Lek 42: 29080 km

Gisteravond moest ik werken. Toen ik buiten bij mijn fiets kwam, zag ik het direct: achterband helemaal plat.
Omdat het buiten donker, koud en vochtig was, heb ik de fiets lekker naar binnen gereden om daar de band te vervangen.
Het lek lijkt aan de velgkant te zitten want daar zag ik wat Elite Racer Sealant door de binnenband komen.
De rit naar huis ging vlotter dan de heenweg gistermorgen. Dat kan komen omdat ik 's avonds vaak beter rijd maar het kan ook zijn dat het lek gistermorgen al deels z'n effect had, waardoor ik mogelijk met een zachte(re) band gereden heb. Ik was in ieder geval niet vooruit te branden terwijl het gisteravond een stuk vlotter ging.

[edit]
Er zat blijkbaar toch een klein lek aan de buitenkant.

Droge voeten

Ik weet niet of ik de enige fietser ben met angst voor plassen maar gok toch dat er wel meer fietsers last hebben van die angst. Het is gewoon vervelend om natte voeten te krijgen als je door plassen loopt. Het water komt via de zolen naar binnen langs de gaten die gemaakt zijn om de klikplaatjes te kunnen monteren.

Laat ik nou in een wijk wonen waar wateroverlast heel normaal is. Dat is dan geen handige combinatie. Zeker als je weet dat achter ons huis vaak een plas ligt van enkele centimeters diep omdat het water in de grond weg moet lopen in plaats van dat het wordt afgevoerd in het riool. En met kleigrond gaat het wegzakken in de grond gewoon enorm traag.

Maar natuurlijk zijn daar oplossingen voor. Maak kennis met Shimano MT91:

Een mooie stevige bergschoen (waar ik sowieso graag op loop) met Vibramzool en voorzien van Goretex. En wat heb je aan Goretex als je gaten in de zolen van je schoenen hebt? Helemaal geen bal natuurlijk behalve als de schoenen zo gemaakt zijn dat er geen open verbinding (meer) is tussen de onderkant van de zool en de bovenkant van de zool.

In het verleden heb ik al eens eerder van dit soort schoenen gepast maar in m'n geheugen heb ik dan een stel schoenen waarbij de voorkant van de zool dikker is dan de hak aan de achterkant in verband met de ruimte voor de klikplaatjes. Maar ik heb toch nog een keer de schoenen gepast (mogelijk ander of nieuwer model) waarbij de zool wel mooi horizontaal loopt.

Nu kan ik dus wel gewoon door plassen lopen, door sneeuw, door bagger zonder bang te hoeven zijn voor natte voeten zolang het water maar niet hoger staat dan zo'n 10 centimeter want dan loopt het aan de achterkant over de hak/hiel (?) van de schoen.

Het kost wat maar dan heb je ook wat.

Racekap?

Hoezo racekap? Vanmiddag wilde mijn 'racekap' het luchtruim kiezen. Toen ik op het werk net ingestapt was, leek mijn racekap de benen, of eigenlijk, de vleugels te willlen nemen. Een snelle reactie van mijn kant wist dat te voorkomen.

De 12 kilometer naar huis, met grotendeels forse wind in de rug, ging voor mijn gevoel langzamer dan ooit. Met mijn linker hand heb ik het deksel van de racekap omlaag gehouden. Met mijn rechter hand heb ik gestuurd, geremd, geschakeld en richting aangegeven. Mijn linker hand diende dus puur als anker. En ongeveer een kilometer van m'n huis af was dat anker helemaal nodig want een ferme windruk leek bijna het vizier van m'n racekap te willen trekken.

Ik ben zonder kleerscheuren thuis gekomen en Quemo ook maar achteraf gezien had ik misschien toch beter alternatief vervoer kunnen kiezen.

Maar ja, treinen die niet meer rijden, meer drukte wat voorspeld was op de weg vanwege de Goedheiligman, dat maakte de keuze voor alternatief vervoer ook niet echt interessant.

Stil, stiller, stilst?

Afgelopen zaterdag schreef ik over een andere afdichting tussen top en onderbak. ik heb als experiment een strook Bison Polymax aangebracht op de rand. Deze strook Polymax heb ik laten drogen en de volgende dag pas de top erop geplaatst.

Wim waarschuwde me dat de laag Polymax wel eens te dik kon zijn en dat ik een kier zou overhouden. Dit blijkt mee te vallen gelukkig. Wel had ik nog wat achter de hand voor het geval het geen succes zou worden. Bij Velomobielonderden.nl heb ik ooit een rol 0,3mm dik rubber lint gekocht die zijn gebruiken als afdichting tussen top en onderbak. Maar wat ik met name interessant vind is deze tekst:

Met rubber strip kan dat niet meer en het resultaat is dat het kenmerkende rommelende geluid uit het vooronder van de fiets merkbaar minder wordt.

Persoonlijk stoor ik me niet aan het rommelende geluid. Verder heb ik dus ook niet die rubber strip gemonteerd. Toch plaats ik wel een bericht. Waarom dan?

De rubber strip loopt over de volledige breedte van de rand waarmee top en onderbak op elkaar geschroefd worden. De dunne rubber strip zou als demping kunnen dienen bij overdracht van trillingen van onderbak naar top of omgekeerd. Daar zal de genoemde quote vast achter zitten. In mijn geval heb ik geen dempend materiaal over de volledige breedte maar wel een wat dikkere strook vlak bij de rand, de plek waar ik de meeste trillingen verwacht die overbracht kunnen worden. Ik ben echter vaak vrij sceptisch. Ook in dit geval, ook wat betreft de rubber strip.

Gisteren kwam ik op het werk. Even daarvoor had ik een collega ingehaald. Toen ik haar op het werk sprak, kwam ze aan met de vraag 'Heb je wat veranderd aan je fiets? Hij is stiller, ik hoorde je vanmorgen niet aan komen rijden'. Mij is echter niets opgevallen.

Zou het dan toch? Scepsis maakt plaats voor twijfel.

Conditie? Welke conditie?

Tja, dat krijg je ervan. Eerst in de zomervakantie een paar weken bijna niet fietsen, dan een periode wel maar vervolgens weer 4 weken niet fietsen. M'n conditie is momenteel best wel waardeloos.
Vandaag was ik blij met een gemiddelde van 'maar liefst' 26 km/h. Een kruissnelheid van 30 km/h zit er gelukkig nog wel in maar veel meer niet. Brug omhoog is een drama maar omlaag gaat om de één of andere reden wel vlot ;-)

Hoe dan ook: gewoon weer lekker fietsen en die conditie komt wel weer terug. Ik ben in ieder geval heel blij dat Quemo weer in de garage staat of onder m'n kont ligt op m'n ritjes tussen huis en werk.

Top erop kitten of niet?

Toen ik Quemo net had, begonnen de mannen van het bestickerbedrijf te mopperen toen ze in de gaten hadden dat ik siliconenkit gebruikt had om de fiets waterdicht te maken tussen top en onderbak.
Het schadebedrijf gaf onlangs eveneens aan niet zo blij te zijn met de siliconenkit.
Ikzelf heb er niet zoveel problemen mee, ik hoef alleen af en toe door de siliconen te snijden als ik de top eraf wil halen. Maar dat gaat ook niet altijd even simpel. Zijn er dan geen andere manieren?

Jawel, Velomobielonderdelen.nl gebruikt gewoon een rubber strip.
Om te voorkomen dat die rubber strip gaat schuiven gebruiken ze siliconenkit om de strip vast te zetten. Weer die rottige siliconenkit. Maar dat kan natuurlijk ook met andere kit zoals PolyMax.
Zij plakken het rubber vlak bij de boutjes vast met een drupje secondenlijm. Maar dan zit je alsnog met zo'n dun laagje rubber.

Als ik dan toch met kit aan de slag moet en de top volgens Velomobielonderdelen.nl niet vastgekit hoeft te zitten, dan kan ik het ook over een andere boeg gooien:

Een simpel malletje. Wat doen we daarmee? Eerste een strook Polymax op de rand plaatsen. Vervolgens met het malletje eroverheen en dit is het resultaat:

Een mooi helder dun laagje elastisch Polymax wat nu ligt uit te harden voordat ik de top erop plaats. Nu zal de top dus hopelijk ook mooi waterdicht op de onderbak komen te liggen maar alleen met de vele boutjes vast zitten.

En de reparatie?

 Geen ventilatiegat meer gelukkig:

Ze hebben toch wat minder gespoten dan ze eerst van plan waren.
Het spuitwerk is over de hele neus, onder de voorste bestickering door en dan uitgewaaierd richting de vinnen.
Dus alleen de voorste bestickering is nieuw geplaatst. Dit is het kleinste oppervlak aan bestickering maar wel het meest arbeidsintensieve gedeelte om te plaatsen. Van het schadeherstelbedrijf heb ik begrepen dat ze met dat smalle strookje bestickering toch weer een paar uur aan het martelen zijn geweest. En ja, ik wil dat best geloven, ik ben erbij geweest toen ze de fiets de eerste keer bestickerd hebben. Het grootste deel van de fiets ging betrekkelijk gemakkelijk maar met dat laatste stukje, de neus, zijn ze toen ook enorm lang bezig geweest om het erop te krijgen.

Quemo is weer thuis

Vanmiddag heb ik eindelijk Quemo kunnen ophalen. Morgen even de puntjes op de i zetten; de top ligt nog los dus kan ik eventueel wat onderhoud plegen, daarna kan de top er weer op.
Ik denk dat ik deze keer geen siliconenkit ga gebruiken om de top weer waterdicht op de fiets te monteren. Mijn gedachte is om een strookje Polymax aan te brengen maar dan niet om de fiets dicht te kitten. Ik overweeg om dan het strookje polymax er weer grotendeels af te schrapen maar een dun laagje te laten zitten, die te laten drogen en pas daarna de top er weer op te schroeven.

Verder heb ik de indruk dat 1 accu de geest gegeven heeft. De ene accu is bezig met een ontlaadcyclus, die lijkt dus te werken maar bij de andere accu heb ik m'n twijfels. Morgen maar eens zien.

Goed nieuws!

Ik ben zojuist gebeld door het schadeherstelbedrijf. Quemo staat niet meer bij het schadeherstelbedrijf maar bij het bestickerbedrijf. Ik had verwacht dat ik m'n fiets zou krijgen, dan een tijdje wachten voordat de bestickering erop kan. Dat wist ik toen ik de fiets kocht (daarom heb ik ook een tijdje gewoon met een oranje fiets gereden), dat werd ook door het schadeherstelbedrijf nog een keer aangegeven. Bestickering kan niet direct op vers gespoten lak omdat je dan blaasjesvorming kan krijgen onder de stickers omdat de lak nog aan het uitharden is.

Ik heb weinig tijd gehad om contact op te nemen (gisteravond heb ik wel een mail gestuurd) dus is er inmiddels al heel wat tijd verstreken.

Het bestickerbedrijf hoopt maandag met mijn fiets bezig te gaan (wat mij doet denken dat ze de bestanden met het patroon van mijn bestickering nog hebben). Dan zou ik met een beetje mazzel op woensdag mijn fiets kunnen ophalen. Hoewel, dat wordt nog lastig omdat ik 's middags een afspraak heb. Maar wie weet dat ik toch 's morgens dan de aanhanger achter de auto kan hangen en dan de top maar even met tie-wraps op de onderbak vast maak. Op mijn verzoek doen ze de powerleds in de neus niet, dat doe ik zelf.

Maar toch een klein lichtpuntje dus in deze paar minder geweldige weken.

Morgen trouwens een leuke opgave: werken zonder stem. Ik zou vrij kunnen vragen maar ik kan de tijd eigenlijk niet missen dus ga ik met schrijven proberen te compenseren wat ik met de stem niet kan doen.
Maar met het lichtpuntje in het achterhoofd wordt het toch wel een beetje gemakkelijker denk ik.

bah, bah en nog eens bah

Fiets staat bij de reparateur. Hoe ver ze zijn met de reparatie? Geen idee. Ik heb geen moment gelegenheid gehad om te bellen, laat staan om de fiets op te halen. De rest van deze week gaat het hem ook niet worden en volgende week vermoedelijk ook niet. Kind die weer oorbuisjes moet krijgen; 4 dagen naar de haaien. Vergaderingen, extra activiteiten op het werk, vrouw die een begrafenis heeft (waarbij ik dus alleen met de kinderen ben), op dit moment zit ik zelf met een stem die niet meer wil werken (onhandig als je stem je belangrijkste gereedschap is op het werk (nee, ik zing niet)) dus sommige dingen telefonisch afhandelen is er ook al niet bij (nee, ik ben ook geen telefonist), vrouw die een personeelsuitje heeft, ouderspreekavond van de kinderen, al een tijdje hik ik tegen de griep aan maar weggaan wil hij niet maar echt doorzetten ook niet en dan vergeet ik vast nog wat van afgelopen week, deze week en volgende week.

Het is momenteel gewoon even k*t met peren.

en ik mis mijn fiets.......

Wind en waterdicht

Vanmorgen heb ik gebeld met het reparatiebedrijf waar Quemo staat om opgelapt te worden. Helaas is mijn fiets nog niet klaar. De fiets is wel wind- en waterdicht (het ongewenste 'ventilatiegat' is gedicht) maar het spuitwerk moet nog gebeuren.

Ik moet dus nog even geduld hebben. Aan het einde van de week hoor ik meer.

Watje

Vandaag niet met de fiets naar het werk. Storm is de oorzaak? Nee. Dat had het wel kunnen zijn maar in dit geval kán ik de fiets niet nemen want Quemo staat nog bij het schadeherstelbedrijf. Nou had ik natuurlijk wel de Fujin kunnen nemen maar ik ben een watje.

Maar ik hoefde de keuze voor Quemo of ander vervoer niet te maken vandaag. Misschien maar goed ook want stel dat ik wel voor Quemo had gekozen, dan was de kans groot geweest dat hij weer naar het schadeherstelbedrijf had gemoeten. Wat een enorme wind vandaag. Mij teveel om te fietsen achteraf gezien.

Verlossend mailtje

Vanmorgen vond ik een mailtje in mijn inbox. Het mailtje bevatte een paar zeer aangename woorden. Mijn verzekeraar schrijft:

Ik heb bericht van [verzekeraar tegenpartij]. Zij erkent de aansprakelijkheid.

De tegenpartij wilde het de aansprakelijkheid bij mij neerleggen met als argumenten 'te hard gereden' en 'had geen vlaggetje/was te slecht zichtbaar'. Mogelijk had ik ik nog langer mogen wachten op de verlossende woorden als de tegenpartij nog getuigen zou aandragen die gehoord moesten worden.
Maar goed, een verweer ophoesten tegen de genoemde kulargumenten is voor mij niet zo'n heel groot probleem. Met GPS-tracks kan ik heel eenvoudig laten zien hoe hard ik normaal gesproken op de bewuste plek rijd waar 50 is toegestaan maar ik doorgaans de 30 km/h niet eens haal maar waar 22 km/h veel gangbaarder is, soms zelfs ruim onder de 20 km/h. En wat betreft de zichtbaarheid: gewoon naar de plek toe gaan, fiets neerzetten op enige afstand, vanaf de andere kant op fietsersooghoogte een foto schieten en klaar. Desnoods even het o zo vaak aangedragen vlaggetje tegen de body plakken om te laten zien dat die paar vierkante centimeter niet opweegt tegen het totale oppervlak van de fiets MET verlichting en contrasterende kleuren.
Verder zou ik ook nog eens met een (nog nieuw aan te schaffen) camera rond kunnen gaan rijden en commentaren laten horen die ik naar me toe krijg. Overwegend positief overigens maar het draait mij er meer om dat dan wel duidelijk wordt hoe zichtbaar mijn fiets is. Zowel te zien aan reacties van mensen die ik tegen kom in het verkeer als mensen die bijvoorbeeld op het trottoir lopen. Ouders die hun kind achter zich op de fiets aantikken en vervolgens ijverig wijzen naar mij, mensen die 'Nemo' roepen en groeten 'Hallo Nemo!'. Ja, ik ben zeer slecht zichtbaar........ niet dus. Maar goed de tegenpartij kon het proberen.

Maar eindelijk kan ik dan mijn fiets aanbieden ter reparatie.
Vanmorgen heb ik daarom de meeste bouten uit Quemo verwijderd en de fiets naar het schadeherstelbedrijf gebracht. Daar heb ik de laatste 6 boutjes verwijderd en de top eraf gehaald. Direct heb ik nog een keer het verhaal van Velomobiel.nl overhandigt over de te gebruiken materialen.

Quemo gaat dus onder handen genomen worden. Gat wordt gedicht. Bestickering van de voorkant (grootste deel van alle bestickering) wordt verwijderd, dan wordt de voorkant opnieuw gespoten en uitgewaaierd op de plek waar het breedste stuk bestickering zit, ongeveer ter hoogte van de voorkant van het instapgat.

Op mijn vraag of de LEDs ook verwijderd moesten worden, kreeg ik als antwoord dat het niet hoeft maar dat het wel gebruikelijk is om zoveel mogelijk te demonteren voor een zo net mogelijk spuitwerk. Ik heb aangegeven dat verwijderen moeizaam gaat met een zeer grote kans op beschadiging van de LEDs.
De man van het schadeherstelbedrijf vroeg me waar ik de LEDs vandaan had, dan zou hij nieuwe bestellen. Dus gaan ze toch de LEDs uit de neus peuteren en er nieuwe LEDs voor in de plaats regelen. Wel heb ik gevraagd de LEDs los te leveren zodat ik ze zelf kan solderen en monteren.

Ik ben benieuwd hoe lang dit gaat duren. En daarna is het weer een tijdje wachten voordat de bestickering er weer op kan. Ook daarvoor zal m'n fiets dus nog weer enige tijd weg zijn.

Waanbeelden?

Wat die gast in die Peugeot nou gebruikt had, dat weet ik niet maar volgens mij één of ander hallucinerende stof.

In het voorbij rijden hoorde ik hem uit het raam brullen 'He banaan, ik zie je niet'. Ik zag geen bananen wandelen, fietsen, o.i.d., laat staan dat een banaan het zou begrijpen als je iets tegen hem/haar/het zou zeggen. Praten tegen een voorwerp die je ook nog eens niet ziet. Wonderbaarlijk.

Vooroordelen

En jawel hoor, daar zijn ze weer, de welbekende vooroordelen om de schuld maar bij de ander neer te kunnen leggen:

- Je bent slecht zichtbaar want je hebt geen vlaggetje
- Je rijdt te hard

Daar kunnen we natuurlijk eindeloze discussies over voeren. Maar dat ga ik nu niet doen. Ik gooi alleen even wat eruit. Wellicht dat de aanleiding voor dit bericht zich laat raden raden. De aanleiding ligt in het verleden in ieder geval.
Maar de vooroordelen zijn nog altijd vooroordelen en gelukkig nog geen oordelen.

En nu weer aan leukere dingen denken.

Meer liggers

Het lijkt wel of veel mensen hun fiets in de garage/schuur opbergen zodra het najaar is aangebroken. Maar bij ligfietsers zou je bijna het omgekeerde gaan denken.

Afgelopen week dus de bekende rode Quest gezien maar ook een witte Milan. Ik zou nog een bekende Strada kunnen ontmoeten en een 3-tal andere Quests. Maar gistermiddag kwam ik een gele Limit/C-Alleweder tegen en vanmorgen reed ik een open ligger achterop.

Ik blijf erbij: je ziet ze niet ;-)

Je ziet ze niet

Je ziet ze niet? Nou ik wel. Afgelopen week een bekende rode Quest op m'n woon-werk-route tegengekomen. ik zie hem wel vaker rijden want hij rijdt er zo'n beetje elke dag volgens mij alleen op andere momenten dan ik.

Maar ik zag gistermorgen iets 'nieuws'. ik had nog nooit eerder een Milan in het wild gezien. Gistermorgen dus wel. ik weet wel van 2 Quests die in dezelfde richting rijden (maar zelden zie) maar tot gisteren geen Milan in omgekeerde volgorde.

Op mijn korte ritje van 12 kilometer rijden heel wat meer velomobielen.

Blauw Strada

Rode Quest

Witte Quest die nu ook wat blauwigs schijnt te hebben

2 andere Quests

Mogelijk dus ook nog een Milan.

Maar je ziet ze niet inderdaad.

Bezoekje aan een schadeherstelbedrijf

Vandaag ben ik bij C&S in Zwolle geweest om een kostenplaatje te laten maken voor het spuitwerk wat nodig is om mijn fiets te repareren.

Mij is inmiddels wel duidelijk dat er heel wat moet gebeuren. Uiteraard moet het gat dicht gemaakt worden en verzwakte plekken in het glasvezel moeten verstevigd worden. De man van het bedrijf gaf aan, net als de man van mijn verzekeringsmaatschappij, dat het handiger is om alles door dezelfde partij te laten repareren. Ik vroeg of zij dan wel doen in glasvezel. Dat blijkt dus wel het geval te zijn.

Wat zal er vermoedelijk moeten gebeuren volgens de man? Uiteraard glasvezel gerepareerd, voorwerk voor het opnieuw spuiten, het spuiten zelf maar daarvoor moet zo'n beetje 2/3e van de bestickering verwijderd worden en natuurlijk later weer aangebracht.

Ik ben benieuwd met wat voor bedrag hij op de proppen komt.

Helaas heb ik hem niet kunnen vertellen welke lak erop zit, wel hoe de lak is opgebouwd. ik heb de code van de lak nog niet kunnen vinden. VM.nl heb ik gemaild, ik hoop dat zij het weten. De originele spuiter heb ik gebeld: Kruik in Dronten. Alleen is die begin dit jaar van eigenaar veranderd. De vorige eigenaar heeft de gegevens meegenomen. De nieuwe eigenaar kon me dus niet helpen. Maar ik heb wel gevraagd of hij wist welke lak de vorige eigenaar gebruikte. Dat is vast geen Dupont want dat gebruikt de huidige eigenaar. Hij dacht dat voorheen R-M gebruikt werd.

Ik ben benieuwd hoe dit allemaal af gaat lopen.

Toch wel een kleine vrolijke noot. De man van het schadeherstelbedrijf leek er zin in te hebben dit klusje aan te pakken. Dit is weer eens wat anders dan de standaard autoschade.

Gloeidende.... gloeiende..... duizend bommen en granaten!

Vandaag heb ik de top van m'n fiets gehaald om de centraaldoos in de staart weer vast te maken aan de body en de stekker er weer in te prikken zodat ik weer fatsoenlijk achterlicht heb. De top van m'n fiets halen is niet m'n favoriete bezigheid, laat dat duidelijk zijn.

Even wat 2-componentenlijm en een lijmtang, dan gaat het wel weer goed komen.

Direct de schade aan de neus maar eens vanbinnen bekeken. dat is best een enorm stuk wat beschadigd is.

 Maar goed, de top kon er weer op. Heb je op 4 boutjes na de top er weer op zitten, kom je tot de ontdekking dat........ Nja, het zal duidelijk zijn.

Dus alle zorgvuldig vastgedraaide boutjes weer verwijderd en het probleem opgelost.

Ongewenst ventilatiegat

Vanmorgen schreef ik al over de centraaldoos van het achterlicht die los in de staart bungelt omdat het zelfklevende lijmlaagje van het klittenband z'n werk niet meer doet.
De centraaldoos bungelt aan de ene kant aan een wat dikker snoer met stekker, aan de andere kant aan de dunnere bedrading naar achterlicht en richtingaanwijzers. Omdat ik de LEDs en de bedrading niet kapot wil hebben, heb ik vanmorgen een stuk rustiger gereden. Vanmiddag hetzelfde verhaal want door schokken van kuilen/bulten komt er nog meer kracht op de draden te staan dan ik prettig vind.

Terwijl ik vanmiddag naar huis kachelde via m'n gebruikelijke route, kwam ik op een punt waar niet door iedereen even goed de regels opgevolgd worden. Het betreft de Nieuwe Veerallee bij het Koggepad (richting de Koggetunnel). Op weg naar huis heb ik het Koggepad aan de rechter kant, ik moet voorrang verlenen aan verkeer van rechts. Nog een extra reden om daar goed op te letten want ik kan het verkeer wat uit de tunnel komt vaak pas vrij laat zien (mede omdat ik lager zit).

Van voren komen wat jonge pubertjes aanfietsen. 2-aan-2. hoewel het er erg breed is, nemen ze daar graag de ruimte. Of ze nou een mislukte poging deden om voor te sorteren of gewoon bruut veel ruimte in beslag namen (2 reden al voorbij de weg-as), dat laat ik in het midden maar het rijgedrag was niet geheel elegant. Maar goed, dat ben ik daar wel gewend.

Aan hun gedrag te zien willen ze linksaf slaan (voor mij gezien naar rechts) het Koggepad op.
Rechtdoorgaand verkeer gaat voor mits op dezelfde weg. Ze horen voorrang te verlenen aan mij. Maar hoe vaak zie ik niet dat dat niet gebeurt? Vrij vaak. Gewoon toch nog even er voor langs is daar geen zeldzaamheid. Ik houd er rekening mee. Mijn snelheid ligt niet hoog vanwege de onoverzichtelijke zijweg en m'n bungelende centraaldoos. Ik schat in wat de jonge heertjes gaan doen. En jawel, de voorste 2 zetten hun bocht gewoon verder in en draaien toch nog even voor mij langs, ik doe het daarom nog iets rustiger aan.
Ik kijk wat de 2 erachter doen. Ik zie ze aarzelen en ook wat afremmen. Het lijkt erop dat ik dus toch door kan rijden voor de achterste 2 knulletjes. Maar helaas, ze gooien het stuur toch om. Ik knijp mijn remmen volledig in in de hoop een anrijding te voorkomen; de wielen blokkeren. Maar het mag allemaal niet baten. Helaas komen we met elkaar in aanraking. De rechter trapper die hij net voor heeft staan weet een ventilatiegat rechts van mijn koplamp te maken. De knul tuimelt van z'n fiets af. 'Neemt' mijn spiegel nog even mee en drukt de racekap van z'n plek.

Wat gebeurt er op zo'n moment met mij? Adrenaline vloeit in overvloed door m'n hele lichaam. Ik ben boos maar weet me in te houden. Helaas maakt de adrenaline niet dat ik er zo vrolijk en vriendelijk bij kijk.
Ik vraag de knul hoe oud hij is.. Waarom ik dat wil weten. Maar er komt uit dat hij 12 is. Onhandige vraag die ook niet doelgericht is. Dus 'Heb je een ID-kaart'. Heeft hij niet. Waar woon je? Weet hij niet. Dat lijkt me toch wat stug. Ik geef aan dat ik graag contact wil hebben met zijn ouders. Maar het leidt allemaal tot niets. Ook bied ik aan om door te fietsen naar het politiebureau, dat ligt aan de andere kant van de tunnel. Wil hij ook niet.
Wel weet een wijsneuzerig vriendje dat hij mij ook wel kan proberen de schuld in de schoenen te schuiven 'Maar je kan zelf toch ook uitkijken?' Tja, dan heb je aan mij een verkeerde. Ik doe al m'n best om de rare fratsen van die andere fietsers 'op te vangen' door rustiger aan te doen, uit te kijken, af te remmen, etc.
Zulke mannetjes maken mij wel heel erg boos. Uiteindelijk bedenk ik me dat het maar beter is dat ik die irritante, brutale puber maar beter kan negeren. Er komt een vrouw bij die probeert te bemiddelen. Heel vruchtbaar is het niet maar evengoed wel bedankt voor de serieuze en goed bedoelde poging.

Even later wil een politiewagen richting het politiebureau rijden maar dat lukt niet met allemaal fietsers die de boel blokkeren. De agenten stappen uit. 'Komt u er zelf uit?' Ik geef aan dat dat niet helemaal het geval is; ik wil toch wel graag contact met de ouders van de knul.

De ene agent gaat praten met de knul en weet gegevens van hem te krijgen. De andere agent praat even met mij. Hij ziet aan mij dat ik nog altijd boos ben (grotendeel overigens door dat andere irritante mannetje, niet door de bewuste fietser zelf) en geeft aan dat dat niet goed werkt. Hoewel ik wel rustig reageer ben ik me er wel van bewust en geef dat ook aan. Helaas is die adrenaline bij mij niet zo snel gezakt.
De agent loopt even naar de achterkant van m'n fiets. Ik geef aan dat hij vast zoekt naar een verzekeringsplaatje maar dat hij die niet zal vinden: het is een fiets, geen motorvoertuig.

De politie heeft mij het telefoonnummer en de naam van de knul gegeven zodat ik contact kan opnemen met z'n ouders. Dat ga ik vanavond doen maar eerst de boel wat laten zakken.

Te korte armen

Grrrrrrr............

Zowel met auto als met fiets controleer ik vaak m'n verlichting. Tijdens het rijden bijvoorbeeld kijken naar schijnsels op wegdek, bomen, lantarenpalen, andere voertuigen, in ruiten van huizen, etc. Ik rijd namelijk graag met verlichting, overdag maar zeker 's avonds.

Vanmorgen trok ik de fiets uit de garage. Dat doe ik uiteraard terwijl ik buiten de fiets sta. Ik check m'n verlichting. Die is zoals bijna altijd netjes in orde.

Tijdens het fietsen kijk ik op een gegeven moment naar rechts en zie mijn zelf rijden in de weerspiegeling van een donkere auto. Maar...... er klopt iets niet: m'n spiegelbeeld heeft geen achterlicht!
Bij een spoorwegovergang moet ik wachten. Ik klauter gedeeltelijk uit m'n fiets en kijk naar de staart van m'n fiets: inderdaad, geen lichten.

Een eindje verderop zet ik m'n fiets stil onder een viaduct (tja, ik rijd in een watjesfiets en dat doe ik niet voor niets, het sputterde dus is een viaduct een prachtige plek om stil te gaan staan). Na wat frutsen aan stekkers kom ik achter de oorzaak.

Stekker uit het doosje, doosje van de wand. Geen richtinaanwijzers, geen remlicht, geen achterlicht..... duisternis is het enige wat ik achter heb.
Helaas zijn m'n armen te kort om die stekker er weer in te wippen. Verder moet het centraaldoosje ook weer tegen de body geplakt worden; het zelfklevende laagje van het klittenband heeft ook niet het eeuwige leven. Dat wordt dus de top eraf trekken.

Mooi balen want:

1) vanavond heb ik m'n fiets nodig, rijden in donker zonder verlichting is niet toegestaan
2) vanavond kan ik de auto niet nemen want m'n vrouw heeft hem dan mee
3) vandaag de top eraf en er weer op ga ik niet redden, geen tijd voor
4) morgen in m'n vrije dag, tijd genoeg ware het niet dat ik ook de wasdroger onder handen moet nemen want die geeft regelmatig storing. Oorzaak weet ik en kan ik makkelijk verhelpen maar het kost wel de nodige tijd

Toch maar even prioriteiten verleggen: eerst m'n fiets weer in orde maken.

Toch een boutje

Enige tijd geleden heb ik mijn stuurklem voorzien van een magneet om het stuur rechtop te houden. Ik had mijn bedenkingen of de stevige metaallijm van Bison wel goed genoeg zou zijn om het metaalplaatje op de stuurstang te houden. Dinsdag kreeg ik het antwoord. Niet dus.
Toen ik mijn fiets op het werk wilde pakken, hing het stuur omlaag in plaats van dat hij rechtop stond.

Gisteren heb ik daarom toch maar een 4mm gat door de stuurpen geboord en het metalen plaatje vastgeschroefd. Er werd ook voorgesteld om bijvoorbeeld een slangklem te gebruiken. Maar daar heb ik toch vanaf gezien.

Nu de volgende vraag: gaat dat goed met die stuurpen? Daar komen we maar op één manier achter....... alleen als dat wel verkeerd gaat.......

[fingers crossed] en [afkloppen op ongelakt hout]

Wat betreft het geluid bij m'n achterwiel. Dat heeft niet meer van zich laten horen sinds ik de asbout aan de linker kant heb aangedraaid.

Bijgeluiden

Gisteren hoorde ik (ondanks dat ik in-ear-buds met MP3-muziek draag tijdens het fietsen) een vreemd geluid achter uit mijn fiets. Het leek rechts weg te komen. Eerst dacht ik aan een aanlopend achterwiel maar daarover begon ik toch snel te twijfelen omdat scherp links of rechts sturen geen duidelijk verschil maakte.
Omdat ik al 2x ellende heb gehad met m'n achtervork, dacht ik dat daar misschien de oorzaak lag. Maar een inspectie van de achterbrug (voor zover ik die kan controleren) leverde ook weinig op.

Op glad asfalt heb ik getracht het geluid op te nemen met mijn mobieltje in de hoop dat iemand het geluid zou herkennen. Het geluid gaat overduidelijk in het tempo van het draaien van het achterwiel.
Terug luisteren van het bestand had weinig zin want er was bar weinig te horen van het geluid en herkennen is er al helemaal niet bij.

Thuis heb ik de fiets geïnspecteerd. Eerst gekeken of een wieldoekje los zat. Niet dus. Gevoeld of het achterwiel duidelijk heen en weer wilde bewegen. Ook niet. Spaken gecontroleerd op breuk: ook niet.
Uiteindelijk heb ik het achterwiel laten zakken door de veerpoot los te halen. Bij controleren van de asbout bleek dat deze niet strak meer zat. Een kwartslag aandraaien ging zonder problemen.

Ik hoop dat het euvel inderdaad gewoon een losse asbout was. Vanmorgen heb ik het geluid in ieder geval niet weer gehoord.

Lek 41: 27954 km op de teller

Weinig spectaculair eigenlijk. Hoewel, m'n fiets heeft veel antilekvloeistof verloren terwijl hij stil stond. Hoe het kan is mij een raadsel.

In ieder geval trof ik mijn fiets aan terwijl hij tamelijk scheef stond. Geen wonder met een platte band. Maar er was ook enorm veel antilekvloeistof uit gestroomd. Dat verbaast mij wel. Goed, als je een klapband hebt, daar helpt geen antilekvloeistof tegen maar dit lullige gaatje had de vloeistof netjes moeten dichten.

Het was overigens ook een vreemd lek. Helemaal 100% zeker ben ik niet maar het lijkt erop dat het gewoon een slechte band was. Het lek is ontstaan precies aan de buitenrand van het ronde stukje rubber rondom het ventiel, het lek zat dus niet tegen het ventiel aan maar op de overgang van rubber van de band naar rubber rondom het ventiel. En dit was precies daar waar een naad op het rubber van de binnenband zat. Ik gok dat het ronde stuk rubber niet goed genoeg op de naad gedrukt heeft gezeten waardoor langs de naad een kier is ontstaan.

Hoe dan ook: band stond plat. De binnenband heb ik afgeschreven want op die plek ga ik niet plakken, zeker niet bij zo'n soort lek.

En dan de statistieken? Wat moet ik daar nou weer mee. Toch maar noteren op de één of andere manier. De antilekvloeistof heeft hier duidelijk z'n werk niet gedaan helaas.

Verkeerde zuinigheid?

Nou nee, geen verkeerde zuinigheid maar gewoon niet genoeg in de gaten houden.

De laatste dagen voelt de fiets wat dweilerig aan in bochten; het sturen gaat niet mooi scherp. Dat kan verschillende oorzaken hebben zoals zachte banden, te lage spaakspanning of misschien wel dit:

Gelukkig heb ik geen lek gereden.

Spaakspanning blijf ik liever vanaf na de zoveelste happende remmenproblemen. Bandenspanning kon wat hoger maar bedroevend laag was die ook niet. Of het de versleten banden waren die gezorgd hebben voor het dweilerige gevole, dat weet ik niet maar er liggen weer goede banden op en de spanning heb ik weer netjes op 6 bar gezet.

Verder is m'n conditie uitermate slecht. Maar wat wil je, maar 54 kilometer gefietst in 3 weken tijd.

Strava

Meer en meer begin ik het idee te krijgen dat Strava een site is voor kleuters die niet tegen hun verlies kunnen. Hoewel meningen kunnen verschillen denk ik wel dat een velomobielrijdende lezer, die ook bekend is met Strava, zal weten waar ik het over heb.

In het kort: Strava is een website waar je je GPS-tracks van gereden ritjes kan uploaden. Je kan op die ritjes 'segmenten' (stukken van de route) markeren. Op deze 'segmenten' worden dan alle gereden ritjes van iedereen met elkaar vergeleken en er rolt dan een winnaar uit, een zogeheten KOM (King Of the Mountain).

Nou slaat die term in ons platte Nederland natuurlijk nergens op, maar vooruit. Maar wat is nou het geval. De geschiedenis rondom de Tour de France, UCI en de ligfiets herhaalt zich.
Ligfietsers (velomobielrijders) doen ook mee, rijden op velomobielgunstige plekken (vrij) natuurlijk alle racefiets-/koersfiets-records aan flarden. Dat kan natuurlijk niet. Dus worden velomobielen, ligfietsen en andere 'non conventional bikes' uitgesloten van deelname (behalve als je je ritje plaatst als 'workout', waarbij je niet kan vergelijken met de rest, of als 'private' maar dan kunnen anderen je ritje niet zien). Dan is de gein er natuurlijk snel vanaf.

Nou zijn er heel wat velomobielrijders die eigenwijs zijn (volgens mij zijn het synoniemen) en gaan toch hun ritjes plaatsen. Ook ik heb dat gedaan. En vrij vlot na het plaatsen van de eerste paar ritjes had ik een KOM maar ook een FLAG aan m'n broek hangen. Een Flag is als mensen denken dat je niet eerlijk gespeeld hebt. Niet eerlijk spelen kan volgens de guidelines verschillende dingen inhouden:

The Segment Leaderboards for cycling are a place for conventional bicycles only, so that the top Segment rankings are not taken by unattainable, motor-assisted times or from bicycles with modifications including wind fairings or other means of minimizing drag.

Conventional bicycles only. Wie kan mij vertellen wat een 'conventional bicycle' is? Conventioneel betekent zoiets als 'gewoon' of 'ouderwets'. Hoewel de koersfiets en de racefiets veel rondrijden, een 'normale/gewone' fiets is het niet wat mij betreft en ouderwets al helemaal niet.

'Motor-assisted' (door een motor ondersteund) is niet toegestaan. Daar kan ik mij nog best in vinden.

'bicycles with modifications including wind fairings or other means of minimizing drag' zijn niet toegestaan. Dus alle fietsen waarbij een stroomlijn wordt toegepast of andere manieren om ervoor te zorgen dat je minder last hebt van luchtweerstand zijn niet toegestaan. In dat geval zeg ik:

• Peletonnetjes: Flaggen die hap! Dat is een prachtig stuk stroomlijn als geheel. Lekker bij elkaar in het wiel rijden, elkaar aflossen als koprijder, etc.
• Racefietsers: Flaggen die hap! Strakke lycra kleding, geschoren benen, supersmalle banden, allemaal om luchtweerstand te reduceren.
• Racefietsen: Flaggen die hap! Zeker die racefietsen met ligstuurtje en aerovelgen. Allemaal bedoeld om luchtweerstand te reduceren.

En dan hebben we het nog niet gehad over de ritjes waarbij een KOM gereden wordt waarbij de rijder aangeeft dat hij/zij een lekker windje in de rug had (soms zit het tegen, soms zit het mee). Waar hebben het over?

In het kort, iedereen op een normale fiets met bagagedragers, spatborden, normale banden (tegenwoordig kan je de Big Apple al als vrij normaal beschouwen), gewone, dagelijkse kleding aan. Weg met de scheermesjes.

Maar ik ben nog niet klaar.

Er zijn al veel mensen die graag de velomobiel/ligfiets toegevoegd zien als eigen categorie. Dan zijn we van al het gezeur af. Maar helaas, dat gebeurt maar niet. Toch vreemd want met de velomobiel doe je het toch op eigen kracht. Daarbij komt dat velomobielen hun sterke punten hebben maar ook hun nadelen. Scherpe bochten, rotondes, korte stukken tussen bochten in, bruggen, hellingen omhoog, allemaal zaken waar de velomobiel in het nadeel is. Een KOM rijden met een velomobiel over een brug heen is bijvoorbeeld een enorme opgave. Je maakt enige kans als je in volle vaart aan de voet van de helling kan aankomen en je snelheid dus mee hebt. Heb je dat niet, dan ben je als velomobielrijder nergens. Daar komt de veel lichtere racefiets veel meer tot z'n recht.

Maar helaas. De racefietsers zien alleen hun KOMmetjes op 'velomobielsegmenten' aan flarden gereden worden. En dan gaan ze janken flaggen.

Ik zou haast gaan denken dat het genetisch bepaald is: in het onderbewuste regelrecht afgunstig zijn richting velomobielen. Waarom? Als je kijkt welke categorieën er allemaal WEL zijn:

1. Run
2. Walk
3. Hike
4. Ride
5. Nordic Ski
6. Alpine Ski
7. Backcountry Ski
8. Ice Skate
9. Inline Skate
10. Kitesurf Session
11. Roller Ski
12. Windsurf Session
13. Workout
14. Snowboard
15. Snowshoe
16. Swim

De meeste punten kan ik me heel goed in vinden. Maar de rode? Kitesurfen en Windsurfen? Dat gebeurt notabene niet eens op eigen kracht maar met een 'motor' in de vorm van de wind. Snowboarden: zwaartekracht is hier een belangrijke factor.

Strava? UCI? Hm.......

Nieuwe stuurklem bevalt

De nieuwe stuurklem doet goed z'n werk. Deze klem met magneet heeft wat voordelen maar ook nadelen ten opzichte van de kunststof klem.

Voordeel:

• de remkabels worden achter de klem naar beneden gevoerd. De loop van de kabels is nu mooier en de kabels kunnen niet meer per ongeluk tussen stuur en klem komen te zitten
• het aluminium U-profiel waarin de stuurstang valt is minder lang. Het stuur kan nu probleemloos links en rechts bewegen. Met de kunststof klem wilde het stuur ook wel eens per ongeluk naast de klem terecht komen maar weer terugkantelen van het stuur ging vaak slecht.

Nadeel:

• de magneet had wat sterker gemogen. De variant die ik heb is 2cm diameter en heeft een 'houdkracht' van 11 kg. Dit houdt niet over maar het is genoeg. Punt van aandacht voor een volgende keer.
• de montage komt wat nauwkeuriger, zeker met deze magneet. Een magneet werkt het best als het ijzeren oppervlak strak tegen de magneet komt. Dit betekent dus dat het ijzeren plaatje op het stuur en de magneet in de klem precies op elkaar moeten aansluiten. Ik had dit niet goed genoeg gemaakt, waardoor de kracht van de magneet eigenlijk niet goed genoeg was. Maar dit was snel opgelost door de bout door de magneet losser te zetten zodat de magneet vrij kon bewegen en zelf z'n positie kon zoeken op het ijzeren plaatje. Met een vrachtje kit achter de magneet zit de magneet nu in de juiste positie vast op z'n plek.
• het stuur moet nu recht staan wil ik hem in kunnen klemmen. Doe ik dit niet, dan heeft de magneet niet voldoende kracht. Voorheen kon ik met de voorwielen in elke stand het stuur toch gewoon inklemmen.

De kit heeft trouwens ook voor problemen gezorgd. Naast de magneet zat ook wat kit. Deze overtollige kit had besloten om het lipje van de schakelaar vast te grijpen. Als ik het stuur omlaag deed, bleef het lipje dus hangen, waardoor de elektronica in mijn fiets geen spanning kreeg. Dus ik had geen verlichting, richtingaanwijzers en claxon meer. Maar na verwijderen van de overtollige kit lijkt de schakelaar ook z'n werk weer goed te doen.

Maar dit is het eindresultaat:

Busbaan

Vanmorgen reed ik naar het werk. Vanaf de snelweg kwam een grote harmonicabus van een niet nader te noemen bedrijf de snelweg af. De bus moest in dezelfde richting als ik. Een 200 meter verderop kom ik bij een rotonde waar ik rechtsaf sla de Pannekoekendijk op. Ik rijd de flauwe brug omhoog en zie bovenop de bus in mijn achteruitkijkspiegel op de rotonde rijden.
Dan nader ik de verkeerslichten met rechts de Katerdijk. Ik moet rechtdoor. Wegens werk aan de weg is het fietspad afgezet en moeten fietsers via metalen rijplaten tussen hekjes door de stoep op. Afgelopen week heb ik hier al gehad dat mijn fiets ergens langsheen ging tijdens al het gehobbel. Les voor mij: gewoon de rijbaan nemen want met de velomobiel is het daar niet prettig. Niet voor mij, niet voor de fiets.
Dus ben ik vandaag via de rijbaan gegaan. Met 45 km/h (handig, GPS-gegevens achteraf uitlezen) rijd ik op de verkeerslichten aan die vlak voor mij op oranje springen. Omdat het rustig is en ik niet fatsoenlijk tot stilstand kon komen, ben ik doorgereden. Let wel: net oranje.

Achter mij komt de eerder genoemde bus aanrijden. Ik zie hem op toch wel duidelijke afstand rijden maar hij nadert snel. Hij rijdt ook door bij de verkeerslichten die inmiddels hoogstwaarschijnlijk op rood stond. Maar goed, dat boeit mij niet, mij hindert hij er niet mee. Maar meneer meent vervolgens flink te moeten toeteren. Tja, er rijdt iemand voor hem die kleiner is en langzamer (hoewel ik dus wel nagenoeg de toegestane snelheid reed) . De bus schuift op naar rechts, waar de busbaan is en hij passeert mij.

De adrenaline vloog op dat moment door m'n bast en ik heb met mijn claxon/sirene mijn ongenoegen geuit. Maar even later bedacht ik mij: wellicht kan ik het heerschap ook vragen wat hem bezielde. Ik heb de achtervolging ingezet en een kilometer verder stopt de bus bij een halte. Ik ga naast zijn linker portier staan. Hij draait het raampje open. Vervolgens vraag ik hem (nog altijd boos) wat zijn probleem is. Ik geef aan dat ik daar (waar het gebeurde) gewoon mag rijden.
'Je reed op de busbaan'. Ehm....... ik reed op de busbaan? (nu kan ik het wat koeler typen dan hoe het er in woorden uit gekomen is op dat moment)

Nog even een situatieschets voor de duidelijkheid:

Quemo is oranje, bus is rood. Let even op het gele ovaaltje met daarin de term 'LIJN BUS'.

Ik heb hem een paar onaardige woorden toegeworpen en hem gezegd dat hij z'n rijbewijs maar eens moet gaan halen.

Op het werk aangekomen heb ik de desbetreffende busmaatschappij aangeschreven met het signalement van de chauffeur, kleur bus, soort bus, etc. Helaas wel vergeten de tijd op te geven of eventueel een kenteken. Maar ik denk dat ik voldoende gegevens heb gegeven.
Ik heb het argument van de chauffeur meegedeeld en direct aangegeven dat dit niet zijn argument kon zijn.
Daarom heb ik ze gewezen op het relevante artikel in de RVV omdat ik meer vermoed dat daar het probleem zit bij het wel/niet op de rijbaan mogen van fietsers.

Van het bedrijf heb ik een reactie terug gehad dat ze de chauffeur zullen opzoeken en dit met hem bespreken.

If it ain't broke don't fix it

Tja, vaak de waarheid als een koe wat mij betreft. In het bot Nederlands: blijf met je (klus)poten af van dingen die het doen. Toch heb ik het deze keer even over een andere boeg gegooid.

Het begon allemaal hier

Een mooie stuurklem die ik afgekeken heb van een bouwsel van Velomobiel.nl in Quesjer,

Van Quesjer heb ik nooit vernomen dat hij er problemen mee had. Ik helaas wel. In mijn mooie zelf gepopnagelde houder heb ik een kunststof klem van Alligt gemonteerd:

Maar helaas, na enige tijd werd de klem wat slapper en had hij de kracht niet meer om het stuur omhoog te houden. Vandaar de bout door de klem om de klem strakker te kunnen maken.

Maar helaas, na enige tijd moest hij weer verder aangedraaid worden en uiteindelijk:

Tijd voor een nieuwe klem dus. Inmiddels heb ik meerdere klemmen gebroken.
De laatste klem is nog niet kapot maar de kracht begint er weer uit te raken. Strakker draaien is een mogelijkheid maar ik weet nu wel hoe dat weer af gaat lopen. Nog niet kapot maar dat gaat vast weer gebeuren.
Helaas, bij Alligt hebben ze deze klem niet meer. Een nieuwere variant heeft andere afmetingen. Ik zou dan dus ook de houder moeten aanpassen. Als ik dan toch aan het klussen ga, kan ik net zo goed het anders aanpakken.

Als (inmiddels) rasechte magnetofiel heb ik dit besteld:

Een magneet met gat voor een bout met verzonken kop. Ook heb ik ijzeren plaatjes besteld waar de magneet zich aan kan hechten.

Maar hoe gaan wij dat monteren? Poging 1 om het kunststof klemmetje na te maken:

Ziet er netjes uit? Vind ik niet. Zo op de foto valt het nog mee maar in werkelijkheid zijn er maar weinig rechte hoeken te ontdekken. Opgebouwd uit een U-profiel van 4x4,  2 stukjes buis van 1,5x1,5 en nog een vierkante buis van (ik meen) 2,5x2,5 die ik tot U-profiel heb gezaagd. Verder nog wat popnagels. Maar dat kan veel eenvoudiger. Weg met die korte stukjes buis. Gewoon de afmetingen van de 4x4 U-profiel nuttig gebruiken

Poging 2 en 3 lijken op elkaar. Maar dit is poging 3. Stuurklem Versie 2:

Op de de stuurstang zie je het ijzeren plaatje gelijmd met 2-componenten metaallijm. Ik hoop dat die lijm sterk genoeg is om het plaatje aan het stuur vast te houden want de magneet is oersterk. Eerst geduld hebben dus en machtig goed laten drogen voordat ik het stuur rechtop zet.

Wederom een mooi stukje huisvlijt (al zeg ik het zelf). Wellicht dat de boormachine nog in het stuur moet om een M4 bout erdoorheen te rammen mocht de lijm niet sterk genoeg blijken. Maar dat is een zorg voor later. Ik zie wel.

Nachtritjes

Een paar keer per jaar moet ik 's avonds werken. Voordeel daarvan is dat ik weer 25 kilometer extra rijd in zo'n week. En een ander voordeel is dat ik dan 's avonds of 's nachts terug naar huis mag fietsen. Zeker 's nachts. Het is dan heerlijk rustig op de weg en mijn conditie is dan vaak ook wat beter.

Gisteravond moest ik ook weer werken tot laat, waardoor ik rond 12 uur 's nachts naar huis ging.

Ooit heb ik binnen 22 minuten de rit tussen werk en huis gereden. Gisteravond heb ik het gedaan binnen 21 minuten: 20 minuten en 44 seconden. Goed voor een gemiddelde van 36,5 km/h. Voor een Quest misschien een 'laag' gemiddelde maar.....

Als je weet dat op die route 4 rotondes, 2 bruggen 3 verkeerslichten (2 knipperen 's nachts maar één heb ik niet helemaal legaal gepasseerd) en 18 bochten zitten (waarvan maar 1 op volle snelheid genomen kan worden als ik mazzel heb), dan is dat helemaal zo gek nog niet.

Klittenbandellende

Afgelopen weken zat elke dag de deflector los. Klittenband had losgelaten. Nee, niet de harde van de zachte kant maar de zachte kant liet los van de deflector. De lijmlaag werd in de zon dermate heet dat de lijm gewoon praktisch vloeibaar werd. Het betrof overigens alleen de middelste en de linker. De rechter had minder last van de zon.

Ik heb nieuwe klittenbandjes aangebracht. Eerst de lijmresten van de deflector verwijderd, toen ontvet met wasbenzine en tot slot nieuwe klittenband aangebracht waarbij ik ook even de föhn heb gebruikt om de lijmlaag kleveriger te maken.

Maar helaas, de nieuwe klittenbandjes doen hetzelfde. De linker en de middelste laat los, de rechter blijft zitten.

Misschien niet mooi maar ik denk dat ik wit plakband op de deflector ga plakken boven de plakbandjes in de hoop dat de zon er dan geen vat meer op kan krijgen.

Meer mensen die last hebben van lossend klittenbandlijm?

Koptelefoon

Als ik fiets heb ik graag een koptelefoon in m'n oren. Waarom? Ik heb dan kleinere kans op gehoorbeschadiging. Kleinere? Ja! Windruis langs m'n oren is dermate groot dat ik met koptelefoon (in-ear) met muziek minder geluid in m'n oren krijg dan zonder koptelefoon met windruis. Muziek zet ik zo zacht mogelijk dat ik het nog wel hoor maar ook de omgeving nog hoor (de motoren van auto's hoor ik doorgaans nog, elektrische exemplaren uitgezonderd)

Vorig jaar heb ik mij een leuk geval uit China aangemeten. Maar de geluidskwaliteit was niet echt daverend. Afgelopen december heb ik toen een nieuwe gekocht, wederom uit China. Mooi bluetooth geval zodat ik draadloos verbinding heb met m'n mobiele telefoon voor muziek (of navigatie-instructie). Goed geluid (ik ben geen audiofiel dus wie weet is het brak geluid maar ik ben tevreden, daar draait het om). Maar helaas, twee weken geleden heeft hij de geest gegeven. De Li-Po accu die erin zat was 2x zo dik geworden. Kortom: gasontwikkeling en dus 'dood'.

Ik heb een nieuwe besteld. Qua model dezelfde als de vorige alleen deze is in-ear terwijl de vorige wel in de schelp zat maar niet in de gehoorgang. Alleen heeft het huidige model het probleem dat de bouw niet past bij mijn oren. Ik hoor er bijna niets doorheen terwijl hij maximaal hard staat. Blijkbaar gaan de in-ear buds niet recht in m'n gehoorgangen. Tilde ik de buds uit m'n oren, dan was het geluid véél te hard. Dus moest er wat aan de vorm gedaan worden.

En daar hebben we een verfstripföhn voor. De koptelefoon heb ik aan beide uiteindes 2 nieuwe knikken gegeven voor een perfecte pasvorm. Eerst heb ik de earbuds verder naar binnen gebogen waardoor ze schuin omhoog zijn gaan wijzen in plaats van horizontaal naar elkaar toe. Rechts (zwart) de oude, links (rood) de nieuwe (ze liggen overigens op de kop):

Deze koptelefoons zitten aan de achterkant van m'n hoofd ook niet altijd even goed. Vaak steekt de achterkant een centimeter of 2 achter m'n hoofd uit in plaats van dat hij tegen m'n hoofd rust. Dus nog een 2e knik aangebracht om hem verder achterover te laten zakken:

Een spiksplinternieuwe bluetooth koptelefoon die ik even grondig bewerkt heb. Zonde? Neuh, hij past nu perfect. Op maat gemaakt :-) En in verband met de kosten hoef ik het ook niet te laten te proberen de boel naar m'n zin te maken. Lang leve Ebay. €12,69 inclusief verzendkosten maar zonder energiekosten voor de föhn :P voor die kosten durf ik de verfföhn er wel op te zetten.

De oude koptelefoon ga ik overigens nog wel trachten in ere te herstellen. Hij heeft dus een nieuwe accu nodig. 1 euro. Verder nog 2 nieuwe speakertjes. Dat worden donorspeakertjes uit andere oude koptelefoons met kabelbreuk in het snoer. Mocht dat niet lukken, dan bouw ik hem gewoon om tot bluetoothmodule om in de aux-in van de boxen op m'n werk te drukken. Leuke bluetoothontvanger met bediening om gemakkelijk m'n eigen muziek te luisteren op het werk.

Lekker fietsweer. Rondje Zwolle-Wezep-Rijssen-Zwolle

Vandaag moest ik weer voor het werk naar Rijssen. Ik schrijf 'moest' maar dat klinkt eigenlijk negatiever dan het is, ik kan beter schrijven 'mocht' want het betreft leuke, nuttige werkzaamheden.
Omdat ik de auto zo min mogelijk gebruik (en de vrouw de auto beter kan gebruiken), heb ik de rit ook vandaag weer met de fiets gedaan.

Toen ik vanmorgen eerst van huis naar m'n normale werkplek in Wezep reed, werd al snel duidelijk dat dit een geweldige dag zou worden. Heerlijk weer, aangename temperatuur, m'n conditie leek goed te zijn en m'n fiets leek soepel te willen rollen. Maar de rit naar het werk heb ik rustig aan gedaan omdat ik vandaag toch 110 kilometer voor de boeg had en ik de rit van Wezep naar Rijssen en van Rijssen terug naar Zwolle wat vlotter wilde doen dan anderhalve weke geleden.

En? Ik kan denk ik wel stellen dat dat gelukt is.

De rit van Wezep naar Zwolle ging nog rustig. In Zwolle heb ik met m'n stomme kop een verkeerde afslag genomen waardoor ik na een tunnel moest keren en weer terug moest door de tunnel. Desondanks toch 28 km/h gemiddeld gereden op het stuk van Wezep tot het punt dat ik door Zwolle heen was.

Waarom dat stuk? Omdat ik voor de gein eens met Strava aan de gang ben gegaan. Aan de andere kant van Zwolle zit een 'segment' waar racefietsers wat tijden hebben neergezet, waar ik anderhalve week geleden. Daar stond ik blijkbaar op de 2e plek met 35,3 km/h gemiddeld over 8,1 kilometer afstand. Dat moest volgens mij beter kunnen, ook beter dan de 35,4 km/h die op de eerste plek stond. Vandaag heb ik wat steviger doorgetrapt zonder me het snot voor ogen te trappen omdat ik nog een flinke rit voor de boeg had. Resultaat? 39,4 km/h gemiddeld.

De totale rit van Wezep naar Rijssen was 51,5 kilometer in een tijd van 1:33:53, goed voor een totaalgemiddelde van 32,9 km/h. Het gereden gemiddelde zal dus nog hoger zijn geweest.

De terugweg zaten ook wat Stravastukjes maar duidelijk was wel dat ik niet de energie had om alle stukken vol gas te gaan dus heb ik mij ingehouden tot boven op de bult bij Nijverdal en dan naar beneden.
Dat stuk stond op de eerste plek met 43,9 km/h over een afstand van 9,6 kilometer. Anderhalve week geleden zat ik aardig in de buurt van dat gemiddelde. Ook daar moet je met een velomobiel overheen kunnen komen.
Resultaat? 45,2 km/h.

Ook wel leuk is dat ik vanaf de bult bij Dalzicht bijna 20 km heb gefietst met een gemiddelde van 38 km/h. Vlak voor Heino zat ik in ieder geval nog op 38 km/h. Na Heino zakt het naar 37 km/h. Zeker niet onaardig voor mijn doen. Op zo'n afstand heb ik nog nooit zo'n gemiddelde gereden.

De totale rit van Rijssen naar Zwolle was 45,6 km. De rijd die ik er deze keer over heb gedaan is 1:24:39, wat goed is voor een gereden gemiddelde van 32,2 km/h.

De totale rit van vandaag was 109,05 kilometer en dat heb ik gereden in een tijd van 3:17:54 (auto start/stop), wat neerkomt op een gereden gemiddelde van 33,1 km/h totaal. Niet onaardig voor mijn doen.
Grappig is dat ik deze laatste gegevens uit mijn Sigma fietscomputer heb. Vreemd genoeg geeft hij met die afstand en tijd een gereden gemiddelde van maarliefst 34,89 km/h aan. Hoe dat kan? Zeg het maar.

En omdat kadans de laatste tijd op de ligfietslijst nogal besproken wordt, ook even mijn gemiddelde kadans: 87 omwentelingen per minuut.

Nu toch maar eens hopen dat Strava ook een categorie gaat maken voor ligfietsen en velomobielen want er is van mij al een rit geflagged. Het betreft notabene een segment wat ik zelf heb aangemaakt.

Toch zijn echt niet alle racefietsers zielige figuren. Vandaag kwam bij verkeerslichten vlak voordat ik thuis was, een racefietser mij voorbij. Omdat ik inmiddels al aardig de pap in de benen had en ijverig bezig was m'n gereden gemiddelde omlaag te brengen, duurde het wel even voordat ik op gang was. Maar toen ben ik hem ook voorbij gestoken. Het betrof een stuk waar het vals plat omhoog gaat en na enige tijd zelfs een brug. De racefietser had zich stevig vastgebeten en liet niet los. Maar voorbij steken deed hij ook niet. Wel groette hij mij nog met een duimpje toen hij aan de andere kant van de brug de afslag nam, terwijl ik rechtdoor ging. Ik heb hem terug gegroet met een paar tutertjes van m'n claxon.

Vreemd remgedrag

Enige tijd geleden heb ik mijn linker rem aangepakt in verband met 'happen'. Dat 'happen' heeft zich niet meer voorgedaan sindsdien. Ingrepen? Wiel opnieuw gespaakt (goed, spaken laten zitten maar het hele wiel ontspannen en weer gespannen) zodat de spaakspanning overal gelijk was. Verder metalen plaatjes in de blokjes aan het uiteinde van de remblokken gedaan om de remblokken verder uit elkaar te drukken.

