Vanmorgen was het weer eens zover. Ik reed tegen de Oude IJsselbrug omhoog en zag bij de verkeerslichten van links mijn collega op z'n snorfiets aankomen. Het ding van hem rijdt ergens tussen de 36 en 38 km/h, uitgaande van mijn (geijkte) teller.
Tegen de brug op ben ik doorgaans niet echt vlot. Maar hij had de verkeerslichten tegen dus duurde het wel even voordat hij me achterop kwam.
Het moment dat hij mij passeerde was weer net over het hoogste punt heen. Vanaf daar is het dus dalen; dikke pret dus.
Omlaag heb ik langzaam de snelheid opgevoerd. De afstand liet ik bewust redelijk groot omdat we verkeerslichten naderen. Bovendien zag ik een fietser staan bij de verkeerslichten dus inhalen is dan geen strak plan.
De fietser krijgt groen nog voordat wij bij hem zijn. Wij hebben mazzel want we kunnen bij de verkeerslichten direct doorrijden. Even later haalt mijn collega op z'n wat vlotte snorfiets de fietsers (tevens collega en inmiddels bekend met mijn fiets, het geluid en de snelheid) in. Ik volg hem nu van een stuk dichterbij.
Zodra mijn snorfietsende collega m'n fietsende collega voorbij is, heb ik ruim baan en zet flink wat kracht op de pedalen. Omdat we nog altijd lichtelijk dalen, gaat dat versnellen enorm vlot want in rap tempo gaat de snelheid van 36 km/h naar 52 km/h. En ja..... dat gaat best hard. Onderstaande video geeft een aardige impressie. (de snelheid loopt overigens wel omlaag; aan het einde van het filmpje zit ik ongeveer op 40 km/h)
Vandaag ben ik even naar Dronten gefietst om het Ventisitkussen voor de Hurricane van m'n vrouw te halen. Het was vandaag heerlijk weer dus ging het in rap tempo. Hoewel, in m'n woonwijk ging ik eigenlijk een andere route dan gepland en kreeg ik te maken met geklungel van automobilisten op een parkeerplaats. Desondanks heb ik nog voor de hoge brug bij Kampen een gemiddelde van 35 km/h op m'n teller weten te krijgen. Op de brug ging dat helaas weer fors onderuit maar niet getreurd want uiteindelijk ben ik (auto-start-stop van fietscomputer) toch nog uitgekomen op 33,41 km/h gemiddeld uitgekomen op 59,35 kilometer volgens mijn Sigma BC1606.
Racefietsers? Wel een paar gezien maar overwegend tegenliggers. De twee die ik wel achterop kwam.... tja..... welke racefietsers? Helaas geen gein aan.
Maar op de terugweg was het feest. Ik was net Dronten uit, kwam bij de Colijnweg, waar ik moest oversteken in verband met werk aan de weg. Tijdens het remmen ineens een harde knal..... Oorzaak was direct duidelijk: lekke rechter voorband.
Ik ben gestopt en uitgestapt. Achter me zag ik een plas witte Elite Racer Sealant en een klein spoortje van hetzelfde spul naar m'n fiets.
De reserveband en pomp heb ik uit m'n fiets gehaald en vervolgens de fiets op z'n kant gelegd.
Als ik een band van de velg haal, zoek ik eerst het ventiel op. Normaal doe ik dat om eerst de band helemaal goed leeg te laten maar dat was nu niet nodig. Maar ook gebruik ik het ventiel als oriëntatiepunt want lichten begin ik altijd op 1/4e vanaf het ventiel. Eenmaal het ventiel 'gevonden', trof ik hem scheef in het ventielgat aan. Bij het verwijderen, wat met Kojaks heerlijk simpel en soepel gaat, had ik ineens een stuk ventiel in m'n hand. Heel vreemd. Ik was in de veronderstelling dat dat de oorzaak was van m'n lek.
Oorzaak? Tja, dat is misschien tijdens het remmen gebeurd toen hij diagonaal in het ventielgat van de velg geschoten is maar zeker ben ik er niet van. Wie het weet, mag het zeggen.
Het leggen van de nieuwe Kojak is ook een eitje van een cent. Zonder kracht te hoeven zetten, laat de Kojak zich netjes om de velg leggen. Ook hobbels/bobbels zijn een zeldzaamheid; de hieldraad gaat netjes in de daarvoor bedoelde geul in de velg.
Thuis aangekomen heb ik de lekke band maar eens goed bekeken. Het was toch niet het ventiel wat de oorzaak was maar toch echt een klapband. Op heel wat plekken was ik ruimschoots door het rubber heen en zelfs van het canvas van de buitenband was weinig meer over op veel plekken.
Wat wel jammer is, is dat ik door de klapband niet meer kan controleren of ik nog ergens lekken in de binnenband had om de werking van de sealant te bekijken.
Het moge duidelijk zijn dat dit lek gewoon m'n eigen schuld is. Mogelijk is die klapband trouwens wel een gevolg van het gebruik van de sealant. ALS ik wel meer lekken gerereden heb, dan was me dat eerder opgevallen als ik geen sealant gebruikt had. En als ik dan lek zou rijden, dan zou ik de band dus inspecteren en al eerder opmerken dat de band finaal versleten was, of eigenlijk, opmerken dat de band bezig was te slijten. Met een voorband niet zo'n drama maar met een achterband kan dat echt een ramp zijn. Scheelt wel dat ik de achterband in ieder geval 2x per jaar verwissel, dat de band een grotere omtrek heeft, waardoor hij minder slijt en dat dit niet de remmende en sturende band is. De kans acht ik daarom een stuk kleiner bij de achterband.
Tot slot de lekstatistieken:
Lek 1: 2358km;
Rechtsvoor; Kojak; gewoon lek
Lek 2: 3032km;
Rechtsvoor; Kojak; vrij 'groot' stukje metaal.
Lek 3: 4922km;
Rechtsvoor; Kojak; groot stuk glas
Lek 4: 6341km;
Achter; Kojak; groot stuk glas maar effectief gedicht door SuperSealant; pas opgemerkt bij verwisselen van de band.
Lek 5: 6947km;
Rechtsvoor; Kojak; niet duidelijk wat de veroorzaker was, wel veel steentjes/glas aangetroffen.
Lek 6, 7, 8, 9 en 10: 7859km;
Achter; Furious Fred; 1 groter lek, 4 kleinere lekken, alle 5 gedicht door SuperSealant en pas opgemerkt bij verwisselen van de band.
Lek 11: 9570km;
Rechtsvoor; Kojak; Vermoedelijk velglint
Lek 12: 11219km;
Rechtsvoor (meen ik); Lek effectief gedicht door de race sealant
Lek 13 en 14: 12830km (naar schatting)
Links- en rechtsvoor; Lek effectief gedicht door de race sealant
Lek 15 t/m 20: 13176km; Elite Race Sealant in de banden
2 rechtsvoor waarvan 1 gedicht bij 5 bar.
4 achter waarvan 1 pas gedicht bij 2 bar.
Andere 4 lekken (voor en achter) effectief gedicht.
Lek 21 t/m 25: 13190km; Elite Racer Sealant in de banden hoewel links te weinig
2 rechtsvoor waarvan 1 bij een nippel en daarna bij het ventiel; niet te dichten dus
3 linksvoor waarvan 2 kleintjes die gedicht leken en een nieuwe grote maar te weinig vloeistof in de band waardoor het lek niet gedicht is.
Lek 26 t/m 28: 14420km; Elite Racer Sealant in de band
2 lekken in de Furious Fred met RaceGuard; effectief gedicht
1 lek in de Furious Fred, pas gedicht bij 2 bar
Lek 29: 15024km; Elite Racer Sealant in de band; niet gedicht
1 lek linksvoor. Lek aan de velgkant; stilstaand leeggelopen
Lek 29 vervolg: 15620km; Elite Racer Sealant in de band; niet gedicht
1 lek linksvoor. Lek aan de velgkant onder de plakker van lek 29: scheur geworden.
Lek 30: 18066km; Elite Racer Sealant heeft me met zachte band op plaats van bestemming gekregen
1 lek linksvoor. Er zat op moment van plakken niet veel sealant meer in de band maar het lek was wel voldoende gedicht om door te rijden.
Lek 31: 18203km; Lek niet gedicht wegens klapband
1 lek rechtsvoor. Elite Racer Sealant had geen nut meer bij een klapband vanwege zwaar versleten buitenband'
Enige tijd geleden heb ik een tour/racekap besteld. Het duurt nog wel een week of wat voordat ik hem in ontvangst kan nemen en tot die tijd heb ik nog heel wat tijd om na te denken over bijvoorbeeld de kleur.
In eerste instantie dacht ik aan 'carbon' zwart. Maar ik begin toch te twijfelen of ik niet liever een witte kap wil.
Hoewel ik nog niet in de planning heb om een nieuwe Quest te bestellen, heb ik al wel ideeën voor het uiterlijk van een nieuwe Quest. En die zal dan in het wit uitgevoerd gaan worden; dan zou een witte kap dus wel handig zijn.
Voordeel van gewoon 'Carbon' vind ik nog wel dat het beremooi is maar ook nog eens wat minder gevoelig is voor krassen en beschadigingen; een witte laklaag zal toch eerder slijtageplekken gaan vertonen.
Voor het idee ben ik even wat aan het paintshoppen geslagen om een impressie te maken van hoe een witte racekap op mijn huidige Quest zou staan:
Afgelopen week heb ik al eens geschreven over mijn nieuwe fisheye lenzen voor mijn 808 #11 camera.
Vandaag heb ik een drietal foto's geschoten. 1 zonder extra voorzetlens, 1 met de 180 graden lens en 1 met de 185 graden lens.
De afbeeldingen hebben niet meer de originele resolutie van 1280x720 maar daar gaat het me nu even niet om; het doel is te laten zien wat de verschillende lenzen van de omgeving laten zien:
Tot slot nog een foto met de 3 beelden over elkaar heen geplakt waarbij ik de afbeeldingen heb geschaald zodat ze in elkaar passen:
180 graden vind ik nogal sterk en 185 graden lijkt me onmogelijk met een lens die zo bar weinig bolling heeft aan de voorkant. Maar goed, die 2e is duidelijk nóg meer wide-angle en niet zo'n beetje ook.
Als ik met de '185' een foto schiet, dan kan ik uit het midden 50% eruit knippen, dan heb ik de foto die ik zou hebben als ik de '180' zou gebruiken. Neem ik uit die foto weer 65% uit het midden, dan heb ik de foto zoals die rechtstreeks uit de camera zou komen.
Met andere woorden: ga ik van '185' naar de camera zonder lens, dan blijft er slechts 32,5% van de foto over.
Het rode gebied is wat de camera ziet. Het blauwe komt erbij met de '180 degree' fisheye lens. Daar bovenop komt nog de groene rand voor de '185 degree' fisheye lens.
Ondanks mijn kleine postuur van slechts 1,78 meter lengte zat ik niet helemaal naar m'n zin in de Quest. En nee, het was niet zo dat de fiets me te groot is terwijl er ook velomobielrijders van 2 meter plaats kunnen nemen in de Quest. Nee, de fiets was me niet te groot maar te klein!
Hoe kan dat? Vrij simpel: de verhoudingen van m'n bovenlichaam en onderlichaam en vast ook de lengte van m'n nek zijn niet echt de verhoudingen die je ziet bij mannelijke modellen. Nee, ik ben een klein mannetje maar dat zit vooral in de benen.
Mijn Quest hadden ze bij aflevering nog niet op z'n diepst gezet. Bij het korte proefrondje werd me direct duidelijk dat dat dieper moest. Dus hebben ze direct de zitting zo laag mogelijk gezet. De steunwaarop de zitting rust (bij de wielkast) stond maximaal omlaag. De voorkant van de stoel zou nog een gat lager kunnen, tenminste, dat gat zat er wel maar dan zou de onderkant van de zitting door de bodem van de fiets moeten en dat gaat dus niet.
Desondanks zit ik niet diep genoeg in de Quest. Met mooi weer had ik er weinig last van maar zodra het weer slechter werd en het schuimdekje plaats mocht nemen over het instapgat, dan werd duidelijk dat ik m'n nek in elkaar moest drukken om de klep van mijn pet aan te laten sluiten op de rand van de schuimkap om zoveel mogelijk regen buiten te houden. En nee, dat rijdt niet comfortabel. Mijn schouders? Die zaten bijna strak tegen de onderkant van de rand van het instapgat aan. Een vinger paste er bij lange na niet tussen.
