Vandaag moest ik weer voor het werk naar Rijssen. Ik schrijf 'moest' maar dat klinkt eigenlijk negatiever dan het is, ik kan beter schrijven 'mocht' want het betreft leuke, nuttige werkzaamheden.
Omdat ik de auto zo min mogelijk gebruik (en de vrouw de auto beter kan gebruiken), heb ik de rit ook vandaag weer met de fiets gedaan.
Toen ik vanmorgen eerst van huis naar m'n normale werkplek in Wezep reed, werd al snel duidelijk dat dit een geweldige dag zou worden. Heerlijk weer, aangename temperatuur, m'n conditie leek goed te zijn en m'n fiets leek soepel te willen rollen. Maar de rit naar het werk heb ik rustig aan gedaan omdat ik vandaag toch 110 kilometer voor de boeg had en ik de rit van Wezep naar Rijssen en van Rijssen terug naar Zwolle wat vlotter wilde doen dan anderhalve weke geleden.
En? Ik kan denk ik wel stellen dat dat gelukt is.
De rit van Wezep naar Zwolle ging nog rustig. In Zwolle heb ik met m'n stomme kop een verkeerde afslag genomen waardoor ik na een tunnel moest keren en weer terug moest door de tunnel. Desondanks toch 28 km/h gemiddeld gereden op het stuk van Wezep tot het punt dat ik door Zwolle heen was.
Waarom dat stuk? Omdat ik voor de gein eens met Strava aan de gang ben gegaan. Aan de andere kant van Zwolle zit een 'segment' waar racefietsers wat tijden hebben neergezet, waar ik anderhalve week geleden. Daar stond ik blijkbaar op de 2e plek met 35,3 km/h gemiddeld over 8,1 kilometer afstand. Dat moest volgens mij beter kunnen, ook beter dan de 35,4 km/h die op de eerste plek stond. Vandaag heb ik wat steviger doorgetrapt zonder me het snot voor ogen te trappen omdat ik nog een flinke rit voor de boeg had. Resultaat? 39,4 km/h gemiddeld.
De totale rit van Wezep naar Rijssen was 51,5 kilometer in een tijd van 1:33:53, goed voor een totaalgemiddelde van 32,9 km/h. Het gereden gemiddelde zal dus nog hoger zijn geweest.
De terugweg zaten ook wat Stravastukjes maar duidelijk was wel dat ik niet de energie had om alle stukken vol gas te gaan dus heb ik mij ingehouden tot boven op de bult bij Nijverdal en dan naar beneden.
Dat stuk stond op de eerste plek met 43,9 km/h over een afstand van 9,6 kilometer. Anderhalve week geleden zat ik aardig in de buurt van dat gemiddelde. Ook daar moet je met een velomobiel overheen kunnen komen.
Resultaat? 45,2 km/h.
Ook wel leuk is dat ik vanaf de bult bij Dalzicht bijna 20 km heb gefietst met een gemiddelde van 38 km/h. Vlak voor Heino zat ik in ieder geval nog op 38 km/h. Na Heino zakt het naar 37 km/h. Zeker niet onaardig voor mijn doen. Op zo'n afstand heb ik nog nooit zo'n gemiddelde gereden.
De totale rit van Rijssen naar Zwolle was 45,6 km. De rijd die ik er deze keer over heb gedaan is 1:24:39, wat goed is voor een gereden gemiddelde van 32,2 km/h.
De totale rit van vandaag was 109,05 kilometer en dat heb ik gereden in een tijd van 3:17:54 (auto start/stop), wat neerkomt op een gereden gemiddelde van 33,1 km/h totaal. Niet onaardig voor mijn doen.
Grappig is dat ik deze laatste gegevens uit mijn Sigma fietscomputer heb. Vreemd genoeg geeft hij met die afstand en tijd een gereden gemiddelde van maarliefst 34,89 km/h aan. Hoe dat kan? Zeg het maar.
En omdat kadans de laatste tijd op de ligfietslijst nogal besproken wordt, ook even mijn gemiddelde kadans: 87 omwentelingen per minuut.
Nu toch maar eens hopen dat Strava ook een categorie gaat maken voor ligfietsen en velomobielen want er is van mij al een rit geflagged. Het betreft notabene een segment wat ik zelf heb aangemaakt.
