zaterdag 28 februari 2009

Gemiste kilometers en SVS

Toen ik vandaag (na de vers gekregen kras in de lak) op weg was naar huis, zag ik dat m'n fietscomputer geen snelheid weergaf. Dus ben ik uitgestapt om te zien wat het probleem was. Het euvel was snel gevonden: er zat geen magneetje meer in het wiel.
Ik had een wat sterker (tevens goedkoper) magneetje gemonteerd. Deze zit qua montage alleen niet helemaal lekker blijkbaar. Het viel te verwachten overigens. Het magneetje heeft aan de achterkant een schroefdraadbusje met een gleuf erin. Een spaak druk je in de gleuf. Aan het uiteinde draai je dan een schroefje die dan weer tegen de spaak drukt en hem zo in de gleuf houdt. Maarja, als het schroefje los trilt/draait, dan is er dus geen fixatie meer en verlies je dus het magneetje.

Ik heb daarom thuis toch maar een iets zwakkere magneet van Sigma gemonteerd (ik heb er inmiddels een paar van liggen). Probleem opgelost.

Maar voordat ik thuis was, heb ik ook nog een aanval gehad van 'Snorfiets Voorblijf Syndroom'. Toen ik bijna thuis was, kwam ik op een lang, recht stuk asfalt. Een héérlijk stuk om even flink aan te trappen. Toen ik dat pad opdraaide, deden ook wat jonge gastjes op de fiets en 2 op een snorfiets. Eerst bleven de 2 knullen op de snorfiets naast hun maatjes rijden maar toen ik ze net voorbij was, zag ik ze ineens plat op het stuur liggen. Tja, acuut gevalletje van 'velomobiel inhaal syndroom' leek het te zijn. Dat gaat dus niet gebeuren. Dus ben ik ook op de pedalen gaan staan en heb ze volledig zoek gereden. Welke snelheid? Geen idee want.....

Maar ik gok dat ik zo ongeveer 45 tot 47 km/h op de teller had staan want ik wilde schakelen maar had niet meer tandwielen over op de achtercassette. Schakelen doe ik in zulke omstandigheden ongeveer bij een kadans van 95 tot 100. Wat rekenwerk vertelt me dat daar de genoemde snelheden bij horen.

Maar de fiets mist dus een paar kilometers in de totaalafstand. Het is me net te weinig om te corrigeren. Ik laat het zo staan.

Ik ben trouwens ook nog bij de Halfords geweest en heb daar een oranje lakstift gehaald. Ik kan met de kras verschillende dingen doen:
1) zo laten
2) opnieuw laten spuiten
3) aanstippen met een (wellicht iets andere kleur) oranje lakstift

Optie 1 vind ik geen goed idee. Dat laat wat van de body onbeschermd en het valt teveel op

Optie 2 is fors wat kosten en maakt de fiets weer een kilo zwaarder

Optie 3 heb ik dus voor gekozen. Je zal het zien en blijven zien. Maar goed, ik ben niet in de veronderstelling dat hij verder krasvrij zal blijven.
De kras lijkt net niet in de weg te zitten voor het bestickeren, dus ook daar geen probleem. Ik ben dus ook al aan het aanstippen geweest. Hopen dat het wat opknapt.

En bedankt......

Tja, sorry, een bloemetje kan ik niet sturen want een adres/naam/telefoonnummer heb je achtergelaten. Wel heb je dit achtergelaten:



Nogmaals hartelijk dank voor dit mooie soeveniertje in m'n fiets van net 2 weken oud.

vrijdag 27 februari 2009

Vloermatjes

Vanavond heb ik weer een projectje voltooid: de vloermatjes.

De vorm van de bodem van de Quest heeft wat ingewikkeldere vormen dan die van de Versatile. Dat betekende wat meer en wat lastiger naaiwerk. Het heeft wat moeite gekost maar ze zijn klaar.


donderdag 26 februari 2009

Kortste woon-werk-ritje en stoelperikelen

Een kort berichtje vandaag. Ik moest vandaag voor het werk in Zwolle zijn. Slechts 4 kilometer van m'n huis vandaan. Dus een retourtje van 8 kilometer heb ik kunnen noteren voor woon-werk-verkeer op http://www.fietsenscoort.nl.

Verder heb ik nog wat ruzie met het stoeltje van de Quest. Die moet rechtop blijven staan door een paar moertjes en boutjes stevig vast te draaien. Dat heb ik nu al een paar keer moeten herhalen. Ongeveer na 3x omhoog/omlaag klappen, blijft hij niet meer rechtop staan.

Het stoeltje blijft puur rechtop staan door wrijving. Dit gebeurt door een nylon schijf die tussen het stoeltje en de fiets zelf zit. Een boutje er doorheen en 2 boutjes aan de andere kant klemmen het geheel bij elkaar. Het tweede moertje is een 'borgmoertje' om ervoor te zorgen dat de boel niet los draait. Maar om de één of andere reden gebeurt dat bij mij dus wel. Ik heb ook het tweede moertje al vervangen door een zelfborgend moertje maar ook dat heeft het probleem niet opgelost.

woensdag 25 februari 2009

Op verzoek: microgolfsensor

Een bezoeker stuurde me een mailtje rechtstreeks omdat Blogger weer niet mee wilde werken bij het plaatsen van een reactie. (Flink balen trouwens. De oorzaak is mij ook onbekend)

De reactie bevatte de volgende vraag:
Deze 'microgolf sensor' weet je daar iets meer van?
Is het niet een infraroodsensor (reagerend op bewegingen door warmte
genererende personen) zoals waarmee ook buitenverlichting wordt aangestuurd?

De microgolfsensor is echt iets anders dan een infraroodsensor. Een infraroodsensor reageert inderdaad op abrupte temperatuurverschillen. Maar dat wordt bij mijn weten niet toegepast op auto/motoralarmen.

Wel wordt gebruik gemaakt van de ultrasone sensoren. Die werken met zéér hoog geluid (te hoog voor een mens om te horen). Ik heb de werking niet nagezocht maar ik gok dat het gewoon een kwestie is van een pulsje uitzenden, dan de weerkaatsing ontvangen met een microfoontje. De tijd tussen zenden en ontvangen is bepalend voor de afstand tussen de sensor/microfoon en objecten. Dat object kan bijvoorbeeld de hoofdsteun van de auto zijn. Komt er iets tussen, dan zal het geluid éérder weerkaatsen en dus ook éérder weer ontvangen worden. Dus wordt er een tijdverschil geregistreerd wat korter is. Kortom: tijd voor alarm.

Maar de microgolfsensor, wat is dat dan? In het engels is het een 'microwave sensor'. Microwave is tevens de engelse term voor een ding wat wij 'magnetron' noemen. Een microgolf is een elektromagnetische golf met een hoge frequentie. Het mooie hiervan is dat het door voorwerpen heen kan gaan (behalve metalen). Dus kan ook de buitenkant van de Quest beschermd worden. Het is me niet allemaal duidelijk. Zo reageert de microgolfsensor niet op blaadjes die de fiets in dwarrelen (doet een ultrasone sensor wel). De aanwezigheid van een persoon merkt hij wel op. Of het nou te maken heeft met absorberen van de microgolven of reflecteren van de golven, ik weet het zo niet.

En weer een stapje verder

Het 3-laags Ventisitmatje wat ik maandag bij Velomobiel.nl gehaald heb, heb ik nog niet gebruikt. Het matje was nog niet voorzien van klittenband. Dus blijft hij dan niet goed op z'n plek in de fiets.

Vandaag heb ik 2 lange stroken en 1 korte strook klittenband tegen de achterkant genaaid en de zitting van de fiets van zelfklevend klittenband voorzien. Nu ligt dus eindelijk het 'echte' matje erin.

Verder heb ik vandaag de patronen gemaakt voor de bodemmatjes. En ik ben bezig geweest met het afregelen van de accu-indicatoren. Die had ik in eerste instantie een bovengrens van 12V gegeven maar de accu's geven in volle toestand een aanzienlijk hogere spanning. Ergens tussen de 13,5 en 14V komt meer in de buurt. De bovengrens staat nu op 13,5V.

De ondergrens heb ik gezet op 11,5V. Dit is een schatting op basis van de gegevens die ik met de Versatile verzameld heb. De elektronica van de Versatile begon raar te doen bij een accuspanning van 12V. De spanning is niet te laag maar vermoedelijk hadden de accu's niet voldoende 'power' meer om de boel goed aan te sturen en zakte de accuspanning fors in bij belasting. Gezien de accu's in de Quest bijna even grote capaciteit hebben, ben ik in de buurt van de waardes van de Versatile gaan zitten.

Maar tijdens het afregelen is er vermoedelijk iets verkeerd gegaan. De ene accu-indicator wilde de ondergrens niet meer geregeld krijgen. De 10k potmeter leek aan de ondergrens beschadigd te zijn want 'ineens' had draaien geen zin meer en waren alle LEDs uit.
Ik ben op zoek gegaan naar een nieuwe potmeter van 10k. Die had ik liggen. Dus heb ik die in de plaats van de oude 10k potmeter gezet. Maar ook daar geen succes. Ook hier lukte het niet om de ondergrens in te stellen. Deze potmeter had overigens ook een vreemde 'klik'. Geen 'aan/uit-klik' zoals sommige potmeters hebben maar een andere 'klik'. Dus heb ik verder gezocht. Maar geen 10k potmeter meer. Wel had ik nog een 25k potmeter liggen. Die heb ik er toen maar tussen gesoldeerd. Het afregelen lukte toen wel weer, welliswaar wat lastiger, maar het lukte wel.
Het blijven per slot van rekening accuindicatoren dus zo supernauwkeurig komt het ook weer niet.

Mocht het toch niet helemaal lekker gaan met die accu-indicator, dan soldeer ik wel een keer een nieuwe.

Ook ben ik bezig geweest met een haak voor het dakje. Maar hoe ik dat ga aanpakken, weet ik nog niet helemaal. Daar wil ik toch wat langer over nadenken.

[update]

De vloermatjes heb ik inmiddels ook geknipt. Ik moet nog band halen om de randen netjes af te werken. Verder nog wat klittenband om ze op 2 plekken aan elkaar te maken.

dinsdag 24 februari 2009

Eerste werkdag met de Quest en Blogger doet raar

Vandaag was de eerste dag met de Quest naar het werk. Thuis heb ik de fietscomputer gereset (voor dagafstanden, etc., niet voor totaalafstand uiteraard). Op het werk aangekomen had ik een beduidend hoger gemiddelde dan ik gewend was met de Versatile in deze tijd van het jaar. Ik had dat niet helemaal verwacht.
Wellicht speelt het effect van het nieuwe 'fungehalte' mee maar dan nog.

Op het werk heb ik de fiets op de oude plek van de Versatile geparkeerd. Op een vak voor een auto dus. Hoewel ik al vaker commentaar heb gehad over het feit dat ik met een fiets een parkeervak in beslag neem, is 'het' vak doorgaans leeg als ik aankom op het werk. Misschien toch dat het langzamerhand 'vanzelfsprekend' aan het worden is.

Maar goed, ik heb de fiets op het alarm gezet.
Niet veel later was ik in het gebouw, toen begon de afstandbediening te piepen. Het alarm ging af. De microgolfsensor had de aanwezigheid van een collega opgemerkt.
Later die ochtend ging het alarm weer af. De fiets zegt met 'stil'alarm niet veel meer dan een bescheiden 'neut'neut'neut' (nee, niet van de drank maar het is een poging het geluid van het zoemertje van de richtingaanwijzers in tekst om te zetten). Toen ik naar buiten keek, zag ik 2 collega's bij m'n fiets staan. Tja.... toen had ik toch even de neiging om op wat knopjes van de afstandbediening te drukken om het alarm te laten loeien. De neiging kon ik dan ook niet weerstaan. De collega's deden vervolgens 2 stappen terug en verplaatsten hun handen naar hun oren. Boodschap overgekomen dus. Ze keken direct omhoog in mijn richting.

Op een moment dat ik even vrij was, ben ik met de afstelling van de microgolfsensor bezig geweest. Die heb ik een redelijk stukje minder gevoelig gezet.

Later op de dag moest ik naar Zwolle voor een vergadering. Daar heb ik de fiets geparkeerd bij andere fietsen. Het alarm heb ik gewoon volledig aangezet. Ik heb wonder boven wonder geen melding meer gehad terwijl de afstandbediening nog wel ontvangst had van het alarm.

Het zal nog wel even duren voordat ik het alarm helemaal goed afgesteld heb want ook de schoksensor en/of trillingsensor moet nog worden aangepakt.

De afstandbediening heeft trouwens een belachelijk groot bereik met zenden in vergelijking met het alarm wat ik in de Versatile had zitten. Daarbij kon ik het alarm vanaf de 2e verdieping pas bedienen als ik het raam open had gedraaid en de afstandbediening buiten het raam hield. Het alarm wat ik nu ingebouwd heb, doet het gewoon binnen het hele gebouw. Dat is wel prettig.

Wat betreft blogger. Ik heb nu 2 reacties gehad van lezers met ondermeer de mededeling dat ze niet konden reageren op mijn weblog. Dat vind ik heel jammer. Wat de oorzaak is? Ik weet het niet. Ik ken het probleem wel want ik heb het ook bij andere weblogs gehad (ondermeer bij http://marksversatile021.blogspot.com ). Of het nou aan de layout ligt of gewoon aan google zelf, ik weet het niet. Irritant is het wel. Maar ik heb niet de indruk dat ik hier enige invloed op heb.

maandag 23 februari 2009

Verlichting

Gisteravond heb ik buiten wat foto's geschoten van m'n Quest in het donker met de verlichting aan.

Ik heb twee verzoekjes gehad: foto van de fietscomputerverlichting èn foto's uberhaupt.

Bij deze:

De fietscomputerverlichting:


Het lichtbeeld wat het oplevert:


Even een opmerking vooraf bij de volgende foto's. Op de staart zie je ook witte vlekken. Dat is de reflectie van de neusverlichting in de lens of tegen het UV-filter wat ik voor m'n lens geschroefd heb.

Dan de hoofdverlichting. De Standlichten op 20 mA (standaard altijd aan:


De standlichten op 100 mA:


De standlichten op 350 mA:


De standlichten op 350 mA en de InoLED Extrem aan:


De alarmlichten erbij aan (andere sluitertijd):


Dan de achterlichten.
Eerst op 20 mA (standaard altijd aan):


Achterlicht op 50 mA:


Achterlicht op 100 mA (mistlichtfunctie)


Dan ontbreekt er nog een foto die ik niet geschoten heb: een foto van het remlicht werkend. Ongeveer een gelijk verschil in helderheid komt nog een keer over het mistlicht heen. Dan heb je een idee.

Dan het interieur. Hier zit nog de rode fietscomputerverlichting erin en heb ik het bovenste gele LEDje van de standlichten nog niet vast gesoldeerd:



Alle LEDs branden op het dashboardkastje. Standaard zijn het er maar twee, 1 van het achterlicht en 1 van de standlichten. Hoewel, er ontbreekt nog licht van één LED: die van het alarm. Alleen heb ik de elektronica zo gemaakt dat de fiets eerst van het contact af moet voordat het alarm erop gaat. Eenmaal van het contact af, branden de LEDs niet meer. Omgekeerd kan de LED van het alarm alleen werken als het alarm erop staat.

Dan nog een foto van het rechter dashboardkastje met het hele zwikkie aan:


Foto's genoeg voor nu ;-)

Eindelijk weer gefietst. Eindelijk FIETSgeneuzel

Hèhè.... eindelijk geen (goed, bijna geen) elektronicageneuzel meer maar gewoon lekker dom ouwehoeren over gereden ritjes.

Vandaag was de laatste vakantiedag. Die heb ik gebruikt om verschillende dingen te doen. Alle dingen hadden te maken met de Quest.

Allereerst ben ik op pad gegaan naar Dronten om mijn zittingmatje op te halen.
Omdat de eerste rit, zonder matje, me niet zo goed bevallen is, zo direct op het harde stoeltje, heb ik de zitting van m'n Fujin gehaald en die tijdelijk op het Questzitje geplaatst.
Het werd al vrij duidelijk dat dat matje eigenlijk te dik is voor de stand van de stoel zoals die nu staat.
In Dronten heb ik daarom gevraagd om het zitje nog verder omlaag te zetten. Ik ben begonnen bij het 7e gaatje maar dat is verplaatst naar de uiterste stand; zo laag mogelijk.
De zitting kwam hierdoor wat verder naar voren dus moesten de trappers ook een tikkeltje naar voren gezet worden. Jan merkte de siliconenkit in de naad op en gaf me een vochtig doekje uit een dispenser. Daarmee kon ik probleemloos alle gemorste siliconenresten verwijderen. Dat scheelt me een hele boel poetswerk thuis zònder zo'n doekje.

Ik heb bij VM.nl direct een fietscomputerverlichting meegenomen. Degene die ik heb, is wat lam en geeft niet goed licht op m'n fietscomputer. Dus wil ik een andere. VM.nl levert ze met een mooi spiegeltje er omheen. Dat zwikkie ga ik eerdaags even van een snoer voorzien.

Verder is me op de heenweg gebleken dat de indicatieLEDs van de richtingaanwijzer niet voldoende zijn om me attent te maken op het eventuele aan hebben staan van de richtingaanwijzers. Ik ben daarom vandaag ook bij de elektronicaboer geweest om nog even een zoemertje te halen. Thuis had ik nog wel een paar diodes liggen en een stukje printplaat. En daarmee heb je voldoende om één zoemertje te gebruiken voor de twee kanten van de richtingaanwijzers. Ik heb het ding vanavond in het linker dashboardkastje gebouwd. Standaard wordt hij bij de Quest aan de buitenkant van een dashboardkastje geleverd, maar ik heb hem in het doosje gestopt in de hoop dat ik nog genoeg van het gezoem zou horen maar verder niet een 'puist' aan de buitenkant van het doosje zou hebben. Gelukkig is het geluid nog altijd hard zat, ook al zit het in een dicht doosje.

Maar goed, de elektronicaboer was de laatste stop. VM.nl is de tweede geweest.
Voordat ik bij VM.nl kwam, was ik eerst bij de spuiter gestopt om daar even te vragen over het hoe en wat van m'n lak. De lak is erg mooi maar ook 400 euro duurder dan gedacht. Ik wilde een gemakkelijk over te spuiten metallic oranje lak zonder parelmoer (die laatste maakt overspuiten lastig). Hoe en wat er allemaal gebeurd is, weet ik niet precies. Maar in ieder geval is de lak die ik er op heb zitten een lak mèt voorkleur terwijl aangeraden werd een zonder te nemen. Ik ben geen spuiter en heb er de ballen verstand van.
Wel weet ik dat ik de lak mooi vind. Er zit wat diepe-effect in. Dat komt door de voorkleur, zo meen ik te hebben begrepen.

Goed, na de spuiter kwam Velomobiel.nl, daarna door naar De Kleine Reklame in Zwolle. Het bestickerbedrijf waar ik ooit m'n Alleweder heb laten bestickeren en waar ook Quesjer (Quest 212) voorzien is van Esher-motief. De mannen daar leveren goed werk, tenminste in ieder geval bij de 2 velomobielen die ik heb gezien met bestickering van hun.
Bij De Kleine kwam ik binnen met aan m'n bovenlijf alleen ene dun, korte mouwen loopshirt. De man vroeg verbaasd of ik zó in m'n fiets zat en of het niet te koud was. Nou, nee dus. Ik heb op de heenweg m'n trui aan gehad maar dat was me te warm. Op de terugweg heb ik die dus uit gedaan.

Verder heb ik een impressiefoto en een vectorbestand achtergelaten met het patroon wat op m'n fiets moet komen. Direct heeft de man die me heeft geholpen, wat foto's geschoten van de fiets en wat maten opgenomen zoals lengte, hoogte, breedte van de kap, etc.

Terwijl ik daar binnen was, is m'n alarm een paar keer afgegaan. De microgolfsensor staat nu nog op maximaal bereik. Dat is blijkbaar wat te sterk. Dus die moet ik nog bijregelen.

Eerdaags krijg ik een telefoontje van De Kleine om verdere afspraken te maken over het bestickeren. Ik ben bang dat ik er niet bij kan zijn tenzij ik het in de volgende vakantie laat doen. Maar dat is me te ver weg. Ik wil m'n fiets nou wel eens helemaal klaar hebben. Dan kan ik ook eindelijk goed gaan puzzelen welke kleuren m'n weblog gaat krijgen.
Om maar even terug te komen op een reactie op m'n vorige bericht: nee, ik ga m'n fiets niet groen overzpuiten ;-) Maar de kans bestaat dat mijn weblog toch groen blijft maar wat oranje accenten gaat krijgen. Maar misschien ook net omgekeerd. Als m'n weblog helemaal klaar is, na de bestickering, dan zal misschien wel duidelijk zijn waarom ook groen niet verkeerd is, ondanks de oranje kleur. En nee, ga nou niet naar het uiterlijk zitten gokken op basis van het groene. Er komt géén groene bestickering op m'n fiets.

Na het bezoekje aan De Kleine ben ik dus naar de elektronicaboer gegaan, toen naar huis. Vervolgens de kinderen (lopend) opgehaald, gegeten, kinderen naar bed gebracht, linker dashboardkastje voorzien van zoemer en tot slot het schrijven van deze blog, waar ik nu dus mee bezig ben.

Maar omdat ik nu weer gefietst heb, kan ik ook weer wat schrijven over gereden snelheden etc.

78 kilometer gefietst vandaag. Naar Dronten toe was met een gemiddelde van iets meer dan 29 km/h. Thuis aangekomen is de gemiddelde snelheid wat teruggenomen en geëindigd op ongeveer 27,5 km/h. Dat krijg je met die stadsritjes.

Mijn To-Do lijstje was nog niet volledig de vorige keer. Het zal ook niet, ik raak niet uitgeklust. Wat staat me nog meer te doen (als aanvulling op het lijstje):
Ondermeer (laat ik maar geen uitspraken meer doen als 'dan heb alles wel genoemd', want dat lijkt dus niet echt altijd uit te komen bij deze klusser) het dakje van een haakje voorzien want het dakje is me er vandaag een paar keer bijna vandoor gegaan.

Verder nog interessante dingen? Tja, dat de Quest duidelijk sneller is dan de Versatile. Maar dat had ik al eens eerder gezegd dacht ik.

[kleine update]

Helemaal vergeten. Het bovenste LEDje van het standlicht op m'n dashboardkastje werkte niet goed. Die heb ik vanavond direct gecontroleerd. Ik ben gewoon vergeten het draadje vast te solderen. Dus maakte hij soms wel contact, soms matig en soms niet. Dus die heb ik ook direct even aangestipt met de soldeerbout. Problem solved.

zondag 22 februari 2009

Fietsen maar

Hoera! De fiets zit dicht. Dat heeft nog heel wat voeten in aarde gehad trouwens. Maar even in chronologische volgorde.

Ik ben vandaag begonnen met de fietscomputer aan te sluiten. Vervolgens heb ik de kabel voor de koplampversteller vastgebonden met Tie-wraps. Ik heb hiervoor trouwens 3 metalen oogjes aangebracht. Bij VM.nl kitten ze een tie-wrap achter de kabels, zonder de tie-wrap te sluiten. Dat doen ze later, als de verstelkabel erin zit. Ik heb dus oogjes gemaakt om de tie-wraps doorheen te trekken. Zo kan je de tie-wraps doorknippen als de kabel vervangen moet worden en probleemloos nieuwe tie-wraps aanbrengen.
Toen dat gereed was, was ik in wezen klaar met de hoofdmoot waarvoor de top eraf moest. Dus was het tijd om de fiets dicht te schroeven.

Omdat ik alleen thuis was (tja, onze kleinste van 1,5 jaar lag op bed te slapen maar daar hoef je ook niet veel hulp van te verwachten), moest ik zien de fiets op 3 stoelen te krijgen. Ik heb drie stoelen gepositioneerd op de plek van de wielen. 1 van de 'voorwielstoelen' heb ik opzij geschoven zodat ik de fiets tussen de stoelen kon rijden, met het achterwiel naast de bijbehorende stoel. Toen een stuk schuimrubber onder de neus gelegd en de staart opgetild tot de neus op het schuimrubber rustte. Nu kon ik de achterkant opzij draaien zodat het achterwiel op de stoel kwam te staan. Vervolgens heb ik de fiets aan de voorkant opgetild en opzij bewogen zodat het ene wiel op de stoel kwam te staan. Toen de andere stoel bijgeschoven en daar stond hij dan. Op een wat betere werkhoogte, maar vooral van beneden ook te bereiken.

De rand van de fiets heb ik voorzien van een laagje siliconenkit. Toen heb ik de top erop gelegd. Dat ging allemaal vrij gemakkelijk. Maar toen begon de ellende. Ik wilde eerst de 2 schroeven helemaal voor in de neus monteren. Probleem 1 was al dat ik de schroeven met geen mogelijkheid door de 3 gaten kon krijgen (van onder naar boven: aluminium profiel, dan de rand van de onderbak en tot slot de rand van de bovenbak). Het aluminiumprofiel zat een stuk lager dan de rand en moest dus omhoog geduwd worden. Deed ik dat, dat zaten de gaten van het profiel en de onderbak niet gelijk. Tja, dan kan je de bovenkant helemáál vergeten.
Na een flink aantal pogingen bij beide gaten (onder het uiten van diverse woorden/zinnen die niet voor herhaling vatbaar zijn), heb ik de top omhoog getild om zo eerst de boutjes door het aluminium en de onderbak te drukken. Daarna de top erop leggen in de hoop dat dat goed zou gaan. En jawel, op die manier kon ik de twee boutjes door de gaatjes krijgen.

Maar daarmee was het verhaal nog niet klaar. Ik heb nuttige instructies van Paulus gekregen maar die hebben me bij dit probleem niet geholpen.
Het klinkt simpel:
1) Druk de boutjes vanaf de onderkant door de rand van onderbak en top
2) Leg een ringetje om het boutje
3) Doe het moertje om het boutje en draai hem (voor zover mogelijk) met de hand vast
4) Leg een steeksleutel om het boutje en leg de sleutel op de rand
5) Ga vervolgens met een imbus de bout aandraaien waarbij de moer wordt vastgehouden door de steeksleutel, die weer tegengehouden wordt door de top.

Dat is een mooi stukje theorie. Die werkte bij de meeste boutjes uitstekend maar níet bij die 2 in de neus.
Stap 1 ging dus al moeizaam, maar is uiteindelijk gelukt
Stap 2 ging nog net
Stap 3 ging hopeloos verkeerd. Ik heb wel -tig pogingen gedaan om het moertje om het boutje te krijgen. In de meeste gevallen wilde het moertje gewoon niet om het boutje grijpen. Had ik het eindelijk voor elkaar, minimaal welliswaar want meer schroefdraad wist ik niet tevoorschijn te toveren doordat het aluminium profiel toch wel graag het boutje weer omlaag wilde trekken, dan sodemieterde de sleutel weer omlaag, of de imbusratel, of het moertje raakte toch weer los of een willekeurige combinatie. Hoe dan ook, ook hier heb ik flink wat foute termen laten ontglippen bij het frustrerende gedoe.

Ik heb het uiteindelijk opgelost door langere boutjes te nemen voor die gaten in de neus. Dat was nog wel even uitkijken dat de boutjes niet tegen de top aan zouden draaien, maar dat was gelukkig niet het geval. Ook heb ik de stekkers van de neusdoos los getrokken. Dat scheelde wel iets aan ruimte.

Ik denk dat ik voor die 2 boutjes wel 2 uur aan het kl*ten geweest ben.

De overige boutjes gingen ook niet vanzelf. De gaten van de top en onderbak zaten niet overal gelijk. De gaten lieten zich niet gemakkelijk tegenover elkaar drukken. Dit had als oorzaak dat de siliconenkit inmiddels wat harder geworden was in de tijd dat ik aan het prutsen geweest ben met de voorste 2 boutjes. Maar goed, soms heb ik met een schroevendraaier schuin door de 2 gaten gedrukt en vervolgens recht getrokken.

De volgende keer zal het denk ik sneller gaan. Maar een vlug karweitje zal het denk ik nooit worden.

Eenmaal dicht heb ik de fietscomputerverlichting geplaatst met wat zelfklevend klittenband. De microgolfsensor heb ik weer tegen de onderkant van de top geplakt. De stuurkabel (om hem te laten hangen) heb ik nog een centimeter of 2 ingekort en klaar. De fiets is gereed om te rijden.

Maar klaar ben ik nog altijd niet.
Wat staat me nog te doen?

1) Houder voor m'n mobiel plaatsen. De exacte plek moet ik nog even uitvogelen. Mogelijk moet ik er nog een houder voor maken. Maar dat zie ik nog wel.
2) Een manier zoeken om diverse spullen in m'n Quest mee te nemen, zoals m'n jasje, muts, handschoenen, etc. En terwijl ik dit bericht zit te tikken, bedenk ik me dat ik zo stom ben geweest om nog geen klittenband tegen de wielkast te plakken waar de petfles met reservespulletjes opgeborgen kan worden. Dat wordt dus martelen want de top zit er al op.
3) Nieuw bandenplaksetje halen; degene die ik had, heb ik bij de Versatile gelaten.
4) Nieuw pompje halen
5) Bagagetasje tegen de zijkant van de fiets plakken met zelfklevend plakband
6) Bodemmatjes maken
7) Fiets laten bestickeren

Ik geloof dat ik het dan ècht allemaal heb gehad.

Morgen zal staan in het teken van opruimen. Het is een enorme zooi geworden zo langzamerhand. Wat wil je, na ruim een week intensief klussen.

zaterdag 21 februari 2009

Wat doe je met een nieuwe fietscomputer?

De fiets is bijna klaar. De elektronica zit er allemaal in. De LED voor het alarm heeft nog een plekje gekregen op het linker dashboard. De microgolfsensor heeft een plek gekregen tegen de onderkant van de bovenkap. De bekabeling heb ik weggekit. De moertjes en boutjes heb ik voorzien van ringetjes, die nu met tweecomponentenlijm aan de moertjes en boutjes vastgelijmd zitten.

Het verlengkabeltje voor de microgolfsensor leek niet helemaal lekker te zijn, die heb ik opnieuw gemaakt met wat dikker snoer. Ik had eerst telefoonkabel gebruikt, maar dat lijkt toch wat te lichtvaardig.

Zojuist heb ik de verlichting eens buiten in het donker bekeken. Dat gaat enorm mooi. De achterlichten geven mooi licht (ik had niet anders verwacht want de uitvoering is gelijk aan die van de Versatile, alleen nu in tweevoud). De InoLED geeft een gruwelijke bak licht. Het omhoog en omlaag kantelen van de InoLED geeft een heel breed scala aan lichtbeelden. Erg prettig om afhankelijk van snelheid en zicht/weersomstandigheden de stand te kunnen aanpassen. De richtingaanwijzers zijn met hun 3W bijna verblindend in het donker. Hetzelfde kan gezegd worden voor de witte Luxeons in de neus. In de laagste stand valt er wel naar te kijken maar zodra hij één of twee standjes feller gezet wordt, zijn ook zij verblindend.
Wel een opmerking trouwens. Ik heb ergens afgelopen week een Luxeon opgeblazen. Mijn vermoeden is dat de los bungelende snoeren van de neusdoos de oorzaak zijn geweest en dat de Luxeons met z'n tweeën 12V op hun donder hebben gehad. De ene Luxeon heeft de geest gegeven maar de andere niet. Ik had nog een 1W Luxeon liggen maar die heb ik niet gebruikt. Ik had ook nog een stuk of 4 Luxeon K2 3W liggen. Dat was wel even zoeken maar na enige tijd had ik er 2 gevonden. Die hebben nu de plaats ingenomen van de 1W Luxeons. De achterliggende elektronica heb ik verder niet gewijzigd.

Maar hoe zit het met die fietscomputers?
Tja, als je mij bent, dan gaat dat als volgt:
1) Je koopt de fietscomputer die je functioneel de beste lijkt. In mijn geval de Sigma BC 1606L
2) Je koopt er ook een kadansopnemer bij
3) Je komt thuis en beseft weer dat Sigma wel mooie fietscomputers levert maar minder mooie sensoren.
4) Je pakt de schaar en knipt resoluut de sensoren er vanaf.
5) Je snuffelt op zolder rond in de 'wie wat bewaart, die heeft wat' bak en vindt een voetje van een oude fietscomputer met een véél handigere sensor eraan.
6) Wederom de schaar die één en ander van elkaar scheidt.
7) Als een echte Victor von Frankenstein ga je wat 'ledematen' van verschillende fietscomputer aan elkaar solderen.
8) Je komt tot de ontdekking dat je nog een tweede sensor nodig hebt voor de kadansopnemer. Die kan je zelf maken maar:
9) Je kan ook een cheap-ass fietscomputer kopen met móóie sensor. Bij de Halfords voor een paar euro
10) Thuis weer de schaar erin en je bent blij met die mooie sensor. Die butt-fietscomputer krijgt een ritje naar de 'wie wat bewaart, die heeft wat' bak.
11) Victor von Frankenstein voltooit zijn creatie.

Wel komisch trouwens. Die fietscomputer van de Halfords heeft ook een 'rpm'-functie. Ik denk dan aan kadans. Maar kijk je op de achterkant van die fietscomputer, dan zie ik maar twéé contactpunten. Ik vermoed dus dat die RPM van het wiel is en niet van de trapprs. Niet echt nuttig in de meeste gevallen als je het mij vraagt.

Maar goed, morgen proberen de fietscomputer af te krijgen en de top erop te kitten. Dat gaat nog een enorme k*tklus worden. Dat is het zowiezo al maar bij mij zit de neusdoos vermoedelijk gru-we-lijk in de weg. Maar goed, ik kan de neusdoos van z'n stekkers ontdoen en vervolgens aan de kant kantelen om zo ruimte te maken richting de schroefgaten. Maar dat is van later zorg.

Ochja, ook leuk: vandaag heb ik een mailtje gehad van Velomobiel.nl
Ymte waarschuwt me dat ik vermoedelijk zal schrikken van de prijs. De lak is 400 euro duurder uitgepakt.
De lak die erop zit is stiekum toch een 'pearl'-lak. Marrianne had het er al over dat ze een zalmroze gloed over mijn oranje fiets had gezien. Dat zou met parelmoer natuurlijk helemaal niet vreemd zijn.
Wel ga ik nog even contact opnemen met Kruik want dit is wel allemaal vreemd gegaan.

vrijdag 20 februari 2009

RJ45 of toch maar niet?

Ook vandaag ben ik weer flink aan het klussen geslagen.

Het alarm moest getest en ingebouwd worden. Dus ben ik eerst maar eens gaan kijken wat het bereik is van de microgolfsensor. Die is vrij groot. Buiten de fiets zijn er plekken waar hij op 1,7 meter afstand al aanwezigheid van mensen registreert. Op andere plekken wat minder, daar is het 1 meter.
Hoe dan ook, groot zat.

De volgende stap was de plek bepalen waar de sensor moet komen. Onder de zitting is een mogelijkheid maar die ruimte bewaar ik liever voor bagage. Op de trapbuis is ook een mogelijkheid. Maar die plek wordt het ook niet. Hij gaat tegen de onderkant van de neus geplakt worden, net voor het stuur.

Het alarm barst van de snoeren en draden. Dat ziet er niet uit in de fiets. Dus wilde ik het alarm in de neusdoos bouwen. De neusdoos die ik ik al klaar had, was daar te klein voor. Dus heb ik een compleet nieuwe neusdoos gemaakt. Een grotere doos waar het alarm dus ook in past.

Ook moest ik de stuurschakelaars nog aansluiten. Ook dat heb ik vandaag gedaan.

Omdat de kabelmet het stuur toch de nodige bewegingen maakt, lijkt het in eerste instantie handig om het kwetsbare deel van de kabel (bij het scharnier) gemakkelijk te kunnen vervangen. Daarom ben ik met RJ45 stekkers aan de gang gegaan. Ik heb hier al veel ervaring mee omdat ik al heel wat netwerkkabels geknepen heb maar ook in de Alleweder heb ik het toegepast.

Toen ik de hele boel klaar had, met een klein stukje UTP-kabel met RJ45-stekkers eraan, ben ik aan het testen gegaan. Maar dat viel tegen. De richtingaanwijzers deden het maar aan 1 kant. Dat leek te komen door een slecht geknepen stukje UTP-kabel. Maar ook de Sonitron pieper wilde niet werken. Na veel dingen proberen, heb ik besloten het anders aan te pakken. De dikke zwarte kabel die ik overal in de fiets heb liggen, ligt nu ook tussen de stuurschakelaars en de neusdoos. Ik hoop dat deze kabel het lang uit gaat houden bij dat stuurscharnier. Maar ook met die kabel ging het niet goed. De sonitron weigerde nog steeds dienst. Na wat puzzelen en proberen bleek de schakelaar gewoon kaduuk te zijn. Dus daar heb ik een andere voor genomen.

Wat staat me nog te wachten?

1) AlarmLEDje in het linker dashboardkastje plaatsen. Daarvoor moet een extra kabel van de neus naar het dashboardkastje
2) Microgolfsensor onder de kap plakken. Daarvoor moet ook een kabel verlengd worden en van de neus naar de rechter wielkast lopen. Daar komt dan ook een stekkertje te zitten die ik los kan halen mocht de kap eraf moeten. Dan kan de sensor gewoon onder de kap blijven zitten.
3) Kadansmeter monteren en bedrading naar het linker dashboardkastje trekken
4) Fietscomputer monteren

Als ik dat heb gedaan, kan de bedrading worden weggekit

En tot slot natuurlijk de fiets dicht maken en rijden maar. Ik kan niet wachten. Ik ben het klussen inmiddels spuugzat. Het duurt allemaal een stujk langer dan ik had gehoopt.

donderdag 19 februari 2009

Alarm wegwerken

Vandaag sla ik verder niet meer aan het knutselen. Maar plannen doe ik wel.

Het alarm wil ik wegwerken in een doosje. de hoofdmodule is wel een doos maar er zitten enorme vrachten draad aan vast. En niet te vergeten een enorm lompe stekker. Dat ziet er niet uit.

Ik heb de neusdoos al wel gedeeltelijk klaar maar daar past het alarm niet meer bij in. Vandaar dat ik morgen een nieuwe doos ga halen. De huidige doos laat ik zoals hij is. De nieuwe doos ga ik gewoon volledig opnieuw inrichten. Dat wil zeggen: opnieuw de aansluitingen solderen, etc. Het mooie is dat ik dat allemaal buiten de fiets kan doen omdat..... ik de stekkers heb toegepast zodat ik de elektronica gemakkelijk kan verwijderen en/of vervangen. Dat gaat nu dus gebeuren.

De doos wordt enorm veel groter maar blijft nog net voor de trappers zitten. Dus zit hij net niet in de weg.
De doos wordt een stuk langer maar ook wat breder en dikker. Dat dikker is wel praktisch omdat ik dan ook weer meer ruimte heb om de stekker voor de stuurschakelaar weg te werken.

Ook heb ik nog een andere wijziging aangebracht in de planning. Ik wilde de sirene van het alarm ook een eigen schakelaar geven aan het stuur. Alleen heb ik het alarm vandaag getest. Deze geeft dermate veel herrie dat ik die functie nooit zal willen gebruiken als ik ín de fiets zit. Dus die schakelaar komt te vervallen. Blijft dus over de seinlichtknop, de richtingaanwijzerknop en de knop voor de claxon.

Het LEDje van het alarm moet ook nog een plek krijgen. Ik denk dat dat ik die op de neusbuis ga plaatsen.
De sirene komt onder de neusbuis te hangen richting de voetgaten.

Wat ik nog moet uitzoeken is de microgolfsensor. Waar ik die ga plaatsen, weet ik nog niet. Maar dat is ook weer afhankelijk van de vorm en het formaat 'bel' wat hij creëert. Dus ook dat zal ik eerst nog moeten uitzoeken.

Ochja, niet vergeten: de fietscomputer. Ook die (en de kadansmeter) moeten nog worden aangebracht.

Morgen is er weer een nieuwe dag.

Probleem met het alarm

Nee, het alarm is niet defect, het werkt uitstekend. Alleen zit ik wel met een probleempje. Het is een motoralarm, mijn fiets is geen motor. Een motor heeft een contactslot met meerdere standen, mijn contactslot heeft dat niet. Die gaat gewoon keihard aan of keihard uit. Een conactslot van een motor heeft een uit-stand, een contactstand, een startstand (die heb ik gelukkig niet nodig) maar ook een stand dat wanneer je hem op 'uit' draait, dat het contact er dan nog op blijft staan.

Het alarm activeert automatisch zodra het de spanning van het contact verbroken wordt. Dat betekent dus dat de fiets direct op het alarm gaat zodra ik de sleutel omdraai op 'uit'. Dat is niet praktisch want in de garage wil ik graag mijn fiets aan de lading kunnen hangen terwijl hij niet meer op het contact staat want anders blijven de lampen branden. Maar standaard lampen aan zodra ik de fiets op contact ziet, wil ik ook niet kwijt.

Ik heb al wel een idee hoe ik het kan oplossen zonder vreemde noodgrepen maar helemaal ben ik er niet uit.

[update]
Na veel puzzelen ben ik eruit. De contactsleutel krijgt nu de functie om het alarm te activeren en tegelijk de boordspanning eraf te halen. De zelf aangebrachte stuurschakelaar krijgt de functie om àlle verlichting uit te schakelen, ook als de fiets op contact staat.

Dat betekent dat ik nu de fiets in de garage zal stallen op het contact maar met het stuur omhoog zodat het alarm niet inschakelt maar alle verlichting wel uit is. Ben ik elders, dan kan het stuur gewoon omhoog geklapt blijven maar haal ik de fiets van het contact af zodat het alarm kan activeren.

Alarm binnen

Vanmorgen heb ik mijn Versatile overgedragen aan de nieuwe eigenaar. Dus heb ik nu alleen nog m'n Quest. Deze is nog niet klaar om mee te fietsen, er ontbreken nog een paar zaken aan. De fietscomputer, het wegwerken van de draden, de stuurschakelaars en het alarm.

Maar het alarm heb ik in huis. Daarmee heb ik (volgens mij) nu alle spullen binnen om mijn fiets helemaal af te maken. Wel ontbreekt er nog een afstandbediening die ik er los bij besteld heb. Daar ga ik nog even een mailtje aan wagen.

Wat betreft het knutselen.
Eerst ga ik mij richten op het alarm. Dat is wat meer werk. Daarna volgen de fietscomputer, de stuurschakelaars en het wegkitten van de kabels wel.

woensdag 18 februari 2009

Lang leve de popnagels!!!

Mijn Velomobielgebeuren is begonnen met de Alleweder. Het ding bestaat grotendeels uit 2 dingen: aluminium plaatwerk en vrachten popnagels. Voeg daar nog een set wielen, ketting en nog wat onderdelen aan toe en je hebt een prachtige fiets.

En van die popnagelfiets heb ik dingen geleerd. Bij de Versatile worden ook standaard op bepaalde plekken popnagels gebruikt. Maar ook ik ben ermee aan de gang geweest toen ik de remschakelaar gemonteerd heb.

Nu de Quest. Ik heb in Quest 212 (Quesjer) een prachtige stuurklem gezien. Het stuur wordt bij de Quest/Mango standaard achter een stuk schuim klemgezet als je het stuur omhoog zet om in/uit te stappen. In Quest 212 is (op verzoek van de eigenaar) een stuurklem gemaakt waar het stuur in gedrukt kan worden. De klem zelf komt bij Alligt vandaan, de klem zit gemonteerd op een fraai stukje aluminiumlaswerk.

Ik wilde ook graag zo'n klem met het stuk laswerk hebben. Maar helaas. Tegen Paulus (eigenaar Q212) hadden ze gezegd dat ze liever niet nog zo'n ding maken. Het kost natuurlijk allemaal extra tijd. En die tijd kan je ook steken in de volgende fiets.
Zo'n klem heb ik dus wel maar het laswerk niet. Ook mogelijk dat ik niet helemaal duidelijk heb doorgegeven wat ik precies wilde. Maar goed, geen mooi lasstukje dus.

Tja, dan moet je zelf aan de slag. Zowiezo MOET ik wel want het 'klem je stuur achter een schuimpje' gaat bij mijn Quest niet lukken. Ik heb, op aanraden van Paulus, het stuur laten inkorten zodat hij net recht onder de rand door kan. Dat is handiger als je zo'n stuurklem hebt. Maar dan moet die stuurklem er natuurlijk wel zitten.

Omdat ik zelf niet kan lassen (ik heb ook niet de beschikking over een apparaat, maar los daarvan, lassen schijnt een vak te zijn en dat vak heb ik niet geleerd. Maar popnagelen kan ik wel!

Na een bezoekje aan de ijzerhandel, waar ik wat aluminium heb ingeslagen, ben ik thuis bezig gegaan. Eerst heb ik de foto's van de stuurklem van Q212 afgekeken en ben vervolgens aan het meten, tekenen en zagen geslagen. Toen ik alle onderdeeltjes klaar had, kwam het boren en het poppen. En het resultaat mag er wezen, al zeg ik het zelf:





Deze keer geen elektronicageneuzel dus maar even lekker wat 'harde waren'. Het énige wat met elektronica te maken heeft, is het microschakelaartje welke ik ook heb aangebracht. Deze zal dienst doen als onderbreekschakelaar van het remlicht. Zodra het stuur in de klem zit, zal het remlicht uit gaan.
De Quest heeft die optie standaard al bij de remhendel alleen is het afstellen daarvan (door een metalen lipje bij te buigen) is dermate nauwkerig dat hij snel ontregeld is. Daar heb ik met die 'zelf aangebrachte' microschakelaar vermoedelijk geen last van

dinsdag 17 februari 2009

Dit begint er aardig op te lijken

Vandaag ben ik weer hard aan de slag geweest met de elektronica van de Quest.

Wat heb ik vandaag gedaan? Ik heb een doosje gemaakt in de staart waar de richtingaanwijzers en achterlichten op aangesloten worden. Het doosje hangt rechts (op de foto) van de wielkast:


Niet zo gek boeiend verder.

Ook ben ik bezig geweest met de neusdoos. Deze is nog niet klaar. Het alarm heb ik nog niet ontvangen. Omdat ook die ergens op aangesloten moet worden (en de neusdoos het meest praktisch lijkt), moet ik daar eerst op wachten zodat ik weet hoeveel draden en waar ik ze in het doosje kan plaatsen. Ook de stuurschakelaars moeten nog met draden op die doos worden aangesloten.
Maar goed, de doos is wel ver genoeg klaar om aan te sluiten en te testen:



Bij de eerste poging kreeg ik de standlichten niet in verschillende standen. Ik had blijkbaar een soldeerfout gemaakt. Het mooie is dat ik al die stekkers gebruik. Het is nu een kwestie van stekkers uit het doosje trekken, doosje uit de fiets trekken en probleem opsporen en oplossen.
Dus zo gezegd, zo gedaan. Ik heb een fout gevonden en die hersteld. En waarachtig, ik had standlicht in verschillende helderheden. Maar nu wilden de LEDs op het linker dashboardkastje niet meewerken. Wat er verkeerd ging, weet ik niet meer maar ze reageerden in ieder geval niet op de verschillende standen van de schakelaar. Dus nog een keer op zoek naar een fout. Ook die gevonden en hersteld.
De boel leek te werken totdat ik de fiets van het contact haalde. De LEDs op het linker dashboardkastje bleven branden. Dat klopt dus niet. Dus nog een keer aan het opsporen en oplossen geslagen. Dat was gelukkig snel verholpen.

De richtingaanwijzers deden ook niet helemaal wat ze moesten doen. Linksvoor en rechtsachter gingen tegelijk aan. Ook dat is natuurlijk snel verholpen; gewoon de stekkertjes van links en recht in de staart verwisselen.

Maar nu het resultaat:





Ik zei het al in de titel: dit begint er aardig op te lijken.

maandag 16 februari 2009

It's alive.... ALIVE!!!!

De Luxeons had ik allemaal al een plekje gegeven in de fiets.





Vandaag ben ik weer verder aan het knutselen geslagen.
Allereerst heb ik de 'centraaldoos' gemaakt die voor op de linker wielkast zit. Van hieruit wordt de elektronica gesplitst naar 3 plekken: linker dashboardkastje, staart en neus. Tevens zit er in dit doosje de elektronica voor het achterlicht en de clignoteur.

Ook heb ik een snoer gemaakt om tussen de accu's en het rechter dashboardkastje te prikken. De accu's heb ik met klittenband tegen de voorkant van de rechter wielkast geplaatst.



En toen het moment van de waarheid: de accu's aan het dashboardkastje prikken. En zie.... de eerste tekenen van 'leven':

zondag 15 februari 2009

Hoe onbenullig...... (en meer)

..... van mij.

Krijg je een nieuwe fiets, vergeet je helemaal te vragen welk nummer je hebt. Ook voor de verzekering is het nodig om wat gegevens door te geven. Dat heb ik nog niet gedaan, dat doe ik op de dag dat ik mijn Versatile overhandig aan de volgende eigenaar.

Maar goed, de website van Velomobiel.nl geeft me informatie waar ik nog niet om gevraagd had. Ik heb Quest 304.

Vandaag heb ik wat mensen ontmoet die ik tot dusver alleen gesproken heb via m'n weblog.

Één van die lezers (Okkie) heeft een gok gedaan naar het toekomstige thema/uiterlijk van m'n Quest. Hij hoopte een bepaalde reactie uit te lokken met de term 'Garfield'.

Goedk oranje kat. Quest oranje.... maar nee. Ik ben ab-so-luut géén fan van Garfield. Dat was ik al niet maar na wat teasers te hebben gezien van de film, waarin Garfield gerenderd is met de computer, moet ik dat beest al helemaal niet meer.

Dus:
  • Garfield

  • Quest van Oranje

  • balletjes van de Koningin
  • (had ik ook al verklapt dat het dat niet was)
  • Oranje

  • 'iets' met http://www.plastickheroes.nl/


  • Nog meer mensen die een gok willen wagen? Gevaarlijke vraag natuurlijk want dat zou kunnen betekenen dat ik het dan ga verklappen.
    Maar eventuele gokjes mogen best gedaan worden. Die zet ik dan in het lijstje maar ga verder niet aan het strepen.

    zaterdag 14 februari 2009

    Eerste klusdag MET Quest

    Vandaag ben ik weer aan het knutselen geslagen, deze keer met de Quest erbij.

    Wat heb ik vandaag gedaan:
    - Top verwijderd
    - Alle Luxeon LEDs gemonteerd op hun plek (nog niet aangesloten)
    - Tilbeugel in de staart gezet
    - Dashboardkastjes met klittenband vastgezet
    - Steuntje gemaakt voor de fietscomputer
    - Ansman lader van z'n standaard stekker ontdaan en er een andere aan gezet

    Ik moet nog:

    - Doos maken voor in de staart
    - Doos maken voor in de neus
    - Doos maken voor op de linker wielkast
    - Stuurschakelaars monteren
    - Stuurklem monteren (en eerst ontvangen)
    - Kabels op lengte maken en vastkitten
    - Nieuwe plek of manier van monteren zoeken/bedenken voor m'n mobieltje
    - Fietscomputer en kadansmeter monteren
    - Accu's een plekje geven
    - Twee extra klittenbandjes aan het dekje monteren
    - Alarm installeren (en eerst ontvangen)
    - Top er weer op schroeven
    - Laten bestickeren

    vrijdag 13 februari 2009

    Maiden Voyage

    Ja, je leest het goed. De eerste rit. Maar? Zaterdag 14 februari enzo?



    Nee, wijziging in de plannen. 'Logistiek' wat het handiger om vandaag de fiets op te halen. Dus heb ik naar Velomobiel.nl gebeld om te vragen of mijn fiets gereed was. Dat bleek het geval. Vervolgens heb ik gevraagd of ik vandaag de fiets op kon halen. Dat kon, dus heeft Marrianne mij in Dronten gedropt.

    Voordat ze naar huis ging, heeft ze eerst de maagdelijke fiets bekeken. De kleur oranje is toch even anders uitgepakt dan verwacht. Maar die ervaring heb ik al eerder gehad, met de Versatile.

    De fiets is iets minder knal oranje dat ik voor ogen had. Buiten dat, heeft de lak wel een heel apart effect over zich. Er zitten verschillende tinten oranje in. Net hoe je erop kijkt, is het wat lichter of donkerder van kleur. Verder leek hij ook een wat groenige glans over zich te hebben in het kunstlicht van de werkplaats.



    Theo wist me te vertellen dat de spuiter deze kleur nóóit weer wil spuiten op fietsen. Dat vond ik wat vreemd want ik dacht een eenvoudig te spuiten kleur te hebben gekozen. Een kleur 'zonder voorkleur', dus een metallic lak die direct dekkend is en waar alleen nog maar een laklaag overheen hoefde. Blijkbaar is er ergens iets verkeerd gegaan bij het kiezen van de kleuren. De kleur die er nu op zit, heeft eerst een oranje RAL onderkleur. Daar overheen zit een wat goudkleurige metalliclaag en daar weer overheen de blanke lak (voor zover ik begrepen heb).
    Maar in het spuitproces bleek de boel niet goed dekkend en ontstond er een 'wolkeffect'. Dus moest de fiets nóg een keer gespoten worden. De spuiter heeft aangegeven niet weer een Quest in die kleur te spuiten. Heb ik dus een origineel exemplaar. Slechts één in deze kleur :-)
    Met de tweede spuitbeurt is de fiets direct een kilogram extra zwaar. Maar ach..... de schrijver van dit bericht/eigenaar van de fiets is absoluut geen grammenjager. Geen punt dus. Ik heb de fiets nog niet in het volle zonlicht gezien en ben daar wel erg benieuwd naar.
    Duidelijk is wel dat hij lang niet zo knal oranje is als de retroreflecterende sticker op de achterkant.

    Op mijn verzoek (op aanraden van Paulus) is het stuur iets korter gemaakt zodat deze niet onder de rand kan blijven haken zoals de andere Quests hebben. De reden hiervoor is dat ik nog een stuurbeugel wil monteren waar ik het stuur in kan klemmen.
    Helaas was Alligt dicht dus heb ik de beugel nog niet. Dat wordt dus nog even behelpen.

    Verder heeft de fiets her en der wat gaten. Geplande gaten uiteraard want daar moet de verlichting nog komen die ik zelf ga aanbrengen.

    Maar goed. Bij Velomobiel.nl ben ik eerst in de fiets gaan zitten om te zien hoe de afstelling is. Hoewel ik net geen 1,78 meter ben en vrij korte benen heb (waar rekening mee gehouden is bij het afstellen) bleek de fiets nog wel bijgesteld te moeten worden. Allereerst zat ik voor m'n gevoel véél te hoog in de fiets. Dus heeft Ymte de zitting een centimeter of 2 lager gezet. Weer geprobeerd maar naar m'n zin nog te hoog. Dus nog een centimeter lager. Dat leek beter maar ik twijfelde nog. Eerst maar ervaring opdoen en dan eventueel nog verder stellen.
    De afstand tussen trappers en zitting leek aardig goed. Dus daar heb ik verder niets aan laten verstellen.

    Het Questdekje heb ik thuis zelf gedeeltelijk onder handen genomen. Bij VM.nl zijn er de klittenbandjes aan gezet.

    Het sluiten van het dekje valt me nog niet mee. Bij de Versatile ben ik wel kleine kiertjes gewend maar het dekje lijkt minder mooi aan te sluiten op de voorste 'hoeken' dan ik dacht. Ik begin nu te begrijpen waarom Questrijder Wim S. nog twee extra klittenbandjes op die plekken heeft zitten. Dat ga ik dus ook doen.

    Toen ik klaar was om te vertrekken, heb ik de fiets ingeladen. Dat is wel even héél erg wennen. Bij de Versatile ben ik gewend dat ik vrij grote dingen zonder problemen in de fiets wegdruk. Dat is bij de 26" Quest toch wel even anders. Misschien (ik weet het niet en betwijfel het een beetje) is de Quest mogelijk groter maar praktischer zeker niet op dat punt. Dat wist ik vantevoren. Nu moet ik voor mezelf nog even kijken hoe ik het precies ga aanpakken. Alle spullen moeten nu nog hun eigen plekje krijgen.

    Mijn mobieltje heeft met klittenband een plek op de rechter wielkast gekregen. Waarom? Omdat ik nog geen fietscomputer erin heb zitten, ook die heb ik los laten leveren; een ander model dan standaard. Er wordt normaal een CatEye geleverd maar die bevalt mij niet. Ik ben een Sigmafan. Daarom heb ik een Sigma BC1606L met kadansmeter gevraagd. Deze heeft de mogelijkheid om de kilometerstanden in te voeren na een batterijwissel, tenminste, dat heeft zijn voorganger, de BC1600. De 1606 heeft dat maar zelfs een geheugen. En ook verlichting. Niet dat ik dat zal gebruiken vermoedelijk omdat ik een LEDje erop laat schijnen.

    Maar goed, mijn mobieltje heb ik gemonteerd om hem als GPS en snelheidsmeter te gebruiken.

    Eenmaal gereed, ben ik vertrokken naar huis. Het is weer even wennen om te schakelen met derailleur. Goed, met de Fujin heb ik dat ook maar die gebruik ik niet zo gek veel. Maar een probleem is het zeker niet.
    Het instappen is trouwens wel verdraaid lastig met zo'n bungelend stuur.

    Verder ben ik vertrokken zonder matje in de fiets. Ik heb een Ventisit besteld alleen was die nog niet binnen. Dus die wordt nageleverd. Ik mocht wel met een Rainbowmatje naar huis maar die heb ik daar gelaten. 30 kilometer fietsen zonder matje moest kunnen dacht ik. Achteraf gezien misschien toch niet zo handig. Ik heb voor het eerst weer iets van een houten kont gevoeld. En een punt in m'n rug wat iets teveel druk heeft gehad. Gelukkig kan ik het zitje van m'n Fujin trekken en die voorlopig in de Quest gebruiken. Geen nood aan de man dus.

    Bij het vertrek was direct weer duidelijk dat de Quest gewoonweg een stuk sneller is dan de Versatile. Bij gelijke inspanning reed ik al snel een paar kilometer per uur harder. Onderweg, op rechte stukken, reed ik snelheden de ik in de zomer gewend ben met de Versatile bij lekker doortrappen maar die momenteel met de Versatile een stuk lager liggen met dit koudere weer.

    Het stuurgedrag is ook anders. De Versatile wordt wel eens nerveus genoemd. Toch wil ik zeker niet zeggen dat de Versatile nerveuzer is dan de Quest. De vering van de Quest reageert heel anders. Ik heb de indruk dat de Quest wat meer de neiging heeft om te 'wiebelen' met trappen en sturen. Het is een questie/kwestie van wennen.

    Qua geluid hoor je ook verschillende dingen. De Versatile zou een herriebak zijn? De fiets klinkt anders en de Rohloffnaaf van de Versatile wil in sommige versnellingen een duidelijk geratel laten horen maar de aandrijving van de Quest lijk ik toch overwegend meer te horen dan die van de Versatile.

    Van Theo kreeg ik te horen dat de ketting eens elke 1000 kilometer of eens elke maand gesmeerd moet worden. Met de Versatile de ketting smeren? De voorste ketting heeft in 24000 kilomter nog geen druppeltje vet ontvangen. Ik zie wel hoe het met de Quest gaat.

    De stuuruitslag.... tja, duidelijk verschil natuurlijk. Bij een groot deel van de route merk je geen verschil. Maar bij sommige bochten toch wel. Ondanks het ruimer nemen van de bochten, heb ik toch wel een paar keer een wiel tegen een wielkast gehoord. Dat gebeurt bij de Versatile veel minder en eigenlijk alleen bij lage snelheden en extreem strak sturen. Maar ook hier een questie/kwestie van wennen.

    Onderweg begon de accuspanning van mijn mobieltje wat laag te worden. Gelukkig heb ik een batterijlader met 4 batterijen meegenomen. De snellader voor 4 NiMH 1,2V AA batterijen heeft ook de mogelijkheid om USB-apparaten te voeden. Dus in plaats van energie in de batterijen te pompen, kan ik met het ding ook energie eruit halen en dat aan een USB-apparaat geven. Dus ben ik gestopt om het ding uit de tas te halen en aan m'n mobieltje te prikken.

    De rit is verder lekker soepel verlopen. Geen dramatische dingen.
    in 's Heerenbroek zag ik een witte Quest op me afkomen. Dat was Swanette T. volgens mij. Vlak bij huis werd ik gebeld door Marrianne met de vraag waar ik was. Bijna thuis dus.

    Inmiddels was het al vrij donker. Maar verlichting zit nog niet op de fiets. Dus ben ik met een defensieve rijstijl verder gereden.

    Thuis aangekomen bleek ik 28,2 kilometer gefietst te hebben. Ik ben 1 uur en 4 minuten onderweg geweest, inclusief de stop om mijn mobieltje van externe voeding te voorzien. Dit maakt een totaal gemiddelde van 26,4 km/h. Niet hard maar als je bedenkt dat 1) mijn conditie beroerd is, 2) ik rustig heb gedaan om de fiets te leren kennen, 3) het vrij druk was en ik soms langer heb moeten wachten bij een oversteek en 4) ik onderweg gestopt ben voor m'n mobieltje, dan is dit gemiddelde niet beroerd. Met de Versatile had ik het zeker niet sneller gedaan.



    Thuis aangekomen had ik een tamelijk natte rug, een rug die ik nog wel ken van de Alleweder maar niet echt van de Versatile. Goed, ik had er nu geen ventilerend matje onder me liggen dus ook minder ventilatie. Toch denk ik dat het Versatilezitje hier wel de betere is.
    Ik heb het reserve Versatilezitje in de Quest geprobeerd te plaatsen. Maar dat gaat vermoedelijk op niets uitdraaien. Het zitje is aan de bovenkant te breed om nog de zitting omhoog te kunnen klappen als deze in de Quest gemonteerd is. Dus helaas, geen Versatilezitting in de Quest vermoedelijk.
    De Quest heb ik in de garage gezet. Dat viel dus inderdaad tegen. Er staan normaal 2 ligfietsen, 2 velomobielen, een step, een kinderfietsje en een kinderkar in de garage. Daar gaat een Quest niet meer bij passen. Dus heb ik de kinderkar in moeten klappen. Dan kan de Quest er wel bij. Maar royaal ruimte heb je dan zeker niet meer over. De ruimte is gewoon echt te klein om nog een 3e velomobiel te plaatsen. De reden dus om toch de Versatile van de hand te moeten doen.

    Vannacht zullen we zien wie mijn Versatile (vermoedelijk) gaat overnemen. Ik ben benieuwd.

    Verder nog even een kladje voor mezelf.
    De bedrading van de Quest wordt door VM.nl vastgekit met Bison Polymax.`

    [edit 20-9-2013]
    De lak is van RM:
    lak MY 076-68 oranje pearl met voorkleur
    [/edit]

    donderdag 12 februari 2009

    En nog wat meer spulletjes

    Vandaag heb ik een spanhaak ontvangen:


    Maar bestellingen gaan momenteel niet helemaal vlotjes. De tweede bestelling bij Conrad heb ik per ongeluk de verkeerde betaalmethode aangevinkt waardoor ik wat extra kosten moest betalen. Bij de spanhaken heb ik er 3 besteld maar 1 ontvangen (wel na een net mailtje van de leverancier met een eveneens netjes geplande afhandeling) omdat ze maar 1 op voorraad hadden terwijl ik er 3 besteld heb. Maar goed, 1 is voldoende in eerste instantie want ik heb er maar één nodig. Ik heb er nog twee extra besteld als reserve en voor eventueel andere toepassingen. Het ding kost minder dan de verzendkosten. In plaats van 3 die ik besteld heb, heb ik eerst één ontvangen, de andere 2 komen later met nog 2 of 3 gratis exemplaren extra.
    Verder het motoralarm wat maar niet binnen wil komen. De eerste oorzaak lag bij een internetbank waarmee het bedrijf werkt. De internetbank heeft het geld ontvangen en zou de order door moeten sturen naar het bedrijf. Dat is niet gebeurd. De eerst volgende werkdag heb ik mijn geld terug ontvangen op mijn rekening. Dus kon ik nog een keer de bestelling plaatsen. Deze keer met een gewone overmaking. Maarja, van giro naar bank duurt weer mogelijk 2 dagen dus ook daar weer vertraging.

    Maar goed, hoe dan ook..... het zal wel los lopen.

    Wat ik met de haak wil?
    Mangorijder Reinier heeft een Versatiledakje op z'n fiets. En bij Quest en Mango (en veel andere velomobielen) moet de montage toch wat anders dan bij de Versatile. De standaard hoeveelheid klittenband is niet voldoende bij harde wind. Vandaar dat ik bij de Versatile het dakje met nog heel wat extra klittenband heb vastgezet (met succes!). Alleen is dat niet praktisch als je het dakje steeds open moet klappen zoals bij Quest en Mango. Bij de Versatile heb je daar geen last van omdat je dakje en klep in één keer open slaat. Het dakje kan dus gewoon volledig gemonteerd blijven. Bij Quest en Mango niet. Dus daar is een andere constructie nodig.

    Reinier heeft wat geknutseld met een kunststof haak die van een weekendtas af schijnt te komen. Alleen heb ik die kunststof haak nog niet kunnen vinden om te bestellen. Ook de aanwezige weekendtassen in huis hebben niet zo'n haak. Dus 'donortassen' zijn er niet. Na wat zoekwerk (met behulp van Reinier, waarvoor dank) heeft hij me een wat beter beeld gegeven van wat het is en onder welke categorie ik moet zoeken. Ik ben toen dus uitgekomen op een spanhaak die ongeveer dezelfde afmetingen heef. Alleen is deze van metaal.

    Om de rand van de Quest niet beschadigen wil ik de haak helemaal voorzien van zacht materiaal zoals zelfklevend zacht klittenband of anders krimpkous. Ik zie wel. Maar ik heb m'n eerste haak binnen in ieder geval.

    zaterdag 7 februari 2009

    Motor-alarm besteld en Siliconenkit gehaald

    De keuze voor het alarm heb ik ook rond. Ik heb gekozen voor een motoralarm met 2-weg FM-functie.

    Het inbouwen gaat vermoedelijk geen probleem worden. Het aansluitschema van het alarm geeft wat benodigde draden van het voertuig weer. En die heb ik allemaal netjes in m'n elektrische installatie zitten. Goed, op 1 ding na: afstand starten gaat een beetje lastig worden bij gebrek aan motor in de fiets.

