vrijdag 30 juli 2010

Reminder

Reminder voor de volgende keer dat ik een tocht van 200 kilometer ga fietsen:
  • Controleer de bandenspanning met een meter en niet met de hand
Ik wil vanmiddag even naar Dronten toe in verband met de schade aan m'n Quest. Ik heb voor de zekerheid maar even de drukmeter van m'n fietspomp erop gezet. Wat blijkt: voorbanden hebben 4 bar, achterband nog maar 3 bar. Met vergelijkbare drukken zal ik vermoedelijk de O van Overijssel gereden. Geen wonder dat het allemaal niet zo vlot ging. Goed, het bochtige gebeuren zal ongetwijfeld z'n aandeel hebben gehad maar mogelijk toch niet de hoofdmoot.

Woensdag heb ik de Fujin genomen voor wat ritjes en gisteren de Quest. Hij was niet vooruit te branden terwijl het met de Fujin gewoon aangenaam ging. Vandaar dat ik toch wat aan het twijfelen ben gegaan over de toestand van m'n Quest. Sporing vloog ook door m'n gedachten maar die kan bijna niet verkeerd zijn. Bandenspanning had ik gecontroleerd maar gewoon op het gevoel dus even in de band knijpen. Maar dat laatste is duidelijk niet goed genoeg.

zondag 25 juli 2010

O van Overijssel gereden

De O van Overijssel. Het plaatje zegt genoeg denk ik.

Vanmorgen ben ik om 6:00h opgestaan en heb me daarna klaar gemaakt voor vertrek. Als proviant heb ik meegenomen:
  • kinderbanaantjes
  • mini suikerkrentenbolletjes
  • reep chocola voor noodgevallen
  • 2 liter verse fruitdrank van sinaasappels, aardbeien en banaan aangevuld met water en een snufje zout
  • 3 halve liters cola
Om 6:39h ben ik van huis vertrokken. Eerst was het 10 kilometer rijden naar een willekeurig punt op de cirkel. In mijn geval heb ik de tocht laten beginnen op de splitsing met Telfordstraat-Sekdoornsestraat.
De route liep eerst richting de Wythmenerplas. Daar reed ik al tegen het eerste foutje in de route. Ineens had ik een hek met slot voor m'n neus.
Aan borden naast het hek te zien is het ook niet de bedoeling dat het slot verwijderd gaat worden. Ik ben dus omgekeerd en heb een klein ommetje gemaakt.

Het tweede foutje in de route was de overgang van de Hooiweg naar de Maargravenweg, een aantal kilometer na Herfte. Hier word ik de dijk omhoog gestuurd alleen staat daar een mooi rond wit bord met rode rand. Kortom: daar mag je niet in. Ik heb het toch gedaan.
 
De derde fout zat bij de visafslag. Goed, wat is een fout. In ieder geval is het géén fietsroute want een blauw rond bord met daarop witte voetgangers erop staat bij de 'bruggetjes'. Daar moet je officiëel lopen met de fiets. Nou is dat met een velomobiel eigenlijk een onmogelijke opgave omdat het te smal is om naast de fiets te lopen. De beste controle heb je over de fiets als je het stuur in handen hebt, dus ben ik, net als anders, gewoon fietsend er overheen gegaan.


De vierde fout vond ik in Nieuwleusen. Hier moest ik linksaf slaan een fietspad op. Maar vrijwel tijdens de draai zag ik al ellende. Ik ben direct het trottoir opgereden aan de linker kant van het fietspad. Waaorm? Simpel, één of ander helderlicht heeft verzonnen om op een breed fietspad een stel hekken neer te zetten:


De rest van de route ben ik verder niet tegen vreemde dingen aangelopen.

Dan iets over het rijden zelf. Omdat het een langere route is, geef ik de voorkeur aan de Quest. Die is een stukje sneller dan de Fujin en je kan gemakkelijk bij je proviant tijdens het rijden. Het voordeel van de proviant blijft staan op deze route maar qua snelheid weet ik het zo net nog niet. Velomobielen zijn meer geschikt voor lange rechte stukken en dat ontbreekt aan deze route. Het is veelvuldig afslaan, wat afremmen en ook weer optrekken betekent. En dat optrekken kost energie en tijd, waarmee het gemiddelde fors omlaag gaat. Gisteren schreef ik dat ik dacht uit te komen op iets van 27 km/h maar dat is dus blijkbaar totaal niet uitgekomen, mede door bovengenoemde reden. Vandaag heb ik het moeten doen met een gemiddelde van zo'n 24 km/h.
Maar ook een oorzaak zijn de talloze smalle schelpenpaadjes die ik de tweede helft van de route heb moeten nemen.

M'n conditie was vandaag niet je van het. Na 75 km al begon de klad er zwaar in te komen. Ik wilde nog even doorrijden tot de helft (100 kilometer op m'n teller waarvan 10 tussen huis en startpunt en 90 voor de helft van de cirkel) om dan te bepalen of ik door zou rijden of rechtstreeks terug zou gaan. Gezien de cirkel een diameter heeft van 40 kilometer en ik 10 kilometer tussen huis en cirkel had, was het dus 50 kilometer hemelsbreed naar huis toe. Alleen gaf m'n routeplanner aan dat ik 70 kilometer moest fietsen. Dus besloot ik om toch de tocht te voltooien en die extra 30 kilometer voor lief te nemen.

Net ver nadat ik met de tweede helft begonnen was, kwam van links een groepje racefietsers aanrijden. Ze haalden me in. Dat gaf mij toch even een leuke boost want ik ben achter ze aan gaan hangen. Snelheden van 30 tot 34 km/h hadden ze op de teller en tot m'n stomme verbazing kon ik het goed volgen. Dat was toch wel even een groot verschil met het gevoel wat ik niet lang daarvoor had.

In totaal ben ik 3x verkeerd gereden omdat ik even niet goed de GPS in de gaten hield. Dat is best een grote meevaller gezien het enorme aantal afslagen wat er in de route zit.

Het weer zat mee, ik heb een houten kont (ja toch wel) en m'n benen doen aan de achterkant ter hoogte van m'n enkels wat zeer en ik voel heel goed dat ik 200 kilometer gereden heb maar ik ben wel voldaan. Wel even m'n benen in de gaten houden of het niet erger wordt.

Voorlopig geen tochten van 200 kilometer meer voor mij, of in ieder geval niet van die zigzagtochten. Doe mij maar lange rechte wegen. Het retourtje Zwolle-Enschede van vorig jaar was misschien wel iets korter met z'n 165 kilometer maar was véél gemakkelijker te rijden qua snelheid, energie, etc.

[edit]
30-7-2010
Het lijkt erop dat m'n lagere snelheid een andere oorzaak heeft gehad. De druk in m'n voorbanden was 4 bar, in m'n achterband 3 bar terwijl dat 6 en 5 had moeten zijn.

zaterdag 24 juli 2010

O van Overijssel

Het is vakantie. Dat betekent geen dagelijkse ritjes woon-werk-verkeer fietsen. Om toch m'n conditie een beetje op peil te houden, wil ik minimaal 100 kilometer per week fietsen.

Vorige week is er van fietsen niet zo gek veel gekomen. Afgelopen week ook niet. In totaal heb ik afgelopen twee weken alleen een retourtje Zwolle-Dronten gefietst, goed voor 60 kilometer. Dus kom ik 140 kilometer 'te kort' voor m'n voornemens.

Om weer bij te komen wil ik morgen maar eens de O van Overijssel te gaan fietsen. Dit is een fietsroute langs een denkbeeldige cirkel waarbij deze cirkel de maximale cirkel is die binnen de grenzen van Overijssel past. De cirkel heeft een diameter van 20 40 kilometer en een omtrek van 125 kilometer. Omdat een perfecte cirkel rijden niet mogelijk is, wordt er zigzaggend over de cirkel gereden. Dit resulteert in een route van 180 kilometer.

Vanaf mijn huis tot de cirkel is het 10 kilometer. Dat maakt een totaal van 200 kilometer die ik morgen wil fietsen. Hopen dat m'n conditie het een beetje toelaat. In ieder geval wil ik het rustig aan gaan doen. Vorig jaar heb ik een retourtje Zwolle-Enschede gereden (165 kilometer) met een gemiddelde van 27,2 km/h. Morgen zal het vast ook zoiets worden.

maandag 19 juli 2010

Retourtje Flevobike

Vandaag ben ik even naar Flevobike in Dronten gweest. Afgelopen dagen heb ik een korte mailwisseling gehad met André over de alarmmodule die ik in m'n Quest heb zitten en die ik gebruik als claxon. Flevobike is druk bezig met de vernieuwde/verbeterde Versatile. Mogelijk hoort daar ook een andere/luidere claxon bij. Gezien mijn ervaringen goed zijn met de alarmsirene van m'n motoralarm was Flevobike daar ook wel benieuwd naar. Omdat ik wel zin had om een stukje te fietsen, ben ik naar Dronten gegaan om ze mijn 'claxon' te laten horen.

De heenweg ging vrij vlot totdat ik in Kampen aan kwam. Blijkbaar is de markt op maandag. 'Ineens' reed ik tussen de kraampjes. Ik ben langzaam doorgereden tussen het marktpubliek door. Gelukkig was het nog rustig.

Binnen een uur was ik bij Flevobike. Behalve m'n claxon laten horen heb ik natuurlijk ook gekletst over vanalles en nogwat op (lig)fietsgebied. Allereerst kreeg ik een fraaie prototype vouwfiets te zien. Ketting mooi weggewerkt en de fiets zeer compact op te vouwen.

Binnen heb ik gezien wat de nieuwe Versatile gaat inhouden. Er zijn heel wat wijzigingen aangebracht. Redelijk wat dingen zijn vereenvoudigd, wat de assemblage vereenvoudigen zal. In details ga ik niet treden omdat ik niet weet of Flevobike daar zo happy mee zal zijn.
Wat ik wel kwijt durf is wat goede eigenschappen noemen:
  • Stijver frame
  • Vereenvoudigde besturing wat minder speling zal betekenen
  • (ik gok) goed aansluitende bovenkap bij onderbak en op een andere snellere manier gemonteerd
  • Spiegels onder iets grotere hoek verstelbaar
  • Tilbeugel naar een lagere, betere plek verplaatst
Ze hadden ook een fraaie carbon voorkap en achterkap liggen. Zéér mooi om te zien.
Ook zijn ze bezig met nieuwe wielen voor de Greenmachine, die ze ook op velomobielen willen proberen.

Verder heb ik een aanpassing gezien aan de prototype Greenmachine Trike. De fiets heeft nu voorvering gekregen. Ik vind het een zeer interessante fiets. Ik blijf dol op de volledig weggewerkte ketting zoals bij de Versatile en de Greenmachine en dus ook op deze trike.

Na gezamenlijk koffie drinken ben ik wer naar huis gegaan.
In Kampen heb ik een andere route gekozen om niet weer over de markt te komen. Dus ben ik wat eerder een weg linksaf geslagen om richting de kade te rijden. Maar helaas, al snel kwam ik bij werk aan de weg waardoor ik niet verder kon en ik weer af moest slaan om richting de oude route te gaan. Na dit kleine ommetje ben ik alsnog voor de markt afgeslagen om deze te omzeilen.

Wederom binnen een uur was ik op m'n bestemming aangekomen. Heen en terugweg heb ik beiden met meer dan 31 km/h gemiddeld gereden.

dinsdag 6 juli 2010

Voorsorteren? Wat is dat?

Als ik (al dan niet met dochter) naar de school van m'n dochter fiets, rijd ik op een wat drukkere weg met fietsstroken of fietssuggestiestroken aan de zijkanten. De weg heeft in het midden geen belijning.

Maar om fatsoenlijk af te kunnen slaan naar links ga ik even voor de afslag voorsorteren langs de denkbeeldige as van de weg.

Gisteren kwam een opgefokte BMW me met meer dan de toegestane 50 km/h alsnog stug links inhalen terwijl ik toch echt tegen de as van de weg reed en m'n richtingaanwijzer aan had staan.
Vandaag kwam een oud heerschap luid toeterend achter me rijden.

Weten mensen tegenwoordig niet meer wat voorsorteren is?

maandag 5 juli 2010

10.000 kilometer

Het zat eraan te komen: de 10.000 kilometer op m'n teller. Vandaag op het werk was het bijna zover. Toen ik instapte zag ik de teller staan op 9.974. Dat betekende dus nog 26 kilometer fietsen en de 10.000 zou verschijnen.

Gezien de afstand tussen huis en werk via de normale route maar 12 kilometer is, heb ik besloten via een ommetje naar huis te rijden. Via Kampen is ongeveer 14 kilometer extra en dus net dat beetje extra wat ik nodig had om met de 10.000 kilometer op de teller thuis aan te komen.

Onderweg heb ik bij het verspringen van de kilometer stand m'n GPS aangezet om wat nauwkeuriger te kunnen voorspellen wanneer ik de 10.000 precies zou bereiken. Op die manier zag ik dat ik vlak voordat ik thuis was nog een heel klein beetje om moest rijden dus dat heb ik gedaan. Op het achterpad kwam de 10.000 kilometer in beeld.


Vanavond moest ik nog een keer naar het werk. Ik wilde graag onbezweet aankomen op het werk maar was aan de laten kant. Dat is geen gelukkige combinatie. Met moeite heb ik dus rustig aan gedaan met het doel toch hard genoeg te rijden om op tijd aan te komen.

Ik leek daar aardig in te gaan slagen totdat ik op het fietspad van de Zuiderzeestraatweg reed. In de verte zag ik namelijk een paard-en-wagen rijden. Omdat ze ver weg waren, keek ik even goed wat hun plaats op de weg was. Menig ruiter wil nogal eens het fietspad verkiezen boven de rijbaan terwijl ze niet op het fietspad horen te komen. Maar goed, geheel vreemd vind ik de keuze niet.

Maar deze combinatie reed op de rijbaan. Dat betekende dus dat ik gewoon rustig het fietspad kon nemen zonder dat ik met ze te maken zou krijgen.
Maar nadat ze door een auto waren ingehaald, ging het zwikkie eerst in de berm rijden om vervolgens op het fietspad te gaan rijden. Met een velomobiel was het qua breedte al geen optie om de wagen in te halen en op zich ook al geen goed idee om zo dicht langs een paar de rijden.
Omdat het rustig was op de rijbaan, ben ik bij het eerste huis de rijbaan opgestoven. Alleen betekende dat wel dat m'n voornemen rustig aan te doen toch even niet door kon gaan want om nou met 30 km/h op een 80-weg te gaan rijden vind ik niet zo'n goed idee.

Eenmaal op de rijbaan ben ik harder gaan rijden, ondanks het feit dat er nog geen auto's in m'n achteruitkijkspiegel naderden. Mijn verplaatsing van fietspad naar rijbaan was trouwens een overbodige actie want even besloot de menner van paard (met wagen) toch weer de rijbaan op te gaan. Terug gaan naar het fietspad was geen handige optie meer voor mij want een beetje fatsoenlijke gelegenheid was er niet meer. Dus ben ik maar blijven rijden op de rijbaan, heb ingehaald en ben bij de volgende gelegenheid weer het fietspad opgegaan.

vrijdag 2 juli 2010

Velomobielknopje

Nee, het gaat niet over de vracht knopjes in m'n fiets maar over een ander knopje.

Op mijn voon-werk-route heb ik heel wat verkeerslichten. In Zwolle hoef je nergens op de knopjes te drukken omdat de lussen in het wegdek gewoon goed hun werk doen. Maar goed, voor de dwangneuroten hebben ze toch maar paaltjes met knopjes gemaakt (en natuurlijk voor de minder vaak voorkomende situaties dat een voertuig toch niet opgemerkt wordt door de lussen).

Welke richtlijnen er zijn voor die knopjes, weet ik niet. Ik weet wel dat je verschillende situaties tegen waarin de knopjes toch overduidelijk afwijkend gemonteerd zijn.
Bijvoorbeeld bij IJsselmuiden zit een verkeerslichtknopje met tussen het fietspad en het paaltje een stel schuine betonblokken waardoor de afstand tussen paaltje en fietspad eigenlijk te groot is.

Een ander leuk voorbeeld is een enorm hoog gemonteerd knopje aan het einde van de Meppelerstraatweg als je de N35/Ceintuurbaan over wil steken. Vanuit m'n Quest moet ik vlak langs het paaltje gaan staan, rechtop zitten en me nog flink strekken voordat ik met m'n relatief lange armen bij het knopje kan komen.

Maar op de kruising Pannekoekendijk/Katerdijk zit een verkeerslicht met het knopje wel héél velomobielvriendelijk gemonteerd. Hoe hoog? Ongeveer net zo laag als het hiervoor genoemde knopje hoog zit. Het knopje aan de Pannekoekendijk zit op velomobielvriendelijke hoogte:


Zoals je hier wel een beetje kan zien, zit het knopje echt enorm laag voor normale fietsers. Ik zou bijna medelijden met ze krijgen want volgens mij wordt dat flink balanceren om fatsoenlijk bij het knopje te kunnen. Voor mij hoeven ze hem niet zo laag te zetten.

Ik had het even terug ook over dwangneuroten. Vandaag heb ik ook weer iemand gezien die zich niet kon beheersen.
Vanaf de Veerallee richting Willemskade moet je de Westerlaan 'oversteken'. Daar kwam ik aanrijden en ben direct links gaan staan in verband met dwangneuroten die zich soms tussen mijn fiets en de stoeprand (bij het knopje) in willen werken. Ik geef ze maar liever de ruimte.

Een vrouw die ik even eerder had ingehaald, kam rechtsachter mij staan. De verkeerslichtindicator was al lang-en-breed in werking gesteld en deed netjes z'n werk. Op het knopje had ik niet gedrukt. Maar het duurde mevrouw wat te lang want op een gegeven moment martelde ze zichzelf richting het knopje, strekte haar arm uit over het stuur en wilde drukken. Maar een centimeter of 10 voordat haar vinger het knopje bereikte, sprong het verkeerslicht op groen.