Toch zijn echt niet alle racefietsers zielige figuren. Vandaag kwam bij verkeerslichten vlak voordat ik thuis was, een racefietser mij voorbij. Omdat ik inmiddels al aardig de pap in de benen had en ijverig bezig was m'n gereden gemiddelde omlaag te brengen, duurde het wel even voordat ik op gang was. Maar toen ben ik hem ook voorbij gestoken. Het betrof een stuk waar het vals plat omhoog gaat en na enige tijd zelfs een brug. De racefietser had zich stevig vastgebeten en liet niet los. Maar voorbij steken deed hij ook niet. Wel groette hij mij nog met een duimpje toen hij aan de andere kant van de brug de afslag nam, terwijl ik rechtdoor ging. Ik heb hem terug gegroet met een paar tutertjes van m'n claxon.
Zwolse ligfietser met grote voorkeur voor velomobielen schrijft over dagelijkse dingen die hij met z'n velomobiel tegenkomt.
maandag 27 mei 2013
vrijdag 24 mei 2013
Vreemd remgedrag
Enige tijd geleden heb ik mijn linker rem aangepakt in verband met 'happen'. Dat 'happen' heeft zich niet meer voorgedaan sindsdien. Ingrepen? Wiel opnieuw gespaakt (goed, spaken laten zitten maar het hele wiel ontspannen en weer gespannen) zodat de spaakspanning overal gelijk was. Verder metalen plaatjes in de blokjes aan het uiteinde van de remblokken gedaan om de remblokken verder uit elkaar te drukken.
Welk van de 2 acties (of mogelijk de combinatie) het euvel verholpen heeft, weet ik niet. Maar verholpen is het zeker.
Maar gisteren kreeg ik te maken met een ander vreemd remgedrag. Dit remgedrag kende ik nog niet.
Het had stevig geregend. Ik moest door een tunnel met een enorme plas water. Leuk! Vol gas er doorheen. Dat heb ik vaker gedaan, wat me met de Versatile al eens een nat pak opgeleverd heeft (tot in m'n bilnaad). Zelf heb ik het goed droog gehouden deze keer. Maar ondanks slecht weer de laatste tijd wilde ik toch nog even de factor 'vocht' flink loslaten op mijn linker rem om zeker uit te sluiten dat vocht niet het probleem van het happen was (happen treedt eerder op bij vochtig/nat weer).
Happen hebben m'n remmen niet gedaan. Nee, iets totaal anders dan dat. De remmen voelden, hoe moet ik het omschrijven, sponzig? aan. Bij inknijpen van de remhendel kwam maar weinig actie van de remmen, waar normaal gesproken de remactie duidelijk (maar doseerbaar) voelbaar was. Na wat meer proberen bleek dat de remmen nog gewoon werkten maar ik moest harder knijpen (met het, ehm....., sponzige gevoel).
Meest opmerkelijk vond ik nog wel dat beide remmen betrekkelijk gelijk reageerden. Niet dat één rem ineens door het vocht ging sponzen of juist happen.
Vandaag op de terugweg naar huis leek het alsof m'n remmen ineens besloten om maar weer normaal te doen. Niet geleidelijk maar zo ineens.
Ondanks meer dan 50.000 velomobielkilometers blijf ik nieuwe ervaringen opdoen, dat is wel duidelijk.
Welk van de 2 acties (of mogelijk de combinatie) het euvel verholpen heeft, weet ik niet. Maar verholpen is het zeker.
Maar gisteren kreeg ik te maken met een ander vreemd remgedrag. Dit remgedrag kende ik nog niet.
Het had stevig geregend. Ik moest door een tunnel met een enorme plas water. Leuk! Vol gas er doorheen. Dat heb ik vaker gedaan, wat me met de Versatile al eens een nat pak opgeleverd heeft (tot in m'n bilnaad). Zelf heb ik het goed droog gehouden deze keer. Maar ondanks slecht weer de laatste tijd wilde ik toch nog even de factor 'vocht' flink loslaten op mijn linker rem om zeker uit te sluiten dat vocht niet het probleem van het happen was (happen treedt eerder op bij vochtig/nat weer).
Happen hebben m'n remmen niet gedaan. Nee, iets totaal anders dan dat. De remmen voelden, hoe moet ik het omschrijven, sponzig? aan. Bij inknijpen van de remhendel kwam maar weinig actie van de remmen, waar normaal gesproken de remactie duidelijk (maar doseerbaar) voelbaar was. Na wat meer proberen bleek dat de remmen nog gewoon werkten maar ik moest harder knijpen (met het, ehm....., sponzige gevoel).
Meest opmerkelijk vond ik nog wel dat beide remmen betrekkelijk gelijk reageerden. Niet dat één rem ineens door het vocht ging sponzen of juist happen.
Vandaag op de terugweg naar huis leek het alsof m'n remmen ineens besloten om maar weer normaal te doen. Niet geleidelijk maar zo ineens.
Ondanks meer dan 50.000 velomobielkilometers blijf ik nieuwe ervaringen opdoen, dat is wel duidelijk.
donderdag 16 mei 2013
Tintelende linker arm
Ik heb het al vaker gemerkt: een tintelende linker arm als ik me het zogenoemde snot voor ogen trap.
Als ik dus echt stevig door trap, dan doet het euvel zich voor. Wat zou het zijn? Afgekneld bloedvat? Afgeknelde zenuw? Lijkt me wat vreemd omdat m'n houding (gevoelsmatig) niet anders is dan met normaal rijden.
Misschien toch maar eens een arts gaan vragen.
Als ik dus echt stevig door trap, dan doet het euvel zich voor. Wat zou het zijn? Afgekneld bloedvat? Afgeknelde zenuw? Lijkt me wat vreemd omdat m'n houding (gevoelsmatig) niet anders is dan met normaal rijden.
Misschien toch maar eens een arts gaan vragen.
woensdag 15 mei 2013
OV of VM?
Openbaar Vervoer of VeloMobiel, that's the QUESTion
Vandaag mocht ik weer 1 van de 2 jaarlijkse ritjes naar Rijssen maken voor het werk.
In Rijssen bleek ook een andere collega uit Zwolle te zijn. Zij was met het OV naar Rijssen gekomen, ik met de fiets.
Ik heb gewoon lekker m'n route gereden. Heenweg heb ik gemeten vanuit hartje Zwolle naar mijn bestemming in Rijssen. Terug ben ik naar huis gereden. Gegevens van de 2 ritten:
Heenweg:
gemiddelde snelheid van 31,3 km/h
bewogen gemiddelde van 31,8 km/h
afstand van 41,7 kilometer
bewogen tijd: 1:18
totale tijd: 1:19
Terugweg:
gemiddelde snelheid van 31,4 km/h
bewogen gemiddelde van 33,4 km/h
afstand van 44,9 km (hier mist overigens een klein stukje)
bewogen tijd: 1:20
totale tijd: 1:25
Met name de terugweg is dus best aangenaam te noemen qua bewogen gemiddelde. Maar ik ben de nodige tijd kwijt geraakt bij het oversteken van de weg in Nijverdal onder aan de bult (bovenaan hebben ze aan de rechter kant nog altijd de boel afgezet) en ik heb een spoorwegovergang en wat verkeerslichten tegen gehad.
Maar vlak voor ik dit bericht wilde typen, bedacht ik me hoe het zou zijn gegaan met het OV.
Een rit tussen huis en de plaats van bestemming is nagenoeg net zo lang qua tijd. Een rit van huis naar de plaats van bestemming duurt 1:22 tot 1:24 volgens de website van OV9292 dus ontloopt het elkaar maar weinig. Maar in dat geval: doe mij maar m'n fiets.
Vandaag mocht ik weer 1 van de 2 jaarlijkse ritjes naar Rijssen maken voor het werk.
In Rijssen bleek ook een andere collega uit Zwolle te zijn. Zij was met het OV naar Rijssen gekomen, ik met de fiets.
Ik heb gewoon lekker m'n route gereden. Heenweg heb ik gemeten vanuit hartje Zwolle naar mijn bestemming in Rijssen. Terug ben ik naar huis gereden. Gegevens van de 2 ritten:
Heenweg:
gemiddelde snelheid van 31,3 km/h
bewogen gemiddelde van 31,8 km/h
afstand van 41,7 kilometer
bewogen tijd: 1:18
totale tijd: 1:19
Terugweg:
gemiddelde snelheid van 31,4 km/h
bewogen gemiddelde van 33,4 km/h
afstand van 44,9 km (hier mist overigens een klein stukje)
bewogen tijd: 1:20
totale tijd: 1:25
Met name de terugweg is dus best aangenaam te noemen qua bewogen gemiddelde. Maar ik ben de nodige tijd kwijt geraakt bij het oversteken van de weg in Nijverdal onder aan de bult (bovenaan hebben ze aan de rechter kant nog altijd de boel afgezet) en ik heb een spoorwegovergang en wat verkeerslichten tegen gehad.
Maar vlak voor ik dit bericht wilde typen, bedacht ik me hoe het zou zijn gegaan met het OV.
Een rit tussen huis en de plaats van bestemming is nagenoeg net zo lang qua tijd. Een rit van huis naar de plaats van bestemming duurt 1:22 tot 1:24 volgens de website van OV9292 dus ontloopt het elkaar maar weinig. Maar in dat geval: doe mij maar m'n fiets.
maandag 13 mei 2013
Oorzaak gevonden
Vanmorgen heb ik met VM.nl gebeld om informatie in te winnen over mijn probleem. Mijn vermoeden was dat de oorzaak te vinden was bij het freewheel. Dat vermoeden werd bevestigd.
Ymte heeft mij via de telefoon het één en ander uitgelegd. Thuis ben ik aan de slag gegaan. Dit was voor mij de eerste keer dat ik de achteras gedemonteerd heb. Bij VM.nl heb ik ze het wel een keer zien doen bij mijn fiets maar dat was een behoorlijke martelgang dus zag ik er behoorlijk tegenop. Maar uiteindelijk is het me gelukkig meegevallen.
Toen het freewheel uit m'n fiets was, heb ik hem eerst onder handen genomen met wasbenzine. De eerste bende die eruit kwam was zwart van kleur. Na nieuwe wasbenzine te hebben gebruikt, was de troep die eruit kwam meer bruin van kleur. Bovendien deed het freewheel vreemd. Grijpen deed hij in de ene richting maar soms ook in de andere richting, dat kan natuurlijk nooit goed zijn. Dus heb ik weer met VM.nl gebeld.
Na uitleg te hebben gehad van Ymte over het opendraaien van het freewheel kreeg ik te horen dat de kans groot was dat hij vervangen moest worden. Ik ben met freewheel naar Dronten gereden.
Allert vroeg me hoe lang het freewheel al in gebruik is. Dat is dus zo'n 4 jaar en 26000 kilometer. Volgens Allert is dat een redelijke tijd en dat het freewheel vervangen moet worden niet vreemd. Ik heb dus direct een nieuw freewheel gekocht.
Ymte heeft de oude nog wel voor me open gedraaid. Altijd leuk om zo'n ding vanbinnen te kunnen bekijken en weer een ervaring rijker te worden.
1: VM.nl heeft een forse 'sleutel' gemaakt om het ding open te krijgen.
2: Open draaien moet rechtsom want er zit linkse draad in
3: Houd het ding goed rechtop bij openen want er komen vrachten kogeltjes uit (en vang ze op)
4: Thuis heb ik het ding weer in elkaar gezet: lastig klusje met al die kogeltjes
De palletjes van het freewheel werden door Ymte geïnspecteerd. Ze leken toch nog goed te zijn. Maar mijn besluit stond al vast: nieuwe freewheel erin.
De oude en de nieuwe heb ik meegenomen naar huis. Maar toen ik net buiten de deur stond, zag ik toch een ander euvel met het ding. Niet zozeer de palletjes waren niet helemaal fris maar de groeven in de huls, waarin de palletjes moeten grijpen, waren niet lekker meer.
Het nieuwe freewheel heb ik geplaatst. Nu kan ik hopelijk weer normaal fietsen.
Palletjes:
Uit elkaar gehaalde freewheel:
Ymte heeft mij via de telefoon het één en ander uitgelegd. Thuis ben ik aan de slag gegaan. Dit was voor mij de eerste keer dat ik de achteras gedemonteerd heb. Bij VM.nl heb ik ze het wel een keer zien doen bij mijn fiets maar dat was een behoorlijke martelgang dus zag ik er behoorlijk tegenop. Maar uiteindelijk is het me gelukkig meegevallen.
Toen het freewheel uit m'n fiets was, heb ik hem eerst onder handen genomen met wasbenzine. De eerste bende die eruit kwam was zwart van kleur. Na nieuwe wasbenzine te hebben gebruikt, was de troep die eruit kwam meer bruin van kleur. Bovendien deed het freewheel vreemd. Grijpen deed hij in de ene richting maar soms ook in de andere richting, dat kan natuurlijk nooit goed zijn. Dus heb ik weer met VM.nl gebeld.
Na uitleg te hebben gehad van Ymte over het opendraaien van het freewheel kreeg ik te horen dat de kans groot was dat hij vervangen moest worden. Ik ben met freewheel naar Dronten gereden.
Allert vroeg me hoe lang het freewheel al in gebruik is. Dat is dus zo'n 4 jaar en 26000 kilometer. Volgens Allert is dat een redelijke tijd en dat het freewheel vervangen moet worden niet vreemd. Ik heb dus direct een nieuw freewheel gekocht.
Ymte heeft de oude nog wel voor me open gedraaid. Altijd leuk om zo'n ding vanbinnen te kunnen bekijken en weer een ervaring rijker te worden.
1: VM.nl heeft een forse 'sleutel' gemaakt om het ding open te krijgen.
2: Open draaien moet rechtsom want er zit linkse draad in
3: Houd het ding goed rechtop bij openen want er komen vrachten kogeltjes uit (en vang ze op)
4: Thuis heb ik het ding weer in elkaar gezet: lastig klusje met al die kogeltjes
De palletjes van het freewheel werden door Ymte geïnspecteerd. Ze leken toch nog goed te zijn. Maar mijn besluit stond al vast: nieuwe freewheel erin.
De oude en de nieuwe heb ik meegenomen naar huis. Maar toen ik net buiten de deur stond, zag ik toch een ander euvel met het ding. Niet zozeer de palletjes waren niet helemaal fris maar de groeven in de huls, waarin de palletjes moeten grijpen, waren niet lekker meer.
Het nieuwe freewheel heb ik geplaatst. Nu kan ik hopelijk weer normaal fietsen.
Palletjes:
Huis met daarin (slecht te zien op de foto) beschadigde ribbels:
Uit elkaar gehaalde freewheel:
Vieze handen
Na 2 heerlijke weken vakantie mocht ik vandaag weer in m'n fiets kruipen om naar het werk te fietsen.
Onderweg gaat het omhoog schakelen met de achterderailleur niet lekker. Ik stel de kabel wat bij (iets losser) maar dat helpt niet, sterker nog, bij omlaag schakelen hapert hij nu dus kabel weer terug gesteld.
Tegen de IJsselbrug omhoog zie ik een racefietser voor mij komen rijden vanaf Katerveer. Ik rijd lekker door en blijf dat doen. De racefietser blijft op ongeveer gelijke afstand van mij.
Eenmaal over het hoogste punt heen kan de racefietser wat versnellen en ik ook maar ik doe het rustiger aan. Desondanks loop ik op een gegeven moment wel op hem in ter hoogte van de verkeerslichten. Ik rem wat af want inhalen vond ik geen goed idee; de racefietser kan na de verkeerslichten linksaf slaan, bovendien was het licht rood dus ben ik achter de racefietser gebleven.
Eenmaal de verkeerslichten voorbij wil ik de racefietser in gaan halen dus ik wil aanzetten. Maar weer wil de ketting niet goed grijpen. Maar na wat vooruit/achteruit trappen is het klaar. Ik kan niet meer vooruit trappen. Achteruit wel een beetje maar dat voelt niet goed. Weer vooruit maar weer zit hij vrij vlot vast.
Mijn inhaalactie heb ik dus moeten staken. De fiets heb ik aan de kant gezet en ik heb de ketting maar eens bekeken. Zittend in mijn fiets kon ik het niet goed genoeg zien maar wel was duidelijk dat de ketting van het voorblad gelopen was.
Uit de fiets, fiets op z'n kant en nogmaals kijken. Het zag er vreemd uit. De ketting zat om de rechter crank gedraaid even boven het pedaal. Ik kon zonder kracht de ketting weer van de crank wikkelen (hij leek er bijna 2x omheen te zitten). Daarvoor moest ik wel eerst de trekkende ketting wat aantrekken om ruimte op het voorblad te creëren.
Op gang komen lukte wel maar de aandrijving is niet lekker, dat is duidelijk. Op het werk was het helemaal duidelijk toen ik stil moest staan en daarna weer op wilde trekken. Vooruit trappen leverde geen beweging op. Achteruit trappen lukte ook gewoon maar doet uiteraard niets.
Straks maar eens zien of ik het euvel kan vinden. Eerst maar eens de beruchte boutjes links en rechts van de achteras controleren.
Overige tips zijn welkom trouwens!
Onderweg gaat het omhoog schakelen met de achterderailleur niet lekker. Ik stel de kabel wat bij (iets losser) maar dat helpt niet, sterker nog, bij omlaag schakelen hapert hij nu dus kabel weer terug gesteld.
Tegen de IJsselbrug omhoog zie ik een racefietser voor mij komen rijden vanaf Katerveer. Ik rijd lekker door en blijf dat doen. De racefietser blijft op ongeveer gelijke afstand van mij.
Eenmaal over het hoogste punt heen kan de racefietser wat versnellen en ik ook maar ik doe het rustiger aan. Desondanks loop ik op een gegeven moment wel op hem in ter hoogte van de verkeerslichten. Ik rem wat af want inhalen vond ik geen goed idee; de racefietser kan na de verkeerslichten linksaf slaan, bovendien was het licht rood dus ben ik achter de racefietser gebleven.
Eenmaal de verkeerslichten voorbij wil ik de racefietser in gaan halen dus ik wil aanzetten. Maar weer wil de ketting niet goed grijpen. Maar na wat vooruit/achteruit trappen is het klaar. Ik kan niet meer vooruit trappen. Achteruit wel een beetje maar dat voelt niet goed. Weer vooruit maar weer zit hij vrij vlot vast.
Mijn inhaalactie heb ik dus moeten staken. De fiets heb ik aan de kant gezet en ik heb de ketting maar eens bekeken. Zittend in mijn fiets kon ik het niet goed genoeg zien maar wel was duidelijk dat de ketting van het voorblad gelopen was.
Uit de fiets, fiets op z'n kant en nogmaals kijken. Het zag er vreemd uit. De ketting zat om de rechter crank gedraaid even boven het pedaal. Ik kon zonder kracht de ketting weer van de crank wikkelen (hij leek er bijna 2x omheen te zitten). Daarvoor moest ik wel eerst de trekkende ketting wat aantrekken om ruimte op het voorblad te creëren.
Op gang komen lukte wel maar de aandrijving is niet lekker, dat is duidelijk. Op het werk was het helemaal duidelijk toen ik stil moest staan en daarna weer op wilde trekken. Vooruit trappen leverde geen beweging op. Achteruit trappen lukte ook gewoon maar doet uiteraard niets.
Straks maar eens zien of ik het euvel kan vinden. Eerst maar eens de beruchte boutjes links en rechts van de achteras controleren.
Overige tips zijn welkom trouwens!
woensdag 8 mei 2013
Lek 39 en 40: 26584 kilometer
Vanmorgen moest ik even weg voor een boodschap. Radical Cyclone mee naar buiten genomen, garagedeur open, laadsnoer ontkoppelen, fiets van de rem halen en uit de garage rollen maar...... ehm.... uit de garage rollen maar..... ehm.... Niet dus. De enorme weerstand zat in de achterband die finaal plat stond.
De band heb ik verwijderd om vervolgens snel een andere band te monteren. De lekke band had op de plek van het lek een forse prop Racer Sealant zitten. De prop sealant was geel van kleur dus ik heb het vermoeden dat deze prop er al een forse tijd in gezeten heeft en het lek er dus al een hele tijd gezeten heeft.
Ik pakte de andere Furious Fred uit de staart van de fiets. De set binnen/buitenband heb ik om de velg gelegd en opgepompt. Maar vlak voordat ik de beoogde 5 bar in de band had, hoorde ik de boel sissen. Soms komt dit tussen de pompnippel en het ventiel vandaan dus snel de pompnippel verwijderd en het ventiel dicht gedraaid maar de band bleef sissen. Even later zou blijken dat aan de velgkant bij de naad een scheur zat. Oorzaak? Ik gok ouderdom.
De eerste Furious Fred heb ik de hele winter mee gereden. Dit was de variant met Raceguard. Maar de band is tot op het canvas versleten dus afgeschreven. De bijbehorende binnenband had al 6 plakkers en ziet er niet echt fris meer uit dus ook afgeschreven. De 2e binnenband met scheur heeft ook een enkeltje afvalbak gekregen.
Ik heb de Kojak weer om de achtervelg gelegd. Ik heb nu nog 2 gebruikte 26" Kojaks die ik op ga rijden om daarna met noppenbanden verder te gaan.
De band heb ik verwijderd om vervolgens snel een andere band te monteren. De lekke band had op de plek van het lek een forse prop Racer Sealant zitten. De prop sealant was geel van kleur dus ik heb het vermoeden dat deze prop er al een forse tijd in gezeten heeft en het lek er dus al een hele tijd gezeten heeft.
Ik pakte de andere Furious Fred uit de staart van de fiets. De set binnen/buitenband heb ik om de velg gelegd en opgepompt. Maar vlak voordat ik de beoogde 5 bar in de band had, hoorde ik de boel sissen. Soms komt dit tussen de pompnippel en het ventiel vandaan dus snel de pompnippel verwijderd en het ventiel dicht gedraaid maar de band bleef sissen. Even later zou blijken dat aan de velgkant bij de naad een scheur zat. Oorzaak? Ik gok ouderdom.
De eerste Furious Fred heb ik de hele winter mee gereden. Dit was de variant met Raceguard. Maar de band is tot op het canvas versleten dus afgeschreven. De bijbehorende binnenband had al 6 plakkers en ziet er niet echt fris meer uit dus ook afgeschreven. De 2e binnenband met scheur heeft ook een enkeltje afvalbak gekregen.
Ik heb de Kojak weer om de achtervelg gelegd. Ik heb nu nog 2 gebruikte 26" Kojaks die ik op ga rijden om daarna met noppenbanden verder te gaan.
zondag 5 mei 2013
Richtmal
En jawel, Bram Smit had het helemaal goed met z'n reactie op mijn vorige post.
Omdat het nogal een klus is om een wiel uit de Quest te halen om het wiel te richten, is het praktischer als je ook kan richten terwijl het wiel gewoon in de fiets gemonteerd is.
Richten wil best aardig met een krijtje in de hand en dan met de hand steunen op de body van de Quest en dan langzaam het krijtje dichter bij het wiel laten komen om uiteindelijk met het krijtje het wiel te raken en een krijtstreep achter te laten. Maar het blijft toch enigszins onnauwkeurig omdat je met de hand minder stabiel bent, ook al wordt de hand ondersteund.
Vandaar dat ik maar een richtmal heb gemaakt van wat aluminium profielen die ik nog heb liggen van andere projecten.
Gisteren wilde ik de sporing van de wielen controleren maar ik kreeg het niet voor elkaar. De ene keer had ik wat toespoor, dan weer wat meer, dan weer wat minder..... er viel geen touw aan vast te knopen.
Met de Alleweder heb ik dat ook al eens gehad. Toen was de oorzaak een vracht versleten kogelkopjes die voor speling zorgden. Met de nieuwe kogelkopjes in de Quest zal dat denk ik niet het geval zijn dus kan ik beter zoeken in eventuele kleine slagen in de wielen. In beide wielen 1mm slag kan al een verschil van 2mm spoorverschil opleveren met dezelfde instelling.
Om niet m'n wielen uit te hoeven bouwen heb ik dus een richtmal gemaakt.
Omdat het nogal een klus is om een wiel uit de Quest te halen om het wiel te richten, is het praktischer als je ook kan richten terwijl het wiel gewoon in de fiets gemonteerd is.
Richten wil best aardig met een krijtje in de hand en dan met de hand steunen op de body van de Quest en dan langzaam het krijtje dichter bij het wiel laten komen om uiteindelijk met het krijtje het wiel te raken en een krijtstreep achter te laten. Maar het blijft toch enigszins onnauwkeurig omdat je met de hand minder stabiel bent, ook al wordt de hand ondersteund.
Vandaar dat ik maar een richtmal heb gemaakt van wat aluminium profielen die ik nog heb liggen van andere projecten.
Gisteren wilde ik de sporing van de wielen controleren maar ik kreeg het niet voor elkaar. De ene keer had ik wat toespoor, dan weer wat meer, dan weer wat minder..... er viel geen touw aan vast te knopen.
Met de Alleweder heb ik dat ook al eens gehad. Toen was de oorzaak een vracht versleten kogelkopjes die voor speling zorgden. Met de nieuwe kogelkopjes in de Quest zal dat denk ik niet het geval zijn dus kan ik beter zoeken in eventuele kleine slagen in de wielen. In beide wielen 1mm slag kan al een verschil van 2mm spoorverschil opleveren met dezelfde instelling.
Om niet m'n wielen uit te hoeven bouwen heb ik dus een richtmal gemaakt.
Rara wat is dit?
Wie kan verzinnen wat ik in elkaar geknutseld heb?