Onlangs heb ik op de ligfietslijst een vraag gesteld over dat dieper zitten. Questrijder Hans W. kwam aan met een andere steun aan de achterwielkast waarbij de zitting verder naar achteren komt te zitten. Dus ben ik gisteren naar Velomobiel.nl gegaan om daar zo'n steun te halen. Maar wat blijkt: die is even hoog. Dieper ga ik daar niet mee zitten. Hoogstens meer onderuit maar zeker niet dieper.
Gelukkig kwam Theo met de vraag of ik extra gaten had geboord. Domdomdom..... dat had ik zelf kunnen bedenken. De steun die ik nu gebruik, heeft nog ruimte voor één setje gaten boven de bestaande gaten waarmee de steun nog een centimeter lager zou kunnen komen te zitten. Dus ben ik aan het boren geslagen.
Eerst heb ik met de steun een 'boormal' gemaakt van een plank eikenhout:
Vervolgens heb ik deze mal gebruikt om 3 extra gaten te boren. Hier een foto van de steun zoals hij nu is. Oorspronkelijk zaten de boutjes een gat lager. Nu zitten ze dus in de nieuwe gaten, waarmee de steun een centimeter lager zit. Vermoedelijk zou ik 2 centimeter kunnen gebruiken maar dat past niet meer in de steun. En elke centimeter winst is er één. En direct is de afstand tussen m'n schouders en de onderkant van de rand van het instapgat vergroot. Nu past er waarachtig een vinger tussen!
Toen kwam het volgende probleem: de zitting (die al maximaal naar voren geschoven was), paste niet meer tussen zijn scharnierpunt aan de voorkant en de steun aan de achterkant.
Gelukkig had Theo me gisteren ook de nieuwe fiets van Ymte laten zien. Daarin hebben ze aan de voorkant van de stoel 2 plaatjes weggelaten waarmee de zitting in hoogte versteld kan worden. Weglaten van die plaatjes maakt de verstelbaarheid minder maar de stoel kan wel verder naar voren. Dus heb ik die plaatjes verwijderd en de scharnierpunten rechtstreeks aan de zitting gemaakt. En wat blijkt: dat past precies! Weer een probleem opgelost dus.
Het geamputeerder stuk aluminium bewaar ik uiteraard wel. Mocht de fiets naar een volgende eigenaar moeten, dan kan het plaatje weer teruggeplaatst worden.
Het enige wat mij nog te wachten staat is het afstellen van de afstand tussen trappers en zitting omdat de zitting nu een fors eind naar voren is gekomen.
Verder is het nu ook de vraag welke race/tourkap ik nodig heb van Velomobielonderdelen.nl omdat ik nu toch weer een leuk stukje dieper zit. Ik denk dat het toch zaak is dat ik vantevoren ga passen en meten, eventueel met helm op m'n kop onder de kap voor het geval ik weer eens aan een wedstrijd mee wil doen.
Vandaag was het dan toch weer zover. Ik had weer een lekke band. Maar het is inmiddels wel zo'n 2500 kilometer na het vorige lek en dat is een enorme tijd voor mijn doen. het lek ontdekte ik toen ik in een bocht naar rechts maakte; de fiets ging als een dweil door de bocht. Bovendien liep m'n snelheid behoorlijk terug. In plaats van snelheden ruim boven de 30, zat ik daar nu duidelijk onder. Met 27 à 28 km/h op rechte stukken vond ik het wel best.
Een eindje verderop, op de volgende rotonde moet ik rechtdoor. Het fietspad is gescheiden van de rijbaan maar is wel in de voorrang gesteld. Van rechts komt een weg waar auto's nogal eens de neiging hebben om het fietspad over te stuiven zonder rekening te houden met fietsers.
Vandaag kwamen er 2 voertuigen aan. Een busje en grote pickup met paardentrailer. De eerste knalde over het fietspad; niet elegant maar ik was nog wel ver genoeg verwijderd om niet te kunnen spreken van gevaar. De pickup, die er vlak achter reed, had heel wat tijd om mij aan te zien komen. Uiteraard voerde ik licht (doe ik áltijd met fietsen in de Quest) en ik had mijn richtingaanwijzers aan naar links om aan te geven dat ik de rotonde zou blijven volgen.
Maar helaas, de bestuurder van de lompe pickup meende dat hij ook nog wel voor mocht gaan en mij niet hoefde te zien. Alleen ben ik wel dermate assertief dat hij toch maar het rempedaal heeft aangetikt en wel zodanig veel dat hij even licht slipte.
Toen ik voor hem langs reed, vond hij het nodig om even stevig met z'n grootlicht te knipperen en eenmaal voorbij moest hij nog even z'n claxon laten horen.
Misschien had hij een paard o.i.d. in z'n paardentrailer en vond hij het daarom niet aangenaam om flink te moeten remmen. Maarja.... mocht dat het geval zijn geweest, dan is het misschien een stuk verstandiger om rustiger een rotonde te naderen, beter de ogen te gebruiken en gewoon de regels te volgen.
Tot slot de lekstatistieken:
Lek 1: 2358km;
Rechtsvoor; Kojak; gewoon lek
Lek 2: 3032km;
Rechtsvoor; Kojak; vrij 'groot' stukje metaal.
Lek 3: 4922km;
Rechtsvoor; Kojak; groot stuk glas
Lek 4: 6341km;
Achter; Kojak; groot stuk glas maar effectief gedicht door SuperSealant; pas opgemerkt bij verwisselen van de band.
Lek 5: 6947km;
Rechtsvoor; Kojak; niet duidelijk wat de veroorzaker was, wel veel steentjes/glas aangetroffen.
Lek 6, 7, 8, 9 en 10: 7859km;
Achter; Furious Fred; 1 groter lek, 4 kleinere lekken, alle 5 gedicht door SuperSealant en pas opgemerkt bij verwisselen van de band.
Lek 11: 9570km;
Rechtsvoor; Kojak; Vermoedelijk velglint
Lek 12: 11219km;
Rechtsvoor (meen ik); Lek effectief gedicht door de race sealant
Lek 13 en 14: 12830km (naar schatting)
Links- en rechtsvoor; Lek effectief gedicht door de race sealant
Lek 15 t/m 20: 13176km; Elite Race Sealant in de banden
2 rechtsvoor waarvan 1 gedicht bij 5 bar.
4 achter waarvan 1 pas gedicht bij 2 bar.
Andere 4 lekken (voor en achter) effectief gedicht.
Lek 21 t/m 25: 13190km; Elite Racer Sealant in de banden hoewel links te weinig
2 rechtsvoor waarvan 1 bij een nippel en daarna bij het ventiel; niet te dichten dus
3 linksvoor waarvan 2 kleintjes die gedicht leken en een nieuwe grote maar te weinig vloeistof in de band waardoor het lek niet gedicht is.
Lek 26 t/m 28: 14420km; Elite Racer Sealant in de band
2 lekken in de Furious Fred met RaceGuard; effectief gedicht
1 lek in de Furious Fred, pas gedicht bij 2 bar
Lek 29: 15024km; Elite Racer Sealant in de band; niet gedicht
1 lek linksvoor. Lek aan de velgkant; stilstaand leeggelopen
Lek 29 vervolg: 15620km; Elite Racer Sealant in de band; niet gedicht
1 lek linksvoor. Lek aan de velgkant onder de plakker van lek 29: scheur geworden.
Lek 30: 18066km; Elite Racer Sealant heeft me met zachte band op plaats van bestemming gekregen
1 lek linksvoor. Er zat op moment van plakken niet veel sealant meer in de band maar het lek was wel voldoende gedicht om door te rijden.
Vandaag ben ik eruit gereden door een snorfiets. Het ding was niet eens opgevoerd! Goed, hij reed harder dan 25 km/h maar toch, ik ben eruit gereden. Waarom? Ja, dat heeft een reden.
Verder een afslaande auto die duidelijk verder vooruit kijkt dan 2 meter.
