zaterdag 31 oktober 2009

Meer spaakbreuk LV1 en LV2

Gisteren had ik de indruk dat er iets mis was met de besturing van m'n fiets. Het voelde niet aan zoals het hoort. Ik dacht eerst aan een lekke band maar dat voelt toch net even anders. Verder voelde ik tijdens het remmen dat dat niet geleidelijk ving maar meer iets wat op ABS leek. Thuis aangekomen heb ik m'n spaken gecontroleerd. Links voelde ik een gebroken spaak, rechts niet.

Vandaag heb ik de Quest op z'n kant gelegd om de gebroken spaak te vervangen. Maar om de één of andere manier zag het er wat anders uit dan 2 weken geleden toen bij VM.nl de gebroken spaak vervangen was.

Ik ging op zoek naar de gebroken spaak en dat hoeft gelukkig niet lang te duren. Maar ineens zag ik nog een tweede gebroken spaak.
Ik ben op zoek gegaan naar de eerder vervangen spaak met de twee ringetjes achter de kop. Maar tot m'n stomme verbazing kon ik die niet vinden. Zou één van de twee gebroken spaken dan de nieuwe spaak zijn? Zou kunnen want ik heb twee messing ringetjes laten monteren terwijl ik met de Versatile telkens twee stalen ringetjes geplaatst had en die laatste zijn dikker.

Ik heb daarom nu één spaak voorzien van 3 messing ringetjes en de andere van 4 messing ringetjes. Dat past nog probleemloos door de flens dus zal ook 4 niet teveel zijn.

Omdat de Quest toch op z'n kant lag en ik alle spullen voor het vervangen van spaken klaar had liggen, heb ik het andere wiel ook nog maar eens geïnspecteerd voor de zekerheid.
Toen werd het ineens duidelijk waarom alles er anders uit zag dan 2 weken geleden bij Velomobiel.nl. Ik heb nu twee spaken aan het LINKER wiel vervangen terwijl 2 weken geleden het gebeurd is aan het RECHTER wiel. Daar zag ik dus een spaak met twee ringetjes achter de kop.

Mijn vorige weblog had ik voorzien van statistieken over lekke banden. Deze weblog heeft dat ook al maar daar gaat ook een stukje over spaakbreuk bij komen. Omdat ik bij m'n vorige fiets ook heel wat spaakbreuk heb gehad, en ik op een gegeven moment een beetje de tel ben kwijt geraakt, ga ik het nu wat beter aanpakken. Dus:

Rechter voorwiel:
één spaak vervangen en voorzien van 2 messing ringetjes

Linker voorwiel:
twee spaken vervangen. Één heeft 3 messing ringetjes, de ander heeft 4 messing ringetjes.

donderdag 29 oktober 2009

Weer zo'n dag dat je zegt....

Het begon vanmorgen vlak bij huis. Op het voetpad, aangrenzend aan het fietspad, loopt een man met hond. Geen probleem op zich. Ware het niet dat het beest niet aangelijnd was. Hoeft ook geen probleem te zijn. Alleen in dit geval wel omdat het beest niet de neiging had om netjes naast het baasje te blijven lopen. Toen ik eraan kwam, zwalkte het beest wat heen en weer over het fietspad. Om het onnozele dier van de nog veel onnozelere eigenaar niet te rammen, moest ik afremmen. Dit ging gepaard met wat gemopper van mijn kant. Maar dat mag natuurlijk niet want ik kreeg direct een grote bek van de ineens heel wat alertere eigenaar van de hond.

Verder nog last gehad van spookrijdende fietsers. Maar goed, die konden er weinig aan doen want ze moesten dat volgens de borden bij de wegwerkzaamheden.

Om niet tegen al het spookrijdende volk in te hoeven rijden, ben ik wat eerder de rijbaan op gegaan. En dat bleek geen overbodige luxe. Niet vanwege de tegenliggers maar vanwege een auto die z'n trailer zonodig op het fietspad moest parkeren.

Verder nog een auto die wat ver over de haaietanden stil stond bij een rotonde. En niet te vergeten een paar fietsers die haaietanden gewoon negeerden en daarmee toch even wat dichter bij mij in de buurt kwamen dan verwacht.

Ook ben ik vanavond nog even naar de stad geweest voor een boodschap. Vlak bij huis moet ik een weg oversteken. Van links komen twee witte lichten aanrijden maar er klopt iets niet. Ik zie ook rood. Blijkt het een auto te zijn die achteruit rijdt met een enorme vaart. Voorrang verlenen aan het fietspad van rechts is voor menig automobilist al lastig maar een automobilist die een bijzondere verrichting uitvoert lijkt er al helemaal geen trek in te hebben. Of nee, dat is het niet: de man kijkt over z'n rechter schouder naar achteren en ziet daarmee dus totáál niet dat er wat van zijn 'linkerkant' komt. Lastig verhaal zo, met dat links en rechts als hij achteruit rijdt maar ik hoop dat de strekking van het verhaal duidelijk is.
Waarom weet ik niet maar de auto stopte ook nog eens dwars voor het fietspad. Gewoon recht oversteken was er dus niet bij.

Maar toch nog even wat leuks. De slagbomen onder aan de Twistvlietbrug bij Holtenbroek zijn weer in werking gesteld. Naast de slagbomen liggen wel fietsstroken maar breed zijn ze niet en er zitten twee slingertjes in. Als er al fietsen rijden is inhalen geen mogelijkheid. Maar geen nood: de Quest past er met dakje en al gewoon onderdoor :D

dinsdag 27 oktober 2009

Fietspad met split of toch niet?

Onlangs schreef ik over een mooi, nieuw, glad fietspad welke 'vernield' is met een laag split.

Een deel van het nieuwe fietspad is onlangs weggehaald in verband met de aanleg van een rotonde. De bouw van de rotonde vordert al aardig. Aan de ene kant ligt het fietspad er al. Tot m'n stomme verbazing betreft het géén zwart asfalt, geen zwart asfalt met split, geen asfalt met rode deklaag maar rood asfalt!

En zoals bekend, het rode asfalt rijdt heerlijk. Helaas gaat het rode asfalt over in het asfalt met split. Direct voel je het remmen en vooral meer trillen. Maar dat is ook al bekend, dat split minder comfort geeft.

Wat is de reden van het rode asfalt? Andere man bij de gemeente? Andere aannemer? Misschien dezelfde man bij de gemeente maar dat hij toch wat gedaan heeft met m'n commentaar? Ik weet het niet. Maar rood asfalt is nu in ieder geval ook bekend bij Gemeente Oldebroek.

vrijdag 23 oktober 2009

Fietscomputersensor

De magneet in m'n linker voorwiel had nogal eens de neiging om tegen de sensor aan de veerpoot te tikken. Zoiets vind ik bloedje irritant tijdens het rijden, dat getik de hele tijd.

Met enige regelmaat heb ik daarom de sensor weer wat van het wiel afgedraaid zodat het getik weer over was. Maar telkens kwam het getik weer terug.
De oorzaak leek te liggen in de remmen. Tijdens het remmen beweegt de remkabel een beetje. Ik vermoed dat die bewegende remkabel soms de sensor richting het wiel drukte.

De sensor heb ik daarom vervangen. Van aluminium U-profiel heb ik een houdertje gemaakt.
Aan de linker- en rechterkant van de onderkant van de U heb ik sleuven gemaakt waar tie-wraps doorheen kunnen. Een nieuw reedcontactje heb ik voorzien van twee kabeltjes. Het reedcontactje heb ik vervolgens in het U-profiel geplaatst en vastgezet met tweecomponentenlijm door het hele U-profiel vol te laten lopen. Dit levert een lekker robuuste constructie op.

Helaas heb ik wel een dik stuk rubber moeten gebruiken tussen sensor en veerpoot om de afstand tussen magneet en sensor kleiner te maken.
Ik had natuurlijk de sensor meer richting de as van het wiel kunnen monteren omdat de spaken daar dichter bij de veerpoot komen. Alleen komt de magneet dan weer te dicht langs het lange dwarsstuk van de veerpoot waar de stuurstangen aan vast zitten.

Ik zie wel of dit beter gaat bevallen.

dinsdag 20 oktober 2009

Knipperlichtproblemen aangepakt

Vandaag heb ik de rechter dashboarddoos uit de fiets gehaald om het laadpunt te vervangen door een nieuwe. De stekker die in de doos gemonteerd zat, maakte vanbninen slecht contact. Nu ik de nieuwe erin heb zitten, maakt het laadsnoer weer goed contact. Dat is 1 probleem opgelost.

