Op het werk zijn momenteel 2 schilders aan het werk. Ze waren nieuwsgierig naar m'n fiets en kwamen na een paar dagen toch maar eens wat vragen stellen over snelheid e.d. Ook vroeg de ene me wat het voorstelde. Ik kaatste de vraag terug. Ik kreeg als antwoord 'Koi-karper'. Maar nee, wel een vis maar géén koi. Toen duidelijk was dat het in ieder geval om een vis ging, was het even luid gelach. De mannen hadden onderling al lopen ouwehoeren over wat het nou was en waren het er niet over eens geworden aan hun reactie te merken.
Kinderen weten doorgaans wèl direct goed te raden wat het voorstelt. Je wil niet weten hoe vaak ik de naam 'NEMO' hoor roepen door kinderen. En zelfs al kan je ze niet horen, dan nog. Afgelopen week moest ik wachten bij verkeerslichten. Van rechts kwam een tourbus met daarin allemaal basisschoolkindertjes. De bus sloeg linksaf en maakte dus een boog voor mij langs. Hoewel ik niet kon horen wat ze riepen, was het me wel volledig duidelijk. Je hoeft geen volleerd liplezer te zijn om het woord 'nemo' van de roepende snoetjes af te lezen.
Het is me inmiddels wel duidelijk dat Quemo erg in de smaak valt bij kinderen. En dat is mooi want een blij kind levert ook al snel een blije pappa/mamma op die minder snel zal mopperen over de aanwezigheid van zo'n raar geval op de weg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten