Oliebollentocht 2012 (en achterlichtdrama)

Vandaag was het dan zover: de tweede editie van de Velomobielen Oliebollentocht in Zwolle. Het betreft de 17e editie in de lijst met oliebollentochten voor velomobielen. Vorige keer in Zwolle was in 2003. Toen stond de teller tussen de 50 en 60 velomobielen. Vandaag mochten we er tussen de 150 en 160 van maken.

Ik ben al redelijk bijtijds opgestaan. Ik moest de kar nog klaar maken voor velomobieltransport. Afgelopen jaren was dat om Quemo en Quesjer naar de startplaats te brengen maar omdat dit jaar een 'thuiswedstrijd' was, was dat niet nodig. De aanhanger moest worden klaar gemaakt om eventueel gestrande velomobielen op te pikken. Gebeurt niet snel maar de kans bestaat. Achteraf was het gelukkig niet nodig.

Na ontbijt naar binnen te hebben gewerkt en de kar te hebben opgebouwd en meegegeven aan degene die ermee zou rijden, ben ik naar de startplaats gegaan. Er waren al redelijk wat velomobilisten aanwezig.

Ik heb me eerst maar eens vermaakt met helpen dirigeren van auto's en fietsen. De verkeersregelaars waren er nog niet maar het was gelukkig ook nog niet druk met aanrijdende deelnemers. Enige tijd later kwamen de verkeersregelaars, die hun nut absoluut hebben bewezen. Fietsende velomobilisten werden netjes geholpen de drukke straat over te steken waarbij het autoverkeer even moest wachten. Verder werden mensen die met de auto kwamen (velomobiel erin, erop of erachter of een combinatie daarvan) werden netjes doorverwezen naar de beschikbare parkeerplaatsen want op het terrein van De Vrolijkheid (startlocatie) was niet voldoende parkeerplek voor auto's, aanhangers EN dan nog eens 150+ velomobielen. De auto's moesten daarom toch een andere plek opzoeken.

Om ongeveer 11:00h ging de tocht van start. Groep 1 zou 29 km/h kruissnelheid aanhouden, groep 2 (waarvan ik voorrijder was) met 27 km/h, groep 3 met 25 en groep 4 met 23 km/h.

Ook nu werden we netjes begeleid door de verkeersregelaars bij het oversteken van de drukke straat. En niet veel verder stond een ander koppeltje regelaars om (brom)fietsers tegen te houden en ons aanwijzigingen te geven en indien nodig, te helpen met keren in de krappe bocht die wel te nemen valt maar met toch even onoplettendheid vaak niet te halen valt met een Quest. Een beetje hulp is dan welkom.

Het 'keerpunt' gaf blijkbaar veel oponthoud. Ik deed als voorrijder rustig aan maar desondanks was er blijkbaar een fors gat gevallen in de groep. Als voorrijder van zo'n enorme lel fietsen ben ik geen ervaringsdeskundige. Een sliert van 58 velomobielen achter je aan is nogal wat. Rijden ze achter elkaar, dan heb je een treintje van toch al snel 500 meter! (nee, ze zijn geen 10 meter lang maar houden vaak wel die afstand aan). ik kreeg dus te horen dat ik nóg rustiger aan moest doen en nóg langzamer optrekken. Best lastig als je normaal gewoon flink de pedalen in het rond beweegt.

Bij aankomst in Hasselt hebben we even gewacht om de groep weer bij elkaar te krijgen. Ook wilde iemand vanaf de molen wat foto's schieten van de groep. Lastig want de volgende groep zat ons op de hielen. We zijn rustig verder gereden door Hasselt en daarna door naar Zwartsluis. Maar bij verlaten van Hasselt stonden weer 2 verkeersregelaars om ons een ongehinderde doorgang te geven.

In Zwartsluis was de route gewijzigd (had ik al over geschreven). De nieuwe route kwam door de winkelstraat. Ik gokte dat dat nog wel eens een puinhoop kon worden. Ik zag het al voor me: winkelstraat op zaterdag tegen het middaguur. En dan 4 groepen van elk 40 velomobielen door dat winkelende publiek. Maar de realiteit was anders. Het was in Zwartsluis in de winkelstraat op zaterdag rustiger dan een zondag in Zwolle, terwijl dan de winkels niet open zijn. Dat was dus een grote meevaller.

In Zwartsluis werden we weer geholpen door verkeersregelaars. Deze keer moest de groep velomobielen zich eerst opstellen, waarna de hele club in één keer over kon steken in zo min mogelijk tijd.

De route liep daarna door naar Belt Schutsloot, waar we pauze hebben gehouden. Ook daar hadden de verkeersregelaars een duidelijke taak gekregen: Velomobielen in groepen parkeren zodat vertrek na de pauze ook probleemloos kon verlopen.

Na Belt Schutsloot ging de tocht naar Genemuiden. Voor de zoveelste keer kon de stoet velomobielen zonder problemen een drukke N-weg oversteken met dank aan de verkeersregelaars. Toen was het door naar de pont van Genemuiden.

Onze groep was te groot voor de pont. Verkeersregelaars hielden auto's tegen om de pont vol met velomobielen te proppen. Op de pont heb ik even contact gehad met het thuisfront want die wilden wel graag weten wanneer we in Zwolle aan zouden komen om ons te zien.

Na Genemuiden ging de tocht door naar Hasselt. En wederom werden we ondersteund door verkeersregelaars. Via het industrieterrein zijn we naar de dijk gereden en van daaruit naar Zwolle.

Vlak voordat we bij het eindpunt waren, mochten we nog één keer gebruik maken van de diensten van de verkeersregelaars. De velomobielen mochten héél even het asfalt voor zichzelf opeisen en de rijbaan nemen (mag veel vaker volgens de wet maar in dit geval moest autoverkeer wachten).

Bij de Vrolijkheid konden we genieten van oliebollen en erwtensoep.
Organisator Quesjer: bedankt. Verkeersregelaars: bedankt. Vrolijkheid: bedankt en natuurlijk ook alle andere mensen die hebben meegewerkt: bedankt. Maar ook alle deelnemers die het met z'n allen toch groter en gezelliger maken: bedankt.

Het was een prachtige dag. Weinig lekke banden, weinig problemen, heerlijk weer, temperatuur was bijna hoog te noemen. Ik heb genoten.

Na de maaltijd en wat kletsen ben ik naar huis gegaan. Toen kwam een kleine domper die eraan zat te komen. Bij het omlaag klappen van m'n fietsstuur zag ik m'n achterlicht nog éven wat stuiptrekken, waarna deze volledig de geest gaf. Ik heb gelukkig nieuwe LEDs in huis maar moet ze dus wel monteren en daar heb ik hélemaal geen zin in. Waardeloze rotklus waarbij de top van de fiets af moet. Dat wil zeggen: veel boutjes en moertjes losschroeven op lastig te bereiken plekken. Top lossnijden, oude kit verwijderen, oude LEDs verwijderen en ook de kit waarmee ze vast zitten, nieuwe LEDs solderen en daarna vastktiten in de fiets. Dan een nacht wachten en de top weer op de fiets kitten en ook weer al die rotboutjes en moertjes vastschroeven. Gelukkig heb ik nog een week vakantie. Hopen dat de temperatuur in de garage aangenaam genoeg is.......

En toch was het dus een mooie dat.

[edit]
Foto's die m'n vrouw geschoten heeft