon beroerd. Het betere weer wilde het water blijkbaar niet over.
Ik ben even langs wat kramen gelopen. Een deel van de kramen, dicht bij het gebouw, interesseerden mij maar weinig qua inhoud/aanbod. De interessantste kramen stonden aan de rand van de baan. Daar waren ondermeer de Fietsersbond, Sinner, Challenge, Tempelman, Nazca, Flevobike, Optima en een kraam met elektrisch ondersteunde 'bukkers' te vinden. Ik zeg 'ondermeer' maar mogelijk heb ik het daarmee ook al wel gehad. Een eindje verderop op de baan stonden zeilbuggy's opgesteld. Verder zag ik nog wat éénwielers die ook bij een kraam leken te horen.
Bij de kraam van Flevobike praat ik even met Jolanda V. Ook zij geeft aan dat het weer niet optimaal is. Het is rustig, maar dat hoeft niet aan het weer te liggen want gisteren was het prachtig weer maar eveneens rustig. Ze denkt dat de promotie van het gebeuren niet genoeg in de media gekomen is. Wel jammer natuurlijk.
Ik heb ook even een kort rondje gereden op de Trike van Challenge (Alizé heet het fraaie apparaat dacht ik). De afstelling trappers/zitting was voor mij bijna goed. In ieder geval goed genoeg om er fatsoenlijk een rondje op te kunnen rijden. Al direct werd me duidelijk dat het apparaat enorm direct stuurt. En de remmen doen ook uitstekend hun werk. Ik had al eens van iemand begrepen dat je vrij gemakkelijk 'gelanceerd' kan worden bij afremmen. Ik geloof dat direct, en ik geloof dat dat letterlijk het geval is.
Het zenuwachtige sturen en agressieve remmen is iets waar je wel aan kan wennen denk ik. Dit is meer een 'kart' achtige funbike dan een lange-afstand-trekking-trike lijkt me. Hoe dan ook wel een erg leuk ding.
Vervolgens ben ik met Quemo de 5 kilometer gaan fietsen. Ik was wel even benieuwd hoe deze baan was. Ik vraag me af of dit niet een erg mooie locatie is voor Cycle Vision. Het is een mooi terrein met een mooie baan. De baan is denk ik verre van geschikt voor volledig gestroomlijnde tweewielers vanwege het bochtige parcours maar ik denk wel dat het een goed parcour is die het verschil tussen bijvoorbeeld Quest en lowracer met staartpunt weet te elimineren. Met een Quest ga je echt niet de hele baan voluit rijden (tenzij je 25 km/h rijdt of mogelijk 30 maar veel harder zeker niet) want je gaat in sommige bochten geheid op z'n kant. Peter H. had me daar even daarvoor voor gewaarschuwd. Gelukkig ben ik niet de snelste rijder en vandaag al helemaal niet. Veel gevaar was er voor mij dus niet bij vandaag hoewel ik duidelijk toch wel moest remmen in bepaalde bochten.
Verder heb ik ook nog Arjen v. D. van Sinner nog even gesproken. Daarna ben ik weer naar huis gegaan. Er viel niet zo gek veel te beleven, het weer was beroerd en veel volk was er helaas ook niet. Verder had ik het thuisfront beloofd weer snel naar huis te komen. Mijn grootste doel was om het retourtje te rijden en eens te kijken naar FlevOnice. Doel bereikt dus was ik klaar.
Met de Versatile ging ik altijd uit van een gemiddelde van 25 km/h en om een slag om de arm te nemen, rekende ik met 20 km/h gemiddeld. Met de Quest is dat toch even anders. De routeplanner gaf aan dat ik 40 km moest rijden. Dat betekent met 30 km/h gemiddeld een reistijd van 1 uur en 20 minuten. Dat was dus mijn gok om mijn aankomsttijd te bepalen. En die klopte op 15 seconden na. De rit heeft 15 seconden langer geduurd. Oftewel: een nette schatting dus. Maar dat is mooi om te weten voor de toekomst. Als ik ergens naartoe wil wat verder weg is, kan ik uitgaan van 30 km/h gemiddeld en dan daar nog een klein beetje extra tijd bij rekenen voor eventueel misrijden.
Op FlevOnice heb ik ook een rondje op het parcours gemaakt. Een compleet rondje is nagenoeg 5 kilometer. Jammer dat Google Earth en Maps.live.com nog niet luchtfoto's ervan hebben. Maar hier de track:
Tot slot nog even wat statistieken (inclusief rondje FlevOnice):
Gereden: 84,76 km
Vmax: 44,72 km/h
Vgem: 29,17 km/h
Gereden tijd: 2:54:19
Totaalstand Quemo: 1753 km
Gemiddelde kadans: 84
Maximum hartslag: 173
[update na een terechte vraag: 'Hoe was FlevOnice?']
Aangekomen op het terrein heb ik m'n fiets aan de kant gezet. Helaas heb ik vanaf Elburg alleen maar gesputter en regen gehad. Dat was op het terrein van FlevOnice niet anders.
Terwijl ik bezig was met m'n fiets af te dichten, kwam Arjan V. me groeten vroeg of ik niet beter weer mee had kunnen nemen. Tja, ik ben met goed (genoeg) weer van huis vertrokken maar eenmaal in Flevoland was het gewoon beroerd. Het betere weer wilde het water blijkbaar niet over.
Ik ben even langs wat kramen gelopen. Een deel van de kramen, dicht bij het gebouw, interesseerden mij maar weinig qua inhoud/aanbod. De interessantste kramen stonden aan de rand van de baan. Daar waren ondermeer de Fietsersbond, Sinner, Challenge, Tempelman, Nazca, Flevobike, Optima en een kraam met elektrisch ondersteunde 'bukkers' te vinden. Ik zeg 'ondermeer' maar mogelijk heb ik het daarmee ook al wel gehad. Een eindje verderop op de baan stonden zeilbuggy's opgesteld. Verder zag ik nog wat éénwielers die ook bij een kraam leken te horen.
Bij de kraam van Flevobike praat ik even met Jolanda V. Ook zij geeft aan dat het weer niet optimaal is. Het is rustig, maar dat hoeft niet aan het weer te liggen want gisteren was het prachtig weer maar eveneens rustig. Ze denkt dat de promotie van het gebeuren niet genoeg in de media gekomen is. Wel jammer natuurlijk.
Ik heb ook even een kort rondje gereden op de Trike van Challenge (Alizé heet het fraaie apparaat dacht ik). De afstelling trappers/zitting was voor mij bijna goed. In ieder geval goed genoeg om er fatsoenlijk een rondje op te kunnen rijden. Al direct werd me duidelijk dat het apparaat enorm direct stuurt. En de remmen doen ook uitstekend hun werk. Ik had al eens van iemand begrepen dat je vrij gemakkelijk 'gelanceerd' kan worden bij afremmen. Ik geloof dat direct, en ik geloof dat dat letterlijk het geval is.
Het zenuwachtige sturen en agressieve remmen is iets waar je wel aan kan wennen denk ik. Dit is meer een 'kart' achtige funbike dan een lange-afstand-trekking-trike lijkt me. Hoe dan ook wel een erg leuk ding.
Vervolgens ben ik met Quemo de 5 kilometer gaan fietsen. Ik was wel even benieuwd hoe deze baan was. Ik vraag me af of dit niet een erg mooie locatie is voor Cycle Vision. Het is een mooi terrein met een mooie baan. De baan is denk ik verre van geschikt voor volledig gestroomlijnde tweewielers vanwege het bochtige parcours maar ik denk wel dat het een goed parcour is die het verschil tussen bijvoorbeeld Quest en lowracer met staartpunt weet te elimineren. Met een Quest ga je echt niet de hele baan voluit rijden (tenzij je 25 km/h rijdt of mogelijk 30 maar veel harder zeker niet) want je gaat in sommige bochten geheid op z'n kant. Peter H. had me daar even daarvoor voor gewaarschuwd. Gelukkig ben ik niet de snelste rijder en vandaag al helemaal niet. Veel gevaar was er voor mij dus niet bij vandaag hoewel ik duidelijk toch wel moest remmen in bepaalde bochten.
Verder heb ik ook nog Arjen v. D. van Sinner nog even gesproken. Daarna ben ik weer naar huis gegaan. Er viel niet zo gek veel te beleven, het weer was beroerd en veel volk was er helaas ook niet. Verder had ik het thuisfront beloofd weer snel naar huis te komen. Mijn grootste doel was om het retourtje te rijden en eens te kijken naar FlevOnice. Doel bereikt dus was ik klaar.
Hartslag
Hoe het zit met m'n hartslag, ik ben er nog niet helemaal achter.
M'n hartslagmeter heb ik ingesteld met de volgende formule van Sigma:
Er zijn meerdere vuistregels maar ik hanteer deze. Zo heel erg veel verschil zit er trouwens ook niet in de verschillende formules, misschien een paar hartslagen per minuut meer of minder.
Hiermee kom ik voor mezelf uit op een ondergrens van 150 en bovengrens van 163 voor een gemiddelde inspanning (70% tot 80%). Afgaande daarop lijkt het erop dat ik ongeveer rond de 70% lekker trap. Maar ik ga vandaag even op en neer naar FlevOnice. Dat is 2x 40 kilometer. Het zin veel lange, rechte stukken waar ik dus gewoon mooi snelheid kan maken en constant houden. Vanmiddag meer hierover.
M'n hartslagmeter heb ik ingesteld met de volgende formule van Sigma:
Männer: 210 - „halbes Alter“ - (0.11 x persönliches Gewicht in
Kilogramm) + 4
Er zijn meerdere vuistregels maar ik hanteer deze. Zo heel erg veel verschil zit er trouwens ook niet in de verschillende formules, misschien een paar hartslagen per minuut meer of minder.
Hiermee kom ik voor mezelf uit op een ondergrens van 150 en bovengrens van 163 voor een gemiddelde inspanning (70% tot 80%). Afgaande daarop lijkt het erop dat ik ongeveer rond de 70% lekker trap. Maar ik ga vandaag even op en neer naar FlevOnice. Dat is 2x 40 kilometer. Het zin veel lange, rechte stukken waar ik dus gewoon mooi snelheid kan maken en constant houden. Vanmiddag meer hierover.
zaterdag 2 mei 2009
Zaterdagfietsers
Vandaag ben ik met de 'zaterdagfietsrs' meegereden.
De heenweg naar het afgesproken startpunt heb ik rustig aan gedaan en heb gekozen voor de touristische route: de dijk. Eerst heb ik m'n woon-werk-route genomen tot aan het Engelse Werk, daar ben ik dus de dijk op gegaan richting Zuid. Bij de IJsselcentrale heb ik de GPS de navigatie overgedragen want ik ben een geografisch 'wonder'.
Probleemloos ben ik in Laag Zuthem bij de spoorwegovergang aangekomen. Enige minuten later kwam een _voor mij_ nieuw gezicht (Gerrit L.) en weer even later Bert H. en tot slot Wim G. Omdat de club compleet was, zijn we op pad gegaan.
Een impressie van de route:
Er ontbreekt een stukje route omdat m'n GPS wat vreemde kuren had. Op de ontbrekende plekken ziet zag de route er wat vreemd uit waarbij ik snelheden van 50+ gehaald heb en die 50+ is nog zacht uitgedrukt. Zelfs snelheden boven de 1000 km/h kwamen er in voor. Die stukken heb ik dus verwijderd. De rest lijkt wel te kloppen.
Het eerste stuk loopt van Laat Zuthem kriskras naar Raalte. Dan ontbreekt een stuk maar in wel weet ik nog hoe we gefietst zijn: grotendeels langs de grote weg want dat kwam me bekend voor van de route die ik met de auto naar Hengelo afleg. We kwamen uiteindelijk in Heeten uit. Dus het stuk Raalte-Heeten ontbreekt. Maar daarna ontbreekt nog meer. Het stuk Heeten-Lettele staat er ook niet op.
Ergens op weg naar Bathmen heb ik m'n GPS gereset. Sindsdien heeft hij het verder goed gedaan.
