Prioriteiten. Soms is het gemakkelijk te bepalen wat hogere prioriteiten heeft en wat minder. Soms is het lastig en soms blijkt achteraf een keuze niet de beste te zijn geweest.
Afgelopen zaterdag heb ik prioriteiten fout gesteld, zo bleek vandaag.
Volgende week heb ik een weekje vakantie. Mijn Quest wil zo langzamerhand wel graag wat onderhoud hebben. Ketting lijkt soms naar een ander blad te willen op de achtercassette, de wielen voor lopen niet helemaal soepel. Lagers en remmen lijken daar de oorzaak te zijn. Maar goed, dramatisch was het allemaal niet. Mooi klusje dus voor volgende week..... dacht ik.....
Maar vanmorgen leek het toch niet zo'n mooi klusje te zijn voor volgende week. Zoals altijd open ik de garagedeur, haal de laadstekker uit het dashboard. Haal de fiets van de rem en trek hem achteruit...... Of toch niet? Het linker wiel gaf duidelijk nogal wat weerstand.
Goed, de fiets heb ik alsnog uit de garage getrokken en hem maar even op 2 wielen gezet terwijl ik het linker wiel inspecteerde. Hij draaide bedroevend stroef. Duidelijk gevalletje aanlopende rem.
Er viel mee te fietsen maar prettig was het niet. 30 km/h kon ik wel halen maar even een sprintje trekken was geen goed idee. Ik ben op het werk aangekomen maar voelde wel dat dit ritje zwaarder was dan anders.
Vanmiddag heb ik daarom maar een klusje van volgende week een weekje naar voren getrokken.
De linker veerpoot heb ik onder de fiets vandaan getrokken. Dat was al een lastige klus want de boutjes hadden duidelijk kennis gemaakt met vocht en pekel. Lekker losdraaien was er niet bij en vervolgens de kogelkopjes uit de dwarsstang van de veerpoot halen ging ook zeker niet vanzelf.
Toen ik de boel uit elkaar had, dacht ik de oorzaak te vinden bij de remkabel. Maar dat leek na een inspectie toch redelijk mee te vallen. Dus dan moet het aan de rem zelf liggen. En jawel, het remhendeltje was bijna niet in beweging te krijgen.
Zo goed en kwaad als het ging, heb ik de rem onder handen genomen. Her en der een klein drupje teflon'olie' en een kloddertje vet. Na een flink aantal keren heen en weer bewegen van het remarmpje zat er weer een aangename beweging in. De veerpoot heb ik weer onder de fiets gemonteerd en de fiets verder weer rijklaar gemaakt. Andere plannen heb ik nog niet uitgevoerd. De temperatuur is me wat te laag om lekker uitgebreid te klussen. Ik hoop volgende week op een lekker lentetemperatuurtje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten