zaterdag 23 juli 2011

Na ruim een week eindelijk weer fietsen

Vorige week donderdag was de laatste keer dat ik gefietst heb. Dat was met een dalende gezondheid. Na een paar dagen stevige koorts (tot zelfs 40,4 graden Celcius) en weinig eten (wegens weinig trek) ben ik sinds maandag weer aan de beterende hand. Mijn eetlust is weer terug maar helemaal de oude ben ik nog niet.

Desondanks had ik wel zin om weer een stuk te fietsen. Vandaag ben ik daarom met de Zaterdagfietsers van Plat Zwolsch meegereden. Maar al vrij vlot was duidelijk dat m'n conditie en kracht te wensen over laten. Op de heenweg naar Elburg heb ik laten weten dat ik zou afhaken en in eigen tempo verder zou gaan naar Dronten.
In Elburg hebben we samen wat gedronken. Daarna zijn we onze eigen weg gegaan.

De route naar Dronten heb ik dus in eigen tempo gereden. Onderweg ben ik nog een groene en een wittte Quest tegengekomen. Verder was het weer bij de brug van Elburg naar Flevoland enorm slecht. Het water kwam met bakken uit de lucht. Gelukkig was deze bui van korte duur.

In Dronten aangekomen heb ik even moeten wachten. Het was lunchtijd dus tijd voor de innerlijke mens.
Na de lunch vroeg Ymte waarvoor ik gekomen was. Dat was dus voor een nieuwe achtercassette en een nieuwe ketting. De huidige set trapte met enige regelmaat door bij lichte hobbels in het wegdek. Daarbij liep de ketting tegen de afschermkappen aan. Omdat ik een 34-11 cassette bij het achterwiel had, kwam de ketting op het grootste blad wat te hoog door de kettingtunnel te lopen.  Dat in combinatie met het feit dat ik het kleinste voorblad zelden gebruikte en eigenlijk alleen fiets op het grootste voorblad, maakt dat ik dus best een wat zwaarder verzet achter kan gebruiken. Vandaar dat ik naar een 28-11 gegaan ben.

Omdat ik nog niet eerder het achterwiel uit de fiets heb gehaald, vroeg ik of Ymte wat tips kon geven. Ymte vroeg of ik tijd had, ik mocht de fiets ook terplekke onder handen nemen zodat ze bij konden springen in geval van problemen. Het is uiteindelijk uitgedraaid op Ymte die bijna alles gedaan heeft waarbij hij ook nog wel tegen wat problemen aanliep. De achteras wilde niet helemaal vanzelf uit de fiets komen. Er zat wat oxidatie op. Het terugplaatsen ging ook verre van 'vanzelf'. De plastic hamer moest eraan te pas komen om de as weer op z'n plek te krijgen. En eenmaal op z'n plek wilde het achterwiel niet lekker soepel ronddraaien. De achteras moest er dus weer uit. Na opnieuw plaatsen wilde het getande gedeelte van het freewheel weer niet goed grijpen aan het getande deel van de cassette. Maar na wat geklooi zat het achterwiel weer op z'n plek en wilde soepel ronddraaien.

Direct kwam ook aan het licht dat mijn versnellingskabel bij de achterderilleur gespleten was. Een wonder dat mijn fiets nog normaal wilde schakelen. Ymte heeft de buitenkabel wat ingekort (er was nog ruimte voor) zodat die weer een vers, onbeschadigd uiteinde had.
De volgende stap was het vervangen van de ketting. Dat gaat met z'n 2-en een stuk vlotter dan alleen. De ene trekt, de ander voert in en zorgt dat de ketting geen slagen heeft.
Toen moest de ketting op maat gemaakt worden. Alleen voor lag de ketting op het middelste blad en achter ook ergens daar in de buurt. Toch wist Ymte in één keer de juiste lengte uit te mikken want naderhand nog een schakel verwijderen was niet meer nodig.
Na wat afstellen van de derailleurkabel kon ik de fiets proberen. Die schakelt als een zonnetje. Het geluid van de nieuwe achtercassette is wel anders dan van de oude maar het klinkt allemaal gezond.

De terugweg naar huis verliep vrij spoedig. Ik had wind mee dus kon ik toch aangename snelheden maken ondanks m'n beroerde conditie.

Vandaag heb ik 80 kilometer gefietst met een gemiddelde van 27,74 km/h
Huidige kilometerstand is 16786. Dat is wel wat anders dan de (elke) 5000 kilometer van de Alleweder waarna ik cassette en ketting vervangen heb.

donderdag 14 juli 2011

Verslagen door een ATB'er

Ik reed vanmorgen bij de Oude IJsselbrug omhoog. Van links, bij de verkeerslichten, komt een ATB'er voor me te rijden.
Ik heb hem niet kunnen inhalen. Ik heb niet eens de afstand gelijk kunnen houden! Helaas heb ik geen videobeelden omdat het weer vanmorgen niet echt de soort was om over naar huis te schrijven. Het regent bijna nooit, maar vandaag toch wel.

Ben ik het fietsen verleerd?
Nou nee..... Even een paar 'verzachtende omstandigheden':

  • Ik had de kinderkar achter m'n Quest
  • Er was een forse tegenwind (met kar merk je dat wel, maar goed, de ATB'er net zo goed)
  • Mijn dochtertje van bijna 4 had ik op schoot (gezelliger dan in de kar, de kar was voor het geval het met bakken uit de lucht zou komen). Mijn dochtertje wist met haar gewicht toch mijn maagstreek zodanig ver in te drukken dat ademhalen toch net dat kleine beetje moeizamer ging.
  • En als klap op de vuurpijl, ik was gisteravond al niet fris, vanmorgen ook niet. Nu zit ik dit bericht te schrijven met een temperatuurtje van 38,9 graden Celcius.
Smoesjes? Ik vind het best. Ze zijn wel stuk voor stuk waar.
Straks lekker op tijd in m'n nest.

dinsdag 12 juli 2011

Weinig lol

Nee, fietsen is nog altijd heerlijk. Met 'weinig lol' heb ik het over de keren dat ik een 'tegenstander' heb waar ik m'n stinkende best voor moet doen. De meeste racefietsers hebben geen zin in spelletjes. Snorfietsen zijn ook lang niet altijd een partij. Soms moet zelfs een brommer het onderspit delven. Maar toch moet ik m'n pijlen maar eens gaan richten op brommers en opgefokte snorfietsen.

maandag 11 juli 2011

Stijver achterwiel geslaagd en BIS en BVS

Vanmorgen heb ik m'n fiets maar eens grondig 'getest' na het aanspannen van de spaken van het achterwiel.
De Quest stuurt weer voelbaar strakker. Het punt van kantelen in bochten ligt nu wat later maar wel wat abrupter. Tot dusver heb ik nog geen aanlopend achterwiel gehoord. Dus tot dusver ben ik blij met de werkzaamheden van gisteren.

Omdat ik gisteren toch de achterband moest oppompen na het aanspannen van de spaken, heb ik ook direct de banden van de voorwielen aangepakt. En dat was vandaag goed te merken. De fiets reed  heerlijk vlot.
Tegen de Oude IJsselbrug op ging het niet super vlot maar vlot genoeg. Tijdens het omhoog rijden werd ik ingehaald door een brommer.
Omlaag ging natuurlijk een stuk vlotter. De brommer die mij had ingehaald, heeft waarschijnlijk moeten wachten bij de verkeerslichten want ik was wat ingelopen terwijl ik nog niet boven de 40 gereden had op dat moment. Maar een zwaar opgevoerd brommer leek het niet te zijn dus heb ik de achtervolging ingezet. Op het moment dat ik de verkeerslichten aan de Gelderse kant passeerde, was de brommer ongeveer bij het wokrestaurant. Ik heb flink doorgestampt en zag 45 verschijnen, 50 en nog kon ik er een schepje bovenop doen. Op een gegeven moment had ik zelfs 56 km/h op de teller staan. De brommer kwam langzaam dichterbij dus reed ik harder dan hij. Bij de Hanzelijn zat ik achter hem. Maar het kaarsje was bijna op dus puf om hem in te halen was er niet bij. Wel heb ik de snelheid fors gehouden maar de  brommer liep langzaam uit.

Vlak voor het viaduct met de A50 ben ik de rijbaan opgegaan omdat ik toch nog een kans zag. En jawel, op de rotonde net na de A50 moest de brommerrijder op mij wachten; ik reed op de hoofdrijbaan, hij wilde erop en had haaietanden voor z'n neus.

Ik heb nog getracht om hem voor te blijven maar helaas, dat zat er echt niet meer in. Jammer maar helaas. Het was wel even leuk.

zondag 10 juli 2011

Aanlopend achterwiel

Al een tijdje hoor ik af en toe mijn achterwiel aanlopen. Als de fiets helemaal volgepropt is, is dat soms goed te begrijpen omdat de wielkast soms scheef gedrukt kan worden en daardoor tegen het achterwiel aan komen. Maar dat is bij mij niet het geval. Maar het aanlopen was ook niet continu.

Op Cycle Vision heb ik een kwartiertje rondgereden op het testparcours om wat filmbeelden te maken. Hierbij hoorde ik het achterwiel wel vrij constant aanlopen. Geen wonder want de bochten waren naar links en ik heb ze zo hard mogelijk genomen waarbij het linker voorwiel net van de grond los kwam.

Ik kwam Ymte tegen en heb hem gevraagd wat ik zou kunnen doen. Hij stelde voor een oog van de ophanging lichtelijk ovaal te vijlen zodat de achterbrug iets scheef getrokken kon worden. Alleen heeft dat niet mijn voorkeur.

Ik heb vandaag daarom het achterwiel wat stijver gemaakt. Alle spaken heb ik aangespannen. Een stijver wiel vervormt minder en zal in bochten dus minder snel aanlopen. Verder heb ik de linker kant wat meer aangespannen dan de rechter kant zodat het wiel een tikkie meer naar links staat. Een millimeter kan al genoeg zijn in geval van een soms aanlopend wiel.
Nu maar eens zien of het werkt. Zowiezo mocht de achterkant wel wat stijver want in bochten stuurde de fiets me net niet strak genoeg.

vrijdag 8 juli 2011

RISsen en een oude bekende

Gisteren en vandaag heb ik weer lekker geRISt. Hoewel, vandaag viel het nogal tegen. Gisteren was wel even leuk.
Beide dagen zag ik een racefietser voor me langs zoeven op weg naar huis. Beide keren op dezelfde kruising.
De racefietser die ik vandaag trof, was een wat oudere man die een leuk tempo had maar RIS was snel voorbij.

Gisteren was een ander verhaal. Ik kon niet direct de achtervolging inzetten in verband met verkeer op de kruising dus de racefietser had een redelijke voorsprong. Desondanks heb ik hem wel ingehaald. Ergens aan het eind van Hattemerbroek zat ik achter hem. Na het viaduct van de A50 ben ik hem voorbij gegaan.
Nu ik de filmpjes zit te bekijken, zie ik dat het dezelfde racefietser is als die van 18-5-2011. Toen duurde het toch wel een rijd voordat ik achter hem zat en vandaag dus ook weer. Deze racefietser heeft dus blijkbaar vaker flink de sokken erin.

Jammer dat ik nu pas in de gaten heb dat het dezelfde racefietser betreft. Hopen dat ik hem een volgende keer wel herken onderweg. Een complimentje in zijn richting is wel op z'n plek.
Let trouwens even op z'n hoofd als ik hem (de 2e racefietser in het fillmpje) voorbij gereden ben. Zie ik dingen die ik graag wil zien of zou hij echt dat hoofdgebaar maken om de reden die ik denk dat hij het doet?


Verder kom ik wel vaker auto's van de "post" tegen op het fietspad als ik naar huis rijd. Het mag niet maar ik kan het de postbestellers niet helemaal kwalijk nemen. De keren dat ik zo'n wagen trof, hield hij netjes rekening met me. Vandaag was dat niet helemaal het geval. De postbesteller zat namelijk niet meer in z'n auto maar liep op het erf van een woning om daar de post te bezorgen. Wel jammer was dat z'n auto zodanig geparkeerd stond dat je als fietser niet meer passeren kon over het fietspad.

donderdag 7 juli 2011

Video testparcours Cycle Vision 2011

Beter laat dan nooit: wat videobeelden van het testparcours.

Die jeugd van tegenwoordig, wat ze zeggen

Ik ben even naar de stad geweest voor een boodschap.
Bij verkeerslichten kom ik achter een ouder stel te fietsen die flink wat ruimte innemen. Kan gebeuren, zeker als ze net bij verkeerslichten optrekken. Geen probleem, ik blijf er rustig achter om af te wachten wat ze gaan doen.

Aan de overkant van de kuising kijkt mevrouw (rijdt links van meneer) naar links en rijdt ook tamelijk links. Ik ben in de veronderstelling dat ze mogelijk linksaf willen slaan en houd dus nog altijd in. Goed, ze geeft geen richting aan dus zou ze ook rechtdoor kunnen gaan maar haar gedrag lijkt aan te geven dat ze naar links wil. Laten we wel zijn: hand uitsteken in het verkeer bij het afslaan, er zijn er meer die het niet doen dan wel.

Maar goed, meneer en mevrouw rijden toch de afslag naar links voorbij en willen dus gewoon rechtdoor. Allemaal best. Vervolgens zie ik geen gevaar meer en wil passeren. Meneer en mevrouw nemen nog altijd flink wat ruimte in beslag maar ik kan er langs. Maar op het moment dat ik naast mevrouw zit, zwalkt ze weer een eind naar links waardoor ik toch maar even de rem moet gebruiken om niet een stel strepen in m'n lak te hebben van haar trappers. Direct gebruik ik ook even de claxon. Niet op brute wijze maar één keer een korte  piep.

Mevrouw krijgt door dat ze niet de enige is en gaat naar rechts. Als ik passeer krijg ik nog even zure snauw naar me geslingerd 'Doe maar rustig hoor!'. Welja, ik sukkel de kruising over achter ze aan terwijl ik geduldig wacht om te zien wat ze doen. Als er ruimte is en ze niet meer naar links kunnen afslaan passeer ik pas en krijg ik te horen dat ik rustig aan moet doen? Grapje zeker!

Ik rem af (ik heb geen haast) en vertel mevrouw toch even op vriendelijke maar 'strenge' toon dat ze breeduit zwalkte en dat ik mijn aanwezigheid kenbaar maakte, gevolgd door een minder vriendelijke 'doe normaal'. Maar goed, die laatste opmerking krijg ik terug. Vervolgens doe ik er nog een onvriendelijk schepje bovenop, beginnend met 'Die jeugd van tegenwoordig....' en rijd door.

maandag 4 juli 2011

Camera en ligfiets. Quest tegen Fujin

Vorige week heb ik de Fujin een keer naar het werk genomen vanwege het warme weer.
Met name in de bochten viel me op hoe heerlijk vlot de Fujin dan is. Op rechte stukken is het natuurlijk een ander verhaal, daar is de Quest duidelijk beter in z'n element dan de Fujin.
Met de Fujin is grip met het wegdek de belangrijkste factor van hoe vlot je de bocht om kan gaan. Je kan namelijk mooi plat door de bocht.
Bij de Quest is het de combinatie van krachten, die ervoor moet zorgen dat de fiets nog met z'n 3 wielen op de grond blijft, de belangrijkste factor van hoe vlot je de bocht kan nemen. Veel harder dan in het filmpje kan ik niet met de Quest.

Maar tijdens het bekijken van de videobeelden viel me nog wat op. Het opgenomen geluid is bij de Quest en Fujin behoorlijk anders. Zowiezo zijn er contactgeluiden die anders zijn maar ook de windruis is anders. Als de camera op de Quest zit, lijkt hij heel wat meer wind te verwerken te krijgen dan met de Fujin. Niet geheel vreemd natuurlijk met de stroomlijn van de Quest.

Misluikte vispartij op ritje Cycle Vision (Flevonice Biddinghuizen) naar huis (Zwolle)

Vorige week heb ik al aangegeven dat ik een fraaie route van huis naar Flevonice gereden heb. Het is een velomobielvriendelijke route.

Teruggaande vanaf Flevonice is het eerst een paar keer een bocht (maar wel met betrekkelijk lange rechte stukken ertussen), daarna is het vrijwel alleen maar rechtuit. Alleen bij Walibi Flevo moet je de weg over en bij Elburg onder een brug door, waarvoor je een filnke slinger moet maken maar verder is het 'gassen'.
Bij Roggebotsluis is het oversteken naar Overijssel. Dan volgt een goed te fietsen fietspad naar Kampen.
In Kampen is het wel even flink gas terug maar na Kampen kan het gas er weer aardig op tot ik op fietssnelweg richting Zwolle zit, dan kan je weer voluit rijden.

Onderweg moest ik natuurlijk een keer verkeerd rijden. Verder meende ik een stel wegmisbruikers te zien maar dat bleken brommobielen te zijn waarbij de tweede wel heel erg op een auto lijkt op afstand. Helemaal leuk is de 'nummerplaat' met daarop OPZIJ. Waarschijnlijk bedoelt hij daarmee dat hij zelf fors plaatsmaakt, niet dat het een 'gebod' is voor tegenliggers aan z'n gedrag te zien. Bij Elburg onder de brug een moeder met kinderen waarbij één kind wel een heel eind achter mams rijdt. Het knulletje (tenminste, ik meen dat het een knulletje is) heeft begrijpelijkerwijs nog niet alles in de gaten qua verkeer en kijkt noord en zuid. Vandaar dat ik even m'n aanwezigheid kenbaar maak met de claxon en zoveel mogelijk ruimte geef met een aangepaste snelheid.

Verder heb ik last gehad van RIS. Eerst twee racefietsers waar helaas geen gein aan te beleven viel.
Later tussen Roggebotsluis en Kampen een mountainbiker die redelijk vlot door leek te rijden maar toen ik hem voorbij stak, leek hij niet echt hongerig te zijn.
In Kampen heb ik redelijk wat oponthoud gehad bij verkeerslichten. Na Kampen had ik de mountainbiker weer achter me zitten. In alle rust heb ik het geheugenkaartje van m'n achterste camera verwisseld zodat de mountainbiker dichterbij kon komen. Maar wederom had ik niet beet.

Alle opmerkingen in m'n hoofd houdend ben ik doorgereden. Hij zat nog altijd achter me op redelijke afstand. Bij de verkeerslichten bij GeneIJsselmuiden heb ik rustig aan gedaan om nog een keer een lijntje uit te gooien. De laatste verkeerslichten had ik helaas groen licht dus maar gewoon rustig gereden tot de mountainbiker achter me zat. 3x is scheepsrecht zegt men....... niet dus. Heel langzaam heb ik getracht de snelheid op te voeren. Maar helaas..... ik moet met visserslatijn naar huis want mijn vangst van vandaag is nihil

Maar goed, een enorm vlot ritje van 79 39 kilometer in "12 minuten":

Kamikazeduif

Ik loop wat achter met berichten. Vorige week zondag was mijn laatste bericht en dat was naar aanleiding van Cycle Vision. Het bewerken van de filmbeelden kostte me dit keer meer tijd dan gepland. Verder heb ik ook niet zo gek veel tijd gehad. Deze video volgt nog.

Vandaag ben ik bijna aangevlogen door een duif. Het dier zat links op de fietsstrook van de tegenovergestelde richting. Daar reed een fietser. Duif schrikt en vliegt mijn kant op waardoor hij toch even in een benauwde situatie terecht kwam. Het dier heeft mij niet geraakt (mogelijk met de uiteinden van z'n vleugels maar in ieder geval niet met z'n bast). Het ging dus allemaal maar net goed.