    Verder ben ik vandaag nog naar de Aldi geweest om 3 tubes siliconenkit te halen om de bekabeling in de Quest te kitten. Tja, en natuurlijk om de top op de kuip te kitten.

    donderdag 5 februari 2009

    Uiterlijk en naam

    Ik had al verteld dat mijn Quest metallic oranje gaat worden. Maar er gaat meer mee gebeuren. Hij gaat bestickerd worden. Ook dat was al bekend.

    De week na de (geplande) leverdatum heb ik een week vakantie. In die week wilde ik hem laten bestickeren. Maar dat werd mij door Ymte afgeraden. Ze hadden ook een andere gespoten fiets bestickerd. Alleen had dat als resultaat dat de boel was gaan 'bubbelen'. De lak was nog niet goed uitgehard met bubbels als gevolg. Dus werd ik daarvoor gewaarschuwd.

    Het definitieve uiterlijk van m'n fiets zal daarom minimaal een week of 2 na levering komen. Ook de naam (ja.... deze 3e velomobiel van mij gaat een naam krijgen.... dat is voor mij de eerste) zal daarom pas later bekend gemaakt worden. Een handje vol mensen weet het al maar die heb ik geheimhouding gevraagd over zowel naam als uiterlijk.

    En nog meer nieuws aan het front..... snif

    Om de accu-indicatoren te testen, heb ik de elektronicadoosjes aan een 12V voeding gehangen. De accu-indicatoren werken mooi en ook de overige LEDs op het andere doosje. Op twéé na. Die gaven een wat aparte kleur licht. En nu hebben ze een andere kleur dan ze eerst hadden maar oplichten doen ze niet. Oorzaak: kaduuk.

    Wat is er aan de hand? Gisteren deden ze het uítstekend maar nu dus niet. Gisteren heb ik ze getest met de 9V LEDtester en nu dus met een voedingsbron. En daar zit het probleem. De LEDtester begrenst de stroom, de voeding niet. Ik ben blijkbaar vergeten om de twee onderste LEDs van het achterlicht en de markeringslichten te voorzien van een LM317. Dus vonden ze 12V onbegrensde stroom niet zo grappig. Dat wordt dus flink wat lossolderen, losföhnen etc. Kwalitatief uitermate teleurstellend dus.

    Nja, liever dat ik er nu achter kom dan als het allemaal ingebouwd zit.

    Het was al te mooi om waar te zijn: alles in één keer werkend.....

    [Update]
    Operatie geslaagd. Na een half uur werk is de schade weer hersteld. En nu heb ik de 2 vervangen LEDs uiteraard wel voorzien van een LM317 zodat hetzelfde geintje me niet weer overkomt.

    Meer nieuws aan het front

    Gisteren is de website van Velomobiel.nl weer geupdate. Nu staat er een leverdatum: 14 februari 2009.

    Dit is ongetwijfeld onder voorbehoud want er kan altijd een kink in de kabel komen. Maar goed, het streven is dus volgende week zaterdag.

    Of het gaat lukken, is ondermeer afhankelijk van de spuiter. Vanmorgen ben ik bij Velomobiel.nl geweest om een clignoteur op te halen. Ymte vroeg me of ik nog bij spuiter Kruik geweest was. Nee dus. Daar staat m'n fiets momenteel om gespoten te worden. Ik had nog wat tijd over en ben toch nog even snel bij Kruik langs geweest. Daar stond mijn fiets op de bok in de grondverf:



    woensdag 4 februari 2009

    En ook het tweede dashboardkastje af

    Vanavond ben ik nog een keer aan het knutselen geslagen. En het resultaat mag er wezen: ook het tweede dashboardkastje is af.

    Op verzoek een fotootje van m'n kerstboomverlichting:



    Het kleine doosje bovenin is mijn LED-tester. Die doet nu even dienst als voeding voor het geheel. Dit ding is gevoed met een 9V blokje. Dus de accu-indicatoren werken nu niet maar daarvan zullen (bij normale accuspanning) ook minimaal 2 LEDjes branden; 1 bij elk.

    De volgende stap is het maken van een tweede doosje voor op de linker wielkast maar verder buiten armbereik. Daarin komt nog wat elektronica voor de achterlichten. Hiervoor was niet voldoende ruimte in het normale dashboardkastje en ook qua bedrading zou ik dan niet uitkomen. Dus daarom nog een doosje.

    Alleen heb ik daarvoor nog 2 dingen nodig:
    1) De clignoteur, want die moet erin
    2) De maten van de Quest want het doosje moet wel passen.

    Voor beide dingen ga ik morgenochtend (ik heb de eerste 3 lesuren vrij waardoor ik pas om 10.45h hoef te beginnen) naar Dronten toe. Velomobiel.nl is om 8.00h open. Dronten-Wezep is ongeveer een uurtje fietsen dus tijd zat.

    Ohja, ook altijd even leuk: statistieken.

    Deze 2 doosjes samen zijn 464 gram.
    Volgens mij gaat dit de zwaarste Quest ooit worden. De tegenhanger van de honingraat-Quest van Hans W. ;-)

    Eerste kunstwerkje voltooid

    Het rechter dashboardkastje is klaar.

    Ik heb hem eerst wel even kort getest met een 9V batterij. Maar.... hij deed niet wat hij moest doen. Er gingen geen LEDjes branden van de accu-indicator. Maar geen wonder, ik heb ze ingesteld op 10V tot 12V. En 9V ligt daaronder, dus gaan er dan geen LEDjes branden.

    Maar er was nog een probleem want ook het LEDje welke aangeeft welke accu ingeschakeld is, ging niet branden. Maar wederom even een vlaag van verstandsverbijstering. De schakelaar om te wisselen tussen de accu's stond op de andere accu ingesteld, een accu die niet aangesloten was. Dus de schakelaar omzetten was voldoende om het LEDje wel te laten branden.

    Maar ook het LEDje bij de sleutelschakelaar gaf geen sjoechem. Maar ook geen wonder want ik had nog geen zekering in de zekeringhouder geplaatst. Dus ook dat was snel opgelost.

    Kortom: alles goed verlopen qua hardware. Alleen de bedrading in m'n bovenkamer lijkt wat veel weerstand te hebben ;-)

    zondag 1 februari 2009

    Accu-indicatoren gereed

    Vandaag ben ik ook weer aan het solderen geslagen. De accu-indicatoren zitten in elkaar:


    Ik ben maar weinig origineel want het is bijna hetzelfde als met de Versatile. Maar goed, als het bevalt, waarom zou je het dan anders doen?

    Wel heb ik de schakelaar om de accu-indicatoren uit te schakelen, laten vervallen. De praktijk heeft geleerd dat ik de accu-indicatoren àltijd aan heb staan. De knop voor wisselen tussen DOT en BAR mode heb ik er nog wel op zitten. Die gebruik ik wel. Doorgaans staat hij op 'DOT' maar als ik iets nauwkeuriger wil zien hoe het ervoor staat, dan is het prettig als hij in BAR mode staat.

    Verder heb ik deze keer natuurlijk een sleutelschakelaar zelf moeten aanbrengen want die zit niet in de Quest, terwijl dat bij de Versatile wel het geval is. Ook nieuw is een ander laadpunt. De 12V aansluiting zit er nu uiteraard ook weer in maar de goudkleurige TULP aansluiting ga ik gebruiken om m'n fiets aan de lader te hangen.

    Wat ontbreekt aan deze doos zijn de 2 aansluitpunten voor LEDs. In de Versatile heb ik die eigenlijk nooit gebruikt. Vandaar dat ik die heb laten vervallen. Goed, niet helemaal want er zit er één in het andere doosje. Daar zit standaard de fietscomputerverlichting ingeprikt. Maar daar kan ik desgewenst ook een LED met langer snoer in prikken.

    Ohja, kleine notitie voor mezelf. De 2 accu-indicatoren heb ik ingesteld op 10V als ondergrens en 12V als bovengrens.

    Dan nog even een foto van m'n prutswerk van gisteren:


    Dat ziet er wel geordend uit dacht ik zo.

    Helemaal linksonder zit de schakelaar voor het achterlicht met daarnaast 3 rode LEDs. 1 LED brandt zodra ik de fiets op contact zet. Ook m'n achterlicht gaat dan met 20 mA branden. Met de schakelaar kan ik hem ook nog op 50 mA (normaalstand) en 100 mA (mistlichtstand) zetten.

    Boven de achterlichtschakelaar zit de schakelaar voor de markeringslichten. Het verhaal hierbij is bijna hetzelfde. Alleen betreft het nu 20 mA, 100 mA en 350 mA.
    Het leuke is dat de LEDs ook reageren op de schakelaar van het seinlicht aan het stuur (tenminste, dat is de bedoeling maar testen kan ik dat nog niet).

    Rechtsboven (van de 4 schakelaars in een vierkant) is voor de InoLED. Daaronder zit een groen LEDje welke ook gaat branden zodra de InoLED ingeschakeld wordt.

    Rechtsonder zit de schakelaar voor het alarmlicht. Daaronder zitten 3 LEDs. 2 gelen met een rode in het midden. Sommige Questrijders hebben een zoemertje in de fiets laten zetten omdat ze soms vergeten de richtingaanwijzers uit te zetten. Met de Versatile bestaat dat probleem niet omdat je je duim op de knoppen moet houden. Bij de Quest heb je een aan/uit/aan schakelaar daarvoor, en daarbij bestaat die kans dus wel.
    Een zoemertje zit ik niet op te wachten. Een paar LEDjes die aangeven dat de richtingaanwijzers aan staan vind ik een stuk prettiger. Dus daarvoor de 2 gele LEDs. De rode gaat samen met de twee gele LEDs knipperen zodra ik het alarmlicht (met de schakelaar) inschakel.

    Tot slot nog rechtsboven, de schakelaar voor de fietscomputerverlichting.