Retourtje Meppel

Mijn afritsbroeken (ja, van die foute broeken met van die zakken aan de zijkanten en afritsbare pijpen) zijn zo langzamerhand aan vervanging toe. Omdat afritsbroeken niet echt in trek zijn, heeft de marktman, waar ik ze altijd haalde, ze niet altijd bij zich en al helemaal niet in het aantal wat ik wil hebben dus heb ik hem gebeld om een bestelling te plaatsen. Helaas kreeg ik te hroen dat hij gestopt was met zijn marktkraam. Maar hij wist me wel een adres te geven van een bedrijf wat de broeken wel levert.

Er zijn blijkbaar meerdere merken die van die 'combatbroeken' op de markt brengen. Maar mij is ook duidelijk geworden dat er duidelijk verschil in kwaliteit is. Momenteel heb ik een vrachtje broeken van het merk Fostex. Een paar broeken heb ik vroegtijdig moeten afschrijven omdat de ritsen van de pijpen het begaven op verschillende manieren maar meestal door een 'ruiter' die spontaan in meerdere stukken brak.
Hoe dan ook, Fostex heeft bij mij dus geen goede indruk achtergelaten. Betere ervaringen heb ik met broeken met een groen etiket in de boord. Helaas geen merkje te vinden. De marktman wist me zo ook niet meer te vertellen welke broek ik van hem had. Maar goed, ik ben aan het googlen geweest naar de gegevens die op het etiket staan. Het enige wat me duidelijk is geworden dat de kwaliteitsbroek die ik heb, uit de VS komt en dan echt bedoelt is voor de strijdmachten aldaar.

Helaas heb ik op internet geen Nederlands bedrijf kunnen vinden die die broeken verkoopt. Geen wonder omdat ik geen merk heb kunnen vinden.

Maar vandaag ben ik met de fiets naar Meppel gegaan. Ik heb een week weinig gefietst dus even de benen laten bewegen was welkom.

De heenweg ben ik vanuit Zwolle via Hasselt een klein stukje richting Zwartsluis gegaan om even na Hasselt rechtsaf te slaan en zo 'binnendoor' richting Meppel te gaan. Dit is echt een geweldige route met lange, rechte, goede wegen. Een groot deel heb ik betonplaten onder me gehad, wat best aangenaam rijden is.

In Meppel heeft de dame van het bedrijf (wat de marktman noemde) wat gebeld, in catalogussen gebladerd e.d. Ik heb ondertussen nog contact gehad met het thuisfront om te vragen of m'n vrouw nog even kon checken wat er in de betere broek (die in de was ligt) staat en of er een merkje op staat die ik over het hoofd heb gezien. De dame in de winkel liet me namelijk een broek zien met hetzelfde groene labeltje met dezelfde code als mijn broek alleen met het merk Vintage op een zijvak. Dus heeft mijn vrouw gezocht naar datzelfde teken op mijn betere broek maar niet aangetroffen.
Even later belde m'n vrouw weer: ze had oudere broeken (die me inmiddels te klein zijn) bekeken, waar dus WEL het merk Vintage op staat. Die broeken waren duidelijk beter van kwaliteit; nooit problemen gehad met de rits.

Het bedrijf laat nu 2 van die Vintagebroeken komen, nu hopen dat dat inderdaad de broek is die ik wil hebben.

Maar zonder broeken ben ik weer naar huis gegaan omdat ze geen afritsbroeken op voorraad had.
De terugweg ging heel wat minder vlot dan de heenweg. Daar waar ik op de heenweg met een gemiddelde van net geen 32 km/h gereden heb, ging de terugweg beduidend langzamer.
Ik heb besloten om een andere route te rijden. In dit geval ben ik gegaan voor Meppel-Staphorst-Zwolle. Maar wat is dat Staphorst een drama om doorheen te fietsen. Het zijn klinkers, klinkers en nog eens klinkers. En als je na kilometers fietsen over die klinkers al al je vullingen kwijt bent volgen nog meer klinkers, klinkers, klinkers. Mijn snelheid lag daar al lager maar dat getril werd ik niet vrolijk van. M'n voeten kregen er last van. M'n snelheid zakte naar 22 km/h.

Gelukkig zag ik op een gegeven moment in de verte 2 fietsers met felle kleding aan. Dat zijn vaak mensen van de TNT, een enkele forensfietser met veiligheidshesje aan OF........ racefietsers! Het betrof dus 2 racefietsers. Mijn snelheid ging direct wat omhoog. Ook kwam er een heerlijk vlot nummer van Amy McDonald op m'n MP3 voorbij, wat het traptempo ook ten goede kwam. Maar echt vlot dichterbij kwam ik niet. Pas toen ik asfalt onder de wielen had, ging het wat vlotter. Maar helaas, daar was de kruising bij de Koperen Hoogte. Zij mochten doorrijden, ik mocht een tijdje wachten voor rood licht.

Eenmaal groen ben ik weer aan het trappen gegaan maar meer dan 33 à 35 wist ik niet op de teller te krijgen na de marteling in Staphorst. Maar ik heb ze toch ingehaald. Helaas haakten ze niet aan. Veel gein was er dus niet aan te beleven (voor zover ik succesvol was geweest als ze wel de achtervolging hadden ingezet.....)
Wel heel apart vind ik dat het veel langer lijkt te duren om 100 meter achterstand in te halen in vergelijking met 100 meter voorsprong krijgen. Hoe zou dat komen?

Maar goed, ik heb een leuk tochtje gehad. Ik moet binnenkort dus weer naar Meppel. Maar dat wordt een retourtje via dezelfde route en dat gaat dus NIET via Staphorst worden.

Ter illustratie: dit is een heerlijke route om te rijden: