vrijdag 31 december 2010

Overzicht van het afgelopen jaar

Quemo is vandaag met een kilometerstand van 13038 in de garage gezet. Dat betekent dat ik dit jaar 6577 kilometer met Quemo gereden heb. Tel daarbij nog een schamele 246 kilometer met m'n Fujin en ik kom uit op een totaalafstand van 6823 kilometer dit jaar. Dat is in totaal bijna 1000 kilometer minder dan vorig jaar. Maar alsnog voldoende om m'n conditie op peil te houden.

Het tellen van lekrijden lijkt een favoriete bezigheid. Alleen is dat niet gemakkelijker geworden met de komst van Joe's Elite Racer Sealant. De lekken komen veelal pas aan het licht als ik de band van de velg haal. Maar het lijkt erop dat ik dit jaar maarliefst 10x lek heb gereden waarvan de meestel netjes door de sealant gedicht zijn.

Wat heb ik zoal nog meer gedaan/meegemaakt? Hieronder een greep uit alle verhalen.
  • Mijn spaakbreuk lijkt verleden tijd met het aanbrengen van de ringetjes achter de kopjes.
  • De remellende zal hopelijk opgelost zijn met het aanbrengen van de grotere trommelremmen en Jag Wire kabels
  • Het aanbrengen van de magneten in het dekje is een gouden greep. Wat een brok comfort levert dat op bij het plaatsen en wegnemen van het dekje. Daarbij ziet het er ook nog eens netter uit, heb ik minder last van doorlekkend water en zit het dekje netter op de stroomlijn.
  • Perfect Moirees, fijne banden maar niet voor mij onder m'n Quest, doe mij maar Kojaks
  • Aanrijding met een brommerrijder die linksrijdend achterom keek
  • Quemo is 1 jaar geworden
  • Quemo heeft de eerste 10.000 kilometer gereden
  • Toch een keer Quemo laten staan en gebruik gemaakt van auto en OV in verband met storm
  • Voor het eerst een wedstrijd gereden met Quemo
Ik ben benieuwd wat 2011 gaat brengen. Zou ik het ooit redden een jaar te fietsen waarbij andere vormen van vervoer niet nodig zijn? Hoe dan ook, ik heb heel wat veel voorkomende smoezen in ieder geval NIET gebruikt om de fiets te laten staan ;-)

donderdag 30 december 2010

Barts Storm Mask

Vanmorgen ben ik vroeg op pad gegaan voor een boodschap. De gevoelstemperatuur was vrij laag.

In het verleden heb ik al meer dan eens een verkrampte spier onder m'n onderkaak gehad. Dat is niet alleen ongemakkelijk maar ook enorm pijnlijk. Warm houden schijnt goed te helpen tegen kramp. Vandaar dat ik in de winter rijd met een extra kol om m'n hals. Maar ook die heeft niet altijd uitkomst geboden helaas maar voldoen wat dat betreft meestal wel goed.

Waar de kol niet tegen helpt, is snijdende wind op m'n jukbeenderen. De onderkant van m'n gezicht kan ik vrij goed beschermen in de fiets. De wind kan daar bijna niet komen. M'n voorhoofd en ogen kan ik met m'n muts goed warm houden. De onderkant van m'n gezicht in sommige gevallen ook nog door de kol omhoog te slaan. Alleen is het niet prettig als die te hoog komt te zitten. Zodra die over m'n mond heen gaat, krijg je zo'n klef gebeuren voor je mond door uitgeademde vochtige lucht waarbij het vocht dan in de stof van de kol blijft hangen. Maar al zou ik m'n kol wel hoger doen, m'n jukbeenderen blijven onbeschermd. De bril is niet laag genoeg, de rand van het instapgat is net te laag en dus net de ruimte daartussen krijgt fors wat wind op zich.

Omdat ik vanmorgen weer die snijdende kou voelde, ben ik na de geplande boodschap maar even naar een outdoorzaak gegaan om te vragen naar een oplossing. Bij de outdoorzaak werd me gewezen op een soort bivakmuts waarvan de onderkant tot over de neus getrokken maar ook onder de kin en de bovenkant tot over het voorhoofd kan maar ook naar achteren getrokken tot in de nek. Verder werd me een Barts Storm Mask getoond. Deze laatste is dikker, heeft fleece aan de onderkant bij de hals en daarmee dus voor mij een geschiktere kandidaat in verband met kramp. Het ziet er niet uit (nofi) maar het leek me wel effectief en dat is het ook.

Het vochtprobleem heb je er niet mee omdat het materiaal voor de mond van neopreen(achtig) materiaal is maar ook nog eens zo genaaid is dat het enigszins bol staat waardoor het de mond niet raakt. Het materiaal gaat over m'n jeukbeenderen, over m'n neus en ook bijna heel m'n oren verdwijnen eronder.
Ik moet alleen nog kijken of het bevalt in combinatie met in-ear-buds van m'n mobiele telefoon voor luisteren van muziek.

Oliebollentocht 2010

Beter laat dan nooit, toch nog een oliebollentochtbericht.

Het was de week voorafgaande aan de oliebollentocht toch wel spannend of het feestje voor mij door zou gaan. Het weer, het verkeer, het zag er allemaal niet best uit. Goed, glijdende auto's die botsautootje spelen op de snelweg ziet er spannend uit maar dat is niet de soort spanning waar ik op zit te wachten.

Paulus en ik zouden samen rijden met de auto waarbij Quemo en Quesjer op de Foldy car vervoerd worden. Maar doorhakken van de knoop om te gaan heb ik pas de avond voorafgaande aan de oliebollentocht gedaan. En de beslissing was toch nog met enige twijfel. Achteraf gezien heb ik gelukkig goed gekozen. De heenreis en de terugreis gingen voorspoedig. Geen files, geen slecht weer, zelfs geen langzaamrijdend verkeer vanwege welke reden dan ook. Wel een paar gaten in het asfalt gezien als gevolg van ijzel etc. maar op een paar vingers te tellen.

De ochtend van de tocht heb ik met Paulus bij mij afgesproken om 7 uur. Een uur eerder ben ik opgestaan, heb me aangekleed en gegeten. Vervolgens heb ik de Foldy car uitgeklapt en het rek voor de fietsen erop gemonteerd. Prachtig ding trouwens die Foldycar. Met 6 bouten waarvan 3 met de hand vast te schroeven zijn, zit het ding in een paar minuten in elkaar.

Paulus had een rol wikkelfolie (voor het inpakken van bijvoorbeeld pallets met goederen die in vrachtwagens vervoerd worden) meegenomen om de fietsen in te pakken. Hij had er zichtbaar al ervaring mee want in rap tempo werden beide fietsen met een minimaal aantal wikkelingen netjes ingepakt zodat voetgaten en instapgat volledig afgedicht waren tegen water van bovenaf en ook (veuil) water van onderaf. ('s Avonds, thuis aangekomen, was wel duidelijk hoe goed het gewerkt heeft want de onbedekte delen van de fiets zaten onder de zwarte spetters van water/pekel/vuil, ook aan de onderkant van de fiets)

Niet veel later waren we klaar en zijn we aan de lange rit naar Tilburg vertrokken. Even na 9:30h kwamen we aan, hebben we de fietsen van de kar gehaald, uit het plastic gehaald en zijn naar binnen gegaan om ons in te schrijven.

Na inschrijving, wat drinken, wat handjes schudden e.d. was het wachten op het vertrek. Dat vertrek ging dit jaar, in tegenstelling tot de laatste paar jaar, in één grote club. Dat kon ook weer een stuk beter omdat het aantal velomobielen dit jaar beduidend lager was met nog geen 60 stuks terwijl we ook al met meer dan 100 zijn geweest. Het weer heeft dus toch heel wat mensen ervan weerhouden om naar Tilburg te komen.

Toni (organisator) had een mooie route uitgestippeld maar voor de zekerheid ook 3 stukken voorzien van een alternatief voor als de weg onbegaanbaar was. Helaas hebben we daar toch behoorlijk gebruik van moeten maken waardoor we (naar het schijnt) best mooie stukken hebben moeten missen. Desondanks heb ik alsnog mooie dingen gezien gelukkig.

Het gebied wat me nog wel het meest is bijgebleven is wel het stadje Heusden. Bij binnekomst was het al feest: prachtige maar buitengewoon irritante klinkertjes. Het hele stadje ziet eruit alsof het nog ergens 100 jaar geleden is maar het ziet er allemaal wel goed uit. Bij een fraai pleintje met wat zeer karakteristieke gebouwtjes hebben we wat gegeten en gedronken.

In Heusden was ik trouwens ook erg blij met mijn Furious Fred om m'n achtervelg. Ik heb heel wat velomobielen heen en weer zien glibberen met het achterwiel. Zelf heb ik de achterkant bijna niet voelen glijden. Twee keer wel duidelijk maar verder leek de fiets netjes de kant op te gaan waar ik hem heen stuurde.

De terugweg bestond grotendeels uit de alternatieve route. Dit betekende veel grote wegen waarbij ook flink wat verkeerslichten genomen moesten worden. In sommige landen moet een grote groep fietsers beschouwd worden als één vervoersmiddel. Met andere woorden: gaat de eerste door groen, dan mag de rest er gewoon achteraan, ongeacht de kleur van het verkeerslicht zolang de groep maar gesloten blijft. Helaas geldt dit in Nederland niet. Maar sommige regels kan je natuurlijk ook wat anders toepassen. Menig keer werd rood beschouwd als 'donker oranje' waarbij 2 velomobielen aan weerszijden dwars op de rijbaan bleven staan om de groep te laten passeren. Veelal leek dit door automobilisten goed opgevangen te worden. Vaak toch vrolijke gezichten en fototoestellen die tevoorschijn werden getoverd om al die 'bananen' op de foto te zetten.

Terug aangekomen hebben Paulus en ik eerst de fietsen weer op de aanhanger gezet. Daarna zijn we naar binnen gegaan om soep en oliebollen te eten. Voor de soep waren we nog maar net op tijd. We waren zo ongeveer bijna of helemaal de laatsten. Er stonden al mensen voor de 2e ronde in de rij maar we hebben gelukkig toch nog een kom goed smakende erwtensoep kunnen bemachtigen. Vervolgens nog een kom kippensoep en 2 oliebollen.

Al vrij vlot taaiden de mensen af om huiswaarts te keren. Sommigen weer met de auto, sommigen weer met de fiets (bikkels). Wij zijn met een uurtje of 2 autorijden weer veilig in Zwolle aangekomen.

Ik heb een leuk dagje gehad. Ik doe nu al een paar jaar mee en hoop dat nog vaak te kunnen doen. Alleen rijden vind ik heerlijk maar zo af-en-toe met een enorme club gelijkgezinden rondrijden is ook erg gezellig. Vooral is het ook leuk om al die rare snuiters bij elkaar te zien die niet bang zijn hun kop boven het maaiveld uit te steken (of eigenlijk bijna eronde te houden met die lage bolides). Meer mensen zouden dat eens moeten doen. Al zou het maar zijn met het 'pimpen' van hun auto's. En dan bedoel ik niet de standaard strijkplanken op de kofferbak, de afgezaagde veerpoten en de stukken kippengaas in de voorgril maarmeer het uiterlijk zelf. Kijk voor de gein eens bij de velomobielen. Behalve dat er een redelijk aantal kleuren is, is het uiterlijk vaak ook aangepakt met bestickering e.d. Enorm veel velomobielen zijn echt uniek. Veel velomobilisten zijn dan ook meer te herkennen aan hun fiets dan aan de persoon zelf.

Hoe dan ook, Toni, bedankt voor de gezellige dag.

[EDIT]

Indruk van de gereden route.
Hierin is een brede gele lijn opgenomen. Dit is de gereden route. Daar waar een rode lijn over de gele lijn loopt, hebben we de omleiding genomen. Daar is de groene, geplande route enigszins evenwijdig naast de gereden gele route te zien. Waar alleen een gele lijn zichtbaar is (alleen in het westelijke deel van de route en een stukje in het noordoosten van de route) hebben we de geplande originele rouite gereden.
In het zuiden zijn een gele, rode en groene lijn naast elkaar te zien. Daar zijn we blijkbaar niet alleen van de geplande route maar ook van de omleiding afgeweken.

donderdag 23 december 2010

Onderhoud en lek 13 en 14

M'n fiets kan weer wat onderhoud gebruiken. De ketting moet gesmeerd worden, de fietscomputer doet geen moer en de spaakspanning van m'n voorwielen zou wel eens veel te laag kunnen zijn.

Ik heb in het verleden wel vaker meegemaakt dat de fietscomputer dienst weigert en meestal zijn het dezelfde euvels:
  1. Bedrading kapot
  2. Fietscomputersensor verdraaid waardoor de afstand tot de magneet te groot is
  3. Magneet is verdraaid waardoor de afstand tot de sensor te groot is
  4. Fietscomputer maakt niet goed contact met het voetje
2 en 3 willen nogal eens het gevolg zijn van een wiel wat niet strak gespaakt is (al dan niet door spaakspanning). De eerste keer dat m'n fietscomputer het liet afweten heb ik daar dan ook eerst op gecontroleerd. En inderdaad, de magneet was bijgedraaid dus dacht ik aan gebroken spaken of een te slap wiel.

Gebroken spaken heb ik uitgebreide ervaring mee maar met m'n nieuwe wieltje, waarin de probleemspaken voorzien zijn van ringetjes achter de kopjes, leek me dat toch niet de oorzaak. En inderdaad, alle spaken nog heel.

Na bijdraaien van de sensor deed hij het even maar hield er toch snel weer mee op. Vreemd genoeg was de magneet nu niet bijgedraaid en ook de sensor zat netjes zoals hij hoorde. Waar zou de oorzaak dan zitten?
Het vreemde was dat bij bochten naar links de fietscomputer soms zomaar ineens weer ging werken en ook bleef werken. Omgekeerd komt me wel bekend voor, bocht naar rechts en de fietscomputer valt uit tot je weer rechtuit gaat. Dat komt dan door de vervorming van het wiel die weer terugkeert als je rechtuit rijdt.
Maar het leek wel alsof ik de fietscomputer 'aan' en 'uit' kon zetten door strak te sturen. Fors naar rechts en hij ging uit (en bleef uit), ferme bocht naar links en hij ging aan en bleef aan.

Dat zou ik mogelijk alleen kunnen verklaren als het wiel héééél slap gespannen staat en het wiel na de ene bocht naar links helde en na de andere bocht naar rechts. Of dat het geval is geweest, betwijfel ik inmiddels hoewel de spaakspanning toch echt wel hoger mocht. Ik heb alle spaken een complete slag gegeven en heb nu dus weer een mooi stijf wiel (de andere doe ik morgen). Maar het lijkt erop dat ik gewoon draadbreuk had vlak boven de sensor. Dus die heb ik vandaag vernieuwd.

Tijdens het spannen van de spaken had ik de band van de velg gehaald. Direct na verwijderen van de band hoorde ik wat sissen. Blijkbaar had ik een klein lek in m'n linker voorband. Daar had ik nog niets van gemerkt. Weer heeft de Super Race Sealant goed z'n werk gedaan.
Bij verwijderen van de rechter band hoorde ik niets. Wel heb ik even de buitenband gecontroleerd op ingedrongen steentjes. Op één plek zag ik toch wel een héél groot stuk glas/steen in de buitenband zitten. Ik heb aan de binnenkant van de band gevoeld en ook daar was de indringer goed voelbaar. Bij inspectie van de binnenband zag ik dit:

Dus ook hier heeft de Sealant z'n werk weer goed gedaan. Een mooie prop van het spul zit in de band. Ook na wat forser oppompen van de band gaf het spul geen krimp. Ik heb de band opgeschuurd en vervolgens gereinigd met wasbenzine. Bij die laatste handeling begon het lek weer te sissen. Maar geen probleem want even later zat er een plakker op en de band kan weer netjes in de buitenband.

De lezers van mijn weblog zullen vast op de hoogte zijn van mijn forse aantal lekken. Is het aantal lekken minder geworden na gebruik van de Race Sealant? Nee. Nog altijd heb ik gemiddeld elke 1000 kilometer een keer lek (ongeveer). Enig verschil is wel dat ik nu van de 14 lekken dus géén last heb gehad omdat ik ze pas opgemerkt heb bij het verwisselen/verwijderen van de band. Neem daarbij dat de eerste 2 lekken zónder Sealant was. Dus zijn in ieder geval zijn 9 van de 12 lekken dus effectief gedicht.

Ik denk dat ik hiermee dan toch eindelijk wel kan zeggen dat ik gevonden heb wat ik zoek. De Super Sealant vond ik wat minder geschikt maar de Race Sealant (die ik nu dus gebruik) is z'n geld dik waard wat mij betreft.

Tot slot de lekstatistieken:

Lek 1: 2358km; Rechtsvoor; Kojak; gewoon lek
Lek 2: 3032km; Rechtsvoor; Kojak; vrij 'groot' stukje metaal.
Lek 3: 4922km; Rechtsvoor; Kojak; groot stuk glas
Lek 4: 6341km; Achter; Kojak; groot stuk glas maar effectief gedicht door SuperSealant; pas opgemerkt bij verwisselen van de band.
Lek 5: 6947km; Rechtsvoor; Kojak; niet duidelijk wat de veroorzaker was, wel veel steentjes/glas aangetroffen.
Lek 6, 7, 8, 9 en 10: 7859km; Achter; Furious Fred; 1 groter lek, 4 kleinere lekken, alle 5 gedicht door SuperSealant en pas opgemerkt bij verwisselen van de band.
Lek 11: 9570km; Rechtsvoor; Kojak; Vermoedelijk velglint
Lek 12: 11219km; Rechtsvoor (meen ik); Lek effectief gedicht door de race sealant
Lek 13 en 14: 12830km naar schatting; Links- en rechtsvoor; Lek effectief gedicht door de race sealant

vrijdag 17 december 2010

Dat wordt knutselen

Het wordt hoog tijd dat ik m'n fiets weer eens grondig onder handen ga nemen.

  • Mijn fiets laat zich 's morgens niet altijd even gemoedelijk achteruit de garage uitrollen. Ik heb de indruk dat de ketting wel wat vet kan gebruiken. Mijn gok is dat water/vocht toch enige grip heeft op mijn ketting op dit moment. Dat betekent dat bij vorst de ketting dus een stuk stugger wordt
  • M'n fietscomputer reageert niet of slecht. Gistermiddag heb ik praktisch de hele terugweg van werk naar huis zonder werkende fietscomputer gereden. In eerste instantie dacht ik dat een weggeklapt wielmagneetje de oorzaak was. Maar nadat ik die rechtgezet had, deed het euvel zich weer voor. De volgende gedachte was dat m'n spaakspanning te laag is waardoor er teveel zijdelingse vervorming in bochten plaatsvindt waardoor het wielmagneetje te ver van de sensor verwijderd zit. Maar ook die vlieger gaat niet op omdat op een gegeven moment het wielmagneetje goed zat en ik niet in een bocht reed terwijl de teller het niet deed. Soms ineens wel bij hobbelig wegdek en soms ook gewoon totaal niet. Vanmorgen bijvoorbeeld heeft de teller het helemaal niet gedaan. Vreemdgenoeg ook de kadanssensor niet. Vanmiddag deed hij het ineens weer wel. Misschien een vochtprobleem? Misschien een draad die beschadigd is geraakt? Maar dat verklaart nog niet waarom ook de kadanssensor het niet deed. De fietscomputer heb ik ook nog een keer opnieuw op z'n voet gedrukt maar ook dat mocht niet helpen
  • Een 3-tal LEDjes van m'n dashboardkastje doen niet wat ze moeten doen
Maar goed, prioriteit 1 ligt bij de spaakspanning en kettign, prioriteit 2 bij de fietscomputer. De LEDjes zijn niet zo heel boeiend.

dinsdag 7 december 2010

Weersomstandigheden en wegdek

De laatste week variëert de gesteldheid van het wegdek nog al wat betreft neerslag e.d.

Uiteraard hebben we de sneeuw gehad. Man wat ben ik blij dat ik in een warme gestroomlijnde fiets op 3 wielen rijd. Daar waar menig fietser met moeite vooruit glibbert, kan ik vaak toch nog op forse snelheid doorrijden waarbij m'n snelheid toch vaak hoger ligt dan een voor normale fietser vlot tempo. Zo ben ik afgelopen week bijvoorbeeld met 35 tot 40 kilometer per uur door een vers laagje sneeuw gejakkerd op het nieuwe betonfietspad langs de Zuiderzeestraatweg.

Verder heb ik nu ook een paar keer de nieuwe rondweg genomen. Of het mag? Ik heb geen idee. De rijbaan is afgezet met bord C1 (gesloten verklaring). Ook een blokkade op de rechter weghelft geeft duidelijk te kennen dat je daar met de auto niet in mag. Maar hoe zit het met de fiets? De beschrijving bij bord C1 is:
Gesloten in beide richtingen voor voertuigen, ruiters en geleiders van rij- of trekdieren of vee
Ook een fiets valt onder voertuigen. Alleen is het fietspad niet afgezet, er staat daar geen bord, er ligt geen blokkade (meer) op het fietspad. Daarbij ligt het fietspad aan het begin (bij de rotonde) een fors eind van de rijbaan af waarbij het dus in wezen om een andere weg kan gaan. Hoe dan ook, ik heb het bord nu een paar keer genegeerd.

Het leuke van het rijden op die nieuwe weg is dat:
  1. Bij sneeuw er vaak niet of misschien door 1 ander voertuig gereden is en je dus door verse sneeuw mag rijden. Het heeft toch wel iets, van die 'maagdelijke' sneeuw. Maar het is wel ploeteren naarmate de laag dikker is uiteraard.
  2. Het helemaal rustig is en je er niemand tegenkomt.
  3. Je de hele rijbaan voor jezelf hebt en lekker door kan rijden.
Nadeel is dus wel dat er niet geveegd is, niet gestrooid is en er nog geen lantarenpalen branden. Maar gistermorgen lag de weg er héél mooi bij. Allemaal ijskristalletjes op het wegdek reflecteerden mijn koplamp terug. Het leek alsof er massa's glitters gestrooid was op het wegdek. En door het ontbreken van straatverlichting zag het er helemaal mooi uit.

Vanmorgen was het mistig. Dat was toch wel lastig rijden omdat ik weinig oriëntatiepunten had van hoe de weg liep. Lantarenpalen zijn dan welkom. Maar goed, met de koplamp omlaag gericht, bril niet op m'n neus en een snelheid van 30 km/h kon ik fatsoenlijk doorrijden en genoeg zien.

Ik ben benieuwd wanneer de weg echt open gaat. Er gebeurt maar bar weinig momenteel. Maar gesloten of niet, ik zal hem toch nog wel heel wat vaker gebruiken denk ik. Het rijdt in ieder geval een stuk prettiger dan het hobbelige Hattemerbroek.

Zou aan sneeuw, kristalletjes, mist, regen, zon ook nog een keer echt ijzel komen? Dat heb ik dit jaar nog niet echt gehad, of in ieder geval weinig last van gladheid.

zaterdag 27 november 2010

Wortel

Vandaag moest ik voor wat wat 'periodegebonden' inkopen naar de stad. Op mijn route naar de stad barstte het van de ouders met kindertjes waarvan veel kindertjes een pietenpetje of mijtertje op hadden. Ik meende dat er iets te doen was geweest in een schoolgebouwtje. Maar even later moest ik m'n gedachte toch wat bijstellen. Het werd drukker en drukker. Behalve ouders met kindertjes zag ik ook wat verkeersregelaars staan en even verder zag ik in de verte een fanfare aankomen en een vrachtje pieten. Ik heb m'n fiets aan de kant van de weg gezet om even in te schatten wat ik zou doen: doorrijden (mits dat kon), wachten tot de stoet voorbij was of omkeren zodat ik een omweggetje kon nemen.

Terwijl ik stond te wachten kwam één van de werknemers van de goede sint sneaky langs mijn fiets lopen. In mijn achteruitkijkspiegel zag ik hem voorover buigen over m'n Cyclone die achter m'n Quest hing. Hij mikte er wat pepernoten in. Ik zag dat gebeuren in m'n achteruitkijkspiegel en stak daarom m'n arm naar buiten en stak m'n duim omhoog. De verkeersregelaar die voor mij stond, had het ook zien gebeuren en had een big smile op z'n gezicht. Altijd leuk, die ondeugende pieten.

Even later komen twee andere pieten op mij af: 'Dááááár is de [W]ortel!' ([W]met een vermoedelijk gemaakt surinaams accent). De twee pieten komen bij mij staan en sommeren mij uit de wortel te komen. Ik geef aan dat ik dat toch maar niet doe. De pieten gaan met hun tijd mee. De ene piet (of het nou de kleine vrouwelijke was of de grote, brede mannelijke met tikkie buik) gaf vriendelijk aan dat dat ook met ge[W]eld kan. Gelukkig waren ook dit ondeugende pieten zonder enige kwaad in de zin.

Ik ben toch maar omgekeerd omdat de stoet niet echt vlot naderde om via een andere route naar mij bestemming te fietsen.

dinsdag 9 november 2010

Feest op het fietspad

Het is weer eens raak. Sinds vorige week woensdag is het fietspad van Zwolle naar Hattemerbroek weer eens afgesloten. Fietsers worden weer naar het fietspad aan de linkerkant van de weg gestuurd. 's Ochtends is het niet prettig om tegen een hele stroom fietsers in te rijden en dat doe ik dus ook niet. Op de rijbaan mogen auto's momenteel maar 50 km/h. Als ik een beetje doorrijd kan ik toch in ieder geval 40 km/h op mijn teller krijgen waarmee het snelheidsverschil tussen mij en de auto's kleiner is dan dat tussen mij en de fietsers als ik het smalle fietspad zou nemen.

De reden van de afsluiting is dat ze met het fietspad aan de gang zijn gegaan. Afgelopen week zag ik tot m'n verbazing dat ze niet even een laagje asfalt over het hobbelige fietspad leggen maar dat echt alles eruit wordt getrokken.

Gisteren had ik al kunnen zien waarom dat was. Op de terugweg had ik ook de rijbaan genomen omdat ik ook dan weer te maken heb met enorme hordes fietsers die ik dan tegen kom. Maar vlak bij het wokrestaurant werd ik ingehaald door een auto me redelijk aan het snijden was en ook nog eens in de ankers ging. Nee, niet om mij te hinderen maar omdat zijn anticiperingsvermogen wat tegenviel. De reden dat hij moest remmen was dat er een enorm wegwerkgeval op rupsbanden bezig was de rijbaan op te rijden en er een mannetje in oranje hesje het verkeer stond tegen te houden. Dit had meneertje in de auto toch al eerder aan kunnen zien komen. Laten we wel zijn: ik hinder z'n zicht in ieder geval niet met m'n 1 meter hoge Quest.

Maar goed, vandaag zag ik datzelfde apparaat aan het begin van het opengebroken fietspad staan met z'n neus in het verlengde van het fietspad. En ineens herkende ik het ding (of meende het te herkennen). Ik denk dat ze geen asfalt gaan leggen maar een betonstrook. Ik denk dat dat een stuk beter zal bevallen dan asfalt. Goed, asfalt is gladder en rijdt net wat comfortabeler (hoewel ik beton echt niet beroerd vind, zeker niet in vergelijking met klinkers) maar de boomwortels van het grote aantal bomen langs het fietspad weet vaak toch het asfalt zodanig te vernielen dat al vrij vlot het grote comfort van nieuw, glad asfalt ver te zoeken is. Ik gok dat beton zich toch beter weet te houden tegen die boomwortels. Maar we zullen zien of het beton wordt en hoe het zich gaat houden.

Wel leuk trouwens, gistermorgen hadden 2 auto's mij ingehaald waarna een volgende auto niet het treintje bleef volgen maar achter mij bleef hangen. Pas toen ik in Hattemerbroek het fietspad opzocht kwam hij me voorbij. Volgens mij was het een automobilist met begrip. Hij had in ieder geval in grote plakletters SRAM op de zijkant van z'n wagen staan. Goed merk uiteraard en hij zal mogelijk ook wel doorhebben dat ik een potentiële klant ben.

[edit]

Mijn vermoeden wordt bevestigd:
Start werkzaamheden fietspaden Zuiderzeestraatweg
Om een goede fietsverbinding te realiseren tussen Wezep en Zwolle worden de fietspaden langs de Zuiderzeestraatweg aangepakt. De werkzaamheden worden door de gemeente Hattem in samenwerking met de Provincie Gelderland uitgevoerd.
Van maandag 1 november 2010 tot 1 januari 2011 gaat de gemeente Hattem de fietspaden van asfalt vervangen door fietspaden van beton. Tevens wordt het fietsverkeer, zowel vanuit de richting Zwolle als vanuit richting Wezep, over één fietspad geleid en de bromfietsers over de hoofdrijbaan.
De maximale snelheid op de hoofdrijdbaan wordt vanwege de verkeersveiligheid tijdelijk teruggebracht naar 50 km per uur.

zaterdag 30 oktober 2010

Vervolg monteren grote trommelremmen

Vanmorgen had ik het in de planning om de rechter rem onder handen te nemen, daarna naar Velomobiel.nl te fietsen en daar de remblokken laten rondschuren. Alleen kwam ik tijdens het demonteren van de veerpoot tegen het volgende 'probleempje' aan:

Geen wonder dat m'n fiets de laatste tijd niet echt vlot reed. Zo te zien had hij een fors toespoor.

Ik ben daarom met losse veerpoten naar Velomobiel.nl gereden, met de auto in dit geval want rijden in een fiets zonder veerpoten gaat toch wat lastig. Daar heb ik de remblokken dus laten schuren maar ook direct een nieuw setje hoekstukken gehaald.

Ik heb Ymte nog even de ringetjes achter de spaakkoppen laten zien. Preventief heb ik die nu ook in de nieuwe wielen gemonteerd bij de 9 probleemspaken per wiel. Yme was wel even benieuwd waar die ringetjes vandaan komen. Dat is dus gewoon bij de fietsenmaker vandaan. Ook wilde hij weten of het werkt. Tot dusver heb ik heel misschien een spaak gebroken met ringetjes maar zeker weten doe ik het niet. Wel weet ik dat de spaakbreuk véél minder is met ringetjes dan zonder.

Thuis heb ik de spullen weer onder de fiets gemonteerd en afgesteld.
De remwerking is weer goed. Ik kan nu tenminste weer doseren met beide remmen in plaats van alleen met rechts.

vrijdag 29 oktober 2010

Grote trommelremmen

Het happen van de rem in het linker voorwiel is irritant, slecht voor m'n banden maar ook nog eens niet al te veilig. Een blokkerend wiel remt minder goed dan een die nog grip op het wegdek heeft. Gisteren heb ik eindelijk de tijd gevonden om naar Dronten te gaan (tijd (en energie) heb ik de laatste tijd nogal weinig getuige ook m'n weblog; het vorige bericht is een maand geleden terug geplaatst terwijl ik normaal veel vaker een bericht plaats)

Op weg naar Dronten zag ik dat ik geen drinken bij mij had. Ik was nog maar net van huis en kon daarom een paar honderd meter verderop even stoppen bij de supermarkt om daar wat in te slaan. Mijn fiets heb ik in de winkelstraat geplaatst en ben de winkel ingegaan.

Als ik aan de kassa sta zie ik een dame met 2 kleine koters bij mijn fiets. Het alarm gaat af. Mevrouw en kids gaan wat achteruit om vervolgens na het alarm gewoon weer ijskoud verder te gaan met koekeloeren naar en vooral ook in mijn fiets. Voorover gebogen over mijn fiets turen ze naarbinnen. Ik laat het alarm nog een keer afgaan. Weer deinst het stel even terug om daarna doodleuk weer verder te gaan met hun activiteiten.

Even later kom ik de winkel uit en spreek de dame aan en vraag haar of een afgaand alarm voor haar geen hint betekende. Een verhaal over haar kleinzoontje die dol is op auto's en dat ze er echt niet aangezeten hebben e.d. en waarom ik zo boos reageer. Ik vraag haar of ze dat ook bij cabrio's doet en of ze dat daarbij ook heel normaal vindt. Ze geeft aan dat heel normaal te vinden en dat ze het daarbij ook gewoon doet. Wij verschillen duidelijk van mening ik rijd verder om er niet al teveel woorden aan vuil te maken.

Bij Dronten zie ik vlak bij het benzinestation waar ik langs kom, een knaloranje WAW stil staan met iemand ernaast. Ik rijd daarom over het fietspad aan de linkerkant van de rijbaan (gescheiden fietspad) naar de WAW-rijder toe en vraag of hij problemen heeft. Het valt allemaal mee maar hij heeft wat ruzie met de voorderailleur van de WAW die hij aan het proberen is. We praten wat en ik zie een man vanaf het benzinestation naar ons toelopen. De man die ons inmiddels genaders had, vroeg ons of hij wat foto's mocht schieten. Wij gaven beiden aan er geen bezwaar tegen te hebben. We kletsen rustig verder terwijl de andere man wat foto's schiet. Naderhand stelt hij nog wat vragen en geeft aan waarvoor de foto's zijn. Hij is fotograaf van ondermeer de Telegraaf en De Brug (en bijbehorende media-zaken) en dat hij nog een foto van velomobielen nodig had voor zijn archief. De twee knaloranje velomobielen bij elkaar en de ene persoon staande naast de fietsen gaf een fototechnisch mooi plaatje naar zijn zeggen. Mogelijk zie je dus nog eens een foto van Quemo naast een oranje WAW verschijnen in een streekblad of mogelijk Telegraaf. De man keert terug naar z'n auto bij het benzinestation.

De WAW-rijder keert om om terug naar Alligt te gaan zodat de boel beter afgesteld kan worden. Ik stop 1 bedrijf verder, bij Velomobiel.nl. Daar haal ik materiaal voor nieuwe wielen met bijbehorende grotere trommelremmen. Direct neem ik nog een Furious Fred met Raceguard mee. Ik laat de rekening opmaken en kom op een lager bedrag dan verwacht. Samen met Ymte controleer ik nog even of alles er wel op staat en dat lijkt het geval te zijn. Ik loop naar beneden om m'n spullen bij elkaar te pakken zodat ik terug kan naar Zwolle. Maar als ik beneden ben hoor ik een fietsbel van een Quest en bedenk me dat de mijne kapot is dus vraag nog even om een nieuwe bel. Met de bel loop ik terug naar Ymte om ook die bel nog even op de rekening te laten zetten. Maar Ymte had de boel al rond dus kon de bel er niet meer bij. Ik mocht hem zo meenemen.

Terug naar huis kom ik de WAW-rijder achterop. Hij heeft een afslag gemist en rijdt over de rijbaan. Ik stop op het fietspad aan de andere kant van de weg en geef aan dat hij een eindje terug een bord niet gezien heeft. Hij komt met de WAW naar het fietspad en samen rijden we verder. Bij Roggebotsluis kletsen we nog een tijdje waarna we elk onze eigen weg gaan.

Thuis aangekomen heb ik toch nog eens gekeken naar de prijzen van de onderdelen. Ik ben best blij met een financiële meevaller maar er klopte iets niet. En inderdaad, de prijslijst die ik destijds te horen heb gekregen bevatte eigen bedragen voor de ankerplaten, die staan nu niet op de rekening. Verder stond er ook iets over vulbusjes terwijl ik die niet gekregen heb. Ik heb met Velomobiel.nl gebeld en de boel recht laten zetten. Ik heb een tweede rekening gekregen met daarop de bel en de ankerplaten en natuurlijk de benodigde vulbusjes.

Gisteravond heb ik de twee nieuwe wieltjes gespaakt en vanmiddag heb ik de eerste set ingebouwd. Allereerst heb ik de linker ankerplaat vervangen omdat dat wiel hapt. De remwerking zal vast nog niet optimaal zijn omdat de blokken nog niet rondgeschuurd zijn maar de werking is in ieder geval nu al prettiger dan dat happende wiel.

zaterdag 25 september 2010

Remmen weer grondige beurt gegeven

M'n blokkerende linker voorwiel bij remacties kan ik niet waarderen. Onlangs heb ik nog even wat vet bij de asjes gespoten maar dat heeft maar 1 of 2 dagen geholpen. Vandaar dus dat het toch echt weer tijd was om de boel grondig onder handen te nemen.

Vandaag heb ik daarom de wielen uitgebouwd om vervolgens ook de remmen volledig uit elkaar te halen, te reinigen en te smeren. Bij demonteren van het tweede wiel kwam aan het licht dat m'n zojuist weer volledig gemonteerde eerste wiel niet goed gedaan was. Ik had een veerringetje op de verkeerde plek geplaatst. Dus mocht ik het wiel weer helemaal uitbouwen, rem weer helemaal uit elkaar halen en nu op de juiste manier weer monteren.

De remwerking is nu, na de onderhoudsactie, nog niet optimaal. Het kan best zijn dat hij na een paar kilometer gebruik weer helemaal goed remt maar dat is even afwachten. Geheel vreemd zou dat in ieder geval niet zijn. Maar ik sluit ook niet uit dat voor betere remwerking ik toch weer een stel nieuwe kabels moet monteren. Eerst maar even afwachten en proberen.

Kilometerstand: 11497

maandag 20 september 2010

Op verzoek: kortere cranks

Enige tijd geleden werd ik gevraagd naar mijn ervaringen met de kortere cranks. Tegen de vraagsteller heb ik destijds gezegd dat ik eerst wat meer ervaring wilde opdoen. Nu heb ik weer een vraag ontvangen naar mijn ervaringen met de kortere cranks:
Dag Quemo,


Ik ben erg benieuwd naar hoe de korte cranks je tot nu toe bevallen. Kan je daar al iets over vertellen? Ik zit er namelijk sterk over te denken om deze ook in mijn Quest te laten zetten als die geleverd wordt. Ik merk namelijk dat mijn huidige cranks (176mm) op de twister te lang zijn voor me gevoel. Ik ben 1,79m met een relatief lang bovenlijf. Volgens mij heb je ongeveer dezelfde lichaamsmaten als mij en vandaar dat ik het graag van jou verneem wat je bevindingen zijn.

Groet Koendert
Laat ik dan nu toch maar eens een berichtje erover schrijven want inmiddels zijn we alweer wat verder in de tijd.

De kortere cranks betekenen met gelijke kracht een kleiner moment bij gelijke kadans of omgekeerd, als ik een gelijk moment wil  uitoefenen, dan moet ik dus meer kracht uitoefenen bij gelijke kadans. In principe is het dus verstandig om met een wat hogere kadans te gaan rijden.
In mijn geval ben ik van 170mm naar 155mm gegaan. Dat is dus 9% korter. De kadans zou dus een gelijk percentage omhoog moeten gaan. Als ik uitga van een vrij normale kadans van 90, dan zou ik nu dus op 99 uit moeten komen. De praktijk leert echter dat dat niet gebeurt bij mij. Mijn kadans blijft, als ik er niet echt op let, veelal gelijk aan de kadans uit de tijd dat ik nog met 170mm reed.
Maar goed, een korter stel cranks betekent wel minder buiging van de benen en dat schijnt ook weer positief te werken (benen zijn sterker bij minder buiging als ik Mick mag geloven).

Last van m'n knieën heb ik nog niet noemenswaardig gehad. Wel even heb ik wat gevoeld maar ik heb onlangs ook nieuwe schoenen in gebruik genomen waarbij dus ook de plaatjes opnieuw geplaatst moesten worden en de oude schoenen waren finaal op want bij één schoen was het kunststof stuk zool onder het plaatje aan één kant gebroken waardoor het plaatje dus niet volledig vast meer zat aan de zool.

Maar goed, genoeg over de schoenen, terug naar de cranks.

vorige week heb ik een wedstrijd gereden en dus een uur wat forser doorgetrapt. Geen problemen. Vandaag ook nog eens goed opgelet. Ik ben op de terugweg weer over de rijbaan van een 80-km-weg gegaan in verband met werk aan de weg op het fietspad. En tegen grote kuddes pubers in fietsen op een fietspad wat bedoeld is voor één richting verkeer is niet echt prettig. Bij het rijden op de rijbaan heb ik wel even wat steviger doorgetrapt en wat later geschakeld. Zelfs een kadans van 130 viel nog goed vol te houden over enige afstand.

Optrekken gaat wel voelbaar zwaarder maar is niet problematisch. Ik start altijd op het middelste voorblad en achter op het grootste blad (de grootste die ik kon krijgen bij VM.nl waarbij ik de vraag kreeg of ik in de bergen wilde gaan rijden, nou nee dus). Ik heb aan de onderkant dus nog een kleiner voorblad wat toch een forse stap is in het totale verzet maar veel heb ik die nog niet gebruikt.

Al met al ben ik best tevreden met de kortere cranks. Ik ben geen fysiotherapeut en kan derhalve geen onderbouwend verhaal plaatsen over spieren, gewrichten e.d. maar wel over m'n eigen gevoel.

Of de cranks voor m'n benen beter zijn? ik weet het niet maar ik blijf wel geloven dat dat het geval is. Sneller rondtrappen doe ik dus lang niet altijd maar als ik het bewust doe, gaat het een stuk soepeler. Groot bijkomend voordeel is dat mijn voeten iets verder van de bovenkap komen te zitten waardoor ik nu geen last van m'n dekje heb als ik die onder de neus heb weggedrukt. En optrekken gaat dus wel wat zwaarder.

Bij een volgende fiets denk ik wel dat ik direct weer kortere cranks zal laten monteren. Dat is denk ik toch beter voor mijn vergelijkbare lichaamsverhoudingen als Koendert beschrijft (ik ben even lang en heb ook een relatief lang bovenlichaam; m'n binnenbeenlengte is geloof ik 78 of 79 centimeter).

zondag 12 september 2010

Ben ik nou een wedstrijdrijder of een ANWB'er?

Vandaag heb ik de ligfietswedstrijd in Zwolle meegereden met m'n Quest. Ik was niet in de veronderstelling dat ik zou winnen want ik ben bij lange na niet de snelste. Maar het is wel een keer leuk om een uur te kunnen fietsen zonder oponthoud. Goed, er zijn op het parcours wel wat snelheidsremmers zoals een paar scherpe bochten en wat drempels. Maar dat mag de pret niet drukken. In ieder geval best een aardige gelegenheid om eens te zien wat ik kan.

De race ging van start. Ik ben redelijk achteraan gaan staan zodat de echt snelle jongens vlot van start konden gaan. Voor hun is het ook nog eens van belang voor het totaalklassement, voor mij niet.
De eerst paar ronden gingen vlot met net iets boven de 38 km/h gemiddeld op de teller als ik m'n GPS mag geloven maar net iets eronder als ik m'n fietscomputer moet aanhouden als het ware gemiddelde.

Op een gegeven moment zakt de snelheid een beetje maar toch kan ik nog lekker doorrijden tot ik halverwege het parcours in een krappe bocht extra rustig aan moet doen omdat daar twee liggers stil staan.
Terwijl ik passeer vraagt de stilstaande snelle Questrijder (Stefan) of ik een pomp heb. Tja, heb ik maar wat doe ik.... doorrijden of stoppen? Stoppen kost me gruwelijk veel gemiddelde maar heb het toch maar gedaan. Ik heb verder niets te verliezen.
Ik trek m'n pomp uit de fiets en overhandig deze aan de onfortuinlijke wedstrijdrijder met platte band. Maar oppompen hielp niet want er ging evenveel lucht uit als in de band. Ik heb hem uiteindelijk maar mijn reserveset binnen-/buitenband gegeven zodat hij toch de race kon vervolgen. Maar dat was dus niet de enige wedstrijdrijder met pech. Ook wedstrijdrijdster Wendy vraagt of ik even kan helpen. De ketting van haar fiets schijnt vast te zitten. Gelukkig is het een fiets met voorwielaandrijving waardoor de hele ketting in één oogopslag te bestuderen valt. Ik wip de ketting op het grootste voorblad, trek de derailleur naar voren en leg de ketting ergens halverwege de cassette zodat de ketting weer enigszins in lijn met de derailleur zit. Ook Wendy kan dus weer fietsen.

Zo'n stop is funest voor je tempo want echt vlot gaat het daarna helaas niet meer. Maar goed, toch twee andere rijders geholpen.

Bij de start/finish liggen trouwens twee geweldige drempels waar vorig jaar menig Questrijder overheen gestuiterd is (zonder om te slaan gelukkig). Ik werd daar voorafgaande aan de voor gewaarschuwd. Maar ik ben menig drempeltje gewend en ook deze drempels heb ik vorig jaar al eens met forse snelheid genomen. Dit jaar ben ik zonder al teveel af te remmen gewoon over de drempels gevlogen. Een fotograaf van Weblog Zwolle was aanwezig en heeft mij mogelijk op de gevoelige plaat vastgelegd terwijl ik zo'n drempel op stevige snelheid neem. Ik hoop dat ik daar nog wat van terug zie.

[update]

De fotograaf lijkt niet van Weblog Zwolle te zijn geweest. Ik hoop toch dat hij boven water komt en ons de foto's wil tonen.

Verder zijn de uitslagen bekend. Ik heb 9 rondjes gereden van 4,3 kilometer elk. Dit is in een tijd geweest van 1:08:45.491. Dit maakt een gemiddelde snelheid van 33,771 km/h. Als ik niet de 5 minuten 'ANWB' gestopt was, had ik nog altijd 9 rondjes gereden alleen in heel wat minder tijd. Dan kom ik uit op z'n 36,4 km/h. Niet gek voor mijn doen. Wellicht dat er op een parcours met minder strakke bochten nog heel wat meer uit te persen valt.

Nog wat gegevens van de race:
Snelste rondetijd: 6:45.165. Goed voor een gemiddelde van 38,207 km/h
Maar de rondetijd is fors langzamer dan de snelste rondetijd van de beste. Winnaar Ymte heeft een snelste tijd die maarliefst 2:48.903 minuten sneller was!!. Hij heeft het dus gedaan in minder dan 4 minuten. Wel fraai trouwens, rijd ik al ruim boven m'n normale snelheid, komen gasten als Ymte me bruut hard voorbij stuiven. Echt onbenullig hard zoals die gasten kunnen rijden.

Ik ben bij lange na niet de snelste rijder maar ben best blij met m'n prestatie.

Lek 12

Vandaag wordt weer de ligfietsrace in Zwolle gereden. Ik heb me opgegeven om samen met Wim G. op de Pino te rijden. Maar het weer zit niet mee vandaag en Wim belt me op. We besluiten om de Pino maar niet te gebruiken. Dus besluit ik met m'n Quest mee te doen. Alleen moet er nog wel snel wat onderhoud gepleegd worden. De linker rem hapt de laatste tijd weer met nat wegdek dus moet die gesmeerd worden. Met wat noodgrepen smeer ik m'n remmen. Direct pomp ik de banden nog even op. Maar bij oppompen van de ene voorband (ik weet niet meer zeker welke het was maar ik meen de rechter) komt er wat witte vloeistof langs het ventiel naar buiten stromen. Er zit dus ergens een lek in die band. De band heb ik verwijderd en het lek gezocht. Het zoeken duurde niet lang. Ik hoefde alleen maar te kijken waar de hoeveelheid antilekvloeistof het meest was tussen binnen- en buitenband. Maar goed, de band was dus wederom effectief gedicht door de antilekvloeistof.

De band heb ik geplakt en de buitenband toch maar even vervangen door een nieuwe omdat ik met de race niet zit te wachten op wederom een lek.

Tot slot de lekstatistieken:

Lek 1: 2358km; Rechtsvoor; Kojak; gewoon lek
Lek 2: 3032km; Rechtsvoor; Kojak; vrij 'groot' stukje metaal.
Lek 3: 4922km; Rechtsvoor; Kojak; groot stuk glas
Lek 4: 6341km; Achter; Kojak; groot stuk glas maar effectief gedicht door SuperSealant; pas opgemerkt bij verwisselen van de band.
Lek 5: 6947km; Rechtsvoor; Kojak; niet duidelijk wat de veroorzaker was, wel veel steentjes/glas aangetroffen.
Lek 6, 7, 8, 9 en 10: 7859km; Achter; Furious Fred; 1 groter lek, 4 kleinere lekken, alle 5 gedicht door SuperSealant en pas opgemerkt bij verwisselen van de band.
Lek 11: 9570km; Rechtsvoor; Kojak; Vermoedelijk velglint
Lek 12: 11219km; Rechtsvoor (meen ik); Lek effectief gedicht door de race sealant

maandag 30 augustus 2010

Agressief?

Bij de afrit van de snelweg bij Zwolle centrum, komende uit de richting Meppel is het altijd feest. Onlangs is er weer een fietser van de sokken gereden omdat een automobilist de fietser 'over het hoofd' had gezien en nee, het was geen ligfietser waarbij snel de schuld bij de 'lage' ligfietser wordt gelegd. Nee, het zicht op normale fietsers is daar goed en doorgaans ook op ligfietsers. Maar goed, zo'n beetje de helft van de automobilisten heeft daar geen oog voor de fietsers.

Vandaag kwam ik aanrijden. Ik zie voor mij (nog wel op enkele tientallen meters afstand) een witte bestelwagen oprijden tot aan de haaietanden. Ik zie de bestuurder kijken naar links (de juiste richting). Dat is mooi want toch een automobilist die aandacht heeft voor fietsers.
Helaas, te vroeg gejuigd want de man trekt toch op om aan te sluiten achter zijn voorganger waarbij hij dwars op het fietspad stil blijft staan.

Enkele seconden later ben ik daar aangekomen en kan dus niet verder. Ik doe ook maar eens of m'n neus bloedt en rijd door tot de zijkant van z'n wagen en steek m'n vinger op. Nee, niet die middelste maar een dikke duim en geef hem een pluimpje 'Goed gedaan!'
De man draait z'n portierraampje verder omlaag, kijkt in mijn richting en zegt quasi-verontschuldigend 'Sorry hoor'. Ik zeg hem dat hij de kruising staat te blokkeren en geef hem nog een keer het compliment met de bijbehorende opgestoken duim. Maar ik krijg vervolgens te horen dat ik niet zo agressief hoef te doen. Ik geef nog maar een keer duidelijk aan dat ik m'n duim opstak en demonstreer het nog een keer met wederom het compliment

Inmiddels heeft mijn 'bloedende neus' ook effect want rechts van mij kunnen auto's die van de snelweg komen ook niet meer verder want...... ik sta de boel te blokkeren in verband met het heerschap voor mij.
Eindelijk rijdt het heerschap door.

Maarja, dan ben je overgestoken en moet je linksaf. Daar moet je als fietser wederom tal van auto's en vrachtwagens voorbij zien te komen. Zij hebben welliswaar voorrang maar moeten vaak wachten voor verkeerslichten. Tja, ook dan sluiten ze aan en als ze haaietanden voor fietspaden al negeren dan zullen ze aan de regel van het vrijhouden van kruisingen helemáál geen boodschap hebben.

Blij dat ik daar in de stortregen reed

Toen ik gisteren thuis kwam na het retourtje Ane kreeg ik te horen dat het hier in Zwolle niet echt daverend weer was geweest. Gisteravond zag ik op Weblog Zwolle dat er toch wel de nodige schade is ontstaan door harde wind zoals ontwortelde bomen. Ik ben blij dat ik in de stromende regen reed bij Ankum op het moment van de harde wind in Zwolle want die 15 kilometer verderop heb ik behalve de stortregen maar weinig ellende gehad onderweg. Gezien de schade in Zwolle had ik best kans gelopen dat ik aan het 'vliegen' gegaan was met m'n Quest.

Vanmorgen op weg naar het werk werd het nog een keer duidelijk. Langs de Zuiderzeestraatweg (waarvan het fietspad nog altijd niet opnieuw geasfalteerd is helaas, ik moet het doen met bordjes 'slecht wegdek') waren 2 bomen als luciferhoutjes doormidden gebroken. Op het werk kreeg ik te horen van een ingestorte boerderij in Kamperveen (ligt wel een stuk verder weg trouwens) die op sensatiezender SBS6 te zien was geweest (het drama daar leek groter op TV dan het in werkelijkheid schijnt te zijn, het boerderijtje stond al op instorten en was ook al sloopklaar, de eigenaar woont in een fors complex naast het boerderijtje maar dat is niet in beeld gebracht)

Maar goed, blij dus dat ik niet een half uur eerder in Zwolle was.

zondag 29 augustus 2010

Toch m'n doel bereikt

Goed, de vakantie is in zekere zin voorbij want eergisteren (vrijdag) moest ik weer beginnen met werken. Toch reken ik dit weekend nog een klein beetje tot de vakantieperiode.

In Ane is een familieweekend waarbij vandaag 'de' familiedag is. Daar zouden we met z'n allen naartoe gaan. Maar een wat minder gebruikelijke nacht heeft daar verandering in gebracht. Afgelopen nacht mochten we al het beddegoed van onze oudste dochter vervangen wegens iets in de maag wat eruit moest (virusje gok ik, er schijnt wat te heersen).
Onze dochter heeft ook wat last van wagenziekte. Met een kind wat overgegeven heeft en wagenziekte heeft in een auto stappen is geen goed idee, zeker niet als je zelf niet tegen de geur van overgeefsel kan (en er spontaan zelf achteraan gaat). M'n vrouw was ook niet helemaal fris in de buik. Het leek mij daarom beter dat m'n vrouw en de kinderen thuis bleven. Ik ben er dus alleen naartoe gegaan.

Ane is zo'n 45 tot 50 kilometer van Zwolle verwijderd als je een beetje gangbare routes kiest. Dat is een mooie afstand om te fietsen. Ook al is het weer nog altijd niet daverend te noemen, ben ik toch met de fiets naar de familiedag gegaan. Daarmee heb ik toch m'n doel bereikt om gemiddeld elke vakantieweek 100 kilometer te fietsen.

Morgen gaan we weer beginnen met de vaste woon-werk-kilometers, ook goed voor 100 kilometer per week.

vrijdag 27 augustus 2010

Schoenen en schoenplaatjes

M'n SPD-plaatjes en de zolen van m'n schoenen beginnen aardig versleten te raken. Maar ook de voering aan de binnenkant bij de hakken is gewoon compleet door. En helemaal fraai is dat de zool van de ene schoen is gebarsten daar waar het plaatje gemonteerd zit. Bij fors kracht zetten voel ik bij die schoen dan ook het plaatje aan de binnenkant van de schoen tegen m'n voet duwen. Kortom: tijd voor nieuwe schoenen.

Ik heb de indruk dat ik vrij snel schoenplaatjes slijt. Daar waar sommige mensen spreken over soms wel 10.000 kilometer met één stel plaatjes, heb ik de indruk dat ik toch heel wat vlotter mijn plaatjes moet vervangen. Nu is dus een mooie gelegenheid om er maar eens een berichtje over te schrijven en in de toekomst weer op te halen.

Helemaal vreemd is forse slijtage bij mij niet trouwens omdat ik dagelijks gewoon de hele dag door op m'n fietsschoenen loop. De zolen maar dus ook de plaatjes slijten hierdoor toch wel meer dan wanneer je langere ritten maakt en buiten de fiets de schoenen maar weinig draagt.

Huidige kilometerstand: 10879

Remwerking onbetrouwbaar

Gisteren schreef ik er ook al over: de remwerking van m'n fiets.

Gisteren had ik op een gegeven moment last van gebrek aan remkracht. Vandaag was het juist omgekeerd. Ik hoefde bij wijze van spreken alleen maar naar de remhendel te kijken of het linker wiel blokkeerde al. Het is zelfs zodanig heftig dat ik maar besloten heb om de remkabel naar het linker wiel flink los te stellen en zo alleen nog maar op het rechter wiel te remmen want die valt nog wel te doseren.

Hier moet toch een keer een oplossing voor komen want dit rijdt niet fijn maar ook niet veilig.

donderdag 26 augustus 2010

Het gevaar dat van onderen komt

Laatste week vakantie. Vorige week heb ik niet (noemenswaardig) gefietst en dus loop ik 'achter' bij m'n gemiddelde van 100 kilometer fietsen per vakantieweek. Inhalen gaat het niet meer worden maar een beetje inlopen kan wel. Vandaag heb ik daarom nog maar even een rondje gefietst.

Omdat ik niet echt degelijk wat tijd had om me voor te bereiden, heb ik gisteravond met Garmin een route uitgestippeld van Zwolle naar Deventer, dan Apeldoorn, vervolgens via Epe (Zuidweg) naar huis.
Normaal stippel ik een route uit, maak er een track van en rijd hem met OziExplorer CE.

Omdat ik graag langs de IJssel richting Deventer wilde, heb ik eerst in MapSource een route uit laten stippelen van Zwolle naar Deventer op een routeerbare topografische kaart. Hierbij pakte hij een route die ik niet wilde volgen dus heb ik de route wat versleept naar de gewenste fietspaden. En de rest van de route heb ik uiteraard ook uitgestippeld. Deze route heb ik naar m'n smartphone gezonden.

Vandaag ben ik op pad gegaan. Het weer van vandaag is ronduit waardeloos te noemen. Overal plassen en niet zo'n beetje ook.
Maar tijdens het laden van de route in Mobile XT begon hij direct met 'herberekenen' terwijl ik toch echt hetzelfde kaartmateriaal heb staan in Mobile XT. Maar goed, ik ben aan het rijden gegaan.
Al snel bleek dat de herberekende route niet die route was die ik had uitgestippeld. Ik werd via de oorspronkelijke route gestuurd waarbij ik telkens moest afslaan richting het waypoint wat ik had aangemaakt om de route te verleggen. Na dat waypoint werd ik gewoon weer keihard naar de oorspronkelijke route terug gestuurd. Dat schiet natuurlijk niet op.
De momenten dat ik wel de uitgestippelde route kon volgen, kwam ik ineens op een half verhard pad uit wat te smal is voor m'n Quest en ook nog eens vol blubber lag. Die heb ik toch maar niet genomen.
Toen ik ook nog eens de veerpont opgestuurd werd, heb ik besloten om over te stappen op ander kaartmateriaal en gewoon linea-recta naar Deventer te rijden.

In Olst was het trouwens feest (trouwens op heel wat meer plekken). Er lagen diepe plassen aan weerszijden van de weg. Van de 2 fietsstroken en 2 rijbanen was op sommige plekken alleen nog het midden van de weg vrij van plassen. De breedte van het droge stuk was soms nog geen rijstrook breed.
Nadat ik al een keer een flinke plens water tegen m'n fiets heb gehad (ben ik blij dat ik op dat moment in een velomobiel zat en niet op een normale fiets of open ligger) door een SUV die toch wat overijverig door de plas reed. Erg sociaal.... Gelukkig ging het water niet hoog genoeg om m'n hoofd te bereiken.
Maar daarna ben ik het elke keer voor geweest door gewoon stug over de rijbaan te gaan waar forse plassen lagen op de fietsstrook.

De plekken waar ik wel door de plassen gesjeesd ben, was het soms ook erg krap. Ondanks de 5cm ruimte die nog vrij was tussen wateroppervlak en bodem van de Quest, kwam er veel naarbinnen gespetterd, zelfs nog over de teruggaande ketting heen.

In Deventer was het helemaal feest. Bij het station moest ik onder een spoorbrug door. Ook daar lag water. Met een rustig tempo van 24 km/h dacht ik erdoor te kunnen rijden. Maar ik ben toch maar even fors afgeremd om langzamer te gaan rijden want daar was er nog geen centimeter ruimte vrij tussen bodem en wateroppervlak. Zoals ik aangaf in de titel: het gevaar kwam vandaag echt veelvuldig van onderen. Enorm veel grote, diepe plassen heb ik moeten trotseren.

Zelf ben ik gelukkig goed droog gebleven. Op internet lees ik wel eens berichten van velomobielrijders die water op hun armen gedrupt krijgen via de klittenbandjes aan de zijkant. Tja, die heb ik niet met m'n magneetdekje (Richard B, ik ben je nog altijd dankbaar voor je geweldige idee!). Alleen het klittenbandje aan de voorkant van het dekje laat soms een drup water vallen maar dat valt te overzien.

Ik heb de route overigens niet helemaal afgereden. Ik was het water behoorlijk zat en ben vanaf Apeldoorn via het Apeldoorns kanaal naar huis gereden in plaats van via Epe.

Tot slot nog even iets over de remmen. Het vochtige weer laat de remmen weer meer happen/blokkeren. Verder heb ik vandaag in Apeldoorn ook een paar keer duidelijk verminderde remwerking gehad. De JagWire kabels zitten nog altijd gemonteerd. Ik blijf erbij dat die JagWire kabels absoluut goed zijn (beter dan standaard kabels) maar dat de grootste oorzaak van gebrekkige remwerking te vinden is bij de asjes van de remmen.

maandag 23 augustus 2010

Nieuwe verlichting in de staart

Al eerder schreef ik over een niet werkend achterlicht. De oorzaak leek toen een Luxeon die niet goed contact maakte met de koelplaat. Ik heb toen de defecte Luxeon vervangen. Maar al sinds een tijdje werkt het rechter lampje aan de achterkant van de staart niet goed. Met name op lage intensiteit gaf hij duidelijk minder licht dan de rest. Tijd voor vervanging dus.

Maar dat is niet het enige. Het linker knipperlicht in de staart was ook bezig de geest te geven. De amberkleurige Luxeon gaf namelijk ook rood licht. Bij LEDs is dat vaak het teken dat ze bezig zijn 'dood' te gaan. Dus ook die moest vervangen worden.

Ik heb nog één week vakantie dus moet het er toch maar van komen. De fiets heb ik gisteren op blokken gezet (assteunen van de Lidl of Aldi). Dat staat mooi stabiel. Ik heb ook een fietslift gemaakt destijds maar dat is toch niet lekker stabiel zo ben ik een keer achter gekomen. Of die fietslift nog gebruikt gaat worden, weet ik niet. Tenminste, wel wordt hij gebruikt om spullen op te bergen tegen het plafond van de garage, daar is hij wel handig voor in ieder geval.

Omdat het openschroeven van de fiets een vervelend en langdurend karwei is (tenminste, bij mij wel), heb ik de staartverlichting gewoon even helemaal aangepakt.

De achterlichten waren 1W rode Luxeons. Nu heb ik er 3W Luxeons in gezet. Verder waren de 3W amberkleurige Luxeons bewerkt. De koelplaat was aan de ene kant afgeknipt zodat de Luxeon enigszins scheef in het gat gekit kon worden zodat ze schuin naar achteren zouden wijzen. Destijds viel het me tegen hoe schuin ze in het gat konden. ik heb daarom nu de koelplaten heel gelaten en maar eens gezien hoe dat gaat met monteren. De gaten in de body voor deze Luxeons waren al een slag groter en blijkbaar groot genoeg om de Luxeons duidelijk gnoeg buiten de body uit te laten steken. Onder een hoek monteren is niet nodig. Dus de koelplaten heb ik nu gewoon heel gelaten.

De oorzaak van de defecte amberkleurige Luxeon is me niet geheel duidelijk. Ik dacht eerst aan de ellende die ik in het verleden had me de aarding. Maar dat kan de oorzaak niet geweest zijn want ik heb expres de boel experimenteel aan een labvoeding gehangen om zo te zien welk effect een omkering van de polariteit heeft op de Luxeon met z'n driver. Zodra de polariteit op de driver wordt omgekeerd, doet hij gewoon niks.
Daar ligt de oorzaak dus niet.

Een volgende mogelijkheid is dat de driver kapot is gegaan. Maar die geeft een constante stroom af van 0,72A, ongeacht de spanning (3 tot 15V geprobeerd). Dus ook die doet netjes z'n werk.

Mijn gok is daarom dat ook hier koeling het probleem is geweest. Niet de verkleining van de koelplaat zal het probleem zijn denk ik. De andere Luxeon in de staart deed het immers nog goed. Daarbij krijgen de Luxeons wel de maximale stroom tijdens gebruik maar dan pulserend. Ze zullen nooit te warm worden.

Ik denk haast dat, net als met de rode Luxeon destijds, de Luxeon niet goed contact heeft gehad met de koelplaat, mogelijk door verkleinen van de koelplaat en dat daardoor de koeling te weinig is geweest.

Maar m'n fiets heeft nu dus 6 nieuwe Luxeons in de staart. Allemaal 3W. Ook in de neus zitten allemaal 3W Luxeons.

Omdat de top er nu af ligt, heb ik direct de ketting maar even gesmeerd. Nu kan ik er mooi bij.

Straks nog even de niet werkende indicatorLED van het achterlicht repareren en de elektronica is weer helemaal fris.

zaterdag 14 augustus 2010

Rondje Zwolle-Apeldoorn-Wezep-Zwolle

In de vakantie wil ik elke week minimaal 100 kilometer fietsen. Vandaag heb ik een rondje gemaakt van net geen 100 kilometer.

Allereerst ben ik van Zwolle naar Hattem gereden. Er is daar werk aan de weg waardoor ik omgeleid werd. Maar dat was verder geen probleem.
In Hattem heb ik een andere route genomen dan ik normaal gesproken doe. Normaal ga ik aan de noordkant van Hattem al langs het Apeldoorns Kanaal rijden. Maar nu heb ik een fietspad binnendoor genomen. Heerlijk rechtuit, heerlijk onder de bomen. Het is denk ik een voormalige spoorlijn die ligt tussen het industrieterrein van Hattem en die van Wapenveld.

Bij de Euromafabriek (het ruikt daar altijd heerlijk vind ik) ben ik langs het kanaal gaan rijden. Tja, dat is gewoon aan één stuk doorrijden.

In Apeldoorn was het ook raak met werk-aan-de-weg want ook daar had ik te maken met omleidingen.
Na Apeldoorn ging de route ondermeer door Vaassen. Daar ging mijn route op een gegeven moment rechtsaf over een héééél klein bruggetje met daarvoor een stel hekken die allerhande grotere voertuigen moeten tegenhouden. Gezien de hekken niet hoog genoeg waren om er onderdoor te rijden, ben ik even doorgereden om te zien of ik de volgende zijweg kon nemen. Maar die zijweg was geen weg maar een inrit naar een prachtig landgoed met een kasteel  (de Cannenburgh) erop. Dus ben ik maar weer omgekeerd en ben uitgestapt om m'n fiets tussen de dranghekjes door te wurmen.

Een langsfietsend ouder stel zag me staan. Wat het gesprek precies was, weet ik niet. Wel weet ik dat de man zei 'maar hij valt wel op'. Mooie opsteker (tenminste, ik blijf maar even in de waan dat hij het over mijn fiets had).

Eenmaal over het bruggetje reed ik over een smal onverhard paadje met aan weerszijden een rij bomen. Tussen de bomen door had ik zicht op het kasteel die in het zonlicht met op de achtergrond veel groen en de blauwe lucht er prachtig uit zag.

Na Vaassen ging het door richting Epe. Per ongeluk nam ik een afslag te vroeg en reed ik een tunnel in die ik niet had moeten hebben. Dus weer omgekeerd en daarna de juiste weg genomen.
Na een paar kilometer kwam ik uit bij een stukje bos waar het geweldig lekker fietsen is: de Zuidweg en de Nieuwe Zuidweg.

Omdat ik een volle blaas had, ben ik uitgestapt om even wat te lozen. Terwijl ik bezig was, zag ik ineens een bruinachtige reptielenhuid strak langs m'n linker schoen. Ik dacht eerst aan een hagedis maar kon het niet goed zien door het hoge gras waar het beest grotendeels in verscholen lag.
Toen ik klaar was met het doen van m'n behoefte en m'n voet had weggehaald, kwam het beest in beweging. Maar poten zaten er niet aan. Dus het was een slangachtig dier.
Nu weet ik dat er in Nederland maar 2 slangensoorten zijn: de Adder en de Ringslang. Maar mijn vermoedne was dat het om geen van beiden ging maar om een Hazelworm. Na wat zoekwerk op internet is het wel duidelijk: he tmoet wel een Hazelworm geweest zijn gezien de kleur. Wel opvallend vind ik dat de punt van de staart van 'mijn slang' wat puntiger was dan die van de Hazelwormen die ik op afbeeldingen (gevonden met Google) heb gevonden.

Stiekem hoopte ik dat er tijdens mijn plaspauze een horde in strakke tenues gehulde wielrenners in mijn richting zou rijden. Maar helaas. Geen 'jaagvoer' dus. Maar niet getreurd want het is alsnog een prachtig stuk om te rijden.

Ik ben dus weer op pad gegaan. Na eerst 3x op-en-neer te zijn gegaan was het eindelijk het moment om de remmen los te gooien. Helemaal voluit durf ik niet te gaan (toch nog 62 km/h gehaald) omdat er toch wel een paar gemene bochten in de route zitten waarbij het gevaar tot omslaan schuilt maar ook waar het gevaar van aanrijdingen met tegenliggers op de loer ligt. In een bos is het door de bomen soms lastig om ver de bocht in te kijken.

Voldaan ben ik thuis aangekomen. Het waren heerlijke 93 kilometers.

zaterdag 7 augustus 2010

Kortere cranks gemonteerd

Vanmiddag ben ik aan de slag gegaan met de kortere cranks. De 170mm cranks hebben plaats gemaakt voor varianten van 155mm.

Wel heb ik een sleutel moeten halen voor het loshalen van de trapas. Ik meende dat ik wel zo'n sleutel had maar dat bleek niet het geval te zijn. Verder kwam ik er tijdens het proces achter dat ik ook een speciaal sleuteltje voor de tandbladen aan de voorkant miste. Ik meende wel dat ik zo'n ding heb maar heb hem niet kunnen vinden. Gelukkig doet wrijving en een grote schroevendraaier ook wonderen. Ik heb de klus dus zonder het sleuteltje geklaard maar ga nog wel een nieuwe halen.

Het losdraaien van de trapas had nog wel wat voeten in aarde. Allereerst was het natuurlijk goed kijken in welke richting ik moest draaien om de boel los te krijgen. Maar toen dat eenmaal duidelijk was kon ik wat meer kracht zetten (wetende dat ik de boel niet strakker zou draaien) en de boel kwam los.

De ketting heb ik wel een schakel moeten verlengen omdat de trapas 1,5 cm verder naar voren geplaatst is op de framebuis. Maar dat klusje was zo geklaard.

