Vanmorgen toen ik van de IJsselbrug omlaag reed richting Hattemerbroek, zag ik vlak voor de verkeerslichten wat volk met gele hesjes staan. De eerste passeerde ik. De mensen hadden niet aangegeven dat ze me zouden willen spreken maar een meter of 15 verderop stopte ik toch maar bij de 2e omdat ik mijn nieuwsgierigheid niet kon bedwingen. Ik vroeg waarom ze hier stonden. Het bleek om een enquête te gaan over de Hanzeboog en Oude IJsselbrug (er is ook een enquête afgenomen bij de Hanzeboog) . Daar wil ik best aan meewerken maar waarom staan ze dan bij de Oude IJsselbrug? Wel, de vragen gingen over of ik vaak over de Oude IJsselbrug kwam en waarom ik de Hanzeboog niet gebruikte. Voor mij simpelweg omdat het voor mij een onhandige omweg is. Daarbij komt dat ik de brug ook te smal vind voor grotere stromen fietsen. Veel schoolgaande jeugd uit Hattem komt over de Hanzeboog en persoonlijk rijd ik daar toch wat minder graag tegenin op die (daarvoor) betrekkelijk smalle brug. Verder werd me gevraagd of ik eventueel deel wilde nemen aan een platform. En jawel, dat wil ik wel.
Op de teruweg naar huis heb ik het vanmiddag rustig aan gedaan. Gewoon rustig pendelen, geen noemenswaardige kracht zetten want ik had een afspraak. Ik had voldoende tijd, ik wilde niet bezweet aankomen en het was mooi weer dus toch maar eens een keer relaxed gefietst. De teller stond op 30 maar liep toch nog door omhoog naar zo'n 35 km/h. In de verte reed een snorfiets die duidelijk wel harder dan 25 reed maar wat verder niet zo'n opgefokt 'jeng-jeng'-ding was. Vreemdgenoeg kreeg ik eens géén last van SIS.
Ik liep langzaam in en toen ik op zodanige afstand was dat ik op het punt stond om in te halen, heb ik even de claxon gebruikt. De man op snorfiets schrok er behoorlijk van. Dat had ik niet verwacht want ik heb een enorme tijd in z'n spiegels gereden. Maar goed, man schrok dus en ging opzij. Ik haalde in en grapte dat hij (m'n fiets) niet bijt. De man zei nog niets maar dat verstond ik niet; m'n oren waren gevuld met muziek
Ik had na het inhalen toch even de neiging om toch wat vlotter door te rijden en reed alsnog betrekkelijk ontspannen met 40 verder.
Bij de verkeerslichten onder aan de Oude IJsselbrug kwam de man weer naast me staan en knoopte een praatje aan. Hij begon met de opmerking dat dat best lekker doorrijdt (wijzend naar m'n fiets). Of dat puur door die stroomlijn kwam. Wel vaker knopen mensen een praatje aan maar dan komen de standaard vragen waarbij ik het idee krijg dat ze wel nieuwsgierig zijn maar niet helemaal weten wat ze ermee aan moeten. Deze man stelde direct al een veel gerichtere vraag. Na die vraag kwamen ook vragen of dat zwaar reed etc. Ik heb duidelijk gemaakt dat het inderdaad de stroomlijn is die voor de grotere snelheid zorgt en dat het rijden op zich licht gaat maar dat je daarvoor wel eerst op gang moet komen en dat dat dus wel meer energie vergt.
Al met al een leuk, ontspannen en positief gesprek.
Zwolse ligfietser met grote voorkeur voor velomobielen schrijft over dagelijkse dingen die hij met z'n velomobiel tegenkomt.
donderdag 29 september 2011
dinsdag 27 september 2011
Ik ga naar huis en ik neem mee......
Afgelopen zaterdagavond zijn we met het gezin uit eten geweest. Normaal proberen we dat redelijk dicht bij huis te doen maar deze keer zijn we toch wat verder gegaan. Omdat de afstand van Zwolle naar Voorst niet te fietsen is voor onze kinderen, hebben we dat gewoon lekker lui met de auto gedaan.
Toen we na een heerlijke maaltijd en de terugreis weer thuis waren aangekomen en de auto leegtrokken kwam de vraag 'heb jij die paarse tas al uit de auto gehaald?' 'Nee, maar die ligt ook niet meer in de auto. Heb jij die wel meegenomen bij het restaurant vandaan?'.
Het gesprek liep ongeveer op die manier en het antwoord op de laatste vraag zal wel helder zijn: nee dus. De bewuste paarse tas was niet mee naar huis gekomen. Dus opgebeld naar het restaurant. Ja, tas gevonden. De volgende dag (zondag) zouden ze vanaf 12 uur open zijn dus vanaf dan konden we de tas ophalen.
De opmerking van de titel is dus eigenlijk eerder: 'ik ga naar huis maar vergeet mee te nemen.....'
Omdat het zondag hééééérlijk weer was, heb ik besloten om gewoon naar Voorst te fietsen om de tas op te halen. Er moest nog een boodschap gedaan worden want blijkbaar was de wasverzachter op en in Zwolle zijn op zondag geen supermarkten open, goed, een hééél kleintje op het station maar die zal vast niet het hele assortiment hebben. Dus ook een supermarkt in een andere plaats kon mooi even meegenomen worden op mijn route.
Ik ben op pad gegaan richting Voorst. Ik heb besloten het rustig aan te doen en met gemiddeldes die ongeveer tussen de 29,5 en 30,5 km/h lagen ben ik aan het trappen gegaan. De route die ik gepland had liep over de dijk naar Deventer, dan door naar Voorst. Maar dat is toch wat anders gelopen.
Na Zwolle Zuid moest ik weer ergens langs de dijk komen te rijden. En goed, ik zag de dijk op enige afstand en op sommige momenten reed ik er redelijk dicht langs alleen dan wel aan de verkeerde kant. Ik wilde graag aan de kant van het water rijden en dat deed ik dus niet. Buiten wat slootjes was er geen water te zien.
Na enige tijd kon ik de weg oversteken en ook bij de dijk omhoog rijden en ben ik dus wel aan de kant van de IJssel gaan rijden. Dat is een stuk koeler en op dat moment aangenamer. Maar helaas, lang doorrijden langs de IJssel was er niet bij want bij Olst-Wijhe (of welke het ook maar is) moet je toch weer bij de IJssel vandaan en dan door het dorp/stadje heen omdaarna weer de IJssel op te zoeken om langsheen te rijden, tenminste, staat me bij.
Vlak voor het oversteken van de weg, kwam een enorme stoet motoren voor me langs rijden. Tja, wat wil je, mooi weer! Geef ze eens ongelijk.
Net overgestoken moet ik rechtsaf en direct weer links. Of niet? Recht voor me (op de T-splitsing) staan gele borden van werk-aan-de-weg. Fietsers voor het centrum worden linksaf gestuurd, fietsers voor Deventer rechtsaf. Leuk maar nog geen 3 meter verder staat een mooi rood-wit gestreept bord dwars op de weg. Daarboven staat zeer duidelijk een rond wit bord met rode rand...... ik moet daar volgens de wegwerkers naartoe maar mag dan van diezelfde wegwerkers dus niet? Goed bezig lui! Helder gebruik van borden....
Ik besluit het ronde witte bord met rode rand keihard te negeren en vervolge mijn weg.
En de IJssel weer opzoeken? Wéér mislukt. Ergens onderweg volgde ik de fietsborden richting Deventer. Op een gegeven moment zag ik wel een bord voor auto's met Deventer linksaf. Ik sloeg linksaf bij gebrek aan bordjes voor fietsen. Toen ik eenmaal afgeslagen was, zag ik dus WEL een bord voor fietsen met Deventer de andere kant op. Ik vond het wel best en ben doorgereden; ik was bovendien uitgerust met GPS dus zou wel op m'n bestemming aankomen alleen mogelijk via een andere weg dan gepland (de route heb ik deze keer niet uitgebreid voorbereid dus moet rijden op een combinatie van GPS, borden en gevoel).
Op de kaart van m'n GPS was te zien dat ik verder en verder bij de IJssel vandaan reed maar netto wel in de juiste richting.
De route die ik reed, kwam me trouwens wel verdraaid bekend voor. Het lijkt erop dat ik al eerder op vergelijkbare manier naar Deventer gereden ben.
Onderweg stond op een gegeven moment een man langs de kant van de weg en zwaaide vrolijk naar me. Niet dat ik dat niet gewend ben maar toch klopte er iets niet helemaal. Wat? Een paar honderd meter verderop zag ik een stel wandelaars breeduit op het fietspad lopen. Ik gebruikte de claxon even maar zag niet dat men mij gehoord had. Nog een pulsje geven maar nee, geen reactie. Maar ik had wel de indruk dat ik weet wat er niet klopte aan het eerder genoemde heerschap. Mijn vermoeden is dat het clubje wandelaars en het heerschap bij elkaar horen. Het groepje wandelaars had een begeleider. De overige wandelaars gedroegen zich niet 'normaal'. De lichaamstaal, de bewegingen, de houding: verstandelijk gehandicapte medemensen. Ik kwam op gelijke snelheid naast 1 van de mensen rijden. Die kreeg mij in de gaten en even later ook de begleider. Het groepje ging wat meer aan de kant en ik kon passeren.
In Deventer aangekomen ben ik eerst langs een supermarkt gegaan om een fles wasverzachter te halen. Toen ik vertrok, moest ik eerst een mountainbiker voorbij laten gaan voordat ik het fietspad op kon rijden. De man kwam me trouwens wel wat bekend voor; strak Univé fietskleding aan, rugtasje op, donkere mountainbike.... die had ik even voordat ik de dijk opzocht (eerder in dit verhaal) volgens mij voorbij gereden.
De route ging door naar Voorst. Om 12:00h wilde ik op mijn plaats van bestemming aankomen en dat is op de minuut nauwkeurig gelukt. Tjonge, 50 kilometer fietsen en precies op de geplande tijd aankomen. Best betrouwbaar.
De tas heb ik bij het restaurant opgehaald en ben weer in m'n fiets gestapt. Ik besloot om teruggaande via de Zuidweg bij 't Harde en Wezep te nemen en stelde daarom het beginpunt van de Zuidweg in als 'eindbestemming' (vanaf daar heb ik geen GPS meer nodig) en ben weer vertrokken.
Ik was nog maar net op weg of ik zag een enorme stoet bromfietsen in m'n achteruitkijkspiegel. Nadeel van de Quest is dat hij wat vlotter rijdt maar op dat moment was mijn conditie niet dermate dat ik ze voor kon blijven. Gevolg dus: inhalende stoet brommers, waarbij ik tijdens maar ook nog een flinke tijd ná het inhalen in hun dampen mocht rijden want veel wind was er ook niet en uitlaatgassen bleven mooi op hun plek boven het fietspad hangen.
Niet veel veder kwam ik een groep Solexen tegen. 1 van de mannen lag plat voorover op het stuur om wat harder te gaan. Ik heb hem even flink aangemoedigd, handenklappend boven m'n hoofd (meestal heb ik dat mensen iets soortgelijks bij mij doen). De grijns op z'n gezicht vertelde me dat hij de lol er wel van in kon zien.
De route ging vervolgens via Vaassen en Epe. Maar ook in Epe liet m'n GPS het weer even afweten omdat het kaartmateriaal wat ik gebruikte, niet echt voor fietsen bedoeld is. Maar goed, dan maar weer op gevoel en borden rijden en de GPS lekker flink laten herberekenen totdat ik het weer eens was met de voorgestelde route.
Bij de Zuidweg aangekomen was ik minder happy. Afgezet voor auto's maar voor fietsers vreemdgenoeg niet. hoewel.... er loopt een fietspad langs de Zuidweg maar die neem ik nooit, ik neem altijd de rijbaan. Men veronderstelt waarschijnlijk dat fietsers niet vanaf het fietspad de Zuidweg oprijden maar dat gebeurt toch veelvuldig, alleen al door racefietsers. Maar de grootste verrassing was nog wel de enorme vracht split die ze op de we gemikt hadden. Nog nooit ben ik met zo'n laag tempo over de Zuidweg gereden. Bij sommige bochten voelde ik het achterwiel wat schuiven. Tegemoetkomende motorrijders hadden vaak 2 voeten aan de grond voor de veiligheid. De hoeveelheid split op de weg is abnormaal. Op sommige plekken lagen gewoon hoopjes split. Zonde van een mooi berijdbare route, tenminste, ik kan me niet herinneren dat ik het wegdek dermate slecht vond dat het aangepakt moest worden.
Waar, weet ik niet meer maar op een gegeven moment was het werk-aan-de-weg voorbij en kon ik weer op schoon asfalt rijden. Dat ging heel wat vlotter. Verder heb ik maar weinig kunnen spelen met racefietsers want het was dun bezaaid. Slechts één heb ik gezien die in dezelfde richting reed als ik maar lang heb ik hem niet gezien want vrij vlot verdween hij in m'n achteruitkijkspiegels.
Na de Zuidweg en de Nieuwe Zuidweg ging het verder richting Wezep. Het was weer heerlijk rustig op de weg dus ben ik bij de afslag naar de kazerne (op de bult) de rijbaan opgegaan. Er geldt terplekke 60 km/h (als ik me niet vergis) dus missstaat een snelheid van 50 op mijn teller, vermoedelijk 55 op een autoteller, totaal niet. Zeker zodra het heuvelaf gaat en ik Wezep binnenrijd (max 50) dan misstaat het wel maar dan eerder omdat ik te hard rijd dan te langzaam. Met een vaartje van 65 km/h reed ik Wezep binnen. Wellicht dat ik nog een keer op de foto kom van een snelheidscontrole die, naar het schijnt, nogal eens bij het station gehouden wordt.
De rest van de route is voor mij bekend; gewoon m'n woon-werk-route en dat rijdt alleen al omdat ik het goed ken, redelijk vlot door.
Ik had thuis aangegeven dat ik ergens tussen 14:00h en 15:00h thuis zou zijn. Strak 14:00h stond ik met de fiets achter de garage. Wederom een mooie planning dus. En niet de geplande 100 maar 116 kilometer gereden (door de 2 omwegen). Gemiddelde? Ik heb het rustig aan gedaan maar had desondanks toch nog iets van 30,2 km/h gemiddeld op de teller.
