maandag 30 augustus 2010

Agressief?

Bij de afrit van de snelweg bij Zwolle centrum, komende uit de richting Meppel is het altijd feest. Onlangs is er weer een fietser van de sokken gereden omdat een automobilist de fietser 'over het hoofd' had gezien en nee, het was geen ligfietser waarbij snel de schuld bij de 'lage' ligfietser wordt gelegd. Nee, het zicht op normale fietsers is daar goed en doorgaans ook op ligfietsers. Maar goed, zo'n beetje de helft van de automobilisten heeft daar geen oog voor de fietsers.

Vandaag kwam ik aanrijden. Ik zie voor mij (nog wel op enkele tientallen meters afstand) een witte bestelwagen oprijden tot aan de haaietanden. Ik zie de bestuurder kijken naar links (de juiste richting). Dat is mooi want toch een automobilist die aandacht heeft voor fietsers.
Helaas, te vroeg gejuigd want de man trekt toch op om aan te sluiten achter zijn voorganger waarbij hij dwars op het fietspad stil blijft staan.

Enkele seconden later ben ik daar aangekomen en kan dus niet verder. Ik doe ook maar eens of m'n neus bloedt en rijd door tot de zijkant van z'n wagen en steek m'n vinger op. Nee, niet die middelste maar een dikke duim en geef hem een pluimpje 'Goed gedaan!'
De man draait z'n portierraampje verder omlaag, kijkt in mijn richting en zegt quasi-verontschuldigend 'Sorry hoor'. Ik zeg hem dat hij de kruising staat te blokkeren en geef hem nog een keer het compliment met de bijbehorende opgestoken duim. Maar ik krijg vervolgens te horen dat ik niet zo agressief hoef te doen. Ik geef nog maar een keer duidelijk aan dat ik m'n duim opstak en demonstreer het nog een keer met wederom het compliment

Inmiddels heeft mijn 'bloedende neus' ook effect want rechts van mij kunnen auto's die van de snelweg komen ook niet meer verder want...... ik sta de boel te blokkeren in verband met het heerschap voor mij.
Eindelijk rijdt het heerschap door.

Maarja, dan ben je overgestoken en moet je linksaf. Daar moet je als fietser wederom tal van auto's en vrachtwagens voorbij zien te komen. Zij hebben welliswaar voorrang maar moeten vaak wachten voor verkeerslichten. Tja, ook dan sluiten ze aan en als ze haaietanden voor fietspaden al negeren dan zullen ze aan de regel van het vrijhouden van kruisingen helemáál geen boodschap hebben.

Blij dat ik daar in de stortregen reed

Toen ik gisteren thuis kwam na het retourtje Ane kreeg ik te horen dat het hier in Zwolle niet echt daverend weer was geweest. Gisteravond zag ik op Weblog Zwolle dat er toch wel de nodige schade is ontstaan door harde wind zoals ontwortelde bomen. Ik ben blij dat ik in de stromende regen reed bij Ankum op het moment van de harde wind in Zwolle want die 15 kilometer verderop heb ik behalve de stortregen maar weinig ellende gehad onderweg. Gezien de schade in Zwolle had ik best kans gelopen dat ik aan het 'vliegen' gegaan was met m'n Quest.

Vanmorgen op weg naar het werk werd het nog een keer duidelijk. Langs de Zuiderzeestraatweg (waarvan het fietspad nog altijd niet opnieuw geasfalteerd is helaas, ik moet het doen met bordjes 'slecht wegdek') waren 2 bomen als luciferhoutjes doormidden gebroken. Op het werk kreeg ik te horen van een ingestorte boerderij in Kamperveen (ligt wel een stuk verder weg trouwens) die op sensatiezender SBS6 te zien was geweest (het drama daar leek groter op TV dan het in werkelijkheid schijnt te zijn, het boerderijtje stond al op instorten en was ook al sloopklaar, de eigenaar woont in een fors complex naast het boerderijtje maar dat is niet in beeld gebracht)

Maar goed, blij dus dat ik niet een half uur eerder in Zwolle was.

zondag 29 augustus 2010

Toch m'n doel bereikt

Goed, de vakantie is in zekere zin voorbij want eergisteren (vrijdag) moest ik weer beginnen met werken. Toch reken ik dit weekend nog een klein beetje tot de vakantieperiode.

In Ane is een familieweekend waarbij vandaag 'de' familiedag is. Daar zouden we met z'n allen naartoe gaan. Maar een wat minder gebruikelijke nacht heeft daar verandering in gebracht. Afgelopen nacht mochten we al het beddegoed van onze oudste dochter vervangen wegens iets in de maag wat eruit moest (virusje gok ik, er schijnt wat te heersen).
Onze dochter heeft ook wat last van wagenziekte. Met een kind wat overgegeven heeft en wagenziekte heeft in een auto stappen is geen goed idee, zeker niet als je zelf niet tegen de geur van overgeefsel kan (en er spontaan zelf achteraan gaat). M'n vrouw was ook niet helemaal fris in de buik. Het leek mij daarom beter dat m'n vrouw en de kinderen thuis bleven. Ik ben er dus alleen naartoe gegaan.

