RIS en BIS in één

Vanavond moest ik naar het werk. Ik had me voorgenomen om het rustig aan te doen en niet bezweet aan te komen in verband met een formele aangelegenheid. Maar helaas........

Ik was nog maar een paar honderd meter van huis toen ik een racefietser voor mij langs zag schieten. Dit leek een vlotte rijder te zijn. RIS begon acuut op te spelen dus ben ik er achteraan gegaan.
De racefietser, in groen/geel tenue met de naam Dickhof erop, had inderdaad flink de vaart erin want ik moest boven de 40 gaan rijden om op hem in te lopen.

Na een paar honderd meter was de lol voorbij want er kwam een splitsing waar ik normaal links ga en ik verwachtte dat de racefietser rechts zou gaan want Dickhof is een rijwielbedrijf in Gelderland, dan is rechtsaf de meest logische route. Dat was ook mijn vaste woon-werk-route tot ik de Quest kreeg.
Ik besloot m'n oude route maar weer eens te rijden. Niet ideaal voor een Quest vanwege een paar ferme slingers en bochten op de route en 1 brug extra maar ik kon RIS niet weerstaan.

Omdat de bewuste afslag haaks naar rechts is tussen fietspaaltjes door en daarna door een bussluis, was het lastig voor mij om de racefietser bij te houden. Even later een rotonde, gevolgd door een brug.
Vlak voor de brug zat ik achter hem maar het leek erop dat hij mij in de smiezen had want hij trapte hem aan. En met z'n veel lichtere fiets komt hij dan een stuk vlotter boven.

Vervolgens kon hij aanhaken bij een brommer van één of andere bezorgchinees. Na de brug volgden nog wat forse bochten die ik bij lange na niet op volle snelheid kan nemen. In mijn achteruitkijkspiegel zie ik een andere racefietser maar snel blijkt dat daar geen eer aan te behalen valt. Ik zie hem vlot kleiner worden in m'n achteruitkijkspiegels.

Maar daarna volgt een stuk mooi asfalt, rechtuit. Dus daar heb ik weer vaart gemaakt in de hoop in te lopen. Verkeerslichten.... brommer met racefietsaanhanger (dat is dus RIS en BIS in één) kan in één keer doorrijden maar ik, met zeker 100 meter achterstand, kan dat ook. Dan die walgelijk vreemde constructie bij Boels waar het fietspad ineens stopt en op de weg uitkomt met paaltjes en vluchtheuveltjes om fietsers maar zeker op de juiste plek te laten rijden en zeker niet de bochten af te laten snijden. Hup, meter of 30 verderop weer het fietspad op met dezelfde ongein aan paaltjes en vluchtheuvels (in het verleden heb ik er eens een filmpje van gemaakt). Daarna nog een haakse bocht naar links en het is de volgende brug die we omhoog moeten rijden.

De racefietser doet het op dat moment rustiger aan. Boven aangekomen gaat de brug net open, waardoor wij moeten wachten. Enige tijd later staat ook de andere racefietser te wachten tot de slagbomen weer omhoog gaan.

Op het moment dat de bomen de weg vrij maken, trap ik de Quest weer aan om even later haaks rechts te moeten. Dag snelheid. Bult omlaag maar onderaan een, voor die snelheid, te scherpe bocht naar links met hobbelige gladde klinkers. Ik neem de bocht wat te optimistisch maar houd de fiets op de weg. Daarna asfalt met flauwere bochten dus kan ik weer vaart maken.
De Dickhofracefietser probeert aan te haken, of in ieder geval te volgen. Dat doet hij op een paar meter achter mijn staart. Maar 45 km/h, wat hij bij de brommer wel kon vasthouden, lukt bij mij niet. Hij zakt af.

Katerveer. Ik moet rustig aan doen vanwege 2 bochten, hobbelige klinkers en een bruggetje waar je geweldig overheen kan 'springen' als je te hard gaat. Na de 2e bocht rijd ik al omhoog richting de Spoolderbergweg; de weg naar de Oude IJsselbrug. In m'n achteruitkijkspiegels zie ik géén van beide racefietsers.... jammer......

Vervolgens rechtsaf de Spoolderbergweg op. Deze bocht kon ik in het verleden met de Quest niet nemen zonder door de berm aan de linker kant te gaan. Tegenwoordig is de weg wat breder, waardoor ik de berm niet hoef te gebruiken. Maar omdat de bocht meer dan 90 graden naar rechts draait, moet ik rustig aan doen. Ik kachel met 26 km/h tegen de brug op, als ik dan toch de racefietser zie naderen. Eenmaal boven op de brug zit hij achter mij en gaat hij in m'n wiel rijden..... voor zover dat kan.....

Het waait vandaag stevig en we gaan de brug omlaag. Maar dat is wel tegen de wind in. Tot m'n stomme verbazing zakt hij met 38 km/h op de teller al weg. En bij de verkeerslichten is het feest helemaal voorbij want de racefietser gaat richting Hattem; ik moet rechtdoor. Graag had ik gezien wat deze knakker op het rechte stuk had gedaan maar helaas. Rijden kan hij wel, dat mag gezegd worden.

Wat betreft die wind. Vanmiddag ben ik even naar de winkel geweest voor boodschappen. In de winkelstraat mag je niet fietsen. De Quest heb ik aan de hand meegenomen met de racekap op de neus ge'magneet'. Een windvlaag van links heeft het voor elkaar gekregen om de racekap een centimeter of 10 naar rechts te drukken. Dit is de eerste keer dat de wind vat heeft gekregen op m'n met magneten bevestigde racekap. Maar goed, op de neus zit hij maar op 4 plekken met magneten vast en kan de wind er gemakkelijk onder komen. Anders is het als de racekap op het instapgat ligt. Dan zijn er 12 plekken waar de kap op de fiets gemagneet wordt. De fiets zal eerder omver vliegen dan dat de kap los laat vermoed ik.

Maar goed, de avondrit naar het werk is geëindigd met een nat shirt. gelukkig had ik vandaag al droog spul op het werk neergelegd.