Retourtje Zwolle-Urk met Onroute

Vandaag heb ik een retourtje Zwolle-Urk gereden.
Deze keer wilde ik toch de routes van Onroute eens proberen. Maar al binnen 500 meter van m'n huis ging het verkeerd. Nee, niet de schuld van de software maar gewoon de mijne. Ik meende dat het ding rechtsaf aangaf maar dat bleek rechtdoor te zijn. Mijn vermoeden is dat het 'misverstand' is ontstaan door wat traag reageren van m'n mobieltje. Ik had namelijk Garmin Mobile XT, S2P-MP3-speler en TurboGPS draaien. Zowel met Mobile XT als met TurboGPS was ik een track aan het opnemen. Waarom? Later meer daarover. Maar ik had ingesteld dat elke afslag van boven weergegeven zou worden door Mobile XT. Alleen is de schermopbouw dermate traag dat de gesproken instructies en visuele instructies niet gelijktijdig te zien zijn.

Maar goed, ik ben toch wel bekend in de buurt dus heb ik het begin iets anders gereden dan de route aangaf. Een eindje verderop heb ik de route weer opgepikt.
De route heb ik trouwens thuis in MapSource met een paar 'Via-punten' gemaakt omdat m'n mobieltje met Onroute niet een route rechtstreeks van Zwolle naar _bijvoorbeeld_ Urk in één keer kan plannen.

De door Onroute gekozen heenrit vond ik nou niet echt de meest vlotte of prettige route maar ik wilde wel eens weten wat Onroute van m'n route zou maken.

In Kampen is het weer 2x verkeerd gegaan met de route. Ik werd via de brug in Kampen gestuurd. Aan de andere kant van de brug kreeg ik de instructie 'ga hier rechts en dan links'. Dus ging ik rechts en was op zoek naar een weg naar links. Die kwam dus niet en ook m'n route was 'verdwenen' onder de cursor. Of ik heb wat verkeerd verstaan of de instructies waren niet goed. Nu ik achteraf de route bekijk, is de bedoeling me duidelijker:
Vooraf: Wit is de gemeten track, paars is de geplande route en ik ga van rechtsboven naar linksonder.

Door deze fout, heb ik de route hier dus wat anders gereden. Maar op de Flevoweg heb ik de route weer opgepikt. Maar de pret was van korte duur want al snel miste ik weer een afslag. Het stomme is dat je daar gewoon rechtuit kan rijden en helemaal geen omweg hoeft te maken:

Ook hier fiets ik van rechts naar links. Eerst is te zien hoe ik met de witte lijn rechtdoor ga terwijl de paarse route een omweg maakt. Maar iets verderop volg ik de geplande paarse route wel terwijl ik ook daar gewoon rechtdoor had kunnen rijden langs de Flevoweg richting Roggebotsluis.
Bij dit laatste omweggetje moest ik trouwens op een wat vreemde plek de dijk oprijden. Dit ging over enorm grove stenen en tamelijk steil. Erg vreemd dat je als fietser hierlangs gestuurd wordt terwijl de andere route 1) korter 2) sneller en 3) comfortabeler is. Één ding kan je wel als nadeel beschouwen: je rijdt dan langs de drukke Flevoweg waar veel autoverkeer rijdt.

Vanaf Roggebotsluis lijk ik netjes de geplande route te rijden. Maar toch kom ik weer bedrogen uit. Ik volg het fietspad langs het water terwijl de route blijkbaar over de gewone weg gaat voor auto's. Een eind verderop buigt de weg van het water af en dat is op mijn route ook te zien. Ik ben gewoon het water gevolgd:

Hier ga ik van rechtsonder naar linksboven. Geef mij de witte lijn maar, mooi langs water en zonder zijwegen.

Dan komt de Ketelbrug. Dat is helemaal feest. Allereerst al het oprijden van de brug. Dat komt mede doordat ik het fietspad langs het water heb gevolgd. Dat deed ik voor de Ketelbrug dus ook, waardoor ik op een doodlopend stuk terecht kwam en dus moest omkeren. Maar het fietspadnetwerk liep ook in die richting door dus was ik in de veronderstelling dat ik daar de brug ook omhoog kon rijden:

Hier is de gele lijn met zwarte bolletjes mijn track en de paarse lijn is de route. Ik ga hier van rechtsonder naar boven. De groene lijn is onderdeel van het fietspadnetwerk.

De andere kant van de Ketelbrug was helemaal bruut. Terwijl ik nog maar net 'dalende' was, moest ik rechtsaf. Daar zat een zijweggetje. Alleen moest ik daarvoor wel langs een stel van die hekken die eigenlijk bedoeld zijn om (brom/snor)fietsers te weren en alleen toegang te verlenen aan voetgangers (let wel: de routeplanner stond op fiets ingesteld en niet op voetganger). Omdat ik daar niet echt lekker langs kan met de Quest, ben ik omlaag gereden.

Niet al te lang daarna werd een nieuwe route uitgestippeld. Deze zou niet langs het water lopen terwijl ik juist graag de route langs het water richting Urk wilde volgen. De wijziging in de route heb ik daarom in de wind geslagen en ben onderaan de Ketelbrug rechtsaf geslagen in de veronderstelling dat ik vanaf daar wel op het fietspad kon komen welke ik op de brug niet genomen had.
Helaas liep deze weg uit op een parkeerplaats en verder niets. Tja, 2 trappen die omhoog liepen. Ik heb even bedacht wat ik zou doen en heb besloten om de Quest tegen de dijk op te trekken. Dat ging niet vanzelf maar met wat gesjor en getrek had ik het ding een flink aantal meters omhoog gesleept.

Bovenop zag ik het fietspad liggen. Helaas lag die weer een flink aantal meters lager. Dus moest ik de dijk weer omlaag. Een eindje verderop leek de helling wat minder steil te zijn en mogelijk geschikt om omlaag te rollen terwijl ik in de fiets zat. Dus ben ik over de dijk naar rechts gereden en dna met een bocht naar links om op het geplande stuk omlaag te rijden.

Ik heb getracht om zodanig langs de helling omlaag te rijden dat ik in ieder geval niet om zou slaan maar dus niet recht naar beneden omdat ik anders bang was dat de remmen dat niet zouden trekken. Maar bijna onderaan gekomen moest ik toch wat rechtstandiger naar beneden omdat ik anders om zou slaan naar de zijkant.
Onderaan aangekomen schuurde de neus flink over de grond. Ik heb nu dus een redelijk aantal krassen erbij aan de onderkant van de neus, zelfs nog een stukje verder naar voren dan het gat van de claxon. Jammer maar helaas. Alleen van een afstandje valt het te zien. So be it.
Overzichtsfoto:

Ik kom van linksonder en wil naar linksboven. Naar rechtsonder is ook een paarse lijn te zien, die is van de geplande terugweg.
Hier valt mijn gemartel wat beter te zien:

Eenmaal weer op de geplande route, ging ik onder de Ketelbrug door om vervolgens aan de andere kant bij een enorm smal hek te komen waar ik doorheen moest. De breedte was eigenlijk net te weinig. Het hek werd opengehouden met een net iets te lang touw. Maar met m'n handen kon ik vanuit de fiets het hek verder open drukken zodat ik een paar centimeter meer ruimte had om door het hek te komen. Die paar centimeter meer ruimte was voldoende. Dus kon ik mijn route vervolgen.

De route via de dijk was mooi maar een eind verderop wel tamelijk druk. Het barstte er van de schapen. Gelukkig waren ze aardig onder de indruk van m'n fiets. Zeker in combinatie met de sirene van het alarm wisten ze aardig goed dat ze niet in mijn richting wilden. En daar ben ik blij mee want nog geen week geleden las ik van Questrijder Budi die ook een ontmoeting met schapen had gehad waarbij één kamikazeschaap zich op de neus van zijn Quest wierp in plaats van het hazepad te kiezen. Bij mij hebben ze gelukkig alleen het laatste gedaan.

Vlak voor Urk is het me niet helemaal duidelijk wat m'n routeplanner wil: via de dijk blijven rijden of omhoog rijden via een zijweg. Ik rijd in eerste instantie omhoog maar stop halverwege en bedenk dat de andere weg toch de bedoeling zou zijn. Maar net voordat ik m'n fiets achteruit laat rollen, komt van achteren een man aanfietsen die ik even daarvoor aan zag komen vanaf de andere kant van de dijk. Hij geeft aan dat de weg dood loopt en dat hij en ik dus onze weg beter kunnen vervolgen via de weg omhoog. Dus rijd ik verder. Na nog een paar schapen en zo'n rothekkie te zijn gepasseerd, ben ik in Urk. Of eigenlijk: Op Urk. Tja, het volk daar schijnt niet te begrijpen dat Urk geen eiland meer is en dat er dus niet echt sprake meer is van 'Op' Urk maar gewoon 'in' Urk zoals bij de rest van de vastelandplaatsen. Maar goed, ze schijnen er ook niet te weten dat fietsers voorrang hebben als de auto haaietanden voor de neus heeft. Zoveel is me al heel snel een paar keer duidelijk gemaakt.

Maar bij de 'Finish' [b]IN[/b] Urk zou ik rechtsomkeert moeten om de iets andere route naar huis te volgen. Maar vanwege het hekjes en schaapjesgedoe besluit ik de route iets anders te laten lopen en ga op de gok door Urk. Na wat rijden kom ik uit op een doodlopende weg. De weg maakt er een rondje en gaat weer terug in de richting waar ik vandaan gekomen ben. Aan het 'pleintje' staan een paar enorme villa's waarvan één me bijna deed denken dat ik bij de entree van de Efteling was.

Noodgedwongen ga ik een eindje terug in de richting waar ik vandaan kwam om vervolgens via een grotere weg richting het oosten te gaan. Zodra ik Urk uit rijd, steek ik een weg over en kom bij een brug uit. Helemaal handig lieek me die richting niet, dus ben ik (voor de zoveelste keer) omgekeerd. Direct daarna ben ik wederom richting het oosten gegaan.

Op m'n GPS zie ik dat ik op het fietspadnetwerk rijd en besluit om een nieuwe route uit te laten stippelen naar huis, zonder viapunten. Maar dat lukt niet. Ik krijg deze keer niet de mededeling dat ik niet voldoende geheugen heb maar dat er geen wegen te vinden zijn nabij mijn locatie. Toch vreemd omdat ik gewoon óp een weg rijd die opgenomen is in het netwerk. Ik besluit daarom eerst maar op de autorouteplanner te gaan rijden. Dat gaat goed. Nog 2x doe ik vruchteloze pogingen om Onroute z'n werk te laten doen. Maar een 3e keer, een kilometer of wat verder, gaat het toch goed.

Bij Tollebeek ga ik naar rechts, richting zuidoosten. Na Nagele ga ik richting het oosten. De volgende plaats is Ens. Voor ens sla ik rechtsaf richting zuidoosten. Bij een brug met de naam Ramspol (volgens Google Earth) pak ik de route weer op. Ik blijf ten noorden van het water rijden en ga richting het oosten. De volgende plaats waar ik door kom is Zwartsluis. Hier doet Onroute weer wat vreemds:

Ik dacht toch echt dat ik dit stukje route wel ken zo onderhand. De Provinciale weg (waar de paarse route over loopt) is níet toegestaan voor fietsers, ook niet voor bredere driewielige fietsen zoals velomobielen. Er staat op de brug een bord wat duidelijk aangeeft: verboden voor fietsers. Ik volg dus de toegestane witte route.

Na Zwartsluis volg ik de route niet echt meer. Ik zit blijkbaar aan de verkeerde kant van de Provinciale weg. Ik ga lekker over de vlotte route naar huis in plaats van over de dijk. Ook in Hasselt ben ik eigenwijs en neem m'n eigen route. Hier kies ik wel voor de dijk terwijl Onroute me door weilanden wil sturen.

105 kilometer na vertrek kom ik weer thuis aan.


Ik zou nog terug komen op TurboGPS. Waarom die gebruiken?
Ik ben erachter gekomen dat Garmin Mobile XT z'n tracks maakt elke paar seconden. In ieder geval met vaste regelmaat. Dat levert bij hogere snelheden soms geen duidelijk beeld op in bochten. Forse stukken worden dan soms afgesneden. OziExplorer en TurboGPS werken anders. Die registreren een punt als de richting een x aantal graden afwijkt van het vorige stukje wat gemeten is of als de snelheid verandert. Dat betekent dus dat op een lange, rechte weg er soms maar twéé punten gemeten zijn: aan het begin en aan het eind als je met constante snelheid rijdt. Maar ook met niet helemaal constante snelheid is het aantal meetpunten dan véél minder dan met Mobile XT.

Daar waar Mobile XT dus punten te weinig doet (bochtig parcours) plaatsen OziExplorer en TurboGPS dus méér punten en op rechte stukken is het juist omgekeerd. Het resultaat is dat Mobile XT zo'n 2,5 keer zoveel punten meet maar minder nauwkeurig is.

Vandaag heb ik MobileXT ingesteld op wat nauwkeuriger meten. Daarmee is mijn track uitgekomen op maarliefst 4300 punten. Dat is elke 24 meter een punt. De track met TurboGPS is me helaas mislukt. Na 84 km is het programma vastgedraaid. Het lijkt erop dat ik een slechte versie geinstalleerd heb. Hoe dan ook: het aantal punten op dat moment was echt enorm veel minder dan die 4300 van Mobile XT.
Ik ga hier nog meer tests mee uitvoeren maar dan met een goede versie van TurboGPS.

Tot slot nog wat over het drinken. Vandaag heb ik vers geperst Minoleasap Mineolasap meegehad wat aangelengd was met water en een snufje zout toegevoegd had gekregen. Ik vond dat wat aan de zure kant. Dus moet ik nog wat experimenteren. En dat snufje zout.... op een liter, hoeveel is dan een snufje zout wat voldoende is om de uitgezweten hoeveelheid zout weer aan te vullen?

Hoe dan ook: het waren een paar leuke kilometers.