Te korte armen

Grrrrrrr............

Zowel met auto als met fiets controleer ik vaak m'n verlichting. Tijdens het rijden bijvoorbeeld kijken naar schijnsels op wegdek, bomen, lantarenpalen, andere voertuigen, in ruiten van huizen, etc. Ik rijd namelijk graag met verlichting, overdag maar zeker 's avonds.

Vanmorgen trok ik de fiets uit de garage. Dat doe ik uiteraard terwijl ik buiten de fiets sta. Ik check m'n verlichting. Die is zoals bijna altijd netjes in orde.

Tijdens het fietsen kijk ik op een gegeven moment naar rechts en zie mijn zelf rijden in de weerspiegeling van een donkere auto. Maar...... er klopt iets niet: m'n spiegelbeeld heeft geen achterlicht!
Bij een spoorwegovergang moet ik wachten. Ik klauter gedeeltelijk uit m'n fiets en kijk naar de staart van m'n fiets: inderdaad, geen lichten.

Een eindje verderop zet ik m'n fiets stil onder een viaduct (tja, ik rijd in een watjesfiets en dat doe ik niet voor niets, het sputterde dus is een viaduct een prachtige plek om stil te gaan staan). Na wat frutsen aan stekkers kom ik achter de oorzaak.

Stekker uit het doosje, doosje van de wand. Geen richtinaanwijzers, geen remlicht, geen achterlicht..... duisternis is het enige wat ik achter heb.
Helaas zijn m'n armen te kort om die stekker er weer in te wippen. Verder moet het centraaldoosje ook weer tegen de body geplakt worden; het zelfklevende laagje van het klittenband heeft ook niet het eeuwige leven. Dat wordt dus de top eraf trekken.

Mooi balen want:

1) vanavond heb ik m'n fiets nodig, rijden in donker zonder verlichting is niet toegestaan
2) vanavond kan ik de auto niet nemen want m'n vrouw heeft hem dan mee
3) vandaag de top eraf en er weer op ga ik niet redden, geen tijd voor
4) morgen in m'n vrije dag, tijd genoeg ware het niet dat ik ook de wasdroger onder handen moet nemen want die geeft regelmatig storing. Oorzaak weet ik en kan ik makkelijk verhelpen maar het kost wel de nodige tijd

Toch maar even prioriteiten verleggen: eerst m'n fiets weer in orde maken.