De route die mijn GPS uitstippelde liep grotendeels door Gelderland waarbij bij Elburg het water overgestoken werd richting Flevoland. Maar die route leek me niks. Ik heb daarom gekozen voor een andere route. Eerst de fietssnelweg naar Kampen, dan door Kampen op weg naar Roggebotsluis. Daar direct in Flevoland aangekomen direct linksaf geslagen richting Elburg. Er ligt vanaf Roggebotsluis één lang fietspad tot aan Elburg met wel enkele 'zijwegen' (puur weggetjes naar de waterkant of een camping die geen doorgaande weg zijn). Dat fietspad bestaat grotendeels uit betonplaten: goed te fietsen dus. Verder slingert het fietspad wat door 'bebossing' heen, waar je heerlijk koel kan rijden. De temperatuur was tamelijk aan de hoge kant maar met name ook broeiierig. Dan is wat bebossing en rijden langs het water wel aangenaam.
Bij Elburg was het (niet voor het eerst) klungelen bij de brug. Ik ben ook vandaag weer rechtsaf geslagen in de veronderstelling dat ik daar moest oversteken. Niet dus. Omgekeerd dus en m'n weg naar de overkant van de weg gevonden door eerst onder de brug door te gaan.
Bij
Een eindje verderop was het druk. Op het terrein naast
Daar aangekomen heb ik 1:16:09 uur gereden, 39,2 km afgelegd en daarmee 31 km/h gemiddeld gereden (aldus mijn GPS, zelf uitgerekend is het 30,9 km/h) inclusief stops e.d. Niet daverend snel gezien de route waarbij ik bar weinig hoef te stoppen met trappen vanaf Roggebotsluis.
Op Cyclevision heb ik mijn fiets geparkeerd en heb een rondje gemaakt om te zien wat er te beleven valt. Ik kwam langs de zelfbouwhoek waar als eerste de 4-wielige 'prettig verplaats fiets' op mijn netvlies viel. Vast een geweldig ding en ongetwijfeld doordacht maar het oogt lomp en zwaar. Ik houd het toch maar bij mijn eigen 'prettig verplaats fietsen' die op 1 of 2 wielen minder rijden.
Bij het binnengaan van de hal zag ik naast de deur een enorm prachtige fiets staan. Het betrof een lowracer van http://www.troytec.de/. Wat ziet dat ding er gru-we-lijk gelikt uit. Echt een prachtig staaltje werk met enorm professioneel uiterlijk.
Als de UCI geen ligfietsen verboden had, dan had Eddy Mercx een gelijkogend apparaat rondgereden.
Binnen heb ik een tijdje met één van de mensen achter deze fietsen gesproken en even op een fiets gelegen. Opvallend was de enorm smalle ligschaal. Beduidend smaller dan ik gewend ben maar zeker niet bezwaarlijk smal. En natuurlijk het typisch Duitse racestuurtje. Ook wel eens een keer leuk om te voelen hoe dat zit. Rijden was er helaas niet bij.
Wil ik zo'n machine, dan mag ik wel eerst minimaal 4500 euro bij elkaar sprokkelen.
Aan de andere kant van het gebouw trof ik ondermeer Radical Design aan. Wij hebben een Cyclone en gebruiken die meerdere keren per week. Het karretje is echt een geweldig ding. Maar nu, na een jaar of 8 intensief gebruik, begint hij toch aan vervanging toe te komen. Mag ook wel een keer. Het karretje kan vast nog veel langer mee maar het intensieve en soms ook wat buitensporige gebruik (mijn schuld, niet die van het karretje), maakt dat hij toch een keer vervangen moet worden.
Alleen momenteel heb ik een wandeldissel bij mijn huidige Cyclone. Deze wandeldissel is de dissel die ik het meest gebruik en juist deze dissel is niet meer te krijgen voor de vernieuwde Cyclone, die een iets andere bevestiging heeft voor de dissels. Dat wordt dus knutselen om mijn wandeldissel toch weer te laten passen op de kar. Tja, of moet zelf een nieuwe passende dissel maken van een stuk buis alleeen zit ik dan weer met het probleem dat de gebruikte buizen engelse maten hebben, die in Nederland weer lastiger te krijgen zijn (naar het schijnt). Ik zie wel.....
Daarna kwam ik aan bij de stand van Flevobike. Daar heb ik een tijdje met Arjan gesproken en de nieuwe Orca maar eens bekeken op wijzigingen ten opzichte van de Versatile. Er zijn nogal wat veranderingen. Uiterlijk lijkt de fiets weinig te zijn veranderd maar op een heleboel kleine puntjes is de fiets toch best aangepast. Het blijft, hoe dan ook, een prachtige fiets. De naam Orca staat hem ook beduidend beter dan de eerste naam: Versatile.
Op de ovale baan heb ik wat rondjes gereden om wat filmbeelden te maken van mensen die er wat ligfietsen aan het proberen waren (beelden van heenweg, terugweg en als het gelukt is, beelden van het testparcours volgen nog). Zelf heb ik ook even geprobeerd wat je met een Quest kan op die ovale baan. Dat is niet veel. Goed, de buitenkant van de baan was afgezet in verband met een wedstrijd die enige tijd later zou plaatsvinden dus alle ruimte had ik niet. Maar wel weet ik dat de binnendiameter van de baan te klein is om met een Quest lekker doorheen te rijden. Ik heb het zelfs voor elkaar gekregen om niet eens op volle snelheid de bocht gewoon op 2 wielen te nemen waarbij het binnenste wiel een tikkie boven het wegdek bleef zweven. Een wedstrijd op deze baan kan je volgens mij veel beter doen op een tweewieler dan op een driewieler. Een driewieler met de wielen een fors eind uit elkaar (WAW bijvoorbeeld) zou nog wel wat uit kunnen maken. Maar ik kreeg vandaag ook al te horen dat een WAW gecrasht was. De fiets zag er niet uit op de foto's maar toen ik van de eigenaar van het fototoestel begreep dat hij ook de rijder was geweest van de fiets op het bewuste moment, bleek dus dat de berijder gelukkig niets had.
En natuurlijk kom je heel wat bekenden tegen en uiteraard ook gesproken.
Na een uurtje of 2 à 3 ben ik weer terug naar huis gefietst. De route van de heenweg heb ik nu ook weer genomen maar uiteraard in omgekeerde richting.
Weer ben ik verkeerd gereden bij
De heenweg heb ik trouwens helaas weinig te RISsen gehad. Terugaande wat meer. Maar veel gein was er niet aan. Grotendeels heb ik snelheden van 40 à 43 km/h gereden. En als je daarmee inhaalt, nemen ze vaak de moeite niet eens.
Tussen Roggebotsluis en Kampen zag ik een mountainbiker rijden. Deze heb ik ingehaald maar aanhaken van zijn kant was er helaas niet bij. Aan de andere kant van Kampen, langs de IJssel zat hij in m'n achteruitkijkspiegels. Ik heb het geheugenkaartje gewisseld van de camera achterop want die zat vol. Direct gaf ik de mountainbiker de gelegenheid om dichterbij te komen. Toen hij achter me zat en ik klaar was met wisselen van het geheugenkaartje en opruimen van de 'rommel', ben ik harder gaan rijden. Maar helaas wilde het visje nog niet happen (niet hongerig of gewoon slim visje?)
Na IJsselmuiden heb ik het wederom rustig aan gedaan tot ik op de fietssnelweg richting Zwolle zat. Ik had de mountainbiker weer strak aan m'n staart zitten. Als ik dan niet beet kan krijgen, dan kan ik niet vissen. Dus héél langzaam heb ik de snelheid weer opgevoerd om te zien wat hij deed. Maar vanaf 35 km/h leek er weinig meer te gebeuren. Na enige tijd was mijn hoop vervlogen en had ik geen zin meer. Gas erop dus. Volgende keer een hongeriger visje zoeken. Tja, of niet de eerste keer dat ik hem trof zo vlot voorbij steken.
Teruggaande was m'n lichamelijke gesteldheid wat beter. Ik heb die rit gedaan met een gemiddelde van 32,7 km/h inclusief stops en omkeren.
Video's moet ik nog monteren. Die zullen een eigen bericht krijgen op een later moment.