Ten tweede heb ik de schakelaar om te wisselen tussen 'dot' en 'bar' van de accu-indicatoren vervangen. Die maakte vanbinnen ook niet goed contact meer. Niet problematisch op zich omdat ik die schakelaar toch nagenoeg nooit gebruik, maar het hoort niet zo dus ook dat opgelost. In het proces van testen heb ik wel een keer de polariteit omgewisseld met als gevolg 2 kapotte IC's van de accu-indicator. Gelukkig had ik de oude doos nog liggen met daarin twee werkende IC's. Die heb ik daarom maar getransplanteerd. Vanmiddag maar weer twee stuks ophalen om ook de oude reservedoos weer werkend te maken.

Ook heb ik, zoals in eerdere berichten gezegd, wat diodes aangebracht. Dit wilde ik op 4 plekken doen, 2 in de neusdoos (1 voor links en 1 voor rechts) en 2 ergens voor de achterknipperlichten.
Het meest elegant zou zijn om het in de staartdoos te doen. Alleen moet ik daarvoor de top eraf halen en daar heb ik geen trek in. Daarom heb ik ze geplaatst in de centraaldoos voor op de linker wielkast. Dat was tevens de doos waar de oorzaak leek te zitten van de knipperlichtproblemen.

Toen ik de doos opendraaide, zag ik dat bij één van de verdachte stekkers een contact met bruine draad en een contact met paarse draad wel héél dicht bij elkaar zaten. Zodanig dicht dat trillingen van de fiets mogelijk sluiting zouden kunnen maken. Het betreft hier een contact van de éne voedingskant van de knipperlichten en de voeding van de markeringslichten. Ik heb tijdens het maken van de installatie alle stekkers voorzien van smeltlijm tussen de contacten zodat kortsluiting niet mogelijk zou zijn maar op die plek zat geen lijm.

Of dat de oorzaak is geweest van het probleem, dat weet ik niet maar ik sluit het niet uit.

De diodes heb ik geplaatst in de laatstgenoemde centraaldoos. Na aanbrengen heb ik de installatie nog een keer getest. Dat werkte goed. Na lostrekken van de voedingsstekker naar de staart, viel de spanning in de staart netjes weg. De massa kan nu dus niet meer gemaakt worden via de richtingaanwijzers.

Misschien moet ik in de neusdoos ook nog die diodes plaatsen maar dat laat ik even achterwege. Eerst maar eens zien of ik met de huidige handelingen de problemen heb opgelost.

maandag 19 oktober 2009

Retourtje Dronten

Vanmorgen ben ik naar Dronten gereden om wat dingen te laten doen aan m'n fiets.

De gebroken spaak is vervangen. Nu kan ik zelf ook wel een spaak vervangen maar omdat het bij de Quest toch heel wat lastiger is omdat het wiel niet even van de as gehaald kan worden door simpelweg de asbout los te draaien. Dat is heerlijk simpel knutselen aan het wiel. Maar bij de Quest moet je heel wat werk verrichten om het wiel eruit te krijgen.

Maar wat blijkt: de gebroken spaak kon gewoon geplaatst worden zonder het wiel te demonteren. Mooi om te weten voor een eventueel volgende keer (die vast gaat komen). Dit heeft me énorm veel werk gescheeld want ik had het hele wiel gedemonteerd. Bij een volgende spaakbreuk weet ik dus hoe te handelen. De spaak heb ik trouwens wel laten voorzien van 2 vulringetjes achter de kop.

Ik had het in de planning een nieuw stel spaken mee te nemen omdat ik meende dat de Quest andere spaken heeft dan de Versatile. Van de Versatile heb ik namelijk nog wat reservespaken liggen. Maar beide fietsen hebben dezelfde naaf, dezelfde velg en ook dezelfde spaken. Een nieuwe setje spaken meenemen was dus niet nodig. Wel heb ik een nieuwe remschakelaar gekocht voor reserve.

Verder heb ik de achtervering aan laten passen. Blijkbaar kan je de vering verder omlaag schroeven. Dat wist ik dus niet. Weer wat geleerd. Maar de lengte is niet versteld. Wel hebben ze de achterveer wat zwaarder gemaakt. Ik heb een korter blauw deel en meer van het stuggere rood. Ik ben benieuwd hoe dat gaat bevallen.

zondag 18 oktober 2009

Richtingaanwijzerperikelen, vreemde zaken

Waar moet ik zoeken voor de problemen met de richtingaanwijzers? In een reactie op mijn vorige bericht staat vocht genoemd als mogelijke oorzaak van m'n probleem. Zou best kunnen. Alleen moet het dan om condensvocht gaan. Condens zelf is niet geleidend. Dus moet er dan ook nog genoeg vuiligheid in de vorm van zouten aan te pas komen om voldoende geleiding te krijgen zodat alle 4 knipperlichten tegelijk op volle sterkte oplichten. Hoewel ik het niet uitsluit, denk ik niet dat vocht mijn probleem is.

Ik zet even een paar dingen op een rij. Het probleem lijkt zich voor te doen in stekkerverbindingen. Zojuist heb ik nog wat geprutst aan 4 stekkers waarvan 1 afgelopen zomer de oorzaak leek te zijn. Toen was het droog weer en kan ik vocht dus eigenlijk uitsluiten als oorzaak destijds. En omdat ik toen niets gewijzigd heb en 'op goed geluk' verder ben gereden zonder zeker te zijn van de oorzaak, denk ik dat hetzelfde probleem ook nu nog speelt.

Bij het prutsen aan de stekkers kon ik een deel van het probleem reproduceren door een bepaalde stekker los te trekken. Daarbij gingen beide voorknippers oplichten op de maat van de clignoteur. Deze stekker is een voedingsstekker. Deze stekker is 3 aderig en heeft de volgende 3 functies: 1) constante voeding vanaf de accu 2) geschakelde voeding vanaf de accu met het contactslot en 3) massa.

Als ik de voedingsstekker naar de staart eruit trek, dan blijft achter normaal knipperen. Dat is qua voeding niet vreemd omdat de 'knippervoeding' via twee aders van het andere soort stekker (met 8 polen voor voeding van remlicht, achterlicht, mistlicht en richtingaanwijzers). Maar het is dus apart dat achter blijft werken want de massa is weg (tenzij ik anders gesoldeerd heb dan in m'n schema staat, maar dat heb ik volgens mij niet gedaan). Er lopen bij lostrekken van de ene stekker nog maar 4 draden naar de staart:
1) linker knippervoeding
2) rechter knippervoeding
3) achterlichtvoeding1
4) achterlichtvoeding2

En méér niet bij mijn weten. Op de één of andere manier gaat er dus tòch een stroom lopen terwijl er niet eens een massa is.

De voorrichtingaanwijzers gaan bij lostrekken van die voedingsstekker (met ook massa) naar het achterlicht wel vreemd doen. Beiden lichten tegelijk op met normale helderheid maar zodra ze uit horen te gaan, krijgen ze toch nog een beetje voeding en blijven ze dus oplichten.

Ik krijg sterk de indruk dat het een massaprobleem is maar waar, weet ik niet.

Hoe kan het dat m'n achterlicht en richtingaanwijzers achter blijven werken als er geen massa is?
Hoe kan het dat het ontbreken van massa naar de staart, er een probleem ontstaat bij de richtingaanwijzers in de neus terwijl die wel gewoon massa hebben?

[edit]

Goed, ik denk wat verder te zijn en misbruik m'n weblog even om m'n gedachten op papier te zetten.
Eerst dacht ik dat het niet mogelijk was dat de massa via de ongebruikte richtingaanwijzer kan gaan omdat het een Luxeon is, en dat is gewoon een lichtgevende diode. De diode laat maar in één richting stroom door en kan zodoende dus niet als massa gaan fungeren omdat stroom niet in die richting wil. Maar ik heb de Luxeons van de richtingaanwijzers niet rechtstreeks in de stroomkring opgenomen met een LM317 maar met behulp van een efficiënt geval. Hoe die elektronica er vanbinnen uit ziet, weet ik niet maar ik meen dat die elektronica niet kieskeurig is qua + en - en kan dus mogelijk wel stroom doorlaten in de omgekeerde richting waarbij de massa daar dus langs kan plaatsvinden.
Dan nog kan ik het niet goed volgen want die draad zal toch ergens uit moeten komen en dat is op twéé plekken: bij de alarmlichtschakelaar en bij de richtingaanwijzerschakelaar. En als het alarmlicht niet aan staat, komt de draad daar dus op niets uit en datzelfde geldt voor de richtingaanwijzerschakelaar.
Maar in de neus van de fiets zit natuurlijk óók een Luxeon die dezelfde voedingsdraad heeft (die dus speelt voor massa). Die Luxeon heeft echter wèl een massadraad.

Dit verklaart nog altijd niet waarom soms alle 4 knipperlichten aangaan als het euvel optreedt maar bovenstaand verhaal zou mogelijk wel een zetje in de juiste richting kunnen zijn bij het vinden van de oorzaak.

Ik denk dat het verstandig is dat ik de richtingaanwijzers allemaal een diode ga geven zodat:
1) de massa zeker niet via een voedingsdraad kan plaatsvinden
2) ik daarmee mogelijk gemakkelijker de oorzaak kan vinden omdat dan éérder bepaale lichtgen niet zullen oplichten waaruit bepaalde conclusies getrokken kunnen worden.

Wat is vervelender dan niet werkende elektronica?

Mijn weekje vakantie is aangebroken. Dus kan ik me deze week storten op het richtingaanwijzerprobleem. Gisteren had ik geen tijd en was 's avonds pas laat thuis. Ik moest in de garage zijn en heb voor de gein nog eens m'n richtingaanwijzers aangezet. En helaas, ja helaas, deed de boel het weer goed!

Niet werkende elektronica is vervelend. Maar vervelender is het als het een euvel is wat soms wel en soms niet optreedt. Om een euvel te vinden, is het wel zo fijn dat het gewoon echt NIET werkt en niet soms wel/soms niet. Ik zie komende week wel of het euvel zich weer voordoet of niet. Maar je zal zien dat het euvel natuurlijk weer de kop opsteekt als het me niet uitkomt en ik geen tijd heb om de fiets binnenstebuiten te keren.

donderdag 15 oktober 2009

Richtingaanwijzerperikelen

Vanmorgen zag ik aan m'n richtingaanwijzerindicators dat er weer iets niet helemaal in orde is met m'n richtinaanwijzers. Hoewel ik richting aangaf naar één kant, begonnen beide kanten op te lichten. Dat is natuurlijk niet de bedoeling tenzij je hem op het alarmlicht wil zetten. Maar tijdens het rijden is dat doorgaans niet echt het idee.

Onderweg ben ik gestop en heb de stekkers maar eens aangedrukt. Dat heeft een flinke tijd geleden ook geholpen toen ik hetzelfde euvel had onderweg naar Apeldoorn. Nu hielp het een beetje.

Ik heb de indruk dat de centraaldoos op de voorkant van de linker wielkast de oorzaak is. En of het nou ligt aan de stekkerverbinding of aan het soldeerwerk, dat weet ik nog niet. Dat zal ik volgende week maar eens gaan uitzoeken.

M'n to-do-lijstje:
- Rechter voorwiel van nieuwe spaak laten voorzien met ringetjes achter het kopje
- Accu-indicator-schakelaar opnieuw solderen (of anders het euvel zoeken)
- Stekker van het laadpunt vervangen want die maakt niet goed contact meer
- Richtingaanwijzerperikelen oplossen
- Velomobiel.nl laten kijken naar m'n achtervering
- Reserveschakelaar voor rem kopen
- Reservespaken kopen

Ben ik nog wat vergeten?

Adrenaline of iets anders?

Of het nou adrenaline was of..... ik weet het niet maar wel weet ik dat ik van het werk naar huis vertrok en het gevoel had dat 38 tot 40 km/h voldoende snel was voor m'n conditie van vandaag. Maar toen ik op een gegeven moment op m'n teller keek, zag ik toch echt 45 km/h staan.

Maar nog een keer, was het nou adrenaline of was het de, ehm...., slipstream aan de voorkant van die auto die zo ongeveer aanhanger van mij wilde spelen?
Toen ik op de rijbaan reed, kwam er dus op een gegeven moment een auto wel héél dicht achter me rijden. Een fietslengte zat er niet tussen. De auto zakte even een meter af om vervolgens weer gas bij te geven en wéér zo dicht achter me te gaan rijden. Ergens tijdens dat gebeuren heb ik m'n mistachterlicht maar even aangezet.
Even later haalde hij in onder luid getoeter en een brullende motor. Dat was dus het moment dat ik op m'n teller keek. Ik heb hem ook even vriendelijk toegetoeterd met het motoralarm die ik z'n hele riedeltje heb laten uitzingen. Meneer reed een x aantal meters voor me en nam er geen genoegen mee en liet z'n remlicht nog even oplichten, zonder effectief af te remmen overigens.

Dit heerschap in z'n (ik meen) donkere Toyota stationwagon zal ik bij een eventueel volgende keer toch proberen bekend te maken bij de politie. Zo'n figuur is een gevaar op de weg.

dinsdag 13 oktober 2009

Beesten

Gisteren reed ik van het werk naar huis. Toen ik op de rijbaan reed, zag ik achter een rechts geparkeerde auto een wit poezenbeest richting de rijbaan sluipen. IJverig keek het beest naar rechts naar naderende auto's en leek de rijbaan op te willen rennen om achter de auto's langs door te kunnen gaan naar de andere kant. Maar dat leek me geen goed plan. Ik zou het beestje dan overhoop gereden hebben. De Quest is blijkbaar dermate stil dat hij me niet aan hoorde komen totdat ik de claxon gebruikte. Verschrikt keek hij naar links en staakte z'n oversteekactie.

Toen ik Hattemerbroek uit was en richting de IJsselbrug ging, zag ik in de verte een hardloopster met twee honden bij zich. Ze liep in mijn richting en op het fietspad aan 'mijn' kant van de weg. Zij liep voor mij gezien aan de rechter kant. Dat zie je voetgangers veel vaker doen, doorgaans om bewust tegen het verkeer in te lopen en zo het verkeer te zien aankomen. Op een éénrichtingsfietspad heeft dat argument geen zin maar dat geeft niet. Ze mag er lopen.
De dame in kwestie had echter twee honden bij zich. Het ene dier liep in de berm naast haar. De andere hond liep aan de andere kant van het fietspad. Allemaal geen probleem als er niemand in de buurt is. Gezien ik nog op twee- tot driehonderd meter afstand was, ook voor mij geen probleem. Alleen toen ik dichterbij kwam en dichterbij en nog dichterbij, zag ik verder weinig aanstalten van de dame om haar ene hond dichter bij zich te halen. Het dier was wel aangelijnd. Eenmaal vlak bij haar deed ze nog geen poging en ben ik maar deels de berm in gedoken. De volgende keer ga ik dat toch anders aanpakken.... Het was verre van netjes wat ze deed.

donderdag 8 oktober 2009

Eigenwijze fratsen

Quemo begint kuren te krijgen. Versleten band, lekke band, gebroken spaak. Maar vandaag meer ongein.

Niet dramatisch maar niet goed. Ik wilde vandaag even goed de accuspanning bekijken met de accu-indicatoren. Dus heb ik de schakelaar omgezet. Maar de rechter gaf geen sjoechem. Geeft niet, vermoedelijk één draadje los en die is heel snel gevonden als ik de elektronicadoos open trek. Maar daar heb ik nu even geen trek in.

Op de terugweg gaf de rechter accu-indicator helemáál geen brandend LEDje weer. De oorzaak daarvan bleek een lege accu te zijn. Toch vreemd omdat die gisteren nog aan de lading heeft gehangen. Maar gelukkig heb ik twee accu's aan boord dus kon ik zo overswitchen naar de andere.

Ik moest een boodschap doen in de stad. M'n fiets heb ik op het alarm gezet. Maar om de één of andere reden gaat het alarm soms spontaan af enkele seconden na inschakelen. Mogelijk dat dit komt door een te gevoelige afstelling van de naderingssensor. Maar dat is dus ook nog niet helemaal in orde.
Toen ik terug kwam bij m'n fiets wilde de contactsleutel niet vlot in het contact gestoken worden. Maar dat is gelukkig ook snel verholpen. Even wat grafiet erin en dat ging weer soepel.

Maar de accu's die bij de Quest geleverd zijn, ben ik niet te spreken over. De accu's die bij m'n Versatile zaten en ook nog bij V006 zitten, zijn veel beter.
De accu-indicator pak ik een andere keer wel aan. De stelschroef van de sensor zal ik wat minder gevoelig draaien in de hoop dat daarmee het spontane alarm verholpen is. De gebroken spaak en de (in dit bericht niet eerder genoemde) achtervering laat ik in de herfstvakantie naar kijken.

woensdag 7 oktober 2009

Daar gaan we weer: spaakbreuk RV1

Quemo is nu m'n 3e velomobiel. Ik lijk er maar niet aan te ontkomen: spaakbreuk. Met de Alleweder was het vaak raak, met de Versatile ook en nu weer met de Quest.

Bij de Versatile zat het telkens in het linker voorwiel. Nu met de Quest heb ik m'n eerste spaakbreuk te pakken bij het rechter wiel.

Ik had toch al een ritje naar Dronten in de planning in verband met m'n achtervering waar ik wat twijfels bij heb maar dan maak ik direct gebruik van de gelegenheid om m'n wiel van een nieuwe spaak te laten voorzien. Wel zal ik dan een paar ringetjes meenemen die ze achter het kopje van de spaak kunnen steken zodat de kans op spaakbreuk bij die spaak in ieder geval kleiner wordt.

dinsdag 6 oktober 2009

Heb ik daarvoor geplakt en Twistvlietbrug

Vandaag heb ik een lekke band gehad zoals te lezen is in mijn vorige bericht. De buitenband was afgeschreven, de binnenband heb ik geplakt. Maar dat heeft niet veel nut gehad.

Hoewel het lek netjes gedicht lijkt te zijn, gooi ik m'n band toch weg. Er zitten nu twee plakkers op maar ook dat vind ik niet voldoende om een band af te schrijven. Wat dan wel?
Bij het ventiel zitten 3 sneeën in de lengterichting van de band aan weerszijden van het ventiel. Ik heb het nog niet eerder gezien.
Ik ben na het werk bij m'n vaste fietsenzaak geweest en heb het laten zien. De eerste gedachte was dat de band mogelijk verkeerd gemonteerd was geweest maar dan zou je toch meer kreukels/vouwen moeten zien in de band. Bovendien zitten de sneeën in het geplakte ovaaltje waarin het ventiel zit.
Ik heb onder garantie een nieuwe binnenband meegekregen. Mocht ik de oorzaak vinden in de velg, dan moet ik alsnog de band betalen (begrijpelijk).

Verder is de weg tussen Twistvlietpad en Twistvlietbrug (mogelijk is het daar al het Twistvlietpad zelf) open gesteld. Eerst liep de weg vanaf de brug via een slinger naar het Twistvlietpad maar nu is de weg vanaf en naar de brug helemaal recht getrokken. Ik heb het een paar berichten geleden al genoemd. Helaas hebben ze het fietspad en de busbaan niet in de voorrang gesteld. Jammer....

Lek 3

4922 kilometer op de teller. Ik rijd langs de Willemsvaart en ga linksaf de Ruiterlaan op. Ik voel m'n fiets wat dweilen in de bocht. Nog een paar keer heen en weer sturen en het is duidelijk: de rechter voorband is lek.

Een eindje verderop stop ik op een parkeervak voor auto's en verwissel m'n band. Heerlijk om een complete set binnen- en buitenband in m'n fiets te hebben liggen. Gewoon de set eraf en een nieuwe set erom. Band oppompen met de normale vloerpomp die je ook met gemak wegdrukt in een velomobiel. Dan nog even de spullen weer in de fiets wegdrukken en rijden maar.

Onderweg zie ik op de Zuiderzeestraatweg nog iemand met panne. Aan de andere kant van de weg staat een racefietser gebukt met een klein pompje z'n achterband van lucht te voorzien. Ik ken dat maar doe dat met de Quest dus niet meer.

Op het werk heb ik de band geplakt. Er zat een fors stuk glas in m'n band. Te groot om nog op te kunnen lossen met het Super Sealant helaas.
De buitenband is trouwens de prullenbak in gegaan want die was ook versleten tot op het canvas. Veel bescherming bood die dus ook niet meer.

De vorige keer heb ik ook al rechtsvoor vervangen. Dat was met 3800 kilometer. Het lijkt er dus op dat ik rechts een stuk 'slijtser' ben dan links.

De statistieken:
Lek 1: 2358km; Rechtsvoor; gewoon lek
Lek 2: 3032km; Rechtsvoor; vrij 'groot' stukje metaal.
Lek 3: 4922km; Rechtsvoor; groot stuk glas

maandag 5 oktober 2009

Wat ze zeggen: Snelheid

Vandaag heb ik twee opmerkingen gehad over m'n snelheid. Eerst m'n collega op het werk. Ik was hem voorbij gekomen met 'enig' snelheidsverschil. 'Man, hoe hard reed je? 40 ofzo?'. Dat was dus nog wat harder toen ik hem voorbij kwam. M'n teller zei 45 km/h.

Op de terugweg zag ik in Hattemerbroek een rode snorfiets achter me rijden. Het ding heeft me niet bij kunnen houden. Pas in Zwolle bij verkeerslichten kwam een man op rode snorfiets naast me staan. 'Hoe hard rijdt dat ding? Wel 50 ofzo?' 50 km/h heb ik vandaag niet op de teller gehad maar 45 km/h wel. Dus ik gaf hem aan dat ik 40 tot 45 km/h reed. De man vervolgt 'ja, dacht ik wel zoiets want mijne rijdt 42 maar ik kon je niet bijhouden'.

vrijdag 2 oktober 2009

Blij dat ik velomobiel rij

Vanmorgen was nou niet echt geweldig. Thuis ging voor het gevoel zo'n beetje alles mis wat mis kon gaan: zo'n dag dus dat je beter in je nest had kunnen blijven liggen.