Nu kan ik ervaring gaan opdoen. meer dan 60 kilometer heb ik al met de Mango gereden met de kortere cranks maar dat is toch te weinig voor een goede vracht ervaring. Daarbij komt dat de Mango niet helemaal optimaal voor mij was afgesteld. De stoel was wat te rechtop, de zitting te kort en vast zal de afstand tussen trapas en zitting ook niet optimaal zijn geweest maar gelukkig niet zodanig dat ik kwaaltjes aan m'n knieën heb gekregen dus beroerd stond de afstand in ieder geval niet ingesteld.

Maar nu: fietsen dus.

vrijdag 6 augustus 2010

Op verzoek: verschil A/V/Q/M

Wim heeft mij gevraagd naar de ervaringen in verschillen tussen de 4 velomobielen die ik nu gereden heb:
  • Flevobike Alleweder type 2
  • Versatile (type 1)
  • Quest (26")
  • Mango (Velomobiel.nl)
Ik heb het al eerder aangegeven. Ik ga het beperkten tot bepaalde eigenschappen. Qua comfort durf ik niet al teveel te zeggen. Tja, van de eerste 3 velomobielen wel maar de Mango laat ik bewust buiten beschouwing omdat er niet de juiste zitting in zat en ook niet de banden van mijn keuze. Wel wil ik wat andere punten belichten die voor mij ook van belang zijn waarbij er een duidelijk verschil zit met mijn 26" Quest:
  • snelheid
  • bagage
  • afscherming ketting vooraan
  • wendbaarheid/stabiliteit
  • onderhoud/knutselen
Qua snelheid is het trouwens ook nog gevaarlijk om daar uitspraken over te doen. De Alleweder heb ik altijd gereden met MonteCarlo's terwijl de Quest en Versatile met snellere banden gereden zijn. De Mango was voorzien van voor twee 'normale' Marathons en achter een vrij brede PerfectMoiree.

Als ik toch (hoe onbenullig ook) de banden buiten beschouwing laat, dan denk ik te kunnen zeggen dat de Flevobike Alleweder wel de traagste was. De Versatile een redelijk stukje boven. Daar weer duidelijk boven de Mango en gezien de ervaring van vandaag de Quest daar ook weer duidelijk bovenuit.

Qua bagageruimte vind ik de Versatile toch nog echt de beste. Moet de lezer wel in gedachten houden dat ik een lang bovenlichaam heb en korte benen waardoor de stoel vrij ver naar voren staat in de Versatile en er dus achter de stoel veel ruimte overblijft. Maar voor mij is de Versatile dus de onbetwiste winnaar.
Daarna gaat mijn voorkeur uit naar de Flevobike Alleweder. Hoewel het een oud ding is heb ik met m'n korte benen ook hier een voordeel. Ook bij de Alleweder moest de zitting ver naar voren wat meer ruimte achter de stoel betekent.
De Quest heeft zeker niet minder bagageruimte dan de Alleweder maar komt toch op een derde plaats bij mij. Was het een 20" Quest geweest dan had hij qua punten vermoedelijk nog wat minder gekregen.. Waarom heeft de Quest dan toch minde rmijn voorkeur dan de Alleweder? Vrij simpel. De 26" Quest heeft de kettinglijn een stuk beter afgeschermd dan de Velomobiel.nl Mango en de oude 20" Quest maar nog altijd vind ik de afscherming niet goed genoeg om de Versatile of Alleweder te overtreffen. Wie mijn weblog volgt weet dat ik menig keer gemopperd heb over kettingsmeer aan m'n bagage. Dat is bij de Alleweder en de Versatile gewoon 100% uitgesloten. Vandaar dus de Quest 26" op de 3e plaats. De Velomobiel Mango heeft dezelfde kettinglijn als de oude 20" Quest. Deze kettinglijn is beduidend minder goed afgeschermd dan die van de 26" Quest. Bij de oudere modellen kan de bagage zelfs vrijelijk tegen de ketting komen.

Komen we aan bij de afscherming van de ketting vooraan. Ik rijd nog altijd met normale broeken. Geen strak lycra voor mij. Maar dat betekent dus met lange broeken ook 'wijde' pijpen. Tja, dan is er maar één ding echt goed: volledig afgeschermde ketting. En op dat vlak is er dus maar één die dat heeft en dat is de Versatile. Die is daar dus met kop en schouders nog altijd de onbetwiste winnaar.

Wendbaarheid en stabiliteit is weer een tikkie anders. Hier is nog altijd de Versatile de winnaar maar nu ga ik dus ook even de Mango meenemen in m'n verhaal. De Mango wil ik graag op een gelijkwaardige plek zetten als de Flevobike Alleweder en daarmee op een gedeelde tweede plaats onder de Versatile, die op 1 staat. De Mango is duidelijk wendbaarder vanwege de open wielkasten.
Qua stabiliteit kan ik nog niet zo gek veel zeggen gezien ik maar 69 kilometer ervaring heb met de Mango en dus nog niet goed genoeg de fiets heb leren kennen en dus nog niet de grenzen heb opgezocht (kantelen in bochten). Maar toch kan ik wel een zeer duidelijk verscihl tussen Mango en Quest aangeven. Tijdens het instappen is de stabiliteit van de Mango zéér duidelijk beter dan die van de Quest met z'n smallere spoorbreedte. Daar waar m'n Quest nog wel eens wat wil wiebelen tijdens in-/uitstappen, blijft de Mango als een blok op de weg staan.

Dan nog een laatste opmerking over het knutselen en onderhoud. Tja, qua onderhoud is de Versatile de minste van het stel ALS er onderhoud gepleegd moet worden. Mij moet je niet nemen als 'de standaard' omdat ik nogal knutselziek ben. Mocht er onderhoud gepleegd moeten worden aan de aandrijflijn van de Versatile, dan is het een draak van een fiets. Als het gaat om voorwielen dan staan Mango, Alleweder en Versatile op de eerste plaats vanwege de open wielkasten. De Quest komt daar toch net even achteraan. Bij de achterwielen ligt het weer wat anders. Mijn Flevobike Alleweder had een echte achter'vork' en was dus tweezijdig opgehangen. Daarmee staat mijn Flevobike Alleweder onderaan mijn lijstje (houd in gedachten dat er ook Flevobike Alleweders waren met enkelzijdige ophanging!). Bandje verwisselen ging daarmee dus het minst goed terwijl het bij de andere 3 fietsen weinig uitmaakt. Qua aandrijving onderhouden was de Alleweder wel het gemakkelijkst maar ook direct het meest intensief omdat de derailleur gewoon open en bloot lag. De Alleweder was dus de grootste draak op dat vlak terwijl de Quest en Mango daar ergens tussenin zitten. Waar Mango en waar Quest? Geen idee. Ik heb aan de Mango niet hoeven frutselen.

Met knutselen zit er wel weer een verschil. Wil je in de staart van de fiets knutselen voor bijvoorbeeld richtingaanwijzers of verlichting, dan is de Quest dus duidelijk de minste met z'n lange staart. Zowel Mango, Versatile als Alleweder zijn goed in de staart te bereiken zonder lastige/uitgebreide ingrepen zoals het verwijderen van de top. Gaat het om het knutselen in de neus dan staat aan kop de Alleweder met z'n afneembare neuskap. Deze wordt gevolgd door de Versatile met z'n grote instapgat waardoor je vrij veel kan doen (ben je een beetje lenig dan kan je jezelf dubbelvouwen en zo in de neus komen terwijl je in de fiets zit). Op de laatste plek komen voor mij Mango en Quest. De reden is hiervoor ook dat de trapgaten wat kleiner zijn.

Hierbij wil ik het graag laten. Mocht iemand nog vragen hebben, stel ze. Wellicht kan ik ze beantwoorden.

Quemo weer terug en wijziging van de plannen?

Aan het begin van de middag kreeg ik een telefoontje van Velomobiel.nl. Ik had Ymte aan de lijn. Hij zei (of ik begreep) dat mijn fiets klaar was. Ik verbaasde me er een beetje over omdat de kleur nog niet had doorgegeven en omdat ik dacht dat Ymte pas maandag weer bij VM.nl zou zijn. Er moesten immers nog afspraken gemaakt worden over de reparatie van mijn fiets.

Ymte vertelde dat mijn fiets nog niet gespoten was maar had ook niet begrepen dat zij dat zouden regelen. Ik gaf aan dat ik hem daar maandag over had willen bellen. Ymte gaf aan dat het niet zo verstandig is om mijn fiets over te spuiten. De fiets wordt er zwaarder van en dikkere lagen lak brengen ook problemen met zich mee (meer daarover hoorde ik later vandaag). Ymte gaf aan dat het verstandiger was om de waardevermindering van de fiets te vragen in plaats van te laten repareren.

Naar aanleiding van het gesprek met Ymte heb ik gebeld met de schade-expert en hem het verhaal voorgelegd. Hij had als alternatief in gedachten om de complete body te laten vervangen zodat er geen schadeherstel hoefde plaats te vinden. Alleen had hij zich toch wel een beetje heel erg verkeken en verrekend. Hij ging uit van 2600 euro minus de lak van 1000 euro waardoor er een gat van 1600 euro zou ontstaan voor het vervangen van de body. Ik kon hem snel uit de droom helpen omdat ook de bestickering nog van die 2600 betaald moest worden en dat is 1100 euro exclusief BTW. Blijft er dus misschien iets van 300 euro over voor een nieuwe body en het ombouwen. Verre van reëel. Hoe ver? Ook daarover hoorde ik later meer.

Ik ben naar Dronten vertrokken met de Mango om mijn Quest weer op te halen. Onderweg kwam ik nog een auto tegen met een heel bekende oranje aanhanger. Het was Ymte met op de auto 2 velomobielen en in de kar vast ook 4 (mogelijk 6?). Hem zou ik dus vast niet zien bij Velomobiel.nl
Bij Velomobiel.nl aangekomen had ik een gemiddelde van maarliefst 32 km/h staan op m'n GPS. Dat is geen gek gemiddelde, zelfs niet voor mijn Quest. Maar goed, ik liep naar binnen.

Allert stond in de opening van de ruimte waarin ze met glasvezel en epoxy aan de gang gaan. 'Je komt toch niet je Quest ophalen?' was zijn vraag. Ik gaf aan dat ik had begrepen dat hij klaar was. Dat was niet het geval want Allert wilde er net aan beginnen. Mijn Quest lag in de ruimte op z'n kant zodat Allert goed bij de schadeplekken kon komen in de wielkasten.
Allert gaf aan dat ik m'n Quest vandaag ook wel mee kon krijgen maar dan moest ik wel een uurtje geduld hebben. Het weer is vandaag goed genoeg  daarvoor (geen regen, temperatuur hoog genoeg)  dus zou de epoxy thuis kunnen uitharden. Alleen mocht ik dan niet door plassen rijden. Dat is vandaag gelukkig geen probleem.

Ik heb wat gebabbeld met de mannen over het schadeverhaal en het telefoongesprek met de schade-expert eerder deze dag. Bij het verhaal over de problemen met meerdere lagen lak kreeg ik direct een mooi voorbeeld te zien aan m'n eigen Quest. Aan de onderkant zitten in de bult wat schroeven met ringen. Rondom de ringen is de lak wat opgestroopt. Dit is het gevolg van de vele lagen lak die al op de fiets zitten. Dat wordt alleen maar erger met meer lagen lak. Bovendien wil de lak met meer lagen ook niet meer goed uitharden.

Bij m'n vraag naar de optie om de body te vervangen was het ook helemaal helder. Een onderbak zit al aan het bedrag wat de schade-expert meende over te houden als hij de lak eraf trok. Maar al met al zal een Quest voorzien van een nieuwe body maar weinig verschillen met het bedrag van een compleet nieuwe Quest. Kortom: niet eens het overwegen waard. Nog wel een mogelijkheid zou kunnen zijn dat alle lak van mijn Quest gehaald wordt. Maar VM.nl zegt dat niet te gaan doen. Ze hebben dat één keer gedaan maar doen dat nooit weer gezien de enorme bende die dat geeft.

Tijdens het repareren van m'n body viel het Allert op dat m'n ene voorband vervangen moet worden. Die is al door het canvas heen op 1 plek. Dat zal ik doen als de epoxy uitgehard is. Morgen ofzo.

Ook heb ik gesproken over de snelheid van de Mango. Die is me (zoals gezegd) zeker niet tegengevallen. Jan en Theo wisten daar wel een oorzaak voor: het gewicht van mijn fiets. '44 kg' zei Jan. Ze hadden m'n Quest op de weegschaal gehad. Ze wisten wel dat m'n Quest niet de lichtste was en wisten ook wel dat hij inclusief bagage zo'n 50 kg is maar wilden dus ook het 'ledig' gewicht weten. Tja, als je mijn standaard gewicht vergelijkt met het gewicht van de Mango dan zit daar zo'n 15 kg verschil in en dat is vrij fors. Bovendien had de Mango vorige week net een inspectie gehad. Nieuwe bandjes eronder, sporing in orde gemaakt etc. Dat zou het geringe verschil kunnen verklaren.

Ik heb de bagage van de Mango overgeheveld naar m'n Quest en ben op weg gegaan naar huis. Maar bij de eerste bocht bedacht ik me dat ik nog iets was vergeten te vragen. Toen ik de Mango meenam naar huis was me direct iets opgevallen aan het trappen. Het voelde anders aan. Ik gokte op kortere cranks maar heb het verder niet gecontroleerd. Wel weet ik dat het misschien 'anders' maar zeker niet onprettig voelde dus heb ik een rondje gereden en ben weer gestopt bij Velomobiel.nl. Ik heb Theo gevraagd wat voor cranks in de Mango zitten en legde m'n verhaal/ervaringen uit. Hij wist het niet zeker maar dacht wel dat er kortere cranks in zaten. Dus hij controleerde het even. Mango schuin, via de voetgaten naarbinnen turen en waarempel: 155mm tegen de standaard 170mm in mijn Quest. Ik dacht moeilijk te moeten doen met meetlat e.d. om de lengte te achterhalen maar die schijnt gewoon in de cranks gedrukt te staan.

In het verleden heeft bezoeker Mick mij al vaker gewezen op kortere cranks. Nooit heb ik er iets mee gedaan behalve dat ik het wel in m'n hoofd gehouden heb. Nu sprong zijn opmerking/aanbeveling weer door m'n hoofd en sprak over het nut van kortere cranks. Theo gaf aan dat het een behoud kan zijn voor je knieën. Gezien m'n aangename ervaringen heb ik dus direct een set cranks meegenomen met bijbehorende trapas. Mick: je hoort nog hoe het gaat bevallen maar ik denk dat ik je helemaal gelijk ga geven! Maar ik ga nu dus toch je raad opvolgen.

De terugweg ging nog vlotter dan met de Mango. Thuis aangekomen had ik 34,7 km/h gemiddeld op m'n GPS. Toch wel een aanzienlijk verschil met de 32,0 km/h met de Mango op de heenweg.

Nu is het afwachten op de gegevens van de schade-expert. Hij zal mij maandag of dinsdag bellen over het alternatief om de waardevermindering te verhalen op de tegenpartij.

woensdag 4 augustus 2010

Quemo gedropt

Vandaag ben ik met Quemo naar Dronten gegaan om hem daar te droppen. Quemo gaat na de aanrijding van meer dan een maand geleden weer opgeknapt worden. Ik zal het dus een tijdje zonder Quemo moeten stellen. Gelukkig kon ik bij Velomobiel.nl wel een leen-Mango meekrijgen.


Welke werkzaamheden door wie uitgevoerd gaan worden moet nog bekeken worden.

Duidelijk is wel dat Velomobiel.nl de reparatie aan de scheurtjes in de body gaat doen. Het spuitwerk van de body zal overgelaten worden aan spuiter Kruik of Bos, dat is nog afwachten. Verder moet ook nog bekeken worden wie de fiets spuitklaar gaat maken. Dat kan Velomobiel.nl doen maar ook de spuiter. Ook moet nog bekeken worden of Velomobiel.nl de fiets op een bok zal zetten of niet. Persoonlijk gaat mijn voorkeur er wel naar uit dat Velomobiel.nl in ieder geval de fiets op een bok zet en de top verwijdert e.d. omdat zij daar veel meer ervaring mee hebben.

Maandag bel ik met Ymte en Kruik om daar afspraken over te maken.
 
Verder excuses aan Wim. Er is iets niet helemaal goed gegaan. Hij had een bericht geplaatst maar die is verwijderd.
 
Wim vroeg mij of er nog een vergelijking gaat komen op mijn weblog waarin ik de FAW, Versatile, Quest en Mango ga vergelijken. Dat zal vast nog wel gebeuren. Ik heb uiteraard wel m'n eigen voorkeuren qua eigenschappen en daar zal dan absoluut de nadruk op liggen maar ik zie op die vlakken al heel wat heldere verschillen. Voor mij is wel duidelijk dat de oude Mango zeker niet 'mijn' velomobiel is. Waarom niet? Dat volgt later nog wel. Dat neemt niet weg dat de fiets gewoon goed fietst (ondanks dat het een oud beestje is) maar voor mij gewoon minder geschikt.

vrijdag 30 juli 2010

Reminder

Reminder voor de volgende keer dat ik een tocht van 200 kilometer ga fietsen:
  • Controleer de bandenspanning met een meter en niet met de hand
Ik wil vanmiddag even naar Dronten toe in verband met de schade aan m'n Quest. Ik heb voor de zekerheid maar even de drukmeter van m'n fietspomp erop gezet. Wat blijkt: voorbanden hebben 4 bar, achterband nog maar 3 bar. Met vergelijkbare drukken zal ik vermoedelijk de O van Overijssel gereden. Geen wonder dat het allemaal niet zo vlot ging. Goed, het bochtige gebeuren zal ongetwijfeld z'n aandeel hebben gehad maar mogelijk toch niet de hoofdmoot.

Woensdag heb ik de Fujin genomen voor wat ritjes en gisteren de Quest. Hij was niet vooruit te branden terwijl het met de Fujin gewoon aangenaam ging. Vandaar dat ik toch wat aan het twijfelen ben gegaan over de toestand van m'n Quest. Sporing vloog ook door m'n gedachten maar die kan bijna niet verkeerd zijn. Bandenspanning had ik gecontroleerd maar gewoon op het gevoel dus even in de band knijpen. Maar dat laatste is duidelijk niet goed genoeg.

zondag 25 juli 2010

O van Overijssel gereden

De O van Overijssel. Het plaatje zegt genoeg denk ik.

Vanmorgen ben ik om 6:00h opgestaan en heb me daarna klaar gemaakt voor vertrek. Als proviant heb ik meegenomen:
  • kinderbanaantjes
  • mini suikerkrentenbolletjes
  • reep chocola voor noodgevallen
  • 2 liter verse fruitdrank van sinaasappels, aardbeien en banaan aangevuld met water en een snufje zout
  • 3 halve liters cola
Om 6:39h ben ik van huis vertrokken. Eerst was het 10 kilometer rijden naar een willekeurig punt op de cirkel. In mijn geval heb ik de tocht laten beginnen op de splitsing met Telfordstraat-Sekdoornsestraat.
De route liep eerst richting de Wythmenerplas. Daar reed ik al tegen het eerste foutje in de route. Ineens had ik een hek met slot voor m'n neus.
Aan borden naast het hek te zien is het ook niet de bedoeling dat het slot verwijderd gaat worden. Ik ben dus omgekeerd en heb een klein ommetje gemaakt.

Het tweede foutje in de route was de overgang van de Hooiweg naar de Maargravenweg, een aantal kilometer na Herfte. Hier word ik de dijk omhoog gestuurd alleen staat daar een mooi rond wit bord met rode rand. Kortom: daar mag je niet in. Ik heb het toch gedaan.
 
De derde fout zat bij de visafslag. Goed, wat is een fout. In ieder geval is het géén fietsroute want een blauw rond bord met daarop witte voetgangers erop staat bij de 'bruggetjes'. Daar moet je officiëel lopen met de fiets. Nou is dat met een velomobiel eigenlijk een onmogelijke opgave omdat het te smal is om naast de fiets te lopen. De beste controle heb je over de fiets als je het stuur in handen hebt, dus ben ik, net als anders, gewoon fietsend er overheen gegaan.


De vierde fout vond ik in Nieuwleusen. Hier moest ik linksaf slaan een fietspad op. Maar vrijwel tijdens de draai zag ik al ellende. Ik ben direct het trottoir opgereden aan de linker kant van het fietspad. Waaorm? Simpel, één of ander helderlicht heeft verzonnen om op een breed fietspad een stel hekken neer te zetten:


De rest van de route ben ik verder niet tegen vreemde dingen aangelopen.

Dan iets over het rijden zelf. Omdat het een langere route is, geef ik de voorkeur aan de Quest. Die is een stukje sneller dan de Fujin en je kan gemakkelijk bij je proviant tijdens het rijden. Het voordeel van de proviant blijft staan op deze route maar qua snelheid weet ik het zo net nog niet. Velomobielen zijn meer geschikt voor lange rechte stukken en dat ontbreekt aan deze route. Het is veelvuldig afslaan, wat afremmen en ook weer optrekken betekent. En dat optrekken kost energie en tijd, waarmee het gemiddelde fors omlaag gaat. Gisteren schreef ik dat ik dacht uit te komen op iets van 27 km/h maar dat is dus blijkbaar totaal niet uitgekomen, mede door bovengenoemde reden. Vandaag heb ik het moeten doen met een gemiddelde van zo'n 24 km/h.
Maar ook een oorzaak zijn de talloze smalle schelpenpaadjes die ik de tweede helft van de route heb moeten nemen.

M'n conditie was vandaag niet je van het. Na 75 km al begon de klad er zwaar in te komen. Ik wilde nog even doorrijden tot de helft (100 kilometer op m'n teller waarvan 10 tussen huis en startpunt en 90 voor de helft van de cirkel) om dan te bepalen of ik door zou rijden of rechtstreeks terug zou gaan. Gezien de cirkel een diameter heeft van 40 kilometer en ik 10 kilometer tussen huis en cirkel had, was het dus 50 kilometer hemelsbreed naar huis toe. Alleen gaf m'n routeplanner aan dat ik 70 kilometer moest fietsen. Dus besloot ik om toch de tocht te voltooien en die extra 30 kilometer voor lief te nemen.

Net ver nadat ik met de tweede helft begonnen was, kwam van links een groepje racefietsers aanrijden. Ze haalden me in. Dat gaf mij toch even een leuke boost want ik ben achter ze aan gaan hangen. Snelheden van 30 tot 34 km/h hadden ze op de teller en tot m'n stomme verbazing kon ik het goed volgen. Dat was toch wel even een groot verschil met het gevoel wat ik niet lang daarvoor had.

In totaal ben ik 3x verkeerd gereden omdat ik even niet goed de GPS in de gaten hield. Dat is best een grote meevaller gezien het enorme aantal afslagen wat er in de route zit.

Het weer zat mee, ik heb een houten kont (ja toch wel) en m'n benen doen aan de achterkant ter hoogte van m'n enkels wat zeer en ik voel heel goed dat ik 200 kilometer gereden heb maar ik ben wel voldaan. Wel even m'n benen in de gaten houden of het niet erger wordt.

Voorlopig geen tochten van 200 kilometer meer voor mij, of in ieder geval niet van die zigzagtochten. Doe mij maar lange rechte wegen. Het retourtje Zwolle-Enschede van vorig jaar was misschien wel iets korter met z'n 165 kilometer maar was véél gemakkelijker te rijden qua snelheid, energie, etc.

[edit]
30-7-2010
Het lijkt erop dat m'n lagere snelheid een andere oorzaak heeft gehad. De druk in m'n voorbanden was 4 bar, in m'n achterband 3 bar terwijl dat 6 en 5 had moeten zijn.