woensdag 30 september 2009

Associaties

Ik denk dat iedereen bij bepaalde woorden wel een associatie heeft. En dat hoeft niet gelijk te zijn aan die van een ander.

M'n kinderen tracht ik bijvoorbeeld het woord 'raar' niet zo snel in de mond te laten nemen als ze iets zien wat niet geheel gebruikelijk is. Sommige kinderen en sommige ouders hebben het bij mijn fiets bijvoorbeeld over een 'rare' fiets. Maar ik heb de indruk dat de associatie vaak niet echt positief is.

Kijk ik in de Van Dale, dan zie ik staan:
raar bn, bw; -der, -st 1 ongewoon, vreemd 2 zonderling 3 niet goed wijs 4 onpasselijk: ik voel me zo ~


Betekenis 3 en 4 zijn wat minder positief van aard, betekenis 1 en 2 in wezen vrij onschuldig. Maar vaak heb ik de indruk dat een betekenis die hangt tussen 1/2 en 3 vaak bij mensen door het hoofd speelt. Ik kan het verkeerd hebben uiteraard. Hoe dan ook, ik tracht m'n kinderen liever de term 'leuke' te laten gebruiken als ze iets ongewoons zien. Uiteraard moet het dan wel gaan om iets wat in ieder geval niet vervelend is.

Maar hoe zit het met kinderen?

Vandaag stond m'n fiets geparkeerd in de winkelstraat. Ik was bezig met inpakken van m'n fiets toen een stel met kind voorbij kwam lopen.
Kind: 'Kijk, wat een rare auto!'
Vader: 'Dat is geen auto, dat is een fiets'
Kind: 'Wat een rare fiets!'
Het stel liep voorbij en was inmiddels al een meter of 5 gepaseerd terwijl bovenstaand gesprekje plaatsvond. Het kind gooide erachteraan: 'Die wil ik ook hebben!'

Bij kinderen lijkt het woord 'raar' dus meer 'ongewoon/vreemd' te betekenen waarbij er niet per definitie een negatief gevoel speelt. Misschien is het woord 'raar' toch helemaal niet zo 'raar'.

Net Rivella: "Een beetje vreemd maar wel lekker".

zondag 27 september 2009

Afronden achterlichtperikelen

Vanmorgen heb ik de bovenrand van de onderbak van de fiets voorzien van een beetje siliconenkit. Vervolgens heb ik de top er weer opgelegd zodat ik die weer vast kon schroeven.
Maar toen de top er net op lag, bedacht ik me dat ik nog vergeten was om de schuifstekkers van het nieuwe achterlicht te omwikkelen met tape om eventueel kortsluiting te voorkomen. In principe zou er helemaal geen kortsluiting moeten kunnen ontstaan omdat er praktisch geen 'bloot' metaal te zien is, maar toch wel een klein beetje. Ik kon dus twee dingen doen: Top er weer af, siliconenkit verwijderen, tape om de stekkertjes doen, siliconenkit op de rand en de top er weer op. Of ik kon doorgaan en de top vastschroeven. Ik heb toch gekozen voor het laatste. Iets opblazen zal niet zo snel gebeuren omdat ik gebruik maak van stroombronnen voor het achterlicht. Zelfs al zouden de stekkertjes kortsluiting maken, dan zou er een beperkte stroom lopen, afhankelijk van de functie van het achterlicht op dat moment met een maximum van 300 mA als ik remlicht en mistlicht zou gebruiken.

Het vastschroeven ging deze keer véél gemakkelijker dan de eerste keer, toen ik m'n fiets net had. 'Vanzelf' ging het nog net niet. In de neus schroeven valt gewoon vies tegen. Je zit boven je macht te werken en kan eigenlijk maar één arm gebruiken. Maar het is gelukt. Misschien dat de hoogte van de workmate net mooi is om onder te werken. Vorige keer heb ik het gedaan op 3 stoelen. Dat was een stuk lager dan wat ik nu heb gehad. De workmate is dus zeker voor herhaling vatbaar.

Wel is jammer dat ik gisteren in m'n eentje de fiets op de workmate heb getild. Ik heb hierbij 3 kleine beschadigingen aangebracht in het retroreflecterende folie op de zijkant. Vermoedelijk is die plek een beetje te hard langs de gesp van m'n riem gegaan. Daarom heb ik bij het eraf tillen toch maar om hulp gevraagd.

Ik hoop dat ik niet weer de top eraf hoef te halen. Ook al ging het nu veel beter, een leuk klusje wil ik het zeker niet noemen.

zaterdag 26 september 2009

Achterlichtperikelen aanpakken

Vandaag heb ik de Quest op een Workmate gezet, de top eraf geschroefd en het achterlicht maar eens bekeken. Ik schrijf het in één zin maar het heeft allemaal flink wat tijd in beslag genomen, met name het losmaken van de top.

Maar goed, het achterlicht. Ik heb de twee Luxeons, waarvan er één niet goed werkte, uit m'n fiets gehaald en maar eens goed bekeken. Het lijkt erop dat warmte toch de oorzaak is geweest van het mankement. De defecte Luxeon had z'n LEDmodule wat vreemd op de koelplaat zitten. Hij zat wat schuin omhoog. Dat kan maar één ding betekenen: geen contact met de koelplaat. Tja, dan zou het kunnen dat hij te warm is geworden.

Ik heb twee nieuwe Luxeons in m'n fiets gekit. Dat werkt nu dus weer goed.

Omdat de top van de fiets eraf is, heb ik ook mooi even wat andere dingen onder handen kunnen nemen.

Twee kabels voor de elektronica waren losgeraakt. Vermoedelijk te weinig kit gebruikt. Dus heb ik ze opnieuw vastgekit. Verder was wat zelfklevend klittenband op de rechter wielkast niet echt vast meer, dus heb ik dat ook direct vastgelijmd. Hetzelfde geldt voor het ibiliet blok waarin ik m'n alarmsirene heb zitten. Daarvan was ook klittenband losgeraakt. Dat zit nu dus ook weer vast.

De ketting heb ik ook direct een smeerbeurt gegeven. Gewoon aan de voorkant. De trappers kan ik nu mooi rondbewegen en ook bij de ketting kan ik nu goed komen. Dus ook weer een klus geklaard.

Vandaag ligt er nog een moeilijke klus voor me: geduld hebben en gewoon de kit laten drogen. Morgen pas verder gaan. Dan ligt de volgende moeilijke klus op me te wachten. En dat is het dichtschroeven van de top. Dat zal vermoedelijk nooit m'n favoriete bezigheid worden. Wel een pluspuntje is dat ik de vorige keer getracht heb om het subframe tegen de onderbody te kitten zodat het schroeven wat gemakkelijker gaat bij de voorste schroefgaten. En tot m'n grote vreugde heeft de kit goed gehouden. In ieder geval een klein lichtpuntje.

donderdag 24 september 2009

Achterlichtperikelen

Afgelopen week viel me op dat het linker LEDje van het achterlicht niet goed werkt. Hij gaf minder licht dan de overige 3. Dit is me al eerder overkomen maar dan met 5mm witte LEDs, nog niet eerder met Luxeons.

De oorzaak is me nog onduidelijk. Warmte is niet het probleem want een 1W Luxeon die op vol vermogen werkt, wordt niet eens fatsoenlijk handwarm. Een te grote stroom lijkt me ook uitgesloten omdat ik de boel netjes op een stroombron heb aangesloten in plaats van een spanningsbron. Ook de stroombron is niet defect omdat dan nog een Luxeon minder licht moet geven. Ik heb namelijk twee Luxeons in serie gezet. Dus krijgen die dezelfde stroom.

Blijven twee mogelijke oorzaken over die ik kan verzinnen: 1) slechte Luxeon die bezig is 'dood' te gaan of 2) een vochtprobleem waarbij sluiting ontstaat bij één Luxeon. Indien het laatste het geval is, ben ik blij dat ik een stroombron heb gebruikt. Ook al wordt één Luxeon volledig kortgesloten, dan zal de ander nog altijd de gewenste stroom en spanning krijgen en niet opblazen. Zelfs al zou ik beide Luxeons kortsluiten, dan is het gevaar nog niet groot gezien de stroomsterkte nog altijd beperkt blijft. Alleen krijgt de stroombron dan wel de volle 12V te verwerken en zal dat gaan 'opstoken' in warmte.

Ik heb nieuwe Luxeons besteld en ontvangen. Er ligt dus weer een rotklus op me te wachten: de top van de Quest eraf en na het plaatsen van de nieuwe Luxeons, er weer op.

Fietsers van rechts en adrenaline

Hebben ze nou voorrang of niet? Goed, bij kruisingen waar de voorrang met tekens geregeld is, daar hoeft een fietser van rechts natuurlijk geen voorrang te hebben. Ook een fietser van rechts die uit een uitrit of een weg met uitritconstructie komt of van een onverharde weg, heeft geen voorrang.

Vanmorgen een buschauffeur die van links kwam op een gelijkwaardige kruising binnen een 30-km-zone (er staan dus géén verkeersborden en/of tekens die de voorrang regelen). Hij had niet veel trek om mij voorrang te verlenen. Dat gebeurt bij heel wat meer bussen die overigens ook vrij vaak de maximum snelheid van 30 ruimschoots overtreden. Maar vanmorgen heb ik toch even wat meer doorgedrukt. Beiden kwamen we tot stilstand. De bus inmiddels wel met de neus aan de overkant van de kruising, maar goed, ik ben er voorlangs gegaan. Eenmaal 20 meter verderop moest meneer nog even z'n ongenoegen uiten met de claxon.

Adrenaline in m'n bast begon aardig te werken. Ik kon stevig doorrijden terwijl ik 's morgens echt minder goed vooruit te krijgen ben. Van de IJsselbrug af kwam een brommer mij inhalen. Hij had pech bij de verkeerslichten waardoor ik dichterbij kon komen. Ik ben vervolgens aangehaakt om met snelheden variërend van 42 tot 47 km/h naar Wezep te rijden.

Bij de rotonde in Wezep remde hij flink af voor een auto die de rotonde verliet. Jammer, m'n snelheid kwijt. Na de rotonde had ik niet genoeg puf om net zo snel als hij op te trekken en ben ik met 38 km/h verder gereden.

Grote split, kleine split

Er heeft wat mailwisseling plaatsgevonden met de gemeente Oldebroek over het aangebrachte split op de fraaie fietspaden. Helaas ben ik nog altijd niet overtuigd van het nut van het split.

Argumenten die werden aangedragen zijn:

Onderscheid tussen rijbaan en fietspad moet duidelijk zijn. Vandaar de rode kleur. Dat er een groenstrook met bomen of een hellend vlak met klinkertjes waarop vaak auto's geparkeerd staan is niet genoeg volgens de gemeente. Sommige automobilsten schijnen zo'n pad zonder rode kleur toch aan te zien voor een rijbaanachtig gebeuren. Het fietspad is ergens tussen de 2,5 en 3 meter breed. Zodanig smal dat erop rijden met de auto niet echt comfortabel breed is. Verder staan er bij elke zijweg netjes de blauwe ronde borden met de fiets erop: verplicht fietspad dus. Volgens mij horen mensen die niet in de gaten hebben dat zo'n smal pad met genoemd bord, een fietspad is, geen roze papiertje te hebben en al helemaal geen auto.

Verder zou comfort en snelheid weer als voorheen worden als het split eenmaal is aangeveegd. Bovendien hebben ze gebruik gemaakt van 'fijn split' als ik de gemeente mag geloven. Na een handjevol split te hebben opgepakt en te hebben bestudeerd, kan ik eigenlijk alleen zeggen dat er daadwerkelijk fijn split bij zit maar ook gewoonweg grof split van meer dan 15mm. Ook dat heb ik aangegeven bij de gemeente. Zij zeggen dat er gebruik is gemaakt van 4/8mm split waar incidenteel een groter deeltje kan zitten. Het handje split wat ik echter opgeraapt heb, bevat zo'n 33% aan steentjes die groter zijn dan de genoemde 8mm. Qua gewicht zit de verhouding van het handjevol steentjes nog even wat 'leuker'. 11,7 gram grotere steentjes tegenover 6,2 gram steentjes van 8mm of kleiner. Het is maar wat je 'indicenteel' noemt.

Een collega van me, die dit jaar voor het eerst vrij vaak op de fiets is, heeft z'n eerste lekke band gereden op het split. Het betreft een nieuwe fiets met dus ook nieuwe banden. Dat soort incidentjes zullen vast 'positief' werken bij het uit de auto krijgen van mensen.

Ik blijf het jammer vinden dat ze voor deze oplossing gekozen hebben en niet voor rood asfalt, of gewoon zwart asfalt. Ik hoop toch dat de gemeente in de toekomst voor betere oplossingen kiest.

donderdag 17 september 2009

Groeten

Vandaag, op de terugweg naar huis, werd ik 'betoeterd' door een grijs Volkswagenbusje. In het busje zaten in ieder geval 2 forse kerels. Toen ik opzij keek, zag ik de bijrijder een vuist maken. Het zag er niet agressief uit maar meer van 'kom op, je kan harder'. Ik tuterde terug en stak m'n hand op.

Onder aan de IJsselbrug bij de verkeerslichten kwam ik weer even naast ze te rijden. Ik heb wederom getuterd en dat werd gehoord. Ik stak m'n hand nog een keer op om te groeten en kreeg de groet terug.

Aan de andere kant van de IJsselbrug was ik te laat bij de verkeerslichten om ze weer in te halen. En ook op de Veerallee zag ik ze niet rijden.

Maar een fors eind verderop, ongeveer bij de brandweerkazerne reed ik ze weer voorbij. Wederom groette ik met hand en claxon.
Het busje heeft daarna geen mogelijkheid meer gehad om bij me te komen of in te halen.

Toch wel geinig om te zien hoe weinig verschil zit in snelheid tussen een snelle fiets en een auto als het gaat om kortere afstanden en dan deels binnen de bebouwde kom.

Wat betreft de met split verknalde fietspaden, die heb ik vandaag dus niet gebruikt. Ik ben heerlijk de rijbaan op gegaan in Hattemerbroek en Wezep.

woensdag 16 september 2009

Wat is het nou?

Op het werk zijn momenteel 2 schilders aan het werk. Ze waren nieuwsgierig naar m'n fiets en kwamen na een paar dagen toch maar eens wat vragen stellen over snelheid e.d. Ook vroeg de ene me wat het voorstelde. Ik kaatste de vraag terug. Ik kreeg als antwoord 'Koi-karper'. Maar nee, wel een vis maar géén koi. Toen duidelijk was dat het in ieder geval om een vis ging, was het even luid gelach. De mannen hadden onderling al lopen ouwehoeren over wat het nou was en waren het er niet over eens geworden aan hun reactie te merken.

Kinderen weten doorgaans wèl direct goed te raden wat het voorstelt. Je wil niet weten hoe vaak ik de naam 'NEMO' hoor roepen door kinderen. En zelfs al kan je ze niet horen, dan nog. Afgelopen week moest ik wachten bij verkeerslichten. Van rechts kwam een tourbus met daarin allemaal basisschoolkindertjes. De bus sloeg linksaf en maakte dus een boog voor mij langs. Hoewel ik niet kon horen wat ze riepen, was het me wel volledig duidelijk. Je hoeft geen volleerd liplezer te zijn om het woord 'nemo' van de roepende snoetjes af te lezen.

Het is me inmiddels wel duidelijk dat Quemo erg in de smaak valt bij kinderen. En dat is mooi want een blij kind levert ook al snel een blije pappa/mamma op die minder snel zal mopperen over de aanwezigheid van zo'n raar geval op de weg.

dinsdag 15 september 2009

Gemeente Oldebroek heeft geld teveel?

Wat is dat toch?

Een gemeente (in dit geval Oldebroek) gaat onderhoud plegen aan het fietspad. Daar ben ik als fanatiek fietser en daarmee dagelijks gebruiker van die fietspaden erg blij mee. Een door boomwortels hobbelig geworden fietspad werd vervangen door mooi, glad, zwart asfalt. Dat was nog eens lekker doorrijden.
Een lange tijd hebben honderden fietsers per dag daar genot van mogen ondervinden..... tot deze week....

Ze waren bezig op het fietspad maar waarmee was me onduidelijk. Ook de dikke zwarte troep die op het fietspad gesmeerd was, deed bij mij geen belletje rinkelen. Zou eigenlijk ook niet moeten want de reden is gewoonweg onzinnig en te dom voor woorden. Daar hoor je als weldenkend mens niet eens op te komen.

Terwijl ik vanmorgen met een rustig vaartje van zo'n 35 km/h over het fietspad tussen Hattemerbroek en Wezep reed, werd ik ineens onaangenaam verrast bij het binnenrijden van Hattemerbroek. Het mooie, gladde, snelle asfalt wat er ligt, ligt er nog steeds maar nu voorzien van een dikke laag rode steentjes. Je weet wel: een zogenaamde slijtlaag. Alsof een fiets, of zelfs een hele horde fietsers een fietspad kan vernaggelen met hun beperkte gewicht.

De gemeente heeft dus geld uitgegeven aan een mooi fietspad (jeuj!!! goede zaak)... om dat mooie fietspad vervolgens te verknallen met steentjes die heel wat nadelen hebben:

1) het comfort voor fietsers wordt minder
2) de snelheid van fietsers wordt minder
3) de kans op uitglijden op de losse steentjes bestaat nu ook
4) auto's die heel wat meer kans lopen op steenslag
5) het kost klauwen met geld
6) het heeft geen nut omdat fietsers een fietspad gewoon niet kapotrijden of binnen afzienbare tijd slijten

De, door een NCRV programma bedachte, gouden eikel gaat bij deze naar de gemeente Oldebroek. Maar mooi om te weten dat het weer goed gaat met de gemeente en dat ze dus schijnbaar geld in overvloed hebben.

Quemo gaat vermoedelijk nu véél vaker het asfalt ZONDER die rode steentjes opzoeken: de rijbaan.

zondag 13 september 2009

Aftrap van Week van de Vooruitgang

Vandaag was de aftrap van de Week van de Vooruitgang. Deze aftrap vond in Zwolle plaats in mijn woonwijk. Het weer beloofde mooi te worden, wel zou er een stevig briesje staan.

Allereerst heb ik vanmorgen een partytent naar het terrein gebracht met de auto. Vervolgens ben ik naar huis gereden om m'n Quest op te halen en Versatile006. Paulus (organisator) wilde graag wat aparte fietsen hebben staan. Dus Versatile006 heb ik ook meegenomen. Het 'sleepdienst'-handigheidje kwam dus weer mooi van pas. De Versatile heb ik met het achterwiel op de Cyclone gezet en dat zwikkie met de Quest voortgetrokken.

Na het opbouwen van het terrein konden de deelnemers van de ligfiets en roeifietsrace zich inschrijven en hun transponders ophalen. Ik had me samen met Wim G. opgegeven om mee te rijden met een Hase Pino. Om de één of andere reden kregen we beiden een transponder terwijl we toch echt samen op één fiets zouden rijden. Maar ach, de Transponder van Wim zat aan de voorkant van de fiets, de mijne aan de achterkant.

Niet veel later volgde de officiële aftrap door Wethouder Knol. Na wat woordjes via de megafoon werd een groot oranje zeil van heel wat ligfietsen getrokken om die te showen. Alleen ging dat niet helemaal volgens plan want het zeil zat achter de DuoQuest geknoopt maar het oogje van het zeil hield het niet. De DuoQuest reed vrolijk weg maar het zeil bleef liggen. Maar een stel handen werkt dan ook goed. Dus probleem opgelost.

Om 13:15h begon de ligfietsrace. Een stuk of 20 ligfietsen stond klaar voor de start. Bij het startschot konden we vertrekken.
Wim en ik stonden bewust achteraan. Een Pino is een gezellige tourtandem maar niet echt een racemonster. Vooraan staan en je hindert alleen de snellere fietsen.

Toen we van de Goudplevierstraat kwamen, was het rechtsaf de Werkerlaan op. Daar kregen we direct een flinke 'mep' van een flinke vracht wind die we van voren hadden. Tot zover klopte de weersverwachting dus. Helaas gold dat niet voor de rest. We hebben flink wat regen gehad.
De wind is trouwens best te voelen op een Pino. Geen wonder want de achterste rijder zit gewoon rechtop. Het achterdeel van zo'n Pino is in wezen een normale fiets. Het voorste deel heeft meer van een ligfiets weg.

Omdat we niet voor de eerste plek gingen, konden we onderweg tijdens stevig doortrappen toch nog wat kletsen en ouwehoeren met mensen die we onderweg zagen zoals de verkeersregelaars.

Wim had van iemand een 'voorspelling' gehad dat we met zo'n Pino misschien 5,5 rondjes zouden rijden in een uur. Dat bleek nog reuze mee te vallen want het zijn er uiteindelijk 7 geworden.

De officiële metingen van de ligfietsvereniging zal denk ik nog wel even op zich laten wachten. Tot die tijd moet ik genoegen nemen met m'n metingen die ik gedaan heb met m'n GPS.

Wim en ik hebben vrij constant gereden. De gemiddeldes van de 7 ronden zijn achtereenvolgens: 29/30/20/30/30/25/30 km/h
Waar komt die 25 km/h vandaan? Die ronde hebben we pech gehad. Of het een hobbel was of dat ik even niet bedacht was op een schakelactie van Wim, ik weet het niet. Wel weet ik nog dat m'n benen van de trappers schoten en ik even wat balans kwijt was en met moeite op de fiets bleef zitten. Maar eenmaal de voeten weer op de pedalen bleek er meer aan de hand te zijn. Ik kon de trappers niet rond krijgen. Wim ook niet. We moesten dus stoppen.
Blijkbaar was de ketting van het kleinste tandwiel gelopen. Dus moest de ketting weer gelegd worden. Kostbare snelheid en tijd waren we daardoor verloren. Al met al hebben we een minuut stil gestaan. Verdr zijn we snelheid en tijd verloren door afremmen en optrekken. Maar goed, maakt ook niet zo gek veel uit omdat we niet voor de eerste plaats gingen.

De laatste ronde zagen we bij het verlaten van de Werkerlaan de andere twee Pino's die meereden. We hebben getracht ze in te halen en dat is gelukt. We hebben dus een rondje meer gefietst dan de andere twee Pino's. Maar een eerlijk vergelijk is het niet. Wij waren met twee volwassen mannen, de andere twee Pino's waren beiden bemand met de combinatie vader-zoontje waarbij het zoontje nog niet eens de pubertijd bereikt had.

Wim merkte op dat Henk v.d. W. ons nog niet voorbij was gekomen terwijl alle andere ligfietsers ons wel ingehaald hadden (waaronder sommigen heel wat meer dan één keer). Maar helaas, net het laatste stukje richting de Finish wist Henk ons toch voorbij te komen.

Tijdens het rijden met Wim werd trouwens ook weer duidelijk hoe totaal verschillende kadans we hebben. Tijdens normale toertochtjes waar we samen reden maar dan op onze eigen fietsen, hebben we het er al eens over gehad. Ik trap lekker met een kadans van 90 tot 100. Wim trapt juist erg langzaam. Ik heb de indruk dat 70 voor hem al vrij hoog is.
Op de Pino van Wim moeten de twee rijders met dezelfde kadans rijden. Dat is niet echt handig als je zo totaal verschillende kadans hebt. Wim had de bediening van de versnellingen. Bij wind tegen was de kadans erg laag. Voor mij was dat echt enorm wennen om zo langzaam rond te trappen. Wind mee haalden we de 40 km/h. Alleen kon Wim niet hoger meer schakelen. Hij trapte voor zijn doen al te snel terwijl ik net in de buurt kwam van wat ik prettig vind.

De roeifietsers zijn een kwartier na de ligfietsers gestart en hebben na de finish van de ligfietsers daarom nog een kwartier langer doorgereden.
Na de ligfiets- en roeifietsrace volgde de steprace. Ik heb er al eerder over geschreven. Grote bewondering voor de dames en heren op de step. Vandaag waren er steppers bij die gemiddeldes reden van meer dan 25 km/h. Met m'n Fujin zou ik dat zeker niet met twee vingers in m'n neus doen maar toch echt wel serieus moeten trappen.

Na afloop moest er uiteraard weer opgeruimd worden. De partytent moest ook weer mee naar huis. Ik heb besloten om toch even te kijken of ik de tent niet in de Versatile mee kon krijgen terwijl ik die achter de Quest aansleepte. Dat bleek toch net te lukken. Dus ben ik daarmee naar huis gereden. Dit was de zwaarste sleep tot dusver:





zaterdag 12 september 2009

Doe 's gek

Ik heb er onlangs al reclame voor gemaakt: de week van de vooruitgang, maar morgen is het zover.

Hoewel ik niet in de organisatie zit, is me wel het één en ander gevraagd. Kan ik m'n fiets en eventueel Versatile 006 showen bij de diverse soorten fietsen die er zullen staan. Ook is mij gevraagd of ik deel wil nemen aan de ligfietsrace. Ook moest nog een partytent van tweewielerspeciaalzaak Scholten gehaald worden. En al deze dingen heb ik ja op gezegd.

De tent ophalen moet helaas met de auto. Het is toch net wat te groot/zwaar om in de fiets of op de Cyclone te vervoeren. En bij gebrek aan stevigere karren, is de auto toch een keer de beste keuze.

De race zal ik niet alleen doen maar samen met Wim G. op een Hase Pino. Dat is een tandemfiets die een kruising is tussen een normale fiets en een ligfiets. Het achterste deel is een normale fiets, het voorste deel is een ligfiets. Ik ben tandemrijden niet gewend dus ik ben benieuwd hoe dat zal gaan.

En wat betreft het showen van de fietsen. Daar gaat hij weer, de volgende variant van de 'sleepdienst' gaat komen. Na de Alleweder achter de Baron te hebben gesleept en de Versatile achter een andere Versatile volgt nu een Versatile achter een Quest. Daar moet natuurlijk nog wel een fotootje van komen, maar dat komt morgen. De Versatile staat al wel klaar met het achterwiel op de Cyclone.

Straks maffen en morgen enigszins bijtijds eruit.

zaterdag 5 september 2009

BIS, Ritje met passagier en wat ze zeggen

Tjonge, heel wat te vertellen.

Laat ik beginnen bij gistermiddag. Op de terugweg zag ik even na het viaduct onder de A50 door een bromfietser op het (brom)fietspad rijden. Gezien ik ook gistermiddag flink de vaart erin had, heb ik de achtervolging ingezet. Na stevig doortrappen had ik hem eindelijk bij de verkeerslichten onder aan de Oude IJsselbrug ingehaald. Helaas stond het verkeerslicht op rood. Eenmaal op groen had de brommer toch weer voldoende voordeel om bij mij vandaan te rijden.
Hoe dan ook: een acuut gevalletje BIS wat tot uiting kwam met succes.

In Zwolle moest ik weer eens wachten voor de brug bij Zwolle centrum. Naast mij kwam een snorfietser staan. De man was wel geinteresseerd en vroeg mij of er ook een hulpmotortje in zat. Toen ik aangaf van niet, gaf hij ook reden voor z'n vraag: ik had er aardig de sokken in. En ja, dat is zo. Alleen nog lang niet het tempo wat ik graag zou willen rijden. Alleen lukt dat binnen Zwolle niet zo best in verband met zijwegen, bochten, rotondes, verkeerslichten enzo.

Vanmorgen op de heenweg naar het werk kreeg ik weer de kriebels. Tegen de Oude IJsselbrug op kwam een bromfietser mij inhalen. Op zo'n moment heeft het geen zin om de achtervolging in te zetten en dat heb ik dus ook niet gedaan.
Eenmaal bovenop de brug kan het tempo weer omhoog. Daarbij had ik mazzel dat het verkeerslicht voor fietsers op groen stond dus kon ik gewoon doorrijden. Op dat moment reed de bromfietser voor het Wokrestaurant. Omdat ik nog altijd aan het versnellen was en eenmaal op het vlakke de snelheid aardig goed kon vasthouden (48 tot 50 km/h), heb ik besloten om toch maar even toe te geven aan m'n tweede aanval van BIS.

Weer was het met succes want in Hattemerbroek reed ik hem voorbij. Alleen bij de rotonde in Wezep gaat de snelheid er dermate uit dat de bromfietser mij daarna weer gemakkelijk inhaalt.

Vanmiddag had ik op de terugweg een passagier. M'n vrouw moest vanmiddag vergaderen op het moment dat ik op z'n vroegst thuis kon zijn. Dus in verband met de tijd heeft ze de jongste bij mij op het werk gedropt. Die is bij mij op schoot in de fiets naar huis gereden. Onderweg hebben we de oudste opgepikt, die gelukkig zelf kan fietsen.
Maar het ritje met de jongste op schoot van Wezep naar Zwolle ging boven verwachting zo snel. Forse stukken heb ik met 40 km/h gereden. Dat was ruim meer dan ik had ingeschat. Ik was al tevreden als ik 32 km/h kon rijden.

Het lijkt erop dat ik het tempo er de laatste week flink in heb zitten. Dat is wel anders geweest zo na de zomervakantie. Misschien heeft het toch flink geholpen dat ik in de vakantie toch nog iets meer dan 1000 kilometer bij elkaar getrapt heb en tegenwoordig wat gezonder eet en drink en tracht vroeg naar bed te gaan (hoewel.... gisteravond was het geloof ik 22:15 dat ik op bed lag)

Wedstrijdrondje van Week van de Vooruitgang

In m'n vorige bericht maak ik een beetje reclame voor de Week van de Vooruitgang. Daarbij is de aftrap van Zwolle hier in Stadshagen. Er wordt ondermeer een ligfietswedstrijd georganiseerd. Er is mij gevraagd of ik ook mee wil doen. Op zich ben ik helemaal geen wedstrijdfiguur (kan slecht tegen m'n verlies ;-) dus dan moet je niet meedoen) maar omdat het zo enorm dicht bij huis is, zit ik er toch over te denken om voor de gein eens een keer mee te doen. Winnen zal ik toch niet gezien de deelnemers die zich al ingeschreven hebben dus weet ik dat vantevoren alvast.

Maar ik was toch wel even benieuwd hoe de route eruit ziet. Dus heb ik vanavond het rondje even gereden.


Even een indruk van het rondje:
Vanaf de Goudplevierstraat ga je rechtsaf de Werkerlaan op. Die bocht valt goed te nemen met een forse snelheid. Dan is het een flink stuk rechtuit, gevolgd door een flauwe bocht naar rechts. Daarna volgt een haakse bocht naar rechts die met een velomobiel niet op volle snelheid te nemen valt gok ik zo. Ik heb het rustig aan moetne doen omdat mogelijk verkeer over de weg zou rijden, dat heb je met de wedstrijd niet. Maar het is niet zodanig breed dat je lekker hard de bocht door kan.
Daarna is de route weer een stuk waarop je gewoon voluit kan rijden.
Op een gegeven moment rijd je omhoog en moet je rechtsaf. Dat kan volgens mij gewoon met volle snelheid gebeuren.
De dijk die dan volgt is niet het snelste stuk van de route. Ik had het idee dat ik daar wind tegen had.
Op een gegeven moment moet je rechtsaf slaan. Dat was even zoeken waar de weg precies zat. Route planners hebben het pad wel opgenomen maar op een iets andere plek. Daarbij komt dat het een smal pad is wat bestaat uit betonplaten.
Kom je via dat pad van de dijk af, dan kom je een fraai paaltje midden op het pad tegen. Ik mag hopen dat die verwijderd wordt tijdens de wedstrijd.
Het pad gaat weer naar de Goudplevierstraat. Erg breed is het pad niet. Ik betwijfel of 2 velomobielen elkaar fatsoenlijk kunnen inhalen. Ik kwam overigens een wandelend stel achterop met hond. Dat heeft mijn snelheid fors onderuit gehaald. Ik vond het niet echt fatsoenlijk om ze met 35 km/h voorbij te denderen op dat smalle stukje, ik ben daarom afgezakt naar iets minder dan 20 km/h.
Aan het einde van het pad buigt het iets naar links en komt uit in een bocht waar je naar rechts moet. Ook heeft het einde van het pad weer een paaltje.
Eenmaal op de Goudplevierstraat, ís het klinkers fietsen. Met de Quest is dat op zich best te doen. Alleen de twee verhoogde kruisingen die je tegenkomt zijn minder aangenaam. Ik heb ze met zo'n 32 km/h genomen maar daarbij komen de wielen wel los van de grond. Voorzichtigheid geboden dus.

