Allereerst heb ik vanmorgen een partytent naar het terrein gebracht met de auto. Vervolgens ben ik naar huis gereden om m'n Quest op te halen en Versatile006. Paulus (organisator) wilde graag wat aparte fietsen hebben staan. Dus Versatile006 heb ik ook meegenomen. Het 'sleepdienst'-handigheidje kwam dus weer mooi van pas. De Versatile heb ik met het achterwiel op de Cyclone gezet en dat zwikkie met de Quest voortgetrokken.
Na het opbouwen van het terrein konden de deelnemers van de ligfiets en roeifietsrace zich inschrijven en hun transponders ophalen. Ik had me samen met Wim G. opgegeven om mee te rijden met een Hase Pino. Om de één of andere reden kregen we beiden een transponder terwijl we toch echt samen op één fiets zouden rijden. Maar ach, de Transponder van Wim zat aan de voorkant van de fiets, de mijne aan de achterkant.
Niet veel later volgde de officiële aftrap door Wethouder Knol. Na wat woordjes via de megafoon werd een groot oranje zeil van heel wat ligfietsen getrokken om die te showen. Alleen ging dat niet helemaal volgens plan want het zeil zat achter de DuoQuest geknoopt maar het oogje van het zeil hield het niet. De DuoQuest reed vrolijk weg maar het zeil bleef liggen. Maar een stel handen werkt dan ook goed. Dus probleem opgelost.
Om 13:15h begon de ligfietsrace. Een stuk of 20 ligfietsen stond klaar voor de start. Bij het startschot konden we vertrekken.
Wim en ik stonden bewust achteraan. Een Pino is een gezellige tourtandem maar niet echt een racemonster. Vooraan staan en je hindert alleen de snellere fietsen.
Toen we van de Goudplevierstraat kwamen, was het rechtsaf de Werkerlaan op. Daar kregen we direct een flinke 'mep' van een flinke vracht wind die we van voren hadden. Tot zover klopte de weersverwachting dus. Helaas gold dat niet voor de rest. We hebben flink wat regen gehad.
De wind is trouwens best te voelen op een Pino. Geen wonder want de achterste rijder zit gewoon rechtop. Het achterdeel van zo'n Pino is in wezen een normale fiets. Het voorste deel heeft meer van een ligfiets weg.
Omdat we niet voor de eerste plek gingen, konden we onderweg tijdens stevig doortrappen toch nog wat kletsen en ouwehoeren met mensen die we onderweg zagen zoals de verkeersregelaars.
Wim had van iemand een 'voorspelling' gehad dat we met zo'n Pino misschien 5,5 rondjes zouden rijden in een uur. Dat bleek nog reuze mee te vallen want het zijn er uiteindelijk 7 geworden.
De officiële metingen van de ligfietsvereniging zal denk ik nog wel even op zich laten wachten. Tot die tijd moet ik genoegen nemen met m'n metingen die ik gedaan heb met m'n GPS.
Wim en ik hebben vrij constant gereden. De gemiddeldes van de 7 ronden zijn achtereenvolgens: 29/30/20/30/30/25/30 km/h
Waar komt die 25 km/h vandaan? Die ronde hebben we pech gehad. Of het een hobbel was of dat ik even niet bedacht was op een schakelactie van Wim, ik weet het niet. Wel weet ik nog dat m'n benen van de trappers schoten en ik even wat balans kwijt was en met moeite op de fiets bleef zitten. Maar eenmaal de voeten weer op de pedalen bleek er meer aan de hand te zijn. Ik kon de trappers niet rond krijgen. Wim ook niet. We moesten dus stoppen.
Blijkbaar was de ketting van het kleinste tandwiel gelopen. Dus moest de ketting weer gelegd worden. Kostbare snelheid en tijd waren we daardoor verloren. Al met al hebben we een minuut stil gestaan. Verdr zijn we snelheid en tijd verloren door afremmen en optrekken. Maar goed, maakt ook niet zo gek veel uit omdat we niet voor de eerste plaats gingen.
De laatste ronde zagen we bij het verlaten van de Werkerlaan de andere twee Pino's die meereden. We hebben getracht ze in te halen en dat is gelukt. We hebben dus een rondje meer gefietst dan de andere twee Pino's. Maar een eerlijk vergelijk is het niet. Wij waren met twee volwassen mannen, de andere twee Pino's waren beiden bemand met de combinatie vader-zoontje waarbij het zoontje nog niet eens de pubertijd bereikt had.
Wim merkte op dat Henk v.d. W. ons nog niet voorbij was gekomen terwijl alle andere ligfietsers ons wel ingehaald hadden (waaronder sommigen heel wat meer dan één keer). Maar helaas, net het laatste stukje richting de Finish wist Henk ons toch voorbij te komen.
Tijdens het rijden met Wim werd trouwens ook weer duidelijk hoe totaal verschillende kadans we hebben. Tijdens normale toertochtjes waar we samen reden maar dan op onze eigen fietsen, hebben we het er al eens over gehad. Ik trap lekker met een kadans van 90 tot 100. Wim trapt juist erg langzaam. Ik heb de indruk dat 70 voor hem al vrij hoog is.
Op de Pino van Wim moeten de twee rijders met dezelfde kadans rijden. Dat is niet echt handig als je zo totaal verschillende kadans hebt. Wim had de bediening van de versnellingen. Bij wind tegen was de kadans erg laag. Voor mij was dat echt enorm wennen om zo langzaam rond te trappen. Wind mee haalden we de 40 km/h. Alleen kon Wim niet hoger meer schakelen. Hij trapte voor zijn doen al te snel terwijl ik net in de buurt kwam van wat ik prettig vind.
De roeifietsers zijn een kwartier na de ligfietsers gestart en hebben na de finish van de ligfietsers daarom nog een kwartier langer doorgereden.
Na de ligfiets- en roeifietsrace volgde de steprace. Ik heb er al eerder over geschreven. Grote bewondering voor de dames en heren op de step. Vandaag waren er steppers bij die gemiddeldes reden van meer dan 25 km/h. Met m'n Fujin zou ik dat zeker niet met twee vingers in m'n neus doen maar toch echt wel serieus moeten trappen.
Na afloop moest er uiteraard weer opgeruimd worden. De partytent moest ook weer mee naar huis. Ik heb besloten om toch even te kijken of ik de tent niet in de Versatile mee kon krijgen terwijl ik die achter de Quest aansleepte. Dat bleek toch net te lukken. Dus ben ik daarmee naar huis gereden. Dit was de zwaarste sleep tot dusver:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten