maandag 30 maart 2009

1000 kilometer en racen

Vandaag heb ik op de terugweg de eerste 1000 kilometer volgemaakt. Op de Zuiderzeestraatweg sprong bij de Doomweg de teller van 999 naar 1000 kilometer.


Verder wilde een gast die de puberjaren wel voorbij was, wel even een sprintje trekken vanaf de verkeerslichten. Op een gewone fiets met 1 versnelling onbegonnen zaak natuurlijk. Toen hij aan z'n max zat, begon bij mij de lol pas bij die schamele 25 km/h die we reden. Wel een dappere poging overigens, dat heb ik hem ook verteld bij de volgende verkeerslichten.

zondag 29 maart 2009

Landelijke ligfietsdag

Vandaag was het de Landelijke Ligfietsdag.

Voorgaande jaren heb ik in Dronten een tocht meegereden. Zo ook vandaag. We zouden verzamelen op een andere plek dan gebruikelijk (doorgaans bij Het Engelse Werk, of bij Van der Valk). Al voordat ik er aangekomen was, reed ik 2 liggers achterop. Dat bleken Melvin en Tiemen te zijn. Samen zijn we naar de startplek gereden. Daar zou vermoedelijk Bert H. komen en mogelijk ook Bram. Maar na een kwartier wachten na de afgesproken tijd kwam niemand opdagen. Het weer werd minder, het was gaan regenen. We zijn dus vertrokken.

Op de dijk, net na een splitsing, zag ik ineens een witte Quest in m'n achter me rijden. De Quest van Bram. En met hem Bert op z'n M5 hoge racer.

Samen zijn we verder gereden. In Wilsum heeft Tiemen z'n banden opgepompt. Die waren wat aan de zachte kant. Dat snoept nogal wat snelheid weg. Bert en Bram zijn doorgereden. Even later zagen we ze in de verte rijden met nog een ligger.

Bert, Bram en de onbekende ligger hebben we niet ingehaald. Bij de Molenbrug van Kampen stond Dirk op ons te wachten. Dat was de 3e ligger die we zagen rijden. Hij was, zoals gezegd, ons tegemoet gereden en eerst met Bert en Bram verder gereden om bij de Molenbrug op ons te wachten.

De tocht ging verder door Kampen over de Europa-allee. Vervolgens via de Flevoweg naar Dronten. Onderweg kregen we nog te maken met de eigenaar van een hond die niets wil weten van het dragen van de verantwoordelijkheid voor z'n hond.
Bij de N50 liep hij met z'n onaangelijnde dier. Melvin reed op dat moment voorop. Toen hij de man met hond naderde, besloot het dier ineens om een spelletje te spelen door voor Melvin te springen. Melvin moest stevig afremmen om een aanrijding te voorkomen. Z'n ongenoegen heeft hij geuit. Wat hij gezegd heeft, weet ik zo niet maar woest brullen deed hij zeker niet. De eigenaar van de hond gaf te kennen dat Melvin degene was die de rare snuiter was. Dat hebben we vaker gezien. Later deze dag heb ik nog 3 keer hommeles met honden gezien. Zonder ellendige afloop gelukkig maar vervelend is het wel. Ik denk dat die ultrasone pieper geen overbodige luxe is.

De rest van de tocht verliep vlot en even na 10.00h kwamen we in Dronten aan.

In Dronten heb ik eerst weer wat mensen gesproken die ik al een tijdje niet gezien had. Marcel V. bijvoorbeeld die sinds gisteren weer fietst na 7 maanden revalideren. Een smile van oor tot oor gaf wel aan hoe happy hij was. Hij was (net als Wijnandt T. de V. en nog wat mensen) benieuwd naar de elektronica van m'n fiets. Ook heb ik nog wat leuke complimentjes gehad over het fraaie uiterlijk van Quemo.

Om ongeveer 11.30h zijn we vertrokken voor de tocht. Dit jaar waren er betrekkelijk weinig niet-ligfietsers bij voor m'n gevoel. Maar toch reden we met een forse club.

Na ongeveer 15 kilometer hebben we een stop gehad bij een golfbaan.

Hoewel hun foldermateriaal aangeeft dat ze capaciteiten hebben voor 150 man, duurde het bezorgen van de bestellingen tamelijk lang. Onfortuinlijke Johannes en Martijn kregen hun bestelling pas vlak voordat we weer zouden vertrekken. Ook al duurde het wachten lang (wachten duurt altijd lang, da's waar), mijn bestelde broodje warme beenham met honing-mosterdsaus was erg lekker.

Vanaf de stop kon gekozen worden voor een korte tocht van nog iets van 10 kilometer of een lange tocht van 45 kilometer. Ik heb de laatste meegereden.




De tocht ging ondermeer door Lelystad.

Terug in Dronten konden we genieten van soep, broodjes en pizza.

Teruggaande zijn we met 3 liggers (Paulus, Dirk en ik) terug gereden. In Kampen haakte Dirk af. Vanaf daar zijn Paulus en ik doorgereden naar Zwolle.

De dag is qua weer waardeloos begonnen: koud en regenachtig. Maar 's middags was de temperatuur wat beter en de regen liet zich niet meer zien.
Verder heb ik onderweg vrij vaak kinderen enthousiast 'NEMO!' horen roepen. Altijd leuk :-)
Al met al best een geslaagd dagje.

Inmiddels heeft Quemo 985 kilometer op de teller. Morgen ga ik dus de eerste 1000 kilometer volmaken.

donderdag 26 maart 2009

Hondenverschrikker

In verband met de minder positieve ervaringen met honden in combinatie met Quemo, wil ik toch graag een hondenschrikapparaat in m'n fiets hebben zodat ik de dieren wat efficiënter kan waarschuwen dat ze beter uit de buurt kunnen blijven. Een aanrijding zit ik niet op te wachten en zij vermoedelijk ook niet. Gezien de dieren zelf het benul niet hebben en hun eigenaars niet altijd opletten of zelfs de dieren niet aangelijnd houden, moet ik maar actie ondernemen. Niet prettig voor de diertjes maar altijd beter dan een boem tegen m'n fiets.

Vaste lezer Mick van mijn weblog heeft me gewezen op een setje van Kemo, te koop bij de Conrad.

Ik heb het vandaag binnen gekregen en direct getest. Het ding voldoet niet geheel aan mijn eisen omdat hij eens elke 5 seconden een puls geeft. Dat wist ik vantevoren. Alleen was het hopen dat hij de puls direct na inschakelen zou geven. Dan zou ik met de druktoets van de claxon gewoon een paar keer kunnen duwen en zo meerdere pulsen kunnen sturen. Maar helaas, hij geeft pas een puls 5 seconden na inschakelen. Dat schiet niet op.
Constant het ding aan laten staan in m'n fiets vind ik 1) niet sociaal want elke hond zal dan gek worden als ik langs kom en 2) is dat 150 mA extra stroomverbruik.

Maar even wat meer over het apparaat.

De specificaties geeft aan ongeveer 22000 Hz. Ik heb het gemeten met een oscilloscoop. Niet de meest betrouwbare denk ik maar goed:


Dat lijkt inderdaad bijna 22000 Hz te zijn.

Het speakertje is mooi klein en licht.
De voedingsspanning is 12V. Onder de 11V doet hij het niet meer. Hogere spanningen heb ik niet getest.