Eenmaal in m'n fiets was het niet veel beter. Ik wilde MP3 luisteren maar m'n mobieltje stond om de één of andere reden uit. Dus aangezet. Ik zag het startscherm en poef.... uit. Nog twee vruchteloze pogingen en ik was bang dat er iets defect was. De accu heb ik eruit gehaald en weer erin. Maar het euvel was niet opgelost. Volgende poging was m'n mobieltje aan de voeding van m'n fiets hangen. Maar ook daarbij twee vruchteloze pogingen m'n mobieltje aan te krijgen.
Na een tijdje m'n mobieltje van externe prik te hebben voorzien wilde hij eindelijk aan. De accu was dus blijkbaar volledig leeg. Toch vreemd omdat hij gisteren nog op 70% zat.

Hoe dan ook, ik kon weer fietsen met muziek.

In Hattemerbroek haalde ik een brommer in die even daarvoor stil had gestaan. Ik heb het gered om hem voor te blijven tot de plek waar ik af moest slaan richting m'n werk. In ieder geval toch nog een eerste pluspuntje deze dag: brommers voorblijven is leuk.

Zoals ik de laatste tijd elke dag doe, ga ik in Wezep en Hattemerbroek op de rijbaan, zowel heengaande als teruggaande. Dat irritante fietspad met dat losse split rijdt voor geen meter. De rijbaan gaat een stuk vlotter.
Met 45 km/h ga ik over het asfalt als ik in Hattemerbroek een motorrijder tegenkom die blijkbaar bij een woning aan de linker kant moet zijn. Terwijl hij afremt en z'n draai inzet, kijkt hij naar mij en schudt flauw met z'n hoofd heen en weer. Het deed me wat denken aan een afkeurend hoofdschudden. Tja, zomaar het fietspad opgaan doe ik toch maar niet meer. Ik heb sinds ik op de rijbaan zit, heel wat auto's dwars op het fietspad gezien waar ik anders last van had gehad. Met 40 tot 50 km/h op de rijbaan begint toch echt een stuk veiliger te lijken dan met 30 km/h op het fietspad. Auto's zien me nu aan komen rijden in tegenstelling tot wanneer ik op het fietspad rijd met een lagere snelheid notabene. Qua snijdende inhaalacties en toeteren valt het ook mee. Kortom: ik blijf lekker op de rijbaan.

Hoewel....
Richting het einde van Hattemerbroek staat een file. Of het de typische vrijdagmiddagspits is of een gevolg van de aanrijding op de A28 eerder deze middag, ik weet het niet maar het verkeer rijdt bar langzaam, bumper aan bumper.
Ben ik even blij dat ik velomobiel ben. Ik mag kiezen tussen rijbaan en fietspad. Hoewel de rijbaan m'n voorkeur heeft, waardoor ik dus geen last heb van auto's uit zijwegen, ben ik nu toch het laatste stuk het fietspad opgegaan. Dat gaat heel wat vlotter dan aansluiten in de stroom auto's die misschien 10 km/h rijden.

Over het fietspad gesproken. Grotendeels ligt er split maar bij zijwegen hebben ze een gladde rode slijtlaag aangebracht. Hadden ze dat maar over het héle fietspad gedaan. Dat spul rijdt veel beter dan het split. Maarja, dat zal wel weer te duur zijn geweest. En zwarte fietspaden vinden ze niet duidelijk genoeg.

Als ik in Zwolle onder de IJsselallee doorkom, zie ik rechts van de weg, bij een garage van de Brandweer, heel wat mensen in gele hesjes staan: politie. Een stuk of 14 man sterk stond auto's te controleren. Gezien er geen doorgaand verkeer is bij die brandweergarage, moeten er nog meer agenten betrokken bij zijn geweest dan het dozijn dat bij de garage stond. De auto's moeten toch ook op de één of andere manier van de Veerallee naar de garage geloodst worden. Of het een geplande actie was of dat ze van de gelegenheid (file) gebruik hebben gemaakt, weet ik niet. Mij lieten ze met m'n fietsie gewoon doorrijden.

Verder zijn ze tussen de Twistvlietbrug en het Twistvlietpad aan het werk. De weg vanaf de brug wordt rechtdoor getrokken richting het Twistvlietpad. Ik hoop dat ze dan ook van de gelegenheid gebruik maken om deze belangrijke fietsroute in de voorrang te stellen. We zullen zien.