Ane is zo'n 45 tot 50 kilometer van Zwolle verwijderd als je een beetje gangbare routes kiest. Dat is een mooie afstand om te fietsen. Ook al is het weer nog altijd niet daverend te noemen, ben ik toch met de fiets naar de familiedag gegaan. Daarmee heb ik toch m'n doel bereikt om gemiddeld elke vakantieweek 100 kilometer te fietsen.

Morgen gaan we weer beginnen met de vaste woon-werk-kilometers, ook goed voor 100 kilometer per week.

vrijdag 27 augustus 2010

Schoenen en schoenplaatjes

M'n SPD-plaatjes en de zolen van m'n schoenen beginnen aardig versleten te raken. Maar ook de voering aan de binnenkant bij de hakken is gewoon compleet door. En helemaal fraai is dat de zool van de ene schoen is gebarsten daar waar het plaatje gemonteerd zit. Bij fors kracht zetten voel ik bij die schoen dan ook het plaatje aan de binnenkant van de schoen tegen m'n voet duwen. Kortom: tijd voor nieuwe schoenen.

Ik heb de indruk dat ik vrij snel schoenplaatjes slijt. Daar waar sommige mensen spreken over soms wel 10.000 kilometer met één stel plaatjes, heb ik de indruk dat ik toch heel wat vlotter mijn plaatjes moet vervangen. Nu is dus een mooie gelegenheid om er maar eens een berichtje over te schrijven en in de toekomst weer op te halen.

Helemaal vreemd is forse slijtage bij mij niet trouwens omdat ik dagelijks gewoon de hele dag door op m'n fietsschoenen loop. De zolen maar dus ook de plaatjes slijten hierdoor toch wel meer dan wanneer je langere ritten maakt en buiten de fiets de schoenen maar weinig draagt.

Huidige kilometerstand: 10879

Remwerking onbetrouwbaar

Gisteren schreef ik er ook al over: de remwerking van m'n fiets.

Gisteren had ik op een gegeven moment last van gebrek aan remkracht. Vandaag was het juist omgekeerd. Ik hoefde bij wijze van spreken alleen maar naar de remhendel te kijken of het linker wiel blokkeerde al. Het is zelfs zodanig heftig dat ik maar besloten heb om de remkabel naar het linker wiel flink los te stellen en zo alleen nog maar op het rechter wiel te remmen want die valt nog wel te doseren.

Hier moet toch een keer een oplossing voor komen want dit rijdt niet fijn maar ook niet veilig.

donderdag 26 augustus 2010

Het gevaar dat van onderen komt

Laatste week vakantie. Vorige week heb ik niet (noemenswaardig) gefietst en dus loop ik 'achter' bij m'n gemiddelde van 100 kilometer fietsen per vakantieweek. Inhalen gaat het niet meer worden maar een beetje inlopen kan wel. Vandaag heb ik daarom nog maar even een rondje gefietst.

Omdat ik niet echt degelijk wat tijd had om me voor te bereiden, heb ik gisteravond met Garmin een route uitgestippeld van Zwolle naar Deventer, dan Apeldoorn, vervolgens via Epe (Zuidweg) naar huis.
Normaal stippel ik een route uit, maak er een track van en rijd hem met OziExplorer CE.

Omdat ik graag langs de IJssel richting Deventer wilde, heb ik eerst in MapSource een route uit laten stippelen van Zwolle naar Deventer op een routeerbare topografische kaart. Hierbij pakte hij een route die ik niet wilde volgen dus heb ik de route wat versleept naar de gewenste fietspaden. En de rest van de route heb ik uiteraard ook uitgestippeld. Deze route heb ik naar m'n smartphone gezonden.

Vandaag ben ik op pad gegaan. Het weer van vandaag is ronduit waardeloos te noemen. Overal plassen en niet zo'n beetje ook.
Maar tijdens het laden van de route in Mobile XT begon hij direct met 'herberekenen' terwijl ik toch echt hetzelfde kaartmateriaal heb staan in Mobile XT. Maar goed, ik ben aan het rijden gegaan.
Al snel bleek dat de herberekende route niet die route was die ik had uitgestippeld. Ik werd via de oorspronkelijke route gestuurd waarbij ik telkens moest afslaan richting het waypoint wat ik had aangemaakt om de route te verleggen. Na dat waypoint werd ik gewoon weer keihard naar de oorspronkelijke route terug gestuurd. Dat schiet natuurlijk niet op.
De momenten dat ik wel de uitgestippelde route kon volgen, kwam ik ineens op een half verhard pad uit wat te smal is voor m'n Quest en ook nog eens vol blubber lag. Die heb ik toch maar niet genomen.
Toen ik ook nog eens de veerpont opgestuurd werd, heb ik besloten om over te stappen op ander kaartmateriaal en gewoon linea-recta naar Deventer te rijden.

In Olst was het trouwens feest (trouwens op heel wat meer plekken). Er lagen diepe plassen aan weerszijden van de weg. Van de 2 fietsstroken en 2 rijbanen was op sommige plekken alleen nog het midden van de weg vrij van plassen. De breedte van het droge stuk was soms nog geen rijstrook breed.
Nadat ik al een keer een flinke plens water tegen m'n fiets heb gehad (ben ik blij dat ik op dat moment in een velomobiel zat en niet op een normale fiets of open ligger) door een SUV die toch wat overijverig door de plas reed. Erg sociaal.... Gelukkig ging het water niet hoog genoeg om m'n hoofd te bereiken.
Maar daarna ben ik het elke keer voor geweest door gewoon stug over de rijbaan te gaan waar forse plassen lagen op de fietsstrook.

De plekken waar ik wel door de plassen gesjeesd ben, was het soms ook erg krap. Ondanks de 5cm ruimte die nog vrij was tussen wateroppervlak en bodem van de Quest, kwam er veel naarbinnen gespetterd, zelfs nog over de teruggaande ketting heen.

In Deventer was het helemaal feest. Bij het station moest ik onder een spoorbrug door. Ook daar lag water. Met een rustig tempo van 24 km/h dacht ik erdoor te kunnen rijden. Maar ik ben toch maar even fors afgeremd om langzamer te gaan rijden want daar was er nog geen centimeter ruimte vrij tussen bodem en wateroppervlak. Zoals ik aangaf in de titel: het gevaar kwam vandaag echt veelvuldig van onderen. Enorm veel grote, diepe plassen heb ik moeten trotseren.

Zelf ben ik gelukkig goed droog gebleven. Op internet lees ik wel eens berichten van velomobielrijders die water op hun armen gedrupt krijgen via de klittenbandjes aan de zijkant. Tja, die heb ik niet met m'n magneetdekje (Richard B, ik ben je nog altijd dankbaar voor je geweldige idee!). Alleen het klittenbandje aan de voorkant van het dekje laat soms een drup water vallen maar dat valt te overzien.

Ik heb de route overigens niet helemaal afgereden. Ik was het water behoorlijk zat en ben vanaf Apeldoorn via het Apeldoorns kanaal naar huis gereden in plaats van via Epe.

Tot slot nog even iets over de remmen. Het vochtige weer laat de remmen weer meer happen/blokkeren. Verder heb ik vandaag in Apeldoorn ook een paar keer duidelijk verminderde remwerking gehad. De JagWire kabels zitten nog altijd gemonteerd. Ik blijf erbij dat die JagWire kabels absoluut goed zijn (beter dan standaard kabels) maar dat de grootste oorzaak van gebrekkige remwerking te vinden is bij de asjes van de remmen.

maandag 23 augustus 2010

Nieuwe verlichting in de staart

Al eerder schreef ik over een niet werkend achterlicht. De oorzaak leek toen een Luxeon die niet goed contact maakte met de koelplaat. Ik heb toen de defecte Luxeon vervangen. Maar al sinds een tijdje werkt het rechter lampje aan de achterkant van de staart niet goed. Met name op lage intensiteit gaf hij duidelijk minder licht dan de rest. Tijd voor vervanging dus.

Maar dat is niet het enige. Het linker knipperlicht in de staart was ook bezig de geest te geven. De amberkleurige Luxeon gaf namelijk ook rood licht. Bij LEDs is dat vaak het teken dat ze bezig zijn 'dood' te gaan. Dus ook die moest vervangen worden.

Ik heb nog één week vakantie dus moet het er toch maar van komen. De fiets heb ik gisteren op blokken gezet (assteunen van de Lidl of Aldi). Dat staat mooi stabiel. Ik heb ook een fietslift gemaakt destijds maar dat is toch niet lekker stabiel zo ben ik een keer achter gekomen. Of die fietslift nog gebruikt gaat worden, weet ik niet. Tenminste, wel wordt hij gebruikt om spullen op te bergen tegen het plafond van de garage, daar is hij wel handig voor in ieder geval.

Omdat het openschroeven van de fiets een vervelend en langdurend karwei is (tenminste, bij mij wel), heb ik de staartverlichting gewoon even helemaal aangepakt.

De achterlichten waren 1W rode Luxeons. Nu heb ik er 3W Luxeons in gezet. Verder waren de 3W amberkleurige Luxeons bewerkt. De koelplaat was aan de ene kant afgeknipt zodat de Luxeon enigszins scheef in het gat gekit kon worden zodat ze schuin naar achteren zouden wijzen. Destijds viel het me tegen hoe schuin ze in het gat konden. ik heb daarom nu de koelplaten heel gelaten en maar eens gezien hoe dat gaat met monteren. De gaten in de body voor deze Luxeons waren al een slag groter en blijkbaar groot genoeg om de Luxeons duidelijk gnoeg buiten de body uit te laten steken. Onder een hoek monteren is niet nodig. Dus de koelplaten heb ik nu gewoon heel gelaten.

