dinsdag 28 april 2009

InoLED Extreme vervangen en rondje gefietst

M'n InoLED Extreme had wat last van water vanbinnen. Dat was te zien aan de condensdruppels tegen het glasje aan de voorkant. Dat kan nooit goed zijn voor het lichtbeeld. Tijdens de landelijke Ligfietsdag heb ik het euvel gemeld bij Ymte. Hij zei dat ik dan maar een keer langs moest komen.

Ik heb een week vakantie dus een mooi moment om even een stukje te gaan fietsen en de lamp te laten vervangen.

Om 11:58:30h ben ik van huis vertrokken om vervolgens om 12:54:18h in Dronten aan te komen bij Velomobiel.nl. Dat is goed voor een gemiddelde van 32 km/h. Geen wonder dat het gemiddelde best aangenaam te noemen is (voor mijn doen dan) want m'n snelheid lag buiten de bebouwde kom veelal tussen de 35 en 40 km/h.

In Dronten heb ik dus de InoLED laten vervangen. Theo wilde een grijze monteren want die hadden ze nieuw liggen. Mijn voorkeur gaat echter meer uit naar zwart. Gelukkig hadden ze ook wat gerepareerde zwarte exemplaren liggen. Daar heb ik er 1 van laten monteren. Verder heb ik een nieuw dekje gekocht. Degene die ik nu heb, heb ik niet helemaal goed uitgesneden aan de achterkant waardoor er wat lastige punten uitsteken.

Bert H. was daar ook om z'n achterbrug te laten verstevigen. Hij had het erover om een dekje te ontdoen van de opstaande rand omdat hij liever met z'n oren buiten de body zit. Ymte stelde voor dat hij dan mijn oude over zou nemen. Geen probleem natuurlijk. Wat ik 'teveel' aan het dekje heb laten zitten, kan Bert er dan gewoon af knippen. Binnenkort zal ik heb het dekje geven. Ik wilde hem nu liever niet kwijt omdat ik het in de planning had om nog een fors eind te fietsen terwijl het weer niet daverend goed was.

Om 13:48h ben ik bij Velomobiel.nl vertrokken. De geplande route ging via Harderwijk terug naar Zwolle. Dat betekent lekker lange stukken rechtuit rijden. Een kwestie van vaart maken en vaart houden dus. Grappig is het ook om te zien wat een Quest doet. Je rijdt bijvoorbeeld 36 km/h met een lekker traptempo en een normale inspanning. Doe je vervolgens wat moeite om wat vlotter te gaan trappen en door te gaan naar 38,5 km/h, dan lijkt het alsof je die snelheid vervolgens kan vasthouden als de inspanning waar je eerder met 36 km/h mee reed.

Bij Elburg ging het even niet helemaal goed. Ik kon even niet helemaal volgen waar ik precies langs moest. Ik ben daarom een keer gekeerd en vervolgens toch maar weer doorgegaan.

Bij Harderwijk moest ik onder het water door. Dat ging heerlijk met 60,67 km/h van de bult af. Met die snelheid was omhoog komen ook geen punt meer.
In Harderwijk ben ik flink wat van m'n gemiddelde snelheid kwijt geraakt wegens veel werk aan de weg.

Eenmaal Harderwijk uit ging het weer een stuk vlotter. Nunspeet was de volgende plaats waar ik naartoe zou rijden (gewoon de Zuiderzeestraatweg volgen).
In Nunspeet vind ik het niet prettig rijden. Er zijn veel rotondes met fietspad gescheiden van de rijbaan door een heg. Dat belemmert het zicht op ligfietsen. Enige mate van defensief rijden is daar geen overbodige luxe.

Daarna was het door naar Doornspijk, Elburg, Wezep en natuurlijk Zwolle.

In Zwolle ben ik nog even bij de fietsenmaker geweest om een flesje kettingolie van Shimano te bestellen.

Thuis aangekomen had ik de volgende getallen in m'n fietscomputer staan:

Gereden gemiddelde snelheid (auto start/stop): 31,2 km/h
Gemiddelde cadans: 86
Maximum snelheid: 60,76 km/h
Afstand: 107,1 km
Gereden tijd: 3:25:58

En inmiddels heeft Quemo 1501 km achter de kiezen in totaal.



Verder nog even wat over 'comfort'.

Er zijn verschillende vormen van comfort. Bij Wim S. heb ik de indruk dat voor hem 'snelheid' de enige vorm van comfort is. Ik ken meerdere vormen. Snelheid is er één (met bijbehorende kortere reistijd uiteraard) maar ook zitcomfort, ventilatie, wendbaarheid, instapgemak zijn er een paar.

Het is me vandaag weer duidelijk geworden dat de Quest een heerlijke fiets is maar de zitting van de Quest kan bij lange na niet tippen aan de spanzitting van de Versatile. Ik heb vandaag weer eens enigszins een 'houten kont' gekregen. En m'n shirt was gewoon drijfnat (evenals m'n broek aan de achterkant).

zaterdag 25 april 2009

Aandacht

Quemo heeft vandaag veel aandacht gekregen van omstanders.

Eerst ben ik bij de kringloopwinkel geweest om wat mokken te brengen. Daar kwamen heel wat mannen op Quemo af. Ze waren erg geïnteresseerd in de snelheid e.d.
Vervolgens ben ik bij een speelgoedwinkel geweest. Daar waren een man en vrouw die ook de bekende vragen stelden.
Tot slot ben ik nog bij de Gamma geweest. Daar heb ik de fiets geplaatst waar wat minder volk langs kwam en al helemaal geen boodschappenwagens. Maar toen ik binnen was, ging m'n alarm af. De handzender gaf aan dat de schoksensor geactiveerd was. Ik ben naar buiten gesprint om te zien wat er aan de hand was. Toen ik in de deuropening stond, zag ik rechts van mij de fiets staan, waar ik hem geparkeerd had en recht voor me, op zo'n 15 meter afstand, een vrouw met kind van een jaar of 2, misschien 3. Het kind luid brullend. De vrouw gaf aan dat hij er met z'n hand in was gekomen. Tja.... gewoon je kind leren dat hij met z'n vingertjes van andermans spullen af moet blijven.

Misschien heeft het kind er wat van geleerd. Maar meer interessant is natuurlijk of MOEDER er ook iets van geleerd heeft.

vrijdag 24 april 2009

Statistieken, maximum en MIS

Ik heb een tijdje m'n fietscomputer niet gereset met het gemiddelde, afstand, etc. Daarom staat er nu een gemiddelde van 29,9 km/h (vanmorgen op het werk 30,00 gemiddeld maar dat is vanmiddag dus minder geworden) over een afstand van 129 kilometer aan woon-werk-ritjes. Dat is dus enorm veel sneller dan met de Versatile. Met de Versatile heb ik wel een keer een hoger gemiddelde gehad op m'n woon-werk-route maar dat was echt uitzonderlijk.

Nog wat statistieken. M'n gemiddelde kadans is 83 geweest over die afstand.
Inmiddels heb ik 1368 kilometer gefietst met Quemo.
M'n maximum snelheid op vlakke weg en op eigen kracht is 53,68. Dit is met dank aan de mountainbiker die me net tegen de Twistvlietbrug in kwam halen.
Even daarvoor reed ik achter een oud heerschap langs de bussluis. Ik moest toen tegen de brug optrekken met een beginsnelheid van misschien 10 km/h. Er bruut aanzetten deed ik niet totdat de mountainbiker in z'n strakke lycra pakje mij in kwam halen en een gedrag vertoonde wat mij deed denken aan iemand die 'die ligfietser' wel even eruit zou rijden.

Tja, daar ga ik maar al te graag op in, zelfs tegen de bult op. Acuut gevalletje MIS dus (mountainbiker inhaal syndroom). Dus ik heb hem aangetrapt en op het moment dat ik bijna bovenop was en hij helemaal bovenop, reden we beiden 30 km/h. Hij gluurde stiekum wat over z'n schouder om te zien of dat oranje gevaarte hem nog volgde.
Vervolgens had hij éven gelegenheid om een beetje uit te lopen omdat hij eerder van de helling af ging. Dat kan Quemo ook. Goed, het op gang komen gaat een tikkie trager, zeker met een zware fototas in de staart. Maar op gang komen wil hij wel.

Heuveltje af moet ik inhouden omdat er een bocht nadert naar het Twistvlietpad. Mogelijk (eh hopelijk) zou hij daar ook naartoe gaan. Aan het begin staan paaltjes en die wil ik liever niet raken met de fiets. Voorzichtigheid geboden dus.

De man rijdt gelukkig ook het Twistvlietpad op. Ik volg hem en dender met misschien 35 km/h tussen de paaltjes door. Gelukkig ken ik de situatie maar al te goed omdat ik hem elke dag rijd.
De man heeft door dat ik nog steeds achter hem zit. Hij zet vervolgens alles op alles en komt uit z'n zadel. Z'n fiets heen en weer zwiepend in de geest van de beelden die je op TV ziet als wielrenners een eindsprint inzetten. Hij trekt door naar 49, misschien zelfs 50 km/h. Hoe ik wat weet? Tja.... gewoon volgen. Alleen bij 50 km/h ging hij echt tot het gaatje qua snelheid want er kwam niets meer bij. Ik had nog wel puf om even door te versnellen en zag vervolgens 53 km/h op m'n teller verschijnen. Ik stak hem voorbij en direct hield hij z'n benen stil. Jammer maar helaas.... hij heeft toch het onderspit moeten delven. Maar hoe dan ook: een zéér dappere en geweldige poging! Was ik met de Versatile geweest, dan had hij het gewonnen. Hier is het toch de machine die de beslissende factor is geweest.
Maar ik heb hem dus volledig zoek gereden want een Quest gaat nog wel even door als hij eenmaal op gang is. Hij stopte met trappen en werd zéér rap enorm veel kleiner in m'n achteruitkijkspiegel.

Had hij trouwens nog wel even door willen gaan, dan had dat gekund. Ik reed nog op het middelste blad en had dus nog het grootste blad over. M'n kadans lag (even snel rekenen) zo ongeveer op 110 omwentelingen per minuut. Zou ik dat ook redden met het grootste blad, dan zou ik op 65 km/h uitkomen. Maar goed, ik weet niet of ik dat red.

Maar duidelijk is dat ik de 53,68 km/h dus wèl kan redden. En wat betreft de term MIS. Het heeft natuurlijk als woord ook een betekenis. Alleen is dat dus iets wat ik uit kan spreken naar de dappere mountainbiker.

dinsdag 21 april 2009

2 retourtjes, 2 fietsen

Vandaag moest ik 2x naar het werk.
Vanmorgen ben ik met de Fujin vertrokken. Het was wel koud dus heb ik een jack aangetrokken. Dat het geen overbodige luxe was, voelde ik wel aan m'n handen. De mist maakte overigens ook dat de temperatuur nog lager leek dan hij (vermoedelijk) in werkelijkheid was.
's middags was het een stuk aangenamer in het zonnetje.

's Avonds ben ik met Quemo gegaan. De snelheid was wel aangenaam. Veelal met bijna 40 km/h ben ik over het fietspad gestoven.

Teruggaande heb ik binnen de bebouwde kom de rijbaan opgezocht en heb ik 45 km/h gereden. Eenmaal buiten de bebouwde kom ben ik het fietspad opgegaan en ben verder gereden met zo'n 40 km/h.
Op een gegeven moment zag ik rechts in de berm een schaduw achter me. In m'n achteruitkijkspiegels zag ik echter niets. Er bleek een rood busje links achter me te rijden. Hij had z'n snelheid aangepast aan de mijne, vermoedelijk om te zien hoe hard ik reed. Op een gegeven moment trok hij wat op en kwam naast me rijden. De bijrijder hing uit het raam, had een goedkeurende grijns op z'n gezicht en brulde wat in mijn richting met z'n duim omhoog. Wat hij riep, weet ik niet maar ik heb niet de indruk dat het iets negatiefs was. Ik heb gegroet met, eveneens een smile op m'n gezicht en hij reed verder.

Bij de Hanzelijn moesten fietsers oversteken in verband met werkzaamheden. Blijkbaar zijn ze vandaag nog lang bezig want het was ongeveer 19:45 dat ik er langs kwam. Ik ben echter niet overgestoken maar de rijbaan opgegaan om na de werkzaamheden weer het fietspad op te rijden aan de juiste kant van de weg. Er reden aardig wat fietsers en ik had er niet veel trek in om tegen de stroom in te rijden.

M'n gemiddelde snelheid weet ik niet, maar ik vermoed ergens tussen de 29 en 30 km/h.

maandag 20 april 2009

Quemo krijgt rust

Vandaag was het dan toch zover. Quemo bleef thuis, de Fujin mocht weer een woon-werk-ritje maken. De weersverwachtingen waren goed, ik moest wat later vertrekken en de temperatuur was inmiddels aangenaam genoeg om met aan het bovenlijf alleen een loopshirtje te fietsen. Goed, de eerste paar minuten waren wat frisjes maar niet dramatisch. Gewoon even lekker trappen en ik had het lekker warm.

De heenrit was verre van vlot. In Zwolle was het machtig druk op het fietspad waardoor inhalen er niet echt bij was. Tja, op sommige plekken wel even maar dan kon ik niet veel later weer afremmen omdat de volgende mensen voor me reden. Maar ach, ik had tijd zat dus gewoon geduld opgebracht en rustig ingehaald zodra het fatsoenlijk kon.

De gemiddelde snelheid was 28,3 km/h toen ik op het werk aankwam.

's Middags ben ik doorgereden naar Kampen. Maar nog voordat ik Wezep uit was, werd me weer even goed duidelijk wat het verschil is tussen 2 en 3 wielen als het gaat om stabiliteit. Niet dat ik geen evenwicht kan houden maar bij een rotonde wilde ik rechtdoor, een bestelwagentje van één of ander bedrijf wilde rechtsaf. We kwamen uit dezelfde richting, hij had me even daarvoor ingehaald.

Op de rotonde kijkt hij (dat geef ik hem na, hij kéék) in mijn richting om vervolgens vol gas het fietspad over te steken om nog even vlotjes voor mij langs te gaan. Erg leuk maar als ik koers en snelheid had aangehouden, had ik hem geramd. In plaats daarvan ben heb ik achter hem langs gestuurd. Alleen moest ik daarna ook weer vlotjes naar rechts. Dat heen-en-weer gezwieber met het stuur was toch net even teveel van het goede; ik verloor grip en daarmee ook m'n evenwicht. Met m'n linker hand, linker zij en linkerkant van m'n linker scheenbeen kwam ik tegen de grond tot stilstand.

Stuur en trapas stond scheef. Maar gelukkig heb ik gereedschap aan m'n riem hangen waarmee ik het kon rechtzetten.

De rest van de rit naar Kampen ging wat minder vlot met de pijnlijke, stijve plekken.
In Kampen ben ik een uur op gesprek geweest. Dat was dus stil zitten. Dat is niet bevorderlijk voor als je net gevallen bent. Naderhand was ik weer een stukje stijver op de pijnlijke plekken. Maar goed, gewoon doortrappen naar huis en je komt er vanzelf.

Verder wil ik nog wat opmerken over de fietssnelweg. Ik heb geloof ik al eens geschreven over een zijweg in 's Heerenbroek waar het fietspad een slinger maakt van de rijbaan af. Op het fietspad zijn wel markeringen aangebracht omdat het plan was om het fietspad rechtuit te leggen. De markeringen geven aan waar de zaag in het fietspad gezet zou worden.

Ik heb begrepen dat er protest geweest is tegen het rechttrekken van het fietspad door bewoners ofzo. Tot op de dag van vandaag is dat ook nog niet gebeurd. Ik meen me iets te herinneren dat ik wat gelezen had over veiligheid. Ik had toen niet echt de indruk dat het een legitiem argument was. Maar nu denk ik er toch een beetje anders over.

Ik weet niet hoeveel vrachtwagens die zijweg inrijden, maar als dat er vrij veel zijn, dan denk ik toch dat het wijs is de slinger te behouden. Toen ik er reed (richting Zwolle dus), reed er naast mij een grote vrachtwagen. Deze wilde rechtsaf slaan de zijweg in.

Toen besefte ik ineens het punt. Als fietser is het zeer onverstandig om schuin achter een groot voertuig als een vrachtwagen te gaan rijden. Dat probeer ik dan ook te voorkomen. Als je het fietspad echter dichter bij de rijbaan legt, gebeurt dat automatisch wel, en dat is iets wat je als fietser dus ook niet wil. Je komt dan onbedoeld in de dode hoek van de vrachtwagen. De huidige 'slinger' maakt dat de vrachtwagen z'n draai verder kan maken en zo de chauffeur (met een beetje mazzel) via z'n zijruit zicht geven op het fietspad.
Afhankelijk van het aantal vrachtwagens dat er rijdt, wil ik m'n mening dus herzien. Zijn het er veel, dan mag de slinger er van mij blijven. Het is verder geen dramatische slinger. Alleen is het zicht de zijweg in wat beperkter op deze manier. Maar als ik moet kiezen tussen iets verminderd zicht richting de zijweg of in de dode hoek komen van een vrachtwagen, dan kies ik uit de 2 slechten toch maar uit de minst slechte: dan maar verminderd zicht op de zijweg (en omgekeerd).

