Laatste dag van het jaar en Oliebollentocht 2009

Ik laat wat laat van me horen. Normaal schrijf ik al heel wat eerder over de gereden oliebollentocht. Maar weer thuis aangekomen voelde ik me niet lekker, had wat verhoging en ben direct gaan slapen. De volgende ochtend volgden de beginselen van spuitpoep en was de verhoging veranderd in koorts. 's Avonds kon ik met 40 graden Celcius wel spreken over een echte koorts denk ik. Vandaag is m'n temperatuur eindelijk weer normaal maar ik ben helaas nog wel vaste klant van het toilet.

Maar goed, nu toch maar even het achterstallige bericht. Eerst maar even de oliebollentocht. Afgelopen maandag ben ik op tijd opgestaan, heb mezelf gereed gemaakt, heb Quemo op de aanhanger gezet en ben vertrokken naar Paulus. Paulus en Quesjer hebben meegelift.

Op de plaats van bestemming waren al wel wat velomobielen aanwezig maar niet zo enorm veel. We hebben de fietsen van de aanhangwagen gehaald en zijn naar binnen gegaan om ons in te schrijven. Op dat moment was het aantal velomobielrijders al heel wat groter geworden.

Ik heb voor het eerst Frans G. ontmoet IRL. Toch wel eens een keer leuk als je al vaker 'digitaal contact' gehad hebt. Hij heeft me zijn zeer simpele maar ook zeer ingenieuze elektronica laten zien van z'n fiets. In wezen maar 4 pulsschakelaars (en de wielsensor) om de fiets te bedienen. Goed, ook nog 3 harde 'aan-uit'-schakelaars voor de accu's, maar die laat ik even buiten beschouwing. Met een PIC regelt hij welke functies de 4 knoppen hebben. Heel wat doordachte dingen zitten erin zoals verlichting die automatisch gaat branden als je gaat rijden en na een x aantal minuten uit gaat als je stil staat. 1 Pulstoets waarmee twee functies zijn op te roepen door kort indrukken of iets langer ingedrukt houden. Dat soort dingetjes. Zelf zou ik er denk ik nog iets meer in bouwen zoals iets meer standen voor de felheid van het achterlicht, idem voor het stadslicht. Maar een héérlijk simpel printje liet zich zien toen hij het dashboardkastje van de wielkast trok. Tja, simpel omdat het ingewikkelde gebeuren geprogrammeerd zat in het PICje op de print.

Rob B. was inmiddels ook aan komen rijden. Zijn fiets heeft 'eenvoudigere' elektronica zoals de mijne maar heeft wel een héél mooi dashboardkastje. Erg fraai paneel wat ik op z'n website al meerdere malen bewonderd had maar nu dus eens in het echt kon zien. Koppel die twee dingen samen en je hebt een héél erg gelikt gebeuren denk ik. Maar goed, weinig oliebollentocht tot dusver. Tja, anderen ontmoeten en ideeën uitwisselen vind ik dan ook erg leuk.

Binnen heb ik ook een nieuwe Zwolse rijdster ontmoet. Paulus had haar naam al op de lijst zien staan en had ook gezien dat het ergens omgeving Zwolle moest zijn. Hij heeft haar opgezocht. Het blijkt om Clarice P. te gaan. Vermoedelijk ben ik haar al enorm vaak tegen gekomen. Dat ik haar als ligfietsster niet heb herkend, is niet geheel vreemd. 's Morgens kom ik haar schijnbaar op m'n woonwerkroute tegen. Zij op een bukker, ik in Quemo. Ze meende een grijze tegen te komen. Grijs is Quemo natuurlijk niet. Maar in het donker onder natriumlampen is kleur toch wel verdraaid lastig te herkennen. Dus helemaal vreemd hoeft 'grijs' niet te zijn. Maar gezien het tijdstip en de plaats moet ik het haast wel zijn omdat ik niet weet van een andere velomobiel die op hetzelfde moment rijdt op dat stukje woonwerkroute. Naar ik begrepen heb, had ze voor de tocht een leenvelomobiel en heeft ze een andere in bestelling o.i.d. Wie weet zien we haar dus binnenkort ook ijverig in Zwolle en omstreken rondvelomobieleren.

De tocht begon op een gegeven moment in 3 groepen. Ik was ingedeeld in de derde groep. Na een paar kilometer fietsen kwamen we aan in het centrum van Utrecht. Op het Domplein verzamelden alle velomobielen zich weer voor een groepsfoto. Prachtig gezicht al die velomobielen bij elkaar. Na een praatje van de wethouder van verkeer en de groepsfoto zijn we weer in drie groepen vertrokken.

Ergens halverwege de tocht werd een pauze gehouden. Na nuttigen van eten en drinken is de club weer vertrokken. Deze keer in één groep. Dat is toch wel erg massaal en moeilijk bij elkaar te houden. Redelijk vlot na vertrek ben ik vooruit gereden om de hele club op film te zetten. Quemo staat er uiteraard niet op maar ook Frans G. niet, hij was me blijkbaar achterna gereden met een vergelijkbaar plan. Op het filmpje staan in ieder geval iets meer dan 100 velomobielen. Mogelijk missen er nog wel wat meer want onderweg zijn enorm veel lekke banden geweest.
Als ik de enquête van Ligfiets.net mag geloven zijn het er in ieder geval 29 geweest. Voor m'n gevoel zeg ik dat het er in ieder geval 20 zijn geweest die ik gezien heb dus zou 29 me ook niet verbazen.

Onderweg is er ook op een gegeven moment iets niet helemaal goed gegaan met de groep. Op een gegeven moment zag ik op m'n GPS de route naar links gaan terwijl een hele horde velomobielen rechtuit ging. Ik meende even dat dat een mogelijke omleiding was in verband met de bredere DuoQuest. Maar al snel bleek dat niet het geval te zijn. Maar als een echte 'stampede' stormden de velomobielen achter elkaar aan rechtdoor. Ik was al vrij snel gekeerd en reed de andere kant weer op. Kreeg ik de vraag waar ik heen ging ;-) Nouja, de route weer volgen dus. Na een tijdje was de club weer bij elkaar want een kilometer of wat verderop werd gewacht.

De route was verder gevariëerd. We hebben mooie landelijke weggetjes tussen knotwilgen gehad, industrie, een dure woonwijk, hartje Utrecht met z'n fraaie oude gebouwen en vast nog wel wat meer. Uiteraard wachtte bij de start/finish de warme erwtensoep en oliebollen. Helaas heb ik daar eerst het toilet uitgebreid moeten gebruiken. Na het nuttigen van een bak erwtensoep onder gezelschap van een paar bekende deelnemers uit België en de oliebol ben ik naar huis gereden. Hoewel ik niet helemaal fit was, heb ik toch wel weer een leuk dagje gehad en weer eens wat mensen gesproken die ik normaal alleen in de vorm van lettertjes op m'n beeldscherm zie.



En een grotere variant

---

Dan nog even voor de statistieken. Dit jaar was mijn plan om de 8000 kilometer weer vol te maken. Dat is best een fors verschil met vorig jaar, toen was het nog net geen 6300 kilometer dus zou ik dit jaar zeker 1700 kilometer meer moeten fietsen. En dat terwijl ik dit jaar het hele jaar maar 4 dagen heb gewerkt, vorig jaar maar de helft van het jaar dat ik 4 dagen heb gewerkt, de rest 5 dagen.
De 8000 kilometer heb ik niet gehaald. Daarvoor mis ik nog 294 kilometer. Mijn totaalstand dit jaar is dus uitgekomen op 7706 kilometer. Alsnog geen slechte score vind ik voor mezelf. Quemo heeft nu 6461 kilometer gereden op dit moment. En ik hoop dat daar nog heel wat meer achteraan komen. Maar dat gaat op z'n vroegst volgend jaar gebeuren. Tja, het standaard grapje. Het klinkt ver weg maar start al over een paar uur. Ik wens iedereen een goede jaarwisseling een een gezond fietsjaar met veel probleemloze kilometers.