Toen we na een heerlijke maaltijd en de terugreis weer thuis waren aangekomen en de auto leegtrokken kwam de vraag 'heb jij die paarse tas al uit de auto gehaald?' 'Nee, maar die ligt ook niet meer in de auto. Heb jij die wel meegenomen bij het restaurant vandaan?'.
Het gesprek liep ongeveer op die manier en het antwoord op de laatste vraag zal wel helder zijn: nee dus. De bewuste paarse tas was niet mee naar huis gekomen. Dus opgebeld naar het restaurant. Ja, tas gevonden. De volgende dag (zondag) zouden ze vanaf 12 uur open zijn dus vanaf dan konden we de tas ophalen.
De opmerking van de titel is dus eigenlijk eerder: 'ik ga naar huis maar vergeet mee te nemen.....'
Omdat het zondag hééééérlijk weer was, heb ik besloten om gewoon naar Voorst te fietsen om de tas op te halen. Er moest nog een boodschap gedaan worden want blijkbaar was de wasverzachter op en in Zwolle zijn op zondag geen supermarkten open, goed, een hééél kleintje op het station maar die zal vast niet het hele assortiment hebben. Dus ook een supermarkt in een andere plaats kon mooi even meegenomen worden op mijn route.
Ik ben op pad gegaan richting Voorst. Ik heb besloten het rustig aan te doen en met gemiddeldes die ongeveer tussen de 29,5 en 30,5 km/h lagen ben ik aan het trappen gegaan. De route die ik gepland had liep over de dijk naar Deventer, dan door naar Voorst. Maar dat is toch wat anders gelopen.
Na Zwolle Zuid moest ik weer ergens langs de dijk komen te rijden. En goed, ik zag de dijk op enige afstand en op sommige momenten reed ik er redelijk dicht langs alleen dan wel aan de verkeerde kant. Ik wilde graag aan de kant van het water rijden en dat deed ik dus niet. Buiten wat slootjes was er geen water te zien.
Na enige tijd kon ik de weg oversteken en ook bij de dijk omhoog rijden en ben ik dus wel aan de kant van de IJssel gaan rijden. Dat is een stuk koeler en op dat moment aangenamer. Maar helaas, lang doorrijden langs de IJssel was er niet bij want bij Olst-Wijhe (of welke het ook maar is) moet je toch weer bij de IJssel vandaan en dan door het dorp/stadje heen omdaarna weer de IJssel op te zoeken om langsheen te rijden, tenminste, staat me bij.
Vlak voor het oversteken van de weg, kwam een enorme stoet motoren voor me langs rijden. Tja, wat wil je, mooi weer! Geef ze eens ongelijk.
Net overgestoken moet ik rechtsaf en direct weer links. Of niet? Recht voor me (op de T-splitsing) staan gele borden van werk-aan-de-weg. Fietsers voor het centrum worden linksaf gestuurd, fietsers voor Deventer rechtsaf. Leuk maar nog geen 3 meter verder staat een mooi rood-wit gestreept bord dwars op de weg. Daarboven staat zeer duidelijk een rond wit bord met rode rand...... ik moet daar volgens de wegwerkers naartoe maar mag dan van diezelfde wegwerkers dus niet? Goed bezig lui! Helder gebruik van borden....
Ik besluit het ronde witte bord met rode rand keihard te negeren en vervolge mijn weg.
En de IJssel weer opzoeken? Wéér mislukt. Ergens onderweg volgde ik de fietsborden richting Deventer. Op een gegeven moment zag ik wel een bord voor auto's met Deventer linksaf. Ik sloeg linksaf bij gebrek aan bordjes voor fietsen. Toen ik eenmaal afgeslagen was, zag ik dus WEL een bord voor fietsen met Deventer de andere kant op. Ik vond het wel best en ben doorgereden; ik was bovendien uitgerust met GPS dus zou wel op m'n bestemming aankomen alleen mogelijk via een andere weg dan gepland (de route heb ik deze keer niet uitgebreid voorbereid dus moet rijden op een combinatie van GPS, borden en gevoel).
Op de kaart van m'n GPS was te zien dat ik verder en verder bij de IJssel vandaan reed maar netto wel in de juiste richting.
De route die ik reed, kwam me trouwens wel verdraaid bekend voor. Het lijkt erop dat ik al eerder op vergelijkbare manier naar Deventer gereden ben.
Onderweg stond op een gegeven moment een man langs de kant van de weg en zwaaide vrolijk naar me. Niet dat ik dat niet gewend ben maar toch klopte er iets niet helemaal. Wat? Een paar honderd meter verderop zag ik een stel wandelaars breeduit op het fietspad lopen. Ik gebruikte de claxon even maar zag niet dat men mij gehoord had. Nog een pulsje geven maar nee, geen reactie. Maar ik had wel de indruk dat ik weet wat er niet klopte aan het eerder genoemde heerschap. Mijn vermoeden is dat het clubje wandelaars en het heerschap bij elkaar horen. Het groepje wandelaars had een begeleider. De overige wandelaars gedroegen zich niet 'normaal'. De lichaamstaal, de bewegingen, de houding: verstandelijk gehandicapte medemensen. Ik kwam op gelijke snelheid naast 1 van de mensen rijden. Die kreeg mij in de gaten en even later ook de begleider. Het groepje ging wat meer aan de kant en ik kon passeren.
In Deventer aangekomen ben ik eerst langs een supermarkt gegaan om een fles wasverzachter te halen. Toen ik vertrok, moest ik eerst een mountainbiker voorbij laten gaan voordat ik het fietspad op kon rijden. De man kwam me trouwens wel wat bekend voor; strak Univé fietskleding aan, rugtasje op, donkere mountainbike.... die had ik even voordat ik de dijk opzocht (eerder in dit verhaal) volgens mij voorbij gereden.
De route ging door naar Voorst. Om 12:00h wilde ik op mijn plaats van bestemming aankomen en dat is op de minuut nauwkeurig gelukt. Tjonge, 50 kilometer fietsen en precies op de geplande tijd aankomen. Best betrouwbaar.
De tas heb ik bij het restaurant opgehaald en ben weer in m'n fiets gestapt. Ik besloot om teruggaande via de Zuidweg bij 't Harde en Wezep te nemen en stelde daarom het beginpunt van de Zuidweg in als 'eindbestemming' (vanaf daar heb ik geen GPS meer nodig) en ben weer vertrokken.
Ik was nog maar net op weg of ik zag een enorme stoet bromfietsen in m'n achteruitkijkspiegel. Nadeel van de Quest is dat hij wat vlotter rijdt maar op dat moment was mijn conditie niet dermate dat ik ze voor kon blijven. Gevolg dus: inhalende stoet brommers, waarbij ik tijdens maar ook nog een flinke tijd ná het inhalen in hun dampen mocht rijden want veel wind was er ook niet en uitlaatgassen bleven mooi op hun plek boven het fietspad hangen.
Niet veel veder kwam ik een groep Solexen tegen. 1 van de mannen lag plat voorover op het stuur om wat harder te gaan. Ik heb hem even flink aangemoedigd, handenklappend boven m'n hoofd (meestal heb ik dat mensen iets soortgelijks bij mij doen). De grijns op z'n gezicht vertelde me dat hij de lol er wel van in kon zien.
De route ging vervolgens via Vaassen en Epe. Maar ook in Epe liet m'n GPS het weer even afweten omdat het kaartmateriaal wat ik gebruikte, niet echt voor fietsen bedoeld is. Maar goed, dan maar weer op gevoel en borden rijden en de GPS lekker flink laten herberekenen totdat ik het weer eens was met de voorgestelde route.
Bij de Zuidweg aangekomen was ik minder happy. Afgezet voor auto's maar voor fietsers vreemdgenoeg niet. hoewel.... er loopt een fietspad langs de Zuidweg maar die neem ik nooit, ik neem altijd de rijbaan. Men veronderstelt waarschijnlijk dat fietsers niet vanaf het fietspad de Zuidweg oprijden maar dat gebeurt toch veelvuldig, alleen al door racefietsers. Maar de grootste verrassing was nog wel de enorme vracht split die ze op de we gemikt hadden. Nog nooit ben ik met zo'n laag tempo over de Zuidweg gereden. Bij sommige bochten voelde ik het achterwiel wat schuiven. Tegemoetkomende motorrijders hadden vaak 2 voeten aan de grond voor de veiligheid. De hoeveelheid split op de weg is abnormaal. Op sommige plekken lagen gewoon hoopjes split. Zonde van een mooi berijdbare route, tenminste, ik kan me niet herinneren dat ik het wegdek dermate slecht vond dat het aangepakt moest worden.
Waar, weet ik niet meer maar op een gegeven moment was het werk-aan-de-weg voorbij en kon ik weer op schoon asfalt rijden. Dat ging heel wat vlotter. Verder heb ik maar weinig kunnen spelen met racefietsers want het was dun bezaaid. Slechts één heb ik gezien die in dezelfde richting reed als ik maar lang heb ik hem niet gezien want vrij vlot verdween hij in m'n achteruitkijkspiegels.
Na de Zuidweg en de Nieuwe Zuidweg ging het verder richting Wezep. Het was weer heerlijk rustig op de weg dus ben ik bij de afslag naar de kazerne (op de bult) de rijbaan opgegaan. Er geldt terplekke 60 km/h (als ik me niet vergis) dus missstaat een snelheid van 50 op mijn teller, vermoedelijk 55 op een autoteller, totaal niet. Zeker zodra het heuvelaf gaat en ik Wezep binnenrijd (max 50) dan misstaat het wel maar dan eerder omdat ik te hard rijd dan te langzaam. Met een vaartje van 65 km/h reed ik Wezep binnen. Wellicht dat ik nog een keer op de foto kom van een snelheidscontrole die, naar het schijnt, nogal eens bij het station gehouden wordt.
De rest van de route is voor mij bekend; gewoon m'n woon-werk-route en dat rijdt alleen al omdat ik het goed ken, redelijk vlot door.
Ik had thuis aangegeven dat ik ergens tussen 14:00h en 15:00h thuis zou zijn. Strak 14:00h stond ik met de fiets achter de garage. Wederom een mooie planning dus. En niet de geplande 100 maar 116 kilometer gereden (door de 2 omwegen). Gemiddelde? Ik heb het rustig aan gedaan maar had desondanks toch nog iets van 30,2 km/h gemiddeld op de teller.
donderdag 15 september 2011
Vlot ritje; persoonlijk record
Omdat ik afgelopen dinsdag maar iets van 9 kilometer gefietst heb door de gescheurde achterbrug 'miste' ik wat kilometers. Vandaag was het mooi weer dus heb ik er maar wat kilometers bij getrapt.
In plaats van rechtstreeks naar Zwolle te fietsen ben ik via Kampen gereden. Dat heft het gemiste stuk woon-werk-verkeer weer aardig op.
De rit naar Kampen verliep behoorlijk vlot. Mijn gemiddelde lag vanaf het werk ergens rond de 30 km/h. Maar die is in de loop van de rit gestegen. Op het stuk van Kampen naar Zwolle kreeg ik het idee om de fietssnelweg maar eens ècht te testen. Vandaar dat ik mijn fietscomputer gereset heb op het moment dat ik bij de verkeerslichten stil stond van de Zwolseweg/Meester JLM Niersallee. De teller begon te lopen op het moment dat ik op trok bij groen licht.
Het gemiddelde (na de reset dus!) zag ik rap omhoog lopen. Op een gegeven moment zag ik een met hooi volgeladen tractor rijden. Die reed langzamer dan mijn 45 km/h dus heb ik nog wat harder doorgetrapt. Met 50 km/h op de teller kwam ik hem enorm vlot voorbij.
Na enige tijd zag ik 42,3 km/h gemiddeld op de teller staan. Ik heb getracht er 42,5 van te maken.... en ach, 43 behoorde mogelijk ook wel tot de mogelijkheden.
Na 7,3 kilometer fietsen reed ik Westenholte binnen met een gemiddelde van.....
jawel, 43,28 km/h (hij schiet net naar 43,27). M'n normale snelheid lag met 41 km/h op dat moment wat lager maar dat had te maken met het feit dat ik ook een foto wilde schieten van m'n gemiddelde.
Vanaf daar loopt de route nog door tot thuis. Uiteindelijk heb ik vanaf de eerder genoemde verkeerslichten 9,5 kilometer gefietst en ben geëindigd met een gereden gemiddelde van:
39,32 km/h gemiddeld dus over 9,5 km afstand. Daarvoor heb ik ook al iets van 16 kilometer gefietst met een gemiddelde van zeker meer dan 30 km/h maar hoeveel precies weet ik helaas niet meer.
Maar goed, dat stuk 'fietssnelweg' mag met recht fietssnelweg genoemd worden. Alleen soms wel jammer dat je obstakels als tractors op je pad tegenkomt. Een rasecht 'fietspad' is het dus absoluut niet. Meer een ventweg die in de voorrang is gezet. Maar hij rijdt er niet minder vlot om..... zolang je zo'n tractor maar voorbij kan steken (helaas geen filmpje; thuis aanagekomen bleek het geheugenkaartje al eerder deze rit vol te zitten).
Wat betreft de achterbrug: m'n fiets rijdt weer heerlijk. Ik vond hem de laatste tijd wat dweilerig in bochten maar dat is niet zo vreemd met een achterbrug die serieus defect begint te raken. Maar vandaag was het duidelijk voelbaar want Quemo stuurt weer heerlijk strak.
In plaats van rechtstreeks naar Zwolle te fietsen ben ik via Kampen gereden. Dat heft het gemiste stuk woon-werk-verkeer weer aardig op.
De rit naar Kampen verliep behoorlijk vlot. Mijn gemiddelde lag vanaf het werk ergens rond de 30 km/h. Maar die is in de loop van de rit gestegen. Op het stuk van Kampen naar Zwolle kreeg ik het idee om de fietssnelweg maar eens ècht te testen. Vandaar dat ik mijn fietscomputer gereset heb op het moment dat ik bij de verkeerslichten stil stond van de Zwolseweg/Meester JLM Niersallee. De teller begon te lopen op het moment dat ik op trok bij groen licht.
Het gemiddelde (na de reset dus!) zag ik rap omhoog lopen. Op een gegeven moment zag ik een met hooi volgeladen tractor rijden. Die reed langzamer dan mijn 45 km/h dus heb ik nog wat harder doorgetrapt. Met 50 km/h op de teller kwam ik hem enorm vlot voorbij.
Na enige tijd zag ik 42,3 km/h gemiddeld op de teller staan. Ik heb getracht er 42,5 van te maken.... en ach, 43 behoorde mogelijk ook wel tot de mogelijkheden.
Na 7,3 kilometer fietsen reed ik Westenholte binnen met een gemiddelde van.....
jawel, 43,28 km/h (hij schiet net naar 43,27). M'n normale snelheid lag met 41 km/h op dat moment wat lager maar dat had te maken met het feit dat ik ook een foto wilde schieten van m'n gemiddelde.
Vanaf daar loopt de route nog door tot thuis. Uiteindelijk heb ik vanaf de eerder genoemde verkeerslichten 9,5 kilometer gefietst en ben geëindigd met een gereden gemiddelde van:
39,32 km/h gemiddeld dus over 9,5 km afstand. Daarvoor heb ik ook al iets van 16 kilometer gefietst met een gemiddelde van zeker meer dan 30 km/h maar hoeveel precies weet ik helaas niet meer.
Maar goed, dat stuk 'fietssnelweg' mag met recht fietssnelweg genoemd worden. Alleen soms wel jammer dat je obstakels als tractors op je pad tegenkomt. Een rasecht 'fietspad' is het dus absoluut niet. Meer een ventweg die in de voorrang is gezet. Maar hij rijdt er niet minder vlot om..... zolang je zo'n tractor maar voorbij kan steken (helaas geen filmpje; thuis aanagekomen bleek het geheugenkaartje al eerder deze rit vol te zitten).
Wat betreft de achterbrug: m'n fiets rijdt weer heerlijk. Ik vond hem de laatste tijd wat dweilerig in bochten maar dat is niet zo vreemd met een achterbrug die serieus defect begint te raken. Maar vandaag was het duidelijk voelbaar want Quemo stuurt weer heerlijk strak.
woensdag 14 september 2011
Achterbrug gerepareerd en racekappen
Gistermiddag, toen ik Quemo in Dronten dropte, kreeg ik te horen dat ik hem vandaag om 12:00h al wel kon ophalen. Nou kon ik nog niet op dat moment dus ben ik later in de middag naar Dronten gegaan.
Zoals gezegd, stond Quemo netjes op z'n wieltjes met een gerepareerde achterbrug.
Ik ben naar boven gegaan om de rekening te halen maar ik trof geen Ymte aan. Wel waren de overige mannen van Velomobiel.nl aanwezig maar ook Wim Schermer. Ik kon het niet nalaten om even te vragen of hij een racekap bij zich had en jawel, dat was het geval. Meer daarover straks.
Eerst nog even wat over de achterbrug. Uiteraard was ik razend benieuwd wat nou de oorzaak was. Naar aanleiding van mijn vorige bericht kwam een vraag van EuroQuest naar de oorzaak. Toen ben ik dus aan het zoeken gegaan naar een foto van de achterbrug. Ik stuitte op de website van Wim Schermer bij een bericht van april 2008. In het begin van de 26" Quest kwam een gebroken achterbrug wat vaker voor, daarom hebben ze vanaf toen de achterbruggen verstevigd. Mijn fiets is van februari 2009 en heeft dus al de verstevigde achterbrug. Desondanks is mijn achterbrug toch gebroken. Oorzaak? De eerste vraag die ik van de mannen van VM.nl kreeg was hoeveel ik op het kleinste blad reed. Het kleinste blad gebruik ik dus bijna nooit. Alleen in uitzonderlijke gevallen (steile hellingen) wil ik hem wel eens naar z'n kleinste voorblad schakelen maar dat is wel zo enorm weinig dat het verwaarloosbaar is.
De reden van de vraag was de krachten die kunnen ontstaan als je op het kleinste blad rijdt. Ze hadden het over mensen die op het kleinste blad optrekken zodat ze zo vlot mogelijk weg komen. Dat laatste probeer ik altijd wel maar doe dat altijd op het middelste blad. Maar goed, ook op het middelste blad heb ik toch wel vaker dat m'n achterwiel even slipt als ik echt even stevig van m'n plaats wil komen en dáár zou wel eens de oorzaak kunnen liggen.
Ik heb de reparatie niet bekeken maar Allert heeft mijn fiets onder handen genomen en de achterbrug verstevigd. Dat zit wel snor dus.
Maar zoals gezegd, ik heb Wim Schermer gesproken en naar een kap gevraagd. Hij had 2 exemplaren bij zich. Omdat ik van Frank toch even m'n fiets moest proberen, heb ik Wim gevraagd of ik een kap kon proberen. Hij had de meest uitgebreide variant bij zich; de variant die voor mij het meest interessant is: de deelbare race/tourkap waarbij het geheel bestaat uit een deksel, vizier en deelbare 'koepel' zodat het geheel ook ín de fiets meegenomen kan worden.
Het plaatsen van de kap was even lastig. Goed, ik weet het, ik ben verwend met m'n magneten want die achterste klittenbandjes blijven een drama vind ik (en dat staat natuurlijk los van de racekap). Ik ben op pad gegaan. Het ding rammelde nogal maar dat (bleek achteraf) kwam doordat deze kap nog niet geheel af was. Er ontbraken nog wat klittenbandjes die wat rammels van vizier op de kap moeten voorkomen.
Omdat er ook nog geen deflector op zat, heb ik met het vizier dicht gereden. Op internet had ik al heel wat gelezen over geluiden uit de fiets die je duidelijker hoort. Die berichten zijn niet overdreven. Maar in mijn geval vermoedelijk geen probleem omdat ik toch altijd met oordopjes met muziek rijd. Wat me nog meer opviel was dat ik de kap zelf eigenlijk helemaal niet zag. Goed, het vizier zat voor m'n neus maar omdat die nog brandnieuw was en volledig krasloos, zag ik ook dat ding eigenlijk niet. Ik zat 'opgesloten' maar heb het totaal niet zo ervaren. Je hebt geweldig veel zicht rondom.
Bij VM.nl lag ook een Sinnerkap. Die heb ik ook even op m'n fiets gehad ter vergelijk. De open gaten aan de zijkanten gaan bij hagel niet gewaardeerd worden ben ik bang. En wat mij ook direct opviel waren die enorme 'A-stijlen' van de kap. Het vizier van de Sinnerkap ligt veel verder naar voren maar daarmee ook het scharnierpunt. En het stuk carbon waar dat aan zit, zit dus links en rechts van je hoofd maar in mijn geval toch op een zodanigeplaats dat dat voor mij een paar onaangename dode hoeken zorgt. Qua zicht is de Schermerkap voor mij de absolute winnaar. Tja, en het demontabele karakter staat mij enorm aan. Alleen die klittenbandjes............ maar dat is snel gefixt. Wat kit en magneten doet wonderen.