De oorzaak van de defecte amberkleurige Luxeon is me niet geheel duidelijk. Ik dacht eerst aan de ellende die ik in het verleden had me de aarding. Maar dat kan de oorzaak niet geweest zijn want ik heb expres de boel experimenteel aan een labvoeding gehangen om zo te zien welk effect een omkering van de polariteit heeft op de Luxeon met z'n driver. Zodra de polariteit op de driver wordt omgekeerd, doet hij gewoon niks.
Daar ligt de oorzaak dus niet.

Een volgende mogelijkheid is dat de driver kapot is gegaan. Maar die geeft een constante stroom af van 0,72A, ongeacht de spanning (3 tot 15V geprobeerd). Dus ook die doet netjes z'n werk.

Mijn gok is daarom dat ook hier koeling het probleem is geweest. Niet de verkleining van de koelplaat zal het probleem zijn denk ik. De andere Luxeon in de staart deed het immers nog goed. Daarbij krijgen de Luxeons wel de maximale stroom tijdens gebruik maar dan pulserend. Ze zullen nooit te warm worden.

Ik denk haast dat, net als met de rode Luxeon destijds, de Luxeon niet goed contact heeft gehad met de koelplaat, mogelijk door verkleinen van de koelplaat en dat daardoor de koeling te weinig is geweest.

Maar m'n fiets heeft nu dus 6 nieuwe Luxeons in de staart. Allemaal 3W. Ook in de neus zitten allemaal 3W Luxeons.

Omdat de top er nu af ligt, heb ik direct de ketting maar even gesmeerd. Nu kan ik er mooi bij.

Straks nog even de niet werkende indicatorLED van het achterlicht repareren en de elektronica is weer helemaal fris.

zaterdag 14 augustus 2010

Rondje Zwolle-Apeldoorn-Wezep-Zwolle

In de vakantie wil ik elke week minimaal 100 kilometer fietsen. Vandaag heb ik een rondje gemaakt van net geen 100 kilometer.

Allereerst ben ik van Zwolle naar Hattem gereden. Er is daar werk aan de weg waardoor ik omgeleid werd. Maar dat was verder geen probleem.
In Hattem heb ik een andere route genomen dan ik normaal gesproken doe. Normaal ga ik aan de noordkant van Hattem al langs het Apeldoorns Kanaal rijden. Maar nu heb ik een fietspad binnendoor genomen. Heerlijk rechtuit, heerlijk onder de bomen. Het is denk ik een voormalige spoorlijn die ligt tussen het industrieterrein van Hattem en die van Wapenveld.

Bij de Euromafabriek (het ruikt daar altijd heerlijk vind ik) ben ik langs het kanaal gaan rijden. Tja, dat is gewoon aan één stuk doorrijden.

In Apeldoorn was het ook raak met werk-aan-de-weg want ook daar had ik te maken met omleidingen.
Na Apeldoorn ging de route ondermeer door Vaassen. Daar ging mijn route op een gegeven moment rechtsaf over een héééél klein bruggetje met daarvoor een stel hekken die allerhande grotere voertuigen moeten tegenhouden. Gezien de hekken niet hoog genoeg waren om er onderdoor te rijden, ben ik even doorgereden om te zien of ik de volgende zijweg kon nemen. Maar die zijweg was geen weg maar een inrit naar een prachtig landgoed met een kasteel  (de Cannenburgh) erop. Dus ben ik maar weer omgekeerd en ben uitgestapt om m'n fiets tussen de dranghekjes door te wurmen.

Een langsfietsend ouder stel zag me staan. Wat het gesprek precies was, weet ik niet. Wel weet ik dat de man zei 'maar hij valt wel op'. Mooie opsteker (tenminste, ik blijf maar even in de waan dat hij het over mijn fiets had).

Eenmaal over het bruggetje reed ik over een smal onverhard paadje met aan weerszijden een rij bomen. Tussen de bomen door had ik zicht op het kasteel die in het zonlicht met op de achtergrond veel groen en de blauwe lucht er prachtig uit zag.

Na Vaassen ging het door richting Epe. Per ongeluk nam ik een afslag te vroeg en reed ik een tunnel in die ik niet had moeten hebben. Dus weer omgekeerd en daarna de juiste weg genomen.
Na een paar kilometer kwam ik uit bij een stukje bos waar het geweldig lekker fietsen is: de Zuidweg en de Nieuwe Zuidweg.

Omdat ik een volle blaas had, ben ik uitgestapt om even wat te lozen. Terwijl ik bezig was, zag ik ineens een bruinachtige reptielenhuid strak langs m'n linker schoen. Ik dacht eerst aan een hagedis maar kon het niet goed zien door het hoge gras waar het beest grotendeels in verscholen lag.
Toen ik klaar was met het doen van m'n behoefte en m'n voet had weggehaald, kwam het beest in beweging. Maar poten zaten er niet aan. Dus het was een slangachtig dier.
Nu weet ik dat er in Nederland maar 2 slangensoorten zijn: de Adder en de Ringslang. Maar mijn vermoedne was dat het om geen van beiden ging maar om een Hazelworm. Na wat zoekwerk op internet is het wel duidelijk: he tmoet wel een Hazelworm geweest zijn gezien de kleur. Wel opvallend vind ik dat de punt van de staart van 'mijn slang' wat puntiger was dan die van de Hazelwormen die ik op afbeeldingen (gevonden met Google) heb gevonden.

Stiekem hoopte ik dat er tijdens mijn plaspauze een horde in strakke tenues gehulde wielrenners in mijn richting zou rijden. Maar helaas. Geen 'jaagvoer' dus. Maar niet getreurd want het is alsnog een prachtig stuk om te rijden.

Ik ben dus weer op pad gegaan. Na eerst 3x op-en-neer te zijn gegaan was het eindelijk het moment om de remmen los te gooien. Helemaal voluit durf ik niet te gaan (toch nog 62 km/h gehaald) omdat er toch wel een paar gemene bochten in de route zitten waarbij het gevaar tot omslaan schuilt maar ook waar het gevaar van aanrijdingen met tegenliggers op de loer ligt. In een bos is het door de bomen soms lastig om ver de bocht in te kijken.

Voldaan ben ik thuis aangekomen. Het waren heerlijke 93 kilometers.

zaterdag 7 augustus 2010

Kortere cranks gemonteerd

Vanmiddag ben ik aan de slag gegaan met de kortere cranks. De 170mm cranks hebben plaats gemaakt voor varianten van 155mm.

Wel heb ik een sleutel moeten halen voor het loshalen van de trapas. Ik meende dat ik wel zo'n sleutel had maar dat bleek niet het geval te zijn. Verder kwam ik er tijdens het proces achter dat ik ook een speciaal sleuteltje voor de tandbladen aan de voorkant miste. Ik meende wel dat ik zo'n ding heb maar heb hem niet kunnen vinden. Gelukkig doet wrijving en een grote schroevendraaier ook wonderen. Ik heb de klus dus zonder het sleuteltje geklaard maar ga nog wel een nieuwe halen.

Het losdraaien van de trapas had nog wel wat voeten in aarde. Allereerst was het natuurlijk goed kijken in welke richting ik moest draaien om de boel los te krijgen. Maar toen dat eenmaal duidelijk was kon ik wat meer kracht zetten (wetende dat ik de boel niet strakker zou draaien) en de boel kwam los.

De ketting heb ik wel een schakel moeten verlengen omdat de trapas 1,5 cm verder naar voren geplaatst is op de framebuis. Maar dat klusje was zo geklaard.

Nu kan ik ervaring gaan opdoen. meer dan 60 kilometer heb ik al met de Mango gereden met de kortere cranks maar dat is toch te weinig voor een goede vracht ervaring. Daarbij komt dat de Mango niet helemaal optimaal voor mij was afgesteld. De stoel was wat te rechtop, de zitting te kort en vast zal de afstand tussen trapas en zitting ook niet optimaal zijn geweest maar gelukkig niet zodanig dat ik kwaaltjes aan m'n knieën heb gekregen dus beroerd stond de afstand in ieder geval niet ingesteld.

Maar nu: fietsen dus.

vrijdag 6 augustus 2010

Op verzoek: verschil A/V/Q/M

Wim heeft mij gevraagd naar de ervaringen in verschillen tussen de 4 velomobielen die ik nu gereden heb:
  • Flevobike Alleweder type 2
  • Versatile (type 1)
  • Quest (26")
  • Mango (Velomobiel.nl)
Ik heb het al eerder aangegeven. Ik ga het beperkten tot bepaalde eigenschappen. Qua comfort durf ik niet al teveel te zeggen. Tja, van de eerste 3 velomobielen wel maar de Mango laat ik bewust buiten beschouwing omdat er niet de juiste zitting in zat en ook niet de banden van mijn keuze. Wel wil ik wat andere punten belichten die voor mij ook van belang zijn waarbij er een duidelijk verschil zit met mijn 26" Quest:
  • snelheid
  • bagage
  • afscherming ketting vooraan
  • wendbaarheid/stabiliteit
  • onderhoud/knutselen
Qua snelheid is het trouwens ook nog gevaarlijk om daar uitspraken over te doen. De Alleweder heb ik altijd gereden met MonteCarlo's terwijl de Quest en Versatile met snellere banden gereden zijn. De Mango was voorzien van voor twee 'normale' Marathons en achter een vrij brede PerfectMoiree.

Als ik toch (hoe onbenullig ook) de banden buiten beschouwing laat, dan denk ik te kunnen zeggen dat de Flevobike Alleweder wel de traagste was. De Versatile een redelijk stukje boven. Daar weer duidelijk boven de Mango en gezien de ervaring van vandaag de Quest daar ook weer duidelijk bovenuit.

