Gisteren ben ik eindelijk weer eens met de fiets naar het werk geweest. Ik heb hiervoor de Versatile van m'n vrouw versteld. Hoewel de zitting heel gemakkelijk te verstellen is in zithoek en in afstand tot de trapas, kreeg ik hem voor mij niet perfect ingesteld. Afstand tot de trappers was geen probleem maar de zithoek wel. Toen ik hem een paar keer lager had gesteld en in de buurt kwam van wat ik prettig vind, zat ik met m'n achterwerk op de bodem in plaats van dat ik in de spanzitting hing. Bij mijn Versatile had ik onder de voorkant van de zitting wat extra busjes om zo de zitting van voren te verhogen zodat de achterkant verder omlaag kon zonder op de bodem te komen. Maar helaas, dat kon nu dus niet.
Tijdens het verstellen betrapte ik mezelf er trouwens op dat ik ineens weer náást de fiets stond. Ik was tijdens het verstellen dus ingestapt en ook uitgestapt zonder ook maar één moment aan m'n schouder te denken. In en uitstappen is dus volledig zonder pijn gegaan. Goed teken dus. Maarja, de Versatile is een stuk beter in- en uitstappen dan een Quest.
Terug naar de zitting. Niet goed afgesteld dus. Uiteindelijk had ik de zitting te rechtop staan maar een tikkie te ver van de trappers af zodat ik wel wat schever kon zitten maar m'n onderrug/achterkant van m'n achterwerk maakte zo geen contact met de zitting. Echt comfortabel fietsen was dat dus niet.
Snelheid lag ook niet daverend hoog. Maar waar lag dat aan? Aan de fiets? Aan de instelling van de zitting? Aan het feit dat ik onlangs vakantie heb gehad en toen een week niet heb gefietst, even wel gefietst heb en toen dus weer een week niet gefietst vanwege m'n schouder? Of lag het aan de 3 diclfenac en 6 paracetamol die ik dagelijks naar binnen werkte.
De rit naar het werk was in ieder geval een behoorlijke slooptocht. Toch heb ik het niet onaardig gedaan gezien de genoemde punten. Teruggaande heb ik toch nog met een gereden gemiddelde van meer dan 25 km/h gereden en met soms kruissnelheden van toch 33 km/h. Met een niet goed afgestelde Versatile, lichaam vol medicijnen, weinig conditie niet slecht.
Met m'n schouder gaat het echt in rap tempo de goede kant op. Ik ben er nog niet maar ik kan hem nu grotendeels weer normaal gebruiken. De Quest heb ik nog niet geprobeerd maar dat ga ik morgen toch maar eens voorzichtig proberen (tips van Peter in gedachten houdend)
Haa Wilfred,
BeantwoordenVerwijderenIk heb ooit een slijmbeursontsteking gehad na een roetsvakantie in Finland, waar volgens de finnen geen, en volgens mijn knieen wel degelijk heuvels van betekenis in de routes waren opgenomen. En dan is een Roets zonder bergverzet niet handig, maar je moet wel door..... Thuis bleek de schade in voornoemd euvel.....Heb er nog best een tijdje mee gezeten, heel raar: fietsen ging prima, uitstappen ook. Maar na een dag werken (veel staan en lopen) kwam ik de fiets niet in, de knie kon nauwelijks ver genoeg buigen door vochtophopingen.
Veel beterschap in elk geval:
Groet van Quesjer