Wedstrijdje met een banaan en meer.

Vandaag heb ik een paar minder fraaie maar ook wel fraaie momenten meegenaakt.

Vanmorgen op de heenweg naar het werk kreeg ik eerst bijna een jong meisje voor m'n wielen. Wie bij wie hoorde, weet ik niet maar in ieder geval kwamen twee volwassenen (een man en een vrouw) en twee kinderen (een jongetje en een meisje) van rechts aanrijden. Ze moesten voorrang verlenen aan bestuurders op de weg waarop ik reed, getuige de haaietanden die ze voor hun neus hadden. De man en het knulletje reden voorop en konden probleemloos voor mij langs rijden om over te steken. De vrouw en het meisje niet echt. Ze leken te willen stoppen maar het meisje trok toch ineens op. Nou houd ik er gelukkig altijd rekening mee dat een kind onverwachts toch over kan steken dus heb ik de remhendel stevig ingeknepen.

Even later bij de Spoolderbergweg was het weer raak bij de basisschool. Daar meende een knulletje sneeuwballen op fietsen te moeten gooien. Vorige week heb ik ook al een sneeuwbal mogen ontvangen. Vandaag heb ik het stuur regelrecht in hun richting gegooid. Nee, geen zorgen ik zou ze niet aan willen rijden, kon ok niet want daarvoor moest ik eerst een trottoir op en dan door een metalen hek rammen; geen goed idee. Maar de mannetjes heb ik toch even duidelijk gemaakt dat ze dat maar beter niet konden doen: gooien op fietsen en brommers en ander verkeer.

Weer niet veel verder sloeg ik rechtsaf richting de verkeerslichten. Daar is het fietspad in de bocht gescheiden door een opstaande rand. Maar er zijn daar veel fietsers die gaan spookrijden (in beide richtingen) dus mocht ik ook daar in de ankers om een aanrijding te voorkomen.

Teruggaande heb ik verder weinig brokkenpiloten meegemaak. Ik ben trouwens even naar Heerde geweest om een 2e fietslift te halen. Ik heb er al een maar ik wil er nog een tweede bij hebben om Wim S. na te doen met zijn velomobiellift. Ik heb al vaker lopen klooien om m'n velomobiel op een workmate te krijgen o.i.d. Zo'n fietslift daarvoor gebruiken is wel heel wat handiger. Alleen ben ik wel van plan om het iets anders aan te pakken dan Wim. Ik ben van plan om 4 balken te gebruiken om het frame van te maken in plaats van een grote vlakke plaat. Het liefst heb ik de wielen van de grond, en de voetgaten volledig bereikbaar. Mocht de veerpoot er een keer uit moeten, dan kan dat een stuk makkelijker als de fiets met de bodem op balken ligt in plaats van dat hij met de wielen op een plaat staat. En de voetgaten wil ik vrij houden zodat ik fatsoenlijk bij de boutjes in de neus kan komen om de top eraf te halen.

Toen ik thuis was, kwam ik erachter dat ik nog wat boodschappen in de stad vergeten was. Dus ben ik weer naar de stad gereden. Eerst was het ellende bij de slagboom bij de Twistvlietbrug. Blijkbaar is er een voertuig tegenaan gereden want het ding heeft een lichte knik. Dat was me even daarvoor al opgevallen toen ik op weg naar huis was.
Maar nu ik er weer onderdoor wilde, zag het er toch wat anders uit dan voorheen. Wat bleek, het uiteinde van de slagboom hing niet in z'n steunpunt maar daarnaast en, zo was te horen aan het dakje van m'n fiets, een stukje lager. Ik pas er dus aan het uiteinde van de slagboom niet onderdoor op dit moment.

In de stad heb ik van de kleurrijk uitgedoste carnavalvierders ook nog wat dingen gehoord. Eerst een vrouw die bukte om oogcontact te kunnen maken. Vrolijk commentaar kwam op dat moment uit haar mond. Wat weet ik niet meer. Maar ik was nog geen 10 meter verder of ik hoorde haar tegen haar carnavalvierende metgezel zeggen dat ze het maar gevaarlijke dingen vond.

Ik heb m'n fiets ergens neergezet en ben een winkel binnen gegaan. Toen ik buiten kwam, waren een paar rare snuiters geïnteresseerd in m'n fiets. Ze vonden het wel mooi. Maar ze wilden wel weten of ik ook net zoveel muziek bij me had zoals zij in hun gemodificeerde kinderwagen met accu, radio en speakers aan boord. Nee, dat heb ik dus niet. Ik moet het doen met m'n MP3-functie van m'n mobieltje en een paar oortelefoontjes.

Toen ik net vertrokken was, zag ik 3 bananen lopen. 1 ging in de starthouding staan om de wedstrijd met me aan te gaan. Bang om over het gele ding uit te glijden, heb ik hem maar laten winnen. Ik houd m'n fiets graag krasvrij. De banaan liep vrolijk terug met z'n pilsje in z'n hand naar z'n medepisangs.

Verder heb ik vandaag een mailtje ontvangen dat mijn magneetjes vandaag op de post zijn gegaan. Ze moeten uit Duitsland komen dus zal het vermoedelijk eind van de week hier zijn.