Fietsen maar

Hoera! De fiets zit dicht. Dat heeft nog heel wat voeten in aarde gehad trouwens. Maar even in chronologische volgorde.

Ik ben vandaag begonnen met de fietscomputer aan te sluiten. Vervolgens heb ik de kabel voor de koplampversteller vastgebonden met Tie-wraps. Ik heb hiervoor trouwens 3 metalen oogjes aangebracht. Bij VM.nl kitten ze een tie-wrap achter de kabels, zonder de tie-wrap te sluiten. Dat doen ze later, als de verstelkabel erin zit. Ik heb dus oogjes gemaakt om de tie-wraps doorheen te trekken. Zo kan je de tie-wraps doorknippen als de kabel vervangen moet worden en probleemloos nieuwe tie-wraps aanbrengen.
Toen dat gereed was, was ik in wezen klaar met de hoofdmoot waarvoor de top eraf moest. Dus was het tijd om de fiets dicht te schroeven.

Omdat ik alleen thuis was (tja, onze kleinste van 1,5 jaar lag op bed te slapen maar daar hoef je ook niet veel hulp van te verwachten), moest ik zien de fiets op 3 stoelen te krijgen. Ik heb drie stoelen gepositioneerd op de plek van de wielen. 1 van de 'voorwielstoelen' heb ik opzij geschoven zodat ik de fiets tussen de stoelen kon rijden, met het achterwiel naast de bijbehorende stoel. Toen een stuk schuimrubber onder de neus gelegd en de staart opgetild tot de neus op het schuimrubber rustte. Nu kon ik de achterkant opzij draaien zodat het achterwiel op de stoel kwam te staan. Vervolgens heb ik de fiets aan de voorkant opgetild en opzij bewogen zodat het ene wiel op de stoel kwam te staan. Toen de andere stoel bijgeschoven en daar stond hij dan. Op een wat betere werkhoogte, maar vooral van beneden ook te bereiken.

De rand van de fiets heb ik voorzien van een laagje siliconenkit. Toen heb ik de top erop gelegd. Dat ging allemaal vrij gemakkelijk. Maar toen begon de ellende. Ik wilde eerst de 2 schroeven helemaal voor in de neus monteren. Probleem 1 was al dat ik de schroeven met geen mogelijkheid door de 3 gaten kon krijgen (van onder naar boven: aluminium profiel, dan de rand van de onderbak en tot slot de rand van de bovenbak). Het aluminiumprofiel zat een stuk lager dan de rand en moest dus omhoog geduwd worden. Deed ik dat, dat zaten de gaten van het profiel en de onderbak niet gelijk. Tja, dan kan je de bovenkant helemáál vergeten.
Na een flink aantal pogingen bij beide gaten (onder het uiten van diverse woorden/zinnen die niet voor herhaling vatbaar zijn), heb ik de top omhoog getild om zo eerst de boutjes door het aluminium en de onderbak te drukken. Daarna de top erop leggen in de hoop dat dat goed zou gaan. En jawel, op die manier kon ik de twee boutjes door de gaatjes krijgen.

Maar daarmee was het verhaal nog niet klaar. Ik heb nuttige instructies van Paulus gekregen maar die hebben me bij dit probleem niet geholpen.
Het klinkt simpel:
1) Druk de boutjes vanaf de onderkant door de rand van onderbak en top
2) Leg een ringetje om het boutje
3) Doe het moertje om het boutje en draai hem (voor zover mogelijk) met de hand vast
4) Leg een steeksleutel om het boutje en leg de sleutel op de rand
5) Ga vervolgens met een imbus de bout aandraaien waarbij de moer wordt vastgehouden door de steeksleutel, die weer tegengehouden wordt door de top.

Dat is een mooi stukje theorie. Die werkte bij de meeste boutjes uitstekend maar níet bij die 2 in de neus.
Stap 1 ging dus al moeizaam, maar is uiteindelijk gelukt
Stap 2 ging nog net
Stap 3 ging hopeloos verkeerd. Ik heb wel -tig pogingen gedaan om het moertje om het boutje te krijgen. In de meeste gevallen wilde het moertje gewoon niet om het boutje grijpen. Had ik het eindelijk voor elkaar, minimaal welliswaar want meer schroefdraad wist ik niet tevoorschijn te toveren doordat het aluminium profiel toch wel graag het boutje weer omlaag wilde trekken, dan sodemieterde de sleutel weer omlaag, of de imbusratel, of het moertje raakte toch weer los of een willekeurige combinatie. Hoe dan ook, ook hier heb ik flink wat foute termen laten ontglippen bij het frustrerende gedoe.

Ik heb het uiteindelijk opgelost door langere boutjes te nemen voor die gaten in de neus. Dat was nog wel even uitkijken dat de boutjes niet tegen de top aan zouden draaien, maar dat was gelukkig niet het geval. Ook heb ik de stekkers van de neusdoos los getrokken. Dat scheelde wel iets aan ruimte.

Ik denk dat ik voor die 2 boutjes wel 2 uur aan het kl*ten geweest ben.

De overige boutjes gingen ook niet vanzelf. De gaten van de top en onderbak zaten niet overal gelijk. De gaten lieten zich niet gemakkelijk tegenover elkaar drukken. Dit had als oorzaak dat de siliconenkit inmiddels wat harder geworden was in de tijd dat ik aan het prutsen geweest ben met de voorste 2 boutjes. Maar goed, soms heb ik met een schroevendraaier schuin door de 2 gaten gedrukt en vervolgens recht getrokken.

De volgende keer zal het denk ik sneller gaan. Maar een vlug karweitje zal het denk ik nooit worden.

Eenmaal dicht heb ik de fietscomputerverlichting geplaatst met wat zelfklevend klittenband. De microgolfsensor heb ik weer tegen de onderkant van de top geplakt. De stuurkabel (om hem te laten hangen) heb ik nog een centimeter of 2 ingekort en klaar. De fiets is gereed om te rijden.

Maar klaar ben ik nog altijd niet.
Wat staat me nog te doen?

1) Houder voor m'n mobiel plaatsen. De exacte plek moet ik nog even uitvogelen. Mogelijk moet ik er nog een houder voor maken. Maar dat zie ik nog wel.
2) Een manier zoeken om diverse spullen in m'n Quest mee te nemen, zoals m'n jasje, muts, handschoenen, etc. En terwijl ik dit bericht zit te tikken, bedenk ik me dat ik zo stom ben geweest om nog geen klittenband tegen de wielkast te plakken waar de petfles met reservespulletjes opgeborgen kan worden. Dat wordt dus martelen want de top zit er al op.
3) Nieuw bandenplaksetje halen; degene die ik had, heb ik bij de Versatile gelaten.
4) Nieuw pompje halen
5) Bagagetasje tegen de zijkant van de fiets plakken met zelfklevend plakband
6) Bodemmatjes maken
7) Fiets laten bestickeren

Ik geloof dat ik het dan ècht allemaal heb gehad.

Morgen zal staan in het teken van opruimen. Het is een enorme zooi geworden zo langzamerhand. Wat wil je, na ruim een week intensief klussen.