Dan een brug die open staat. Ik ben dom genoeg om achter een (stinkende) snorfiets te gaan staan. Die ben ik maar voorbij gestoken en vooraan gaan staan, uit de weg van die vieze uitlaatdampen. Direct kreeg ik een aardig gesprekje met een fietser.
Niet iedereen is even goed op de hoogte van de verkeersregels. En toegegeven, ook ik ken ze echt niet allemaal. Soms levert dat gebrek aan kennis ergernis op bij die personen. Een mooi voorbeeld, wat trouwens al een flinke tijd niet meer is voorgekomen, is de regel dat fietsen op meer dan 2 wielen die breder zijn dan 75 cm ook de rijbaan mogen gebruiken.
Automobilisten denken 'wegenbelasting' te betalen. Dat hoeven fietsers niet dus 'OPZOUTEN!!! Niet op de rijbaan met die fiets van je'. Zitten ze toch met een paar dingen niet helemaal goed:
1) Het is geen wegenbelasting (meer) maar motorrijtuigenbelasting.
2) Ik ben fietser maar heb ook een auto en betaal net zo goed die vermeende 'wegenbelasting' (lees: motorvoertuigenbelasting) alleen maak ik er minder gebruik van omdat ik doorgaans de fiets pak.
3) Ik mág met mijn meer dan 75cm brede fiets op 3 wielen gewoon op de rijbaan rijden En bij snelheden boven de 30 km/h is de rijbaan vaak de meer verstandige plek, in ieder geval binnen de bebouwde kom.
Maar goed, vandaag toch weer zo'n figuur achter me. Ik had helaas de camera naar achteren niet aan staan. Maar een Toyota stationwagon (type weet ik niet, ik gok een Corolla of een Avensis) kwam kort op m'n staart rijden, ramde de claxon in (hij kon niet inhalen in verband met vluchtheuvels en tegenliggers). Na passeren van de tegenliggers en vluchtheuvels kwam hij luid toeterend voorbij.
De werkzaamheden aan de Ruiterlaan lijken voltooid, zoals van tevoren in de planning werd aangegeven.
Aan weerszijden ligt 'zwart' asfalt met klinkermotief en in het midden rood asfalt.
Veel is er in wezen niet veranderd want de voorrang vanaf de Spoolderbergweg richting de Ruiterlaan was al in de voorrang. Ook daar waar de Spoolderbergweg op de Ruiterlaan aansluit, was de route vanaf Spoolderbergweg naar de Willemsvaart al in de voorrang.
Eenmaal op de Ruiterlaan heb je vrij vlot een kleine, onopvallende, doodlopende weg naar rechts. Ik zie nu (op Google Maps) pas dat daar een weg zit. Ik weet ook niet hoe daar de voorrang nu geregeld is. Ik vermoed (aan de filmbeelden te zien) dat de zijweg een uitritconstructie gekregen heeft en daarmee voorrang moet verlenen aan de Ruiterlaan. Maar goed, onopvallende weg waar ik nog nooit iemand uit heb zien komen of naartoe heb zien rijden. Daar verandert in wezen weinig aan de situatie of comfort van doorrijden.
Wat wel veranderd is, is het einde van de Ruiterlaan, bij de Willemsvaart.
De bocht naar rechts is nu in de voorrang (en heeft dus voorrang op fietsverkeer wat van de andere kant van de Willemsvaart komt). Maar nog mooier vind ik dat de asfaltstrook in de bocht beduidend breder is geworden en voorzien is van een middenmarkering. Fietsers die vanaf het centrum komen, hadden nogal eens de neiging om de bocht aan te snijden. Dat in combinatie met beperkte breedte EN slecht zicht door een schuurtje in de bocht was verre van gelukkig te noemen. Meer breedte en die middenmarkering zal er hopelijk voor zorgen dat (brom/snor)fietsers meer hun eigen weghelft aanhouden. Hier dus denk ik een grote verbetering!
Afgelopen week kreeg ik via de weblog 'XL-Network' lucht van een poging om zoveel mogelijk fietsers, die met camera rondrijden, op 10 oktober 2011 hun rit online te zetten. Het verhaal staat op de weblog 'Cycle Video Day'.