Verder zijn er nog wel 2 dingen die in ieder geval aangepakt mogen worden op de fietssnelweg:

Als je van Kampen naar Zwolle rijdt, dan is het fietspad vanaf het benzinepomp 's Heerenbroek in wel erg smal. Er komen flink wat fietsers langs, en soms grote groepen. Daarvoor is het gewoonweg niet breed genoeg. Verbreding is dus absoluut wenselijk en dat tot een fors eind verder, bij een tuincentrumachtig gebouw.

Verder is de slijtlaag in het stukje 's Heerenbroek aan de kant van Zwolle nog altijd verre van comfortabel. Op m'n Fujin rammelen de vullingen uit m'n kiezen. Niet prettig dus.

zaterdag 18 april 2009

Vastberaden poezebeest

Ik heb een lang werkdagje achter de rug. Vanmorgen was ik voor 8:00h op het werk en ben pas een paar minuten voor 24:00h naar huis vertrokken. Maar dat is dus een nachtelijk ritje geworden. Ik heb daar op bekende routes weinig op tegen. 's Avonds/'s Nachts rijden vind ik dan heerlijk.
Met een mooi vaartje ben ik naar huis gereden.

In Holtebroek moet ik linksaf de Twistvlietbrug op. Ik hoopte dat het kruispunt ervoor rustig was, maar helaas, van rechts kwamen 2 fietsers _met licht notabene_ aan wie ik voorrang moest verlenen. Dus moest ik fors afremmen. Ik ben netjes na hun ook richting de Twistvlietbrug gereden. Maar direct heb ik ze ingehaald door over de 'busbaan' te gaan want de slagboom was open. Ik trapte direct door naar meer dan 30 km/h terwijl het bruggetje omhoog was.

Helaas was het van korte duur want na een bocht rechts en weer links, zie ik ineens een zwart poezebeest van rechts de weg oprennen. Als ik door was blijven rijden, had ik hem zeker geraakt. Ik hoopte dat het beest zou schrikken en terug zou rennen en dat uitwijken naar links genoeg was. Maar helaas. Schrikken deed het beest wel maar terug rennen was er niet bij; hij leek vastberaden om toch naar de overkant te rennen. Dus moest ik alsnog weer stevig bijremmen. Op een gegeven moment was ik het dier volledig uit het oog verloren; hij zat echt pal voor m'n fiets.

Gelukkig heb ik hem niet geraakt. Maar m'n snelheid was ik wel kwijt. En dat is natuurlijk jammer, zeker als je heuveltje op rijdt.

[edit]
Ohja.... ik zit dit bericht te typen terwijl het gros van Nederland al op één oor ligt. Tja, als ik een eindje lekker doorgetrapt heb, moet ik wel even tot rust komen voordat het zinnig is dat ik in m'n bed kruip.

Maar alvast/alsnog weltrusten.

woensdag 15 april 2009

Transport

Vandaag kregen we een folder van de Hema in de bus. Daarin staat een goedkoop kinderfietsje met 16" wieltjes. Net wat onze oudste kan gebruiken op dit moment. Dus ik naar de dichtst bijzijnde Hema. Helaas, uitverkocht. Wel hadden ze nog 12" staan in doos. Daarmee had ik wel mooi een idee hoe groot het pakket was en hoe de fietsen geleverd worden. Dat kan mooi op een Cyclone gebonden worden (ik heb er normaal een vouwkrat in staan, daar zou de doos dan mooi bovenop kunnen liggen en zo de wielen vrij houden)

Dus ben ik met Quemo en de Cyclone erachter naar de stad gegaan, naar de andere Hema. Daar hadden ze nog één 16" meisjesfiets. Maar dan als showroommodel; een in elkaar gezette fiets dus. Maar omdat ik het ding toch wel graag wilde hebben, heb ik hem meegenomen.

Maar toen kwam het probleem: hoe neem je dat fietsje mee? Was ik met de Fujin geweest, dan had ik hem aan de hand meegenomen. Maar met de Quest gaat dat niet prettig. Dus heb ik het fietsje toch maar op de Cyclone gezet. Gelukkig zaten er zijwieltjes aan het fietsje. Daarmee kon hij mooi stabiel boven op het vouwkrat staan met de zijwieltjes net buiten het krat (wat enigszins naarbinnen geforceerd was om beide wieltjes er buitenuit te laten steken). Met 3 spanbanden heb ik het fietsje verder vastgezet.