Welk van de 2 acties (of mogelijk de combinatie) het euvel verholpen heeft, weet ik niet. Maar verholpen is het zeker.

Maar gisteren kreeg ik te maken met een ander vreemd remgedrag. Dit remgedrag kende ik nog niet.
Het had stevig geregend. Ik moest door een tunnel met een enorme plas water. Leuk! Vol gas er doorheen. Dat heb ik vaker gedaan, wat me met de Versatile al eens een nat pak opgeleverd heeft (tot in m'n bilnaad). Zelf heb ik het goed droog gehouden deze keer. Maar ondanks slecht weer de laatste tijd wilde ik toch nog even de factor 'vocht' flink loslaten op mijn linker rem om zeker uit te sluiten dat vocht niet het probleem van het happen was (happen treedt eerder op bij vochtig/nat weer).

Happen hebben m'n remmen niet gedaan. Nee, iets totaal anders dan dat. De remmen voelden, hoe moet ik het omschrijven, sponzig? aan. Bij inknijpen van de remhendel kwam maar weinig actie van de remmen, waar normaal gesproken de remactie duidelijk (maar doseerbaar) voelbaar was. Na wat meer proberen bleek dat de remmen nog gewoon werkten maar ik moest harder knijpen (met het, ehm....., sponzige gevoel).

Meest opmerkelijk vond ik nog wel dat beide remmen betrekkelijk gelijk reageerden. Niet dat één rem ineens door het vocht ging sponzen of juist happen.
Vandaag op de terugweg naar huis leek het alsof m'n remmen ineens besloten om maar weer normaal te doen. Niet geleidelijk maar zo ineens.

Ondanks meer dan 50.000 velomobielkilometers blijf ik nieuwe ervaringen opdoen, dat is wel duidelijk.

Tintelende linker arm

Ik heb het al vaker gemerkt: een tintelende linker arm als ik me het zogenoemde snot voor ogen trap.
Als ik dus echt stevig door trap, dan doet het euvel zich voor. Wat zou het zijn? Afgekneld bloedvat? Afgeknelde zenuw? Lijkt me wat vreemd omdat m'n houding (gevoelsmatig) niet anders is dan met normaal rijden.

Misschien toch maar eens een arts gaan vragen.

OV of VM?

Openbaar Vervoer of VeloMobiel, that's the QUESTion

Vandaag mocht ik weer 1 van de 2 jaarlijkse ritjes naar Rijssen maken voor het werk.
In Rijssen bleek ook een andere collega uit Zwolle te zijn. Zij was met het OV naar Rijssen gekomen, ik met de fiets.

Ik heb gewoon lekker m'n route gereden. Heenweg heb ik gemeten vanuit hartje Zwolle naar mijn bestemming in Rijssen. Terug ben ik naar huis gereden. Gegevens van de 2 ritten:

Heenweg:
gemiddelde snelheid van 31,3 km/h
bewogen gemiddelde van 31,8 km/h
afstand van 41,7 kilometer
bewogen tijd: 1:18
totale tijd: 1:19

Terugweg:
gemiddelde snelheid van 31,4 km/h
bewogen gemiddelde van 33,4 km/h
afstand van 44,9 km (hier mist overigens een klein stukje)
bewogen tijd: 1:20
totale tijd: 1:25

Met name de terugweg is dus best aangenaam te noemen qua bewogen gemiddelde. Maar ik ben de nodige tijd kwijt geraakt bij het oversteken van de weg in Nijverdal onder aan de bult (bovenaan hebben ze aan de rechter kant nog altijd de boel afgezet) en ik heb een spoorwegovergang en wat verkeerslichten tegen gehad.

Maar vlak voor ik dit bericht wilde typen, bedacht ik me hoe het zou zijn gegaan met het OV.
Een rit tussen huis en de plaats van bestemming is nagenoeg net zo lang qua tijd. Een rit van huis naar de plaats van bestemming duurt 1:22 tot 1:24 volgens de website van OV9292 dus ontloopt het elkaar maar weinig. Maar in dat geval: doe mij maar m'n fiets.

Oorzaak gevonden

Vanmorgen heb ik met VM.nl gebeld om informatie in te winnen over mijn probleem. Mijn vermoeden was dat de oorzaak te vinden was bij het freewheel. Dat vermoeden werd bevestigd.

Ymte heeft mij via de telefoon het één en ander uitgelegd. Thuis ben ik aan de slag gegaan. Dit was voor mij de eerste keer dat ik de achteras gedemonteerd heb. Bij VM.nl heb ik ze het wel een keer zien doen bij mijn fiets maar dat was een behoorlijke martelgang dus zag ik er behoorlijk tegenop. Maar uiteindelijk is het me gelukkig meegevallen.

Toen het freewheel uit m'n fiets was, heb ik hem eerst onder handen genomen met wasbenzine. De eerste bende die eruit kwam was zwart van kleur. Na nieuwe wasbenzine te hebben gebruikt, was de troep die eruit kwam meer bruin van kleur. Bovendien deed het freewheel vreemd. Grijpen deed hij in de ene richting maar soms ook in de andere richting, dat kan natuurlijk nooit goed zijn. Dus heb ik weer met VM.nl gebeld.

Na uitleg te hebben gehad van Ymte over het opendraaien van het freewheel kreeg ik te horen dat de kans groot was dat hij vervangen moest worden. Ik ben met freewheel naar Dronten gereden.
Allert vroeg me hoe lang het freewheel al in gebruik is. Dat is dus zo'n 4 jaar en 26000 kilometer. Volgens Allert is dat een redelijke tijd en dat het freewheel vervangen moet worden niet vreemd. Ik heb dus direct een nieuw freewheel gekocht.

Ymte heeft de oude nog wel voor me open gedraaid. Altijd leuk om zo'n ding vanbinnen te kunnen bekijken en weer een ervaring rijker te worden.
1: VM.nl heeft een forse 'sleutel' gemaakt om het ding open te krijgen.
2: Open draaien moet rechtsom want er zit linkse draad in
3: Houd het ding goed rechtop bij openen want er komen vrachten kogeltjes uit (en vang ze op)
4: Thuis heb ik het ding weer in elkaar gezet: lastig klusje met al die kogeltjes

De palletjes van het freewheel werden door Ymte geïnspecteerd. Ze leken toch nog goed te zijn. Maar mijn besluit stond al vast: nieuwe freewheel erin.
De oude en de nieuwe heb ik meegenomen naar huis. Maar toen ik net buiten de deur stond, zag ik toch een ander euvel met het ding. Niet zozeer de palletjes waren niet helemaal fris maar de groeven in de huls, waarin de palletjes moeten grijpen, waren niet lekker meer.

Het nieuwe freewheel heb ik geplaatst. Nu kan ik hopelijk weer normaal fietsen.

 Palletjes:

Huis met daarin (slecht te zien op de foto) beschadigde ribbels:

Uit elkaar gehaalde freewheel:

Vieze handen

Na 2 heerlijke weken vakantie mocht ik vandaag weer in m'n fiets kruipen om naar het werk te fietsen.

Onderweg gaat het omhoog schakelen met de achterderailleur niet lekker. Ik stel de kabel wat bij (iets losser) maar dat helpt niet, sterker nog, bij omlaag schakelen hapert hij nu dus kabel weer terug gesteld.

Tegen de IJsselbrug omhoog zie ik een racefietser voor mij komen rijden vanaf Katerveer. Ik rijd lekker door en blijf dat doen. De racefietser blijft op ongeveer gelijke afstand van mij.
Eenmaal over het hoogste punt heen kan de racefietser wat versnellen en ik ook maar ik doe het rustiger aan. Desondanks loop ik op een gegeven moment wel op hem in ter hoogte van de verkeerslichten. Ik rem wat af want inhalen vond ik geen goed idee; de racefietser kan na de verkeerslichten linksaf slaan, bovendien was het licht rood dus ben ik achter de racefietser gebleven.

Eenmaal de verkeerslichten voorbij wil ik de racefietser in gaan halen dus ik wil aanzetten. Maar weer wil de ketting niet goed grijpen. Maar na wat vooruit/achteruit trappen is het klaar. Ik kan niet meer vooruit trappen. Achteruit wel een beetje maar dat voelt niet goed. Weer vooruit maar weer zit hij vrij vlot vast.

Mijn inhaalactie heb ik dus moeten staken. De fiets heb ik aan de kant gezet en ik heb de ketting maar eens bekeken. Zittend in mijn fiets kon ik het niet goed genoeg zien maar wel was duidelijk dat de ketting van het voorblad gelopen was.

Uit de fiets, fiets op z'n kant en nogmaals kijken. Het zag er vreemd uit. De ketting zat om de rechter crank gedraaid even boven het pedaal. Ik kon zonder kracht de ketting weer van de crank wikkelen (hij leek er bijna 2x omheen te zitten). Daarvoor moest ik wel eerst de trekkende ketting wat aantrekken om ruimte op het voorblad te creëren.

Op gang komen lukte wel maar de aandrijving is niet lekker, dat is duidelijk. Op het werk was het helemaal duidelijk toen ik stil moest staan en daarna weer op wilde trekken. Vooruit trappen leverde geen beweging op. Achteruit trappen lukte ook gewoon maar doet uiteraard niets.

Straks maar eens zien of ik het euvel kan vinden. Eerst maar eens de beruchte boutjes links en rechts van de achteras controleren.

Overige tips zijn welkom trouwens!

Lek 39 en 40: 26584 kilometer

Vanmorgen moest ik even weg voor een boodschap. Radical Cyclone mee naar buiten genomen, garagedeur open, laadsnoer ontkoppelen, fiets van de rem halen en uit de garage rollen maar...... ehm.... uit de garage rollen maar..... ehm.... Niet dus. De enorme weerstand zat in de achterband die finaal plat stond.

De band heb ik verwijderd om vervolgens snel een andere band te monteren. De lekke band had op de plek van het lek een forse prop Racer Sealant zitten. De prop sealant was geel van kleur dus ik heb het vermoeden dat deze prop er al een forse tijd in gezeten heeft en het lek er dus al een hele tijd gezeten heeft.

Ik pakte de andere Furious Fred uit de staart van de fiets. De set binnen/buitenband heb ik om de velg gelegd en opgepompt. Maar vlak voordat ik de beoogde 5 bar in de band had, hoorde ik de boel sissen. Soms komt dit tussen de pompnippel en het ventiel vandaan dus snel de pompnippel verwijderd en het ventiel dicht gedraaid maar de band bleef sissen. Even later zou blijken dat aan de velgkant bij de naad een scheur zat. Oorzaak? Ik gok ouderdom.

De eerste Furious Fred heb ik de hele winter mee gereden. Dit was de variant met Raceguard. Maar de band is tot op het canvas versleten dus afgeschreven. De bijbehorende binnenband had al 6 plakkers en ziet er niet echt fris meer uit dus ook afgeschreven. De 2e binnenband met scheur heeft ook een enkeltje afvalbak gekregen.

Ik heb de Kojak weer om de achtervelg gelegd. Ik heb nu nog 2 gebruikte 26" Kojaks die ik op ga rijden om daarna met noppenbanden verder te gaan.

Richtmal

En jawel, Bram Smit had het helemaal goed met z'n reactie op mijn vorige post.

Omdat het nogal een klus is om een wiel uit de Quest te halen om het wiel te richten, is het praktischer als je ook kan richten terwijl het wiel gewoon in de fiets gemonteerd is.

Richten wil best aardig met een krijtje in de hand en dan met de hand steunen op de body van de Quest en dan langzaam het krijtje dichter bij het wiel laten komen om uiteindelijk met het krijtje het wiel te raken en een krijtstreep achter te laten. Maar het blijft toch enigszins onnauwkeurig omdat je met de hand minder stabiel bent, ook al wordt de hand ondersteund.

Vandaar dat ik maar een richtmal heb gemaakt van wat aluminium profielen die ik nog heb liggen van andere projecten.

Gisteren wilde ik de sporing van de wielen controleren maar ik kreeg het niet voor elkaar. De ene keer had ik wat toespoor, dan weer wat meer, dan weer wat minder..... er viel geen touw aan vast te knopen.
Met de Alleweder heb ik dat ook al eens gehad. Toen was de oorzaak een vracht versleten kogelkopjes die voor speling zorgden. Met de nieuwe kogelkopjes in de Quest zal dat denk ik niet het geval zijn dus kan ik beter zoeken in eventuele kleine slagen in de wielen. In beide wielen 1mm slag kan al een verschil van 2mm spoorverschil opleveren met dezelfde instelling.

Om niet m'n wielen uit te hoeven bouwen heb ik dus een richtmal gemaakt.

Rara wat is dit?

Wie kan verzinnen wat ik in elkaar geknutseld heb?
Kleine opmerking erbij: de boutjes die helemaal links en rechts zitten, horen vanaf de andere kant erin geschroefd te worden maar de lijm moet nog drogen dus kan ik de boutjes nog niet omdraaien. Verder denk ik dat ik die boutjes ga vervangen door varianten met vleugel zoals in het midden te zien zijn. En ik wil de nieuwe vleugelboutjes nog voorzien van een mooi puntje aan het einde van de schroefdraad.

Raden maar!

Waarvan is het gemaakt?
2x2 dik aluminium hoekprofiel, stuk raamhorprofiel en 2 stukjes aluminium 2x4 hoekprofiel. Verder een vrachtje popnagels, straks 4 vleugelboutjes en 4 moeren en wat lijm.

Klein onderhoud

Bij mijn laatste bezoek aan Velomobiel.nl heeft Jos mijn linker (happende) rem onder handen genomen. Helaas is het happen toe niet opgelost maar wel heb ik een ander leuk trucje gezien. Als de remblokken slijten, worden ze dunner. En als ze dunner worden, moet het 'wigje' van het remarmpje verder gedraaid worden om de remblokken hun werk te laten doen.
tussen de remblokken en het wigje zitten 2 bokjes. Die blokjes heeft Jos vanbinnen voorzien van een plaatje aluminium, waardoor de remblokken in rust al verder uit elkaar gedrukt worden.

Dit trucje heb ik vandaag bij de rechter rem toegepast. Wel heb ik de remkabel losser moeten zetten. Operatie geslaagd.

Verder heb ik besloten om de spaken van mijn linker wiel toch weer strakker te zetten. In bochten voelde mijn fiets weer als een dweil als ik naar rechts stuurde (en mijn minder stijve linker wiel dus in de buitenbocht zat). Ik heb een hekel aan dweilen en ook aan een dweilende fiets dus heb ik alle spaken eerst een kwartslag gegeven en vervolgens nog eens een kwartslag; halve slag totaal dus.

Ik zie wel wat er gebeurt. Spaakbreuk, ovale trommel, ik denk dat ik daar nu dus wel een oplossing voor heb.

De band heb ik tijdens het spannen van de spaken wel van de velg gehaald. Toen ik de band terug geplaatst had en aan het oppompen was, bleek er een lek te zijn ontstaan naast het ventiel. Band is dus afgeschreven helaas. Deze gaat overigens niet in de lekstatistieken

Overijverige verkeersregelaar

Lekker weertje, maandag, mooie ingrediënten om proberen een recordtijd neer te zetten. Dus GPS aan, muziekje erbij, fietscomputer resetten en rijden maar!

Helaas is die poging van korte duur.

In Zwolle wordt hard gewerkt. Een studentencomplex moet uit de grond gestampt worden aan de Burgemeester Roelenweg. Daar staat wel vaker een zandwagen te wachten op de fietsstrook. Maar gelukkig, geen vrachtwagen die mijn recordpoging ook maar een beetje dwars ligt. Dus ik rijd door, via de rijbaan (ruimere bocht) van de rotonde rechtsaf de Pannekoekendijk op.

Dan moet ik inschatten, neem ik fietspad of rijbaan. Er is werk aan de weg bij de Katerdijk. Verkeer kan niet de Katerdijk op maar er kan wel verkeer vandaan komen. Verder staan er bij/op de kruising vaak verkeersregelaars, nu ook, 4 man/vrouw. Ik zie een auto van de Katerdijk komen. Een verkeersregelaar zie ik wat gebaren naar de auto en vervolgens naar de kant lopen; hij neemt geen prominente plek in. Verder is het heerlijk rustig.
Omdat er aan de Katerdijk gewerkt wordt, er 4 verkeersregelaars vlak langs het fietspad staan en ik vlot door wil rijden, kies ik toch voor de bredere, snellere rijbaan, verder weg van de verkeersregelaar.
Ik zet aan, tikkie hellend naar beneden omdat ik net van een bruggetje af kom. Daar komt m'n recordtijd!

...........................

Er moet iets dramatisch aan de hand zijn. De verkeersregelaar springt de weg op, gebaart ijverig naar mij en richting het fietspad. Er schiet vanalles door m'n hoofd. Ik kijk links, rechts, voor me achter me, ik kijk naar de volgende rotonde die na de kruising komt, ik speur de rijbaan voor me af op ellende die de gebaren van de verkeersregelaar kunnen verklaren. Maar ik zie _niets_ wat het gedrag en de gebaren van de beste man kunnen verklaren.

Ook schiet ergens in dat proces door me heen 'ik zie niets, hij kan me de boom in' maar ook 'ik moet er gehoor aan geven'. Dus nog voordat ik de heel kruising over ben stuur ik toch maar richting het fietspad. Vlak voordat ik het fietspad op rijd bedenk ik dat het toch wel vrij onzinnig is wat de man doet dus stop ik.

Ik begin niet helemaal goed en zeg een tikkeltje geïrriteerd:
Q: "Wat is dit voor onzin?"
V: "Je moet daar rijden" [wijzend naar het fietspad]
Q: "Waarom?"
V: "Je bent een fiets"
Q: [denkt: ik ben geen fiets, ik zit in een fiets] "Ik ben breder dan 75 centimeter en rijd op 3 wielen, ik mag hier op de rijbaan rijden"
V: "Dat is verplicht fietspad"
Q: [herhaalt]  "Ik ben breder dan 75 centimeter en rijd op 3 wielen, ik mag hier op de rijbaan rijden"
V: "Da's nieuw voor mij"
Q: [dan moet je de regels beter leren want zo nieuw is die regel niet] "Zoek maar na. Ik zal nu voldoen aan je aanwijziging omdat ik dat moet doen."
V: "Ik zal het opzoeken"
Q: [herhaalt] "Zoek maar na"

(herhalingen schijnen belangrijk te zijn voor het leerproces, zie je ook bij afleveringen van de Teletubbies)

Morgen een nieuwe poging, of ik nou een recordpoging doe of niet. Hopen dat de man morgen weer op de kruising staat.

Maar ik vraag me wel af wat deze man denkt. Hij is verkeersregelaar. Hij is bevoegd om aanwijzingen te geven. Maar hoe ver gaat zijn taak? Mensen dirigeren inverband met bijvoorbeeld werkzaamheden lijkt me volledig logisch. Maar mag hij ook de agent gaan uithangen? Er was geen reden wat betreft werkzaamheden (waarvoor hij daar staat). Zijn reden was 'je bent een fiets, je moet op het verplichte fietspad' als ik het even samen mag vatten.

We zullen morgen zien.

Harde wind en magneten

Vanmorgen waaide het al stevig toen ik naar m'n werk reed. Maar ach, met de wind op kop heb je er met je Quest maar weinig last van.

Op het werk werd duidelijk dat het harder is gaan waaien. Het alarm van m'n fiets ging in de loop van de middag regelmatig af bij stevige windstoten. Dat gebeurt maar zelden.

De terugweg was toch wat minder aangenaam. M'n fiets werd soms stevig heen en weer geschoven over het asfalt. Kantelen was er niet bij en de ruimte die ik in de breedte had op het wegdek was ruimschoots voldoende.
Omdat de temperatuur niet echt laag was, heb ik de magneetblokjes onder de voorrand van het deksel van de kap geplaatst zodat er een kier tussen body en deksel voor meer ventilatie.
Maar een kilometer of 2 voordat ik thuis was, moest ik schuin tegen de wind in en ook nog eens tegen de brug op. Daar wist de wind voor het eerst grip te krijgen op mijn racekap. Vermoedelijk kwam de wind hier tussen body en deksel door (de kier voor extra ventilatie), waarbij de wind aan de luwe zijde van de fiets het deksel wist los te trekken. Voor de zekerheid heb ik daarom het deksel vast gegrepen voordat het deksel er vandoor ging.
Ik ben benieuwd wat er gebeurd was als ik de magneetblokjes niet had geplaatst en het deksel dus strak op de body lag.

Windkracht? Vermoedelijk 6 als ik de windkaart van Weeronline.nl mag geloven.