Ik heb besloten om toch maar zo'n set te bestellen, tenminste, getracht want Velomobielonderdelen.nl wil mijn bestelling niet voltooien. Ik kom tot halverwege het proces, waarna de boel niet meer verder gaat, zowel in Chrome als in Internet Explorer. Ik heb daarom maar een mailtje gestuurd in de hoop zo op de lijst te komen.
Hoe het met de snelheid zit? Gééééén idee. En dat heb ik ook tegen Wim gezegd. Maar goed, ik was op voorhand ook erg sceptisch over de snelheidswinst van het minivizier. Ik moest het meten om het te weten. Maar echt opvallen kwam pas toen ik m'n gebruikelijke (en daarmee zeer bekende) woon-werk-route reed. Toen pas viel echt op dat het minivizier de fiets inderdaad sneller maakt. En dat zal voor de racekap vast ook gelden. Maar goed, zowel racekap als vizier koop ik niet in eerste instantie voor snelheid maar voor ander comfort: windruis weg bij het minivizier en regen/hagel-werend karakter van de racekap. Eventuele snelheidswinst is mooi meegenomen.
Misschien toch ook nog maar eens na gaan denken over de rubberen wielkappen. Als ik díe zou aanschaffen, dan zou het doel wel puur snelheid zijn. Maar wellicht dat dat toch ook nog wel een keer gaat gebeuren.
Zoals gezegd, stond Quemo netjes op z'n wieltjes met een gerepareerde achterbrug.
Ik ben naar boven gegaan om de rekening te halen maar ik trof geen Ymte aan. Wel waren de overige mannen van Velomobiel.nl aanwezig maar ook Wim Schermer. Ik kon het niet nalaten om even te vragen of hij een racekap bij zich had en jawel, dat was het geval. Meer daarover straks.
Eerst nog even wat over de achterbrug. Uiteraard was ik razend benieuwd wat nou de oorzaak was. Naar aanleiding van mijn vorige bericht kwam een vraag van EuroQuest naar de oorzaak. Toen ben ik dus aan het zoeken gegaan naar een foto van de achterbrug. Ik stuitte op de website van Wim Schermer bij een bericht van april 2008. In het begin van de 26" Quest kwam een gebroken achterbrug wat vaker voor, daarom hebben ze vanaf toen de achterbruggen verstevigd. Mijn fiets is van februari 2009 en heeft dus al de verstevigde achterbrug. Desondanks is mijn achterbrug toch gebroken. Oorzaak? De eerste vraag die ik van de mannen van VM.nl kreeg was hoeveel ik op het kleinste blad reed. Het kleinste blad gebruik ik dus bijna nooit. Alleen in uitzonderlijke gevallen (steile hellingen) wil ik hem wel eens naar z'n kleinste voorblad schakelen maar dat is wel zo enorm weinig dat het verwaarloosbaar is.
De reden van de vraag was de krachten die kunnen ontstaan als je op het kleinste blad rijdt. Ze hadden het over mensen die op het kleinste blad optrekken zodat ze zo vlot mogelijk weg komen. Dat laatste probeer ik altijd wel maar doe dat altijd op het middelste blad. Maar goed, ook op het middelste blad heb ik toch wel vaker dat m'n achterwiel even slipt als ik echt even stevig van m'n plaats wil komen en dáár zou wel eens de oorzaak kunnen liggen.
Ik heb de reparatie niet bekeken maar Allert heeft mijn fiets onder handen genomen en de achterbrug verstevigd. Dat zit wel snor dus.
Maar zoals gezegd, ik heb Wim Schermer gesproken en naar een kap gevraagd. Hij had 2 exemplaren bij zich. Omdat ik van Frank toch even m'n fiets moest proberen, heb ik Wim gevraagd of ik een kap kon proberen. Hij had de meest uitgebreide variant bij zich; de variant die voor mij het meest interessant is: de deelbare race/tourkap waarbij het geheel bestaat uit een deksel, vizier en deelbare 'koepel' zodat het geheel ook ín de fiets meegenomen kan worden.
Het plaatsen van de kap was even lastig. Goed, ik weet het, ik ben verwend met m'n magneten want die achterste klittenbandjes blijven een drama vind ik (en dat staat natuurlijk los van de racekap). Ik ben op pad gegaan. Het ding rammelde nogal maar dat (bleek achteraf) kwam doordat deze kap nog niet geheel af was. Er ontbraken nog wat klittenbandjes die wat rammels van vizier op de kap moeten voorkomen.
Omdat er ook nog geen deflector op zat, heb ik met het vizier dicht gereden. Op internet had ik al heel wat gelezen over geluiden uit de fiets die je duidelijker hoort. Die berichten zijn niet overdreven. Maar in mijn geval vermoedelijk geen probleem omdat ik toch altijd met oordopjes met muziek rijd. Wat me nog meer opviel was dat ik de kap zelf eigenlijk helemaal niet zag. Goed, het vizier zat voor m'n neus maar omdat die nog brandnieuw was en volledig krasloos, zag ik ook dat ding eigenlijk niet. Ik zat 'opgesloten' maar heb het totaal niet zo ervaren. Je hebt geweldig veel zicht rondom.
Bij VM.nl lag ook een Sinnerkap. Die heb ik ook even op m'n fiets gehad ter vergelijk. De open gaten aan de zijkanten gaan bij hagel niet gewaardeerd worden ben ik bang. En wat mij ook direct opviel waren die enorme 'A-stijlen' van de kap. Het vizier van de Sinnerkap ligt veel verder naar voren maar daarmee ook het scharnierpunt. En het stuk carbon waar dat aan zit, zit dus links en rechts van je hoofd maar in mijn geval toch op een zodanigeplaats dat dat voor mij een paar onaangename dode hoeken zorgt. Qua zicht is de Schermerkap voor mij de absolute winnaar. Tja, en het demontabele karakter staat mij enorm aan. Alleen die klittenbandjes............ maar dat is snel gefixt. Wat kit en magneten doet wonderen.
Ik heb besloten om toch maar zo'n set te bestellen, tenminste, getracht want Velomobielonderdelen.nl wil mijn bestelling niet voltooien. Ik kom tot halverwege het proces, waarna de boel niet meer verder gaat, zowel in Chrome als in Internet Explorer. Ik heb daarom maar een mailtje gestuurd in de hoop zo op de lijst te komen.
Hoe het met de snelheid zit? Gééééén idee. En dat heb ik ook tegen Wim gezegd. Maar goed, ik was op voorhand ook erg sceptisch over de snelheidswinst van het minivizier. Ik moest het meten om het te weten. Maar echt opvallen kwam pas toen ik m'n gebruikelijke (en daarmee zeer bekende) woon-werk-route reed. Toen pas viel echt op dat het minivizier de fiets inderdaad sneller maakt. En dat zal voor de racekap vast ook gelden. Maar goed, zowel racekap als vizier koop ik niet in eerste instantie voor snelheid maar voor ander comfort: windruis weg bij het minivizier en regen/hagel-werend karakter van de racekap. Eventuele snelheidswinst is mooi meegenomen.
Misschien toch ook nog maar eens na gaan denken over de rubberen wielkappen. Als ik díe zou aanschaffen, dan zou het doel wel puur snelheid zijn. Maar wellicht dat dat toch ook nog wel een keer gaat gebeuren.
dinsdag 13 september 2011
Vet ingehaald
Tja, de titel zegt het al: ik ben bruut ingehaald. En erger nog: niet door één fiets maar door heel wat meer fietsers. Nóg erger: het waren allemaal normale fietsers op normale fietsen; geen mannen met kuiten die dikker zijn dan menig lantarenpaal, in strakke pakkies en op een super racefiets, nee, niets van dat.
M'n conditie was goed, het weer was goed, ik had geen aanhanger erachter. Wat was er dan aan de hand want dat kan nooit goed zijn toch? En inderdaad, er was een duidelijke oorzaak.
Enige tijd geleden schreef ik over een aanlopend achterwiel. Ik heb toen de spaakspanning van het achterwiel wat verhoogd en direct het wiel een tikkie naar links gespaakt om zo wat meer ruimte aan de rechterkant van het wiel te creëren (tegen aanlopen uiteraard). Dit heeft toen goed gewerkt.
Vanmorgen toen ik naar het werk reed, was is ik m'n woonwijk bijna uit, toen een collega van links aan kwam fietsen. Ook hij was op weg naar het werk maar neemt een kortere (minder lekkere Quest-doorrij-) route. Ik was stellig van plan om de naar schatting 16% langere route beduidend sneller af te leggen, desnoods inclusief verkeerslichten tegen. Maar ik kwam bedrogen uit.
Toen ik het CCC passeerde, kwam ik over 2 snelheidsremmers (waar ik al eens bijna aan het vliegen ben geweest). Geen probleem zoals meestal. Maar een meter of 100 verder hoorde ik m'n achterwiel stevig aanlopen. Dus gestopt, wiel van de grond, rondgedraaid maar niks, geen aanlopen te horen. In de fiets zag ik wel een geplastificeerde handleiding om de achteras te verwijderen op een plek liggen waar hij niet hoort; enigszins in de kettingkast geschoven. Dus die verwijderd in de veronderstelling dat ik dat gehoord heb. Weer in de fiets en jawel, weer een aanlopend achterwiel. Weer eruit, fiets op z'n kant, in de wielkast gekeken maar niets te zien. De rechterkant van de band leek aan te lopen aan de wang van de band te zien maar in de wielkasten geen duidelijke sporen van aanlopen te zien. Zelfs een mooi fel powerled zaklamp liet me geen oorzaak of slijtsporen zien. Wiel had met de hand geen voelbare speling. Dus kettingkapje eraf om te kijken of misschien de asmoeren eraf waren maar nee, ook niet. Dus weer de boel dicht, fiets weer op z'n wieltjes, instappen en..... verdorie, weer aanlopen. Wéér eruit en nogmaals kijken, zoeken maar zag niets. Staart omlaag drukken en dan fiets vooruit en jawel, weer aanlopend achterwiel te horen maar de plek van aanlopen kon ik niet goed bepalen.
Omdat ik de oorzaak niet kon vinden maar het aanlopen toch wel van serieuze aard was, heb ik naar het werk gebeld om te melden dat ik met pech stond en terug naar huis zou gaan voor ander vervoer en daardoor te laat zou komen. Ik besloot langzaam naar huis te gaan fietsen maar helaas.... ketting van de cassette af. Dus weer de fiets op z'n kant, kettingkapje eraf, ketting erop, kettingkapje weer terug en..... 1 schroef kwijt. Zoeken maar helaas..... na 5 minuten vond ik het wel best. Dan maar met 2 schroeven, lukt ook wel even.
Fiets rechtop, ik er weer in. Maar toen ik wegreed was het geluid weg dus kon ik toch doorrijden naar het werk.... of toch niet want 5 meter verder was het weer raak, dus toch maar naar huis gefietst..... met een slakkengangetje. En daar is dus de oorzaak van het ingehaald worden door tal van fietsers.
Thuis heb ik de Quest op de Foldycar gezet en ben naar het werk gereden. Na het werk ben ik doorgereden naar Dronten. Onderweg bedacht ik me dat het mogelijk de achterveer was die geknapt zou zijn. Ik kon immers geen slijtsporen vinden. De slijtage aan de wang van de band kon komen door die keer eerder dat ik een aanlopend achterwiel had. Ik hoopte dat dat het geval zou zijn want een veer vervangen is een paar minuten werk.
In Dronten aangekomen het verhaal vertelt aan Theo. Hij trok meteen de kettingafscherming in de fiets los en merkte ook op dat dat stukje rubber wel erg 'fijn' was. Niet echt dus als je de kettingafscherming wil verwijderen. Maar het stuk rubber zit op die plek omdat ik elke keer vet aan m'n bagage had zitten van de ketting. Het stuk rubber doet uitstekend z'n werk en dekt de naad af tussen de 2 kettingafschermingskappen.
Maar goed, kappen eraf en tadaaaaaa oorzaak zichtbaar. Dat was een duidelijk gevalletje gebroken achterbrug. Ik vermoed dat destijds dus het aanlopende actherwiel ook kwam door een scheur. Ik heb er toen naar laten kijken maar vermoedelijk was de scheur dan nog te klein om fatsoenlijk waar te nemen. Maar goed, nu was hij dus duidelijk wel zichtbaar.
De Quest en Foldycar heb ik in Dronten achtergelaten. Allert was er vandaag niet dus kon er ook niet gelast worden. Morgen mag ik Quemo weer ophalen, dan zal de achterbrug weer helemaal z'n werk doen.
Verder viel me een schade op aan de zijkant van de staartpunt. Vermoedelijk is de oorzaak te zoeken in de voetpomp die met het handvat in de staart gestoken zit.
Maar goed, ik ben dus een nachtje Questloos. Maar blij dat het nu gebeurt en niet volgende week. Volgende week zit ik zonder auto dus dan was het lastig om de Quest in Dronten te krijgen. Nu is het wat minder lastig wat dat betreft. Bovendien is morgen m'n vrije dag dus dan heb ik de Quest toch niet nodig.
Kilometerstand op moment van het euvel: 17366
M'n conditie was goed, het weer was goed, ik had geen aanhanger erachter. Wat was er dan aan de hand want dat kan nooit goed zijn toch? En inderdaad, er was een duidelijke oorzaak.
Enige tijd geleden schreef ik over een aanlopend achterwiel. Ik heb toen de spaakspanning van het achterwiel wat verhoogd en direct het wiel een tikkie naar links gespaakt om zo wat meer ruimte aan de rechterkant van het wiel te creëren (tegen aanlopen uiteraard). Dit heeft toen goed gewerkt.
Vanmorgen toen ik naar het werk reed, was is ik m'n woonwijk bijna uit, toen een collega van links aan kwam fietsen. Ook hij was op weg naar het werk maar neemt een kortere (minder lekkere Quest-doorrij-) route. Ik was stellig van plan om de naar schatting 16% langere route beduidend sneller af te leggen, desnoods inclusief verkeerslichten tegen. Maar ik kwam bedrogen uit.
Toen ik het CCC passeerde, kwam ik over 2 snelheidsremmers (waar ik al eens bijna aan het vliegen ben geweest). Geen probleem zoals meestal. Maar een meter of 100 verder hoorde ik m'n achterwiel stevig aanlopen. Dus gestopt, wiel van de grond, rondgedraaid maar niks, geen aanlopen te horen. In de fiets zag ik wel een geplastificeerde handleiding om de achteras te verwijderen op een plek liggen waar hij niet hoort; enigszins in de kettingkast geschoven. Dus die verwijderd in de veronderstelling dat ik dat gehoord heb. Weer in de fiets en jawel, weer een aanlopend achterwiel. Weer eruit, fiets op z'n kant, in de wielkast gekeken maar niets te zien. De rechterkant van de band leek aan te lopen aan de wang van de band te zien maar in de wielkasten geen duidelijke sporen van aanlopen te zien. Zelfs een mooi fel powerled zaklamp liet me geen oorzaak of slijtsporen zien. Wiel had met de hand geen voelbare speling. Dus kettingkapje eraf om te kijken of misschien de asmoeren eraf waren maar nee, ook niet. Dus weer de boel dicht, fiets weer op z'n wieltjes, instappen en..... verdorie, weer aanlopen. Wéér eruit en nogmaals kijken, zoeken maar zag niets. Staart omlaag drukken en dan fiets vooruit en jawel, weer aanlopend achterwiel te horen maar de plek van aanlopen kon ik niet goed bepalen.
Omdat ik de oorzaak niet kon vinden maar het aanlopen toch wel van serieuze aard was, heb ik naar het werk gebeld om te melden dat ik met pech stond en terug naar huis zou gaan voor ander vervoer en daardoor te laat zou komen. Ik besloot langzaam naar huis te gaan fietsen maar helaas.... ketting van de cassette af. Dus weer de fiets op z'n kant, kettingkapje eraf, ketting erop, kettingkapje weer terug en..... 1 schroef kwijt. Zoeken maar helaas..... na 5 minuten vond ik het wel best. Dan maar met 2 schroeven, lukt ook wel even.
Fiets rechtop, ik er weer in. Maar toen ik wegreed was het geluid weg dus kon ik toch doorrijden naar het werk.... of toch niet want 5 meter verder was het weer raak, dus toch maar naar huis gefietst..... met een slakkengangetje. En daar is dus de oorzaak van het ingehaald worden door tal van fietsers.
Thuis heb ik de Quest op de Foldycar gezet en ben naar het werk gereden. Na het werk ben ik doorgereden naar Dronten. Onderweg bedacht ik me dat het mogelijk de achterveer was die geknapt zou zijn. Ik kon immers geen slijtsporen vinden. De slijtage aan de wang van de band kon komen door die keer eerder dat ik een aanlopend achterwiel had. Ik hoopte dat dat het geval zou zijn want een veer vervangen is een paar minuten werk.
In Dronten aangekomen het verhaal vertelt aan Theo. Hij trok meteen de kettingafscherming in de fiets los en merkte ook op dat dat stukje rubber wel erg 'fijn' was. Niet echt dus als je de kettingafscherming wil verwijderen. Maar het stuk rubber zit op die plek omdat ik elke keer vet aan m'n bagage had zitten van de ketting. Het stuk rubber doet uitstekend z'n werk en dekt de naad af tussen de 2 kettingafschermingskappen.
Maar goed, kappen eraf en tadaaaaaa oorzaak zichtbaar. Dat was een duidelijk gevalletje gebroken achterbrug. Ik vermoed dat destijds dus het aanlopende actherwiel ook kwam door een scheur. Ik heb er toen naar laten kijken maar vermoedelijk was de scheur dan nog te klein om fatsoenlijk waar te nemen. Maar goed, nu was hij dus duidelijk wel zichtbaar.
De Quest en Foldycar heb ik in Dronten achtergelaten. Allert was er vandaag niet dus kon er ook niet gelast worden. Morgen mag ik Quemo weer ophalen, dan zal de achterbrug weer helemaal z'n werk doen.
Verder viel me een schade op aan de zijkant van de staartpunt. Vermoedelijk is de oorzaak te zoeken in de voetpomp die met het handvat in de staart gestoken zit.
Maar goed, ik ben dus een nachtje Questloos. Maar blij dat het nu gebeurt en niet volgende week. Volgende week zit ik zonder auto dus dan was het lastig om de Quest in Dronten te krijgen. Nu is het wat minder lastig wat dat betreft. Bovendien is morgen m'n vrije dag dus dan heb ik de Quest toch niet nodig.
Kilometerstand op moment van het euvel: 17366
zaterdag 3 september 2011
RISsen bij een racefietser die een tractor najaagt.
De vakantie is voorbij. Vandaag ben ik weer naar het werk geweest. Mijn streven om gemiddeld minimaal 100 kilometer per week te rijden is me helaas niet gelukt.
Om het toch een beetje goed te maken, ben ik vanmiddag na het werk via Kampen naar huis gereden. Het was een weinig boeiende rit. Goed, de snelheid zat er behoorlijk in maar verder niet veel interessante dingen meegemaakt of gezien. Ik had op een gegeven moment wel hoop maar die bleek tevergeefs.
Op de fietssnelweg tussen Kampen en Zwolle zag ik in de verte (een paar honderd meter van me verwijderd) een tractor rijden. Achter de tractor zag ik wat heen-en-weer bewegen. Mijn vermoeden was dat er een snorfiets, brommer of racefietser achter zat. Ik heb stevig doorgetrapt om de afstand kleiner te maken. Op een gegeven moment sloeg de tractor af en werd toch echt een racefietser beter zichtbaar.
Maar waarom bleef die racefietser zo lang achter die tractor hangen? Gebruikte hij de tractor als 'haas' of kon hij er gewoonweg niet voorbij?
Op het moment dat mijn RIS-aanval ten einde komt, lijkt het er meer op dat hij de tractor als haas heeft gebruikt. Of hij bij mij nog een poging heeft gewaagd, weet ik niet. Veel kans had hij in ieder geval niet want hij verdween wel héél vlot in m'n achteruitkijkspiegels nadat ik hem met 45 km/h voorbij stoof.
Om het toch een beetje goed te maken, ben ik vanmiddag na het werk via Kampen naar huis gereden. Het was een weinig boeiende rit. Goed, de snelheid zat er behoorlijk in maar verder niet veel interessante dingen meegemaakt of gezien. Ik had op een gegeven moment wel hoop maar die bleek tevergeefs.
Op de fietssnelweg tussen Kampen en Zwolle zag ik in de verte (een paar honderd meter van me verwijderd) een tractor rijden. Achter de tractor zag ik wat heen-en-weer bewegen. Mijn vermoeden was dat er een snorfiets, brommer of racefietser achter zat. Ik heb stevig doorgetrapt om de afstand kleiner te maken. Op een gegeven moment sloeg de tractor af en werd toch echt een racefietser beter zichtbaar.
Maar waarom bleef die racefietser zo lang achter die tractor hangen? Gebruikte hij de tractor als 'haas' of kon hij er gewoonweg niet voorbij?
Op het moment dat mijn RIS-aanval ten einde komt, lijkt het er meer op dat hij de tractor als haas heeft gebruikt. Of hij bij mij nog een poging heeft gewaagd, weet ik niet. Veel kans had hij in ieder geval niet want hij verdween wel héél vlot in m'n achteruitkijkspiegels nadat ik hem met 45 km/h voorbij stoof.
Abonneren op:
Posts (Atom)