De hoeveelheid geluid zou 120 dB zijn. Dat zou wel eens verdraaid goed kunnen kloppen. Ik heb ook ooit een Dog Chaser. Die kan ik horen als ik hem héél dicht bij m'n oor houd. Die geeft ook ongeveer 22000 Hz.
Het apparaatje van Kemo echter, hoor ik aan de andere kant van de kamer al. Hij geeft echt bruut veel meer geluid volgens mij. Ik wil het nog een keer testen met een goede oscilloscoop die gekoppeld is aan een dB-meter. De gevoeligheid van het gehoor zou ook nog een oorzaak kunnen zijn dat ik de Kemo beter hoor dan de Dog Chaser omdat ik de indruk heb (maar dat moet ik nog goed meten) dat de frequentie van de Dog Chaser een tikkie hoger ligt.

Een oplossing voor het 5-seconden-probleem heb ik ook wel. Tenminste, ik wil een schemaatje maken met een NE555 als basis. Ik ben op zoek naar wat schema's.

woensdag 25 maart 2009

Boodschappen met Quemo

Vandaag moest ik naar de stad om wat op te halen. Op de terugweg ben ik bij de supermarkt langs gegaan om een paar last-minute boodschappen te halen.

Met de Versatile was dat een kwestie van klep open, stoel omhoog, spul erin droppen, stoel omlaag, zitten en klep dicht.
Met de Quest gaat het allemaal wat langer duren. Het schuimdekje met de verschillende klittenbandjes (die ik niet eens allemaal vast had zitten en de voorste haal ik niet eens los, daarmee klap ik hem recht naar voren op de neus). Het is allemaal wennen.

dinsdag 24 maart 2009

Oude woon-werk-route nog een keer bekeken

Gisteravond moest ik werken. Zoals ik al aangaf, ben ik met de auto gegaan vanwege de harde wind. En dat leek niet geheel overdreven want de auto werd ook hevig heen-en-weer geschud. Maar goed, de woon-werk-route.

Ik ben langs het stuk woon-werk-route gereden waar ik jaren langs gekomen ben maar wat ik het laatste jaar niet gebruik wegens werkzaamheden.
De ellende is alleen maar erger geworden. Een fietspad aan de ene kant ontbrak al op een bepaald stuk maar nu is er helemaal geen fietspad meer te bekennen.
Een ander, mooi, nieuw stuk fietspad hebben ze om de één of andere reden open getrokken en weer opnieuw geasfalteerd..... maar bij lange na niet zo netjes als het was.

Ik blijf dus lekker de route langs Zwolle centrum nemen want dat rijdt, ondanks de verkeerslichten, beter door.

Verder moet ik toch maar eens na gaan denken over een extra claxon op m'n fiets. Maar dan wel een ultrasone claxon van 23 kHz.
Ik heb wel zo'n 'dog chaser' maar die is volgens mij niet luid genoeg om onder m'n fiets te monteren. Ik wil eigenlijk een speakertje hebben die echt een hels kabaal (voor honden) produceert. Alleen waar haal ik die vandaan?
Ik heb gekeken op http://www.sonitron.be maar daar kon ik niets vinden wat 23 kHz kan produceren. Op http://www.conrad.nl heb ik een Piezo-tweeter-hoorn (Bestnr.: 333328 - 89) gevonden die gaat van 3 kHz tot 40 kHz maar over geluidssterktes, gewicht e.d. kan ik niets vinden.
Kant en klare apparaten zijn er ook maar ook minder geschikt volgens mij.
Speakers kan ik nog wel eens vinden maar dan moet er ook weer een toongenerator bij die 23 kHz produceert en het juiste vermogen levert en daar heb ik weer weinig/geen kaas van gegeten....

maandag 23 maart 2009

Wat ze zeggen (1 en 2) en meer

Eerst maar 'wat ze zeggen'.

Toen ik vandaag naar huis reed, stond ik op een gegeven moment stil bij verkeerslichten. Schuin achter me stonden een paar puberjongens van een jaar of 15 te wachten. Ik hoor een opmerking in de geest van 'vet ding'. Positief. Daarna hoor ik 1 wat mompelen tegen zichzelf. Hij ziet iets wat hij kent... en op een gegeven moment hoor ik een mompelende 'Nemo'. Dat wordt gevolgd door een opgewekte, iets hoger klinkende 'Finding Nemo!!' Maar hij lijkt zich bewust te worden van z'n vrolijke uiting want direct daar weer achteraan volgt met een stoere bromstem 'Hm.... moet je ook dom voor zijn'.

Verder waait het vandaag een fors stuk harder dan voorspeld. Er werd een windkracht 5 verwacht maar dat was toch echt wel heel wat meer. Een 6 of 7 komt meer in de buurt.
Maar m'n dakje heeft het zonder problemen doorstaan.
Vanavond moet ik ook werken maar neem voor de veiligheid toch maar de auto.

Tot slot nog wat fraais over honden. Velomobielen en dieren gaat vaak niet zo best.
Ik reed vlak bij huis op een combinatie van een voetpad/fietspad. Het fietspad ligt in het midden met aan beide zijden een smalle strook voor voetgangers.

Ik reed gewoon rechts en naderde een man met hond, voor mij gezien aan de rechter kant lopend. De hond was niet aangelijnd, terwijl dat wel moest.
Omdat ik inmiddels al een keer een minder aangename ontmoeting met een hond gehad heb, heb ik zeker nu gewoon afstand bewaard door helemaal links te gaan rijden. Dat kon want tegenliggers had ik op dat moment niet. Verder heb ik vaart geminderd.

En jahoor, m'n vermoeden werd waarheid. De hond bleef niet netjes bij baasje maar sprintte in mijn richting. Ik ben dus in de ankers gegaan (wat ik al veel vaker gedaan heb voor honden en tot dusver succesvol op die éne hond van onlangs na). Ik brulde (toch) geschrokken naar de baas dat hij z'n beest moet aanlijnen omdat ik hem er anders nog een keer onder zou krijgen. Hij mopperde wat, alleen wat kon ik niet horen.

Ik ben omgekeerd om het gesprek nog een keer proberen aan te gaan, goed, deze keer een wat betere poging een _gesprek_ aan te gaan. Wederom heb ik aangegeven dat het verstandiger is dat hij z'n hond aanlijnt en dat ik al een keer een onfortuinlijke ontmoeting gehad heb met een hond. 'Je moet normaal rijden!' was z'n enige reactie. Nja, dan ga ik toch normaal rijden? geen vaart minderen, niet rechts gaan rijden en ook niet in de ankers gaan. "Dan wals ik er wel overheen! Ik rijd normaal. Jij bent hier degene die de regels overtreedt!" was m'n reactie die weer een uiting was van m'n kwaadheid.
Ik weet het, ik moet me niet kwaad maken. Maar niemand heeft er iets aan als ik dat beest schep. Het dier kan er niets aan doen maar is wel het grootste slachtoffer. Hij zal niet blij zijn als ik z'n hondje ram. Ik zal niet blij zijn want een onschuldig dier pijn doen is zeker niet m'n intentie (dus een volgende keer zal ik vast weer remmen, zoals ik altijd doe) en ook schade aan m'n fiets heb ik weinig trek in.

Mensen, houd die beesten toch aangelijnd, en dan wel KORT. Dat scheelt een heleboel ellende en kan zelfs een bekeuring schelen, ook al gebeurt er (hopelijk verder niets ernstigs).

zondag 22 maart 2009

Bel, accu-indicator en alarmindicatieLED

Vandaag heb ik een paar kleine klusjes uitgevoerd aan Quemo.

In de eerste plaats de bel. Die deed het soms goed 'trrriiiiing' maar vaker gaf hij meer een 'kggrrrr' geluid. De metalen dop raakte soms de kunststof onderkant waardoor hij niet goed kon trillen; hij werd gedempt. Ik heb daarom een nieuwe bel gekocht. Alleen goede, luide bellen zijn soms lastig te vinden. Bij de fietsnemaker heb ik een bel gekocht die het 'kggrrr'-probleem niet had om te monteren.

Dus heb ik de oude bel uit de Quest gehaald en de nieuwe gemonteerd. Daarvoor moest nog even een klein gaatje in het duimknopje geboord worden zodat ik een touwtje erdoor kon halen. De oude bel heb ik maar eens bekeken. Toen kwam dus het 'aanlopen' aan het licht. De oude bel geeft echter heel wat meer geluid dan de nieuwe dus heb ik op de gok een paar forse meppen op de metalen dop gegeven (dop van de bel gehaald en op de grond gelegd) zodat het midden van de dop wat omlaag gedrukt werd waardoor de rand van de dop meer van de kunststof onderkant zou komen te zitten. En dat is gelukt. Nu kan de dop draaien wat hij wil maar de kunststof onderkant raakt hij niet meer.
De nieuwe bel heb ik daarom weer uit de Quest gehaald en de oude weer gemonteerd.

De blauwe alarmindicatieLED deed het afgelopen week ineens niet meer. Op het werk heb ik toen een normale, diffuse rode LED geplaatst. Alleen gaf deze niet voldoende licht. Dus heb ik thuis een felle rode LED gemonteerd. Nu zien of die het niet ook gaat begeven. Mocht dat wel gebeuren, dan ga ik een LM317 gebruiken om de stroom te begrenzen. Maar eerst maar eens zien of die blauwe LED gewoon een slechte geweest is en dat het dus puur toeval geweest is dat hij het begeven heeft.

Tot slot heb ik de accu-indicator afgesteld. Dat had ik met deze nieuwe nog niet gedaan. De bovenste LEDs van 'vol' gingen vaak niet branden. Nu heb ik ze ingesteld op de 'vol'-spanning van de accu's.
De rechter accu heeft vol een spanning van 13,18V. De ondergrens heb ik ingesteld op 9,5V. De bovengrens heb ik ingesteld op 12,81V
Waarom 12,81V? Omdat het weinig zin heeft om de bovenste LED pas te laten branden als de accu net vol is want na een héél klein beetje leeglopen zou dan de bovenste LED al uitgaan. Dus heb ik de volgende berekening toegepast:
(13,18V - 9,5V) / 10 = 0,368V per LED
De bovenste LED moet dus gaan branden bij 13,18V - 0,368V = 12,81V

Okee, klaar ben ik nog niet want de linker indicator moet nog. Maar daarvoor moet de accu eerst vol zijn. Maar daarbij ga ik hetzelfde doen. De 'volspanning' zal ik daarna nog even toevoegen aan dit bericht.

[update]
Linker accu:
Vol: 14,22V
Indicator laag: 9,5V
Indicator hoog: 13,75V

Rechter accu:
Vol: 13,18V
Indicator laag: 9,5V
Indicator hoog: 12,81V

Nog 7 nachtjes slapen....

Nog 7 nachtjes slapen en dan is het weer Landelijke Ligfietsdag. Ik ga dan met Quemo naar Dronten om een tocht mee te rijden.

Zijn er meer (al dan niet) liggers die nu al weten dat ze dan ook naar Dronten gaan?

zaterdag 21 maart 2009

Quemo doet aan Hyves

Tjonge, dat het er toch nog een keer van mocht komen. De eigenaar van Quemo is aan het Hyven geslagen.

De gebruikersnaam Quemo was al bezet. Dus is er het serienummer van de fiets aan toegevoegd:

Quemo304

Vriendjes worden met Quemo?

Nieuwe fiets, nieuwe bank, nieuwe pas

Ik ben altijd bij de Postbank geweest. Dat is nu ING geworden. Daarom krijgen alle Postbankklanten binnenkort een nieuwe pas.

Omdat ik op mijn Postbankpas een afbeelding van m'n Versatile had staan, maar nu een Quest en omdat er toch een nieuwe pas aan zit te komen, heb ik maar vast een nieuwe pas besteld met Quemo erop.

Ik heb de fiets mee het park in genomen om daar wat foto's te schieten. Een paar op een verhoging en meer van onderaf geschoten en een paar bij een veldje krokussen, iets meer van bovenaf.

Het is de volgende foto geworden:

vrijdag 20 maart 2009

Nog meer stickers

Vandaag ben ik nog een keer naar De Kleine Reclame geweest. Afgelopen woensdag had ik geen geld bij me omdat ik in de veronderstelling was dat ik kon pinnen. Dat bleek niet het geval.

Maar omdat het een latertje is geworden, zijn ze er ook niet meer aan toe gekomen om een sticker met hun naam/logo op de fiets te plakken. Ook 'Quest' en 'Velomobiel.nl' ontbraken nog. Verder wilden ze graag foto's van m'n fiets hebben. Ondermeer om op hun website te plaatsen. Daar maak ik uiteraard geen probleem van.
Gisteren heb ik wat foto's geschoten van overdag, eergisteren foto's van het proces en foto's in het donker. Materiaal genoeg dus. Dat heb ik voor ze op een CD gebrand.

Vanmiddag ben ik vanuit het werk naar ze toe gereden om de zaken af te handelen.

Bij De Kleine vonden ze het zonde om het mooie patroon van 'Quemo' te doorbreken. Maar toch hoort het type en merk op de fiets thuis. Ze hadden wel een suggestie waar het het best geplaatst kon worden zonder de patronen al teveel te onderbreken.
Het logo heeft een plaats gekregen op de oranje retroreflecterende sticker op de achterkant. Het hoefde niet van ze, een sticker van het bedrijf op m'n fiets, maar ik vind dat ze zulk mooi werk geleverd hebben, dat een stukje reclame best mag. Met de Alleweder heb ik destijds ook rondgereden met hun naam op de fiets. En ik heb de naam ook regelmatig horen noemen toen wildvreemde mensen m'n Alleweder bewonderden. Reclame op een velomobiel werkt dus echt wel, in die zin dat mensen het zien.

'Quest' heeft een plekje gevonden aan de voorkant van het grote witte vlak. 'Velomobiel.nl' zit in de staart. Zoals gezegd, de reclamesticker zit op de achterkant.

Maar ik had nog een sticker die ik wilde plaatsen: een knalgele sticker met daarop 'Elektronisch beveiligd'. Maar dat breekt het geheel wel heel erg bruut. Daarom hebben ze bij De Kleine ook nog even de tekst voor me uitgesneden om dat op de fiets te plaatsen zodat het niet een te bont geheel werd. Deze tekst heeft plaats gevonden onder het instapgat.

donderdag 19 maart 2009

De bevalling

De totale bevalling van Quemo is niet geheel vlekkeloos verlopen. Het spuiten van de oranje kleur is niet geheel volgens wens verlopen bij de spuiter. Het maken en plaatsen van de elektronica heeft meer dan 2x zoveel tijd in beslag genomen als gepland. En ook het bestickeren ging minder vlot dan gewenst.

Gistermorgen wilde stickerbedrijf De Kleine starten met het snijden van de stickers. Maar bij het nader bekijken van het (door mij) aangeleverde bestand, bleek deze verre van 'egaal' te zijn. Uitvergroot zouden enorm veel happen en punten zichtbaar worden aan de randen. Zonde natuurlijk om een fiets eruit te laten zien alsof hij door ratten aangevreten is.

De Kleine is vervolgens aan de slag gegaan met het bijwerken van de afbeelding zodat deze geschikt zou zijn om te snijden en dat mooie, strakke lijnen eruit kwamen.

's Middags ben ik zo vlot mogelijk naar De Kleine toegegaan om het proces te volgen.
Ze waren net klaar met het verbeteren van de tekening en hadden de eerste stickers uitgesneden. Als eerste werd de staartvin geplaatst.


Daarop volgden ook de gemakkelijker te plaatsen zwarte delen op de onderbak.


Tijdens het plakken werd me gevraagd wat voor kit er tussen de bovenkap en onderkap zat. 'Toch geen siliconen hè?' Ik antwoordde dat het wel siliconenkit was. 'Dat meen je toch niet hè?'
Het probleem is dat stickers echt voor geen meter willen hechten op siliconenkit. Tip dus voor toekomstige stickerplannen: eerst de fiets laten bestickeren, daarna pas de top op de onderbak kitten.

De bovenkant volgde. Dat is een groter probleem omdat de afbeelding die ik gekozen heb, een 2D-afbeelding is maar de fiets is 3D. Met de hand zijn vervolgens lijnen uitgezet op de bovenkap om die stickers daarna met de hand te snijden.



Eerst volgde een mal.


Daarna de sticker die vervolgens gesneden werd op de fiets. Deze plek is de enige waar zwart op wit gestickerd wordt, de rest van de fiets is wit op zwart gestickerd.


Met witte vlakken krijgt hij direct meer smoel. Die halen de boel mooi op:


Het werd tijdens het proces maar later en later. Op een gegeven moment was etenstijd aangebroken. Er werd chinees gehaald en ik mocht meeeten. Na het eten werd weer ijverig verder geplakt.

Met name de voorste ronding over de neus heeft voor problemen gezorgd. 3x is wit folie erop geplakt voordat het goed zat. De zwarte folie was te stug om de ronding te volgen, ook na verwarmen. Voor mij hadden ze speciaal 6 meter zwart retroreflecterend folie gekocht wat vervormbaar is. Maar ondanks de betere eigenschappen van dit folie in vergelijking met het standaard retroreflecterende folie, kon het niet voldoende vervormd worden om netjes aan te sluiten bij de bovenkap.
Toen het witte erop zat, is er met zwarte 'biezen' langsheen geplakt. En ook dat is een paar keer verkeerd gegaan. Het zwarte folie hecht enorm snel en enorm goed. Eenmaal vast valt het ook bijna niet meer los te krijgen. Daarom werd er ook een paar keer wat folie verknald. Het is bijna onmogelijk om èn in één keer de boel op de plek te krijgen èn dat zonder vouwen èn dus over de ronding heen.
Uiteindelijk was alle 6 meter folie op. Het is allemaal goed gekomen maar wel pas om 22.00h

Ondanks wat tegenslagen leken ze er toch ook wel plezier in te hebben. Telkens als de fiets weer een stapje verder was, werd er gekeken naar de vooruitgang. Eerst de vormen/lijnen die zichtbaar werden, de retroreflecterende werking die goed zichtgbaar was en later toen het wit meer contrast gaf.

Het was me al duidelijk maar het is me nog een keer goed duidelijk geworden hoeveel werk het is en dat bestickeren echt een vak apart is. Mijn fiets is enorm arbeidsintensief geworden.

Morgen ga ik langs om ze foto's te geven van m'n fiets. Die willen ze graag gebruiken voor op de website. Altijd leuk om ook iets 'aparts' te laten zien. Verder moet er natuurlijk nog wel een stukje reclame op. Met de Alleweder heb ik destijds reclame voor hun goede werk gemaakt. En ook nu wil ik dat weer graag doen. Vol overgave hebben ze zich op mijn fiets gestort om het tot goed en mooi einde te brengen. En dat is ze gelukt. De Kleine, bedankt! Jullie hebben weer laten zien dat jullie je vak goed verstaan.








woensdag 18 maart 2009

Ik noem hem Quemo



Ik denk dat de lezer niet veel verbeelding hoeft te hebben om te weten hoe ik aan de naam gekomen ben.
Na een lange tijd te hebben nagedacht over het uiterlijk van m'n Quest, ben ik hier op uitgekomen. Hoe?
Het dierenthema wat je bij wat meer velomobielen ziet, spreekt me wel aan. De dalmatiërquest, de koequest, de giraffequest, de tijgerquest, de zebraquest, de haaiquest en de lieveheersbeestjesquest. Van Kees v. M. heb ik een keer begrepen dat zijn Quest met het koe-uiterlijk positiever werkt op de omgeving dan de kale witte Quest die hij eerst had. Ik wilde ook wel graag iets 'ontwapenends' hebben.
Gezien ik ook nog eens dol ben op tekenfilms en dus iets in het dierenthema wilde, kwam ik uit op Nemo uit de film 'Finding Nemo'.

De naam leent zich ook aardig om een samenvoeging te maken van Quest en Nemo. Koppel ze en het wordt dus Quemo.

Ik ben voor de zekerheid op internet aan het zoeken gegaan naar de eventuele betekenis(sen) van het woord, mocht het bestaan (in andere talen). En het bestaat.

Quemo schijnt Spaans te zijn en betekent zoiets als 'branden'. De exacte betekenis is me niet duidelijk. Wel dat het ook het 'branden' is in 'branden van verlangen' maar mogelijk ook 'branden' met vuurverschijnselen.

Babelfish zegt:
quemo = I burn

Worldlingo zegt:
'ik brand'

Mijnwoordenboek zegt dat quemo komt van quemar:
'quemar (ww.)
branden, verbranden, verassen, cremeren, aanwakkeren, stoken, opstoken, aanblazen, poken, aanstoken, oppoken, uitbranden, opbranden '

Maar zoeken we verder op internet, dan kom je ook dit tegen:
1. quemo
One who is acting as the queen of emo.
Her boyfriend dumped her yesterday and she has been quemo ever since.

Iemand heeft me ook het volgende gezegd:
Quamar kan zowel transitief als intransitief gebruikt worden. Dus, als er geen object is, en je hebt de eerste persoon enkelvoud "quemo", betekent dat meer iets als "ik ben heel erg heet". In het Nederlands klinkt dat suf, maar afaik heeft het in het Spaans o.a. hetzelfde gebruik als "I'm hot!". En dat klinkt best aardig voor een oranje, snelle fiets imho

Dat klinkt heel wat positiever en leuker.

Wat het ook betekent, het boeit me niet. Quemo is gewoon een samenvoeging van Quest en Nemo (uit Finding Nemo). En ik hoop dat ik met de extra zwarte en witte banen toch een geslaagd, herkenbaar uiterlijk heb gecreëerd dat tevens ontwapenend werkt èn ook nog eens goed opvalt.

Gelukt? Zeg het maar.

Wat betreft die bevalling? Dat zal ik in een later bericht vertellen. Maar het feit dat ik nu pas het bericht plaats, zegt denk ik genoeg. Ook meer foto's zullen volgen.

dinsdag 17 maart 2009

Velomobielloos

Morgen gaat het dan eindelijk gebeuren. Na lang knutselen en wachten, is m'n fiets morgen eindelijk klaar.
Vandaag heb ik hem na het werk bij De Kleine gedropt en de spiegels en het dakje verwijderd. Morgen gaan ze zich dus heerlijk uitleven op m'n fiets. Het gaat vermoedelijk een echte 'eyecatcher' worden volgens 1 van de mensen van De Kleine. En dat is dus ook de bedoeling.

Vandaag en morgen kunnen er dus nog gokjes naar de naam/het uiterlijk worden genoemd. Prijs? Puur de eer ;-)

Maar ook ik ben razend benieuwd hoe het uit gaat pakken. Ik heb wel een foto-impressie gemaakt maar dat wil nog niet zeggen dat het ook zo gaat worden. M'n wensen zijn doorgegeven en genoteerd. Morgenmiddag kan ik hem ophalen.

Spannend!!!!

maandag 16 maart 2009

Elektronica en geknutsel

Gisteren en vandaag heb ik de elektronica verbeterd. Op de rechter wielkast zit nu een dubbele USB-aansluiting. De ene aansluiting zal voor m'n mobieltje worden, de andere kan gebruikt worden om bijvoorbeeld m'n bleutooth headsetje te laden, mocht het een keer nodig zijn. Maar er zijn natuurlijk ook andere toepassingen te verzinnen.

Het nieuwe rechter dashboardkastje is een stuk beter. De elektronica is dan wel hetzelfde maar de indeling is gewoon een stuk praktischer. Ik kan nu gewoon veel gemakkelijker bij de sleutel komen en ook het laadpunt is nu goed bereikbaar.

Verder heb ik nog wat andere zaken gedaan. Vanmorgen ben ik naar het werk gereden met het dekje onder de neus gedrukt. Alleen schuift het dekje steeds tegen m'n voeten aan. Niet handig natuurlijk. Er zitten wel 2 stukken klittenband tegen de onderkant van de bovenkap gekleefd maar daar heb ik niets aan; ik moet het dekje totaal anders plaatsen dan standaard het geval lijkt te zijn. Dus heb ik de rand van het instapgat van nog 2 stukken klittenband voorzien waar ik het dekje aan kan monteren.

Nog meer klittenband heb ik gebruikt tegen de linker wielkast, daar staat nu een open geknipte PET-fles met plakspulletjes. Ook heb ik klittenband gebruikt voor het mapje met de velomobielfolders. Die zit nu rechts gekleefd. Direct heb ik ook de Ski-Mounti een plekje gegeven. Verder heb ik links onder de rand nog een brillenhoesje geplaatst met m'n reservebril.

Tot slot heb ik m'n fiets nog even gewassen want morgenmiddag breng ik hem naar het bestickerbedrijf. Daar zal de Quest dan van dinsdag op woensdag overnachten om woensdag van stickers te worden voorzien. Eindelijk!

zaterdag 14 maart 2009

Gebreken in de elektronica

Na een tijdje te hebben gereden met m'n fiets ben ik erachter dat ik toch nog wat dingen met de elektronica heb die me niet helemaal zinnen.

Het alarm is bedoeld voor een echte contactsleutel. En dat heb ik dus niet in m'n fiets. Als ik bijvoorbeeld een afstandbediening wil toevoegen, dan kan dat niet met de huidige elektornica. Ook als de afstandbediening niet meer werkt, dan kan ik de fiets niet meer van het alarm af krijgen. Goed, het kan wel maar dan heb ik ook geen verlichting meer. Dus daar ga ik nog een work-around voor maken. Alleen moet dan de alarmdoos uit de fiets gehaald worden. Geen leuk klusje ben ik bang maar het moet toch maar.
De work-around is ook niet praktisch in de bediening, maar dat hoeft verder ook niet. Maar goed, daar ligt dus nog een werkje op me te wachten.

Wat me ook niet zint, is dat ik nog geen echte USB-aansluiting heb in m'n fiets. Nu doe ik het met de 12V sigarettenaansluiting. Dat betekent snoeren die los in de fiets liggen. Op zich niet zo'n punt alleen komen die snoeren soms onder de zitting. Dat gaan de snoeren niet overleven. Verder is wat ik nu gebruik een 12V sigarettenUSBstekker die in een bus gedrukt zit. Dat wil nog wel eens wat los schuiven waardoor er slecht contact is en m'n mobieltje alsnog geen voeding krijgt. Dat is ook niet handig en moet dus beter.

De accu-indicatoren wil ik ook nog een keer opnieuw maken maar nu met nauwkeuriger regelbare potmeters.

Tot slot zinnen de posities van bijvoorbeeld de sleutel en het laadpunt in het rechter dashboardkastje me ook niet.

Ik ben nog steeds aan het kijken hoe ik de indeling beter kan doen. Duidelijk wordt wel dat ik een nieuwe ga maken met de sleutel en het laadpunt op een andere plek. Direct komt er een extra 12V aansluiting die naar een doosje op de rechter wielkast gaat. In dat doosje monteer ik een dubbele USB-aansluiting.

Wat ik mogelijk ook anders aan zou pakken is het standlicht. Die geeft voor mijzelf nagenoeg geen licht. Ik zou het nog een keer met mist moeten testen want met de Versatile heb ik onder die omstandigheden nuttig gebruik kunnen maken van de 5mm LEDs. Nu zitten er Luxeons voor in de plek en die hebben geen bundeling van licht zoals de 5mm LEDs.

Verder werkt alles naar behoren.

vrijdag 13 maart 2009

Nachtelijk ritje

Het aantal kilometers deze maand zou wel eens een aangename hoeveelheid kunnen worden. Ik heb nu heel wat langere (langere, geen lange) ritjes gereden.

Gisteren nam een collega afscheid. Na het werk volgde een feestavond in Elburg. Omdat ik er alleen (zonder vrouw) naartoe ging, kon ik lekker met de fiets.
Het ritje Wezep-Elburg was nog met licht.
Toen ik de gemeente Elburg binnenreed, dacht ik er wel bijna te zijn. Dat was toch even anders. Ik werd om Elburg heen geleid om uiteindelijk aan te komen bij Flevoweg 5.

De terugweg begon om 23:30h. Uiteraard was het toen al donker. M'n GPS stuurde me via dezelfde weg terug totdat ik op een bekend punt kwam. Daar werd ik op een rotonde rechtsaf gestuurd, richting 't Harde. Dat kon niet kloppen. De omgeving ken ik daar redelijk. Er zijn binnendoorwegen voor de fiets maar de gemakkelijkste weg was absoluut de Zuiderzeestraatweg afrijden. De afslag die m'n GPS aangaf, heb ik dus niet genomen. Ik vermoedde op de A28 uit te komen. En tja, dat mag met de fiets nog altijd niet. Ook niet met een driewielige (lig)fiets van meer dan 75 cm breed.

Omdat het vrij laat was, was het heerlijk rustig op de weg/het fietspad. Onderweg werd ik wel met enige regelmaat ingehaald door collega's die met de auto waren. Dat ik duidelijk te zien ben bleek wel uit de groetende claxonsignalen die ik kreeg.

Grote stukken reed ik met 35 km/h. Soms minder, met 30 km/h als ondergrent maar soms ook harder met soms 45 km/h op de teller. De Quest rijdt heerlijk vlot, dat is duidelijk.

Thuis aangekomen ben ik vergeten het totaalgemiddelde van de dag te noteren. Ik weet nog wel dat ik tussen Oldebroek en Wezep een gemiddelde van 28,3 km/h had voor de ritjes van de dag. Wel weet ik dat ik 62 km gefietst heb gisteren.
Ook weet ik dat ik gisteravond nog wel weer een keer tegen de beperkte wieluitslag van de Quest aanliep (of eigenlijk de wielen tegen de wielkasten). Ik miste op een gegeven moment een afslag op een rotonde. Toen moest ik toch echt 2x steken om alsnog de afslag te kunnen nemen.

Hoe dan ook, 's avonds rijden blijf ik prettig vinden zolang de weg maar lekker voorspelbaar (rechtuit) is. Gewoon de beentjes lekker rondbewegen en jakkeren maar.

De oorzaak van de enorme route rondom Elburg en de afslag richting 't Harde is me ook duidelijk. M'n GPS stond blijkbaar op 'auto' ingesteld en wilde me inderdaad via de A28 sturen.
Het rondje rondom Elburg vond ik trouwens geen probleem. Het waren langere, rechte stukken. Liever dat dan kriskros door Elburg rijden met om de 30 meter een afslag.

woensdag 11 maart 2009

Bagage

Morgen moet redelijk wat bagage meezeulen naar het werk. Ondermeer m'n fotospullen.

Met de Versatile drukte ik de fototas zo rechts van het achterwiel. Bij de Quest gaat dat niet lukken. Rechts niet tenminste. Maar links leek mij ook niet te gaan passen. Maar vandaag ben ik ter voorbereiding maar eens wat aan het passen en meten gegaan. Ik ben eerst met 2 oudere, kleinere fototassen naar buiten gegaan met de intentie om die 2 te gaan gebruiken. Maar eenmaal bij de fiets, begon ik te twijfelen. Zou m'n grote tas echt niet passen? Ik heb hem erbij gepakt en waarachtig.... ook die past naast het achterwiel van de Quest. Dat is dus een grote meevaller.

Ik heb de fietspomp trouwens een beetje anders gepositioneerd. Hij lag eerst op de bodem, links van het achterwiel. Maar dat neemt teveel ruimte in beslag. Ik heb hem daarom omhoog getild en met klittenband aan de dwarsbuis gemonteerd. Het andere uiteinde van de fietspopmp ligt nog wel op de grond, maar dan redelijk bij de achterkant van het achterwiel in de buurt. Ik houd nu heel wat mooiere ruimte over zonder dat de pomp in de weg zit.

Maar er moeten morgen ook nog 2 pakketjes boeken mee. Die druk ik vast ook wel ergens weg.

maandag 9 maart 2009

Wind en dakje

In verband met de aanrijding met de hond vanmorgen, ben ik vanmiddag vanuit het werk naar Dronten gefietst om bij Velomobiel.nl te laten kijken naar m'n fiets. Ik heb nog geen ervaring met het glasvezelgebeuren en weet dus ook niet goed hoe ik beschadigingen kan ontdekken.

Ymte heeft gekeken en ziet verder geen schade aan mijn fiets. Ik zag bij ze een paarse Quest staan met schade. Daar kon ik dus goed zien hoe je breuken kan herkennen. Het licht schijnt dan van buiten naar binnen door de gelcoating heen of ontbreekt de gelcoating mogelijk helemaal. De lak zal dan barsten hebben.

Maar goed, het is in mijn geval dus alleen een lakschade op een klein plekje.

Er stond onderweg flink wat wind. Ik heb die wind grotendeels recht van voren of van achteren gehad. Naar Dronten toe had ik op de Flevoweg de wind pal op kop. Dat heb ik gedaan met snelheden van 30 tot 35 km/h. Teruggaande had ik de wind dus in de rug en heb ik grotendeels 35 tot 40 km/h gereden. Dat ging heerlijk vlot dus.

Het dakje is mooi blijven zitten met m'n zelfgebouwde haak. Alleen in de laatste bocht voordat ik bij VM.nl was, hoorde ik wat klittenband losgetrokken worden maar het elastiek tok het dakje weer netjes terug op z'n plek. Tot dusver is de uitbreiding van het dakje dus geslaagd.

Weer/nog grieperig en dat is maar goed ook

Vanmorgen had ik wat verhoging. M'n conditie is op dit moment beroerd. Niet helemaal vreemd als je lichaam niet optimaal functioneert. Maar vandaag is dat misschien maar goed ook.

Ik reed naar het werk toe. M'n snelheid lag op 27 km/h. Ik reed met een rustig tempo, gewoon de pedalen rondbewegend. Omdat m'n tempo niet zo hoog lag, reed ik gewoon op het fietspad.
Tussen Hattemerbroek en Wezep zag ik een vrouw met hond (één of andere Retriever) lopen. Zoals altijd passeer ik dan zoveel mogelijk aan de andere kant van het fietspad. Maar voordat ik of het bazinnetje het doorhad, stoof de hond toch nieuwsgierig in mijn richting. Een brute *BONK* was het signaal dat de kop van de hond en de neus van mijn fiets elkaar op niet gewenste manier raakten.

Ik ben direct gestopt. De vrouw kwam naar me toe lopen. Ze verontschuldigde zich. Van haar hond is ze wel gewend dat hij zulke acties uithaalt bij bakfietsen. Dus had ze dit ook kunnen weten en voorkomen. Maar helaas heeft ze de hond toch iets teveel lijn gegund.

Vanuit m'n fiets zag ik de hond nog wel overeind. Het dier leek me niet de jongste meer. Hij keek wat rustig maar beduusd. Geen wonder natuurlijk.

Ik ben uitgestapt en heb de neus van de fiets bekeken. Duidelijk is dat hond en fiets elkaar goed geraakt hebben. Gunstig voor mij, niet voor de hond, is dat hij net onder de rand tussen bovenkant en onderkant van de fiets met z'n kop tegen de fiets is geramd.

Ik kan alleen wat lakschade vinden. Afdrukken van z'n tanden zijn zichtbaar. Op één plek is hij met z'n tand dwars door de lak gestoten.
Van de vrouw heb ik adresgegevens gekregen want ze is ervoor verzekerd zegt ze. Maar ik heb aangegeven dat ik er vermoedelijk geen gebruik van zal maken. Het is niet de eerste kras/buts en het zal ook vast de laatste niet zijn. Alleen als de schade meer blijkt te zijn dan alleen de lak, dan zal ik wel contact opnemen met haar. Maar ik heb zelf dat zitten kijken maar zie zo geen schade aan het glasvezel.



Ik heb de vrouw nog de tip gegeven om eventueel bij een dierenarts langs te gaan met het dier. Voor hetzelfde geld is z'n gebit beschadigd of heeft hij iets in z'n kop gebroken. Ik hoop het niet want dierenleed zou niet nodig moeten zijn.

zaterdag 7 maart 2009

Snorfietsers worden steeds minder fun

Met de komst van de Quest is m'n fietssnelheid beduidend gestegen. Tja, wist ik al. De Versatile is een luxebak, niet zozeer een racemonster. De Quest is zo'n beetje het omgekeerde.

Gisteren was ik ziek. De thermometer gaf gistermorgen een temperatuur van 38 graden celcius aan. Op de heenweg naar het werk heb ik het daarom rustig aan gedaan. Gewoon soepel rondtrappen zonder me echt in te zetten. Tot m'n stomme verbazing had ik wel 30 km/h op de teller staan.

Vandaag ben ik even naar de elektronicaboer geweest om onderdelen te halen voor een nieuw rechter dashboardkastje. De huidige bevalt me niet helemaal. De schakelaar wil ik wat meer naar links hebben en de rechter accu-indicator ben ik nog niet tevreden over. Dus ga ik gewoon een compleet nieuwe maken.

Op de weg naar huis wilde ik nog bij een ander bedrijf stoppen om een 'sigarettenaansteker' te halen. Op weg daar naar toe reed voor mee een kerel op een snorfiets die ruim boven de teogestane 25 km/h reed. Op een rotonde reed hij even vlotjes van het fietspad af, de strook voor auto's op om daar de rotonde te verlaten zodat hij niet achter een fietser 'vast' kwam te zitten (dat trucje haal ik ook wel eens uit). Ik heb de achtervolging ingezet omdat ik wel even benieuwd was hoe hard hij reed.

Toen ik achter hem reed, was ik bij het bedrijf aangekomen waar ik ook nog langs wilde. Het bedrijf leek op een afstand dicht te zijn. Dus kon ik m'n inhaalpoging herhalen. Na 2 bochten kon ik hem inhalen en voorbij steken. Ik gok dat hij tegen de 40 km/h reed. Ik ging er overheen.

Een eind verder moest ik de brug over. Dat remt natuurlijk flink af. Hij verscheen dan ook weer in m'n achteruitkijkspiegels. Maar nog voordat hij me kon inhalen, was ik het hoogste punt voorbij. Tja, dan begint de pret natuurlijk. Stevig aanzetten en hem vervolgens weer volledig zoek rijden.

Dit soort snorfietsen zijn inmiddels niet echt een partij meer.

woensdag 4 maart 2009

Stroomverbruik

Tjonge, de lol kan vandaag niet op. M'n 5e bericht al.

Ik was wel eens benieuwd naar het stroomverbruik van m'n fiets. Daarom heb ik de fiets maar eens aan een voeding gehangen met een (vrij) stabiele 12V. Ik heb de volgende waardes gemeten:



Ik heb de fiets gezekerd met 3,5 A. Dat is dus ruim voldoende.

De accu's die erin zitten zijn elk 3700 mAh. Als ik met de InoLED aan zou rijden en natuurlijk de basisverlichting, dan zou ik een stroom trekken van 533 mA, dan zou ik alleen daarmee bijna 7 uur kunnen rijden. Trek daar wat vanaf voor richtinaanwijzers en rem, dan zit je nog denk ik aan 6,5 uur per accu. Dat lijkt me ruim voldoende.

Met alleen basisverlichting aan (voldoende om gezien te worden), dan zou ik 47 uur op elke accu kunnen rijden. Dat is wel heel erg fors en niet nodig. Maar het lijkt me dus dat ik voldoende capaciteit aan boord heb.

Verder ben ik vanavond naar de stoffenbeurs gegaan in de IJsselhallen in de hoop er 5cm breed zelfklevend klittenband te kunnen kopen voor wat lagere prijzen dan standaard (7 euro per meter per set). Maar helaas. Ik zag op een gegeven moment wel een rol van iets meer dan 4 cm breed. Alleen bleek dat om 2 cm breed te gaan en dan de harde en zachte variant naast elkaar. Tja, dat schiet ook niet op.

Op de heenweg heb ik even geld gepind. Bij de automaat zag ik een ID-kaart op de grond liggen. Ik heb maar even met de politie gebeld met de vraag wat ik ermee moest doen, daar laten in de hoop dat de eigenaar hem nog op zou halen of dat ik hem op het bureau langs moest brengen. Gezien de kaart buiten lag en niet in een bedrijfspand met pinautomaat, hadden ze liever dat ik hem langs zou brengen. Dus heb ik de kaart meegenomen en was ik op weg naar het hoofdkantoor.

Onderweg zag ik op de Twistvlietbrug een witte auto buiten het lantaarnlicht staan op een plek waar auto's niet mogen komen. Dus mijn vermoeden was dat het politie was. En inderdaad, aan de rechterkant stonden 2 agenten fietsers te controleren op verlichting (mij kunnen ze niet aanhouden op het niet voeren van verlichting omdat ik de installatie zo gemaakt heb dat ik rijdend àltijd licht heb). Ik ben bij de agenten gestopt en heb aangegeven dat ik op weg was naar het hoofdkantoor. Ik heb ze ook gevraagd of ik de kaart bij hun af kon geven. Dat was het geval, dus heb ik dat gedaan.

Bestickeren en naam

Eindelijk weet ik wanneer m'n fiets z'n definitieve uiterlijk gaat krijgen. Woensdag 18 maart 2009 gaat De Kleine m'n fiets onder handen nemen. Dinsdag breng ik de fiets naar ze toe zodat ze woensdag de hele dag de tijd hebben.

18 maart zal m'n Quest dan ook z'n naam krijgen.

Er zijn al wat gokjes gekomen naar de toekomstige naam:

  • Garfield

  • Quest van Oranje

  • balletjes van de Koningin
  • (had ik ook al verklapt dat het dat niet was)
  • Oranje

  • 'iets' met http://www.plastickheroes.nl/
  • Accu-indicator afstellen

    Afgelopen week heb ik de rechter accu-indicator wat bijgesteld, tenminste, de bovengrens. De accu's waren na een paar dagen gebruik nog steeds 'vol'. Na bijstellen van de rechter accu-indicator zag ik de LEDjes van die accu-indicator wel zakken. Alleen gebeurde dat sneller dan normaal is. Dus de ondergrens moet ook bijgesteld worden.

    Vannacht heb ik de linker accu volledig opgeladen. Vanmorgen heb ik de instelling bijgesteld. De bovengrens heb ik nu aangepast aan de accu-spanning als die vol is. De ondergrens heb ik gesteld op 9,5 Volt. Bij 9,5V werkt alles nog maar gaan de LEDs van de standlichten en het achterlicht meeknipperen op het ritme van de richtingaanwijzers.

    Momenteel hangt de rechter accu aan de lading. Zodra die vol is, kan ik de boven- en ondergrens daarvan ook nog een keer goed afstellen. Ik ben benieuwd of dat goed gaat of dat die accu-indicator toch rare dingen gaat doen. Die heeft namelijk een hogere waarde potmeter voor de ondergrens. Mogelijk moet ik die nog vervangen door 1 van de juiste waarde. Maar dat zie ik wel.
    Het afstellen wordt trouwens nog wel lastig want ik heb onlangs die potmeter geplaatst omdat de originele het begeven had. Alleen heb ik de 'nieuwe' potmeter in de smeltlijm gegoten en tegen de wand van het dashboardkastje geplaatst. Dus moet ik die potmeter eerst weer 'lossmelten' voordat ik hem kan afstellen.

    Ik haal voor de zekerheid wel een nieuwe potmeter. Maar ik haal verder nog 2x de componenten voor de accu-indicatoren zodat ik desnoods de hele boel kan vervangen mocht het allemaal niet helemaal naar m'n zin zijn.

    [update]
    Ook de rechter accu-indicator heb ik opnieuw afgesteld.

    Dit soort metingen laat direct zien waarom je accu's niet zomaar parallel mag schakelen. De ene accu heeft in volle situatie een accuspanning van 14,11 volt (de rechter), de ander zit op iets van 13,7 volt als ik me niet vergis.

    Ketting

    Vandaag geen woon-werk-verkeer en dus weinig fietsen. Maar er schoot me net iets tebinnen wat ik geloof ik nog niet gemeld heb.

    Afgelopen maandagmorgen heb ik naar het grootste voorblad geschakeld om nog even wat harder te kunnen gaan. Echter liep dat anders af dan gewenst. De ketting wandelde over het grote blad heen om vervoglens te 'ontsporen'. De voorderailleur moet ik dus nog wat bijstellen. De rechter grens moet wat naar binnen gezet worden. Dat bijstellen is overigens een tijd geleden dat ik dat voor het laatste gedaan heb. Verder kan ik er in de Quest ook niet daverend goed bij, dus wat wordt waarschijnlijk prutsen.

    Verder lijkt de ketting tamelijk los te hangen. In bochten hoor ik de ketting met enige regelmaat ergens losjes tegenaan tikken. Waar tegen weet ik zo niet.

    dinsdag 3 maart 2009

    Meer kilometers gemaakt

    Vandaag heb ik flink wat gefietst voor een werkdag.

    Vanmorgen ben ik eerst van huis naar het werk in Wezep gefietst. Goed voor bijna 12,5 kilometer. Ik heb m'n GPS ook ingeschakeld om de fietscomputer te controleren of hij goed geijkt was. Dat bleek niet helemaal het geval te zijn. De fietscomputer gaf een hogere snelheid aan dan m'n GPS.

    Maar in bochten had ik het idee dat de voorbanden wel wat meer lucht konden gebruiken want ik kreeg een wat zijdelings 'rollend' gevoel. Vandaar dat ik op het werk de Halfords hogedrukpomp maar eens geprobeerd heb. Die gaf een druk aan van minder dan 4 bar. Gezien de Kojaks max 6,5 bar mogen hebben, heb ik er flink wat lucht bij gedaan en de boel opgepompt tot 6 bar.

    Ergens 'tussendoor' had ik vrije tijd. Ik ben toen even op en neer geweest naar huis. Dat leverde dus bijna 25 kilometer extra op. De opgepompte banden leverden nu wel de juiste snelheid op; de fietscomputer en GPS gaven (nagenoeg) dezelfde snelheid aan.

    Toen ik klaar was met het werk in Wezep, ben ik doorgereden naar Kampen. Deze rit heb ik gedaan met een forse snelheid. Onderweg zag ik op een gegeven moment een gemiddelde van 33 km/h verschijnen op m'n GPS, die alleen de rit tussen Wezep en Kampen weergaf. In Kampen aangekomen was er nog 31,5 km/h gemiddeld van overgebleven.

    De laatste rit was van Kampen naar huis.
    Thuis aangekomen had ik 68,5 kilometer gefietst met een gemiddelde van 29,2 km/h volgens m'n fietscomputer. Geen beroerd gemiddelde. Hoe het voor de Quest is, weet ik niet maar met de Versatile heb ik maar weinig van dat soort gemiddeldes gereden.

    De plek en montage van m'n GPS/mobiele telefoon lijkt trouwens goed te zijn.

    Wat nog niet goed is, is de afstelling van de accu-indicatoren. De rechter accu-indicator heb ik gistermorgen bijgesteld. Het probleem was dat de accu maar 'vol' bleef. Dat kwam doordat ik de bovengrens te laag had afgesteld. Gistermorgen heb ik die aangepast. Maar het lijkt erop dat de ondergrens nu ook niet goed staat want de accu leek vandaag wel héél snel leeg te lopen. Dat wordt dus toch even nauwkeuriger te werk gaan door eerst de accu's in volle toestand te meten. Ook moet ik de fiets een keer aan een regelbare voeding hangen en dan de spanning langzaam laten zakken tot ik het punt gevonden heb waar de elektronica begint te haperen of de verlichting zichtbaar minder helder wordt. Dat gaat de ondergrens worden.

    maandag 2 maart 2009

    Houder mobiele telefoon/GPS

    Vandaag ben ik weer even bij de ijzerhandel geweest om wat aluminium te halen. Deze keer een strip van 5 cm breed. Ook heb ik meer zelfklevend klittenband gehaald. Dat spul verdwijnt bij mij als sneeuw voor de zon.

    Maar goed, de aluminium strip heb ik wat rond gebogen zodat hij de ronding van de wielkast vormt. Vervolgens heb ik er 2 gaten in geboord. De volgende stap was het vastpopppen van de houder voor m'n mobiele telefoon.
    Tegen de achterkant van de aluminium strip heb ik zelfklevend klittendband geplakt. Op de wielkast heb ik de andere variant geplakt.

    Nu kan ik de houder voor m'n mobiele telefoon lekker stevig, maar niet permanent aan m'n wielkast bevestigen.

    De strip heb ik overigens expres zo lang gemaakt. De wielkasten van de Quest zijn op bepaalde plekken niet echt stevig te noemen (in tegenstelling tot die van de Versatile). Met extra oppervlak waarop de houder voor m'n mobiele telefoonsteunt, maak ik dus gebruik van méér wielkast, wat weer steviger is.

    Ik denk dat ik voor m'n fietscomputer ook nog een nieuwe houder ga maken die ook wat meer oppervlak heeft tegen de wielkast.

    En omdat één plaatje meer zegt dan duizend woorden:



    Een nieuwe op m'n to-do lijstje is het wegwerken van de kras. Ik moet nog op zoek naar een beter passende kleur lak.

    Maar ook heb ik weer een onderdeel weg kunnen strepen.

    Het bestickeren moet ook nog gebeuren. Ik wacht nog op bericht van het bestickerbedrijf.

    zondag 1 maart 2009

    Extra bevestiging dakje klaar

    Zo, dat is ook weer afgerond: het dakje is voorzien van extra materiaal om hem stevig aan de fiets te monteren.

    Zoals gezegd, heb ik met afval ABS van Versatiles een haak gemaakt. Dit heb ik gedaan door 3 rechthoekige plaatjes te knippen, die één voor één te verwarmen en krom te buigen. De eerste om een plaatje van 6mm dik, de tweede om het eerste plaatje en de derde om het tweede plaatje. Daarna heb ik met PVC-lijm de 3 krom gebogen plaatjes op elkaar gelijmd.


    Vervolgens heb ik (na drogen) de haak wat bijgewerkt en overtollig materiaal verwijderd. Ook heb ik een sleuf aangebracht om band doorheen te halen.

    Aan het dakje heb ik 2 plastic gevallen van een tas gemonteerd die gebruikt worden om de schouderbanden op lengte af te stellen. Aan de haak heb ik een stuk elastiek gemaakt en aan het elastiek weer een stuk normaal band, wat in het het plastic tassending moet komen om de lengte af te kunnen stellen.

    Het resultaat is hieronder te zien. Ook zie je het stukje band wat van links naar rechts loopt tussen de punten van het dakje, puur om het dakje automatisch op enige hoogte boven de rolbeugel te monteren.

    En we klussen weer verder

    Vandaag heb ik voor de 2e keer de beschadiging aangestipt met oranje lakstift. Helaas niet dezelfde kleur maar altijd beter dan de witte streep van het glasvezel Ik ga nog wel kijken naar een beter passende lakstift.

    De fiets heb ik wat netter ingeruimd. De reservebinnenbanden lagen nog in de doosjes, die heb ik nu opgepompt en in de buitenbanden gelegd. De Halfords Hogedrukpomp heb ik een plekje gegeven rechts van het achterwiel. M'n muts, handschoenen en kol heb ik in de smurfenmuts gedrukt. M'n jas heb ik boven de beugel, die achter het instapgat zit, gedrukt. Zo blijft er links van het achterwiel heel wat meer ruimte over.

    Verder ben ik aan de slag gegaan met de houder voor m'n mobiele telefoon. De houder heb ik gewisseld met die van de auto. Zo heb ik het toch eindelijk voor elkaar dat ik m'n mobieltje op een fatsoenlijke plek kwijt kan waar ik hem goed kan zien en gemakkelijk kan pakken zonder dat hij in de weg zit. Hij is nog niet geplaatst want om hem te monteren wil ik nog even wat materiaal halen waaronder het onmisbare zelfklevende klittenband.

    Dan het dakje. Dat is ook nog altijd een punt van aandacht. Allereerst heb ik een stukje band voorzien van de harde variant klittenband aan de uiteindes. Deze heb ik aan de flapjes van het dakje gekleefd. De lengte van het band is zodanig dat hij netjes om de rolbeugel sluit en direct de klittenbandjes op de juiste plek houdt. Hierbij blijft er automatisch de benodigde 'kier' tussen dakje en rolbeugel.

    Tot slot nog de haak om het dakje vast te haken aan de rand van het instapgat. Die heb ik nog niet klaar. Wel heb ik een haak liggen maar die is wat aan de zware kant want die is van metaal Daar ben ik niet geheel gelukkig mee. Liever heb ik een gelijke haak zoals Mangorijder Reinier heeft toegepast. Helaas heb ik die haak nog nooit ergens gevonden. Maar ik heb een nieuw idee: gewoon zelf maken.

    Ik heb nog wat ABS liggen van de Versatile. Dat ABS heb ik in een paar stroken van 4 cm breed geknipt. 3 van die stroken heb ik in de vorm van een haak gebogen, zo dat de 3 stroken netjes op elkaar aansluiten. Vervolgens heb ik de stroken op elkaar gelijmd. Dat ligt nu te drogen tot de 3 stroken goed met elkaar verlijmd/versmolten zijn. Dan zal ik het verder afwerken door overtollig ABS te verwijderen en er een sleuf in te maken zodat ik er een band doorheen kan halen.

    [update]

    Ik ben nogal eens een ster in het verkl*ten van sommige dingen. Ik heb daarom 3 van die haken gelijmd. Dan kan ik er dus eventueel 2 verprutsen ;-)