dinsdag 27 maart 2012

Quemo goes amphibious

Klinkt heel heftig maar voordat de lezer zich zorgen gaat maken, nee ik ben niet te water gegaan met m'n fiets.

Maar een collega van me vroeg me of ik m'n fiets tot amfibievoertuig had omgebouwd toen hij dit zag:


Het betreft een enorme vracht piepschuim dozen die ik bij de visboer vandaan heb. Ik heb ze niet nodig om m'n fiets te laten drijven; ik wil ze gebruiken voor een projectje op het werk.

zaterdag 24 maart 2012

Stil

De laatste tijd is het nogal stil op mijn blog. Reden? Met name werk. Druk en vaak 's avonds geen zin of tijd om nog wat te schrijven. Maar ik zit niet stil. Fietsen doe ik in ieder geval nog elke werkdag. Afgelopen week heb ik nog een opgefokte snorfiets de achterkant van mijn Quest laten zien. Ik heb een paar keer forse stukken (voor mijn begrip dan) 45, 50 en zelfs 52 km/h gefietst. Heerlijk, dat frisse lenteweer. Ik heb zelfs al een dag de racekap gedemonteerd en in m'n fiets opgeborgen gehad.

Maar waar ben ik dan druk mee?

Vliegtuigjes maken!
Op internet kwam ik terecht bij een leuk Youtube filmpje:

Eerst dacht ik dat het nep was. Na een paar keer flink vooruit en achteruit spoelen en talloze keren de video op pauze te hebben gezet, begon ik te snappen dat het geen 'fake' filmpje is maar 100% echt. Na wat meer filmpjes te hebben bekeken, kwam ik op een site uit waar heel wat leuk knutselvoer te vinden is:

http://www.sciencetoymaker.org/airSurfKit/

Van het één kwam het ander. Ik ben naar de bouwmarkt gegaan om wat spul te halen om piepschuim te kunnen snijden. Verder had ik het in de planning om een plaat piepschuim te kopen bij de bouwmarkt. Maar dat viel even tegen. Goed, de prijs valt wel mee maar de hoeveelheid niet. Hoezo één plaat? Dat gaat dus met meerdere platen tegelijk. Dat is niet een plaat van 100cm bij 50cm bij 5cm maar een pakket van 5x zo dik, dus 25 cm dik.

Hoe krijg je dat met je Quest mee? (om maar weer terug te gaan naar het onderwerp van mijn blog)


3 spanbanden liggen standaard in m'n Quest. Ze hebben al vaker dienst gedaan om grotere pakketten mee te krijgen. Eerder al een keer een steengril die aan de zijkant van m'n Quest hing te bungelen. Nu een lichter maar wel groter pakket.

Die trekhaak aan de linker kant is ook een mooi punt om iets aan te monteren:



Dan nog even wat leuks over de magneten.
De racekap kan ik met 4 magneten op de neus van de Quest vast'klikken' om te voorkomen dat hij eraf glijdt als ik in- of uitstap. Die 4 magneten zijn bij  normale weersomstandigheden (geen brute wind) zelfs sterk genoeg om met 30 km/h te kunnen fietsen terwijl de racekap op de neus van de fiets ligt. En ja, daar valt uitstekend mee te fietsen.

zondag 18 maart 2012

Toch lek (nummer 33 en 34)

Vanmorgen was mijn band toch weer zacht. Leeg was hij niet maar voldoende druk zat er voor mij in ieder geval ook niet meer in.

Eerst heb ik de binnen-/buitenbandcombinatie van de velg gehaald. Vervolgens heb ik de binnenband weer van flink wat lucht voorzien om de lekplek te vinden.
Direct was gesis te horen. Ik inspecteerde op die plek de buitenband op lekmakers maar kon weinig boeiends vinden. Goed, wel beschadigingen in de band maar de lekmaker zat niet in één van die beschadigingen. Ik trok de binnenband helemaal uit de buitenbant. Dat ging niet vanzelf want op één plek zat de binnenband aardig vastgekleefd in de buitenband. De oorzaak was ook daar een lek. Dit lek was echter mooi gedicht (wel een stuk groter overigens).
De reden dat het andere lek niet gedicht is? Ik kan er alleen naar gissen. Heel bruut veel Racer Sealant zat niet meer in de binnenband maar het zou toch voldoende moeten zijn om het lek te dichten.
Wellicht dat het lek ontstaan is redelijk aan het einde van een rit, waarna de band gelegenheid heeft gehad om leeg te lopen omdat het lek maar weinig Racer Sealant bij zich heeft gehad (als gevolg van draaiing van het wiel).

De binnenband had al 6 plakkers. Daar zouden er nog 2 bij moeten komen. Dat heb ik toch maar niet gedaan. De band heb ik afgeschreven. Direct heb ik gebruik gemaakt van de gelegenheid om maar weer een Kojak om de achtervelg te leggen. Ik heb er nog 2 liggen die ik wil oprijden. Als dat gebeurd is, ga ik waarschijnlijk volledig over op de snelle gripbandjes zoals Furious Fred.

Kilometerstand: 20476
Lek 33 en 34
Achterband: Furious Fred; lek 33 gedicht, lek 34 niet goed genoeg. De fiets was wel rijdbaar.

vrijdag 16 maart 2012

Pap

Gistermiddag heb ik een ommetje gefietst via Kampen. Het was heerlijk weer dus dat moest kunnen. 's Ochtends was ik alleen niet echt lekker vooruit te branden. 's Middags ging beter maar optimaal was het niet. Ik kon niet met goed fatsoen 40 km/h op de teller krijgen; 38 km/h was al zodanig hard dat ik duidelijk voelde dat ik fors wat inspanning moest leveren.

Vanmorgen ging het weer als dikke str*nt door een trechter en vanmiddag was het niet anders. Pap in de benen van het bovengemiddeld zware tochtje van gisteren?
Tijdens het rijden heb ik (gisteren en vandaag) al wel een paar keer op rechte stukken redelijk strak heen en weer gestuurd om te voelen of ik misschien ergens een zachte band had of dat er iets met de sporing was of dat ik misschien zelf gewoon een slechte conditie had en papperige benen had.
Dat controleren van de bandenspanning gaat stilstaand met de hand natuurlijk een stuk beter alleen was ik het telkens vergeten te doen op momenten dat ik naast de fiets stond. En als ik onderweg ben en ik ben aan het rijden, dan rijd ik liever gewoon door in plaats van uit te stappen.
Maar goed, bij het scherpe sturen kon ik niks vreemds voelen. Zowel links als rechts ging mooi strak, teken dat de voorbanden dus in orde waren. Maar ook aan de achterkant kon ik niet echt een dweilerig gevoel ontdekken.

Vlak bij huis kwam ik van de bult naar beneden, dat ging nog wel lekker vlot. Alleen op het fietspad (met voetpad eraan vast in de vorm van een 'voetgangersstrook') reden 2 jonge meisjes met hun skates. Eerst tamelijk breeduit. Ik had al fors vaart geminderd om dat de 2 jonge grietjes (schat ik nog geen 7 jaar oud) veilig te kunnen passeren. De meisjes keken niet op of om maar gingen achter elkaar rijden. Ik trapte de Quest weer op z'n staart en wilde met een grote boog links langs ze inhalen (zo'n 1,5 à 2 meter afstand). Maar toen ik nèt bezig was ze te passeren, knalden de dametjes zonder kijken, blikken of blozen gewoon linksaf. Ik moest vol in de ankers en kon gelukkig de afstand nog op een meter houden. Toen ik stil stond had het voorste dametje pas in de gaten dat ze niet de enige op het fietspad was. Ik heb haar wel even gezegd dat ze natuurlijk wel moet uitkijken als ze afslaat. Ze was al een tikkie geschrokken en aangedaan dus echt brommen heb ik maar niet gedaan.

Thuis aangekomen heb ik er eindelijk aan gedacht om de bandenspanning te controleren. En jawel, de achterband was enorm zacht. Meer dan 3 bar heeft er niet in gezeten. De band heb ik opgepompt. Gesis heb ik niet gehoord. Ik zie morgen wel of er nog lucht in de band zit (en hoeveel). Wellicht dat ik hem moet plakken.