Qua bagageruimte vind ik de Versatile toch nog echt de beste. Moet de lezer wel in gedachten houden dat ik een lang bovenlichaam heb en korte benen waardoor de stoel vrij ver naar voren staat in de Versatile en er dus achter de stoel veel ruimte overblijft. Maar voor mij is de Versatile dus de onbetwiste winnaar.
Daarna gaat mijn voorkeur uit naar de Flevobike Alleweder. Hoewel het een oud ding is heb ik met m'n korte benen ook hier een voordeel. Ook bij de Alleweder moest de zitting ver naar voren wat meer ruimte achter de stoel betekent.
De Quest heeft zeker niet minder bagageruimte dan de Alleweder maar komt toch op een derde plaats bij mij. Was het een 20" Quest geweest dan had hij qua punten vermoedelijk nog wat minder gekregen.. Waarom heeft de Quest dan toch minde rmijn voorkeur dan de Alleweder? Vrij simpel. De 26" Quest heeft de kettinglijn een stuk beter afgeschermd dan de Velomobiel.nl Mango en de oude 20" Quest maar nog altijd vind ik de afscherming niet goed genoeg om de Versatile of Alleweder te overtreffen. Wie mijn weblog volgt weet dat ik menig keer gemopperd heb over kettingsmeer aan m'n bagage. Dat is bij de Alleweder en de Versatile gewoon 100% uitgesloten. Vandaar dus de Quest 26" op de 3e plaats. De Velomobiel Mango heeft dezelfde kettinglijn als de oude 20" Quest. Deze kettinglijn is beduidend minder goed afgeschermd dan die van de 26" Quest. Bij de oudere modellen kan de bagage zelfs vrijelijk tegen de ketting komen.

Komen we aan bij de afscherming van de ketting vooraan. Ik rijd nog altijd met normale broeken. Geen strak lycra voor mij. Maar dat betekent dus met lange broeken ook 'wijde' pijpen. Tja, dan is er maar één ding echt goed: volledig afgeschermde ketting. En op dat vlak is er dus maar één die dat heeft en dat is de Versatile. Die is daar dus met kop en schouders nog altijd de onbetwiste winnaar.

Wendbaarheid en stabiliteit is weer een tikkie anders. Hier is nog altijd de Versatile de winnaar maar nu ga ik dus ook even de Mango meenemen in m'n verhaal. De Mango wil ik graag op een gelijkwaardige plek zetten als de Flevobike Alleweder en daarmee op een gedeelde tweede plaats onder de Versatile, die op 1 staat. De Mango is duidelijk wendbaarder vanwege de open wielkasten.
Qua stabiliteit kan ik nog niet zo gek veel zeggen gezien ik maar 69 kilometer ervaring heb met de Mango en dus nog niet goed genoeg de fiets heb leren kennen en dus nog niet de grenzen heb opgezocht (kantelen in bochten). Maar toch kan ik wel een zeer duidelijk verscihl tussen Mango en Quest aangeven. Tijdens het instappen is de stabiliteit van de Mango zéér duidelijk beter dan die van de Quest met z'n smallere spoorbreedte. Daar waar m'n Quest nog wel eens wat wil wiebelen tijdens in-/uitstappen, blijft de Mango als een blok op de weg staan.

Dan nog een laatste opmerking over het knutselen en onderhoud. Tja, qua onderhoud is de Versatile de minste van het stel ALS er onderhoud gepleegd moet worden. Mij moet je niet nemen als 'de standaard' omdat ik nogal knutselziek ben. Mocht er onderhoud gepleegd moeten worden aan de aandrijflijn van de Versatile, dan is het een draak van een fiets. Als het gaat om voorwielen dan staan Mango, Alleweder en Versatile op de eerste plaats vanwege de open wielkasten. De Quest komt daar toch net even achteraan. Bij de achterwielen ligt het weer wat anders. Mijn Flevobike Alleweder had een echte achter'vork' en was dus tweezijdig opgehangen. Daarmee staat mijn Flevobike Alleweder onderaan mijn lijstje (houd in gedachten dat er ook Flevobike Alleweders waren met enkelzijdige ophanging!). Bandje verwisselen ging daarmee dus het minst goed terwijl het bij de andere 3 fietsen weinig uitmaakt. Qua aandrijving onderhouden was de Alleweder wel het gemakkelijkst maar ook direct het meest intensief omdat de derailleur gewoon open en bloot lag. De Alleweder was dus de grootste draak op dat vlak terwijl de Quest en Mango daar ergens tussenin zitten. Waar Mango en waar Quest? Geen idee. Ik heb aan de Mango niet hoeven frutselen.

Met knutselen zit er wel weer een verschil. Wil je in de staart van de fiets knutselen voor bijvoorbeeld richtingaanwijzers of verlichting, dan is de Quest dus duidelijk de minste met z'n lange staart. Zowel Mango, Versatile als Alleweder zijn goed in de staart te bereiken zonder lastige/uitgebreide ingrepen zoals het verwijderen van de top. Gaat het om het knutselen in de neus dan staat aan kop de Alleweder met z'n afneembare neuskap. Deze wordt gevolgd door de Versatile met z'n grote instapgat waardoor je vrij veel kan doen (ben je een beetje lenig dan kan je jezelf dubbelvouwen en zo in de neus komen terwijl je in de fiets zit). Op de laatste plek komen voor mij Mango en Quest. De reden is hiervoor ook dat de trapgaten wat kleiner zijn.

Hierbij wil ik het graag laten. Mocht iemand nog vragen hebben, stel ze. Wellicht kan ik ze beantwoorden.

Quemo weer terug en wijziging van de plannen?

Aan het begin van de middag kreeg ik een telefoontje van Velomobiel.nl. Ik had Ymte aan de lijn. Hij zei (of ik begreep) dat mijn fiets klaar was. Ik verbaasde me er een beetje over omdat de kleur nog niet had doorgegeven en omdat ik dacht dat Ymte pas maandag weer bij VM.nl zou zijn. Er moesten immers nog afspraken gemaakt worden over de reparatie van mijn fiets.

Ymte vertelde dat mijn fiets nog niet gespoten was maar had ook niet begrepen dat zij dat zouden regelen. Ik gaf aan dat ik hem daar maandag over had willen bellen. Ymte gaf aan dat het niet zo verstandig is om mijn fiets over te spuiten. De fiets wordt er zwaarder van en dikkere lagen lak brengen ook problemen met zich mee (meer daarover hoorde ik later vandaag). Ymte gaf aan dat het verstandiger was om de waardevermindering van de fiets te vragen in plaats van te laten repareren.

Naar aanleiding van het gesprek met Ymte heb ik gebeld met de schade-expert en hem het verhaal voorgelegd. Hij had als alternatief in gedachten om de complete body te laten vervangen zodat er geen schadeherstel hoefde plaats te vinden. Alleen had hij zich toch wel een beetje heel erg verkeken en verrekend. Hij ging uit van 2600 euro minus de lak van 1000 euro waardoor er een gat van 1600 euro zou ontstaan voor het vervangen van de body. Ik kon hem snel uit de droom helpen omdat ook de bestickering nog van die 2600 betaald moest worden en dat is 1100 euro exclusief BTW. Blijft er dus misschien iets van 300 euro over voor een nieuwe body en het ombouwen. Verre van reëel. Hoe ver? Ook daarover hoorde ik later meer.

Ik ben naar Dronten vertrokken met de Mango om mijn Quest weer op te halen. Onderweg kwam ik nog een auto tegen met een heel bekende oranje aanhanger. Het was Ymte met op de auto 2 velomobielen en in de kar vast ook 4 (mogelijk 6?). Hem zou ik dus vast niet zien bij Velomobiel.nl
Bij Velomobiel.nl aangekomen had ik een gemiddelde van maarliefst 32 km/h staan op m'n GPS. Dat is geen gek gemiddelde, zelfs niet voor mijn Quest. Maar goed, ik liep naar binnen.

Allert stond in de opening van de ruimte waarin ze met glasvezel en epoxy aan de gang gaan. 'Je komt toch niet je Quest ophalen?' was zijn vraag. Ik gaf aan dat ik had begrepen dat hij klaar was. Dat was niet het geval want Allert wilde er net aan beginnen. Mijn Quest lag in de ruimte op z'n kant zodat Allert goed bij de schadeplekken kon komen in de wielkasten.
Allert gaf aan dat ik m'n Quest vandaag ook wel mee kon krijgen maar dan moest ik wel een uurtje geduld hebben. Het weer is vandaag goed genoeg  daarvoor (geen regen, temperatuur hoog genoeg)  dus zou de epoxy thuis kunnen uitharden. Alleen mocht ik dan niet door plassen rijden. Dat is vandaag gelukkig geen probleem.

Ik heb wat gebabbeld met de mannen over het schadeverhaal en het telefoongesprek met de schade-expert eerder deze dag. Bij het verhaal over de problemen met meerdere lagen lak kreeg ik direct een mooi voorbeeld te zien aan m'n eigen Quest. Aan de onderkant zitten in de bult wat schroeven met ringen. Rondom de ringen is de lak wat opgestroopt. Dit is het gevolg van de vele lagen lak die al op de fiets zitten. Dat wordt alleen maar erger met meer lagen lak. Bovendien wil de lak met meer lagen ook niet meer goed uitharden.

Bij m'n vraag naar de optie om de body te vervangen was het ook helemaal helder. Een onderbak zit al aan het bedrag wat de schade-expert meende over te houden als hij de lak eraf trok. Maar al met al zal een Quest voorzien van een nieuwe body maar weinig verschillen met het bedrag van een compleet nieuwe Quest. Kortom: niet eens het overwegen waard. Nog wel een mogelijkheid zou kunnen zijn dat alle lak van mijn Quest gehaald wordt. Maar VM.nl zegt dat niet te gaan doen. Ze hebben dat één keer gedaan maar doen dat nooit weer gezien de enorme bende die dat geeft.

Tijdens het repareren van m'n body viel het Allert op dat m'n ene voorband vervangen moet worden. Die is al door het canvas heen op 1 plek. Dat zal ik doen als de epoxy uitgehard is. Morgen ofzo.

Ook heb ik gesproken over de snelheid van de Mango. Die is me (zoals gezegd) zeker niet tegengevallen. Jan en Theo wisten daar wel een oorzaak voor: het gewicht van mijn fiets. '44 kg' zei Jan. Ze hadden m'n Quest op de weegschaal gehad. Ze wisten wel dat m'n Quest niet de lichtste was en wisten ook wel dat hij inclusief bagage zo'n 50 kg is maar wilden dus ook het 'ledig' gewicht weten. Tja, als je mijn standaard gewicht vergelijkt met het gewicht van de Mango dan zit daar zo'n 15 kg verschil in en dat is vrij fors. Bovendien had de Mango vorige week net een inspectie gehad. Nieuwe bandjes eronder, sporing in orde gemaakt etc. Dat zou het geringe verschil kunnen verklaren.

Ik heb de bagage van de Mango overgeheveld naar m'n Quest en ben op weg gegaan naar huis. Maar bij de eerste bocht bedacht ik me dat ik nog iets was vergeten te vragen. Toen ik de Mango meenam naar huis was me direct iets opgevallen aan het trappen. Het voelde anders aan. Ik gokte op kortere cranks maar heb het verder niet gecontroleerd. Wel weet ik dat het misschien 'anders' maar zeker niet onprettig voelde dus heb ik een rondje gereden en ben weer gestopt bij Velomobiel.nl. Ik heb Theo gevraagd wat voor cranks in de Mango zitten en legde m'n verhaal/ervaringen uit. Hij wist het niet zeker maar dacht wel dat er kortere cranks in zaten. Dus hij controleerde het even. Mango schuin, via de voetgaten naarbinnen turen en waarempel: 155mm tegen de standaard 170mm in mijn Quest. Ik dacht moeilijk te moeten doen met meetlat e.d. om de lengte te achterhalen maar die schijnt gewoon in de cranks gedrukt te staan.

In het verleden heeft bezoeker Mick mij al vaker gewezen op kortere cranks. Nooit heb ik er iets mee gedaan behalve dat ik het wel in m'n hoofd gehouden heb. Nu sprong zijn opmerking/aanbeveling weer door m'n hoofd en sprak over het nut van kortere cranks. Theo gaf aan dat het een behoud kan zijn voor je knieën. Gezien m'n aangename ervaringen heb ik dus direct een set cranks meegenomen met bijbehorende trapas. Mick: je hoort nog hoe het gaat bevallen maar ik denk dat ik je helemaal gelijk ga geven! Maar ik ga nu dus toch je raad opvolgen.

De terugweg ging nog vlotter dan met de Mango. Thuis aangekomen had ik 34,7 km/h gemiddeld op m'n GPS. Toch wel een aanzienlijk verschil met de 32,0 km/h met de Mango op de heenweg.

Nu is het afwachten op de gegevens van de schade-expert. Hij zal mij maandag of dinsdag bellen over het alternatief om de waardevermindering te verhalen op de tegenpartij.

woensdag 4 augustus 2010

Quemo gedropt

Vandaag ben ik met Quemo naar Dronten gegaan om hem daar te droppen. Quemo gaat na de aanrijding van meer dan een maand geleden weer opgeknapt worden. Ik zal het dus een tijdje zonder Quemo moeten stellen. Gelukkig kon ik bij Velomobiel.nl wel een leen-Mango meekrijgen.


Welke werkzaamheden door wie uitgevoerd gaan worden moet nog bekeken worden.

Duidelijk is wel dat Velomobiel.nl de reparatie aan de scheurtjes in de body gaat doen. Het spuitwerk van de body zal overgelaten worden aan spuiter Kruik of Bos, dat is nog afwachten. Verder moet ook nog bekeken worden wie de fiets spuitklaar gaat maken. Dat kan Velomobiel.nl doen maar ook de spuiter. Ook moet nog bekeken worden of Velomobiel.nl de fiets op een bok zal zetten of niet. Persoonlijk gaat mijn voorkeur er wel naar uit dat Velomobiel.nl in ieder geval de fiets op een bok zet en de top verwijdert e.d. omdat zij daar veel meer ervaring mee hebben.

Maandag bel ik met Ymte en Kruik om daar afspraken over te maken.
 
Verder excuses aan Wim. Er is iets niet helemaal goed gegaan. Hij had een bericht geplaatst maar die is verwijderd.
 
Wim vroeg mij of er nog een vergelijking gaat komen op mijn weblog waarin ik de FAW, Versatile, Quest en Mango ga vergelijken. Dat zal vast nog wel gebeuren. Ik heb uiteraard wel m'n eigen voorkeuren qua eigenschappen en daar zal dan absoluut de nadruk op liggen maar ik zie op die vlakken al heel wat heldere verschillen. Voor mij is wel duidelijk dat de oude Mango zeker niet 'mijn' velomobiel is. Waarom niet? Dat volgt later nog wel. Dat neemt niet weg dat de fiets gewoon goed fietst (ondanks dat het een oud beestje is) maar voor mij gewoon minder geschikt.