Vanaf Bathmen ging het naar Holten. Daar hebben we op een terrasje 2 consumpties genomen. Daarna ging de route verder naar Rijssen, Nijverdal, Hulsen en dan nog wat kleine gehuchtjes. We zijn daarna met een grote boog om Den Ham gereden door bosrijk gebied. Erg mooi daar.
Daarna volgde een stop in Ommen om een ijsje te eten. Daar stonden al 2 Quests bij het terrasje waar wij ook wilden pauzeren. Het betrof Peter d. R. en nog een velomobilist van wie ik even dacht dat het Gerrit S. uit Zwolle was, maar dat bleek niet zo te zijn toen hij z'n zonnebril af deed. De rest van de route ging vrij eenvoudig naar Zwolle terug. Wel door de bossen; een mooier gebied dan de grote weg.
Thuis aangekomen zie ik 157 gereden kilometers staan. Gemiddelde snelheid is absoluut niet davernd te noemen (met 24,14 km/h ook niet echt slecht trouwens), maar daarvoor ben ik ook niet meegefietst. Ik wilde gewoon gezellig met wat andere liggers een eind fietsen. En het mooie van rustiger rijden is dat je ook wat meer van de omgeving ziet. Zelf ben ik een 'utility-fietser' die rechtstreeks van A naar B gaat waarbij veel mooie plekken links blijven liggen. En de mooie stukken waar ik per ongeluk wel kom, daar heb ik dan doorgaans geen oog voor omdat ik dan eigenlijk alleen maar doe aan 'door racen'. Zo'n rondje rijden in ee groepje is dus leuk om te doen. Zo zie ik eens wat meer van de omgeving. En het gezelschap is natuurlijk ook leuk. Je kletst wat over allerhande dingen. Alleen fietsen is fijn, lekker rustig, lekker eigen tempo maar samen rijden op zo'n tocht heeft zo z'n eigen charmes. Neem daarbij dat het weer geweldig was en de mooie, fijne dag is compleet.
Verder zou ik vandaag m'n hartslag in de gaten houden. Ik heb ijverige pogingen gedaan. Alleen vergeet ik soms ook wel dingen. En achteraf nalezen is er niet bij omdat mijn hartslagmeter verder geen geheugen heeft, op één ding na: de hoogste hartslag die geregistreerd is. Die was vandaag 179. Vermoedelijk toen ik 50 km/h op de teller getoverd heb omdat Bert H. een stel racefietsers achterna gegaan was en ik pas meer dan 100 meter later ook de achtervolging heb ingezet. Maar ik heb me toen niet dermate uit de naad gewerkt dat ik m'n hart in m'n keel voelde kloppen. Die hartslag voelde verder dus niet vreemd of buitensporig of problematisch.
Maar verder. Op de heenweg heb ik 'rustig' gereden met 30 km/h op de teller. Mijn hartslag was toen zo'n 145. Later op de dag was dat bij gelijke snelheid soms wat lager. Maar minder dan 120 heb ik niet gezien, ook niet bij snelheden van bijvoorbeeld maar 22 km/h (tja, wel bij stilstand uiteraard maar we hebben het over inspanning). Ik rijd pas lekker bij een hartslag van 150 ofzo.
Het hartslaggebeuren is mij nog een raadsel. Wel lijkt het erop dat mensen enorm verschillen in dat opzicht.
De heenweg naar het afgesproken startpunt heb ik rustig aan gedaan en heb gekozen voor de touristische route: de dijk. Eerst heb ik m'n woon-werk-route genomen tot aan het Engelse Werk, daar ben ik dus de dijk op gegaan richting Zuid. Bij de IJsselcentrale heb ik de GPS de navigatie overgedragen want ik ben een geografisch 'wonder'.
Probleemloos ben ik in Laag Zuthem bij de spoorwegovergang aangekomen. Enige minuten later kwam een _voor mij_ nieuw gezicht (Gerrit L.) en weer even later Bert H. en tot slot Wim G. Omdat de club compleet was, zijn we op pad gegaan.
Een impressie van de route:
Er ontbreekt een stukje route omdat m'n GPS wat vreemde kuren had. Op de ontbrekende plekken ziet zag de route er wat vreemd uit waarbij ik snelheden van 50+ gehaald heb en die 50+ is nog zacht uitgedrukt. Zelfs snelheden boven de 1000 km/h kwamen er in voor. Die stukken heb ik dus verwijderd. De rest lijkt wel te kloppen.
Het eerste stuk loopt van Laat Zuthem kriskras naar Raalte. Dan ontbreekt een stuk maar in wel weet ik nog hoe we gefietst zijn: grotendeels langs de grote weg want dat kwam me bekend voor van de route die ik met de auto naar Hengelo afleg. We kwamen uiteindelijk in Heeten uit. Dus het stuk Raalte-Heeten ontbreekt. Maar daarna ontbreekt nog meer. Het stuk Heeten-Lettele staat er ook niet op.
Ergens op weg naar Bathmen heb ik m'n GPS gereset. Sindsdien heeft hij het verder goed gedaan.
Vanaf Bathmen ging het naar Holten. Daar hebben we op een terrasje 2 consumpties genomen. Daarna ging de route verder naar Rijssen, Nijverdal, Hulsen en dan nog wat kleine gehuchtjes. We zijn daarna met een grote boog om Den Ham gereden door bosrijk gebied. Erg mooi daar.
Daarna volgde een stop in Ommen om een ijsje te eten. Daar stonden al 2 Quests bij het terrasje waar wij ook wilden pauzeren. Het betrof Peter d. R. en nog een velomobilist van wie ik even dacht dat het Gerrit S. uit Zwolle was, maar dat bleek niet zo te zijn toen hij z'n zonnebril af deed. De rest van de route ging vrij eenvoudig naar Zwolle terug. Wel door de bossen; een mooier gebied dan de grote weg.
Thuis aangekomen zie ik 157 gereden kilometers staan. Gemiddelde snelheid is absoluut niet davernd te noemen (met 24,14 km/h ook niet echt slecht trouwens), maar daarvoor ben ik ook niet meegefietst. Ik wilde gewoon gezellig met wat andere liggers een eind fietsen. En het mooie van rustiger rijden is dat je ook wat meer van de omgeving ziet. Zelf ben ik een 'utility-fietser' die rechtstreeks van A naar B gaat waarbij veel mooie plekken links blijven liggen. En de mooie stukken waar ik per ongeluk wel kom, daar heb ik dan doorgaans geen oog voor omdat ik dan eigenlijk alleen maar doe aan 'door racen'. Zo'n rondje rijden in ee groepje is dus leuk om te doen. Zo zie ik eens wat meer van de omgeving. En het gezelschap is natuurlijk ook leuk. Je kletst wat over allerhande dingen. Alleen fietsen is fijn, lekker rustig, lekker eigen tempo maar samen rijden op zo'n tocht heeft zo z'n eigen charmes. Neem daarbij dat het weer geweldig was en de mooie, fijne dag is compleet.
Verder zou ik vandaag m'n hartslag in de gaten houden. Ik heb ijverige pogingen gedaan. Alleen vergeet ik soms ook wel dingen. En achteraf nalezen is er niet bij omdat mijn hartslagmeter verder geen geheugen heeft, op één ding na: de hoogste hartslag die geregistreerd is. Die was vandaag 179. Vermoedelijk toen ik 50 km/h op de teller getoverd heb omdat Bert H. een stel racefietsers achterna gegaan was en ik pas meer dan 100 meter later ook de achtervolging heb ingezet. Maar ik heb me toen niet dermate uit de naad gewerkt dat ik m'n hart in m'n keel voelde kloppen. Die hartslag voelde verder dus niet vreemd of buitensporig of problematisch.
Maar verder. Op de heenweg heb ik 'rustig' gereden met 30 km/h op de teller. Mijn hartslag was toen zo'n 145. Later op de dag was dat bij gelijke snelheid soms wat lager. Maar minder dan 120 heb ik niet gezien, ook niet bij snelheden van bijvoorbeeld maar 22 km/h (tja, wel bij stilstand uiteraard maar we hebben het over inspanning). Ik rijd pas lekker bij een hartslag van 150 ofzo.
Het hartslaggebeuren is mij nog een raadsel. Wel lijkt het erop dat mensen enorm verschillen in dat opzicht.
Abonneren op:
Posts (Atom)