Sneeuw. Auto tegen fiets

Vanmorgen was het weer raak. Een enorm dik pak sneeuw bedekte Zwolle.
Het achterpad was nog nagenoeg maagdelijk wit.

M'n vrouw was al bezig de auto te ontdoen van sneeuw. Ik trok de Quest de garage uit. Daarbij hing de neus wat te laag bij de grond waardoor sneeuw via de voetgaten naarbinnen getrokken werd.

De auto was als eerste gereed om te vertrekken voor een ritje van zo'n 4 km binnen Zwolle. Quemo stond een tocht van 12,5 kilometer te wachten.

Het verbaasde me hoeveel mensen toch nog de fiets hebben gepakt. In Stadshagen was het gewoon echt druk met fietsers. Dat schoot voor mij niet echt op omdat ze allemaal rustig aan moesten doen. Ik had puf genoeg om relaxed 25 km/h door de sneeuw de rijden maar de slingerende fietsers hielden me toch vaak tegen. Tja, kunnen ze weinig aan doen. Ik heb het dan ook maar 'rustig' aan gedaan. Na inhalen van 1 of 2 fietsers weer in de rij gaan rijden omdat er een tegenligger naderde.

Rond de gracht was de rijbaan aardig vrij van sneeuw maar de fietspaden lagen nog helemaal vol. Ik heb daarom redelijk vaak de rijbaan genomen.

Bij de Spoolderbergweg was het feest. Een enorme rij (zeg maar file) stond vanaf de IJsselbrug richting Zwolle. Verkeerslichten zijn onderdelen die veel automobilisten nog altijd niet goed begijpen. Velen schijnen te denken dat groen licht de betekenis 'doorrijden' heeft. Nou klopt dat wel maar dan moet er wel gelegenheid zijn. De meeste bestuurders denken niet aan dat laatste en rijden gewoon schaapachtig een kruising op zonder te kijken of ze die wel helemaal over kunnen steken en dus niet de boel hoeven te blokkeren.

Op een gegeven moment kreeg ik groen licht. Dat betekent dus 'doorrijden'? Jammer want er stond een VW Golf die volgepropt was met 5 dames die met hun neus tegen de ruit gedrukt zaten om mijn fiets te bekijken. Houd liever je ogen op de weg want ik kon niet verder terwijl voor de auto inmiddels alweer 20 meter ruimte was. Dus claxonneerde ik dat ze door moesten rijden. Nou, dat had ik dus niet moeten doen. Woeste blikken, gebaren en een herrie van hun claxon kreeg ik terug. Toen ze eindelijk helder genoeg van geest waren om door te rijden, kon ik dus ook eindelijk mijn weg vervolgen. Hoeveel zijn zij nou opgeschoten met dat blokkeren van het fietspad? Helemaal niets. Mij heeft het wel oponthoud opgeleverd. Helemaal irritant is het omdat bij de verkeerslichten nog niet geschoven/geveegd was waardoor ik heuvelop vanuit sneeuw moest optrekken en dus alle tijd van 'groen' kan gebruiken die ik heb.

Op de rotonde bij de oude kazerne in Wezep kwam een lampje aanrijden die ook zoiets flikte. Gewoon dwars op het fietspad stil blijven staan terwijl hij toch meer dan voldoende gelegenheid heeft gehad om mij te zien en af te remmen (ondanks de sneeuw). Daar mocht ik dus ook weer voor wachten.

Vlak voor de Veluwelaan kreeg ik een SMS-je. M'n vrouw was op het werk aangekomen. Ik moest nog een paar honderd meter. Ik heb met de fiets dus even lang gedaan over 12,5 kilometer als m'n vrouw met de auto over 4 km.

Over lampjes gesproken. Dit heb ik niet met de fiets meegemaakt maar eerder vanmorgen nadat ik de kinderen had weggebracht. Bij huis kwam er een hoop sneeuw op me afrijden. Daaronder zat een auto verscholen. De enige moeite die de bestuurder had gedaan om z'n auto sneeuwvrij te krijgen, was de ruitenwissers aan de voorkant aanzetten. Maar de plekken waar de wissers niet kwamen, lag nog een pak sneeuw van een paar centimeter dik. Verlichting sneeuwvrij maken? Nummerplaat? Zijramen? Niet nodig..... toch?

Zulke figuren mogen ze van mij van de weg halen. Levensgevaarlijk.