Kleine opmerking erbij: de boutjes die helemaal links en rechts zitten, horen vanaf de andere kant erin geschroefd te worden maar de lijm moet nog drogen dus kan ik de boutjes nog niet omdraaien. Verder denk ik dat ik die boutjes ga vervangen door varianten met vleugel zoals in het midden te zien zijn. En ik wil de nieuwe vleugelboutjes nog voorzien van een mooi puntje aan het einde van de schroefdraad.
Raden maar!
Waarvan is het gemaakt?
2x2 dik aluminium hoekprofiel, stuk raamhorprofiel en 2 stukjes aluminium 2x4 hoekprofiel. Verder een vrachtje popnagels, straks 4 vleugelboutjes en 4 moeren en wat lijm.
Kleine opmerking erbij: de boutjes die helemaal links en rechts zitten, horen vanaf de andere kant erin geschroefd te worden maar de lijm moet nog drogen dus kan ik de boutjes nog niet omdraaien. Verder denk ik dat ik die boutjes ga vervangen door varianten met vleugel zoals in het midden te zien zijn. En ik wil de nieuwe vleugelboutjes nog voorzien van een mooi puntje aan het einde van de schroefdraad.
Raden maar!
Waarvan is het gemaakt?
2x2 dik aluminium hoekprofiel, stuk raamhorprofiel en 2 stukjes aluminium 2x4 hoekprofiel. Verder een vrachtje popnagels, straks 4 vleugelboutjes en 4 moeren en wat lijm.
woensdag 1 mei 2013
Klein onderhoud
Bij mijn laatste bezoek aan Velomobiel.nl heeft Jos mijn linker (happende) rem onder handen genomen. Helaas is het happen toe niet opgelost maar wel heb ik een ander leuk trucje gezien. Als de remblokken slijten, worden ze dunner. En als ze dunner worden, moet het 'wigje' van het remarmpje verder gedraaid worden om de remblokken hun werk te laten doen.
tussen de remblokken en het wigje zitten 2 bokjes. Die blokjes heeft Jos vanbinnen voorzien van een plaatje aluminium, waardoor de remblokken in rust al verder uit elkaar gedrukt worden.
Dit trucje heb ik vandaag bij de rechter rem toegepast. Wel heb ik de remkabel losser moeten zetten. Operatie geslaagd.
Verder heb ik besloten om de spaken van mijn linker wiel toch weer strakker te zetten. In bochten voelde mijn fiets weer als een dweil als ik naar rechts stuurde (en mijn minder stijve linker wiel dus in de buitenbocht zat). Ik heb een hekel aan dweilen en ook aan een dweilende fiets dus heb ik alle spaken eerst een kwartslag gegeven en vervolgens nog eens een kwartslag; halve slag totaal dus.
Ik zie wel wat er gebeurt. Spaakbreuk, ovale trommel, ik denk dat ik daar nu dus wel een oplossing voor heb.
De band heb ik tijdens het spannen van de spaken wel van de velg gehaald. Toen ik de band terug geplaatst had en aan het oppompen was, bleek er een lek te zijn ontstaan naast het ventiel. Band is dus afgeschreven helaas. Deze gaat overigens niet in de lekstatistieken
tussen de remblokken en het wigje zitten 2 bokjes. Die blokjes heeft Jos vanbinnen voorzien van een plaatje aluminium, waardoor de remblokken in rust al verder uit elkaar gedrukt worden.
Dit trucje heb ik vandaag bij de rechter rem toegepast. Wel heb ik de remkabel losser moeten zetten. Operatie geslaagd.
Verder heb ik besloten om de spaken van mijn linker wiel toch weer strakker te zetten. In bochten voelde mijn fiets weer als een dweil als ik naar rechts stuurde (en mijn minder stijve linker wiel dus in de buitenbocht zat). Ik heb een hekel aan dweilen en ook aan een dweilende fiets dus heb ik alle spaken eerst een kwartslag gegeven en vervolgens nog eens een kwartslag; halve slag totaal dus.
Ik zie wel wat er gebeurt. Spaakbreuk, ovale trommel, ik denk dat ik daar nu dus wel een oplossing voor heb.
De band heb ik tijdens het spannen van de spaken wel van de velg gehaald. Toen ik de band terug geplaatst had en aan het oppompen was, bleek er een lek te zijn ontstaan naast het ventiel. Band is dus afgeschreven helaas. Deze gaat overigens niet in de lekstatistieken
Abonneren op:
Posts (Atom)