Gisteren op weg naar huis zag ik bij de tweede kruising een racefietser voor me langs rijden over het fietspad. Hij leek redelijk door te rijden dus hoi, reden voor een acuut gevalletje RIS.
Omdat ik nog maar een paar honderd meter van m'n werk verwijderd was en dus nog even op gang moest komen, heb ik m'n aanval van RIS niet de vrije loop gegeven maar heb ik langzaam m'n tempo opgevoerd. Met een vaartje van 34 km/h liep ik eindelijk op hem in. Niet snel, maar het gebeurde wel.
Vlak voor de oude Willem de Zwijger kazerne reed ik achter hem. Ik besloot hem even te volgen. De racefietser reed met een zeer nette kadans van zo'n 100, mogelijk 110. Ik deed het rustuger aan met iets meer dan 90 omwentelingen per minuut.
In Hattemerbroek reden we de fietsenzaak voorbij waarna de racefietser over z'n linker schouder naar achteren keek. Zijn doel was vrij snel duidelijk: hij zag dat ik voldoende afstand had en sorteerde voor naar links om vervolgens de rijbaan op te gaan. Ik voelde het RIS ineens helemaal borrelen. Eindelijk een racefietser die wel even wat vlotter door wilde trappen. Maar tot m'n stomme verbazing ging hij niet harder rijden. Het leek er zelfs eerder op dat hij vaart had geminderd want terwijl ik rustig doorpeddelde met 34 km/h reed ik hem voorbij en liep op hem uit (ik reed notabene over de irritante klinkerweg parallel aan de hoofdrijbaan en kreeg ook nog eens een verhoogde kruising onder m'n wielen door).
Maar goed, dat was een enorme afknapper. Misschien wist hij wel van de aandoening van ligfietsers en besloot hij juist het tegenovergestelde te doen. Het is leuk om achter een racefietser aan te jagen (of je het nou 'wint' of niet, een echte tegenstander vind ik wel fijn). Nog leuker is het natuurlijk om hem het snot voor ogen te laten trappen en vervolgens te laten verdwijnen in je achteruitkijkspiegels. Maar bijna 'frustrerend' is het als je denkt een echte tegenstander te hebben die een handeling doet waaruit ik meen te moeten opmaken dat hij flink gas bij gaat geven om vervolgens het omgekeerde te doen. Zie het maar een beetje als de Rambol-reclame met de schone blonde die er verleidelijk bij zit en vervolgens met een gru-we-lij-le stem meldt dat ze haar moeder nog uit bad moet halen. Zo'n gevoel.
Maar goed, niet getreurd want in de verte zag ik nog twee voorovergebogen fietsers omhuld met Lycra. Dus de afknapper zakte snel weg. Maar eenmaal dichterbij gekomen bleek ook dit stel gewoon rustig te toeren waarbij mijn snelheid van 37 km/h al genoeg was om ze in no-time te laten verdwijnen in m'n achteruitkijkspiegels. Van RVS was dus ook al geen sprake meer. Maar goed, ik moet het maar onder ogen zien. Ik heb twee keer een equivalent van éen 'blauwtje' gelopen. Jammer maar helaas.
Gelukkig kon ik verder wel genieten van het heerlijke weer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten