Oliebollentocht 2012 (en achterlichtdrama)

Vandaag was het dan zover: de tweede editie van de Velomobielen Oliebollentocht in Zwolle. Het betreft de 17e editie in de lijst met oliebollentochten voor velomobielen. Vorige keer in Zwolle was in 2003. Toen stond de teller tussen de 50 en 60 velomobielen. Vandaag mochten we er tussen de 150 en 160 van maken.

Ik ben al redelijk bijtijds opgestaan. Ik moest de kar nog klaar maken voor velomobieltransport. Afgelopen jaren was dat om Quemo en Quesjer naar de startplaats te brengen maar omdat dit jaar een 'thuiswedstrijd' was, was dat niet nodig. De aanhanger moest worden klaar gemaakt om eventueel gestrande velomobielen op te pikken. Gebeurt niet snel maar de kans bestaat. Achteraf was het gelukkig niet nodig.

Na ontbijt naar binnen te hebben gewerkt en de kar te hebben opgebouwd en meegegeven aan degene die ermee zou rijden, ben ik naar de startplaats gegaan. Er waren al redelijk wat velomobilisten aanwezig.

Ik heb me eerst maar eens vermaakt met helpen dirigeren van auto's en fietsen. De verkeersregelaars waren er nog niet maar het was gelukkig ook nog niet druk met aanrijdende deelnemers. Enige tijd later kwamen de verkeersregelaars, die hun nut absoluut hebben bewezen. Fietsende velomobilisten werden netjes geholpen de drukke straat over te steken waarbij het autoverkeer even moest wachten. Verder werden mensen die met de auto kwamen (velomobiel erin, erop of erachter of een combinatie daarvan) werden netjes doorverwezen naar de beschikbare parkeerplaatsen want op het terrein van De Vrolijkheid (startlocatie) was niet voldoende parkeerplek voor auto's, aanhangers EN dan nog eens 150+ velomobielen. De auto's moesten daarom toch een andere plek opzoeken.

Om ongeveer 11:00h ging de tocht van start. Groep 1 zou 29 km/h kruissnelheid aanhouden, groep 2 (waarvan ik voorrijder was) met 27 km/h, groep 3 met 25 en groep 4 met 23 km/h.

Ook nu werden we netjes begeleid door de verkeersregelaars bij het oversteken van de drukke straat. En niet veel verder stond een ander koppeltje regelaars om (brom)fietsers tegen te houden en ons aanwijzigingen te geven en indien nodig, te helpen met keren in de krappe bocht die wel te nemen valt maar met toch even onoplettendheid vaak niet te halen valt met een Quest. Een beetje hulp is dan welkom.

Het 'keerpunt' gaf blijkbaar veel oponthoud. Ik deed als voorrijder rustig aan maar desondanks was er blijkbaar een fors gat gevallen in de groep. Als voorrijder van zo'n enorme lel fietsen ben ik geen ervaringsdeskundige. Een sliert van 58 velomobielen achter je aan is nogal wat. Rijden ze achter elkaar, dan heb je een treintje van toch al snel 500 meter! (nee, ze zijn geen 10 meter lang maar houden vaak wel die afstand aan). ik kreeg dus te horen dat ik nóg rustiger aan moest doen en nóg langzamer optrekken. Best lastig als je normaal gewoon flink de pedalen in het rond beweegt.

Bij aankomst in Hasselt hebben we even gewacht om de groep weer bij elkaar te krijgen. Ook wilde iemand vanaf de molen wat foto's schieten van de groep. Lastig want de volgende groep zat ons op de hielen. We zijn rustig verder gereden door Hasselt en daarna door naar Zwartsluis. Maar bij verlaten van Hasselt stonden weer 2 verkeersregelaars om ons een ongehinderde doorgang te geven.

In Zwartsluis was de route gewijzigd (had ik al over geschreven). De nieuwe route kwam door de winkelstraat. Ik gokte dat dat nog wel eens een puinhoop kon worden. Ik zag het al voor me: winkelstraat op zaterdag tegen het middaguur. En dan 4 groepen van elk 40 velomobielen door dat winkelende publiek. Maar de realiteit was anders. Het was in Zwartsluis in de winkelstraat op zaterdag rustiger dan een zondag in Zwolle, terwijl dan de winkels niet open zijn. Dat was dus een grote meevaller.

In Zwartsluis werden we weer geholpen door verkeersregelaars. Deze keer moest de groep velomobielen zich eerst opstellen, waarna de hele club in één keer over kon steken in zo min mogelijk tijd.

De route liep daarna door naar Belt Schutsloot, waar we pauze hebben gehouden. Ook daar hadden de verkeersregelaars een duidelijke taak gekregen: Velomobielen in groepen parkeren zodat vertrek na de pauze ook probleemloos kon verlopen.

Na Belt Schutsloot ging de tocht naar Genemuiden. Voor de zoveelste keer kon de stoet velomobielen zonder problemen een drukke N-weg oversteken met dank aan de verkeersregelaars. Toen was het door naar de pont van Genemuiden.

Onze groep was te groot voor de pont. Verkeersregelaars hielden auto's tegen om de pont vol met velomobielen te proppen. Op de pont heb ik even contact gehad met het thuisfront want die wilden wel graag weten wanneer we in Zwolle aan zouden komen om ons te zien.

Na Genemuiden ging de tocht door naar Hasselt. En wederom werden we ondersteund door verkeersregelaars. Via het industrieterrein zijn we naar de dijk gereden en van daaruit naar Zwolle.

Vlak voordat we bij het eindpunt waren, mochten we nog één keer gebruik maken van de diensten van de verkeersregelaars. De velomobielen mochten héél even het asfalt voor zichzelf opeisen en de rijbaan nemen (mag veel vaker volgens de wet maar in dit geval moest autoverkeer wachten).

Bij de Vrolijkheid konden we genieten van oliebollen en erwtensoep.
Organisator Quesjer: bedankt. Verkeersregelaars: bedankt. Vrolijkheid: bedankt en natuurlijk ook alle andere mensen die hebben meegewerkt: bedankt. Maar ook alle deelnemers die het met z'n allen toch groter en gezelliger maken: bedankt.

Het was een prachtige dag. Weinig lekke banden, weinig problemen, heerlijk weer, temperatuur was bijna hoog te noemen. Ik heb genoten.

Na de maaltijd en wat kletsen ben ik naar huis gegaan. Toen kwam een kleine domper die eraan zat te komen. Bij het omlaag klappen van m'n fietsstuur zag ik m'n achterlicht nog éven wat stuiptrekken, waarna deze volledig de geest gaf. Ik heb gelukkig nieuwe LEDs in huis maar moet ze dus wel monteren en daar heb ik hélemaal geen zin in. Waardeloze rotklus waarbij de top van de fiets af moet. Dat wil zeggen: veel boutjes en moertjes losschroeven op lastig te bereiken plekken. Top lossnijden, oude kit verwijderen, oude LEDs verwijderen en ook de kit waarmee ze vast zitten, nieuwe LEDs solderen en daarna vastktiten in de fiets. Dan een nacht wachten en de top weer op de fiets kitten en ook weer al die rotboutjes en moertjes vastschroeven. Gelukkig heb ik nog een week vakantie. Hopen dat de temperatuur in de garage aangenaam genoeg is.......

En toch was het dus een mooie dat.

[edit]
Foto's die m'n vrouw geschoten heeft

OBT 2012: Puntje op de i

Quesjer heeft z'n uiterste best gedaan om de Oliebollentocht 2012 in Zwolle uitstekend voor te bereiden. Hij heeft heel weel mensen aan het werk gezet. Zo'n beetje alles is geloof ik wel in kannen en kruiken. Maar de route moest nog wel opnieuw verkend worden. In ieder geval om te zien of er geen onverwachte zaken zijn. En er is toch een kinkje in de kabel. Een Questrijder uit Hasselt heeft ons daarop gewezen. In Zwartsluis is een 'afrit' van een bruggetje verwijderd, waardoor een bocht naar links gedraaid moet worden, die met een Quest niet te nemen valt. Dus moest de route aangepast worden. De route sluit nu aan op de richting die het meest logisch is als je vanaf het bruggetje komt: rechtdoor. In plaats van langs Zwartsluis gaan we er nu doorheen. De aangepaste route valt te rijden maar wel vraag ik me af hoe het gaat bevallen. Veel aandacht zullen we ongetwijfeld wel krijgen.

Vanavond niet te laat naar bed en morgen vroeg op. Ik heb een gezellige dag voor de boeg. Het weer lijkt ook mee te gaan werken. Helemaal goed dus. Ik heb er zin in!

Volgende problemen dienen zich aan

Toen ik vandaag bij het werk vandaan wilde vertrekken, zag ik een volgend euvel.
In de staart van m'n Quest heb ik 4 rode Luxeons zitten voor het achterlicht. Één van de twee die achteruit gericht zijn, gaf bijna geen licht meer. Aan het einde van de rit gaf hij duidelijk weer meer licht maar toch wel zichtbaar minder dan de andere 3 Luxeons. Deze Luxeon gaat dus de geest geven. Ik heb dat al vaker gehad in het verleden, zowel met de Luxeons in de neus als in de staart.

In beide gevallen heb ik 1W varianten vervangen door 3W Luxeons. Die laatste lijken langer te blijven werken. Maar goed, ik mag helaas dus toch weer aan het klussen.
M'n dashboardkastje heeft overigens ook al tijden last van slecht of niet functionerende LEDs. Wellicht dat ik die ook maar eens aan ga pakken. Maar wanneer?........ géén idee. Eerst maar een stel nieuwe rode Luxeons bestellen.

[edit]

Setje van 4 Seouls P4 rood op ster besteld.

Lek 37 en 38 en Winterslaap

Wat een k#$%&#$%dag. Ik roep deze dag officiëel uit tot pechdag.

Op het werk liep het allemaal verre van vlot. Na het werk had ik het in de planning om even nieuwe reedcontactjes te halen en een nieuwe stift waarmee ik boutjes kan borgen. In de stad rijd ik lek. Maar ach, ik heb een reserveband in m'n fiets liggen. Dus fiets op z'n kant, band eraf, andere band om de velg, pompen en rijden en.....weer uitstappen want dezelfde kant staat weer plat, nu met andere binnenband en andere buitenband.
Maar helaas door m'n reservebandjes heen. Goed, nog wel een 26" liggen maar dat gaat niet passen om een 20" velgje. (en ja, ik ken de 'worstentip' wel maar een dikke 50-60 mm band gaat niet passen in een 35mm bandje)
De oorzaak ligt denk ik bij mij: ik heb verzuimd de band nog even te masseren voordat ik hem ging oppompen.

Dan maar plakken. Maar helaas, tube bijna leeg maar toch nog net genoeg. Plakker erop maar helaas, wil niet hechten. Omdat het ook wat sputtert, kan ik de band ook niet fatsoenlijk droog krijgen dus einde verhaal.

Intussen heb ik trouwens nog wat onverwacht commentaar gehad. bij het verwijderen van de eerste lekke band.
Een oudere man en vrouw zien mij met m'n fiets aan de gang en maken een opmerking in de geest van dat hij kapot is. Ik geef aan dat het maar een lekke band is. 'Ochjee' is de reactie. Maar ik geef aan dat zo gepiept is (niet wetende wat zou volgen). Maar de man sloot af met 'Maar ze zien je tenminste wel goed!' Ehm..... ze zien me goed? 'Je hebt een mooi fel lampje aan de voorkant'. De man en vrouw waren vanaf de voorkant aan komen lopen. Als de fiets schuin opzij hangt of op z'n kant ligt, dan kan je onder bepaalde hoeken recht in de lamp kijken. En ja, dat is héél fel. Maar goed, toch een verfrissend momentje vandaag. Géén standaard 'ze zien je niet' commentaar.

Terug naar het bandenverhaal.

Vanaf de plek van lekrijden is het een kilometer lopen naar m'n vaste fietsenmaker. Daar 3 bandjes gehaald en direct ook Elite Racer Sealant. Het vullen van de band heb ik direct gedaan zodat ik tenminste niet wéér moet vervangen. Maar het eenvoudige klusje van vullen gaat ook al verkeerd. Witte meuk spettert over de toonbank heen.
Gelukkig kennen ze me daar en worden niet witheet en smijten me ook niet met kop en kont de deur uit.
Net de band gevuld met de witte vloeistof, zie ik op het doosje staan 'maat 451' en nog wat breedtematen en zelfs een exotische 430 ofzo maar m'n vertrouwde 406 staat er niet tussen. Ik zal toch niet de verkeerde band hebben? Ik draai de binnenband rond op zoek naar de getallen maar toch een lichtpuntje: het is gelukkig wel een 406 bandje.

Ik ga naar buiten, druk de oude buitenband met gevulde binnenband om de velg, masseer deze keer maar wel en pomp de boel op. Ik kan gelukkig naar huis. De andere boodschappen heb ik geen zin meer in. Die komen een andere keer wel.

Thuis vul ik een 2e binnenband met de sealant want ik moet wel een reserve in m'n fiets hebben. Eenmaal gevuld wil ik hem in de buitenband leggen....... past niet. Ik kijk op de band en ver^@#$@$%!@# Dat is dus WEL een 451. En de 3e band die ik heb ook al. Nu zit ik dus met een 451 band met Sealant erin maar die kan dus niet meer terug. De andere zal geen probleem zijn. Maar goed, geen resevebandje dus. Ook ben ik vergeten een nieuwe tube lijm te halen.

Ohja, m'n fietscomputer.... die doet het weer!. Alleen ben ik vanmorgen wel weer 2x gestopt want de magneet liep aan tegen het dwarsprofiel van de veerpoot. Na wat verschuiven en verdraaien van de magneet was het bij de 2e keer 'op hoop van zegen' dat hij het zou doen en dat de afstand tussen magneet en sensor niet te groot zou worden. Maar ook dat viel gelukkig mee.

Soms zit het mee, soms zit het tegen. Vandaag zit alleen heel wat tegen helaas (vandaag speel ik pessimistje)

Ik vind dat het tijd wordt dat mensen ook een gedeeltelijke winterslaap gaan houden. Gewoon pas wakker worden als het licht is en naar bed als het donker wordt.

Welterusten.

Fietscomputer kabelbreuk?

De oude sensor van m'n fietscomputer heb ik verwijderd en de nieuwe gemonteerd.
Uiteraard heb ik de oude wel bekeken op kabelbreuk. Maar van kabelbreuk is niet echt sprake. Kan ook niet echt want ik heb tamelijk dik audiosnoer gebruikt.

Duidelijk is wel dat de isolatielaag om beide draden gewoon door is.Maar ook is te zien dat het koper vanbinnen nog goed genoeg is en zeker dik genoeg.

Mijn gok is dat niet kabelbreuk maar kortsluiting een probleem is. De aders van beide draden lijken elkaar niet te kunnen raken maar wellicht dat de pekel van de afgelopen dagen een belangrijke rol gespeeld heeft.

M'n fiets heb ik nog niet getest (behalve dat ik m'n linker wiel van de grond getild heb en een zwieper gegeven, waarna de teller begon te werken). Morgen zien wat er gebeurt tijdens het rijden want pas bij rijden begon het probleem zich duidelijker voor te doen.

Fietscomputerperikelen: Wie wat bewaart.....

Wie wat bewaart...... heeft rommel. Maar ook: wie wat bewaart, die heeft wat.

Omdat ik nog niet weet wat de oorzaak is van mijn fietscomputerperikelen en ik geen zin heb om tijden in een koude garage aan de gang te gaan, heb ik besloten om het gewoon wat rigoureus aan te pakken. Omdat ik de oorzaak toch zoek in kabelbreuk (en met mij meerdere mensen, dank voor het meedenken) heb ik maar weer een nieuwe sensor gemaakt. Er zit momenteel al een meer 'hufterproof' sensor in m'n fiets, gemaakt van een reedcontact, een aluminium U-profieltje, snoer en een vracht 2-componentenlijm. ik heb gewoon een nieuwe gemaakt. zoals ik al zei: wie wat bewaart.....
Het eerder gebruikte U-profiel vond ik eigenlijk niet 'diep' genoeg en omdat ik toch vaak problemen heb om de sensor dicht genoeg bij de spaken/magneet te krijgen, kan er best een iets dikker stukje profiel gebruikt worden.
In de garage heb ik altijd wel restanten liggen van één en ander klusprojectje. Zo ook een mooi stukje profiel waar ik een stukje vanaf gezaagd heb en vervolgens stevig met de Dremel heb bewerkt. Daarna een stuk snoer (wat ik ook altijd heb liggen) wat ik voorzie van een nieuw reedcontact (heb ik doorgaans ook wel liggen). De volgende stap was het reedcontact in het profiel lijmen. Deze keer geen tweecomponentenlijm maar smeltlijm; gaat veel sneller en valt mooi te vormen zolang het nog wat zacht is.

Resultaat:

Straks nog monteren in de Quest.

Iemand die ziet wat voor afvalprofiel ik gebruikt heb?

Fietcomputerperikelen

Gisteren heb ik al wat zitten frutten aan m'n magneet en sensor van m'n fietscomputer in de hoop hem weer aan de praat te krijgen. Magneet omhoog, magneet omlaag, sensor omhoog, sensor omlaag. Maar helaas, niets hielp.

Vanmorgen was het nog altijd foute boel. Omdat ik toch later moet beginnen op vrijdag, ben ik onderweg een paar keer uitgestapt om de boel nog eens onder handen te nemen maar niets hielp. Ook heb ik de fietscomputer een paar keer van z'n houder getrokken en weer terug geplaatst in de hoop dat het slecht contact was maar ook dat heeft niet geholpen.

Zou de magneet misschien z'n werking verliezen? Maar ook die gedachte is verdwenen. Inmiddels denk ik dat ik het in iets anders moet zoeken. Om m'n kilometers een beetje bij te houden, heb ik m'n GPS aangezet en ook direct om te zien wat de snelheid van m'n fietscomputer nou in werkelijkheid doet op dit moment.

Dat de fietscomputer een lagere snelheid aangeeft is heel normaal als bijvoorbeeld de magneet wat te ver van de sensor af zit. Maar hoe ga ik verklaren dat de snelheid van m'n fietscomputer soms ineens 5 km/h hogere snelheid aangeeft dan ik in werkelijkheid rijd? Ik begin te denken aan kabelbreuk waarbij er soms géén contact is (lagere snelheid of snelheid 0) of soms in rap tempo door trillingen van de fiets wel/geen contact maakt, waarbij dan de sensor van één magneetbeweging 2 signalen doorgeeft aan de fietscomputer, die op z'n beurt dat weer interpreteert als hogere snelheid.

Waarom gebeurt dit nou met deze koude, natte (welliswaar mooie!) bende buiten?

Sneeeeeeuw

Ik hoop dat Sinterklaas een beetje goed de avond van 5 op 6 december is doorgekomen want gisteravond begon het fraai te sneeuwen. Mooie dikke vlokken kwamen naar beneden. Maar gelukkig heb ik geen Klaas van het dak zien sodemieteren.

Maar vanmorgen lag het 'pak' er nog. Goed, héél dik was het niet maar voor zo'n eerste sneeuwbui ook echt niet kinderachtig; de hoeveelheid was toch echt dik genoeg om fatsoenlijk de ondergrond te bedekken.

Maar toen kwam de rit naar het werk. Ik had nog niet de moeite genomen om de Kojak van de achtervelg te trekken en er een gripbandje op te monteren. Met name bij het optrekken was wel merkbaar dat er totaal geen profiel op de Kojak zit want het wiel laten slippen was geen probleem.
Omdat ik ook vanmorgen geen tijd had om de band te verwisselen voordat ik naar het werk ging, heb ik maar een Furious Fred in m'n fiets gemikt. Op het werk heb binnen de band vervangen. Heel wat prettiger dan in m'n eigen koude garage.

Bij het oppompen van de band kreeg ik het idee dat de drukmeter van m'n fietspomp niet helemaal fris meer is. De band mag maximaal 5 bar hebben maar bij 3 bar op de meter kreeg ik al de indruk dat ik al heel wat verder was dan 3 bar. Bij 4 bar ben ik gestopt met pompen; ik vond het welletjes. Eerdaags toch maar eens een andere meter erop drukken om te zien wat die voor druk aangeeft.

Verder is er nog een ander metertje waarmee ik aan de slag moet. In bochten naar rechts was m'n snelheid volgens m'n fietscomputer ineens 0 km/h. Waarschijnlijk dus de sensor of magneet die niet meer goed op z'n plek zit. Dit soort klusjes doe ik liever in een lekkere lentezon bij een aangenaam temperatuurtje waarbij je je jas buiten niet meer aan hoeft te doen. Maar helaas hebben we niet alles voor het kiezen.

Maar voor morgenochtend ben ik nu beter voorbereid. Furious Fred mag me weer de winter doorhelpen.