Op internet staat een aardige lijst van rijders. De lijst met rijders in Groot Brittannië is echt enorm. Maar als je op internet kijkt naar de capriolen die ze daar moeten uithalen om maar niet in aanraking te komen met automobilisten etc., dan snap je het wel.
Het doel hiervan? Wat ik eruit gefist heb.... tja, om aan te geven waar fietsers mee te maken krijgen als ze hun vervoermiddel nemen om naar hun werk te rijden. Ook om aan te geven dat de weg óók van fietsers is en dat we dus de weg met elkaar moeten delen. Nu hoor ik al bijna mensen heel hard roepen dat fietsers asociale weggebruikers zijn. Helaas, toegegeven, die zitten er zeker bij. En ook ik houd me niet altijd aan de regels en ook ik rijd niet altijd even elegant. Het doel van de filmpjes moet niet zijn om (bijvoorbeeld) automobilisten negatief af te schilderen maar om een algemeen beeld te geven waar wij, fietsers, mee te maken krijgen en dan àlles dus zowel positief als negatief.
Ik heb een poging gewaagd van een ritje woon-werk-verkeer waarbij we 'Ninja's' op de fiets zien; fietsers zonder licht dus. We zien spookfietsers (met licht overigen!). Later zien we ook waarom we die spookfietsers tegen kwamen want die zijn tegen een probleem aangereden, waar ik vanmiddag op de terugweg ook mee te maken kreeg: onduidelijk omleiding door de wegbeheerder bij werk aan de weg. Verder auto's die netjes voorsorteren achter een fietser om rechtsaf te slaan. Verder een ligfietser in een rijdende Nemo die rood licht negeert (ja, ik dus), een snorfietser die 25 mag, 40 op z'n teller heeft maar wat blijkbaar maar 32 km/h werkelijk is. Een auto die op gepaste afstand achter me blijft rijden terwijl ik op de rijbaan rijd (wegens werk aan de weg) en misschien nog wel meer dingen.
Maar goed, een filmpje van maximaal 10 minuten was het doel:
De fietscomputer van mijn fiets(en) tracht ik altijd netjes te ijken. Met een afwijking van 2 millimeter op 3 complete omwentelingen (is bij benadering 5 meter oftewel 5000 millimeter) van het voorwiel, zit ik met een overdreven nauwkeurige meting want een beetje hardere of zachtere banden zorgt al voor een veel groter verschil. Maar maakt niet uit, wel leuk om het even zo nauwkeurig te doen.
Hoe dan ook, een collega van me weet dat ik m'n teller netjes ijk.
Dat mijn teller netjes geijkt is, blijkt wel keer op keer als ik een rit rijd met m'n fiets. Zelfs op afstanden van 100 kilometer is de afwijking in afstand met de GPS misschien 500 meter, wat neerkomt op een afwijking van slechts 0,5%. Maar zelfs 1% zou netjes zijn.
Maar die collega heeft een snorscooter. Je weet wel, zo'n gemotoriseerd apparaat met blauw kentekenplaatje aan de achterkant. Die dingen mogen maximaal 25 km/h maar meestal knallen ze je met meer dan het dubbele voorbij.
De snorscooter van m'n collega geeft aan dat hij vol gas zo'n 40 km/h rijdt. Mijn collega had daar wat z'n twijfels bij en wilde dat wel eens meten. Vandaar dat hij mij gevraagd heeft of ik een keer met hem op kan rijden om zijn werkelijke snelheid te bepalen.
Vanmorgen toen ik richting het werk reed, kwam hij naast me rijden terwijl ik met zo'n 24 km/h tegen de IJsselbrug op trapte. Erg vlot bijkomen deed m'n collega niet. Maar eenmaal naast me, hebben we afgesproken dat dit wel een mooi moment was om eens zijn teller te controleren.
We kwamen meer bovenop de brug. Mijn teller gaf een stabiele 25 km/h aan. Zijn teller zat al aan de 28. Duidelijk dat die teller niet helemaal zuiver is.
Onder aan de brug moesten we wachten voor de verkeerslichten. Omdat ik 's morgens lang niet altijd op m'n best ben qua conditie, en m'n collega graag op volle snelheid wilde meten, heb ik gezegd dat hij maar voor me moest gaan rijden, dan zou ik proberen zijn snelheid te halen.