De terugreis was enorm rustig omdat de Cyclone niet echt breed is maar het zwaartepunt nu wel tamelijk hoog kwam te liggen. Rechtuit op glad wegdek gaat uiteraard wel lekker vlot.

Maar goed, onze oudste kan nu iets beter meekomen met de iets grotere fiets.

dinsdag 14 april 2009

Ik ben een....

watje... ja, een regelrecht watje ben ik.

Het was mistig, het was kil, koud en klam. Dus toch lekker met Quemo naar het werk gereden en m'n Fujin nog een extra dagje vakantie gegund.

Gemiddelde snelheid lag vanmorgen trouwens weer boven de 30 km/h en dat terwijl ik niet eens m'n best heb gedaan.

maandag 13 april 2009

Quemo blijft thuis

Wegens het mooie weer wordt het ook weer tijd om m'n Fujin van stal te halen.
Vandaag zijn we met het gezin even op stap geweest. De jongste van 1,5 jaar in de Burley D'Lite, de oudste van 4,5 jaar inmiddels op haar eigen fietsje met 12" wieltjes. Onlangs heb ik een kleiner tandwieltje gemonteerd op de achteras zodat ze iets vlotter kan fietsen.

Met de Quest naast haar fietsen is niet echt succesvol. Met de Versatile wilde dat best aardig omdat je dan met klep open kan rijden en voldoende ruimte met je arm hebt om haar te grijpen op lastige punten. Met de Quest lukt dat niet. Maar omdat het lekker weer is, heb ik de Fujin genomen. Daarmee kan ik haar wel duwen of vastgrijpen.

Hoe dan ook, Quemo is dus in de garage gebleven.

Morgen wordt het ook aardig fraai weer. Dus denk ik dat ik ook morgen de Fujin ga gebruiken en Quemo thuis laat.

zaterdag 11 april 2009

Wat ze zeggen (4) en Rode velomobiel?

Vandaag heb ik even wat spulletjes weggebracht naar de kringloop. We hebben nieuwe pannen gekocht dus konden de oude pannen de deur uit. Weggooien wat nog goed is, is niet helemaal mijn ding. Ik geef het liever een tweede leven. De kringloop is daar een goede plek voor.

Bij de kringloop bewonderden 2 heren mijn fiets. De één had het over zo'n fiets in de Aa-landen. Ik opperde een gele met blauwe bestickering. Maar nee, hij had het over een rode. Een smal model. De jongen (eigenaar) zou hem nog maar sinds kort hebben. Ik heb geen idee wie dat zou kunnen zijn.

Verder ben ik nog even naar de markt geweest naar de marktman waar ik altijd m'n broeken haal. Hij had Quemo nog niet gezien en vond het een mooi apparaat. 'Kost wel wat zeker?'. Hij gokte op 2500 euro. Toen ik het werkelijke bedrag noemde, slikt hij toch even met de mededeling: 'Ik heb Harley's in m'n garage staan die minder kosten dan dat!'

Toen ik klaar was, ben ik verder over de markt gereden. Stapvoets in de laagste versnelling met 4 km/h, gelijk aan het winkelend publiek. Ik reed een kraampje voorbij (ja, ik reed er heel wat meer voorbij, maar het gaat om dat éne kraampje). De marktman sprak in een 'raadsel'-toontje: 'Het is lang, het is laag, het rijdt langzaam over de markt'. Ik vulde aan: 'Ra ra, wat is dat?'

vrijdag 10 april 2009

Wat ze zeggen (3)

Vandaag hebben we een nieuwe pannenset gekocht. We waren met de bus, dus heb ik de pannenset lekker in de winkel laten staan. Ik heb weinig trek om met 6 zware pannen rond te sjouwen in de bus en de routes tussen winkel/bushalte en bushalte/huis. Voor mij geen snijdende tashengsels in m'n handen. Daarom ben ik naderhand met de Quest (met Cyclone erachter) de pannen op gaan halen.

Onderweg ben ik nog even langs de fietsenmaker gegaan om een 15-tands achtertandwieltje te halen voor het kinderfietsje van onze oudste dochter. Zo kan ze wat beter meekomen als we gaan fietsen.

Maar goed, ik ben door Zwolle centrum gereden waar markt was. Commentaar genoeg dan uiteraard. Moeders die zeggen tegen hun kind 'ja, je mag hier niet met de auto komen'. Hm, dan vraag ik me af wat al die marktlui met hun busjes er doen. Maar goed, ze heeft gelijk. Alleen ben ik toch echt geen auto, ook geen brommer of snorfiets maar een fiets. En die mag er wel komen. Negeren dus en doorrijden.

Even later kom ik langs De Harmonie. Daar zitten 2 mannen lekker in het zonnetje op het trappetje. De ene merkt op dat het waarschijnlijk wel een heel erg snelle fiets is. De ander beaamt dat. De eerste merkt vervolgens op dat het met die snelheid op de markt wel even anders zit. Daar heb ik toch maar even op gereageerd want de man heeft gewoon helemaal gelijk. Inderdaad, op een drukke markt kom je met zo'n snelle fiets niet echt vlot vooruit. Maar ach, ik wist het en ik heb 3 wielen dus omvallen bij te lage snelheid is er toch niet bij.

Bij de 'pannentoko' aangekomen heb ik m'n fiets geparkeerd, ben naar binnen gegaan en heb de pannen opgehaald. Terug bij m'n fiets staat een vrouw m'n fiets te bewonderen. Ze gaf aan nog nooit zo'n ding gezien te hebben. Ook meende ze dat het een brommer was. Ik heb dus maar even uitgelegd dat het een fiets is. Waar de trappers zaten? Tja, voorin dus. En het dakje, ik kan niet open rijden dacht ze want dan hangt dat dakje zo op die neus te bungelen. Maar dat valt gemakkelijk op te lossen door het dakje te verwijderen. Maar waar ik hem dan laat? Gewoon oprollen en in de fiets wegdrukken.
Kortom: mevrouw wilde tcoh wel graag wat dingetjes weten.

De spullen heb ik in de Cyclone geladen en 1 doos in de staart van de Quest want die paste echt met geen mogelijkheid meer in het karretje.

Onderweg naar huis ben ik nog begroet door een paar jonge gasten in een Volkswagen Polo ofzo. Toeterend en uit het raamhangend lieten ze een brede, goedkeurende grijns zien. Ik heb teruggetoeterd en gezwaaid.

donderdag 9 april 2009

Onneembare bocht

Vandaag was het uit met de pret. Ik was vandaag totaal niet op dreef.

Goed, vanmorgen ben ik op tijd opgestaan, kon een stuk eerder van huis vertrekken dan normaal omdat de rest van het gezin kon uitslapen en m'n ochtendritueel wat korter was dan normaal. Omdat ik eerder vertrokken ben, kon ik dus een ommetje maken. Ik ben daarom via de dijk gegaan.

Bij de Oude IJsselbrug ben ik met de Quest rechtsaf geslagen. Deze bocht was, toen ik de Quest bestelde, een niet te nemen bocht voor de Quest. Na de reconstructie van de weg kan de bocht wel genomen worden met de Quest. Wel moet je helemaal links gaan rijden zodat je zoveel mogelijk ruimte hebt om de bocht te halen. Maar goed, dat lukt dus nu wel. Teruggaande is het een ander verhaal, maar dat is simpel: dat was al slecht te nemen met een andere velomobiel, nu zelfs met de Versatile niet te nemen zonder regels te overtreden. De Quest kan het gewoon helemaal _niet_.

Vanaf de IJsselbrug naar beneden ging het niet zo daverend hard. Hoeft verder ook niet, maar ik merkte dat ik verder de puf niet had om harder te proberen.

Eenmaal bij het Wokrestaurant was voor mij wel duidelijk dat ik vandaag toch maar beter de borden van de wegwerkzaamheden kon opvolgen: oversteken en op het fietspad links van de weg gaan rijden. De 45+ km/h van de afgelopen dagen zat er vandaag niet in. Neem dat een verminderd zicht door _bijna echte mist_ en het is gewoon niet verstandig om dan de rijbaan op te gaan waar 80 km/h gereden mag worden.

Op m'n dooie akkertje ben ik dus richting Wezep gereden. Dan maar een keer rustig aan.

Gemiddelde? Toch nog 27,5 km/h.

[edit]
Helemaal vergeten.

Op de terugweg van werk naar huis, zag ik in Wezep een fietsje met vlaggetje rijden. Kind dus. Maar eenmaal dichterbij bleek het toch geen kind te zijn maar een ligfiets.
Ik kan er niets aan doen maar vlaggetjes associëer ik met kinderfietsjes. De ligfietser in kwestie reed overigens wel met lage snelheid. In zijn geval dus niet zo'n groot probleem en mogelijk wel eerder nuttig dan misleidend.

dinsdag 7 april 2009

Ik ben op dreef

Zo, weer een woon-werk-woonritje achter de rug.

Heengaande met 48,5 km/h op de rijbaan tussen de Oude IJsselbrug en Hattemerbroek. Teruggaande in Hattemerbroek met 50 km/h op de teller.
Thuis aangekomen een gemiddelde van 31+ km/h

De snelheid begint dus wat omhoog te kruipen.

vrijdag 3 april 2009

En nog een keer lekker doorjakkeren

Hoewel ik vanmorgen (gelukkig) geen nare ontmoetingen heb gehad met bruut door rood rijdende vrachtwagens o.i.d., lag m'n tempo wel lekker hoog.
Op de Zuiderzeestraatweg ben ik weer de rijbaan opgegaan tussen de Oude IJsselbrug en Hattemerbroek omdat het fietspad weer/nog steeds afgezet is richting Wezep. En weer kon ik een mooie 45 km/h aanhouden.

Op het werk aangekomen had ik 30 km/h gemiddeld op de teller staan.

Teruggaande is het nog een flink stukje vlotter gegaan. Thuis aangekomen had ik 31 km/h gemiddeld staan voor de hele dag. De terugweg was dus iets boven de 32 km/h gemiddeld. Als dat door de hogere temperatuur komt, gaat het nog leuk worden :-) (het WAS al leuk, daar niet van)

donderdag 2 april 2009

Adrenalineboost

Vanmorgen heb ik een enorme adrenalineboost gehad.

Ik kwam over de Pannekoekendijk rijden en moest stoppen voor de verkeerslichten naar de Katerdijk want het fietsverkeerslicht stond op rood. Samen met mij stonden nog een stuk of 3 fietsers te wachten. Ik stond mooi vooraan zodat ik lekker vlot weg kon trekken zodra het groen werd.

Zo gezegd, zo gedaan. Groen komt, ik trap de pedalen van me af en schiet vooruit.
Op het moment dat ik halverwege de eerste rijstrook voor auto's naar de Katerdijk rijd, zie ik linksachter me ineens een vrachtwagen op toch wel héél korte afstand. Misschien anderhalve meter. Het betrof een vrachtwagen van de Hema, met aanhanger, die schijnbaar had besloten om het rode licht te negeren en nog even 'vlotjes' z'n 20 meter lange combinatie voor de fietsers langs te drukken.

Nu is het zo dat je vanuit een vrachtwagen minder zicht hebt op lage, smalle voertuigen vlak bij de wagen. Nu is het ook zo dat zo'n vrachtwagen ook een forse dode hoek heeft.
Maar is het dan misschien een beter idee om juist dan je aan de regels te houden?. Volgens mij mag de bestuurder (m/v) wel eens even wat beter nadenken bij z'n acties.

Wel heb ik het vermoeden dat hij me gezien had want ik was de enige die van het rood gekleurde fietspad af was en hij stond net stil.
De overige fietsers stonden ook stil maar dan net voordat ze de rijbaan op zouden rijden. Ze reden overigens wel door toen de vrachtwagen stil stond. En daar mocht hij dus nog even iets langer blijven staan.

Dit heeft me een flinke adrenalineboost gegeven. Rijden ging als een tierelier.
Toen ik van de Oude IJsselbrug naar beneden was gereden en ter hoogte van het Wokrestaurant reed, zag ik dat het fietspad richting Wezep aan de rechterkant weer afgezet was in verband met werkzaamheden aan de Hanzelijn. Fietsers werden weer naar de overkant van de weg gedirigeerd.
Het was richting Wezep betrekkelijk rustig. Neem daarbij dat ik de adrenaline nog niet kwijt was en je hebt een mooie combinatie om lekker de rijbaan op te gaan.
Met 45 km/h ben ik richting Wezep gejakkerd. Pas vlak voor het viaduct van de A50 ben ik weer het fietspad opgegaan.

De gemiddelde snelheid van vanmorgen weet ik zo niet. Ik heb m'n teller vanmorgen niet gereset. Maar toevallig had ik vanmorgen wel m'n gemiddelde gezien voordat ik vertrok. Met wat rekenwerk kom ik uit op een gemiddelde snelheid van 31 km/h of meer. Dat is best netjes voor dit traject.