Ik weet niet hoeveel tijd ik heb om te beslissen of ik mee zal rijden of niet.

Het rondje heb ik trouwens gereden in 7:12 minuten. Gezien de wedstrijd een uur duurt, zou ik het rondje dus zo'n 8x afleggen. M'n gemiddelde was 35 km/h. Op zich geen beroerd gemiddelde. Als je weet dat je door kan rijden zonder gevaar van kruisend verkeer, dan zal dat gemiddelde mogelijk nog wat hoger kunnen. Alleen moet ik ook beseffen dat het niet één maar acht rondjes is.

Week van de vooruitgang

Even een stukje reclame voor het goede doel:

vrijdag 4 september 2009

Wat is de logica?

Vandaag was het weer betrekkelijk winderig. Ik had wat weinig tijd om thuis te komen dus heb ik nog een keer een poging gedaan om in ieder geval de Zuiderzeestraatweg vlot te nemen. Het eerste stuk heb ik het fietspad genomen maar ben na de rotonde bij de oude kazerne weer de rijbaan op gegaan. Vanaf daar ben ik heerlijk met 45 tot 50 km/h over de rijbaan gegaan.

In Hattemerbroek kwam een auto achter me rijden. Die bleef de hele tijd achter me hangen terwijl ik 50 km/h op de teller had. Bij het verlaten van Hattemerbroek mogen auto's 80 rijden. Ik ben daar op de rijbaan gebleven met 50 tot 52 km/h. De auto bleef achter me.

Op een gegeven moment naderen we de plek waar aan de Hanzelijn gewerkt wordt. Daar geldt een snelheid van 50 km/h maximaal. En tot m'n stomme verbazing was dat nou juist de plek waar de auto achter me besloot om me in te halen. Waarom? Ik had een werkelijke 50 km/h op de teller. 'Te langzaam' (voor zover je daarvan kan spreken in het verkeer) reed ik dus niet. Logica? Zeg het maar.

De afstand waarover ik met een snelheid van (nagenoeg) 50 km/h heb gereden, is 3,5 kilometer. Best netjes.

donderdag 3 september 2009

Woei :D Wind en record

Vandaag staat er een stevig briesje. Vanmorgen had ik wind tegen, vanmiddag wind mee.

Het fietspad richting Hattemerbroek is nog altijd afgesloten dus ben ik vanmorgen voor de zoveelste keer bij het Wokrestaurant de rijbaan opgegaan en bij de Oostersedijk weer af. In wezep heb ik bij de oude kazerne weer de rijbaan gekozen.

Teruggaande is het wat vlotter gegaan. Dat had ik vantevoren al wel verwacht dus heb ik m'n teller op het werk gereset en heb toen m'n fiets achteruit uit het parkeervak gereden om vervolgens naar huis te rijden.

In Wezep heb ik het fietspad gekozen om even te zien hoe hard de wind was en ook om even op gang te komen. Na de rotonde bij de oude kazerne ben ik de rijbaan op gegaan. De snelheid liep vanaf 40 km/h langzaam op en zat bij het binnenrijden van Hattemerbroek op 48 km/h. Die snelheid heb ik een tijd vastgehouden.

Normaal ga ik vlak voor het verlaten van Hattemerbroek weer het fietspad op maar daar reden wat spookrijdende fietsers. Dus ben ik op de rijbaan gebleven om de volgende goede gelegenheid te nemen om het fietspad op te zoeken: bij het tuincentrum net na het viaduct van de A50. Maar ook daar reden heel wat fietsers als gevolg van de afzetting van het fietspad ter hoogte van de Oostersedijk.

Omdat m'n snelheid nog altijd lekker hoog lag en ik nog wel een tijdje door kon gaan op deze manier, ben ik maar op de rijbaan gebleven en ben met snelheden tot 51,5 km/h richting Zwolle gereden om bij het Wokrestaurant maar weer voor het fietspad te kiezen.

Met een gemiddelde snelheid van 39,78 km/h kwam ik bij de verkeerslichten onder aan de oude IJsselbrug aan. M'n hoogste gemiddelde tot dusver. De wind maar ook de rijbaan hebben hieraan meegeholpen. Dit zou ik wel eens vaker kunnen gaan doen in de toekomst.

Helaas gaat m'n gemiddelde vanaf daar dramatisch omlaag. Eerst de brug op, dan wat bochten, veel meer fietsers, rotondes, verkeerslichten, auto's die niet weten wat voorrang verlenen is, etc.

Als ik langs de Willemsvaart rijd, druk ik een paar keer op het knopje van m'n fietscomputer om te zien hoe lang ik onderweg geweest was op dat moment. Dat bleek 11 minuten te zijn.
Ik weet nog dat ik met de Versatile ooit eens binnen 22 minuten een enkeltje tussen huis en werk gereden heb, maar dat was op de oude, 1km kortere route. Ik had even hoop dat ik mogelijk m'n eigen record zou kunnen verbeteren, ondanks de 1km langere route die ik tegewoordig tussen de oude IJsselbrug en huis rijd.

Op de Klooienberglaan begint het spannend te worden qua tijd. Helaas moet ik vlak voor de Twistvlietbrug wachten op een stel moeders die gewoon niet kijken of er verkeer aankomt en van het schoolterrein afdenderen, zo de weg op.
De brug op gaat automatisch al een stuk langzamer. Daarna volgt het Twistvlietpad waar ik nog een stevige sprint kan proberen te maken. Maar helaas, ook daar is het net te druk om helemaal voluit te gaan. Vanaf daar is het erg druk op het fietspad vanwege basisscholen die even daarvoor uit waren.

Zodra ik de Muurmeesterstraat opdraai, heb ik nog 20 seconden om thuis te komen. Maar dat is véél te weinig tijd om het binnen 22 minuten te rijden.
Ik ben uiteindelijk uitgekomen op:

22 minuten en 28 seconden
12,39 kilometer gefietst
51,62 km/h maximaal
33,07 km/h gemiddeld en daarmee alsnog wel een record (met de Versatile was het 32,7 tussen huis en werk)
Hoogste gemiddelde wat ik tijdens het rijden gezien heb: 39,78 km/h

Verder heb ik in de stad nog wat leuk commentaar gehad. Een vrouw met kind zei iets. Ik kon het niet verstaan vanwege Nick en Simon die in m'n oren aan het zingen waren. Maar na 1 oor vrij te hebben gemaakt, gaf ze aan dat ik met een overkappinkje helemáál droog zou blijven. Ik gaf aan dat ik dat ook heb. Vond ze wel leuk.

Al met al een leuk dagje fietsen.

dinsdag 1 september 2009

In de achtervolging

Zo, even een vlot ritje naar huis gemaakt.

Toen ik net bij het werk vandaan was en over het fietspad reed waarbij ik het in de planning had om twee mountainbikers in te halen en daarom al een leuke 38 km/h op de teller had, zag ik in m'n linker achteruitkijkspiegel een wit gevaarte aankomen met een fel blauwwitte koplamp. Kan niet missen: dat moet Gerrit S. zijn.

Gerrit rijdt meer, rijdt langer èn harder, behoorlijk veel harder. Hij heeft, als hij door Wezep komt, al heel wat kilometers achter de rug van de heenweg maar zelf het stuk terugweg wat hij dan al gereden heeft is fors. Toch jakkert hij me met zo'n 48 km/h voorbij.

Die 48 km/h wist ik op dat moment nog niet. Ik heb de achtervolging ingezet om te zien hoe hard hij reed. Nja, dat is dus gewoon hard.

Bij de rotonde voor de Glenn Mills vlieg ik bijna uit de bocht. Ik ben de rotonde gewoon te hard opgereden waarbij ik aan het glijden gegaan ben. Nog maar net voor de trottoirband stopt m'n glijpartij en gaat de fiets weer in de richting die ik wil.

Omdat ik flink wat vaart verloren heb, ga ik het fietspad op en maak weer vaart. Gerrit rijdt onverstoorbaar verder over de rijbaan met z'n vaartje van de genoemde 48 km/h. Zodra ik weer op snelheid ben, ga ik ook de rijbaan weer op en kom weer wat dichter bij hem rijden en blijf dat ook doen op een gepaste afstand.

Bij het verlaten van Hattemerbroek ga ik het fietspad op. Gerrit niet. Hij rijdt stug door. Auto's blijven betrekkelijk netjes achter hem hangen. Minder netjes is de actie van een automobilist die vanaf het industrieterrein van Hattem komt. Die wil graag de Zuiderzeestraatweg op maar moet wachten op het naderende verkeer, waar Gerrit voorop rijdt. Wachten, waar doe je dat? Voor de haaietanden want dat betekent dat je voorrang moet verlenen. Dit waren de haaietanden van de rijbaan. De haaietanden voor het fietspad leken minder boeiend. De auto blokkeerde het fietspad volledig. Daar ging m'n vaartje dus.

Nadat ik achter de auto langs gereden ben, half door de berm, trap ik m'n fiets weer aan maar de 48 km/h haal ik niet zo gemakkelijk meer. Ik ben duidelijk niet gewend om dat soort snelheden te rijden want ik had een lichte verzuring in de benen. Niet dramatisch maar wel net voelbaar. Gerrit blijft in het vizier maar z'n afstand is door de blokkerende auto wel een stuk groter geworden.

Maar goed, dit was dus een vlot ritje, met dank aan Gerrit.

Gistermorgen had ik trouwens ook een 'ontmoeting' met een auto. Dat was op de heenweg naar het werk. Uit een zijweg van rechts kwam een auto aanrijden. Hij stopte netjes voor het fietspad. Echter heb ik de bestuurder geen seconde in de ogen kunnen kijken omdat hij constant naar rechts bleef kijken.
Op het moment dat ik de auto was genaderd en er voor langs wilde rijden, trok de auto op. Direct heb ik de claxon stevig ingedrukt. De bestuurder kijkt in mijn richting, schrikt en trapt de rem in.

Om de één of andere reden is de aandacht van automobilisten voor het fietspad betrekkelijk laag. Misschien moet ik toch maar gewoon stug elke keer tussen de IJsselbrug en het werk lekker op de rijbaan gaan rijden.