En toen..... het licht sprong op groen. Het motortje van het snorfietsje deed z'n best en spoot er vrij vlot vandoor vanuit stilstand. Ik wilde niet achterblijven en vreesde het ergste want zo vlot kon ik niet optrekken. Ik zette aan om bij hem te komen. Maar...... ehm..... wachtte hij op mij? Ik kwam achter hem te rijden en de snelheid liep op..... 20.....25...... 30....... 33...... 33...... 33...... we gingen nog wat omlaag en even later zaten we op het vlakke. 33....... 32........ 32........ 32.......... Dit kon niet goed zijn. Ik had me voorbereid dat ik (zeker na een slechte nachtrust) me het snot voor ogen moest trappen maar met 32 km/h was ik nog niet eens op gang. Dus trap een tikkie vlotter en ga naast m'n collega rijden. Hij gaf aan vol gas te rijden en 40 km/h op z'n teller te hebben. toen ik z'n snelheid vertelde, was dat wel een geruststelling. Hij hoeft niet hard en heeft geen trek om bij oom agent op de rollerbank een 40 km/h te zien verschijnen op het meetinstrument van de agenten. En dat gaat dus ook niet gebeuren. Die snelheid bereikt hij bij lange na niet. Het ding rijdt wel harder dan de toegestane 25 km/h maar een buitensporig racemonster is het zeker niet. Voor snorfietsbegrippen vind ik het zelfs een beschaafde snelheid.
Maar om een lang verhaal snel tot een einde te brengen, ik ben daarna maar op m'n eigen snelheid verder gereden...... met nu toch een echte 40 km/h op de teller, de mijne welteverstaan.
Eerst rijd ik rustig naar m'n werk. Helaas sputtert het wat. Ik besluit de camera toch nog niet op te bergen in m'n fiets. Een beetje sputters moet hij toch wel kunnen hebben? De eerste druppels zijn op het bijgevoegde filmpje te zien. Aan het einde van de rit is het aantal enorm hoger en zijn de druppels ook stevig groter. Daardoor heeft zich ook vocht in de lens weten te werken. Gevolg was 's middags een condenswaas aan de binnenkant van de lens. Ik heb de lens open gemaakt om hem te laten drogen. Dat ging goed tot het moment dat ik een druppel uit de lensbehuizing wilde schudden. Dat lukte heel mooi maar helaas was het niet alleen water wat naar buiten kwam. De lens is opgebouwd uit de behuizing en daarin 3 lenzen waarvan er 2 naar buiten kwamen vliegen. Gevolg was dat 1 van de lenzen brak. Ik heb inmiddels alweer een nieuwe fish eye lens besteld maar ook een (voor mij) nieuwe variant die nog net een tikkie meer fisheye is. Ik ben benieuwd.
Maar terug naar die eikels. In het filmpje rijd ik door een tunnel. Daarna nog een weg oversteken en verder via het fietspad. Lekker fietsen was er niet meer bij. Stevig wat herrie. Het wegdek totaal niet egaal. Eikels, eikels en nog eens eikels.
Nu kan ik allerhande scheldwoorden gaan verzinnen en hier plaatsen maar dat zou niet terecht zijn. Het zijn en blijven eikels.
Nja, hoewel we hier in Nederland wonen en niet in het land waar Ninja's van oorsprong vandaan komen, we hebben er hier genoeg.
Buitenlandse fietsers: beat this!
Begin september 2011 werd een mededeling gedaan dat de Ruiterlaan in Zwolle omgebouwd zou worden tot fietsstraat. Vandaag lijkt het erop dat de werkzaamheden gestart zijn.
Iedereen maakt fouten, zelfs de beste chauffeurs. Soms maak je zelf fouten (ik wel in ieder geval), soms zie je acties van anderen. Soms zie je trouwens ook dingen die misschien in eerste instantie fout lijken maar die dat mogelijk toch niet zijn.
In een half jaartje tijd heb ik wat opmerkelijke situaties gezien waarvan hier een compilatie.
De boventoon wordt gevoerd door motorvoertuigen die zich op het fietspad of de fietsstrook bevinden en fietsers die heel creatief omgaan met het fietspad.
